Nieuwe Schiedamsche Courant | 1956 | 12 juni 1956 | pagina 4

In Amsterdam werd nog geen
definitief besluit genomen

Dr. Drees: elke partij heeft wel
jeugdige heethoofden

Excyn?2

c

Enige voorstellen tot vereen
voudiging belastingwetten
vrijwel gereed

Nederland kweekt veel maar eet
weinig champignons

de ehnd

D

K

Het sprookje van

Zo NU

DAN

Een gelukkige Engelse familie

In één nacht

Sun balm

Vermanende woorden van KAB-bestunrder
op door EVC georganiseerde vergadering

„Maar anderen willen ons beletten in
het zuiden te komen"

en

IN DEN HAAG EéN
DAG STAKING

Rekenkamer ontdekte
font van half miljoen

In Vorden heerst een
onbekende ziekte

in

Truman arriveert
donderdag -

Brabant steunt Jan van
Eyck Academie

M.v.A. Algemene Wet Rijksbelastingen

Subsidie voor weten
schappelijk onderzoek

DINSDAG 12 JUNI 1956

PAGINA 4

Wij zijn jong en een
heleboel meer

Ernstige vermaning

„In overleg met Rotterdam

Monopolie van de K.V.P.

Als de oude S.D.A.P

Vandaag pro tes t demons trade

In Groningen en Delft

Te veel stookolie berekend

BESMETTELIJKE ZIEKTEN

Op bepaalde dagen

ROLSCHAATSSTRATEN IN
APELDOORN

Slachtoffers vooral onder

de jeugd

Ontvangst op Soestdijk

BELGISCHE DOUANE VROEG
NIET-VEREIST DOCUMENT

WIELRENNERS SMOK-
KELDEN BOTER
Gevangenisstraf en geldboete

Af -

Ontloop die pijn
van brandend maagzuur.

Neem Bennies!

Nota van ivijziging

Te late indiening

aangifte biljetten

Uw handen gaaf en zacht

Peter Selie

Oorspronkelijk detectiveverhaal
door JORIS JORlSSEb

(Wordt vervolgd).

Vijf teelten

Tweehonderd kwekerijen

(Vervolg van pag. 1).

(Van onze Amsterdamse redactie)

De ruim 2500 bouwvakarbeiders in Am
sterdam, die gistermiddag in de massa-
vergadering in de ApoIIohal bijeen kwa
men om zich te beraden over de vraag of
er gestaakt zou worden, nu hun eisen, ni
de uitbetaling van de 3% ineens en een
loonsverhoging van 6%, niet volledig zijn
ingewilligd, konden nog niet tot een defi
nitief besluit komen Hoewel de stemming
geladen genoeg was om de verwachting
uit te spreken dat de bouwvakarbeiders
in Amsterdam het voorbeeld van hun Rot
terdamse collega's zullen volgen, is men
gistermiddag na drie en een half uur ver
gaderen niet verder gekomen dan de ver
kiezing van een actie-comité, waarin zit
ting hebben maar liefst 18 EVC-leden en
verder 4 NVV-ers, 2 KAB-ers en 1 OVB-er,
in totaal 25 man dus. Vanochtend zou men
opnieuw onder leiding nu van dit comité
in de Apollohal de bijeenkomst voortzet
ten. Wordt inderdaad tot staking besloten,
dan zal waarschijnlijk vrij algemeen het
werk .neergelegd worden. Amsterdam telt
ongeveer 10.000 bouwvakarbeiders.

De vergadering van gistermiddag was
georganiseerd door de ABWB, een onder
afdeling van de EVC. Als voorzitter trad
op, de heer F. Eberhard, secretaris van
de ABWB, die opmerkte, dat het geduld
van de bouwvakarbeiders nu ten einde is.
De voorzitter van de ABWB, de heer A.
Korlaar, die ook in het actiecomité geko
zen werd, betoogde in zijn inleiding, dat

en
voor

E P.v.d.A. heeft voor de jonge
onervaren kiezer, die morgen
het eerst de gang naar de stembus
maakt, een pamflet opgesteld, dat tot le
ring en vermaak moet dienen. Naar ik
meen meer tot het laatste dan tot het
eerste, want men kan veel van de Ne
derlandse jeugd zeggen, maar het heeft
alle donders gauw door, of ze recht door
zee wordt benaderd, of met platgetreden
populariteit wordt gepaaid. En het onder
havige geschrift is zo'n voorbeeld van ge
maakte familiariteit en onoprechtheid, dat
ik er een klein idee van wil geven.

Aan de voorzijde van het bewuste pa
pier prijkt een zo op het oog deerlijk ver
liefd paar, dat elkaar omstrengeld houdt
alsof het reclame moet maken voor een
fel-realistisch drama in celluloid, spe-
i lend in een gore havenwijk. Die vergelij
king dringt zich wel heel erg op aan de
lezer, want er staat nog een ander plaat
je, waarop twee nozems, de sigaret losjes
op de Nieuwendijkmanier in de mond.
Men zou nu als bijschrift in elk geval
eveneens iets filmisch verwachten, zo in
de geest van „Het jonge fruit" of „De
nozems zijn vermoeid", maar men komt
bedrogen uit. Wij zijn jong en wat zou
dat, staat er eenvoudig. De P.v.d.A.
moet dus het volgende beeld van de Ne
derlandse jongeren hebben. Zij zijn of he
vig verliefd dat zijn ze gelukkig inder
daad ZO NU EN DAN of ze zijn het
niet en dan banjeren ze door de stViat.
met sigaretjes in de mondhoek en goed
kope brillantine ln het haar. Er is ook
de mogelijkheid nog dat de jongeren op
het manifest zich verontschuldigen dat zij
zo innig minnekozen wij zijn nog zo
jong, dat gaat wel over maar het is
toch niet zo netjes, om je vrouw later
minder aardig te vinden en omhelsink-

jes na te latenook niet voor P.v.d.A.-

ers.

Het Is erg moeilijk en het zal wel erg
diepzinnig zijn, wat de P.v.d.A. heren heb
ben willen zeggen, nog diepzinniger dan
de radio-commentaren op de vergevorder
de zaterdagavond. Maar de keerzijde zou
wel uitkomst brengen voor mijn verwar
de brein dacht ik, en gulzig draaide ik
het pamflet om.

Slechts de propagandaleiding van de
P.v.d.A. zal in staat zijn de verbazing te
schetsen, welke toen bezit van mij nam.
In plaats van vrolijke makkers-komt-de-
aard-ligt-open prentjes en tekst, staarden
twee enigszins gelaten en gebrilde heren
de wereld in, waarvan de jongste de vijf
tig reeds ruim gepasseerd was. Bovenaan

de positie van de bouwvakarbeiders reeds
jarenlang een aanfluiting is, dat er een
loonc'naos heerst in de bouwnijverheid, dat
de EVC tegen vrije loonvorming is en dat
de samenwerking tussen het NVV en de
confessionele bonden schadelijk zijn voor
de arbeiders. De verbetering in de secon
daire arbeidsvoorwaarden en de overeen
stemming over 3% verhoging van de loon-
basis achtte hi.i niet genoeg en hij schilder
de de bouwpatroons af als „Zwarte Pie
ten", die met roe en gard in de hand de
lonen van de werknemers willen verlagen
Hij gaf toe. dat er „Zwarte lonen" worden
betaald, want hij sprak van een poging
van een aantal Amsterdamse bouwpatroons
om de officiële lonen en tarieven te gaan
uitkeren. „Met alle ten dienste staande
middelen zullen wij deze patroons tot de
orde weten te roepen en nog vóór zater
dag zullen zij dan wel eieren voor hun
geld gekozen hebben", zo riep hij uit. De
schuld voor de verlenging van de woning
ellende. veroorzaakt door een staking,
wierp hij uitsluitend op de werkgevers en
de regering.

In tegenstelling mef dit betoog stelde de
heer T. Nijhuis, voorzitter van de Kath.
Bouwvakarbeidersbond „St.-Joseph", on
derafdeling van de KAB. hierna hij kon
zijn speech praktisch ongestoord uitspre
ken dat de erkende bonden wel heil zien
in de vrijere loonvorming. „Dit biedt ons
de mogelijkheid om tot reorganisatie van
de loons- en secondaire arbeidsvoorwaar
den te komen", zo zei hjj, erkennende dat
de bonden tijdens hun onderhandelingen
op heel wat moeilijkheden bij de werkge
versorganisaties zijn gestuit. „Wij zijn ech
ter nog niet aan het punt gekomen om te
zeggen: verder kunnen wc niet en nu maar
staken!", zo maande hij ernstig. „De ver
antwoordelijkheid voor een staking ligt
geheel bp u zelf."

Er zijn volgens de heer Nijhuis wel
werkgevers, die de 3% ineens willen uit
keren of een voorschot daarop willen
geven, maar aan de hand van cijfers was
aangetoond, dat het heel moeilijk zou zijn
om dit algemeen in de bouwnijverheid als
dwingend voor te schrijven. „Ook als
werknemersorganisaties moeten wij de
rechtvaardigheid in het oog houden", zo
stelde spreker het terecht. De katholieke
bondsbestuurder verklaarde niet in hoera-
stemming te verkeren over de verkregen
3% loonsverhoging. „De tot nu toe gevoer
de onderhandelingen zijn dan ook nog niet
het sluitstuk. Onze bedoeling is onmid
dellijk overleg met de werkgevers en de
overheid omtrent een volgende loonverho-
ging binnen vrij korte termijn. Dit over
leg", aldus de heer Nijhuis, „zal niet door
een staking beïnvloed kunnen worden. Dit
standpunt wordt door het NVV en het
CNV ten volle gedeeld".

Niet minder dan 25 sprekers gaven zich
op voor discussie. Slechts een tiental kon
aan het woord komen, omdat de vergade
ring te lang ging duren. Er klonken stem
men voor korte akties, b.v. 24-uurstakin-
gen. Woordvoerders van een Rotterdamse
delegatie wekten de Amsterdammers op
tot fel verzet en de „strijd te voeren in
overleg met de Rotterdamse contactcom
missie." Nadat de voorzitter moeite had
gehad om de onrust die zich onder de aan
wezigen begon voor te doen over de lange
spreektijden, werd op een ordevoorstel
van een der EVC-bestuursleden een actie
comité gekozen en besloten de werkonder
breking voort te zetten om dinsdag tot een
definitief parool van al of niet staken te
komen. De Rotterdamse delegatie was diep
teleurgesteld over dit resultaat. Door en
kele leden van het NVV werd nog mede
gedeeld, dat zij op een vergadering, die
donderdag door de socialistische bouw
vakarbeidersbond gehouden zal worden,
de eis zuNen stellen dat het NVV zich
achter de dan eventuele uitgebroken
staking stelt.

stond een gebronsde neger, die het naar
het scheen erg warm had, politieke
plankenkoorts misschien, want Louis Arm
strong heeft van alles gedaan.... tot zin
gen toe, maar van staatkunde hield hij
zich altijd verre. Nu preekt hij, in het
pamflet tot de leergierige jeugd:

„Deze trompet jongens, is maar een
instrument Dat instrument is hele
maal niet belangrijk. Veel belangrij
ker is, dat je wat doet in je leven".

Akkoord. Satchmo, maar zonder trom
pet, had je toch in elk geval iets anders
voor de kost moeten doen! De heren van
de P.v.d.A. waarschuwen nog dat je hard
moet werken, omdat je anders nooit zal
kunnen zeggen, dat je „het fijne van zijn
(Armstrong) schorre stemgeluid hebt door
gehad". En nu was het me eensklaps
duidelijk waarom ik nooit iets v an de
chronische grommende heesheid van de
grote Satchmo had begrepen, ik werkte
niet hard genoeg.

Maar, schreeuwt het geschrift het bij
na uit, Je kunt niet op Louis Armstrong
stemmen! En waarom dan wel niet, kin
dertjes. Wat zeggen jullie, omdat hij bui
tenlander is? Mis. Omdat hij blues en
boogies speelt! Het staat zelf in het ma
nifest! Op wie je dan wel kunt stemmen?
Op dr. Drees, want dr. Drees speelt
geen blues en boogie. Pv.d..A.-logica an
no 1956 (zes en vijftig)!

En daar komt die tweede mijnheer op de
proppen; vader Drees himself „Nee dr
Drees speelt geen jam session" vertelt
het manifest, op de hoogte als Pete Fel-
leman maar je kunt wel op hem ver
trouwen. Maar niet achter het een of an
der aanlopen!" Nee hoor, jongelui, een
eigen mening hebben, om je heen kijken.
Maar over dat om je heen kijken, heeft
de P.v.d.A toch een vrij enge kijk, met
permissie, hoor maar. „Luister op zater
dagavond eens niet alleen naar Mimoza,
maar ook naar Voskuil". Dat beschouwt
de heer Evert Vermeer dus als, geef je
ogen de kost.

Het gepen eindigt als volgt „Op Drees
kan je wel stemmen. Je hoeft het niet
te doen, maar je kunt er in ieder geval
eens over nadenken".

En neem dan bij dat nadenken dit on
samenhangend geschrift tot leidraad,
jeugd van Nederland. Je bent jong en
je bent kiezerspubliek; en wat zou dat?
Dat je je hersens kunt gebruiken mor
gen, omdat het de komende vier jaar ook
van jullie afhangt en voor je verant
woordelijkheid heb je geen drenzige,
smoesjes van P.v.d.A. heren over trom
pettisten nodigJe bent zelf oud en

hopelijk wijs genoeg.

In Amsterdam hebben de lijstaanvoer
ders van de Partij van de Arbeid en van
de V.V.D., resp. dr. Drees en prof. Oud,
nog een laatste appél gedaan op de kie
zers. Waarschuwde de V.V.D.-leider, spre
kend in Bellevue, zijn toehoorders om
zich toch niet te laten misleiden door de
verkiezingsstrijd, waarin de P.v.d.A. en
de K.V.P. als zulke tegenstanders tegen
over elkaar staan, dr. Drees, die op het
Beursplein het woord voerde, liet zich
nog al vergoelijkend uit over de „jeug
dige heethoofden, die een beetje ver
dwaasd zijn in hun opvattingen van wat
wel en niet geoorloofd is". Spreker doel
de daarbij op hetgeen zich kort geleden
afspeelde in het zuiden.

„De verkiezingsstrijd moet principieel
en zakelijk worden gevoerd, zodat de te
genstellingen niet scherper worden, dan
voortvloeit uit de wezenlijke verschillen",
aldus dr. Drees, „maar naar de wijze,
waarop wij in het zuiden van het land be
streden zijn zult u begrijpen, dat ik ook
wel eens een woord van verweer en kri
tiek laat horen".

„Iedere partij heeft jeugdige heethoof
den onder de gelederen, geloofde hij.
Daarbij kwam bovendien, dat ook in
K.V.P.-kringen het optreden van deze
jeugd in Zuid-Limburg is afgekeurd,
„maar", zo ging -preker door, „er zijn
anderen, die ons toch eigenlijk willen be
letten om in het zuiden te komen. Daar
zijn die lieden, zoals prof. Duynstee. Toch
niet de eerste de beste, die zegt: formeel
hebben jullie gelijk, maar feitelijk hoor
je er geen gebruik van te maken. Hij
noemde, wat wij deden, zelfs astrant.
Andere katholieken noemen het provoce
ren om te trachten binnen te dringen in
zo'n gesloten gemeenschap. Deze opvat
tingen van sommige katholieken spruiten
voort uit het eenvoudige feit, dat zij
Zuid-Limburg als het monopolie niet van
de Kerk, maar van de K.V.P. willen be
schouwen. In Oost-Brabant heeft de
K.V.P. een ander argument gevonden.
Men zegt daar over de activiteit van de
P.v.d.A.: dat Is geen doorbraak, dat Is
eigenlijk een inbraak in ons huis en daar
tegen mogen wij ons met alle middelen
teweerstellen."

Dr. Drees noemde het een geluk, dat
de P.v.d.A. bij dit soort inbraken de po
litie op haar hand heeft.

„Hoe !s het mogelijk, dat een partij, die
nu 11 jaar met ons heeft samengewerkt",
zo ging hij voort, „naar zulke onwaar
dige middelen grijpt in de verkiezings
strijd?" en hij vertelde, dat in Eindhoven
door de K.V.P. een manifest is verspreid,
waarop twee kinderen staan afgebeeld.
In het onderschrift laat men die kinderen
zeggen, dat zij het nergens zo ellendig
hebben als in Nederland dank zij de
P.v.d.A. Tot zover dan dr. Drees.

„Laat u niet misleiden door de verkie-

(A vertentip)

Rustig denken
M ij n h a r d t'«
u w t a bIe tten

zingsstrijd, waarin de P.v.d.A. en de
K.V.P, als zulke tegenstanders tegenover
elkaar staan, want het is helemaal niet
zeker, dat zij elkaar na de verkiezingen
niet weer zullen zien", zo zeide prof.
Oud. „Romme streefde naar een kabinet
op z.g. brede basis. Naast K.V.P. en
P.v.d.A. een paar vertegenwoordigers er
bij uit de confessionele partijen, opdat
het maar niet zou schijnen of het alleen
een K.V.P. en P.v.d.A. kabinet zou zijn.
Hierdoor is het weerstandsvermogen van
de confessionele partijen verzwakt. Ons
hoofdbeginsel is hetzelfde als wat de
oude S.D.A.P. had, nl. geestelijke vrij
heid. Bij de P.v.d.A. staat het anders. Ter-
wille van de aanhang is men bereid om
als dit nodig is het met de geestelijke
vrijheid op een akkoordje te gooien. Dit
bleek o.m. bij de totstandkoming van de
Crematiewet."

Tjjdens een vergadering in het Haagse
Amicitia, die door ongeveer 800 bouw
vakarbeiders uit Den Haag en 160 uit
Delft werd bijgewoond, werd na veel heen
en weer praten besloten vandaag, dinsdag,
één dag in proteststaking te gaan Er is
druk gepraat over een aigemene staking,
voor onbeperkte duur, terwijl andere
stemmen opgingen, dat men eerst eens
moest afwachten wat er nu uit de bus
zou komen na de onderhandelingen tussen
werkgevers- en werknemersorganisaties,
waarvan de resultaten op het ogenblik ter
beoordeling liggen bij Riiksbemiddelaars-
Ook werd gezegd dat de voorwaarden,
die thans ter goedkeuring bij Rijksbemid
delaars zijn, nog uitgingen boven die,
welke door het voorlopige actiecomité in
Rotterdam en Den Haag waren gesteld.

De vergadering verliep op een enkel
klein incidentje na zeer rustig. Tenslotte
resumeerde de voorzitter een aantal voor
stellen. waarvan het minst verstrekkende
was, dat men één dag zal staken, waarbij
een demonstratie voor het gebouw van
de raad van bestuur van het bouwbedrijf
zal worden gehouden aan de Benoorden-
houtseweg. Slechts 20 man der aanwezi
gen betoonde zich afkerig van dit voor
stel. zodat het met vrijwel algemene
stemmen werd aangenomen.

Medegedeeld werd, dat men dinsdag
ochtend bij het Zuiderpark in Den Haag
zou bijeenkomen, dat men daarna de dui
zenden arbeiders, die maandag hebben
doorgewerkt zal opwekken om aan de
protestdemonstratie deel te nemen en dat
men daarna om 11 uur een demonstratie
aan de Benoordehoutseweg zou houden.

In Groningen ligt. zoals reeds gisteren
in een deel van onze editie gemeld, even
eens een belangrijk deel van de bouw
werken stil. Nadat op enkele werken de
arbeiders in staking waren gegaan, trok
ken grote groepen stakers langs de bouw
werken, waardoor men er in slaagde an
deren ook tot het neerleggen van het
werk over te halen.

Op bijna alle in de Zaanstreek in uit
voering zijnde bouwwerken hebben gis
terochtend 400 tot 500 bouwvakarbeiders
eveneens het werk neergelegd. Ook in
Delft staken groepen arbeiders.

Tijdens de oorlog in Korea zijn de daar
dienstdoende schepen van de Koninklijke
Marine door andere landen van stookolie
voorzien. Bij controle op een der deswege
bij het departement van Marine geopende
rekeningen bleek, dat slechts voor een ge
deelte van het gedeclareerde bedrag cer
tificaten van oplevering waren overge
legd. Een verzoek der kamer om de ont
brekende certificaten te mogen ontvan
gen, gaf het departement aanleiding een
volledig overzicht op te stellen van de
stookolie, welke in de periode juli 1950
tot en met november 1953 aan de Neder
landse schepen door andere landen was
geleverd.

Daarbij kwam aan het licht, dat één
dier landen abusievelijk ruim 577.000
te veel in rekening had gebracht. Na terug
betaling van dit bedrag is het onder rijks
middelen verantwoord.

In de week van 27 mei tot en met 2
juni zijn zes gevallen van kinderverlam
ming aangegeven, namelijk in Leiden drie
en in Oisterwijk, Hoensbroek en Schaes-
berg elk één. Twee gevallen van paraty-
phus B zijn aangegeven, nl. in Onstwedde
en Voorst elk één.

(Van onze correspondent).

Er bestaan in Apeldoorn plannen voor
bepaalde dagen in de week gedacht
Wordt aan de woensdag- en zaterdag
middag bepaalde straten aan te wijzen
als „rolschaatsstraat". Bij de toenemen
de verkeersintensiteit wordt het aantal
ongelukken, waarbij rolschaatsende kinde
ren zijn betrokken, steeds groter.

Voorts heeft de Commissie voor Licha
melijke Opvoeding in Apeldoorn plannen
om buurtgewijs de oprichting van z.g.
rolschaatsclubs te bevorderen.

(Van enze correspondent)
In Vorden heers; momenteel een ziek
te, waarvan de medici de oorzaak en
aard nog niet hebben kunnen vaststellen
en die vooral onder de jeugd reeds tal
rijke slachtoffers heeft gemaakt. Deze
ziekte schijnt geen levensgevaar mee te
brengen. De verschijnselen komen over
een met die van paratyphus en zijn o.a.
hevige hoofd- en buikpijn, hoge koortsen
en diarree.

Het aantal slachtoffers onder de jeugd
is al zo groot, dat de Nutskieuterschool
de deuren heeft moeten sluiten. Men heeft
de eerste slachtoffertjes, die inmiddels al
aan de beterende hand zijn, naar het zie
kenhuis in Zutphen overgebracht, doch
het aantal werd al spoedig zo groot, dat
men de nieuwe zieken thuis moest gaan
behandelen. Ook enkele volwassenen zijn
door de ziekte aangetast.

De oud-president van de Ver. Staten,
Harry Truman, zal donderdag a.s. voor
een vierdaags bezoek in ons land aan
komen. Hij zal dezelfde dag om half vier
's middags een persconferentie geven in
hotel „Wittebrug" in 's-Gravenhage. Vrij
dag zal minister-president Drees de heer
Truman een lunch aanbieden in hotel
Kurhaus te Scheveningen.

Zaterdag 16 juni zal de heer Truman
dineren in de ambassade van de Ver.
Staten met de ambassadeur, de heer H.
Freeman Matthews. Koningin Juliana zai
de oud-president op 17 juni op Paleis
Soestdijk ontvangen en de lunch met hem
gebruiken. Des avonds zal hij met de
nachtboot van Hoek van Holland naar
Engeland vertrekken.

Het bestuur van de Jan van Eyck Aca
demie te Maastricht heeft zich tot Ged.
Staten van Noord-Brabant gewend met
het verzoek het subsidie voor elk der ja*
ren 1955 en 1956 te verhogen tot 6.800.
Reeds bij vorige gelegenheden wezen Ged.
Staten op het belang van deze academie
voor Noord-Brabant. Zij stellen de Pro
vinciale Staten dan ook voor de gevraag
de subsidies aan de Jan van Eyck Aca
demie te verstrekken.

ON1NGIN ELIZABETH en prinses Prinses Désirée is 18 jaar en de sports-

Margaret zijn de gasten van de girl van het gezin Ze «dol op paarden-

Zweedse koninklijke familie, bijge- rennen. Met koningin Elizabeth en pnn

naamd de „happy family". ses Margaret zal ze honderduit over paar

Ze zullen er zich bijzonder op hun ge- den kunnen praten, want die delen haar

mak voelen en wellicht blij zijn de stren- hefhebben]. Ook zi] werkt in een kinder-

ge etiquette van het Londense hof even tehuis, halve dagen.

te hebben kunnen ontvluchten. De Jeeds genoemde. 12-jarige prinses

Het Zweedse hof. ofschoon in bepaald Christine gaat nog naar school, samen

opzicht toch weer biizonder op protocol met haar broertje kroonprins Carl Gus-

en etiquette gestéld, is een traditioneel, tav. die op 30 april tien u Barden.

Scandinaafs. democratisch hof. De Zweed- Kroonprins Carl Gustav is de lieveling

se koninklijke familie leeft zoveel moge- het Zweedse volk. Het is een leven-

lijk als de gemiddelde Zweedse. Er dige. speelse jongen, die graag met zijn
heerst een bijzonder huiselijke sfeer in

de vleugel van het koninklijke paleis even
buiten Stockholm, waar zij woont, 's Mor.

schoolkameraadjes stoeit. Hij heeft een
technische knobbel, repareert kapotte din
gen uit de keuken en bakt er samen met

gens

4 wtv/ V.iVJiuw Q Cv i. 61 W vjU11 L i O LTJ. v V-

is het heel gewoon, dat een paar f.'jn zusje taarten. En die smaken heer-

prinsessen vriendelijk de eerbewijzen van
de schildwacht in ontvangst nemen, wan
neer ze het paleis verlaten en dan naar.,
haar werk gaan.

lijk

De tien-jarige troonopvolger, omdat zijn
vader in 1947 bij een vliegtuigongeluk om
kwam. toen hij van Schiphol naar Kopen-

c. hagen vloog. Zijn zoontje was toen negen

Hun moeder, prinses Sybilla, heeft hier- maanden Hftt was een grote slag voor
toe zonder meei haar toestemming gege- koning Gustaaf Adolf VI en diens vrouw,
ven. alhoewel ze neen zei, toen de twaalf- koningin Louise, maar een nog grotere
jarige prinses hol, '5 veelbelovend voor prjnses Sybilla en haar gezin,
leerlinge van een bekende balletschool en Kroonprins Carl Gustav is de afgod van
eerste telg van het Zweedse koninklijke ziin grootoUders. doch allesbehalve een
huis. dat de balletkunst beoefent, een rol verwend kind .Daarvoor heeft zijn moeder
in de verfilming van Andersens „Thum- ge70rgd

belina" aangeboden kreeg. Maar feitelijk Het 'interesseert de Engelsen, wier
vond ze de twaalf-jarige nog te jong voor konjngin en prinses de gasten van de
zoiets.. happy family" in Stockholm zijn, wel

Prinses Margaretha, 21 jaar en de heel bijzonder, dat de kIeine Carl Gus-
oudste. gaat ejkedag n kinderte- t n familie is van hun kroonprins

huis. Daar maakt ze de melk en de pap cbarles

voor de kinderen Waar en_ze bedient hen Dat ZQ. koningin victoria lg de bet
ook. Zelfs in Zweden bijzonders °u<Jovergrootmoeder van allebei. Koningin
waar een prinses bedient iets bijzonders.. Louise, Carl Gustavs stief-grootmoeder,
Margaretha werkt er van a tot 6. heette eens Lou_se Mountbatten en was
De negentien-jarige prinses Birgitta is de dochter van de Markies van Milford
leerlinge bij een bekend couturier. Bij Haven, voordat ze door haar huwelijk in
officiële gelegenheden draagt ze toiletten, 1923 in de Zweedse koninklijke familie
door haar zelf ontworpen en vervaardigd, werd opgenomen.

Aan de drukke grensovergang Wem-
hout—Wuustwezel in de route Breda—
Antwerpen is zondag nogal enige con
sternatie ontstaan, daar plotseling vele
Nederlandse automobilisten op weg naar
België door de Belgische douane werden
teruggezonden op grond van het feit, dat
zij niet in het bezit waren van een inter
nationaal rijbewijs. Nederlanders hebben
dit document voor reizen naar België ech
ter al lang niet meer nodig In kennis ge
steld van de klachten van de vele teleur-
gestelden, heeft de A N.W.B. ijlings
contact opgenomen met de douane. De
normale toestand is thans hersteld.

De rechtbank te Antwerpen heeft H.
T. uit deze stad, tot 8 maanden, de Ant
werpse wielrenner A. H., de Nederlandse
oud-wereldkampioenen wielrennen de
gebroeders J. en A. B. uit Breda, en de
Nederlander F. de B. uit Zundert, elk
tot 4 maanden gevangenisstraf veroor
deeld in een omvangrijke zaak van bo
tersmokkel. Naar schatting werden in
totaal 16.500 ton frauduleus over de grens
gebracht. Het vijftal werd verder ver
oordeeld tot geldboeten en betaling vgn
ontdoken rechten voor een totaal bedrag
van 4.435.000 fr.

Deze foto laat zien hoe een reserve-lui
tenant van het Franse leger tijdens de
„Operatie Basque" in de buurt van Iio-
nouvïllers in Algerië via een draagbare
radio-installatie aan het hoofdkwartier
instructies vraagt ten aanzien van de
behandeling van een aantal Algerijnse
opstandelingen, dat werd gevangen ge
nomen tijdens de omsingeling in het
bergland van Algerië.

(Advertentie)

Alsof de maag uit Uw lichaam brandt,
zo'n pijn veroorzaakt overtollig maagzuur.
De remedie is eenvoudig en afdoende:
Rennies. Die helpen dadelijk. Gewoon,
zonder water of wat ook, op, de tong laten
smelten, 't Kan niet missen, de brand is
gedoofd! Eet onbevreesd waar U trek in
hebt, maarsteeds Rennies bij de hand!

Wat betreft de in het voornemen van de
regering liggende algemene herziening
van de belastingwetgeving op het door de
vereenvoudigingscommissie behandelde
terrein, doet de staatssecretaris van fi
nanciën in de zojuist verschenen Me
morie van Antwoord betreffende het ont
werp van de Algemene Wet in zake
Rijksbelasting uitkomen, dat de regering
nciT vóór de vereenvoudingscommissie
haar rapport aan de regering heeft aan
geboden, reeds een aanvang had gemaakt
niet de bestudering van de vraagstukken,
die de herziening van het materiële be
lastingrecht raken De verwachting kon
Worden uitgesproken, dat, onvoorziene
omstandigheden voorbehouden, een aan
tal belangrijke wetsvoorstellen nog in dit
zittingsjaar za] kunnen worden voltooid.

De regelen, die in het ontwerp Alge
mene Wet Rijksbelastingen, dat in hoofd
zaak betrekking heeft op formeel belas
tingrecht, zijn gesteld, zijn dermate al
gemeen dat. ook al zouden tijdens de be
handeling in de Staten-Generaal belang
rijke wijzigingen in het materiële be
lastingrecht korhen, naar de stellige over
tuiging van de staatssecretaris niet be
hoeft te worden gevreesd, dat de overi
gens aan het bestaande recht ontleende
„spelregels" van de algemene wet dan
niet meer zouden kunnen gelden. Zou
bij wijziging van het materiële belas
tingrecht de algemene wet niet meer op
de heffingswetten aansluiten, dan zou
dezle wet niet aan haar opzet om ook
bij wisselingen in de bepalingen vin de
afzonderlijke heffingswetten een aantal
me- duurzame regelen te geven, beant
woorden.

In de nota van wijziging, welke de
Memorie van Antwoord vergezelt, wordt
voorgesteld het. ontwerp algemene wet
aan de Wet Administratieve rechtspraak
bel?'"'--/zaken aan te passen. Deze wij
zigingen hebben betrekking op het over
brengen van de rechtspraak van de Ra
den van Beroep voor de directe belastin
gen naar speciaal daartoe iri te stellen
Belastingkamers van de gerechtshoven.

Wat betreft de suggestie om een rege
ling van het beroep van belastingconsu
lent in de algemene wet op te nemen,
kan de staatssecretaris zich in zoverre
verenigen met het uitgesproken oordeel,
dat een eventueel voorstel voor een der
gelijke wettelijke regeling niet kan wor
den gedaan, voordat de regering kennis
heeft genomen van het advies, dat door
da daartoe onlangs ingestelde commissie
ad hoe zal worden uitgebracht. De staats
secretaris kan overigens voorshands niet
zien, dat een eventuele regeling naar haar
aard in de algemene wet thuishoort.

De nota van wijziging komt voorts te
gemoet aan de bez"waren betreffende de
verhoging, op te leggen wegens te late
indiening van aangiftebiljetten. Volgens
de bestaande bepr"'--'en bedraagt deze
verhoging' 5 pet van de in de aanslag te
begrijpen belasting met een minimum van
vijf gulden. Vooral doordat deze verho
ging in de toekomst ook ten aanzien van
naamloze vennootschappen zal gelden,
kan het bedrag van 5 pet van de aanslag
hoog oplopen. Hoewel van deze verhoging
een sterke preventieve werking moet
blijven uitgaan, zal daaraan ingevolge
de nota van wijziging een vast maximum
v 'en gesteld en wel van duizend gul
den.

Met betrekking tot de vraag of niet
de mogelijkheid zou moeten worden ge-
c.iend een bezwaarschrift in te dienen
tec— een voorlopige aanslag, deelt de
staatssecretaris van Financiën mede, het

nipt juist te beoordelen een dergelijke
regeling in het leven te roepen, omdat
dit met het karakter van een voorlopige
aanslag die immers in het merendeel
der .ev-tllen op een schatting berust
in strijd zou rijn. In de praktijk wordt
reeds nu een voorlopige aanslag ver-
laag'd, indien daartoe reden blijkt te be
staan. Aanleiding om te bepalen, dat de
inr.-ecteur verplicht is een gemotiveerd
verzoek om verlaging van een voorlopige
aar.riag in behandeling te nemen, ziet de
staatssecretaris "iet. Ook zonder uit
drukkelijke bepaling zal de inspecteur
daartoe "-vouden zijn.

Naar aanleiding van de opmerkingen
omtrent de bepaling dat de in
specteur vertegenwoordiging door een be
paalde persoon om geldige redenen kan
weigeren, wijst de staatssecretaris er op,
dat deze bepalin" het karakter draagt van
u—aeringsrecht, dat slechts kan wor
den gehanteerd, indien blijkt dat een ver-

tegt Mvoord'ger zich schuldig maakt aan
kwade praktijken. De staatssecretaris
snreekt de verwachting uit, dat bij een
eventuele regeling van het belastingcon-
sulentenberoep een zodanig tuchtrecht in
het 'even zal worden geroepen, dat de
bepaling, welke thans niet kan worden
gemist, overbodig zal worden.

Met de mening van de verschillende
leden, die van oordeel rijn dat ln het
ontwerp dient te worden vastgelegd, dat
boekhoudingen alleen ter plaatse
waar ze worden gehouden, door de in
specteur mogen worden ingezien, kan de
staatssecretaris niet instemmen.

De champignonteelt heeft niet zo'n gro
te omvang als men wel eens denkt. Over
de gehele wereld worden per jaar
75.000.000 kilo champignons geteeld. Van
deze 75*000*000 kilo produceren de Ver.
Staten er 30.000.000, Frankrijk 20.000.000,
Engeland 15.000 000 en Nederland 1 000.000.

De consumptie van paddestoelen over
de gehele wereld bedraagt per jaar
100.000.000 kilo. In ons land is de cham
pignonteelt de laatste vijf jaar enorm
toegenomen. Kweekte Nederland in 1950
nog slechts 250.000 kilo, in 1954 was dit
kwantum verdubbeld en thans is het
wederom tweemaal zo groot als ln 1954.

34).

Cordan probeerde het ijzeren rolluik wat
omhoog te schuiven, doch hoe hij zich ook
inspande, hij slaagde er niet in, er ook
maar de minste beweging in te krijgen.

Terwijl hij zich bukte, bemerkte hij, bij
het licht van zijn zaklantaarn, dat vlak on
der het venster, dicht bij de muur, waar ze
niet vertrapt konden worden, enkele tere
sprietjes waren opgeschoten. Dit kon on
mogelijk gras zijn. Hij woelde de aarde
met zijn vingers om en legde zo enkele
ontkiemende graankorrels bloot. Dit was
een hoogst bevreemdend geval. Hoe kwa
men die graankorrels hier? Met zijn be
perkte kennis van botanie kon Cordan toch
uitmaken, dat het roggegraan was.

Hier was ongetwijfeld een ingang. Voet
voor voet onderzocht hij de muur en het
luik, of nergens een klink of sleutelgat
was. Hij vond niets van die aard.

Met dat alles was hij nog steeds buiten
en het zag er niet naar uit, dat hij voor
lopig zou binnenkomen.

Toen kreeg hij een schitterende inge
ving; Het gebouwtje wag niet zo heel

hoog, hoogstens twee en een halve meter.
Het had een plat dak, waarboven een kor
te schoorsteen uitstak. Misschien had het
vertrek een open haard en kon hij langs
die schoorsteen een doorgang vinden. Door
zich eerst aan de vensterbank en daar
na aan de goot op te hijsen, kwam hij
op het platte dak. Dit was natuurlijk een
gevaarlijk spel, daar men hem nu heel
gemakkelijk van het huis uit kon zien;
doch dit waagde hij er maar op. Hij na
derde de schoorsteen. Deze was betrek
kelijk breed en zou zeker een man kun
nen doorlaten. Toen hij het licht van zijn
zaklantaarn in de donkere gaping deed
stralen, slaakte hij bijna een kreet van
verrassing. Want de schoorsteen liep
veel dieper door dan de vloer van het ge
bouwtje, zodat hij veilig kon veronderstel
len, dat zich daaronder nog een tweede
ruimte bevond, waar van buitenaf niets
van te zien was en die men alleen van
het kantoortje uit kon bereiken. Dit ver
klaarde dan ook meteen de hopen geel
zand, want voor dit onderaards vertrek
had men natuurlijk grote hoeveelheden
grond moeten uitdelven.

Cordan triomfeerde. Hij voelde, dat hij
zich op de goede weg bevond.

Van de andere kant waagde hij het niet
zich door de schoorsteen naar beneden
te laten zakken, want hij vond niets, dat
hem liet veronderstellen, dat deze op een
open haard uitkwam. Hij voelde er niets
voor, naar beneden te ploffen en armen
en benen te breken. En zelfs indien hij er
in slaagde, zonder ongelukken af te da
len, dan stond hij voor de mogelijkheid,
dat hij dan nog niet in de kamer kon

komen. In dit geval zou hij daar lelijk
staan te kijken. Hij kon wel omkomen,
voordat iemand hem ooit ontdekte.

Dus voorlopig gaf hij dit plan maar op.
Hij zou het nog maar eens met de deur
proberen. In een kleine lederen tas had
hij verschillende instrumenten, die hem
van groot nut konden zijn bij dat werk
je. Door het feit, dat een dergelijke in
braak duidelijke sporen zou nalaten, liet
hij zich niet langer afschrikken. Hij stond
te dicht bij het doel, om zich door der
gelijke overwegingen te laten weerhou
den.

Met een kleine boor maakte hij eerst
een klein gaatje in het hout, vlak boven
het sleutelgat en met een cirkelzaag zaag
de hij vervolgens een rond stuk hout weg,
zodat hij er gemakkelijk zijn arm kon
doorsteken. Dit peuterwerkje duurde na
tuurlijk enige tijd en toch kon men niet
het minste gekras of geschuur horen. Als
hij meende, nu vrije toegang te hebben,
dan vergiste hij zich deerlijk. Toen Cor
dan zijn arm door het gat stak, voelde
hij wel het slot, maar er stak van bin
nen geen sleutel in. Dit overtuigde hem
er echter van, dat niemand zich in het
vertrek bevond, zodat hij met meer ze
kerheid te werk kon gaan., en dit was
ook wat waard. Het viel hem nu gemakke
lijk, het slot helemaal uit de deur te za
gen. Een korte stoot., het slot maakte
zich los van de deur en viel op de
grond. Cordan trad binnen, duwde de deur
dicht en knipte zijn zaklantaarn aan. Eerst
nam hij de voorzorg, het gevallen slot
weer op zijn plaats te steken, zodat geen
enkel lichtstraaltje naar buiten kon drin

gen. Daarna kon hij gerust de elektrische
lamp aandraaien, die zich in het vertrek
bevond. Zo kon hij het in al zijn bijzon
derheden opnemen. Het was werkelijk
een kantoortje, zoals hij vermoed had.
In een hoek 'stond een bureau, overdekt
met allerlei paperassen. Op een rekje, dat
tegen de muur was opgehangen, stonden
een reeks ordners; eronder hingen factu
ren aan een haak. Midden in het vertrek
stond een grote werktafel met enkele boe
ken en een telefoontoestel. Een kleine
kachel voltooide het meubilair. In het ver
trek heerste die kille vochtigheid, die men
pleegt waar te nemen in ruimten, die
sinds lang niet meer bewoond werden.
Over alles lag een doorzichtig laagje stof.
Maar dat, waar Cordan het eerst naar
zocht, namelijk een luik of een trap, die
naar het ondergrondse vertrek moest lei
den, was nergens te bespeuren. De vloer
was betegeld en nergens was een plaats,
waar een verborgen trap kon zijn aange
bracht.

Cordan verschoof de tafel, lichtte de ta
pijten op.beklopte de muren, nam zelfs
de voorzorg, de kachel even achteruit te
trekken en in de schoorsteen te tasten.
Geen hoekje ontsnapte aan zijn speurzin.
Alles bleef vruchteloos.

Na een uur al zijn scherpzinnigheid te
hebben aangewend, moest hij zichzelf be
kennen, dat de ingang naar de onderaard
se ruimte, als die zich in deze kamer be
vond, wel zeer slim verborgen was.

Hij wijdde verder zijn aandacht aan de
inhoud van het bureau. Misschien vond
hij daarin wel enkele aanwijzingen. Het
bleek echter niet veel zaaks: een hoeveel

heid zakenbrieven, bestellingen, klach
ten, de volledige boekhouding ,die bij een
vluchtig onderzoek helemaal in orde bleek
te zijn, verder een stapel catalogi, alsook
het loonboek. Twee salarissen kwamen
geregeld voor, die van Jacobus Mesdagh,
werkman, en die van mejuffrouw Elza
Sussex, bediende. Het feit, dat alle boek
houding en briefwisseling geschreven was
in een handschrift waarin hij bij de eerste
oogopslag dat van Elza Sussex had her
kend, kon hem maar weinig interesseren,
want hij was er reeds lang van overtuigd,
dat de jonge vrouw zich hier had opge
houden. Het was echter al te belache
lijk, aan te nemen, dat ze hier als een
gewone bediende haar kost had verdiend.
Dit alles was maar handig verzonnen en
een dekmantel van een heel andere zaak,
waarvan het geheim alleen in de onder
aardse kamer te vinden kon zijn. Als hij
die eerst maar eens kon ontdekken.

Peinzend keek hij om zich heen. Zijn
ogen vielen op de ver-uitspringende ven
sternis. De vensterbank, die niet meer
dan 30 cm. van de vloer verwijderd was,
was een meter diep en afgedekt met een
marmeren plaat, zoals bij de andere ven
sters in kleiner formaat was aangebracht.

Zo was een soort lage tafel gevormd,
waarop enkele snuisterijen stonden.

Plotseling kreeg hij een ingeving. Als
deze marmeren plaat eens een gat af
dekte. Ja., dit was de enige oplossing.
Dat zou dan meteen de vastgetrapte weg
van de loods naar het uitspringende ven
ster verklaren.

Aldus zeide de directeur van het Insti
tuut voor Tuinbouwtechniek, dr. ir. E.
van den Muijzenberg, naar aanleiding
van het feit, dat de Nederlandse Organi
satie voor Zuiver Wetenschappelijk On
derzoek genoemd Wagenings instituut een
subsidie heeft verleend voor een onder
zoek inzake het ontstaan van stikstofver
bindingen tijdens het broei- (fermenta
tie-) proces van de champignonvoedings
bodem. Deze subsidie zal worden gebruikt
voor de aanstelling van een academisch
geschoold onderzoeker en van een ana
liste).

De geweldige toeneming van de cham
pignonteelt In ons land is dan ook de re
den van dit wetenschappelijke onderzoek,
aangezien de vakkennis tot nu toe voor
al op de empirie gebaseerd is. De cham
pignonteelt is voor Nederland zeer ge
schikt, omdat zij de kweker, die de be
schikking heeft over een paar honderd
vierkante meter, een bestaan kan bezor
gen. De champignonteelt concentreert
zich thans voornamelijk in midden- en
Zuid-Limburg. Een tiental jaren geleden
werd zij vooral in de grotten van Zuid-
Limburg beoefend. In Nederland is het
mogelijk om per jaar uit een en dezelfde
ruimte vijf teelten te krijgen; in Zwitser
land heeft men zelfs zes teelten kunnen
krijgen. De consumptie van champignons
is in ons land evenwel zeer gering. Per
hoofd van de bevolking eet men per jaar
nog geen 50 gram. De champignons die
hier geteeld worden zijn dan ook voor
namelijk voor de uitvoer en speciaal voor
die naar België bestemd.

De champignons worden gekweekt op
een voedingsbodem, die bereid wordt
door het broeien (fermenteren) van paar-
demest of van synthetische mest, zoals
in Amerika geschiedt en waarbij allerlei
afvalstoffen worden gebruikt- Over de
bereidingswijze van de kunstmatig be
reide mest is bij de kwekers nog weinig
bekend. Grotere bekendheid daarvan kan
zeer lonend zijn, speciaal voor ons land
met zijn vele kleine ongeveer 200
champignonkwekerijen.

Bij de bereiding van de kunstmatige
mest maakte dr. ir. K. Wieringa* van het
laboratorium voor micrologie te Wagenin-
gen, de opmerking, dat het van groot be
lang zou zijn nu eens precies na te gaan
hoe eigenlijk bij het fermentatieproces de
stikstof wordt omgezet. Deze opmerking
leidde er toe, dat voor bedoeld onderzoek
een subsidie bij Z.W.O. werd aangevraagd
en verkregen. Bij dit onderzoek wil men
onder meer met de chromatografische
methode te weten trachten te komen,
welke aminozuren tijdens de compostbe-
reiding ontataan en hoe het verbruik
hiervan is bij de ontwikkeling van de
hoeden (champignons).