i
Nijmegen juichte ereburger
Montgomery luide toe
Huize st.-michacL te
STRATEGISCHE GOEDEREN
GESMOKKELD
Opzegging van RTC-overeen-
komsten een revolutionaire stap
Rotterdamse Graanmarkt
w
Vrijwillig of verplicht
N
OP EIGEN
WIEKEN
Niets meer schuldig
wm
Rondrit door oude en nieuwe stad
Gevangenisstraffen geëist tegen koopman
en directeur
Landbouwschap gaat
waterschade bespreken
Soekarno op Onafhankelijkheidsdag
Nederland liet brandkast vol kwitanties
achter
Ziekenfondswezen hoeft niet in uitersten
te vervallen
STUDIECENTRUM culemborg
LITURGISCH congres
voor de gewone man
ZATERDAG 18 AUGUSTUS 1956
PAGINA 9
en
Transistorradio
WARNSVELD
Voor late priesterroepingen
Filmbezoek
BRITSE MIJNENVEGERS
BEZOEKEN DEN HELDER
NIET
KONINGIN NAAR
DIJKDICHTING
AUTO MET FALANGISTEN
VERONGELUKT
12 doden
„Geen oplichters
In strijd met Deviezenbesluit
Nog een zaak
MOTORREDDINGSVLET
„CHRISTIAAN HUYGENS" AAN
K.N.Z.H.R.M. OVERGEDRAGEN
NIEUWE HOOFDSTATIONS
CHEF TE ZWOLLE
Nieuw-Guinea
Kwestie-Roeslan Abdoelgani
V;
Neem
Uw toekomst
in eigen handen en
STUDEER BIJ HET NEDERLANDS SCHRIFTELIJK
Vraag inlichtingen
over dé veie cursussen
die het Studiecentrum
organiseert
HILARY
Mabel Barnes Grundy
(Van onze correspondent).
Tot besluit van zijn inspectietocht langs
de Rijn bracht veldmaarschalk Montgo
mery. sinds verleden jaar ereburger van
Nijmegen, gisteren een bezoek aan de
Keizer Karelstad, waar hij 's middags
met het Franse marine-opleidingssehip
,.L'amiral Exeimans" aankwam- Hij werd
OP de Waalkade door vele autoriteiten
begroet. Er hadden zich daar duizenden
verzameld om de aankomst gade te
slaan.
Na de officiële begroeting begaf de
maarschalk zich onder het publiek en
onderhield zich vooral met de jeugd.
Enige meisjes boden hem gele rozen aan.
Montgomery en zijn gezelschap maak
ten vervolgens een rit per auto door oud
en nieuw Nijmegen. In de Grote Straat
was de straatverlichting ontstoken en
van bijna elk huis wapperden vlaggen.
Moeders met juichende kinderen zwaai
den met Nederlandse vlaggetjes. Mont
gomery stond in de open auto, waarin
hij met burgemeester mr. Ch. Hustinx
van Nijmegen had plaats genomen en
dankte naar alle zijden voor de ont
vangst. Van de Grote Straat ging het
over de markt door de bevlagde hoofd
straten naar Nijmegen-West, waar de in
dustrie langs het Maas-Waalkanaal in
-uenschouw werd genomen. Door Hees en
omliggende nieuwe woonwijken werd ge-
redeS°naar de Philipsfabrieken aan de
Mollehutseweg.
duizend personen tellende perso-
L uVan deze Philipsfabriek stond langs
4 -j",0ofdtoegangsweg geschaard; atelier-
irw'sjes, allen in het wit, zwaaiden met
de feestdag van St.-Michael, 29 sep-
a.s., zal de officiële opening plaats
x®Oben van Huize St.-Michaël, het semi-
jarie voor late priesterroepingen van de
.esters van het H. Hart, dat gevestigd
:s in Warnsveld bij Zutpben. De eerste
cursus begint op 3 september a.s. en we]
met een tiental studenten.
Engelse vlaggetjes. Voor het bezoek aan
de fabriek van transistors maakte hij in
de voorzaal kennis met twee van de
nieuwste Philips-vindingen de elektroni
sche schenker (een soort schenkkan) en
de elektronische gedachtenlezer. Nadat
Montgomery de fabriek had bezichtigd,
bood de directeur, ir. J. J. van der Spek,
hem een transistorradio aan. Ir. Van der
Spek zegde hem dank voor de belang
stelling en gaf een technische beschou
wing over de elektronische apparaten.
Burgemeester Hustinx sprak hier een be
groetingswoord tot de maarschalk namens
de gemeente. Deze herinnerde in zijn ant
woord aan de bevrijding van Nijmegen
in september 1944. aan de wederopbouw
der stad en vestigde de aandacht op de
welvaart die mede voortvloeit uit de zich
ontplooiende industrie. Hij sprak zijn
waardering uit voor de hoge technische
ontwikkeling van de fabriek die hij be
zichtigde. Veldmaarschalk Montgomery
begaf zich vervolgens voor het afleggen
van een particulier bezoek aan de com
missaris der Koningin in Gelderland, jhr.
dr. C. G. C. Quarles van Ufford, naar
Arnhem in diens villa aan de Velperweg.
Tegen zeven uur was de maarschalk in
Nijmegen .terug, waar in de Trèvezaal
van het historische raadhuis een intiem
diner plaats vond
Terwijl bij de ontvangst aan de Waal
kade de Postharmonie een muzikale hulde
had gebracht, verscheen des avonds de
Luchtmachtkapel in gala-uniformen voor
het raadhuis om Montgomery en de an
dere gasten een serenade te brengen. De
veldmaarschalk bracht in de loop van
de avond een bezoek aan het Luxor-thea-
ter waar de eerste voorstelling werd ge
geven van de film „The man who never
was".
De veldmaarschalk en zijn gevolg
brachten de nacht door op de „L'amiral
Exeimans".
Het bezoek, dat vier Britse mijnenve
gers van 27 tot 29 augustus a.s. aan Den
Helder zouden brengen, is afgelast.
De officier van Justitie bij de recht
bank te Rotterdam, mr. A. Klein, heeft
gisteren gevangenisstraffen geëist tegen
twee verdachten, ^je zich zouden hebben
schuldig gemaakt aan smokkel van zg.
strategische goederen. Enkele weken ge
leden hadden zich in deze zaak, zoals ge
meld. twee directeuren van een Rotter
damse N.V. en de kapitein van het Duitse
kustvaartuig Planet" te verantwoorden.
ui Wi3S die directeuren twee keer gelukt
nikkel- en kobaltafval met schepen van
Rotterdam naar Oost-Duitsland te doen
vervoeren. Zonder dat aan de geldende
deviezenvoorschriften was voldaan. De
zaak liep bij de derde keer fout, toen de
„Planet", na jn ,je Binnenhaven geladen
en uitgeklaard te zijn. naar de Boompjes
koerste om weer een dergelijke partij
aan boord te nemen. Ambtenaren van de
.invoerrechten en accijnzen grepen in en
het gevolg was, dat vijf personen werden
In de vergadering van het bestuur vart
het Landbouwschap, die a.s. woensdag in
DenHaag gehouden wordt, zal o.m. gespro
ken worden over de gevolgen van de wa
terschade, veroorzaakt door de enorme re
genval.
In Overijssel zijn -0.000 ha grasland niet
meer geschikt voor beweiding; op 18.390
ha hooiland is de oogst mislukt, waardoor
de opbrengst tot gemiddeld 50n/o gedaald
is. In totaal 1965 ha aardappelen moeten
ais verloren worden beschouwd, evenals
50"/» van het suikerbietenareaal en 25°/o
van het voederbietenareaal. Bij de overige
gewassen bedraagt de opbrengstderving
gemiddeld 20"/o.
De schade in de provincie Gelderland
blijkt grotendeels veroorzaakt te zijn door
onvoldoende afwatering. Vooral de boer
derijen langs de Slinge hebben hiervan
te lijden gehad. Hier was de opbrengst der
aardappelen vaak 90"/o minder dan vorige
jaren.
Over de schade in Noord-Limburg en
Noord-Brabant hebben wij onlangs nog ge
schreven.
In Drente werden 2235 ha groenland
en bouwland door regenschade getroffen.
Ook hier bestaat de indruk, dat dit het
gevolg is van een gebrekkige waterhuis
houding. In totaal zijn 750 ha aardappelen
■20 ha granen, 715 ha hooi en 750 ha
grasland bedorven.
In de Noord-Oost-Poider leveren 66.90
ha meer dan 50 pet opbrengstderving op
voor poot-aardappelen en 35.60 ha voor
consumptie-aardappelen.
De sluiting van het laatste gat in de 90
km lange dijk van de polder Oost-Flevo
land, ongeveer 12 km ten N.O. van Lely
stad. zal geschieden op donderdag 13 sept.
a.s. Onvoorziene omstandigheden voorbe
houden zal H.M. de Koningin deze plech
tigheid bijwonen.
Een vrachtauto met falangistische jon
geren, die van een vakantiekamp naar
huis terugkeerden, is gisteren bij Burgos
verongelukt en in brand geraakt. Twaalf
jongens kwamen om het leven. Er zijn 22
gewonden, van wie 14 zwaar.
Het ongeluk werd veroorzaakt door het
springen van een band.
Op de elfde viering van de Onafhankelijkheidsdag heeft president Soekarno in een
isteren te Djakarta gehouden redevoering het besluit van de regering-Ali Sastroamid-
jojo besproken om de Indonesische schulden aan Nederland niet langer te erkennen,
ïljj zei, dat het opzeggen van alle Ronde-Tafel-overeenkomsten, die in 1S49 met
Nederland waren gesloten, een „revolutionaire stap" was. „Wij hebben onze moed
getoond door stoutmoedig alle R.T.C.-overeenkomsten te verscheuren". Soekarno zei,
dat de regering op advies van de financiële subcommissie van de staatscommissie,
die tot taak had de gevolgen van de opzegging van de R.T.C.-overeenkomsten te
bestuderen, het „voor de hand liggende besluit had genomen niet langer de schulden
aan Nederland te erkennen, noch te betalen".
„Stap voor stap moet de regering maat
regelen nemen om onze staat schoon te
vegen van de overblijfselen van de ban
den, die ons volk worgen", aldus Soekar
no. „Toer de Nederlanders onze onafhan-
kelijkhe1 rkenden, lieten zij een brand
kast ach dié niet vol geld of goud was,
maar vol met kwitanties en schuldbeken
tenissen van de Nederlands-Indische re
gering, die in de miljoenen guldens liepen.
Volgens de R.T.C.-overeenkomsten wa
ren wij verplicht deze schulden over te
nemen. De overeenkomsten zijn meer dan
zeven jaar van kracht geweest en gedu
rende die jaren hebben wij als nette men
sen betaald, maar interest op de koop
toe. Wij zijn inderdaad de meest ernstige
debiteuren. Toen deze schuldbekentenis
sen ons werden opgedrongen, hadden wij
niet voldoende tijd nauwkeurig te on
derzoeken, of het juist was of niet, dat
wij werden belast met deze schulden.
Nadat wij ze aan een nauwkeurig onder
zoek hadden onderworpen, bleek, dat wij
niet alle schulden hoefden te betalen
want het grootste deel daarvan was voor
de knuppel, waarmee de Nederlanders ons
sloegen".
Soekarno legde er de nadruk op, dat
Indonesië wel nog de schulden erkent van
Nedcrlands-Indië aan andere landen, er
aan toevoegend: „w(j zjjn geen oplich
ters". Wij willen alle schulden betalen,
als zij echt zijn. De laatste berekeningen
hebben echter aangetoond, dat wij in
feite niets meer aan de Nederlanders
schuldig zijn. Het grootste deel van de
schulden was gemaakt om de oorlog te
gen ons te financieren en een kleiner
deel om wederopbouwwerken te financie
ren en dit kleinere deel, dat Indonesië
erkende, kon vereffend worden met het
veel grotere deel. Onze schulden aan Ne
derland zijn dus reeds afgelost", aldus
Soekarno.
(Bericht van A. Bosman N.V.
Graanmakelaars. Rotterdam).
In de afgelopen week bleven de omzet-
'€n van de voedergranen zeer bevredi
gend alhoewel het prijsniveau met- uit
zondering van 2 Yellow majs weinig
veranderde. Het spoedige goed vooral
bleef zeer goed gevraagd en de consump-
."ier te lande begeeft zich, in verge
lijking met andere jaren, op een niveau,
°ngekend te noemen is. Bes te^ meer
jammer was het dat de lossing in de
R'clamse "haven van de week zeer langzaam
te w®rk ging. doordat ca. 140.000 tons
brood- en voedergranen ongeveer tegelij
kertijd per zeeboten werden aangeroerd,
en waardoor de afvoer naar het binnen-
U.f? ten zeerste werd belemmerd. Het
lijkt ons strikt noodzakelijk dat het aan-
tal mevatoren in de naaste toekomst be
langrijk wordt uitgebreid om verdere
congestie in onze haven te voorkomen.
Mais. Platamais door de consumptie
zeer goed gevraagd en behoorlijke om
zetten tot op het najaar toe. Noord-
Amerika. wat 2 Yellow mais, vrijwel da
gelijks hoger vooral ook op het najaar,
hu de oogst-ramingen lager uitvielen
2*itte mais, nu in verhouding, veel ge-
£chikter en daardoor ook vlot te plaatsen.
he?6rs' kleef °°k in de afge'open week
grote artikel, alhoewel de premie voor
S,rel ge gerat danig geslonken is en vrij-
4Jtnr^erdw€nen' °P afading naderde de
agcrst het niveau van de Usa
gfA,,. Buitenlandse kippengerst, door het
n in van <fr°ge inl- zomergerst te
gen °Plopende prijzen geruimd.
Door het bericht van het Be
drijfschap voor Granen, dat de fixatie
rechten tot nihil werd terug gebracht
kwamen de eerste hands zaken in 35/3
witte en 35/3 mixed haver op aflad ng
weer op gang. Platahaver bleef te duur
voor onze markt. Een partij 52/53 kos.
Russ. haver sept/okt. afladinf vond te
gen een betrekkelijk kleine premie bo
ven de 38/2 witte Amerikaanse haver zijp
weg naar de fabrieken.
Rogge. Disponibele Usa 2 rogge goed
gevraagd en duur betaald. Enige boten. tegen
aangehouden en de partij metaal in be
slag werd genomen.
Gistermiddag stonden terecht de 38-ja-
rige in Nederland geboren koopman Th.
N. uit Düsseldorf. die bij de transacties
als tussenpersoon zou zijn opgetreden en
de 24jarige directeur W. C. van 't W. uit
Rotterdam, die de metalen zou hebben
geleverd.
De eerste was ten laste gelegd, dat hij
in strijd met het Deviezenbesluit 1945
metaal had uitgevoerd: immers hij had
het aan de Rotterdamse N.V. voor de uit
voer aangeboden. Bovendien zou hij als
piet-ingezetene Nederlands geld aan Van
't W. als betaling hebben gegeven en er
over beschikt. Van 't W. zou ook jn strijd
met genoemd besluit metaal hebben uit
gevoerd en ƒ50.000 van de niet-ingezete-
ne N. hebben aangenomen, aldus de dag
vaarding.
■U gaf toe met Van 't W. niet over een
vergunning te hebben gesproken en deze
vergunning ook niet te hebben aange
vraagd. Alle drie keer had hij zijn bemid
deling verleend.
Thans staat de man voor de rechtbank,
aldus de officier van Justitie, die in op
dracht van buitenlanders zoals vorige
keer en ook nu weer is gebleken, een
zekere K. H. Mül!er uit Berlijn naar
dergelijke metalen heeft gezocht en ze
heeft gevonden. De aanbieder van het
vervoer moet voor de vergunning zorgen
en deze was er niet. De officier eiste
einde dezer maand gewacht vrij geschikt
te koop, terwijl op aflading dagelijks door
de fabrieken werd gekocht. Platarogge
op het huidige niveau, slechts voor spe
ciale bakkerij-doeleinden aantrekkelijk te
koop terwij] Canadarogge ongeveer f 3-
Per 100 Kos. duurder uitkomt dan de
Usa 2 rogge.
Milocorn en Millet. Door een toewijzing
welke deze week plaatsvond werd milo-
corT door de shippers op aflading lagei
geoffreerd en afgedaan. Tegenover maal-
gerst blijft milocorn goedkoop en de om-
zetten waren dan ook zeer bevredigend
InIgranen. Het aanbod van winter- en
zomergerst komt. door het aanhoudende
slechte weer. slechts stroef op gang en
vooral de kwaliteit laat veel te wensen
over. Inl. rogge in het geheel nog met
aangeboden, terwijl inl. haver nog wei
enige tijd op zich zal laten wachten.
N. negen maanden met aftrek.
waarvan vier voorwaardelijk, met drie
jaar proeftijd.
Bij het verhoor van Van 't W. merkte
de president, mr. J. van Vollenhoven, op,
dat nog een zaak betreffende dergelijke
metalen naar België tegen hem slepende
is.
Ook in zijn geval achtte de officier de
feiten bewezen. Hij vroeg een gevange
nisstraf van zes maanden met aftrek,
waarvan drie maanden voorwaardelijk,
met drie jaar proeftijd en verbeurdver
klaring van de bij Van 't W. inbeslagge-
nomen 50.000. De opzet van het tweede
feit achtte hij niet aanwezig, zodat er
van een overtreding sprake is. Hiervoor
eiste hij een geldlboete van 10 gulden of
Vler dagen.
Gisteren is in Den Helder de bij de N.V.
Verhoef Scheepsbouwindustrie te Aals
meer gebouwde motorreddingsvlet „Chris-
tiaan Huygens" namens de N.V. Amst-
leven te Amsterdam overgedragen aan
de Kon. Noord- en Zuidhollandse Redding
Maatschappij. Jhr. K.F.J. Quarles van Uf
ford voorzitter van K.N.Z.H.R.M., ver
welkomde de aanwezigen, onder wie zich
ook de commandant zeemacht Nederland,
vice-admiraal T. Burghardt bevond, aan
boord van de motorreddingsboot „Prins
Hendrik".
Met de motorreddingsvlet kunnen red
dingsacties worden verricht op de Wadden
en op zeer ondiepe banken. De bouw werd
bekostigd uit de opbrengst van het Amst-
leven schepenboek „Nieuwe schepen".
Een straat in het stadje Yabucoa op
Porto Rico, nadat de orkaan Betsy" er
had uitgewoed. 20.000 Portoricanen loer
den dakloos door deze storm.
Met ingang van 1 september a.s. is tot
hoofdstationschef van de Nederlandse
Spoorwegen te Zwolle benoemd de heer
L. Ph. Kurpershoek, thans adjunct-hoofd
stationschef te Rotterdam-zuid. Hij volgt
de heer A.J. Schalke op, die zoals ge
meld, tot hoofdstationschef te Utrecht is
benoemd.
De heer Kurpershoek is sedert 1919 bij
N.S. werkzaam. 'Hij werkte o.a. in Bar-
neveld-Voorthuizen-Amersfoort-Hoorn-
Gouda-Enschede. De heer Kurpershoek
is daarna als stationschef werkzaam ge
weest in Maassluis. Sedert 1952 is hij in
Rotterdam-Zuid, eerst als adjunctchef le
klasse, vervolgens als adjunct-hoofdstati
onschef. tenslotte als hoofdstationschef.
Vervolgens sprak Soekarno over het
geschil met Nederland ten aanzien van
westelijk Nieuw-Guinea. Hjj verklaarde,
dat zolang de betrekkingen tussen Indo
nesië en Nederland nog kolonialisme in
hielden, er geen hoop kon zijn „zelfs
niet tot de dag des oordeels", dat zij
beter zouden worden. Hij zei, dat het niet
slechts de ironie van de geschiedenis was,
dat Nederland, dat driemaal op leven en
dood vocht tegen koloniale overheersing
Soekarno zinspeelde op de Spaanse,
Franse en Duitse bezetting nu op leven
en dood het kolonialisme, dat het in West-
Irian toepaste, verdedigde. „Ik heb in het
buitenland horen zeggen, dat er iets mis
moet zijn in de mentale structuur van
Nederland", zo zei Soekarno. Z(j willen
vrienden zijn met Indonesië, maar zij ver
wonden Indonesië's hart. Zij willen goede
betrekkingen, maar zij overheersen een
deel van het Indonesisch grondgebied.
Soekarno verklaarde, dat er voortgang
is gemaakt in Indonesië, maar dat er nog
steeds zaken zijn, die de eenheid en eens
gezindheid belemmeren. Hij noemde als
oorzaken hiervan de betrekkingen tussen
de centrale regering en de provincies,
„die niet zijn, wat zij zouden moeten
zijn", de „verstoringen van de veiligheid,
die nog niet geheel onderdrukt zijn, de
Nederlandse economische overheersing en
de koloniale imperialistische overheer
sing van West-Irian". Soekarno zei, dat
de verstoringen van de veiligheid in feite
ook de overblijfselen van het kolonialisme
waren, „te meer daar het onomstotelijk
is bewezen, dat kwaadwillende elementen
van Nederlandse zijde de hand hebben in
deze verstoringen".
In de redevoering van Soekarno was
een paragraaf ingelast, waarin hij scheen
te zinspelen op de poging van het leger
om de minister van buitenlandse zaken
Roeslan Abdoelgani te arresteren. Hij zei:
„Iedere stap, die opzettelijk genomen
wordt om de positie en het aanzien van
onze staat te bezoedelen is onverantwoor
delijk en -daarom a-nationaal en anti
revolutionair. Het is de plicht van de re
gering en de instrumenten van de staat
om iedere poging tot zulke onnationale
activiteiten te voorkomen".
(Van onze sociaal-economische
redacteur).
HET Centraal Sociaal Werkgevers
verbond heeft onlangs een plan ge
lanceerd ter vervanging van de
verplichte ziekenfondsverzekering door
een vrijwillige ten behoeve van al di.e
burgers in Nederland, wier inkomen een
bepaalde nader aan te geven grens niet
te boven gaat. In geheel Nederland
heeft dit plan dat bovendien een veel
grotere zelfstandigheid aan de zieken
fondsen toekent, sterk de aandacht ge
trokken, niet zozeer, omdat er een ge
heel nieuwe visie mee naar voren
wordt gebracht, maar voornamelijk, om
dat deze nu openlijk wordt verdedigd
door een van de partijen, die bij de
huidige constellatie een grote rol spe
len.
De organisatie van ons ziekenfonds
wezen is inderdaad dermate onbevre
digend, dat het dringend geboden is
een andere richting in te slaan. Wij
zouden dan ook niet aarzelen het
CSWV-plan te onderschrijven. indien
dit het enige alternatief was voor het
reeds vaker gepropageerde systeem van
een verplichte volksverzekering, welke
het gehele Nederlandse volk zou moe
ten omvatten. Wij geloven echter niet,
dat hier sprake is van een dergelijke
dwingende keuze: óf een geheel ver
plicht, óf een geheel vrijwillig systeem,
maar menen, dat het zeer goed mogelijk
is een op het Nederlandse volkskarak
ter afgestemde regeling te vinden,
waardoor de nadelen van het huidige
stelsel worden vermeden, zonder overi
gens in een van beide uitersten te ver
vallen.
De voornaamste uitgangspunten voor
het standpunt van het CSWV zijn: dat
de verantwoordelijkheid voor de zorg
in geval van ziekte rust op de mens
zelf en dat de overheid, als vertegen
woordigster van de gemeenschap slechts
dan dwingend mag ingrijpen, indien de
mens niet bereid of niet bij machte is,
zelf zich d.m.v. verzekering te
dekken tegen de financiële lasten van
de ziekenzorg-
Gezien de ontwikkeling van de zie
kenzorgverzekering in ons land conclu
deert het CSWV. dat van een niet kun
nen of willen v.-rzekeren niet is geble
ken en dat niet is- bewezen, dat de over
heid ter bescherming van burger en ge
meenschap maatregelen dient te nemen,
om de £urger in een verplichte verzeke
ring te doen ingaan.
A wat wij in het verleden over dit
onderwerp te berde hebben ge
bracht, hoeft het geen betoog dat
wij deze uitgangspunten van het CSWV
onderschrijven. Genoemde conclusie
lijkt ons echter in haar algemeenheid
te ver gaan. Ofschoon het Nederland
se volk een zeer sterke neiging aan de
dag heeft gelegd zich tegen ziektekos
ten te verzekeren en de kans groot is,
dat de overgrote meerderheid gebruik
zal maken van een eventuele vrijwilli
ge verzekering, is het vrijwel zeker,
dat een kleine minderheid uit slordig
heid of zorgeloosheid dit niet zal doen.
Volgens het CSWV-plan zou nu als
stok achter de deur ten aanzien van
deze mensen kunnen worden bepaald,
dat ook ziekengelduitkeringen achter
wege zulen blijven. De vraag blijft dan
echter, wat er met hen gebeuren moet,
want zij zouden niet alleen een be
hoorlijke medische verzorging ontberen,
.ir* 7^':
Het instituut voor Katholiek
Schriftelijk Onderwijs
De Amerikaanse Liturgische Vereniging
belegt yan 20 tot 24 augustus een litur
gisch congres voor 3500 Amerikanen en
Canadezen te London in de
staat Ontario. Dit congres is nb--» be
stemd voor de hturgisten, doch *1
gewone man. Het stelt zich ten tr
gelovigen Van een gewone parochi.
laten zlen, hoe zij tot begrip en tot
betere beleving van de liturgie kunnen
komen.
Tegelijk met dit congres worden soort
gelijke bijeenkomsten gehouden in Ier
land, Engeland, Beigjg, Duitsland en
frankrijk. Zij vormen een voorbereiding
>p de Internationale Liturgische Confe-
entie, die de H. Congregatie der Riten
an 18 tot 22 september te Assisië in
'talie belegt en waarbij 1500 afgevaardig
den uit de gehele wereld aanwezig zullen
zijn.
47).
Ik doorzag haar kleine bedrog, zij wilden
mij de kosten van dè lunch besparen,
maar ik nam haar vriendelijkheid aan in
de geest waarin ze werd aangeboden. Eens
als ik rijk zou zijn, zou ik alle mogelijke
dingen voor de dames Sparrow doen. Ik
zou ze meenemen naar de schouwburg en
voor tochtjes op de rivier en ritjes naar
buiten. Misschien zou moeder goedvinden
dat ze eens een bezoek brachten aan het
Tuinhuis. Intussen accepteerde ik dank
baar gebraden schapevlees met kapper
tjes saus en trachtte mijn verhouding tot
mijnheer Inglis te verbeteren. Dit ging
in het begin slechts langzaam; het is niet.
makkelijk o-m met een man te converse
ren. die ogen strak gericht houdt op een
waterkan, met een enkele, schichtige
blik naar je. Dat schichtige brengt je uit
je evenwicht. Je weet, dat het alleen uit
verlegenheid voortspruit. Je bent je be
wust dat de man door en door aardig en
verstandig en interessant is en een heer
tot in zijn vingertoppen, maar dat schich
tige van hem maakte je zelf schichtig. Je
gooit het zout om, en verkruimelt je
brood en laat je servet op de grond
vallen. Je weet, dat hij knap is, welnu
je neemt aan. dat een dergelijke schroom
het een of ander moet verbergen niets
misdadigs, hij ziet er niet als een schurk
uit, dus dan moet het genie zijn.
Toen we elkaar wat beter kenden, ont
dekte ik, dat mijn veronderstelling juist
was geweest. Mijnheer Inglis was knap
een geleerde en een boekenwurm en met
voldoende bescheidenheid om zijn diep
gaande kennis te verbergen. De wereld in
het algemeen hunkert niet naar genieën,
die prefereert mensen, die weinig weten
en niet oorspronkelijk zijn, maar gezellig
en knus. Heel juist, wereld! Het geeft je
een beetje een drukkend gevoel, om bij
mensen te zijn, die ontzettend hoog boven
je staan. Dus waren de verlegenheid en
beschroomdheid van mijnheer Inglis zijn
redding. Het buitenlandse element, vond
hem een geschikte kerel, hoewel een beet
je stom, behandelde hem neerbuigend en
legde hem allerlei over zijn eigen land uit.
Het Engelse continent versloeg hem bi.i
het biljarten, leende zijn whisky en deed
hem naar de nieuwste verhalen luisteren.
De dames Sparrow bemoederden hem en
adoreerden hem eerbiedig, en mevrouw
Brady en ik mochten hem liever dan enige
andere man in het huis.
Wij waren buiten. Zij had mij uitgeno
digd op een wandeling met haar mee te
gaan. Ik wandel altijd op zaterdagmiddag
had zij uitgelegd. Ik heb aanleg om dik te
worden, ik zit zoveel door de week, en ik
zou nog liever doodgaan dan dik worden.
Mevrouw Brady was knap en typisch
Iers: donker haar, blauwe ogen, een fris
se tint en een mond later hoorde ik
de Fransman zeggen. „Ah quelle bou-
che! en wist, dat zijn hand op zijn hart
lag. En ik kan me geen betere manier
voorstellen om de mond van mevrouw
Brady te beschrijven. Zij was vrolijk, en
had een heldere lach, die heel aansteke
lijk was; zij kleedde zich goed en wandel
de goed, met haar hoofd in de lucht en de
schouders achteruit.
Het is zalig! riep ik uit, toen wij
over de vlakke, rode paden van het park
liepen, terwijl een zachte westenwind
langs onze wangen streek.
In elk geval is het goed voor onze le
vers. We zullen in dat pension veel te
veel eten, ze voeden ons te goed, merkte
zij op.
Hebt u op Pidge gelet?
De jongen die zo walglijk veel eet?
Ja; hij maakt me ziek. ïk zit tegen
over hem. Ik voel neiging om het uit te
schreeuwen, als hij rondkijkt naar Kate
voor een derde portie pudding.
U zult aan zulk soort dingen gewend
raken, als u net zo lang in pensions hebt
rondgezworven als ik.
U hebt een hoedenwinkel.
Ja; en u hoeft niet bang te zijn voor
dat woord. Ik schaam me er niet voor.
Ik ben van de O'Neill familie, van his
torische bekendheid. Ik ging in zaken,
toen ik weduwe werd. Te moeten leven
Ik nam haar uitnodiging maar al te I van vier pond per week ergens in een gat
graag aan, en we gingen per trein naar
Richmond, wandelden door het park naar
Kingston en verder langs de rivier naar
Hampton Court.
achteraf met altijd oude vrijsters over de
vloer, was geen aantrekkelijk vooruitzicht,
dus kwam ik naar de stad.
Maar vier pond per week is een ver
mogen zei ik. Ik probeer het met minder
dan de helft te doe-n.
Maar u bent jong. Ik zou van een
boterham cn een radijsje per dag heb
ben kunnen leven, toen ik uw leeftijd had.
Nu houd ik van zalm en asperges en stal
les in de schouwburg
En kunt u met hoeden stalles ver
dienen?
Ja. Ik heb goede connecties weten te
krijgen en ik ben een pracht van een za
kenvrouw. Een beetje Ierse vleierij, fijn
tjes toegepast en ziedaar! Een kanten
babyhoed rust op een zestigjarig ho-ofd
en een Parijse creatie pronkt boven een
wezel-gezicht. s
Ik lachte. U bent nogal cynisch.
Niets ervan. Iedere vrouw die miin r-'iiA
zaak verlaat, is gelukkiger dan toen ze In=ll>.m.Il.mag of niet,
binnenkwam.
Je kunt geen onderwerp bespreken
waar je totaal niets van weet.
Uie„vp hemel- wat een letterlijk per
soontje? Waarover heeft de Sfinx het
1 met u?
Ik weet niet, wie u bedoelt.
De verlegen man. Mijnheer Inglis na
tuurlijk.
Hij heeft het niet tegen mij; hij spreekt
de waterkan aan.
Zij lachte haar vrolijke heldere lach.
Dat soort is het gevaarlijkst. Ze prikke
len een vrouw door hun onverschilligheid
ten opzichte van haar bekoorlijkheden.
Ik weet heel zeker, dat ik niet ge
prikkeld wordt, antwoordde ik. Het laat
mij volkomen onverschillig, of mijnheer
Maar ten koste van de waarheid.
Wat is een grotere detigd: de waar
heid zeggen en de mensen ellendig ma
ken. of een heel klein vleierijtje vertellen
en de mensen gelukkig maken?
Ik zie niet. in, dat u een van beide
hoeft te doen
Ja. dat moet en praat er niet over.
Het is een te heerlijke dag om te ver
knoeien met nutteloze argumenten. We
moeten ons bezighouden met een onder
werp, dat past bij deze zachte april-zon-
neschijn. Liefde, hè?
Daar weet ik niets van, zei ik.
Nu, u hoeft er niet om te blozen,
merkte zij droog op. Ik heb toch nooit ge
vraagd. wie de man was? We kunnen de
ze tere aandoening toch wel in het alge
meen bespreken?
O, hij mag u zeker. Hij mag u heel
graag.
En de Fransman mag u. Onder het
eten houdt hij geen oog van u af. gaf ik
terug.
Wel, ik wind me er niet over op. Die
vervelende buitenlanders aanbidden me
allemaal. Verleden maand kreeg ik een
aanzoek van een Griek en een paar maan
den daarvoor ook een van een Rus. Maar
ik heb het niet over mijn liefdeszaken.
We hebben het evenmin over de mij
ne. Het woord liefde alleen maakt me
naar. Ik heb gedurende de laatste maand
meer gehoord over de man, met wie ik
zal trouwen, dan ik voordien in mijn hele
leven te horen heb gekregen.
(Wordt vervolgd).
maar bovendien in geval van ziekte
hun normale inkomen zien wegvallen,
zodat zij volkomen aan de grond ra
ken. Hiervoor biedt het systeem van
vrijwilligheid dus geen oplossing en dit
vormt dan ook wel een reden, waarom
een voorziening met verplicht karakter
niet gemist zal kunnen worden.
Wordt hiermee dan geweld aange
daan aan het eerste uitgangspunt van
de primaire verantwoordelijkheid van
de mens zelf? Wij geloven dat dit niet
het geval is. Dat onder het huidige
systeem deze verantwoordelijkheid niet
tot zijn recht kan komen, ligt niet zo
zeer aan het feit, dat „verzekering" ver
plicht is. als wel aan de omstandigheid,
dat inhoud en omvang van de verzeke
ring van boven af dwingend worden
voorgeschreven, waarop door de indi
viduele verzekerde onvoldoende invloed
kan worden uitgeoefend. Het gaat er
dan ook vooral om. dat de fondsen hun
zelfstandigheid herwinnen en dat de
verzekerden in de fondsen meer zeg
genschap krijgen waarin het CSWV-
plan overigens ook voorziet.
HANDHAVING van een verzekerings
plicht tot een bepaalde inko
mensgrens lijkt ons onvermijde
lijk. Nu eenmaal vaststaat, dat minder
draagkrachtigen het ziektekostenrisico
alleen door middel van verzekering
kunnen dragen en de persoonlijke ver
antwoordelijkheid dus reeds van de
mensen vraagt dat zij zich ook inder
daad verzekeren kan tegen het opleg
gen van een dergelijke verplichting door
de overheid weinig bezwaar bestaan,
mits de overheidsdwang niet verder
gaat. dan nodig om het doel te bereiken.
Nu hoeft uit het opleggen van ver
zekeringsplicht door de overheid niet
beslist voort te vloeien, dat de over
heid ook tot in alle details de inhoud
van de verzekering regelt. Wel zal de
overheid de zekerheid moeten hebben,
dat fcder de gelegenheid vindt zich te
gen redelijke voorwaarden te verzeke
ren. Hiertoe kan zjj volstaan met een
algemeen toezicht o? de desbetreffende
instellingen (ziekenfondsen) zowel wat
de technische kant van de verzekering
betreft als ten aanzien van het finan
ciële beheer. Een en ander kan wor
den verwezenlijkt door het stellen van
een aantal algemene normen, waaraan
de fondsen dienen te voldoen en door
het uitoefenen van een controle op het
beheer b.v. door een instelling als de
Verzekeringskamer, zoals trouwens ook
door 'het C.SW.V. wordt voorgesteld.
Binnen dit kader zou aan de fondsen
een zo groot mogelijke vrijheid moeten
worden gelaten.
EEN MOEILIJKHEID blijft dan ech
ter de premieheffing. Tot nu toe
treedt het bedrijfsleven o>p als in
casseerder van de premie. Het houdt de
helft in op het loon en legt er zelf de
andere helft bij. Voor iedere werknemer
is zodoende de premiebijdrage een vast
percentage, waaruit min of meer voort
vloeit dat ieder ook dezelfde rechten
kan doen gelden en dat er voor de
UA „n weinig vrijheid overblijft. Het
CSWV wil de bijdrage van het bedrijfs
leven vervangen door een subsidie ter
hoogte van een bij de wet vast te stel
len vast percentage van het voor de
Ziektewet verzekeringsplichtige loon,
terwijl de bijdragen van de werknemers
zelf door de afzonderlijke fondsen zou
den kunnen worden vastgesteld. Van
verschillende kanten is hiertegen be
zwaar gemaakt o.a. omdat aldus de
werkgeversbijdrage haar loonkarakter
zou verliezen. Wij zien echter niet,
waarom dit het geval zou zijn. Ook de
bijdrage van werkgevers volgens het
plan van het CSWV kan als loon wor
den bestempeld en is zelfs op eenvoudi
ge wijze per individuele werknemer te
kwantificeren. Maar wel zou dan voort
aan de incasso van de z.g. werkne
mersbijdrage, die voor de aangeslote
nen bij de verschillende fondsen niet
meer uniform hoeft te zijn door de
fondsen zelf ter hand moeten worden
genomen. Dit zal extra moeilijkheden
nl. van wekelijkse incasso bij alle ver
zekerden. meebrengen. Het offer voor
de vrijheid! Maar misschien zal blijken
dat dit offer toch alleen met medewer
king van het bedrijfsleven te brengen
is en dat er voor het bedrijfsleven een
ingewikkelder administratie uit zal
voortvloeien, dan uit het huidige cou
ponsysteem. Hoewel dit punt nadere be
studering vereist, geloven wij voorals
nog niet. dat de vrijheid hier op zal
moeten stranden.
HET plah van het CSWV heeft uiter
aard nog tal van andere aspecten,
die nadere bestudering vragen
Niet in het minst geldt dit het voorstel
dat ook de zelfstandigen tot een bepaal
de inkomensgrens volledig in de ver
zekering kunnen worden opgenomen
terwijl van overheidswege een subsidie
zou moeten worden verstrekt zoals de
werkgevers dit voor de werknemers
doen.
Hoe aantrekkelijk dit punt ook mag
schijnen geheel buiten beschouwing
wordt gelaten de vraag, of de overheid
nog wel midelen beschikbaar heeft, om
deze nieuwe last op zich te nemen.' Als
vanzelfsprekend wordt er de laatste tijd
maar van uit gegaan dat de overheid
voor allerlei goede doeleinden middelen
beschikbaar moet stellen, zonder dat
men enig inzicht heeft omtrent de mo
gelijkheden. die in dit opzicht bestaan
Op dit punt zal eerst zekerheid ver
kregen kunnen worden, wanneer een
nieuwe regering zich heeft kunnen in
werken.
