U'EShjouTg Zw Meubelen - Tapijten - Gordijnen - Betimmeringen Mathenesserlaan 247 - Rotterdam
HOEDEN
gastronomen" gestorven
IN
EEN BIJZONDERE
PARIJSE FIGUUR
Wat voor
dragen we de aanstaande winter?
Werkzaam in allerhande
beroepen
De
bol
overheerst
J«C
geïnw lbeZ8tting laat daar
9 van de 10 vrouwen
zeggen Ja"
Van
ZATERDAG 28 JULI 1956 PACiM
Nachtredacteur
De zagende pijnen
Nonchalance
In aansluiting op het artikel
over vrouwenarbeid in Oost-
Duitsland van 16 juni j.l. geven
wij hier enige bijzonderheden
over de verhoudingen in Rusland
zoals ooggetuigen die constateer
den. Oostenrijkers kennen de
Russen beter dan wij. Een bijna
g en twijfel aan bestaan, terwijl
geografische nabuurschap
e en neper inzicht in de bestaande
sociale en andere verhoudingen
vanzelfsprekend maken. Boven
dien zijn de contacten met Sov
jet-Rusland talrijker in Oosten
rijk" dan in Nederland. Op dinsdag
19 juni gaf Rosa Weber te Inns
bruck een verslag over haar be
zoek aan de Sovjet-republiek. Zij
was daar geweest als lid van een
Oostenrijkse delegatie uit de vak
beweging, bestaande uit acht
mannen en twee vrouwen. Haar
belangstelling concentreerde zich
speciaal op het lot der werkende
vrouw in Rusland.
ai 41. een »zivak geslacht
(Van onze correspondent)
PARIJS, maandag.
Curnonsky de beroemde Cur
zoals hij door de gastronomen ge
noemd werd is zoals wij reeds
meldden zondagochtend overle
den. De Prins der fijnproevers,
die 84 jaar oud vas, werd plotse
ling onwel toen hij even uit het
raam van zijn appartement leun
de om een luchtje te scheppen.
Hij verloor zijn evenwicht en viel
uit het raam dat zch op de derde
verdieping bevond naar beneden.
Lachend en blijmoedig
Türquois blauwe angora baret met bijpassende
handschoenen van Emona Pierron.
PROEVEN.
EN SCHRIJVEN
Fabrieksraden
Toen Cur zijn doctoraal gehaald
had werd hij journalist en wel op
een ogenblik zoals hij zelf placht te
zeggen dat de nachtredacties hun glo
rietijd beleefden. Redacteuren, ver
slaggevers, critici, dichters en politi
ci zwierven die tijd op de kranten
bureaus rond en wierpen een laatste
blik op wat heet uit de pen naar de
pers was gevloeid. -Als de krant ge
zet was ging iedereen naar Montmar-
tre, dat toentertijd een heel andere
wijk was dan tegenwoordig, om iets
te eten. Daar rherkte men al gauw
dat Cur van lekker eten het nodige
en nog heel wat meer wist, doch het
zou nog jaren duren eer Cur over zijn
schotels en wijnen zóu gaan schrij
ven.
Hij begon met boeken te schrij-.
ven als Nègre hetgeen wil zeggen
dat Cur boeken schreef die onder
naam van de een of andere auteur
uitgegeven werden. Hij verkeerde
in alle journalistieke en literaire
kringen waar hij vele vreemde snui
ters tegen hét lijf l'eP die zijn goed
willendheid en vooral zijn talenten
wilden misbruiken. In totaal schreef
hij ongeveer zeventig boeken voor
anderen. Doch Cur heeft altijd de
elegance bezeten om nooit de namen
van zijn profiteurs bekend te maken,
behalve één.
Cur werd op een eigenaardige ma
nier een gastronoom.
Club des Cellis
Tijdens de oorlog van 1914 werd hij
kok bij het regiment, maar hij kon
daar weinig uitrichten. Toen nam hij
zijn besluit om na de oorlog een club
voor fijnproevers op te richten. Het
werd de Club des Cents bestaande
uit honderd lekkerbekken. Maar daar
bleef het niet bij- Er kwam een Club
des Pur Cents en later de Gastrono-
menclub.
Cur reisde met zijn vrienden heel
Frankrijk af om de beste meester
koks te vinden en de gewestelijke
keu-ken werd door hem in ere her
steld. Ingewikkelde recepten vond hij
snobisme, waar hij niets van moest
hebben. Zijn leven lang heeft hij
gestreden om alle restaurateurs te
doen begrijpen dat de dingen moe
ten smaken zoals ze zijn.
Cur was een bijzondere Farijsc
figuur. Een van de weinige in de
gastronomie gespecialiseerde journa
listen die de gerechten slechts proef
de cn van zijn pen leefde. Cur was
ook een merkwaardig type. Zijn
pseudoniem koos hij eens in zijn
studententijd. Uit het Latijn nam
lAdvertentiei
van reumatiek, spit, ischias, hoofd
en zenuwpijnen worden snel en af
doende verdreven door Togal. Er is
geen beter middel tegen dan Togal.
Togal baat waar andere middelen
falen. Togal zuivert_ de nieren en is
onschadelijk voor hart en maag. Bij
apoth. en drog. f 0.95, f 2.40 en f 8.88.
hij de woorden Cur en Non (waarom
niet), terwijl het achtervoegsel „Sky"
een gevolg was van een mode
gril erg in zwang tijdens de Frans-
Russische alliantie. Enkele jaren ge
leden werd hij benoemd tot officier
in het Legioen van Eer. Tijdens het
banket dat hem bij die gelegenheid
werd aangeboden, verklaarde hij ab
soluut niet te weten, waarom hij de
ze onderscheiding eigenlijk had ge
kregen: als journalist? als fijnproe
ver? als nègre?, als humorist? Want
dat alles was hij cn of het nog niet
genoeg was werd hij op zijn oude
dag nog een goed publiciteitsagent.
Van hem is een zeer bekend gewor
den slogan afkomstig voor een be
paald soort mineraalwater als „De
champagne der tafelwateren" bij het
publiek bekend gemaakt.
Of Cur, die altijd een vrolijk en op
gewekt man leek, gelukkig was is een
andere vraag. Een van zijn beste
vrienden heeft eens verklaard dat
Cur's mateloze nonchalance zijn hele
leven bedorven heeft. Zijn zorgeloos
heid was de oorzaak dat Cur nooit
die plaats heeft ingenomen die hem
volgens zijn talenten toekwam. En
waarschijnlijk is diezelfde nonchalan
ce de oorzaak van zijn dood geweest.
Bewijzen daarvan zijn voldoende te
vinden. Het was hem voldoende een
geestig man en een fijnproever te zijn,
hij verspeelde zijn krachten in een
arbeid die hij niet ernstig opvatte.
Zwaar ziek geworden werkte hij
toch nog to-t diep in de nacht door
aan zijn memoires en in de nacht van
zaterdag op zondag had hij nog lan
ger gewerkt dan gewoonlijk, hetgeen
te veel was voor de 84-jarige. In alle
vooraanstaande restaurants van de
Franse hoofdstad was altijd een
plaats gereserveerd voor de prins
der fijnproevers welke plaats werd
aangeduid door een koperen plaatje
met zijn naam en titels en men
moet de eerbied van de restaurant
bezoekers hebben gezien om de rol
die Curnonsky in het Parijse leven
speelde te begrijpen. De Franse keu
ken heeft in hem zijn beste propa
gandist verloren.
Zacht-groene taupe met een drape van groene, bruine en grijze cachemire
om de bol. Model Marie Cliristiane.
DE VROUW
Per vliegtuig werd een tocht van
10.000 km. gemaakt, waarbij Leningrad-
Moskou en Taschkent, de hoofdplaats
van Uzbekistan, 3300 km. ten zuiden van
Moskou, aan de beurt kwamen.
De vrouw neemt in Rusland een zeer
voorname plaats in bij de industriële
produktie. In een schoenfabriek te Le-
ningrad waar 5500 arbeiders werkten,
bleek 80 van het personeel ui. vrouwen
tfrm ^°S hoger Percentage
vrouwen bleek in Taschkent in een tex-
SS aanwezig, met een bezetting
van 18.000 man personeel, waarvan 80"/.
dus meer dan 14.000 vrouwen.
°ver dp'vroimi' ®uytendijk in zijn boek
prestafcoJ deze ^siek tot dezelfde
.zwakko i man in staat acht, het
'rinnmt èeslacht" alleen een gevolg
van historische .vormings-ideeën,
ISt deze stelling in Ruslands verhou-
<«ng een tastbaar argument, Rosa Weber
z.ag vrouwen werkzaam in alle beroepen
zeer vaak zelfs in beroepen die in
Europa meer speciaal aan „sterke man
hen'' worden toevertrouwd. Het uitvoe
ren van asfalteringen, het bedienen van
de luehtpershamer, het werken met be
tonmolens het stoken van vuren, het
omgaan met zware machines, bleek vaak
een aan vrouwen toebedeeld werk te
zijn. Objectiviteitshalve dient hieraan
toegevoegd, dat niet alleen do „slaven-
baantjes" voor de vrouwen bleven ge
reserveerd. Ecp grooj gedeelte der „ge
neesheren" bestaat uit „genees-vrou-
Wen". In Moskou wordt de medische fa
culteit voor 51"/» door vrouwelijke stu
denten gevormd. Verbod voor nachtar
beid kent men niet, niet voor mannen
cn zelfs niet voor vrouwen
Wat Rosa Weber vertelde over de wer-
of6noverVrd?T' l6 jn verwachting was,
""^'■d^svoo^ienig'ieeff ge°eneraane-
Curnonsky mocht iaartoe gerech
tigd door een met dgemene stem
men genomen besluit van de mees
terkoks en collegae-gistronomen de
titel prins der gastrolomen op zijn
laten drukken.
Eigenlijk heette Cornonsk hele
maal geen Curnonsky maar Maurice
Sailland, een naam die minstens even
bekend was als hij zijn pseudoniem
maakte. Maurice Sailland was in
1872 in Angers geboren. Zijn grootva-
der was een vriend van Baizac en hij
zelf was een achterkleinzoon van de
zalige Jeanne Sailland, die een mooie
kapel heeft in de Saint Laydkerk
waar geheel Anjou haar voorspraak
komt afsmeken voor een goede wijn
oogst. Want de wijn betekent heel
wat voor Anjou en dat Curnonsky
Angevin was bewees wel zijn karak
ter.
Toen Cur in 1890 naar Parijs kwam
bracht hij niet alleen de smaak voor
het goede der aarde uit zijn geboor
testreek mee maar ook de filosofie
van Terroir, die dikwijls aan Rabe
lais doet denken. Deze was helemaal
niet wat men doorgaans een drin
kebroer of een smulpaap noemt doch
een goed christen en een zeer ver
standig mens. Jammer genoeg vond
Cur daar niet zijn voorbeeld in en
een tijd lang leidde hij een ongeluk
kig leven. Maar al gauw had Cur het
gevonden. De aangewezen eigenschap
van de mens was zo meende hij la
chend en blijmoedig te blijven. En
dit bracht hij in praktijk.
Meen niet dat Cur eenmaal in Pa
rijs zich verborg in een keuken om
daar de heerlijkste tongstrelende ge
rechten te wrochten. Evenmin was
hij zoals dikwijls wordt beweerd een
wijnschenker van het bijzondere soort,
neen Cur werd student en wel in de
letteren.
Hij kwam in een heel ander mi
lieu terecht dan het tegenwoordige
Saint Germain. De Boulevard was
in volle bloei, evenals het Quartier
Latin. Zijn intrede in het Parijse
studentenleven maakte hij nog met
een hoge zijden en een wit vest.
RUSLAND
waren ze te vinden en al
tijd, hoe verschillend ze
ook zijn, bleken ze uitste
kend. In geen jaren zagen
we er zo n verscheiden
heid van. In de meeste
gevallen zijn ze groot en
staan op een kleine boord
die alleen van achteren
zichtbaar is.
Als materiaal veel lang
harig taupé, maar ook
veel meluxine, dit soms
met ongelooflijk lange
haren, gewoon vilt, flu
weel en voor de turbans
natuurlijk jersey. De tur
bans nl. worden weer ge
lanceerd. Ze zijn ook
hoog en doen denken aan
die, welke tijdens de oor
log in Parijs werden ge
dragen. Ze waren, toen
niet flatteus voor de mees
te gezichten en zijn het
nu ook niet.
Wat de kleuren betreft
veel groen, vooral mos
en bronsgroen, pruimen-
blauw, lila en verder alle
mogelijke schakeringen in
paars, maar vooral zo
donker mogelijk. Altijd
nog veel beige en kara
mel. Voor het eerst sinds
jaren ook zwart.
Garnering is nog niet
gewild, de modellen lenen
er zich niet toe. Hier en
daar wordt getracht de
aigrettes weer te lance
ren. Dikwijls staan ze be
slist flatteus, vooral als
ze waaiervormig zijn aan
gebracht. Maar ze blijven
ouderwets aandoen en
herinneren te veel aan de
Belle Epoque.
Tot nog toe zijn de ba
retten beslist favoriet.
DINY K.-W.
Wit leren baret met. gouden spijkertjes gegar
neerd van Rose Valois.
I
Langharige licht beige baret met zwarte passe
menterie. Model Maud.
leiding om Rusland te zien als het pa
radijs voor de proletariër.
Deze heeft in kapitalistische landen
een „heren-leven" in vergelijking met
de mogelijkheden, die het communisme
hem in Rusland kan bieden. De lonen
zijn er uitgesproken laag. Rosa web°r
gaf enige cijfers, die zij vergeleek met
de Oostenrijkse verhoudingen. Nu zijn
deze verhoudingen reeds slecht vergele
ken met de lonen in West-Europa of
Amerika. En toch lag de loonstandaard
in Rusland een stuk beneden het Oos-
tenrijkse peil.
Gemiddeld gelden de volgende maand-
lonen:
930 r°eM: Lokettiste
fs'™ nmaker 700 roebel; Ty-
htr m V üoebel'. Boekbinder 800 roe-
c?LL™ rbeider 800 roebel; Verpleeg
ster 600 roebel; Dokter 1800 roebel;
werkmeisje 400 roebel; Geneesheer-
directeur 6000 roebel.
De doorsneelonen liggen in Oostenrijk
veel hoger, cj,och de koopwaarde van de
roebel is ongeveer gelijk aan die van de
schilling, dat wil zeggen 16 a 17 centen.
Aan de hand van de gangbare prijzen
'kan men dan controleren voor boe wei
nig materiële tegenprestaties de Russi
sche arbeider zijn volledige werkkracht
ter beschikking moét stellen. De .oop-
kracht van de roebel is ook binnen de
Russische grens uiterst gering-
Men 'betaalt er voor;
een paar schoenen 70320 roebel, een
kostuum 1300—1700 roebel; een kilo var
kensvlees 22 roebel; een kilo meel 7
roebel; een kilo suiker 11 roebel; een
kilo rijst 8 roebel; een kilo zwart brood
2 roebel; een bromfiets (primitieve) 2300
normale radio 2400 roebel.
De woningnood noemt Rosa Weber
„zeer erg", zodat iedere kelder als woon
ruimte dienst doet. Wat er aan nieuw
bouw tot, stand komt is aan zeer be
perkte ruimte-normen gebonden. De
toewijzing van woningen, door de staats
bedrijven voor de arbeiders gebouwd,
geschiedt door de fabrieksraad, die nog
andere verstrekkende bevoegdheden be
zit.
Deze fabricksradcn regelen eigenlijk
alles op de fabriek, voor zover bet de
arbeiders aangaat. Zij sluiten voor de
arbeiders de werkovercenkoinstcn af,
een collectieve overeenkomst, doch in
tegenstelling met de gewoonte in de
vrije landen, niet collectief, voor een ge
hele bedrijfsgroep, doch telkens voor
cén fabriek afzonderlijk. Bovendien is
de fabrieksraad een verantwoordelijke
instantie met betrekking tot de geplande
produktie, tot de inning der verplichte
bijdragen voor sociale verzekeringen,
tot de verzorging der kinderbewaar
plaatsen, die ook des nachts bevolkt
zijn, omdat vrouwen geen vrijstelling
hebben van de nachtarbeid. Het viel Ro
sa Weber op, dat in de ambtelijke ar-
bcidswercld zeer veel vrouwen leiding
gevende sleutelposities innamen. Op een
totaal van 40 miljoen geregistreerde ar
beiders in de staatsbedrijven zjjn er
niet minder dan 2 miljoen vrijgestelden
aan de fabrieksraden verbonden, waar
onder veel vrouwen-
De cultu-ele verzorging der arbeiders
is één der taken van de fabrieksraad,
die over ruime middelen beschikt, omdat
gemiddeld één procent van het loon in
gehouden wordt. Dit moge niet veel
schijnen, het is echter wel veel, omdat
in Rusland een fabrieksraad geen finan
ciële reserves behoeft te vormen ter
eventuele uitkering van stakingsgelden
of werkloosheidsgelden. Deze laatste
vallen terug op de gemeenschap, terwijl
staking als uiting van volksvijandige ge
zindheid met oproer gelijk staat, dus niet
voorkomt. De fabrieksraden zorgen voor
vormings- en ontspanningscentra, waar
kinderen en volwassenen van kunnen
profiteren. Rosa Weber gaat zover met
te beweren, dat hierdoor in Rusland het
gebrek aan geschoolde vakarbeiders is
opgevangen.
Voor kritische opmerkingen had men in
Rusland wel degelijk een open oor. Er
zijn ernstige fouten gemaakt- Niemand
ontkent het. Men poogt verbeteringen te
brengen door regelmatig hervormingen
door te voeren. En wat in de westerse
wereld, middels ondergrondse kanalen,
bekend wordt over de nog altijd be
staande religieuze inslag bij het volk
ontging ook aan Rosa Weber niet. Zij
noemde het hoopvol, dat de woorden
vrede en vriendscha'p bij vele Russen
als het ware in de mond ligt bestorven
en zij hoopte cn wij hopen het met haar.
dat de ontzaglijke müua,ire weerbaarheid
van deze wereldmacht uiteindelijk al
leen dienstbaar gemaakt z-'l worden
aan de blijvende veiligheid van het eigen
volk, niet aan de blijvende onveiligheid
van andere volkeren Zolang hierover
geen zekerheid bestaat kan niemand zich
er over verbazen, dat wij achter de vre
deswil en de vriendschap van dat land
een duidelijk vraagteken zetten.
E. DE KOCK.
(,Adw«ïteoue)
als U ze vraagt of ze
MAÏZENA DU Rye A gebruiken,.
Maar er zijn er onder die zich
vergissen. Die vroegen' en
welbewust - MAÏZENA DURYEA
maar zij waren te goedgelovig en
letten niet op de naam pURYEA,
die beslist op 't pak moet staan.
Jawel - uit de resultaten bleek 't
gauw genoeg. Wat verschil!
Niet zó maar is M A IZ EN A
DU RYE A wereld vermaard ge
worden als het ideale bindmiddel
voor groenten, soepen en sausen.
Vrdag dus niet alleen MAÏZENA
DURYEA, maar let op dat U ook
DURYEA krijgt.
Ik ben dol op hoeden
en ik zou r.iets liever wil
len dan er iedere week
één kopen. Een hoed toch.
maakt het toilet af en tot
nog toe is er niets uitge
vonden dat hem vervan
gen kan.
Maar op één dag zes
honderd hoeden ie moe
ten zien is werkelijk wat
veel. En als het nu nog
maar bij een dag bleef!
Maar hij werd vooraf ge
gaan door enige wat rus
tiger dagen en gevolgd
door twee of drie die er
ook mogen zijn.
Het gekke is dat na die
hoedenlawine die over
ons heen gaat het toch
moeilijk zal zijn om pre
cies te zeggen wat de ten-
denz van de mode zal
zijn. Alle modisten onder
gingen de invloed van
Svend's voorjaarscollec
tie. De hoeden zijn zon
der uitzondering veel
groter en vooral veel ho
ger. De bol wordt het
voornaamste deel van de
hoed. Ingedeukt en in
geduwd, eindigt hij in een
punt of is hij te verge
lijken met een grote
hoge doos, maar altijd
heeft hij iets agressiefs.
De randen zijn klein en
drukken dikwijls tegen
het voorhoofd. Bepaald
flatteus is dit niet, vooral
niet als de rand recht is.
Het is helemaal niet
zeker dat de recht op het
Driekantige hermelijnen steek met hoofd gepote hoed het
t 7/ 7 ri j itj j 7 houden zal. "Veel modis-
een bolletje van rooi fluweel. Model ten komen met een uitge-
Georsette de Trèze sproken schuine ooglijn.
\rtorgcuc uc rt~e. Reeds enige keren was er
een poging gedaan om die
er weer in te brengen,
maar dit mislukte tot nog
toe steeds. Nu vinden we
ze haast in alle collecties
want ze nemen het mas
sieve weg van een hoed
met hoge bol.
Eerst in het najaar zul
len we zien of de Pari-
sienne zich laat overre
den dergelijke modellen
te dragen. Deze zomer
lieten de meeste klanten,
na ettelijke hoeden opge
past te hebben, zich een
baret maken! Er is geen
voorspellende geest voor
nodig om te zeggen dat
deze van de winter succes
zal hebben. In alle tot nog
toe getoonde collecties
