VRIJ EN BLIJ"
is geen koffiekransje
Huisvrouw
in de politiek
is enorm voor.
Nederlandse schoen blijft in het
buitenland gewild
Voor de brasems geen genade u
Goedennacht
Zwart de voornaamste kleur voor de
komende winter
R.R.R. voetenvegers zijn wel doelmatiger
PAGINA 7
Haagse heagelaarsters openen liet seizoen
GEEN WOORD VISSERSLATIJN BIJ
Huishoud praat door Betty KortekaasDen Haan
Hel nieuwe seizoen
genaamd, uit de jaren 1770-80 en de hoge,
nauw aansluitende rijglaarsjes uit de tijd
dat de ..queue de Paris" hoogtij vierde.
Een grote tegenstelling vormden de
hierna „geshowde" lichtblauw leren muil
tjes, die evenals de sandalettes een heel
wat luchtiger aanzien hadden.
Van de kleuren voor de a s. winter
komt zwart op de eerste plaats, verder
verschillende nuances beige van de lichte
zandkleur tot de donkere z.g. cognac- en
mushroomkleur. Een flatteus modelletje
was de mandarijnkleurige pump met oen
klein strikje en naaldhakje, terwijl ook
verscheidene paren werden getoond in de
nieuwe „Swiss air blue"-kleur. De „quee-
nie"-hak blij ft favoriet en de bontlaars
jes, die in de afgelopen winter zozeer ge
vraagd werden, zullen in diverse nieuwe
modellen aan de markt komen. Een nou
veauté was het glazen muiltje, vervaar
digd v,an plastic en versierd met rijnsteen
tjes, dat bij elk avondtoilet kan worden
gedragen.
Maandag 4 juni zal de burgemeester
van Utrecht deze 5e „Interleder" openen
in de Jaarbeursgebouwen en zij duurt
t.m. 8 juni.
Op ca 4400 m2 expositieruimte komen
van de 326 deelnemende firma's er 105 met
schoenen en 94 met leder uit en de ove
rigen met huiden, looistoffen, fournituren,
alsmede met machines en gereedschappen-
Naast het Nederlands fabrikaat, dat de
hoofdschotel vormt komen er produkten
uit véle landen. Voorts zullen de „Bri
tish Leather Federation" en de ..Conseil
National de Cuir" uit Frankrijk met een
collectieve inzending vertegenwoordigd
zijn.
sel enige antieke schoentjes werden ge
toond, o.a. de klompschoentjes, „trippen"
E Hii mee1? fCn KaaSse huiskamer staart een grote snoekenkop u aan.
-tensew %Vi-ntig centimeter in doorsnee. Op de wijze van een gesneld
oii aan de muur vastgemaakt als een tastbaar heden-
ik-morgcH-S J ot de gejle|e visstand. De argeloze bezoeker, zelfs hij die
in zijn om\_rnplt1®lci een zeelt met een brasem verwart, komt onder de
indruk en st iets van de brute kracht, welke er aan te pas moet zijn
gekomen, om ergelijk poldermonster op het droge te krijgen. Op dat
ogenblik gaan Van qw gastvrouw tintelen van trots, want zij was
het, die met een ge welke krom stond van het gewicht en een sim die
op knappen stonr rachttoer met het ondier in haar voordeel besliste.
Er zijn in Den mag meer woonkamers waar dames hun waterkanttrofeeën
op hun voordeligst n "Ugestald. Zelfs prijkt op een schoorsteenmantel
een fraaie, Delfts B no„,.rip ,er van een schemerlamp, welke een 'nenge-
laarster uit het wat p toen zij dacht minstens een kleine zaagvis
aan de haak te hebben.
Met moeite en pij" heren der schepping zich met de idee ver
trouwd gemaakt dat. nipi™c N/311 ,d°bber en schepnet niet langer
bestaat. Dit is dan ook g 7' aar m het goede 's-Gravenhage gaan
de vrouwen in hun ema"C1^®^v'Verder. Zij hebben „Vrij en Blij"
:n het levën geroepen, een - g clam|Waann slechts één man geduld
wordt, de autobuschauffcui, naar de visgronden vervoert. Dat
vinden wij wel waard om eens gememoreerd te worden, met 1 juni en de
eerste hengelzondag voor
Men zou wellicht het den^beepa^U^aarhHan'kom*/ h6t hier 0m een gezellig
koffiekransje aan het water gaat, ma r dan komt men toch wel bedrogen
uit. Vrij en Blij pakt de zaken heel officieel aan. Een paar keer per jaar
worden onderling hengelwedstryden gehouden en wat er dan al zo aan
controle-materiaal meegaat, daar staat men als gerhiddeld hengelliefhebher
van te kiiken Een paar dozijn kleurige vlaggen met grote cijfers, welke
dienen om het hengelteprein af te bakenen voor iedere deelneemster, maaf
evenzeer een forse weegschaal, want de vangst moet nauwkeurig genoteerd
worden en het is vaak zo spannend dat het om enkele grammetjes gaat. wie
clubkampioen wordt en de beker voor het jaar krijgt.
De vrouwen, die van Vrij en Blij deel uitniaken zijn allemaal tussen de
veertig en zestig jaar. Dat is beter dan zo heel jong, meent mevrouw Richters,
de energieke voorzitster, want je moet over geduld beschikken en dat mist
de jonge generatie nog al te vaak. Het is vreemd, maar de echtgenoten van
dé enthousiaste hengelaarsters hebben zelf vaak een broertje dood aan de
visserij. Maar zo'n dagje onbestorven weduwnaar komt mij toch wel goed
uit, vertelde er een, vanwege dat boek, dat nu eindelijk eens aan lezing
toekomt, of dat kippenhok dat al zo lang op een verfje wacht.Het kokkerel
len nemen ze dan maar op de koop toe er hij.
Hoe de dames tot de hengelarij gekomen zijn, is weer een verhaal apart. Een
van haar werd het door de dokter aangeraden, vanwege de ijle luchten< de
kalmtebrengende verten en zo. En toen zij de eerste keer thuiskwam zonder
«■«n voorntje, maar met een bruinverbrande huid, toen zei ze, dat is de
laatste keer. Zij is nu al vier jaar lid van Vrij en Blij, want als je het eens
hebt meegemaakt, weet je niet meer van stoppen. En weer een ander had
genoeg van die mooie visverhalen van haar echtgenoot. Dat is de mevrouw
van die opgezette snoekenkop.
Zondag gaan ze voor het eerst in het nieuwe seizoen er weer uit in alle
vroegte. Met koffie en voor de warme tenen een flesje brandewijn. De dobbers
zijn al gesteld en de wormpjes voor het haakje zitten reeds in het aasbusje.
En straks, aan de waterkant ergens in Noord-Holland wordt het dan weer
menens, na de wedstrijden in „Droog" hengelen" op de maandelijkse club
avonden in een teiltje met houten vissen. Dan*worden weer lootjes getrokken,
waar ieder precies aan de kant komt te zitten, dan gaat het startschot door
de chauffeur en lezer, blijf dan de eerste'vijf uren uit dè buurt, want Vrij
en Blij hengelt, in de hoop op baarzen en voorns, zeelten en Delfts-blauwe
schemerlampen. Aan de kant, niet in een bootje. Want er mag veel veranderd
zijn, sinds de tijd van het bamboehengeltje en de toegewijde galant, bootjes
vinden hengelende dames nog steeds te wankel, want ook tegen hen zijn
grote vissen vaak koppig en schutterig, de kostelijke zomerjurkjes ten spijt.
Zelfs de hat Muff et moest mee naar Washington, toen Richard Neuberger
tot lid van de senaat gekozen was
Mevrouw Maurme Neuberger is niet afkerig van oorspronkelijke
cn drastische middelen om dc juistheid van haar standpunt te bewijzen.
Op een vergadering had zij haar halve keukengerei meegebracht om aa i
te tonen hoe lang en nodeloos een huisvrouw door een onlogische wettelijke
bepaling kan worden opgehouden
Tweemaal Neitherger op één
stembiljet
Wij moeten ons niet voorstellen
welke griezels het dierbare kiezers
korps zouden teisteren wanneer het
naast haar echtgenoten mevrouw
Beel, en mevrouw Van Doorn en
mevrouw Romme op het politiek
toneel zou ontwaren. Natuurlijk,
„politieke" vrouwen vormen een «1
sinds jaar en dag aanvaard feno
meen. En in het nabije Denemar
ken is het zelfs een gehuwde vrouw
moeder van een groot gezin
die als minister van Handel on
willekeurig tal van huisvtouwelij ke
belangen dient die we tegenwoordig
zoveel plechtiger „consumenten
belangen" noemen. Tegen de met
naam genoemde dames is geen
enkel bezwaar bovendien. Maar in
combinatie en vereniging met
baar echtgenoot.... onze vader
landse aard zou zoiets niet nemen!
Datzelfde dacht de afgevaardigde
Richard Neuberger uit Oregon trou
wens ook, toen zijn vrouw Maurine
hem op een goede dag vertelde, dat
zij van plan was, zich eveneens kan
didaat te laten stellen voor de wet
gevende Vergadering, omdat zij „en
kele zeer goede ideeën had, die ze
ook wel kon verdedigen". Die goede
ideeën had Maurine inderdaad. In de
jaren dat zij haar man had bijgestaan
in zijn drukke politieke werk, had
zij al een intense belangstelling aan
de dag gelegd voor allerlei vraagstuk
ken, die iedere vrouw raken, zoals
onderwijs, opvoeding, hygiëne, con
sumentenproblemen en andere din
gen van die 'aard. Toch erkent sena
tor Neuberger ruiterlijk, dat hij „een
schok" kreeg toen Maurine hem van
haar besluit vertelde.
FRISSE NOOT
ouden de kiezers het wel aanvaar
den, dat de naam Neuberger twee
maal op hetzelfde stembiljet voor
kwam Aan de andere kant: had zijn
vrouw niet de volle vrijheid om ge
bruik te maken van haar grondwet
telijk recht op politieke gelijkheid
Zijn eindconclusie was echter, dat
zijn plicht hem gebood, op de ridder-
lijkste wijze de plannen van zijn
vrouw te steunen. „Geen besluit heeft
ooit zo rijpe vruchten afgeworpen",
zo verklaarde Richard Neuberger la
ter, en zelfs hun politieke tegenstan
ders waren het daarmee eens.
Maurine Neuberger heeft het poli
tieke leven van haar staat een
nieuwe, frisse noot gegeven. Dat be
gon al met haar eerste verkiezings
rede. Ric'.ard, die zelf ooit journalist
was geweest, had daarvoor een
fraaie tekst met de mooiste leuzen
en zinnen geschreven. Maar Maurine
liet die leuzen voor wat zij waren.
Zij sprak, zoals elke echte vrouw dat
zou doen, recht uit het hart. En alle
partijen waren het erover eens dat dit
een van de beste en meest logische
toespraken was, die zij ooit hoorden,
DRASTISCHE METHODEN
Die toespraak was nog maar een
begin. Al spoedig bleek Maurine Neu
berger er de meest originele en dras
tische methoden op na te houden om
haar tegenstanders te overtuigen.
Toen zij de leden van het Landbouw
kundig Staatscomité wilde overtuigen
van de noodzaak om een wet afge
schaft te krijgen die de verkoop van
gekleurde margarine verbood, had
zij haar halve keukengerei mee naai
de vergadering gebracht. Al pratend
ging zij demonstreren. Alleen maar
om te bewijzen, hoe lang en nodeloos
een huisvrouw wordt opgehouden en
kel en alleen wanneer zij zelf haar
margarine van een kleurtje wil voor
zien. En daarmee bereikte zij haar
doel.
Toch heeft Maurine Neuberger zich
niet laten herkiezen. Toen haar man
senator werd in Washington, besloot
zij hem daar als onbezoldigd assis
tente te gaan helpen. „Wij zijn in
ons werk zó op elkaar ingesteld",
verklaarde zij, „dat ik hem van groot
nut kan zijn, en zelf wil hij niets lie
ver dan dat ik met hem ons beproef
de team-werk voortzet".
De confectionairs heb
ben reeds hun winter
collectie getoond en dat
terwijl we haast nog
geen lente gekend heb
ben! Het is dan ook ab
soluut overbodig er lange
verhalen over te houden.
Wel willen we even uit
de school klappen dat
we naar de klassieke
tailleur teruggaan, dat
de prinsessejapon de vol
gende winter nog volop
in de mode zal zijn en
dat de Empirelijnwoede
begint te zakken
Zomerjaponnen zijn
haast nog niet gedragen,
het mantelpak en de
deux pieces zijn nauwe
lijks verwisseld voor de
wintermantel. Over de
volgende wintermode
dus een andere keer
En wat zien we in Fa-
rijs dragen? Grijze tail
leurs niet helemaal aan
gesloten met plooirok
ken. Ondanks dat we in
de couture oneindig veel
bolero's zagen (er was
geen couturier die niet
minstens vijf-, zes model
len in zijn collectie had)
geen bolero's.
Het heette in het begin
van het seizoen, dat grijs
de mode uit zou gaan en
geheel door marineblauw
zou worden vervangen.
Zoals in ieder voorjaar
zien we donkerblauwe
pakken, maar ze blijven
in de minderheid. Een
mode opleggen lukt geen
enkele modekoning meer
de vrouwen dragen wat
ze willen. Zo hebben de
Frangaises b.v. wel het
katoen geadopteerd. Er
is er geen. die niet een
katoenen japonnetje
kocht of zelf maakte. Zo
dra het mooie weer aan
breekt zullen we ze stel
lig ook op straat zien
dragen.
Het katoen is zowel
wat kwaliteit als kleur
betreft enorm vooruitge
gaan en de patronen zijn
van soms net zo mooi als
van zij en satijn, maar
wat geeft dat als mep 't
niet kan verkopen? Nu
de Franse markt een
groot deel van haar ko-
HEI KATOEN
loniale clientèle kwijt is
wordt dan ook enorm
veel moeite gedaan naar
andere landen te expor
teren.
Dit jaar is een poging
gedaan om Australië als
klant te krijgen De
Australische confectio
nairs hadden gezegd dat
als men hun mooi kaïoen
gaf. zij goede modellen
zouden ontwerpen. De
Franse katoenindustrie
hield hen aan hun woord
en een delegatie trok
met verscheidene ka
toentjes naar Australië.
Daarwerden door de
confectie 130 japonnen
zowel geklede japon
netjes. cocktail-toiletten
als strandensembles van
gemaakt. Tijdens de Roy
al Easter Show, de In
ternationale jaarbeurs te
Sydney werden deze ja
ponnen getoond. Deze
jaarbeurs moet groter
zijn dan alle die we in
Europa kennen en uit
het, hele land komen de
kijkers toegestroomd.
Kijkers, die meestal te-
gelijkertijd kopers zijn.
In de openlucht was
eèn podium opgericht
voor het Franse pavil
joen en daar werd ver
scheidene keren per dag
de collectie getoond. Ze
had zo'n succes dat be
sloten werd haar ook in
Parijs te tonen. Waar
schijnlijk werd dit ge
daan om de Australische,
confectionairs plezier te
doenNieuws bracht
ze niet; de beste model
len waren kennelijk op
Parijs geïnspireerd, maar
dit is overal het geval,
dus de Fransen verwon
derden zich daar niet
over. Om die modellen
over te laten komen werd
geen moeite gespaard,
Australië belooft 'n goede
klant te worden, maar
niet alleen de katoenin
dustrie doet een poging
vaste voet te krijgen in
Australië.
Ook de bekende Fran
se confectionair Albert
Lempereur is naar Au
stralië gevlogen en heeft
daar een overeenkomst
gesloten met een der
meest bekende zaken.
De confectie van Lempe
reur. die inderdaad tot
de beste behoort, zal van
het volgend seizoen af
ook in Melbourne ver
kocht worden en naar ik
meen wordt ze daar dan
pok gefabriceerd. De
stoffen zijn echter Frans
en Lempereur geeft zijn
modellen. De andere con
fectionairs hebben er
niets van willen weten.
Het katoen, puur of
vermengd met nylon, wol
of zTij. leent zich voor de
mooiste modellen. Als dan
de zomer eindelijk zal
aanbreken zullen de Pa-
risiennes het ook stellig
dragen en krijgen de
straten een vrolijker aan
zien dan ze de laatste
maanden hadden. Voor
enige tijd zijn we dan
van het eeuwige grijs en
zwart verlost.
DINY K-W.
Garden-purty in bedrukt lovelme van Boussac. Het model is van Henry
a la Pentée.
Terwijl er tal van levensmiddelver
pakkingen zijn die zich bijna onge
merkt naar de eisen van de moderne
klant hebben gevoegd, kampen behal
ve de huisvrouw ook tal van winkeliers
nog met een reeksje overblijfsels uit
een minder op efficiency berekend
verleden. De melkflessen die zich niet
in een koelkast laten stapelen zijn daar
een voorbeeld van; een ander obstakel
vormen de blikken waarin koek en
biscuit bij bakker en kruidenier wor
den opgeslagen.
Voor biscuits hebben sommige
fabrikanten de oplossing reeds gevon
den in simpele honderdgrams verpak
kingen van plastic of dun karton, die
meteen kunnen worden weggeworpen.
De huisvrouw echter, die zich laat ver
leiden om voor een feestelijke gelegen
heid een wat grotere hoeveelheid ban
ket in huis te halen, kan daarbij ken
nis maken met een probleem dat voor
haar leverancier zoveel zwaarder
weegt.
RUIMTEDIEVEN.
Zolang zij het niet heeft terugezorgd
vraagt dat lege blik een nodeloos grote
ruimte in haar provisiekast. Zij moet
er nog zuinig op zijn bovendien, omdat
anders het aan de winkelier betaalde
statiegeld verloren gaat. Dat statiegeld
is een kwestie van maar enkele kwart
jes. Vodr die winkelier echter lie
ver nog; voor de gezamenlijke winke
liers vormen de miljoenen blikken
die in hun magazijnen opgestapeld
staan een belangrijk stuk dood kapi
taal, waarmee op andere wijze nuttiger
zaken zouden kunnen worden gedaan.
Die blikken vragen voor ze weer zijn
teruggezonden eveneens extra opslag-
ruimte; voor het terugzenden moet
vrachtgeld worden betaald; de fabri
kant moet er een administratie op na len, jaarlijks niet minder dan 20 a 25
houden voor het terugboeken van sta-
tiegeldar; hij moet mensen in dienst
nemen en machines laten draaien voor
het schoonmaken en opnieuw beplak
ken van al eerder gebruikte blikken.
Reeds ons lekeverstand moet ons dui
delijk maken, dat hier ergens factoren
bezig zijn die kostenverhogend wer
ken.
KARTONVERPAKKING.
Datzelfde vonden ook enkele vooruit
strevende winkeliers en fabrikanten.
Zij hadden werkelijkheidszin genoeg
om in te zien dat een gewone karton
verpakking die voor vervanging van
hun blikken in aanmerking zou komen
niet even solicde en waterdampdicht
zou zjjn als 'iet „klassieke" blik. Zij
schakelden daarom de belanghebbende
organisatie van karton- en golfkarton
fabrikanten in, die samen met het
Proefstation voor Verpakkingen T.N.O.
te Delft een reeks van proeven hebben
genomen. Ruim twee jaar heeft dit on
derzoek geduurd. Het resultaat was
echter een kartonverpakking die vol
gens het T.N.O.-rapport de blikverpak
king voor dit doel in bruikbaarheid ve
le maljen overtreft. Men bereikte bo
vendien het voordeel van een lichter
gewicht (300 gram inpiaats van 700)
en, door de verende werking van het
miljoen banketkartons nodig zullen
zijn.
Die kartons zullen er op de duur ze
ker komen, als ik tenminste nog eens
de resultaten doorlees van een onlangs
door het Noorse Verpakkingsinstituut
gehouden enquête. Die ging weliswaar
over de motieven die bij het kopen
van marmelade een rol spelen, maar
er bleek toch wel duidelijk uit dat voor-
AHvenentie)
Slaapt u slecht door reumatiek, spit,
ischias, hoofd- en zenuwpijnen, neemt
dan Togal. Verdrijft in al die gevallen
snel en afdoende die pijnen en u slaapt
heerlijk. Toga) baat! Zuivert de nieren
en is onschadelijk voor hart en maag. Bij
apotheek of drogist f 0.95, f 2.40, f 8.88.
al de kopers van grotere hoeveelheden
veel belangstelling hadden voor karton.
Men vond dit makkelijk om weg te
gooien wanneer het eenmaal zijn dienst
had gedaan. En p-ecies zo is het de
bedoeling van onze banketleveranciers,
die eindelijk eens verlost wilden zijn
van het tergende statiegeldprobleem.
(Van onze correspondent)
Hoewel de export van alle soorten schoei
sel in 1355 ten opzichte van 1954 met 4"'«
daalde tengevolge van de. danig vermin
derde uitvoer naar België en Luxemburg,
was de export in de eerste maanden van
het iopende jaar ong. gelijk aan die van
dezelfde maanden in I955. De export van
rubberschoenen daalde aanzienlijk, ter-
gebruikte materiaal, ook minder breuk- j w hl de export van lederen schoenen een
kans van het verpakte artikel.
Nu moet u natuurlijk niet verwach
ten, dat over enkele weken plotseling
alle banketblikken hebben afgedaan.
Hoeveel er nog door het land zwerven
kan ons het best duidelijk zijn als we
vernemen, dat er als alles marcheert
zoals de fabrikanten zich dat voorstel-
1 stijging vertoonde van 17"-'« naar het aantal
paren en van 25*/> naar de waarde.
Het stemt tot verheugenis, dat ter com
pensatie van de verminderde uitvoer
naar België door de schoenindustrie klaar
blijkelijk nieuwe afzetgebieden zijn ge
vonden, daar de import van schoeisel ge
stadig toeneemt. In 1955 was deze import
Advertentie)
R.R.R. Fabrikaat leveren wij in elke maat. In een dag ol een paar dagen, dat kunt U
Uw collega's vragen. Zend ons de benodigde maten of tekening toe, van de duizend
en een verschillende maten welke U zou kunnen wensen. Deze worden in de R.R.R.
fabriek in een wip gereed gemaakt en verzonden.
R.R.R. Industriepark 61 te Wychen (bij Nijmegen) *el. K 8831-293
770 000 paar (waarvan 156.000 paar lede
ren schoenen) groter dan in 1954.
Deze gegevens verstrekte de heer Aug.
Mannaerts, voorzitter dagelijks bestuur
der Stichting Interleder op de persconfe
rentie welke '^donderdagmiddag te Utrecht
werd gehouden ter gelegenheid van de
maandag a.s te openen lustrumbeürs In
terleder.
Hij noemde het voorts van het grootste
belang, dat <je export zowel van leder
als van schoeisel zal worden opgevoerd.
De schoen- en lederindustrie heeft na de
oorlog een belangrijke markt in het bui
tenland weten op te bouwen. Men verge
lijke de cijfers: in 1938 exporteerde de
Nederlandse schoenindustrie 242.000 paar
ter waarde van 4.2 miljoen gulden; in 1955
was dit 4.2 miljoen paar voor 27 miljoen
gulden: over dezelfde periode is de ex
port van leder gestegen van 8.5 miljoen
tot 32.6 miljoen gulden.
Na deze uiteenzetting werd een schoenen
show gehouden, waarbij ter vergelijking
met het moderne, comfortabele schoei-
