UITSLAG VAN ONZE
Slechts één vlekkeloze oplossing kwam in de bus
W
Wat de fouten waren
AFRIKA, welke koers vaart gij morgen?
EEN CONTINENT ONTWAAKT
Van de blanke christenen worden begrip en steun gevraagd
%PPR$,
mmm
En hier zijn de
prijswinnaars
Internationale
spoorwegproblemen
Re
re(
Olj
ZATERDAG 2 JUNI 1956
PAGINA
iSssafg^^- -7 I
Pater P. DE BRUIJN M.S.C.,
Missiehuis Hagelingerweg 320,
Driehuis Velsen
Onze dure christenplicht
De Franse assimilatie-
politiek
Zelfbeschikkingsrecht
Vijf-en-tuiintig landen op
Schevenings congres
R
PAASPRIJSVRAAG
■-
S s
„Nooit meer!", zei de prijsvraag
redacteur. Dat was maandag j.l.
Wekenlang hadden wij hem niet
meer gezien. Wekenlang had hij
begraven gezeten onder een af
grijselijke stapel oplossingen voor
onze Paasprijsvaag, ongetwijfeld de
moeilijkste, ooit in onze kolommen
afgedrukt. Wij herinneren ons nog
hoe destijds, vóór Pasen, onze prijs
vraagredacteur jubelend met zijn.
zo listig in elkaar gedraaide opgave
onze redactielokalen was kome.i
binnenstormen, als gold deze Paas-
prijsvraag de Vondst van de Eeuw.
Wij herinneren ons óók nog, dat
wij hem in koor waarschuwden voor
de lawine van oplossingen welke hij
met deze prijsvraag zou gaan ver
wekken. Doch wij konden hem des
tijds niet tegenhouden. Hij kreeg
zijn zin. Hij mixte vier reisverhalen
dooreen, veroorzaakte daarbij een
overdaad aan fouten en misleidin
gen, en liet het vervolgens aan de
lezer over, althans het grootste deel
dezer fouten te ontdekken.
Vooral van de misleidingen heeft
hij nu, zoekend naar de prijswin
naars, een onbedaarlijke hoop ple
zier gehad. Honderden lezers vonden
zonder moeite schrijffouten als Vi-
si
giland (Vigeland), bouillabaise
(bouillabaisse), en Brignolles (Brig-
noles), fouten die door onze prijs
vraagredacteur niét met punten wer
den gewaardeerd, doch zagen daar
door andere fouten inderhaast over
het hoofd.
Struikelblokken.
Wij moeten toegeven, dat onze
prijsvraagredacteur niet alleen door
het grote aantal inzendingen (verge
zeld van een kamer vol huisvlijt,
gedichten, reisgidsen etc.) werd ver
rast, doch dat hij bovendien zijn be
drijvigheden tenslotte afsloot met de
overtuiging, dat onze lezers over
een enorme kennis van West-Europa
(en over uitstekend geïnformeerde
naslagwerken!) beschikken. Niette
min: onze prijsvraagredacteur kreeg
zijn zin- Er zaten in de opgave enige
fouten waarover vrijwel alle inzen
ders struikelden. Wij noemen, bij
voorbeeld, de „Neroberg" bij Pisa. De
meeste inzenders wisten wel, dat
Pisa in een laagvlakte gelegen is en
dat men er vergeefs naar een Nero-
berg zoeken zal. Zij deden ons wel
geteld dertien verschillende Monte
Nero's aan de hand (één daarvan
zelfs in Zuid-Amerika gelegen), doch
in onze opgave hadden wij het niet
over een Monte Nero, doch inder
daad over een Neroberg, en die vindt
men niét in Italië doch tamelijk dicht
bij huis, namelijk bij Wiesbaden. De
Neroberg heeft in totaal duizenden
strafpunten opgeleverd, zoals ook het
Dante-monument op de Piazza dei
Signori te Verona (in de opgaaf: Pa
lermo) vele honderden helaas deed
struikelen. De inzendingen gaven ons
een opsomming van praktisch alle
Dantestandbeelden, in Italië te vin
den, doch uiteraard kwam alleen de
combinatie Dante-Verona-Piazza dei
Signori als goede oplossing in .aan
merking. (De meeste lezers hielden
het op de Piazza della Signoria te
Florence, of de Piazza dell Stazione
in Trente).
Het Malvagnatriptiek in het Mu-
seo Nationale te Palermo heeft even
eens veel verwarring doen ontstaan.
Velen zochten terecht doch vergeefs
naar de schilder Malvagna, daarbij
over het hoofd ziende, dat het be
wuste triptiek doorgaans niet naar de
schilder doch naar.... de schenker,.
Malvagna wordt genoemd. Van de
weeromstuit verhuisde men het trip
tiek dan maar naar het, inderdaad
meer bekende Museo Nationale te
Napels.
In het verhaal-Scandinavië veroor
zaakte Vigeland vele slachtoffers. Ve
len zagen over het hoofd, dat de
Noorse beeldhouwer a. géén Fin van
oorsprong was en dat hij bovendien
b. op zeer hoge ouderdom en dus niet
op jeugdige leeftijd overleden is.
Merkwaardigerwijs noteerde onze
prijsvraagredacteur in het verhaal-
Frankrijk maar heel weinig slacht
offers. De boobytrap in dat verhaal
bleken de „vier fonteinen" op de
Place Stanislas te Nancj', terwijl men
daar in werkelijkheid slechts twee
fonteinen vindt. De vergissing is in
derdaad verklaarbaar: een der beide
fonteinen op de Place Stanislas heeft
twee kleine nevenfonteinen, doch zij
behoren tot één complex.
Het verhaal-Oostenrijk vónd zijn
meeste slachtoffers op de Stubner-
kogel-Gondelbahn en op de Gros-
glockner.
Dat, intussen, deze inderdaad moei
lijke prijsvraag, die dan ook met
schitterende prijzen wordt beloond,
tóch zonder fouten op te lossen was,
bewees dhr. L. E. Haverink, Utrecht
sestraat, 2 III te Arnhem, de enige
onder de inzenders die precies die
fouten uit.de chaos haalde welke on
ze prijsvraagredactie bedoelde. Dhr.
Haverink komt dus onbedreigd als
winnaar van de eerste prijs uit de
bus, ook al dichtte hij bij zijn inzen
ding bescheiden:
„Uw prijsvraag bood mij veel
plezier
Maar 't was niet allemaal vertier
Want het kostte ook wel moeite
en tijd
't Was immers voorwaar geen
kleinigheid
Om alle fouten te bepalen
En ze er compleet uit te halen.
Maar ik meen ze alle te hebben
gevonden
Misschien win ik wel de reis naar
Londen.
Om van de eerste prijs nog maar
te zwijgen
Ofschoon ik die ook wel graag zou
krijgen
Maar hoe 't ook zij, het was een
leuk geval
De sport van het zoeken ging
bovenal
En hulde zij hier hem-gebracht
Die deze puzzel heeft uitgedacht
Wij danken hem en de vele andere
inzenders voor hun enthousiaste blij
ken van meeleven met deze oor
spronkelijke prijsvraag.
Het is wél gebleken, dat onze lezers
aan deze Paasprijsvraag veel genoe
gen hebben beleefd. Het bleek boven
dien, dat men er opnieuw gecon
fronteerd met zijn reisgidsen, zijn en
cyclopedieën en zijn herinneringen
nog wat van leren kon.
En nu maar weer: tot de volgende
prijsvraag! Wij herinneren er nog
eens aan, dat over de nu afgesloten
prijsvraag niet kan worden gecorres
pondeerd'
Verhaal I.
1. het nabije Tarragona (Tarra
gona 'ligt niet bij Rome doch in
Spanje).
2. Tarragona, vermaard door de
befaamde fresco's van Ghirlandaio in
de S. Trinita-kerk (kerk plus fresco's
in Florence).
3. Cortina d'Ampezzo de Toscaan-
se hoofdstad (Cortina ligt in de pro
vincie Belluno).
4. Pisa: lieflijke badplaats (Pisa
ligt niet aan de kust).
5. Pisa: befaamd door zijn spons-
vissers (faam: Scheve Toren).
6. Pisa: befaamd door zijn Nero
berg (Neroberg ligt bij Wiesbaden in
Duitsland).
7. Pisa: de Grotta Azzurra (de
blauwe Grot bevindt zich op Capri).
8. De Etna-lift (geen lift, wél op
Vesuvius).
9. Messina in 1890 verwoest (moet
zijn: ,1908).
10. Palermo: Ponte dei Sospiri
(ligt in Venetië).
11. Palermo: Piazza dei Signori
met Dantemonument (ligt in Vero
na)'.
12. Palermo: de Santé Marie della
Grazie met laatste avondmaal van Da
Vinci (in Milaan).
Fouten, Verhaal II
1. Innsbruck, hoofdstad van Ka-
rinthië (Tirol).
2. Salzburg, Kaiser jagermuseum
(bij Innsbruck).
3. Salzburg, Schanzlgasse met Mo-
zarts geboortehuis (ligt in Getreide-
gasse).
4. Salzburg, Schafberg (ligt in
Sankt Wolfgang).
5. Salzburg: Glockenspielturm
van Alexander Von Humboldt (is
van Wolf Dietrich 1588).
6. Op de top van de Grosglockner
(de Grosglockner is 3798 m. hoog; de
Gr.glockner Hochalpenstrasse leidt
echter niet over de top. Er zijn 2 we
gen: één over de Edelweiss Spitze
(2577 m.) en één over de Franz Jo
seph Höhe (2451 m.), op dit laatste
punt bevindt men zich recht tegen
over de Gr. Glocknertop.
7. Gr. Glockner, gebouwd tussen
1928 en 1935 (Bouw begon 1930, ein
digde 3/8/1935).
8. Prater: Stubnerkogel Göndel-
bahn (ligt bij Badgastein).
9. Bad Ischl (ligt niet aan de
Wörthersee).
10. Bad Ischl Stephansdom. (Ligt
in Wenen).
Fouten, Verhaal III
1. Riva Bella (ligt in departement
Calvados).
2. Juan de Luz (aan de west
kust).
3. Route Nationale no- 9 (moet
zijn no. 7).
4. Chateuneuf du Pape (niet af
komstig van Montargis, maar van.
het plaatsje Chateau Neuf du Pape
in het dep. Vaucluse).
5. Nougat Nevers (de nougatstad
"is Montélimar).
6. Pare Frangois Premier (niet in
Roanne, maar in Cognac).
7. Frangois Premier (niet in Ro
anne, doch in Cognac geboren).
8. Bastion der Hugenoten (Cog
nac).
9. Camenbert (niet uit Mont St-
Michel, oorspronkelijk een Norman-
dische specialiteit).
10. Mont St. Miehei (ligt niet op
route naar de Rivièra, doch is een
klein eilandje, een granietrots in de
baai van St. Michel (Manche).)
11. Bouillabaisse (geen speciali
teit van Varennes, doch een Proven-
gaals gerecht).
12. Place Stanislas (niet in Mon
télimar, doch in Nancy).
13. Vier fonteinen (de Place Sta
nislas is slechts 2 fonteinen rijk).
14. pal naar het oosten (de route
Montélimar-Avignon gaat niet pal
naar het oosten, doch loopt naar het
•zuiden).
15. de uitgeslepen bedding van de
Dordogne (de Dordogne ontspringt in
het Massif Central en loopt dwars
door Frankrijk naar de Atl- Oceaan).
Fouten, Verhaal IV (Scandinavië).
1. Risör
2. Grimstadb (beide plaatsen lig
gen niet boven de Poolcirkel).
3. Tivoli (niet in Oslo doch in Ko
penhagen).
4. Vigeland Park (niet in Stock
holm doch in Oslo).
5. overleden op 12 april 1943
(moet zijn 12 maart 1943).
6. op jeugdige leeftijd (Vigeland,
Gustav werd op 11 april 1869 te Man
dal geboren).
7. Finse beeldhouwer (Vigeland
was Noor).
8. iedere middag vier uur (het
ceremoniëel v- d. aflossing van de
wacht vindt, als de koning aanwezig
is, iedere middag om 12 uur plaats).
9. de kleine Belt tussen Jutland
en Fünen (de Storströmbrug ligt tus
sen Seeland en Falster).
10. pruimenjenever (Tokayer is
geen pruimenjenever; Tokayer is
wijn).
11. Tokayer: oplossing reeds bij
opgave gegeven.
De Mont Saint-Michel was wel geen onoverkomelijk struikelblok, maa
toch een struikelblok voor sommige oplossers van onze Paasprijsvraag
De man, die alle fouten op het
spoor is gekomen, er bovendien
de juiste toelichting bij gaf en
derhalve het hoogste aantal pun
ten verzamelde is:
de heer L. E. HAVERINK,
Utrechtsestraat 2 III, Arnhem.
Hij mag kiezen uit een reis van
tien dagen per autocar naar Lour-
des, een reis van negen dagen per
autocar naar Normandië-Bretagne
en een reis van twaalf dagen per
autocar naar Wenen.
De heer Haverink werd angstig
dicht op de hielen gezeten door
een groep geduchte Europa-ken
ners, die weliswaar alle fouten
signaleerden, maar een enkele
steek lieten vallen bij de motive
ring. Overeenkomstig het wed
strijdreglement gaan de tweede,
derde en vierde prijs respectieve
lijk naar:
Mr. STAN SHEETS,
Wilhelminasingel 47, Weert
(Reis van vijf dagen naar Londen)
De heer P. J. A. HIJYGEN,
Doeldreef 3, Wouw
(Reis van zes dagen naar Parijs)
(Reis van vier dagen naar
de Ardennen).
Onder de niet-prijswinnaars wa
ren er velen, die het puntentotaal
van „de kopgroep" benaderden.
Het gemiddelde van het aantal
fouten ligt zeer goed (rond de 5).
Dit is zeker een compliment aan
de topografische en culturele ken
nis van onze lezers waard. Wij
hebben aan deze prijsvraag veel
plezier beleefd en kijken met
spanning uit naar de volgende
keer.
MEN behoeft over geen profeti
sche gaven te beschikken om
te kunnen voorzien, dat donker
Afrika in de wereld van morgen
een steeds belangrijker rol zal gaa.i
spelen. Geleidelijk doch onmisken
baar komt het emancipatieprpceS
in dit geweldige continent op gang.
Reeds is de Soedan een onafhanke
lijke staat geworden, terwijl zeel-
binnenkort de Goudkust, eventueel
met Togoland, en Nigeria hun vol
ledige zelfstandigheid zullen ver
krijgen.
Welke koers zullen deze jonge
staten, wier aantal ongetwijfeld
steeds groter worden zal, in de toe
komst gaan sturen? Nog is het
moeilijk, in de confuusheid van de
tendenties, die zich hier manifes
teren, -een algemene richting te
onderkennen. Naast de nationalis
tische stromingen, die spontaan van
binnen uit opkomen, werken hier
van buiten komende krachten, Mos
kou stelt verbeten pogingen in het
werk om hier vaste voet te krijgen,
de Islam vecht met niet minder ver
betenheid om hier zijn invloed uit
te breiden, en, tenslotte, is er het
welsprekende en hoopgevende feit,
dat zwart Afrika op liet ogenblik 81
procent van de volwassen gedoop-
ten aan de Kerk levert
In welke richting een zelfbewust ge
worden Afrika tenslotte zal evolueren, zal
goeddeels afhangen van de leiders van
het Afrika van morgen, die op het ogen
blik aan de westelijke universiteiten, in
Londen en Parijs, gevormd worden. Het
zijn deze jonge mensen, op wie commu
nistische actiegroepen systematisch
en helaas vaak met succes al hun
aandacht concentreren. Doch ook vindt
men onder deze jonge studenten talloze
militante christenen, die vastbesloten zijn
om het toekomstige Afrika christelijk te
doen zijn.
Onlangs hebben de zwarte katholieke
studenten ip Frankrijk in Parijs een
„wü zijn pijnlijk getroffen door het
feit, dat op het ogenblik, nu een onrecht
vaardig en ouderwets koloniaal systeem
ineenstort, er nog katholieken zijn, die
blijven denken, dat de betrekkingen tus
sen Europa en Afrika slechts mogelijk
zijn in het kader van dit systeem. Vol
vertrouwen richten wij ons tot de katho
lieken van Frankrijk en vragen hun niet
aan vooroordelen vast te blijven houden.
Wij zijn overtuigd, dat ons gemeenschap
pelijk Geloof de beste basis blijft voor
een goede verstandhouding en het is onze
grootste hoop om bij al onze katholieke
broeders een waarachtige internationale
geest te zullen vinden, dat zij loyaal de
plicht om te „dekoloniseren" zullen aan-
stuaenien ip rran#m» in pnent om ie „aes";""""»1""
congres gehouden, waarop uitvoerig de vaarden en dat zij onze verantwoorde-
situatie in Afrika besproken werd. Wat njkheden ais Afrikaanse mensen en als
op dit congres heel duidelijk bleek, was, Afrikaanse christenen zullen erkennen'
dat deze jonge mensen zich juist door
de houding van hun blanke in casu
Franse geloofsgenoten het meest ge
handicapt voelen in hun idealistische stre
ven om het toekomstige Afrika voor het
christendom te behouden.
In een resolutie, die aan het einde
van het Congres werd aangenomen, heet
het o.m.:
Wij, katholieke studenten van zwart
Afrika' in Frankrijk bevestigen opnieuw
onze wil om volledig christen te blijven
De resolutie concludeert tenslotte:
Wij katholieke Afrikaanse studenten,
oris beroepend op de eisen van ons chris
telijk geweten
1 bevestigen opnieuw plechtig, dat er
voor alle koloniale landen Algerije
inbegrepen een plicht van „dekoloni
satie" bestaat overeenkomstig het zelf
beschikkingsrecht der volkeren;
2. betreuren de medeplichtigheid van
zekere katholieken, die een ongeluk
kige verwarring tussen Evangelische zen-
ÜUAC WH c, ,v A
en tegelijkertijd volledig Afrikaan; m ding en koloniaal systeem in stand hou-
- - onder geen enkele den.
bu
geen enkel geval en
pressie kan er voor ons sprake zijn van
een keuze tussen deze tweevoudige trouw;
wii vragen aan de katholieke Fran
sen om te pogen te begrijpen welke
eisen deze dubbele trouw, aan de Kerk
en aan Afrika, stelt. Wanneer de katho
lieke Fransen hiervoor geen begrip zou
den kunnen opbrengen, dan zal ongetwij
feld bij velen van onze landgenoten de
indruk gewekt worden, dat men minder
Afrikaan dreigt te zijn wanneer men
christen is;
„wij wensen, dat de Franse katholie
ken er zich rekenschap van geven, dat
het koloniale systeem zich in feiten open
baart, die een groot beletsel vormen
voor een waarachtige inplanting en op
bloei van een ajithenliek christendom;
den;
3. verklaren met diepe bewogenheid,
dat het gebruik maken van troepen, zoals
de „Sénégalais tirailleurs" in een kolo
niale oorlog, zoals die in Algerije:
een ernstig moreel probleem schept;
onze christelijke geest en ons Afri
kaanse geweten diep schokt,
een vijandige atmosfeer schept tus
sen broedervolkeren;
indruist tegen de elementaire plich
ten van respect en rechtvaardigheid te
gen de volkeren van Afrika".
UIT deze verklaring blijkt overduide
lijk, dat de negerstudenten in
Frankrijk (en helaas niet alleen
daar) regelmatig stuiten op een houding,
die het koloniale systeem noodzakelijk
schijnt te achten voor het welslagen van
de evangelische zending. Dat hier waar
dig maar duidelijk op gereageerd wordt
en terecht kan alleen maar verheu
gend genoemd worden.
Een aanmoedigend schouderklopje al
leen de Afrikanen kennen dat zo on
derhand wel zou echter slechts als de
zoveelste miskenning ervaren worden.
Het grootste probleem, waarvoor deze
jonge intellectuelen, als zelfbewuste
Afrikanen, zich dagelijks geplaatst
zien, is samen te vatten in die aller
belangrijkste vraag: „Hoe blijf ik goed
christen en tegelijkertijd goed Afrikaan?"
Aan het vinden van een antwoord op
die vraag volle medewerking verlenen is
dure christenplicht. Afrika bevindt zich
op een beslissend keerpunt. Het is niet
genoeg, dat de Paus. de bisschoppen en
de geestelijkheid zich uitspreken in of
ficiële publikaties, zoals bijv. de Kerst
boodschap, waarvan de negerstudenten
zich in hun verklaring bedienen. Het is
in deze tijd van de leek meer dan ooit
aan dc leken zich tc laten horen., niet
met afbrekend, onwaar of twijfelachtig
geschrijf, maar met ingrijpende, opbou
wende daden. Hier falen is een in alle
opzichten tc kort schieten aan katho
lieke solidariteit. Hier afbreken is een
onverantwoordelijk, een gewetenloos af
stoten van zwart Afrika, dat, zoals ge
zegd, momenteel 81 pet van de volwas
sen gedoopten aan de Kerk geeft. Geen
begrip voor de Afrikaanse problemen,
zoals die ook in deze resolutie tot
uiting komen, zal steeds meer Afrikanen
van de Kerk verwijderen en staat gelijk
met propaganda voor de steeds talrijker
wordende Afrikaans nationale godsdien
sten, die van dit soort „Westers" chris
tendom niets meer willen weten en om
deze en vele andere redenen reeds uit
gesproken anti-Westers zijn.
Hoezeer 't werk van bisschoppen, pries
ters en leken in Afrika door aanmoedi
ging van deze nationale godsdiensten
wordt verzwaard, moet zelfs voor bui
tenstaanders voldoende te begrijpen zijn.
Het kan mogelijk voor sommigen wel
pij-nlijk zijn, maar de feiten zijn nu
eenmaal zo, dat er geen christelijke of
Westerse beschaving is geopenbaard
maar een godsdienst. De evangeliepre
dikers hebben de opdracht die godsdienst
in te planten in de cultuur en bescha
ving die zij waar ter wereld ook aantref
fen, volkomen onafhankelijk van welk
koloniaal of ander bestuur ook.
Dat vooral de Fransen neigen naar
een andere overtuiging, hangt ongetwij
feld mede samen met het gehele Franse
koloniale stelsel, dat van de Afrikaanse
gebieden Franse provincies wil maken;
dat zwart Afrika wil assimileren, wil op
nemen in het moederland, zoals het dit
ook heeft willen doen met Algerije. An
dere Fransen vinden in het feit, dat
Frankrijk „het meest beschaafde land
ter wereld is", al reden voldoende om
de Franse beschavingszending te ver
binden aan Frans bestuur.
Vanwege de assimilatie-opvatting
spreekt men al sinds enkele jaren met
meer van koloniën en „koloniaal be
stuur" doch slechts van „La France
d'Outre Mer" (F.O.M.) en van het mmts-
terie van „la France d'Outre Mer
Daarom vermijdt men het ook angstval
lig om nog van „indigenes" te spreken
maar gebruikt men de term „autoch
tonen" of „Francais d'Outre Mer
Ondertussen dreigt het assimilatie-sy
steem voor Frankrijk zelf een probleem
te worden. Het heeft °P verschillende
plaatsen namelijk zo goed gewerkt, dat
er van een echte anti-Franse stemming
in zwart Afrika, in het alge™ee;? gespro
ken, geen sprake is. Integendeel, een
vrij groot aantal intellectuelen is meer
Frans geworden dan de Fransen!
Volgens de constitutie van 1946 hebben
Afrikanen volledig Frans burgerrecht.
In de praktijk betekent dit voorlopig, dat
ruim 700.000 negers een .carte d ïdenti-
té" hebben (die verkregen wordt door
goed gedrag en voldoende kennis van de
Franse taal) en die °(^\_1"elr/recht ver
schaft. La France d Outre Mer zendt
zijn afgevaardigden naar Parijs en niet
naar Dakar of Brazzaville het Parijs
van equatoriaal Afrika. Momenteel zijn
ongeveer 10 procent van de afgevaardig
den in Parijs negers. Zij hebben zich ver
deeld over de verschillende politieke groe-
peringen in Frankrijk.
Dit percentage echter laat reeds over
duidelijk zien wat de gevolgen zullen
zijn als Frankrijk kost wat kost aan dit
assimilatie-systeem zou willen vasthou
den Niet 700.000 maar ettehjke miljoe
nen' zullen Zich straks een „carte d'iden-
tité" kunnen veroveren. Dan zou Frank
rijk in Parijs door Ia France d'Outre
Mer worden Sfegoerden bestuurd. Nu
reeds zouden de 10 proeent negers, als
7f» zich aaneensloten (en daar wordt
door nationalisten aan gewerkt) bij ver
deelde stemming m de Nationale Verga
dering de doorslag kunnen geven. Stel
len wij ons voor wat dit op voor Frankrijk
beslissende momenten kan betekenen.
Ri ivoorbeeld als het gaat over het sturen
van nieuwe versterkingen naar Algerije.
Als Frankrijk vast zou willen houden
riin assimilatie-systeem, bezorgt het
zich ongetwijfeld een toekomst vol hoofd
pijn.
Het is dan ook niet te verwonderen,
dat men in Frankrijk meer en meer ge
hoor begint te geven aan de eisen van
een aantal Afrikaanse nationalistische
leiders, die aandringen op zelfbestuur.
In dit verband is veelbetekenend,
dat premier Guy Mollet aan de heer Fe
lix Houphouet-Boigny, de zwarte minis
ter in het huidige kabinet, opdracht heeft
gegeven om de herziening voor te berei
den van diverse punten in de constitu
tie van 1946, waarin het assimilatie-sy
steem is vastgelegd.
Waar komen de eisen tot zelfbeschik
kingsrecht van zwart Afrika nu praktisch
op neer? Léopold Sedor Senghor, de zeer
bekwame leider van het voormalige „Bloc
Démocratique Sénégalais", dat zich heeft
gereorganiseerd in de „Indépendance
d'Outre Mer" (I.O.M.) eist een gelijk
partnerschap van de diverse overzeese
gebieden met Frankrijk. Dit komt neer
op zelfregering in de Franse Unie en
zou dus impliceren, dat Afrikanen geen
zitting meer nemen in Parijs maar hun
eigen landsbestuur in handen gaan ne
men. Een overwinning van Senghor zou
dus de afschaffing van het assimila-
tie-systeem betekenen en het overscha
kelen naar de Engelse politiek van het
verlenen van zelfbestuur, liefst in de
Commonwealth.
Félix Houphouet, de leider van het
„Rassemblement Démocratique Afri-
cain", dat een brug wil zijn tussen in
tellectuelen en plattelandsbevolking, il
niet meer zo gebrand op zelfbestuur. Hij
is overtuigd, dat zelfregering voor eel
gebied dertien maal zo groot als Frankrijk,
met een 600 verschillende talen en dia-'
lecten verdeeld over een duizend stam
men en volksgroepen nog gecompliceer
der is dan het lijkt. Hij wil onmiddel
lijk politieke gelijkheid voor alle Afri
kanen en snel ingrijpende maatregelen
voor de ontwikkeling van zwart Afrikl
op onderwijs-, sociaal, economisch en
technisch gebied. Dit alles in een soori
federatie met Frankrijk.
Welke richting men ook uit zal gaan
het is de plicht van katholieke staats-
lieden, economen en sociologen, in over'
leg en samenwerking met de Afrikaan'
se intellectuelen te komen tot een syn'
these, die Frans-Afrika een waardigi
en gelijke plaats verschaft onder dl
volkeren. Dat dit niet kan zonder dt
nodige financiële, sociale, technische
en economische offers behoeft geen be
toog. Dat ook op dit terrein de chrisi
lelijke plicht van hulpverlening voort
gang moet blijven vinden tot lang na
het verkrijgen van zelfbeschikkings
recht en gelijkberechtigdheid, is voor
alsnog overduidelijk.
(Van onze correspondent)
Drie belangrijke en actuele onderwer
pen op het gebied van het spoorwegwe
zen zullen aan dc orde worden gesteld op
het van 48 iuni a-s- in Scheveningen tc
houden congres van de Association inter
nationale du Congrès des Chemins de Feb
(A I.C.C.F.). In de eerste plaats de kwes
tie van de rentabiliteit en dc vervoers-
technische mogelijkheden om een over
belast dubbelsporig baanvak te ontlasten
ofwel door het leggen van een derde
spoor, berijdbaar in twee richtingen, of'
wei door het leggen van een tweede dub
belspoor. Een kwestie,, welke op het
ogenblik in ons land speelt en wel op de
baanvakken Utrecht-Blauwkapel en
Eind,hoven-Boxtel.
Het tweede onderwerp is de diesel-
tractie, eveneens een acuut probleem,
omdat de diesel meer en meer een vaste
plaats gaat innemen in het spoorweg
verkeer. Het derde onderwerp vormen
„tariefsproblemen", dat behandeld zal
worden in een sectie onder voorzitter
schap van dr- ir. F. Q. den Hollander-
president-directeur van de Nederlandse
Spoorwegen.
Behalve deze drie kwesties krijgt hel
congres nog enige andere aangelegen
heden te behandelen, waarvan wellich1
het voornaamste is de aanvrage van
Sovjet-Rusland om toegelaten te wordt -
tot het lidmaatschap van de Association-
Reeds sinds enige jaren neemt Rusland
deel aan internationale conferenties over
het spoorwegwezen, met name over de
dienstregeling, maar men schijnt thans
tot een volledige medewerking geneigd-
De A.I.C.C.F. omvat thans circa 40 lan
den met meer dan 200 spoorwegmaat
schappijen, verspreid over de gehele we'
reld. Iedere vier jaar houdt zij een con
gres over belangrijke vraagstukken op
spoorweggebied. waaromtrent tevoren
rapport is uitgebracht door de z.g. per
manente commissie, die aanstonds te i
Scheveningen voor dit doel bijeenkomt 1
en waar 25 landen zullen zijn vertegen
woordigd door 160 personen. Het totaal
aantal deelnemers bedraagt 280 personen-
De vergadering van de permanente
commissie zal 4 juni door de minister van
Verkeer en Waterstaat, mr. J. Algera, in I
de Ridderzaal te 's-Gravenhage worden
geopend. De beraadslagingen, welke drie
dagen zullen duren, worden gehouden in
het Kurhaus. deels in het Palace-hotel te
Scheveningen. De twee volgende dagen
zijn bestemd voor excursies, resp, naar
de oliewinning hier te lande door de
B.P-M. en naar de inpolderingen in he'
IJsselmeer.
Daar
Visser
goed w
Nederla
teren; 1
de Nen
éérste
baan er
treffeüj
Mei
kunni
wordi
dat d
atleti-
aftek
Inten
200 me
leden v
jandia
tijd d:
jaar to
te! Pui
niet Z<
100 me
zo goe
cours",
Veth,
Dlcky
van K
kamp
verder
nen l
800 m
Selma
vorieti
Vaal i
lce ou
I
Corrie
in hat
Kok
sterke
kregel
sen
spam
worde:
sink e
zakje
zal in
Dini I
den o
speerv
Crame
eindel
Dinin
mes-c:
ook b
en W
currei
(Va
Mei
veld
Westi
gespli
startl
delpu
de Hi
18-0
Olg
uitsta
park,
gunst
Zora
ders,
de. c
liefst
hand
de m
Eei
toege
den
een i
en d
een 1
sohei
Ultra
Ulric
Hi<
waai
Hog
Uncir
Old
Truel
Wei
Utra,
Fiv<
Samrr
We:
vinge
Usqi
Marij
Bec
vinge
Cinq
Hot
Pluto
We
vinge
com.
Ac
pron
dige
getit
tivit
teur
het
opv<
de 1
