Muur van vuur bedreigt een
Zuidfranse stad
Zaterdagse
mijmeringen
Er zijn nog
Het kanaal van Suez kwam er ondanks
permanente Engelse tegenwerking
En ondanks de geweigerde hulp van Rothschilds bank
Poolse parlements
commissie verwerpt
decreet
Koningin en Prins op
de Achilleus
Te Mekka worden zij op de markt openlijk verkocht
Harry Prikker
ZATERDAG 23 AUGUSTUS 1956
PAGINA 3
Niemand minder dan Lamartine schreef,
toen in Frankrijk de idee van een kanaal
door de landengte van Suez steeds meer naar
voren kwam: „wat is het belang van het
mensdom in deze kwestie? Het is dit, dat
de Middellandse Zee, het grote meer, niet
langer voor een gedeelte Frans, maar in zijn
geheel Europees, zelfs internationaal, weder
om het toneel en het voertuig wordt van een
onberekenbare uitwisseling van koopwaren
en ideeën. Door het kanaal zullen het Rijk
van de Indien en China, waarheen de reis,
mede door de uitvinding van de stoomboot,
in totaal vijf maanden dichter bij Europa
komen te liggen. Het zal deze gebieden via
Klein Azië en Afrika met Europa verbinden
en aldus een grote, universele eenheid tot
stand brengen, zowel politiek, industrieel als
religieus".
Men hoort thans, op de conferentie over het
vraagstuk van de internationalisatie van het
Suez-kanaal, niet zulke idealistische opmer
kingen. Maar hiertegenover staat, dat de
man, aan wie deze verbinding tussen west
en oost te danken is, zelf een heel praktisch
mens was, die zeker niet in de eerste plaats
uit idealistische overwegingen zijn schouders
onder het enorme project zette. Ferdinand
de Lesseps, wiens naam thans wederom op
veler lippen is, was de zoon van een hoog
geplaatst Frans consulair ambtenaar. Zijn
vader werkte als Frans consul generaal
schier langs heel de Middellandse Zee en
was in Egypte een toegewijd medewerker
en adviseur van de onderkoning Mehemet
Ali, een man, die zich met grote wilskracht
omhoog gewerkt had.
De naam de Lesseps was in het Nabije Oosten derhalve verre van
onbekend. Ferdinand de Lesseps ging niet in de consulaire, maar
in de diplomatieke dienst, echter met het vaste voornemen, zich tot
expert in de aangelegenheden van het Nabije Oosten, het Otto
maanse Rijk inbegrepen, op te werken. Hij maakte te Rome als
gezant inmiddels een diplomatieke fout of ivat anderen er voor
aanzagen en iverd gedwongen, zijn ontslag te nemen. Noodgedwon
gen trok hij zichvier en veertig jaar oud, op een landgoed terug,
om verder het leven van een landedelman te leiden. Hij was weduw-
naai en vader van vijf kinderen. Zijn moederloos gezin en het be
teer van het landgoed eisten uiteraard veel van zijn werkkracht,
maar in de stilte van het platteland peinsde Ferdinand de Lesseps
over bijna niets anders dan het Oosten. Toen hij, voordat hij in de
diplomatie ging, een poosje consul was te Alexandrië, had hij vriend
schap gesloten met Mohammed Said, de lieveling onder de dertien
zonen van Mehemet Ali. Deze toonde zich Ferdinand zeer genegen,
in een eerbiedige herinnering aan zijn vader, van wie hij meermalen
verzekerde, dat hij hem gemaakt had tot wat hij was.
Engelse consul-generaal
zichtbaar verrast
Observator
NEDERLAND
PROTESTEERDE WEL
Indonesische berichten over
schuldenkwestie tegengesproken
Saoedi Arabïê, het Arabische land, in deze eeuw door de grote
Jbn Saoed op de puinhopen van vervallen Arabische rijkjes gegrond
vest, is de enige, slavenhoudende staat in de wereld. Er worden daar,
niet zoals in Sovjet;-Rusland, mensen om politieke en andere redenen
tot bijna levenslange dwangarbeid veroordeeld en in grote kampen
samengebracht, uaar ze praktisch tot slaven worden gemaakt, maar
zonder meer mensen als slaven in huis gehouden en heimelijk, doch
ook in het openbaar verhandeld. Slavenjagers trekken in opdracht
van de rijke sjeiks van Saoedi Arabië door Yemen, de Buraimi-oases,
Irak en Per zie, am daar in afgelegen streken op de mensenjacht te
gaan. Zelfs dc leden van het koninklijk huis doen aan de slaven
handel mee en zowaar de koning zelf houdt er slaven op na en hij
laat hen onthoofden, als ze proberen door de vlucht hun vrijheid te
herwinnen.
Jeugd weigert verkoop
Daad van piëteit
Beschermvrouwe van
kabeltransport
Rode kadervorming
En morgen?
Na het visioen van De Lesseps
opgevat. Nu of nooit.Mohammed Said
luisterende vol belangsteling naar zijn uit
eenzettingen en zei daarna eenvoudig: u
hebt Hie overtuigd, ik neem uw plan over.
We zullen ons op de verdere duur van
deze tocht over de mogelijkheid van uit
voering beraden. U kunt op mtf rekenen.
Op 25 november 1855, kondigde de
vice-koning te Kairo voor de verzamelde
consuls-generaal in gala uniform het plan
aan tot 't graven van een kanaal, waar
toe het nodige geld door een maatschap
pij, gevormd uit vertegenwoordigers van
alle naties, moest worden bijeengebracht
Ferdinand de Lesseps zou de leiding van
deze maatschappij krijgen. Deze schreef
later aan een vriend: de consul-generaal
van Engeland was zichtbaar verrast.
Nu. de Lesseps zou later nog wel meer
van de Engelse consul-generaal en in het
algemeen van de Engelsen merken. Ze
hebben z\jn plannen uit alle macht te
gengewerkt. Lord Palmerston maakte zijn
plan voor charletanerie uit. verklaarde
het officieel als niet voor uitvoering vat
baar. Achter zijn woorden stak inmiddels
de vrees, dat Frankrijk een nieuwe route
naar het oosten zou gaan beheersen. En
geland was feitelijk heer en meester over
de route rond Kaap de Goede Hoop.
Deze weg was veel langer, maar men
had hem vast in handen.. De ironie
der geschiedenis doet nu een Eden zich
hardnekkig aan hetzelfde kanaal vast
klampen, dat door zijn voorganger geridi
culiseerd en als gevaarlijk voor Engeland
werd beschouwd.
concessie voor het kanaal werd
op 30 november 1854 getekend, met een
duur van 99 jaar, te rekenen van de in ge
bruikneming af. Echter, de werkzaamhe
den zouden pas mogen worden aangevan
gen, wanneer de Hoge Porte, de regering
te Constantinopel, er haar goedkeuring
aan had gehecht, want Turkije oefende
althans theoretisch, de soevereiniteit over
Egypte uit. Deze goedkeuring Ret op
zich wachten, maar Ferdinand de Les
seps begon alvast, met de eerste werk
zaamheden: bodemonderzoek, vaststellen
van het tracée enz. Hij spreidde daarbii
een groot inzicht ten toon en een intuitie
welke de deskundigen en technici in ver
bazing brachten. Tegen het einde van 1855
waren die er, evenals hij. van overtuivd
dat een directe verbinding mogelijk was
zenelerngebeenstondeaUVerSChil tUSS6n de
In het begin van 1856 lag er een proient
ter tafel, dat goeddeels op deze eerste ev
Ploraties gebaseerd was: een d recte"
verbinding via de twee Amer-meren De
Hun*» van np+ ixrorlr j 4
Aan de liaven van Port Said staat
het standbeeld van Ferdinand de
Lesseps. Opgewonden Egyptenaren
hebben het willen vernielen, maar
de politie verhinderde dit. Aldus
s'iat het er nog steeds, als een hulde
de westerse ondernemingsgeest in
een oosters land.
«nder'hlwi Ali s*elde zijn lievelingszoon
nnnnrtrÏÏ. 1® nog jonSe Ferdinand,
die O.a. opdracht kreeg, hem paardrijden
te leren. Dit had een bedoeling. De jeug
dige kroonprins begon aardig dik te wor
den en zijn vader wenste, dat hij »en ver
mageringskuur onderging en zag angst
vallig toe, dat zoonlief niet al te veel at.
Mohammed Said was dol op spaghetti.
In het paleis mocht hij die volstrekt niet
eten. Af en toe vergastte Ferdinand hem
heimelijk op een volle schotel. Mohammed
Said was hem uiterst dankbaar. Het is
niet onmogelijk, dat deze spaghetti in
dertijd de grondslag is geweest, waarop
Ferdinand de Lesseps zo niet het Suez-
kanaal, dan toch zijn ontwerp en meer
in het bijzonder de toestemming voor uit
voering er van heeft kunnen baseren..
Ten slotte, in het leven bepalen kleine
dingen vaak de loop van grote gebeurte
nissen!
Enfin, Ferdinand peinsde op zijn rustie
ke landgenoot over het woelige oosten.
Hij had. toen hij tijdens een epidemie
van een besmettelijke ziekte te Alexan
drië in quarantaine moest, van zijn vrien
den een stapeltje boeken ter lezing gekre
gen. Hieronder bevond zich het befaamde
rapport van Napoleons ingenieur Le Père
over de mogelijkheid van een kanaal
door de landengte van Suez. Hij wist
zich de details er van nog precies te her
inneren en allengs groeide het plan er
voor in zijn brein. Hij kwam er zowaar
toe een nota er over te sturen aan vice-
koning Abbas Pasja X opvolger van Me
hemet Ali en zelfs naar de Sultan in
Constantinopel (Stamboel). Deze nota,
een minitieus uitgewerkte verhandeling,
ging de weg van zovele plannen. Ze
werd netjes in een archief opgeborgen..
Maar dan bereikt Ferdinand de Les
seps opeens het bericht, dat Abbas Pasja
gestorven is en opgevolgd door zijn vriend
Mohammed Said!
Hjj beleeft een visioenMohammed
Said, de nieuwe jonge, intelligente heerser
over Egypte zal hem helpen, de domme
lende regering in Constantinopel wak
ker te schudden. Men zou het belang van
het kanaal inzien en hij. Ferdinand de
Lesseps, zou het mogen uitvoeren.. Dat
was in 1854. Ferdinand de Lesseps begon,
met zijn vroegere leerling en vriend
een beleefde felicitatiebrief te schrijven.
Diplomatiek natuurlijk goed gezien. Hij
kreeg onmiddellijk antwoord. Mohammed
Said smeekte hem, naar Egypte te ko
men en op 7 november zette Ferdinand
je..f'essePs weer voet aan wal in Alexan
dra. Hem wachtte een vorstelijk onthaal.
De nieuwe vice-koning behandelde hem
als een vriend en nam hem mee naar ma
noeuvres, welke door tienduizend man
in de woestijn werden gehouden.
Ferdinand de Lesseps had zijn ontwerp
voor een kanaal door de landengte van
Suez in zijn zak. Maar hij wachtte zich
wel, er direct over te beginnen. Er diende
een gunstig moment te worden afgewacht
Dit kwam midden in de woestijn, tijdens
een rustperiode. Kort te voren had er
een prachtige regenboog aan d hemel
gestaan en Ferdinand de I. se„s had
bet verschijnsel als een gunstig voorteken
tal schepen met een tonnage van in totaal
drie miljoen ton het kanaal zou passeren.
In Constantinopel deed de Engelse am
bassadeur. Lord Stafford de Redcliffe,
alle mogelijke moeite, om de Turkse rati
ficatie te verhinderen of op de lange baan
te schuiven. Maar Ferdinand de Lesseps
vocht zijn strijd verbeten, ook op politiek
terrein en hij tastte de vijand in zijn
eigen bolwerk aan, schreef brieven naar
het Engelse parlement, de En
gelse Oost Indische Compagnie, naar
andere instanties, waarin hij zijn plan
nader uiteenzette, naar handelshuizen
in India en Australië naar bankiers om
tenslotte zelf naar Londen te tygen en
daar tot de koningin door te dringen. Het
verminderde de officiële tegenwerking
niet maar Ferdinand de Lesseps werd als
een genie geëerd. Nadat directe bespre
kingen tussen de Franse regering en de
Engelse geen resultaat hadden opgele
verd, besloot Ferdinand de Lesseps, na
vier verloren jaren, om zonder de toe
stemming van de Hoge Porte te beginnen.
Hij_ legde het uitblijvan van de goed
keuring van Constantinopel uit als een
stilzwijgende toestemming en ging tot
de oprichting van de Suez-kanaal-maat-
schappij over. Maar nu kwam tegenwer
king van andere zijde. De internationale
bankiers bleken weinig toeschietelijk. Fer
dinand de Lesseps bracht een bezoek aan
Rothschild. Die verklaarde, de loketten
van zijn bankierskantoren te zullen open
stellen, teneinde een internationale in
schrijving voor het aandelenkapitaal te
vergemakkelijken.
Ferdinand de Lesseps, hiermede ten
zeerste ingenomen, drukte de bankier bij
het afscheid hartelijk de hand. Opeens
echter viel^ hem iets in. ,,En", zo infor
meerde hij voorzichtig, „wat verlangt
H Y?°i'..,uw.metfewerking?" Wel, de ge-
vij j-e Procent", antwoordde Roth
schild, die er geërgerd aan toevoegde:
ik kan wel zien. dat u geen zakenman
nt „uei of ietg dergelijks, zei daar-
°P dinand de Lesseps", dat betekent
op -00 miljoen niet minder dan tien mil
joen alleen om mijn aandeelhouders in
uw donkere bankholen toe te laten. Mer
ci. De inschrijving komt wel zonder u
voor elkaar. Ik huur zelf wel een kan
toor".
Hij huurde inderdaad een kantoor, op
de Place Vendome en daar kwamen niet
de bankiers heen, maar duizenden kleine
bezitters. De Franse spaarders namen
207111 aandelen van de 400.000 voor hun
rekening, t UUomaanse Rijk schreef sa
men met de vice-koning van Egypte voor
96517 aandelen in. Er was door de Les
seps een pakket van 85506 aandelen gere
serveerd. Mohammed Said nam dit van
hem over. Hij werd aldus de voornaam
ste aandeelhouder. Dit pakket, met later
bijgekochte aandelen, vormde uiteinde
lijk bijna de helft Van het aandelenkapi
taal. De Engelse staatsman Disraëli kocht
De kantoren van de Suezkanaal-
maatschappij te Suez worden door
Egyptische soldaten bewaakt, sinds
Nasser het kanaal „nationaliseerde".
het in 1875 van de in geldnood verkeren
de khedive..
In 1858 was de kanaalmaatschappij de
finitief opgericht en ze vroeg de vice-
koning verlof, om met de eigenlijk werk
zaamheden te beginnen, dus met het gra
ven van het kanaal. Nog steeds was de
toestemming van de Hoge Porte er niet.
Maar, zo redeneerde Ferdinand de Les
seps, had Engeland dia gevraagd voor de
aanleg van de spoorweg AlexandriëKaï-
ro? Zijn vriend Mohammed Said viel
hem bij en in april 1859 werd de eerste
spade in de grond gestoken. De Egypti
sche regering stelde 20.000 voor het werk
opgeroepen fellah's ter beschikking. Het
vorderde snel. In november 1862 kon het
water van de Rode en de Middellandse
Zee het Timsah-meer worden binnenge
leid. Ferdinand de Lesseps werd tot com
mandeur van het Legioen van Eer be
noemd.
Helaas, in 1863 verliest Ferdinand de
Lesseps zijn trouwe Mohammed Said, die
zijn spaghetti niet meer eten zal. Diens
opvolger, de khedive Ismaël, is weliswaar
geen tegenstander van het kanaal, maar
ZÜn minister van Buitenlandse Zaken, Nu-
bar, is een agent van de Engelsen. Hij
laat het aantal werklieden tot 6000 te
rugbrengen..
Te Fort Tewfik, aan de uitmonding
■- anaal in de Rode Zee,
staat thans een Egyptische soldaat
ncicist d& Bitse leeuw op zucicht
Voor de eerste maal sinds de oorlog
heeft een Poolse parlementscommissie ge
bruik gemaakt van het recht om een re
geringsdecreet te verwerpen, aldus meldt
Radio-Warschau.
Het betreft hier een decreet over de
burgerlijke status, dat vorig jaar juni
door de regering werd aangenomen, en
dat door een parlementscommissie op
grond van technische bezwaren verwor
pen is.
(Telefonisch van onze correspondent)
PARIJS, hedenmorgen
De uitgestrekte bosbranden, die
deze zomer het achterland van de
Cöte d'Azur hebben getroffen, zijn
gisteren door een nieuwe, zeer ge
vaarlijke brand gevolgd, die thans
de bekende tuinbouwstad Grasse
centrum van de bloemencultuur
voor de parfumerie-industrie
ernstig bedreigt.
Het vuur is ontstaan in de eiken- en
naaldhontbossen langs de Route Napo
leon ten noorden van de stad en legde in
het begin al enige villa's langs de weg
in as. De bewoners konden zich nog over
haast redden. Het vuur laaide in een
oogwenk zo fel op, dat het zich dertig
meter hoog over een front van zes kilo
meter in de richting van Grasse voort
bewoog. De stad lag in een verstikkende
rook, terwfll de bevolking gewaarschuwd
werd door de noodklokken en er naar de
omliggende plaatsen om hnlp werd ge
telefoneerd.
In de loop van de ochtend draaide de
wind, wat wel enige uitkomst voor Gras
se betekende, maar aangezien de wind
kracht om de 80 km. per uur lag werd
het vuur, dat tegen de avond reeds een
diepte van 20 kilometer had bereikt, »og
versterkt door een andere bosbrand ten
oosten van de stad, zodat het voor de
brandweren haast onmogelijk was het
vuur afdoende te bestrijden. Uit de ver
schillende omliggende plaatsen wareij de
brandweren naar Grasse gezonden, ter
wijl van Toulon tot Nice politieverster-
kingen van de mobiele garde naar de
plaats des onheils werden gezonden, waar
zich reeds minstens vierduizend vrijwil
ligers bevonden.
Daar de zware bossen boven Grasse
bijna ondoordringbaar zijn en men ver
moedt, dat er nog veel achtergebleven
munitie uit de tijd van de Duitse bezet
ting verborgen is, moest het blussings-
werk met de uiterste voorzichtigheid wor
den aangepakt, terwijl men in het geheel
niet over water beschikte.
Gisteravond deelden de aanwezige auto
riteiten mede, dat drie leden van de mo
biele garde, door het vnnr omsingeld,
zich niet meer hadden kunnen redden en
dat hun lijken gevonden waren. Drie an
dere blussers zijn met ernstige brand
wonden naar het ziekenhuis van Cagnes
overgebracht.
Men tracht vooral te weten te komen,
waar het begin van de brand is ontstaan,
daar de talrijke zware bosbranden van
deze zomer langzamerhand een zeer ver
dacht karakter krijgen.
Na een tussenlanding te Nice, waar de
lunch werd gebruikt, is het Koninklijk
Paar gisterenavond via Venetië op Kor-
foe gearriveerd. Daar hebben Koningin
en Prins zich ingescheept op de „Achil
leus", die met de vorstelijke gasten van
het Griekse koningspaar een rondvaart
maakt door de Middellandse Zee.
duur van het werk werd op 6 iaar' we
schat, de kosten op 200 miljoen franks
Men rekende erop, dat jaarlijks een aan
Een woordvoerder van de Nederlandse
vertegenwoordiging in Djakarta heeft de
plaatselijke persberichten tegengespro
ken waarin politieke Indonesische kringen
werden aangehaald die verklaard hebben,
dat Nederland niet geprotesteerd heeft,
toen het door Indonesië officiëel op de
hoogte werd gebracht van de opheffing
van de R.T.C.-overeenkomsten.
Naar aanleiding hiervan uitten ge
noemde kringen hun verwondering over
het Nederlandse protest tegen de annule
ring van de R.T.C.-schulden, die, aldus
deze kringen, een uitvoering is van de op
heffing van de R.T.C.-overeenkomsten-
De Nederlandse woordvoerder bracht
in herinnering, dat de Nederlandse rege
ring op 3 maart in antwoord op de Indone
sische nota's van 14 en 21 februari haar
diepe teleurstelling heeft geuit en geprotes
teerd heeft tegen de Indonesische beslis
sing zich uit de Nederlands-Indonesische
Unie terug te trekken en de R.T.C.-over
eenkomsten op te heffen. Vorige week
heeft Nederland krachtig geprotesteerd
tegen de Indonesische beslissing om de
schulden aan Nederland niet langer te er
kennen.
SLAVEN in ARABIË
Ferdinand dc Lesseps (eerste van rechts) met enkele zijner medewerkers
te Alexandrië, in Arabisch kostuum.
Volgens een onderzoek, ingesteld door
het hoofd van de Engelse Vereniging te
gen de Slavernij, zUn er in Saoedi Ara-
bië niet minder dan vijfhonderdduizend
slaven ofwel ongeveer tien procent van
de bevolking. De slavenhandel wordt er
als een eerzaam bedrijf beschouwd. Alleen
met het oog op de Publieke opinie in
het buitenland verhandelt men mannen,
vrouwen en kinderen meestal achter
gesloten deuren, maar in Mekka, de ver
boden stad, het grote pelgrimsoord van
het Mohammedanisme, worden de slaven
nog in het openbaar, op de markt, ge
kocht en verkocht, als beesten in de let
terlijke zin van het woord aan de tand
gevoeld, betast en overal bekeken, om dan
eventueel door dc nieuwe eigenaar naar
zijn woning te worden gevo-erd.
Kort geleden is in West Afrika een ne
ger teruggekeerd, die samen met zijn
patroon en vier andere bedienden op pel
grimstocht naar Mekka was gegaan. In
Mekka had zijn patroon hen aan sla
venhandelaars verkocht. Zijn patroon had
dit gedaan, teneinde zijn terugreis naar
West Afrika te kunnen betalen. Hij had
in Mekka al zijn geld opgemaakt.. De
patroon was een stamhoofd in een streek
van Frans West Afrika..
De neger, Dschaud Senaamd. kwam als
slaaf terecht in het paleis van niemand
minder dan prins Abdoellah Feisal, een
der vele leden van de koninklijke fami
lie. De oude Ibn Saud had een grote ha
rem en een groot aantal kinderen, waar
van Abdoellah Feisal er een is. Dschaud
werd. naar hij bij zijn terugkeer, na een
uitputtende tocht door Arabië en Afrika,
aan de Franse politie in West Afrika
verklaarde, door de prins niet mishan
deld, ofschoon deze door de andere sla
ven als een hardvochtig man geschilderd
werd. Wie bij een poging tot ontvluchting
betrapt werd, kon er zeker van zijn. met
stokken doodgeslagen te worden.. Er wa
ren in totaal veertig slaven, vrijwel alle
maal Arabieren, mannen, vrouwen en
kinderen, voornamelijk uit Yemen af
komstig. de kleine, onafhankelijke Ara
bische staat, die ten zuiden van Saoedi
Arabië ligt. In mei 1953. aldus vervolgde
Dschaud zijn trieste verhaal, werd ik op
een vrachtauto geladen. Mijn bewakers
vertelden me, dat de prins besloten had,
me te verkopen en ze brachten me naar
de slavenmarkt van Djedda. Eerst werd
ik daar openlijk te koop aangeboden, la
ter echter in een kleine, bedompte kamer
opgesloten, waar zich ook een aantal an
dere slaven bevond. Van tijd tot tijd werd
de deur opengeworpen en de bewakers
lieten dan prachtig geklede, rijke Ara
bieren binnen. We werden als kamelen
onderzocht. Daarna viel de deur weer
krakend in het slot
Tijdens een van deze bezoeken slaagde
Dschaud er in, ongemerkt te ontkomen.
Hij rende naar het Franse gezantschap
en kreeg daar twee dagen asiel. Vervol
gens verborg hij zich, zes maanden lang,
dan hier, dan daar tot hij aan boord van
een schip kon sluipen, dat Mohammedaan,
se pelgrims uit de Soedan over de Rode
Zee naar hun land terugbracht. In de
Soedan zorgde de Franse consul, dat hij
naar West Afrika kon komen. Broodma:
ger keerde hij in zijn dorp terug
Het trieste verhaal van de neger
Dschaud is een van vele. Het nog niet
zo lang geleden, dat Mohammedaanse ne
gers, zich uitgevend voor zendelingen
van de Islam, tot die in Afrika doordron
gen en daar jongens en meisjes ontvoer
den, die over allerlei sluipwegen naar
Arabië gebracht werden. De Franse en
Engelse koloniale politie heeft aan dit
sinister bedrijf echter vrijwel een einde
gemaakt.
De slavenhandelaars blijveïi nu dichter
bij huis. Ze zijn ook heel voorzichtig. Bui
ten Mekka en Djedda eisen ze van even
tuele gegadigden aanbevelingsbrieven, al
vorens hen bij hun „voorraad" toe te la
ten. Over het algemeen leveren ze bij
voorkeur aan de leden van de koninklijke
familie en aan hoge ambtenaren van de
staat. Saoedi Arabië is het land van de
olie. Enorme bedragen worden door de
Amerikaanse oliemaatschappijen aan de
koning uitbetaald. De hoge ambtenaren
profiteren eveneens van de ontzaglijke
geldstroom, die Saoedi Arabië binnen-
vloeit. Hun paleizen en villa's moeten
onderhouden worden en eisen veel per
soneel. Hiertoe kopen ze slaven..
Men weet het, te Genève wordt momen
teel een internationale conferentie ter be
spreking van de slavenhandel gehou
den'. Saoedi Arabië heeft er geen verte
genwoordiger heengezonden, slechts een
waarnemer en tegelijkertijd beschuldigin
gen aan het adres van Engeland en
Frankrijk gelanceerd, die in hun kolo
niën de slavenhandel zouden bevorderen.
Dit nu echt volgens het Sovjet-Rus
sisch recept. Maar de feiten leren ons
duidelijk, dat wat men ook van het koio
nialisme mag zeggen, dit toch in ieder
geval in de gebieden, die het beheerste
of nog beheerst, de slavenhandel totaal
heeft uitgeroeid, b.v. in heel Noord Afri,
ka, Egypte incluis.
Andere, recente feiten leren ons, dat
Saoedi Arabië het land van de olie, een
slavenstaat is in de letterlijke zin van
het woord. Kort geleden is in Irak een
slavenhandelaar gevat, die naar Saoedi
Arabië op weg was met een karavaan
van vijftig Perzische meisjes. Hij had ze
met zijn mannen hoofdzakelijk in de om
geving van de stad Kerbela geroofd. De
slavenhandelaar, Mohammed Hoessein,
gaf bij zijn verhoor toe, leverancier van
koning van Saoedi Arabië te zijn. De
vijftig meisjes waren bestemd voor de
harems van de koninklijke familie..
Naar het schijnt, is thans een der Bu-
raimi-oasen in Zuid-Arabië een der voor.
naamste markten voor slaven. Drie grote
Bedouinenstammen leggen zich speciaal
op de slavenjacht toe. De stam der Al
Dowasir „opereert" in Zuid Arabië en in
het gebied van Katar aan de Perzische
Golf. De ruiters van de stad der Al
Moerrah maken de grensgebieden tus
sen Saoedi Arabië en Yemen en Muskat
onveilig en de stam der Al Manasir heeft
de Buraimi-oasen tot operatieterrein.
Uit Saoedi Arabië kwam onlangs ook
het verhaal van een tiental slaven die
uit de hoofdstad Rhyad ontvlucht waren.
Ze hadden twee kamelen weten te be
machtigen en een hoeveelheid levensmid
delen en probeerden, door de woestijn
Irak te bereiken. Maar ze werden door
de politie achterhaald. Deze onthoofdde
onmiddellijk zeven van hen. De drie ande
re, als slaven van de koning, werden naar
Rhyad teruggebracht en daar in het open
baar onthoofd, tot afschrikwekkend voor
beeld
Helaas, <je conferentie te Genève zal
vermoedelijk weinig tegen de slavenhan
del kunnen uitrichten, evenals de Vere
nigde Naties tot dusver.
K. H.
De gemeentelijke commissie van
Melbourne, die toezicht uitoefent op
de vergunningen van straatventers
heeft de regering van de Australische
Staat Victoria aangeraden de groot
handelaars te verbieden om op welke
wijze dan ook druk uit te oefenen op
jeugdige krant- en tijdschriftverkopers
bij de verkoop van Schundlectuur. Dit
advies is het jongste resultaat in de
boycot actie, die aanvankelijk door 80
katholieke krantenjongens in West-
Melbourne werd ingezet. 21 tijdschrif
ten, die in hun ogen niet moreel ver
antwoord waren, weigerden zij te ver
kopen. 350 katholieke krantenjongens
hebben zich reeds bij de eerste 80 in
deze boycot-campagne aangesloten. In
de circulatie van deze 21 tijdschriften
valt reeds een sterke daling te bespeu
ren.
Gelukkig resultaat. Maar op de eer
ste plaats moet het lezend publiek rom
mel weigeren.
Mevrouw Kreisler, de echtgenote
van de in Wenen geboren en thans in
de Verenigde Staten verblijvende
vioolvirtuoos Fritz Kreisler, heeft een
landhuis in de omgeving van Danbu-
ry in Connecticut aan de Karmelietes
sen geschonken. Het landhuis, dat zes
volledig ingerichte kamers omvat, zal
als vakantieverblijf voor de zusters van
New-York gebruikt worden. Zoals be
kend trad Fritz Kreisler in 1947 tot de
Katholieke Kerk toe.
Een welkome vorm van dankbaar
heid, hoewel sommigen wel weer aan
merking zullen maken. Maar dat deed
Judas al.
Op de Piazza Stella in de Noordita-
liaanse Alpen wordt binnenkort een
14 m. hoog en drie ton wegend beeld
opgericht, dat de H. Maagd als Be
schermvrouwe van alle soorten kabel
transport ter wereld zal uitbeelden.
Het beeld stelt de H. Maagd voor,
staande op een wolk, die op een aantal
kabels rust. Vier engelen houden deze
kabels vast. In het betonnen voetstuk
heeft men een kapel geprojecteerd.
Dat zal me wel een bezienswaardig
heid worden.
Te beginnen met het nieuwe school
jaar zullen in de Sovjet Unie op aan
dringen van de Russische Communisti
sche Partij 13 scholen met internaat
worden geopend. Het gaat hier om
scholen, zo schrijft de fravdadie
de leerlingen een volkomen harmoni
sche, lichamelijke en geestelijke vor
ming meegeven en tevens mensen met
hoge idealen afleveren, die hun volk
zonder voorbehoud zullen dienen. De
kinderen, die deze scholen bezoeken,
worden gratis gekleed en gevoed en
ontvangen tevens alle schoolboeken en
schoolbehoeften, die zij nodig hebben.
Mensen met hoge idealen. Wat een
kostbaar bezit in de materialistische
tijd van vandaag.
Morgen is het weer zondag. Alweer
de 14de na Pinksteren. In ieder geval
is er wederom de schaal voor de nieu
we kerken. U houdt er natuurlijk re
kening mee. Voor de rest een mach
tige zonne-zondag met het blijmoedige
gelaat van de katholiek, die zich niet
al te bezorgd maakt over de materie.
Twee heren dienen gaat nu eenmaai
niet.
