DE HERE VOORZIET HE
HARINGVLOOT weer gereed om
„zilver van de zee" binnen te halen
Praktisch alle loggers volledig
bemand
ËHffvalfop:
Zc
't Wordt weer
roeren met
de leutel
Waardevol voedsel in onder
scheid van ras
Grote vreugde in de stad
Levensgeschiedenis van een
aterdagse
mijmeringen
ZATERDAG 19 MEI 1956
PAGINA 5
203 motorloggers en 19 stoomloggers F
(z.g. Vlaardingse fietsen) zullen in
twee ploegen uitvaren, om „liet zil
ver van de zee" binnen te halen.
"Wanneer de eerste haringloggers met a
hun goede vangst van nieuwe Hol
landse haring de thuishavens zullen - i
binnenvallen, vormen ze weliswaar
geen zilvervloot, zoals die van Piet -Ijt*
Hein, maar het zilver van het zee- P^fF 1
banket zal toch niet onaardige be
sommingen opbrengen. En misschien
wordt dit jaar dan de grondslag ge
legd voor een steviger financiële basis
van de haringvisserij, die nog steeds
in menig opzicht een soort gok is en
aan tal van oncontroleerbare invloe
den onderhevig. Men heeft het reeds
kunnen lezen, het haringdrijfnet-
bedrijf, zoals de haringvisserij offi
cieel genoemd wordt, deelt niet in de
algemene hoogconjunctuur en de
daardoor te weeg gebrachte welvaart.
Er kunnen geen goede reserves voor
slechtere tijden gevormd worden.
Desondanks, kostbare stakingen ton
spijt, zullen ook ditmaal de haring-
loggers en haringtrawlers bet on-
derscheid zit tegenwoordig voornamelijk in de naam opnieuw geschilderd, geteen,
gebreèwd, onder het gewapper van tal van friskleurige nieuwe vlaggen uitvaien.
Wanneer straks de vlooi van 222 schepen op de Noordzee met de
vangst begint, elk schip met een „vleet'' van 3000 meter netten,
zullen die netten in de zee uitgezet worden over een lengte van
niet minder dan 666.000 meter, ofwel ongeveer de afstand Amster
damBerlijn. 3550 stoei e kerels indien althans alle bemanningen
voltallig kunnen worden gemaakt zullen een zwaar en moeilijk
werk aanvangen, waarbij heel wat zeemanskunst en vakmanschap te
pas komen. Tot hun materiaal behoort, behalve de netten, maar
eventjes 3500 kilometer touw. Gedurende de laatste jaren hebben de
haringvissers per jaar een miljoen kantjes haring (op zee gepakte
tonnen) aangevoerd. Zou men die tonnen rechtop achter elkaar
neerzetten, dan bedekken ze een afstand van Amsterdam naar Parijs.
Die miljoen kantjes hebben een gewicht van 94 miljoen kilo! Mensen
met een zwak voor cijfer ge goochel berekenen dat het gewicht van
de gemiddelde Nederlander op 70 kilo gesteld, de haringvloot het
totale gewicht van 1.342.857 Nederlanders aanvoert
Oh te
Betere schepen gewenst
Geen enkel leken van leven meer
Het was een zekere Lional Kenneth B. Crabb,
die in 1950 bij de pogingen, om de bemanning
van de gezonken onderzeeër Truculentte red
den, na een nauwkeurig en gevaarlijk onderzoek
de mededeling naar boven seinde, van de bodem
der Theemsmonding: geen enkel teken van leven
meerDit bericht bezegelde voor de in span-
ning verkerende wereld en de in geweldige angst
verkerende familieleden der opvarenden van de
onfortuinlijke onderzeeboot het lot van 65 moe
dige zeelui. Geen enkel teken van leven meer
De „zekere" Lionel Kenneth B. Crabb was toen
tertijd m de kringen der Engelse marine lang
geen onbekende. Hij behoorde immers tot de
dapperste officieren van de commando's der kik
vorsmannen, die zoveel gedurfde ondernemingen
onder water op hun naam hadden staan. Inderdaad
was hij één der mannen, door wie deze „menselijke
torpedo's" tot gevaarlijke wapenen werden ge
maakt. Hij verbeterde hun uitrusting en hun tech
niek en vond ook enkele apparaten uit,, waardoor
hun werk vergemakkelijkt en effectiever werd.
7 hans is Lionel Kenneth B. Crabb een wereld
beroemdheid. Maar ook van hem kan gezegd wor
den: geen enkel teken van leven meer.
Monseigneur-piloot
Ze weten er niets van
Het worde licht
Liefde zonder salaris'f
Prachtige roeping
En morgen?
I
Harry Prikker
paaien maar
Vlaggetjesdag... Loggers en trawlers vlaggen en zijn gepavoiseerrl
We zouden de betekenis van de ha
ringvisserij, welke tak de grootste en be
langrijkste van heel ons vissersbedrijf
is, nog met tal van andere cijfers kun
nen illustreren. Het ligt inmiddels voor
de hand, dat de haringvisserij niet alleen
werk en dus brood verschaft aan de ha
ringvissers en de mensen, die de loggers
bouwen en onderhouden, de uitrusting
er van verzorgen, maar tevens aan dui
zenden kuipers, arbeiders in visconserven
en vismeelfabrieken er wordt ook ha
ringolie gemaaktalsmede aan 5500 de
taillisten, die ons laten genieten van mal
se maatjes haring, bokking, zure haring,
rolmops etc.
We hadden het zoeven over vakman
schap. Wel, het verwerken van haring
is een vak, sinds de dagen van Willem
Beukelsz van Biervliet, die ditmaal, op
Vlaggetjesdag, eens flink in de bloeme
tjes zal worden gezet, bij de feestelijk-
heden, welke te Vlaardingen worden ge
organiseerd. Vlaardingen is dit jaar zo
als gemeld de plaats, waar de grootste
feestelijkheden zullen worden gehouden.
Dit wisselt. Nu eens is het Schevemngen,
dan weer Katwijk etc. Het vakmanschap
houdt vanzelf in, dat de vis goed behan
deld wordt. De visser, die met zoveel
inspanning de vangst aan boord bracht,
zou het niet over zijn hart kunnen éni
gen, haar slecht te behandelen. Er wordt
dan ook de grootste zorg aan besteed.
De vis moet zo uit het nat in het vat.
Direct als de vleet, dus de uitgeworpen
netten, weer aan boord is gehaald, be
gint men met de verwerking van de ha
ring. Actn mannen zetten zich op de z.g.
kaakpiamt en beginnen met het kaken,
De vangst wordt aan boord gehaald.
Straks gaat men de haringen kaken.
de uitvinding die heden ten dage aan ons
Hollanders betwist wordt. De visser neemt
de pas gevangen haring in de linker
en het mes in de rechterhand. Met één
currentie genoeg Er is ook concurren
tie in de zestig landen, waarheen de Hol
landse haring geëxporteerd wordt. Van
daar dat de verzorgihg een uiterst be
langrijk onderdeel van het hele bedrijf is.
Zoeven hadden we het er over, dat er
nog nauwelijks verschil bestaat tussen
trawlers en loggers. Maar dit heeft vrij
wel uitsluitend op de bouw van de sche
pen betrekking. De trawler oefent in
steek snijdt hij hart, lever, maag en een
gedeelte van het darmkanaal weg. Nu
kan het bloed gemakkelijk wegstromen.
De vakkundig bewerkte haring wordt goed
gezouten en aldus een goedkope en voed
zame delicatesse. Het is nodig dat de
haring geheel en al in aanraking komt
met het zout. De zouters hebben dus een
even belangrijke functie als de kakers.
Manden vol haring gaan in de z-g. war-
bak, .een houten bak vol zout. De haringen
worden dan met een houten lepel, de
z.g. leutel, geward, derhalve door het zout
gehaald. Al roerendmet de leutel zorgt
de zouter, dat alle haringen evenveel
zout krijgen.
Hierna volgt een nieuwe fase in de
bewerking. De haringen worden netjes
in tonnen gelegd, met de buiken naar
boven, vervolgens worden de volle ton
nen goed dichtgeslagen. Door vermenging
van het lichaamsvocht der haringen en
het zout ontstaat de pekel, die niet weg
mag lopen, want dan zou de haring wat
men noemt „wrak" worden en „wrakke"
haring smaakt niet.
Om het vakmanschap van de kakers
en inzouters te eren en in eerste instan
tie dat van de schipper, van wie bijna
alles afhangt, dank zij zijn kundig toe
ziend oog, is een prijs voor de best ver
zorgde haring ingesteld, een wisselbeker,
waaraan voor de schipper het recht ver
bonden is, een wimpel op zijn schip te
voeren. De reder en de bemanning ont
vangen een legpenning. Op vlaggetjesdag
wordt de wimpel officieel gehesen» Het
is aan de schipper te zorgen, dat hij
hem mag blijven voeren. Maar er is con-
tussen een heel ander soort visserij uit
dan de logger. De trawler is een z.g.
actieve visser. Voor een trawler is de
trekkracht van grote betekenis. Stoom-
en motortrawlers en z.g. kotters, klei
nere trawlers, trekken hun net langs de
zeebodem en vissen deze zo intensief mo
gelijk af. Een trawler heeft een z.g.
gaand want. Het net heeft de vorm van
een grote fuik, beter nog, van een grote
puntzak. Deze wordt aan lijnen (staal
draden), open gehouden door grote plan
ken (visborden) voortgetrokken. De traw
ler wacht niet af, maar jaagt op vis
en is niet aan seizoenen ofwel teelten ge
bonden, zoals de loggers, waarvoor bij
uitstek Vlaggetjesdag, Buisjesdag en teel
ten gelden.
Het ware domein der Nederlandse traw
lers is de Noordzee. Af en toe wordt
naar IJsland gevaren en soms gaat men
ook naar de Lofoten en de kille wateren
van de Barentszee. In de Noordzee jaagt
de trawler achter de verse haring aan,
de schol, tong, schelvis, makreel en ka
beljauw. Dit zijn voor het overige slechts
de voornaamste vissoorten, waarvoor de
trawler zich intereseert. Wanneer we
hier over de Noordzee spreken, bedoelen
we het gebied van de Shetland-eilanden
tot aan het Nauw van Calais, respectie
velijk 60 graden N.B. en 50 graden N.B
dus de Vikingbank, de Fladengrond, de
Doggersbank en het Kanaal omvattend.
Maar nu hebben we almaar over haring
gepraatWat is echter een haring? Het
geheim er van zit onder water, zei eens
'n ervaren visser, die heel wat van ha
ring en zijn levenswijze afwist. Men heeft
lang gedacht, dat er slechts één haring
soort bestond. Onderzoekingen hebben
echter uitgewezen, dat er zowaar ver
schillende rassen bestaan. Het onder
scheid tussen de rassen wordt hoofdza
kelijk bepaald door het aantal wervels.
IJslandse haring heeft 57 wervels, die
van de Witte Zee 53 wervels. Er komen
in de Noordzee zes verschillende haring
rassen voor, ze hebben een lengte van
24 tot 35 centimeter.
Voor Nederland zijn het belangrijkst:
de maatjesharing, dj. jonge haring zon
der of met zeer geringe vorming van
hom of kuit, de volle haring en de ijle
haring (zonder hom of kuit). De meeste
haring, in Nederland aangevoerd, heeft
een leeftijd van vijf tot zes jaar. Men
leidt de leeftijd af uit het aantal jaar
ringen op de schubben. De haring kan
wel 21 jaar oud worden! Hij behoort tot
de vette vissoorten en is tevens rijk aan
eiwit. Het eiwitgehalte van 16 pet. doet
niet onder voor dat van vlees. Voe»
dingszouten als jodium- en ijzerzouten en
niet onbelangrijke hoeveelheden vitamine
A en B behoren eveneens tot de kwali
teiten, welke de haring als voedingsmid
del bezit. Het valt daarom niet te ver
wonderen, dat b.v. in Slowakije en ver
schillende landen van Oost-europa het
dagelijks menu van de boeren uit haring
en aardappelen bestaat en deze mensen
inderdaad, zij het in grote armoede, op
de been houdtVlees is er sinds men
senheugenis veel te duur in deze aan vee
arme landen.
Het spreekt vanzelf, dat nu Vlagge
tjesdag gevierd wordt, het bedrijfsschap
voor de zeevisserij, waarin ook de haring
visserij georganiseerd is, al zijn best doet
om ook ons, ten aanzien van het voed
selpakket tamelijk verwende Nederlanders
bij te brengen, hoe smakelijk, hoe gezond
en hoe voedzaam de haring wel is. Het
maakt op allerlei wijzen propaganda voor
het „zilver van de zee", het nationale
zeebanket. Men wordt er momenteel om
zo te zeggen mee dood gegooid. (Met die
iropaganda!) Omdat er toch al zoveel
propaganda gevoerd wordt, voor het fruit
voor de bloemen enz.enz., zou deze mis
schien zijn doel weieens voorbij kunnen
schieten, als een teveel van het goede,
waardoor het publiek 'iet of wat afstompt.
Juist daarom hebben we hier nog eens
ter het uiterlijke vertoon schuilt: een
flink brok nationale ondernemingsgeest.
Dankbaar mhakten we hierbij gebruik
van een keurig boekje, door het bedrijfs
schap voor de zeevisserij uitgegeven on
der de titel „Om het zilver van de zee"
keurig geïllustreerd en een schat van ge
gevens bevattend. We ontlenen aan een
hoofdstukje over de visgronden nog het
volgende:
Aan boord, 's Middags 4 uur. Het bak
kie is gedaan. Over dek klinkt: Schotters
te boord. Dat wil zeggen: alle hens aan
dek om de vleet te gaan schieten, dus
uit te zetten. De schotvlag wordt gehesen,
dat is voor de omvarende schepen het te
ken: wij gaan uitzetten, pas op het want,
laten onze vleten niet in elkander ver
ward raken. De schipper staat op het
voorschip bij het voorroer. Ieder heeft de
voor hem gestelde plaats ingenomen. De
schipper geeft het sein, de eeuwenoude
roep klinkt: „Op hoop van zegen" of
„De Here voorziet het" paaien maar
Gisteren zijn in het Handelsgebouw te
Vlaardingen de bemanningen van de log
gers die dinsdag de jacht op de maatjes
haring gaan openen, aangemonsterd.
Praktisch alle loggers zullen volledig
bemand zee kunnen kiezen.
Over het bemannen van de tweede
ploeg loggers, die 29 mei uitvaart, is
men niet optimistisch gestemd.
De burgemeester van Vlaardingen
heeft onlangs een vergelijking getrok
ken tussen de visserij en de bouwerij. De
omstandigheden, waaronder werknemers
in visserij en bouwerij moeten arbeiden is
een stuk achtergebleven bij die in de an
dere takken van nijverheid. Bovendien
is er jaarlijks een periode, waarin zij hun
beroep niet kunnen uitoefenen. Het be
denkelijk verschijnsel hierbij is vooral
de geringe aanwas van onderop. Steeds
meer jongeren uit visserijkringen kiezen
een ander beroep. De enige dam, die te
gen het sterk teruglopen van de vissers
bevolking kan worden opgeworpen, is het
met de meeste spoed vervangen van de
verouderde ol gvprs door nieuwe trawl-
ggers en trawlers.
De regering heeft twee ,jaal". geleden
een regeling ontworpen, die dit in de
hand moest werken. Hierbij worden de
rederijen in de gelegenheid gesteld de
helft van het aankoopbedrag van een
nieuw schip te lenen bij de Herstelbank
tegen een rente van 3 3/4 Met de be
paling, dat van deze lening 37%% niet
behoeft te worden terugbetaald, wanneer
na tien jaar zou blijken, dat het met de
visserij zou zijn misgelopen.
Deze regeling komt de rederijen onvol
doende tegemoet, om de vissersvloot op
korte termijn te vernieuwen. Daartoe
moeten ingrijpender maatregelen worden
getroffen.
Een van de grootste Vlaardingse reders
heeft de regering in deze richting een
voorstel gedaan. Om de reders te bewe
gen hun oude schepen zo snel moTelük
te vervangen zou de regering de redery
en een renteloos krediet voor de aanschaf
van nieuwe schepen moeten verstrekken
met een looptijd van 10 jaar. De rederijen
zouden daar tegenover moeten stellen:
een jaarlpkse aflossing van 10% van de
besommingen en bij het verstrek-
De haringen worden gekeurd op hun kwaliteit.
Wat kunnen zorgen scherpe lijnen
beitelen in een mensen-gelaat. Er is
veel leed, al lijkt het er soms op, dat
de wereld van gijn en lol aan elkaar
hangt. Maar dat feestgedruis is zeer
oppervlakkig en voor vele stumperds
een vlucht uit de werkelijkheid. Eén
feestgedruis, waarvan de historie ver
haalt, is een herdenken waard en dat
doen we dan in de eerstvolgende da
gen. We gaan immers Pinksteren vie
ren. Met zon en warmte, vreugde en
extra dingen. Heel goed!. Maar dan
tóch, naar we hopen, niet alleen ma
terieel. Want het feit van morgen
de Kerk besteedt er een hele week spe
ciale officies aan is voor de vernieu
wing van het aanschijn der wereld van
onmetelijke betekenis geweest. Wij
realiseren ons dat niet meer, maar de
realiteit is er niet minder om.
Van alle kanten roept men overi
gens ook weer om vernieuwing. In de
politiek, in de sociale en economische
orde, in het godsdienstig leven, in de
sfeer der bedrijven. Wat er dikwijls
van terecht komt, ervaren we dagelijks
aan den lijve. Wat een tegenvallers in
gevolge jaloezie en egoïsme. Het lijkt
erop, dat het bestuur van de Vader in
de hemel is uitgerangeerd, het verlos
singswerk van de Zoon wordt gemin
acht, terwijl men zich van de werking
van de H. Geest in het geheel niets laat
gelegen liggen.
Gelukkig houdt de Kerk stand en
opnieuw gaat ze proberen ons te door
dringen van het enorme feit, dat de
Geest des Heren de aarde heeft ver
vuld. Met het verzoek, dat wij in en
door diezelfde Geest de ware wijsheid
mogen bezitten. Wie het vatten kan hij
vatte het.
De werkingssfeer van de H. Geest is
enorm uitgestrekt. Epistel en Evange
lie laten zulks duidelijk uitkomen,
maar ook de sequentia „Veni Sancte
Spiritus" voor het evangelie. Welk een
getuigenis. Vooral de hulde aan de
„Consolator Optime", aan de Vertroos
ter, gelijk er geen ander is, zou moe
ten inspireren.
De wereld vraagt evenwel om spec
taculaire voorstellingen zoals in het
epistel van donderdag a.s. Philippus
kwam in een stad van Samaria, hij
predikte de Christus en deed wonder
tekenen. Onreine geesten gingen uit,
lammen liepen en kreupelen. En zo
staat dus in de Handelingen geschre
ven: Er kwam grote vreugde in de stad
Spektakel moet er zijn. Veel lawaai.
Dan behoeft men niet te denken.
Gun u zelf echter wat tijd in stilte
van kerk en huiskamer en bemediteer
eens rustig de reeds genoemde sequen
tia van voor het evangelie. Vader der
armen, zoete rust in de arbeid, zoete
gast der zielen, heel wat gewond is,
leid terug hen, die van uw weg af
weken, koester wat van kou vergaat,
geef tenslotte de genadekroon en de
eeuwige vreugde van de hemel.
God is niet in het lawaai en daarom
is er veel ellende, want de mens is
bang van de stilte.
Vraag echter toch maar om de H.
Geest, opdat door Zijn inwoning wij
tempels van Zijn glorie worden. We
zullen dan niet volgens de belofte als
wezen worden achtergelaten. En be
houden worden op de dag, die grote en
verschrikelijke dag van de Heer,
waarop de zon in duisternis zal ver
anderen en de maan in bloed.
KIKVORSMAN
LIONEL KENNETH CRABB,
de kikvorsman, die geen groot zwemmer, maar een
bijzonder moedig man was
Het is immers hoogst onwaarschijnlijk,
dat hij, na zijn onderzoekingen aan de
te Portsmouth liggende Sovjgt-Russische
kruiser „Ordzjnikidze". in figuurlijke zin
is ondergedoken, om internationale ver
wikkelingen te vermijden. Ondanks de ge
waagde hypothesen van talrijke Engelse
bladen neemt men algemeen aan, dat
Crabb bij zijn gevaarlijke werk om het
leven is gekomen. Hij beschikte niet meer
over de nodige geoefendheid voor een der
gelijke onderneming en men betwijfelt, of
de bemanning van de Sovjet-Russische
kruiser er in geslaagd is, hem levend te
pakken te krijgen, zodat hij naar Sovjet-
Rusland zou zijn overgebracht, om daar
eventueel als een waardevol instructeur
van de Sovjet-Russische kikvorsmannen
gebruikt te worden. Indien de Sovjet-
Russen van zijn diensten gebruik hadden
willen maken, zouden ze dit al enkele ja
ren geleden hebben kunnen doen, want
nadat Crabb uit de marinedienst ontsla
gen was, heeft hij enkele malen in kom
mervolle omstandigheden verkeerd. Zijn
pensioen w^s heel klein en hij bleek niet
in staat zich ondanks zijn drieenveertig
jaren en dus nog betrekkelijk jonge leef-
tijd in de burgermaatschappij een behoor-
ken van krediet voor ieder nieuw schipijyjje p0sitie te verschaffen. Een tijdlang
twee oude schepen voor de sloop In te
leveren. Hiermee krqgt de regering niet
alleen snel haar geld terug, maar zullen
vooral ook de 150 oude loggers in het ge
wenste tempo door 75 nieuwe trawllog-
gers of trawlers worden vervangen.
Dan zullen omstandigheden zijn ge
schapen, waaronder een bepaald deel van
de jeugd de visserij zal verkiezen boven
werk in fabriek of werkplaats.
is hij zelfs nachtwaker geweest. Verder
heeft hij verschillende allesbehalve profi
tabele baantjes gehad. Verleden jaar
werd hij deelgenoot in een fabriek, die jT'. "jiTT"
apparaten voor het cafébedrijf maakt.
De geruchten, dat Crabb gezwicht zou
zijn voor het verleidelijke aanbod van
een buitenlandse mogendheid (lees de
Verenigde Staten) blijven hardnekkig en
worden min of meer bevestigd door de
merkwaardige wijze, waarop hij uit Lon
den verdween. Hij nam enkele dagen ver
lof en schreef zijn moeder, dat hij een
weekje wegbleef, om een opdracht uit te
voeren, die niet veel om het lijf had. Ze
behoefde zich absoluut niet ongerust te
maken.
Op 17 april verscheen hij, samen met
een zekere Smith, in het Sallyport Hotel
te Portsmouth. Kort voordat de Sovjet-
Russische kruiser de haven binnenviel,
verliet hij met zijn metgezel het hotel,
om er pas tegen middernacht terug te
keren. Op 19 april verlieten de twee even
eens samen het hotel, maar ditmaal keer
de alleen Smith terug. Hij betaalde snel
de rekening voor beiden en vertrok. En
kele dagen later kwam er iemand in het
hotel, wie het op de een of andere ma
nier gelukte, uit het hotelregister het blad
te scheuren, waarop Crabb en Smith
stonden ingeschreven
Dit zijn vrijwel de enige feiten, waar
aan men enig houvast heeft. Voorts is
daar de verklaring van de Sovjet-Russi
sche ambassade, dat de bemanning van
de kruiser gedurende korte tijd een kik
vorsman heeft waargenomen, een verkla
ring overigens, die weinig nieuw licht
verspreidde, oncontroleerbaar als ze is.
Het staat inmiddels vast, dat Crabb on
der de Sovjet-Russische kruisers gedoken
is, die tijdens de kroning van koningin
aan Engeland een bezoek
brachten. Dat was in 1953, tijdens de
grote vlootrevue. In 1955 heeft Crabb ook
onder enkele Sovjet-Russische oorlogs
schepen gedoken, die naar Engeland kwa
men. Beide keren was het een officiële
opdracht, teneinde te voorkomen, dat sa
boteurs mijnen of tijdbommen onder de
vaartuigen zouden bevestigen.
De dood van Crabb heeft in Italië grote
belangstelling getrokken, aangezien hij
een der grootste tegenstanders was van
de Italiaanse kikvorsmannen, die als .le
vende torpedo's" er herhaaldelijk in 'ge
slaagd zijn, in de havens van Alexandrië
en Gibraltar Engelse schepen tot zinken
te brengen, o.a. de kruisers „Queen Eli
zabeth" en „Valiant". Na IiSalië's capitu
latie kwam Crabb naar dit land, om er
contact op te nemen met de Italiaanse
kikvorsmannen en hen te engageren voor
operaties in het Verre Oosten. Die gingen,
omdat Japan capituleerde, niet door.
Vijftien jaar achtereen behoorde Crabb
tot de beste kikvorsmannen van Engeland.
En dit. terwijl men hem aanvankelijk
voor de marine geweigerd had, toen hij
zich bij het uitbreken van de oorlog daar
voor aanmeldde. Hij had een gebrek aan
een zijner ogen en men achtte zijn licha
melijke constitutie (hij was tamelijk klein
van stuk) niet bijzonder en minder ge
schikt voor de marine, terwijl hij boven
dien als zwemmer niet zo heel veel uithou
dingsvermogen bezat. Crabb nam daar
na dienst op de handelsvloot, doch slaag
de er in, te worden aangenomen voor
een groep duikers, die in de oorlogsha
ven Gibraltar tot kikvorsmannen zouden
worden opgeleid. In hun boek „De Kik
vorsmannen" gewagen de schrijvers Glee-
son en Waldron uitvoerig van Crabbs
verdienstelijke prestaties.
Gleeson is redacteur van een program
ma van de B.B.C., getiteld „De verove
ring der afgronden." In een uitzending
van 10 mei kwam een interview met
Crabb voor. Het werd niet uitgezonden,
uit piëteit tegenover de familie van de
overledene, zo werd medegedeeld.
K.H.
DE HULPBISSCHOP van Asuncion,
mgr. Argana heeft zijn vliegbrevet ge
haald om voortaan zijn ver uit elkaar
gelegen scholen per vliegtuig te be
zoeken. In tien jaar tijds heeft de Kerk
in Venezuela een groot aantal scholen
opgericht om het analfabetisme der
plattelandsbevolking van ongeveer
40% te bestrijden, doch priesters en
onderwijzers voor de kerken en scho
len in het achterland zijn er niet. Ook
daar komt de Kerk weer niet achterop.
OM DE Katholieke Kerk in Enge
land uit te breiden is het noodzakelijk
de Engelse niet-katholieken te over
tuigen, dat de Universele Kerk geen
buitenlandse Kerk is, aldus Hugh Ross
Williamson, een schrijver, die in En
geland grote bekendheid geniet door
zijn optreden voor radio en televisie.
Williamson trad vorig jaar tot de Ka
tholieke Kerk toe. Uit eigen ervaring
vertelde Hugh Ross Williamson dat de
Anglicanen „ongelofelijk onwetend"
staan tegenover de Katholieke Kerk.
Zij zijn er stellig van overtuigd, dat de
Engelse Kerk door St.-Augustinus in
Engeland is gesticht. En dan te weten
dat Engeland, vóór 't Anglicanisme en
andere geloven ingang vonden, de „gift
van O.L. Vrouw" genoemd werd.
„DE mededeling van de H. Vader,
dat het beschikbaarstellen van het
hoornvlies voor ooglijders moreel ge
oorloofd is, zal ons zeker aanzienlijk
helpen om hoornvliezen te krijgen".
Aldus heeft de directrice van de Oog-
bank in de Verenigde Staten verklaard.
Mrs. A. Competello deelde mede, dat
in de Ver. Staten tenminste 20.000 per
sonen wegens gebrekkige ogen, gehol
pen zouden kunnen worden. Op de
wachtlijst van de Oogbank staan vele
dokters ingeschreven, die om trans
plantatie voor hun patiënten gevraagd
hebben. Moge ook op dit terrein de of
fervaardigheid van donors weer groot
zijn.
IN FREIBURG (Duitsland) is het
tweede internationale congres voor
ziekenzïelzorgers gehouden. Ongeveer
100 ziekenaalmoezeniers afkomstig uit
de Westduitse Bondsrepubliek, Oosten
rijk, Zwitserland, Frankrijk, België en
ons land namen aan het congres deel.
Dr. Eckert, voorzitter van de Duitse
caritas, bracht de klacht naar voren,
dat ook in menig katholiek ziekenhuis
het materialisme zijn intrede heeft
gedaan, aangezien het voornaamste
doel, de christelijke naastenliefde, door
de liooggestelde arbeidsvoorwaarden in
het gedrang wordt gebracht. We vin
den dat nog al een vreemde opvatting.
Men heeft als verpleger of verpleeg
ster naastenliefde of men heeft ze niet.
Daaraan doet het salaris niet af of toe.
We achten het echter wel tegen de
naastenliefde om het verplegend per
soneel, dat toch al zo'n inspannende
taak heeft met een grijpstuiver althans
een klein salaris naar huis te zenden.
Moeten alleen de zieken blijven leven?
PATER dr. R. Svobóda O.S.C., de
initiatiefnemer van dit congres, noem
de de zielzorg 'onder de zieken een van
de grootste missionaire mogelijkheden
voor de Kerk. Daarom, zo zeide hij,
moet deze taak van zo'n groot belang
niet slechts aan rustende geestelijken
worden opgedragen, doch moeten jonge
priesters, alsmede religieuze en leken-
verpleegsters in deze tak van de ziel
zorg worden ingeschakeld.
Een prachtige roeping.' En dan zeker
maar ijveren voor de zaak Christi te
gen een hongerloontje. Neen, met de
opvatting van vóór 1900 moet het nu
maar eens afgelopen zijn. Een arbeider
is zijn loon waard, ook bij katholieke
liefdewerken. Dat was altijd zo maar
vandaag moet dat in de praktijk ter
dege blijken.
MORGEN en overmorgen is het weer
zondag. Pinksterfeest. Stichting sf eest
der Kerk: Een herdenking die men
uitstekend met een flinke gift voor de
nieuwe kerken kan doen gepaard gaan.
Voor de rest schone dagen maar met
het wijze gelaat van de K.V.P.-er, die
is van zessen klaar, doch niet 'voor
V/agenaar, die niets moet hebben van
die twee's voor Drees maar vasthoudt
aan de leus alleen: één op één.
