HERDENKING IN GEHEEL
NIEUW STADIUM
Dr. Egeler enthousiast over de
expeditie naar Andes-gebergte
Nieuwe revelatie van Spaanse
danskunst: Ximenes-Vargas
Wetenschappelijke resultaten boven alle
verwachting
Mgr. Jansen feestelijk
ingehaald in Roelof-
arendsveen
TEL UW LITTEKENS
PAGINA 3
28STE ARIENSDAG TE MAARSSEN
12 AUGUSTUS
Viering eeuwfeest kerk-
consecratie
v
Wie in Amsterdam de tentoonstelling
van Rembrandts schilderwerken in
het Rijksmuseum nog niet heeft be
zocht, krijgt daartoe nu definitief geen
kans meer. Zondagavond en -nacht is
hard gewerkt aan het transport van de
stukken naar het Museum Boymans in
Rotterdam, waar zij nu zullen worden
geëxposeerd.
geen sterrenbeeld is dat andere satellieten
overschaduwt, maar een sterrenbeeld van
zeven grote eenheden die elkander om zo
te zeggen in balans houden.
Zonder twijfel zijn Roberto Ximenes en
Manoio Vargas twee dansers van uitzoni
derlijke betekenis, maar daar was een Ana
Mercedes en een José Lopes die eenzelfde
virtuositeit tentoonspreidden, eenzelfde
directheid en harmonie van gesticulatie:
driftig-bewogen in de volkse dansen en vol
geladen-spanning in de meer gestyleerde
delen.
Daar was ook een zangeres-danseres
Fina Vivo. Zij heeft een sterk talent: sterk
van oorspronkelijkheid. Deze openbaart
zich in haar stem die nauwelijks met het
begrip „mooi" samenvalt, maar wel met
die melancholische verdroomdheid, die
nasaal-indringende kracht, die plotselinge
wisseling van forte en piano, die weer
galoze buigzaamheid die haar de sierlijk
ste en snelste klankarabesken in één adem
tocht doet uitzingen gelijk.ja, gelijk|en
muezzin op een minaret.
Het is deze Arabisch-Moorse melodische
lijn die we hier uit dit stemorgaan hoorden
vloeien met een sublieme adembeheersing
en in een bij ons ongekende expressiviteit.
Haar zingen, nu en dan gepaard gaande
met dansen, was der grootste verrassingen
van deze avond.
Vanzelfsprekend was er een gitarist:
Emilio Bonet. Hij of de belichtingsman
moeten Rembrandt kennen om tot zulk
een geraffineerde lichtval te komen waar
bij in een volstrekt duister alleen de han
den en het snarenstel van de gitaar fon
keldenoverigens had deze meester-
gitarist geen lichteffect van node om zijn
virtuoos en fantasierijk flamenco-spel te
demonstreren. Hij continueert eenvoudig
een roemrijke traditie, en dat zegt veel.
De Kurhauszaal was met een talrijk en
uiterst dankbaar publiek gevuld.
Dinsdag kan men deze groep nog een
maal aanschouwen.
M.M.
tAd verten tie)
Het bloedige incident met de in Zee
land verblijvende Ambonezen, die
onder het motto „geen uitkering, dan
maar stelen" de wet schonden om daar
na in Oosterse woede de politie te lijf
te gaan. is méér dan een toevallige
gebeurtenis, het is de ontploffing van
een bom. waarvan de lont al vele we
ken smeulde. Men wist al lang dat de
groep Siwaletta beslist niet aan de in
schrijving aan het arbeidsbureau zou
deelnemen. Siwaletta heeft dat luide
verkondigd. Men wist ook al lang dat
er honger dreigde bij deze gelukkig
betrekkelijk kleine groep Ambone
zen; de stichting „Door de Eeuwen
Trouw" had dat reeds weken tevoren
voorspeld.
Met Nederlandse nuchterheid is echter
geredeneerd: Het zal zo'n vaart wel niet
lopen. Maar het liep zo'n vaart wél,
eenvpudig omdat de Ambonnezen die
Nederlandse nuchterheid missen. En
hierin ligt de kern van het conflict.
Aan de ene kant staat de Nederlandse
regering, die zich op het standpunt stelt
dat mensen, die jarenlang van de
gemeenschap hebben geprofiteerd, onder
de hand wel in staat mogen worden ge
acht aan het produktieproces deel te ne
men. Aan de andere kant staat een groep
Ambonezen die vinden dat zij, als oud
strijders voor het Koninkrijk, het recht
van volledige verzorging kunnen doen
gelden.
De Amib°nees is, veel meer dan de
Nederlander, een gevoelsmens. Hij be
grijpt niet dat, toen de regering de rege
ling van „self-supporting" voorstelde,
dit voortsproot uit nuchtere, zakelijke
redenering, néén, hij ziet erin een aan
tasting van zijn recht, een belediging
zelfs.
Het is te hopen dat zij, die straks voor
dit conflict een oplossing zullen moeten
zoeken, doordrongen zullen zijn van
het feit, dat de wetsovertredingen in
Westkapelle. hoe verfoeilijk deze ook
zijn, werden geïnspireerd door onbegrip
en gebrek aan nuchterheid en dat het
aan óns is de Ambonezen, die hun ge
voel eenmaal zo duidelijk demonstreer
den toen het er om ging aanhankelijk
heid aan ons vorstenhuis te betuigen, te
leiden langs het pad der Nederlandse
samenleving en hun te leren dat werken
geen d~;>.;-Tdatie is. doch een manifesta
tie v.' een volk dat zichzelf in een
vreemd iand respecteert.
zelf tapijten en zocht hij
zelf naar authentieke
deuren, banken en boek
werken. En waarom dit
alles?
„Ik wil de mensen in
deze gehaaste tijd een
beetje rust en geluk ge
ven". De man die zijn
plannen om arts te wor
den om gezondheidsrede
nen moest opgeven, heeft
zichzelf een nieuw levens
doel geschapen.
En de reacties die hij
heeft ondervonden, tonen
hem aan aat hij hard op
weg is zijn doel te be
reiken. Zijn huisje staat
voor ieder open en velen,
"van allerlei stand en
richting hebben deze
idealist al weten te vin
den. En het huisje dat
voor afbraak bestemd
was, is pas 5 maanden
zijn bezit
Zijn enthousiasme en
doorzettingsvermogen
maakten hem zoveel
vrienden dat hij die zelf
zonder inkomen is, zich
geheel aan zijn werk kon
wijden. De tijd in deze
simpele ruimten staat stil,
maar een stukje van de
geest die eeuwen over
brugt is aan de Hooikade
terug te vinden.
om dit resultaat te be
reiken.
Getroffen door een ern
stige hartkwaal heeft hij
zich geworpen op de stu
die van het zeventiende-
eeuwse interieur. Reizen
naar vele kloosters, na
lezen van vergeelde boek
werken, ontwerpen van
meubels in de juiste stijl,
naarstig zoeken naar ob
jecten die voor zijn doel
geschikt waren, en dit al
les gedragen door een
sterke bewondering voor
de grootsheid van een
ver verleden, hebben
deze invalide ertoe ge
bracht ten dienste van
een ieder die er lust in
heeft, een klein museum
in te richten.
Terwijl de meubelma
ker J. J. Muiselaar, zijn
buurman, die zijn sporen
op dit gebied ruim ver
diend heeft, de meubels
heeft gesneden na een in
tensieve speurtocht naar
eeuwenoude balken ei
kenhout, restaureerde de
heer Van Heek tapijten,
vervaardigde hij kalfsle
ren lampekappen, maakte
hij vervuilde schilderijen
schoon, herstelde hij een
Friese klok, knoopte hij
(Van onze Haagse
redactie)
Wie bet simpele huisje
aan de Hooikade 23 in
Den Haag binnenstapt,
komt in een volkomen onr
verwachte omgeving te"
recht. Het is alsof men
uit het hevig kloppende,
snelle twintigste-eeuwse
haastleven in een oase
van rust belandt Het de
cor van Pieter de Hooghs
schilderijen, inclusief de
leren zwart-witt'e tegels
die als vloerbedekking
dienen, is hier met grot®
Helde en nauwgezetheid
opgebouwd. En'wanneer
men deze zorgvuldig in
gebouwde en ingerichte
ruimte verlaat, komt men
in een statige woonka
mer waar men in fraai
gebeeldhouwde bisschops
zetels kan plaats nemen,
gezeten op onvervalst ve
lours d'Utrecht. Slechts
wat romantische, niet ge
heel zeventiende-eeuwse
muziek die kennelijk van
grammofoonplaten af
komstig is, brengt de be
zoeker terug naar het
jaar 1956.
Zes jaar heeft de 43-
jarige heer \V. van Heek
gestudeerd en gewerkt,
In het kader van het internationale
folkloristische festival werden zondag^
middag door buitenlandse dansgroepen
in het Vitesse-stadion te Arnhem aller
lei volksdansen uitgevoerd. De foto
toont de mannelijke leaen van de Roe
meense dansgroep in actie.
De parochie van St. Petrus Banden te
Roelofarendsveen heeft dit weekend fees
telijk herdacht, dat honderd jaar geleden
haar Godshuis werd geconsacreerd. Aan
dit eeuwfeest werd grote luister bijgezet
door het feit. dat de bisschop van Rotter
dam, mgr. M.A. Jansen, de viering heeft
meegemaakt. Zaterdagavond om zes sur
werd de bisschop in het tuindersdorp
verwelkomd door burgemeester Kolfscho
ten. Voorafgegaan door een enorme stoet
met bruidjes, jeugdbeweging, sportvereili-
gingen en de plaatselijke harmonie maak
te mgr. Jansen in een open landauer, ge
trokken door vier paarden, een tocht door
het vlaggende dorp Zondagmorgen droeg
mgr. Jansen in de jubilerende kerk een
Pontificale H. Mis op, tijdens welke mgr.
zelf de feestpredikatie hield.
