Een Antwerpenaar uit Buenos Aires
Victor Delhez een zeldzaam knap graficus
De wereld
in DRUKINKT
MEDISCH ANALISTE
September
flinke leerling-bediende
c
Belevenissen van een jong gezin door Jö'rgen Mogensen
OPLEIDING tot
vlisco
schorten
HIER ZIJN FEITEN
FIRMA LEYTE
Kampioenen
Avonturen
van
prof. Créghel
IN HET BREDASE
CULTURELE
CENTRUM
SECRETARESSE
Middensl. cursus
GEROUTINEERDE
STENO-TYPISTE (Nederl.)
SIMON DE WIT N.V.
t
VICTORIA en
MAICO - SHOW
Kontakten tussen mensen...
DINSDAG 28 AUGUSTUS 1956
N s r
PAGINA 8
Een respectabel stuk werk heeft
dr. Tralbaut verricht, niet enkel
door het volledige oeuvre van
Delhez naar hier te krijgen, maar
vooral door zijn uitgebreide be
schrijving van al deze werkstuk
ken in de catalogus. De Bredase
expositie is n.l. de eerste volledi
ge representatie van Delhez'
kunst. De gelegenheid was er dus
ook de eerste volledige beschrij
vende catalogus op te stellen.
Tralbaut heeft dit omvangrijk
werk niet geschuwd en is er in
geslaagd het uiterst bevredigend
uit te voeren. Het boekje kost
slechts 1.50 en dat is te geef
ook al zou uitgebreider illustratie
met reprodukties wenselijk zijn
geweest! K. S.
SPORTVAKBEURS IN DE
RAI TE AMSTERDAM
VIJF
KOEIEN DOOR BLIKSEM
GEDOOD
Zielzorg
ENGELSE JONGEN IN
IJSSELMEER VERDRONKEN
KIND VERDRONKEN
JAPAN BOUWT GROTE TANK
SCHEPEN VOOR AMERIKA
staan zo leuk!
De krant kunt U niet
nissen geen dogl
sriBw
TT ET nieuwe Cultureel Centrum in Breda, Boschstraat 22, geeft in haar
*--■• tweede tentoonstelling, die tot 2 september zal duren, het volledige
grafische werk te zien van Victor Delhez. De expositie is waarlijk onaf
zienbaar, want dit oeuvre omvat niet minder dan negenhonderd en vijftig
werkstukken, voor het merendeel houtgravures.
Victor Delhez is een Antwerpenaar van geboorte, die in 1923 hij was
toen 21 jaar oud aan de Universiteit van Leuven tot ingenieur pro
moveerde, en enige jaren als directeur van zijn vaders auto-handel is
opgetreden voordat hij, omstreeks 1926 Europa verliet en voorgoed in
Zuid-Amerika ging wonen. Reeds in Antwerpen had hij enige naam
gevestigd als houtsnijder en houtgraveur. De kunst der houtsneden was
toen in België zeer bloeiend. De Gentenaar Franz Masereel was er de
toonaangevende figuur in, en bleef dat ook toen de gebroers Cantré,
Jef de Pauw, Victor Stuyvaert, Edgar Tydgat, Joris Minne, en Rik van
Straten hem naar de kroon gingen steken. Niemand minder dan Josef
Muls, in die dagen dè criticus van contemporaine kunst in Vlaanderen,
had op Delhez de aandacht gevestigd, nog eer deze naar Buenos Aires
verhuisde.
In Argentinië had Delhez vrij gauw zijn draai te pakken. Sedert 1932
is hij er professor aan de Akademie van Schone Kunsten. En hij geniet
er de roep, de grootste houtgraveur ter wereld te zijn.
Over zijn kunst-opvattingen licht
ons een brief in die dr. Tralbaut, or
ganisator der expositie, in de uitvoeri
ge catalogus bij een der houtsneden
publiceert en die aan hem door Del
hez naar aanleiding van die prent
geschreven is. Het is een der bladen
uit Delhez' illustraties van Les fleurs
du Mal, van Baudelaire. De voorstel
ling beschrijvend, zegt Delhez in ge
noemde brief: „Ik herinner mij dat
deze plaat de eerste was, waarbij ik
een werkelijk compositioneel pro
bleem te verwerken kreeg. Voor mij
heeft ze het praktisch onderscheid
betekend, dat er bestaat tussen de
samenstelling van elementen „a la
moderne" en de samenstelling met
gegeven en onmiddellijk herkenbare
elementen in dienst van een pro
grammatische opgave".
Vervolgens valt Delhez uit tegen
het „kinderspel" en het „boeren
bedrog" dat hij ziet in die modernis
tische kunst die haar vorm samen
stelt uit onbepaalde of nauwelijks be
paalde elementen, waardoor elke „ver
vorming", „ontvorming" of „niet-vor-
ming" op alles toepasbaar wordt ge
maakt. Delhez ziet slechts cerebrale
uitholling van de menselijke schep
pende vermogens in die plastiek die
alleen maar zichzelf wil dienen. En
dan schrijft hij: „ik weet het maar
al te goed, omdat ik aan die kunst
veel gedaan heb en er eerlijk mee op
liep. Men zet zich aan het compone
ren en men vermaakt zich kostelijk,
geestelijk, maar het hart komt er niet
tussen. Als dit spreekt wordt het
onmiddellijk het zwijgen opgelegd.
Lees er maar de laatste estheten op
na: zij oordelen slechts over de plas
tische middelen, die zij beschouwen
als dé laatste middelen. De bekom
mernis hoe de kunstenaar zijn stof
heeft aangevoeld, is voor hen „vieux
jeu" en onbelangrijk, ja zelf bela
chelijk. Ik ben modernist geweest en
goed modernist (was ik een slecht
modernist geweest, dan moest ik mij
beschouwen als de laatste van de
knoeiers!) Ik hoop nu wat anders te
zijn. Ik ken grondig het verschil
tussen de twee gedragingen".
Zelfportret van Victor Delhez
DIT citaat geeft een opvatting en
gedachtengang weer die vrij aar
dig overeenkomt met de opvat
tingen en gedachten die wij in deze
kolommen herhaaldelijk uitspreken.
Maar ik wil bekennen dat als Del
hez' werken de enige proef op die
som waren, er zekere twijfel in ons
zou rijzen aan de juistheid. Laat ons
vooropstellen dat Delhez behalve een
echt werkpaard, 'n bewonderenswaar
dig wilskrachtig, energiek en onver
moeibaar handarbeider en geestelijk
werker in de wijngaard van de kunst,
ook een zeldzaam knap vakman op
zijn terrein is. Bij de uiterste nauw
gezetheid en een nooit tot bedaren te
brengen fantasie en voorstellingsver
mogen, toont zijn werk ook op ver
bluffende wijze de handvaardigheid en
kunde die „de oude plastiekers" al
tijd als hun primaire voorwaarde
hebben beschouwd.
De omvang van zijn oeuvre op deze
wijze maakt het bijna onbegrijpelijk
dat Delhez, behalve het vervaardigen
van zijn prenten zelf, nog tijd vond
gezwegen van zijn professoraat!
om zelfs met geboetseerde karak
terkoppen en dierstudies zijn concep
ties zorgvuldig voor te bereiden (Die
plastieken vernietigt hij weer zodra
ze hun rol hebben gespeeld). Voor
dat alles kunnen wij niet anders dan
grenzenloze bewondering hebben.
In de rij der vaklieden op grafisch
gebied aarzelen wij niet Delhez een
volwaardige plaats vlak naast de gro
te Gustave Doré toe te kennen.
Maar hoe staat het met zijn ver
beeldingen zelf, met de gestalte die
de neigingen van zijn hart en geest
!n zijn prenten hebben aangenomei
en die naar zijn eigen interpretatie
hun meest wezenlijke waarde repre
senteren?
Als ik bekennLn moet daar iets min
der enthousiast over te zijn wil ik
mij daar niet in één woord van af
maken.
Er zijn verschillende categorieën
in Delhez' prenten. Vooreerst zijn er
de portretten, een eindeloze galerij.
Dan zijn er de varia: dierverbeel-
dingen, invallen, expressies, toeval
lige composities en allerlei. Er is de
gelegenheidsgrafiek. Maar voor de
overgrote meerderheid bestaat dit
oeuvre uit verbeeldingen die op grote
litteraire werken zijn geïnspireerd,
en op de heilige Schrift, daarnaast
Dodendansen, Tableaux Parisiens en
een serie kerkverbeeldingen, kortom:
prenten van grote pretentie waarin
de maker rivaliseert met de grootste
geesten die de menselijke beschaving
kent.
Wat de portretten betreft: er zijn
er maar weinig bij die waarlijk diep
de menselijke aandacht boeien. Hoe
akelig knap en inventief de techniek
ook zij waarin ze zijn uitgevoerd. Wie,
om een voorbeeld te noemen, van een
kop als die van Paus Pius de Elfde
zo'n gladde interpretatie maakt
en met zoveel vlijt als Delhez deed,
is geen groot portrettist.
Wat de varia betreft: er zijn zeer
goede dingen bij. Om een der sterk
expressieve varia te noemen: de prent
met de katten (no. 48): zelfs de daken
en schoorstenen, ja de dakpannen die
zij bevolken zijn krols geworden on
der die vreemd-gerekte sluip- en huil-
lijven. Maar in menig varium open
baart zich reeds een Delvaux-achtig
surrealisme een echt Belgisch sur
realisme dat wij nu toch maar
moeilijk meer verteren kunnen en dat
herhaaldelijk optreedt in de derde,
pretentieuze categorie, zelfs in de Bij
belprenten, waar het naar onze
smaak volstrekt onsmakelijk aandoet.
Een der series is gelijk reeds
werd aangeduid geïnspireerd op
Baudelaire's Fleurs du mal. Dat
Delhez zich diep tot die zinnelijke
dichtkunst voelde aangetrokken is niet
verwonderlijk meer als men de varia
gezien heeft. Er is ook in Delhez' ver
beelding iets van de giftige geur van
verwelkende leliën die men in Bau
delaire proeft. En ook iets van de re
ligiositeit die bij Baudelaire zelfs
de zinnen doorstroomt en die dan uit
eindelijk elk zijner poëmen de puur
heid en verpurende werking verleent
de wij katharsis noemen. D.w.z.
dat doet ze bij Baudelaire. Bij Delhez
naar het ons voorkomt niet. Het is
wel zijn verdienste dat hij de religiosi
teit van Baudelaire's zinnenlyriek
heeft aangevoeld en zelfs eerder en
zeker lucider heeft ontdekt dan menig
litterair criticus van naam.
Maar Delhez religiositeit althans
zoals zij in zijn prenten aan de dag
treedt, dit om een lelijk misver
stand te voorkomen! lijkt minder
lucide. Ze neigt naar bizarre visioe
nen eii een profetenhouding die onecht
want op dépateren gericht schijnt. Dat
maakt Delhez Christus-verbeeldingen
in de serie der bijbelprenten volstrekt
ongenietbaar voor moderne spiritua
liteit. Niet alü'd hebben modernis
tische critici ongelijk als zij sommige
bekommernissen van het hart als
„sentimentalisme" en „romantisme"
brandmerken en ze liever van hun be
palend aandeel in het creatieve ge
boorteproces van een kunstwerk ont
heven zien. Voor wat Delhez betreft
zou ik hun althans een grote mate
van gelijk willen toekennen.
Dat neemt niet weg dat menige
prent juist uit de Fleurs du Mal-
serie zeer indrukwekkend is, niet al
leen om het indringend aanvoelings
vermogen van die poëzie waarvan
vele dierprenten blijk geven, maar
ook om de soms indrukwekkend oor
spronkelijke verbeelding ervan in
zichtbaarheid, de compositionele en
situaire vertaling. Datzelfde mag ook
hier en daar van de Apocalyps-pren-
ten worden getuigd en sterker nog,
het sterkst, van de op Dostojevski
geïnspireerde bladen. Daar zijn er
bij van waarlijk sonore verbeeldings
kracht, van groot compositair vermo
gen, van diepe ontroerbaarheid om
menselijke dingen. Zij staan in aller
uiterste tegenstelling, in elk opzicht,
tot de serie der kerkverbeeldingen die
uit louter sentimentaliteit schijnt op
gebouwd.
(Van onze Amsterdamse redactie)
In het R.A.I.-gebouw te Amsterdam
wordt van 27 t/m 30 augustus de vierde
Nederlandse sPortvakbeurs gehouden,
I waaraan 47 fabrikanten en grossiers in
I sportartikelen uit diverse delen van de
werela deelnemen. Op deze najaarsbeurs,
die gisteren officieel is geopend door de
heer E. Kupers jr, inspecteur van de
lichamelijke opvoeding in de gemeente
Amsterdam, komt o.m. tot uiting dat de
fabrikanten van sportartikelen zich ook
zijn gaan toeleggen op het vervaardigen
van sPOrtkleding, iets wat tot dusver aan
de textielbranche werd overgelaten. Ver
der worden er geïntroduceerd naadloze
ballen, die een vier maal zo lange levens
duur hebben als de gestikte ballen, rol
schaatsen met wielen van Perion,een
materiaal, dat 15% lichter is dan metaal
en een Veilig Verkeersspel, dat wat de
regels betreft te vergelijken is met het
kaartspel „Kwartetten". Een ander
nieuwtje is een handig koffertje, dat een
kaartset, dobbel- en pokerstenen, een
schaak, en een dominospel bevat. Voor
het overige zijn de gebruikelijke sport
artikelen geëxposeerd, die het leven van
schaatsers, kampeerders, voetballers en
andere sportliefhebbers veraangenamen.
De voorjaars sPortvakbeurs wordt gehou
den in januari a.s. eveneens in het R.A.I.-
gebouw.
Zondagmiddag zijn tijdens een onweer
boven de buurtschap Rezerveen, gemeente
Harden berg (O vijf koeien, die aan een
melkmachine s ouden om gemolken te
worden door de bliksem dodelijk getrof
fen. De eigenaar, de landbouwer L. Wil-
deboei. was voor de hevige regen even
gaan schuilen.
Een der geëxposeerde prenten van Delhez
„Nieuwe wegen in de Zielzorg" door
pastoor J. Brouwers Uitg. H.
Nelissen, Bilthoven.
De allerlaatste zin van dit boek luidt:
„Wanneer alle priesters en keken met
hun bisschoppen één nt vormen, is met
Gods genade de toekomst verzekerd".
Al bevat deze zin een van die vrome
verzuéhtingen. die in de tegenwoordig
graag zo betitelde „Kerk van zondaars"
wel altijd tot de pia vota zullen blijven
behoren, toch zou ik aan een bejaarde
priester de raad willen geven de lec
tuur van dit boek met het laatste ka
pitteltje: De Ziel van het Apostolaat, te
beginnen I-Iij loopt anders enig gevaar
onderweg door de duivel der wanhoop
te worden besprongen en zich vertwijfeld
af te vragen: Heb ik dan alles in mijn
priesterleven verkeerd gedaan? Och, zo
lang de pastoor van Ars een voorbeeld
blijft voor alle priesters, zal er bij O. L.
Heer en ook nog wel bij verstandige
mensen iets te waarderen vallen in elke
priester, die met heilige opoffering zijn
taak heeft vervuld: ook al heeft hij daar
bij niet alle methodes en middelen toe
gepast, die hier worden aangeprezen.
Zeer waarschijnlijk zal diezelfde in het
ambt vergrijsde priester hier en daar
l het hoofd schudden over lyrische beschrij
vingen van de resultaten, die langs de
nieuwe wegen worden bereikt, over het
gemak, waarmee een enkele keer over
zware praktische moeilijkheden wordt
heengesprongen en over sommige al te
zwarte beelden, al is het bv. die van Al
lerzielendag, p. 177 die van de huidige
werkelijkheid worden getekend.
Deze opmerkingen mogen evenwel niet
de indruk wekken, als zou pastoor Brou
wers niet een zéér belangrijk boek heb
ben geschreven. Want dat heeft hij zeer
zeker. Het biedt aan alle zielzorgers en
dat zijn, vergis u niet, priester èn leken
een arsenaal, niet alleen voor leven
dige discussie, maar nog veel meer tot
kloeke daden. Dat er over onderdelen
van gedachten zal gewisseld worden, be
hoeft niet te verwonderen, waar Brouwers
juist nieuwe wegen wil wijzen en zijn
boek het gehele terrein van de zielzorg
in bijna alle sectoren behandelt en hij
over alle onderdelen zijn mening beslist
en menigmaal temperamentvol ten bes
te geeft. Dat men over zijn opinies dis
cussieert, zal de schrijver niet betreuren.
Wat echter zeer te bejammeren zou zijn,
juist in onze tijd. waarin naar aller over
tuiging de zielzorg grote moeilijkheden
te overwinnen heeft, zou zijn, dat men
een boek, getuigend van een o vurige
liefde tot Christus en zijn Kerk, zo rijk
aan informatie, zo helder van inzicht en
kloek van besluit, zo goed geschreven
en dat zo krachtige hulpmiddelen aan de
hand, kan doen voor een meer effectieve
arbeid, ongelezen zou laten.
L. ROOD S.J.
Naar eerst thans bekend wordt is zon
dagmorgen de 16-jarige D.J.C.B. uit
Shaftesbury (Engeland) op een zeiltocht
in het IJsselmeer verdronken. Het stoffe
lijk overschot was maandagavond nog
niet aangetroffen.
De jongeman was met drie kameraden,
allen leden van een Engelse zeilvereni
ging, met een zeilboot van Enkhuizen
naar Lelystad vertrokken, andere leden
van de vereniging vertrokken met hun
in Nederland gehuurde boten tegelijker
tijd.
Toen de jongeman het roer zou over
geven aan een kameraad, schoof hij ach
ter deze om over de kuiprand. Daarbij is
hij te water geraakt. Zijn kameraden
stelden direct pogingen in het werk het
jacht te doen keren, maar toen zij na
enige tijd waren teruggekeerd op de
plaats waar hij was verdwenen vonden
zij hem niet.
De 4-jarige Basje Koenekoop te Alphen
aan de Rijn is gistermorgen, terwijl hij
met enkele vriendjes aan het spelen was,
Lp. de Damse Rijn gevallen en verdronken.
z,ijn vriendjes haalden onmiddellijk hulp,
doch waren de piek bijster waar de kleu
ter te water was geraakt. Toen de politie
er in was geslaagd, hem uit het water te
halen, waren de levensgeesten reeds ge
weken.
De in Japan werkende Amerikaanse
scheepsbouwmaatschappij „National Bulk
heel:t te Tokio bekendgemaakt.
-1 de bemw van reusachtige olietanlr
schepen op een Japanse scheepswerf ^„1
bespoedigen en dat dit, voor wat het
olievervoer betreft, het Suezkanaal ver
ouderd zal maken. De maatschappij
heeft reeds een olietankschip gebouwd
van 84.700 ton en is bezig met de bouw
van een schip van hetzelfde type. Bo
vendien is de maatschappij voornemens
binnenkort aan de Japanse regering toe
stemming fe vragen voor de bouw van
jvier tankschepen van 87.000 ton.
In het Academisch Ziekenhuis te Lelden bestaat
gelegenheid te worden opgeleid tot medisch analiste.
Aanvang van de dagcursus (welke zowel les
sen als practica, alsmede verplichte stages in
klinische laboratoria omvat): 5 september a.s.
Duur der opleiding: twee jaar.
Cursusgeld f 500.— per jaar.
Vereisten: einddiploma H.B.S. B of daarmede
gelijk te stellen vooropleiding.
Voor een aantal gegadigden, in het bezit van het
einddiploma H.B.S. P of Gymnasium B (met goede
cijfers voor scheikunde, natuurkunde en biologie)
bestaat gelegenheid tijdens de opleiding te werk te
worden gesteld in de laboratoria der Leidse Universi
teitsklinieken tegen een beloning van f 50.— per maand
voor le Jaars, van f 100.— per maand voor 2e jaars,
terwijl daarenboven vrijstelling van cursusgeld wordt
genoten.
Spoedige persoonlijke aanmelding bij het Hoofd van
het Centraal Laboratorium van het Academisch
Ziekenhuis te Leiden is zeer gewenst.
Aanvang nieuwe clubs
Corresp.-Stenotypist(e)
Talen-Stenotypist(e)
3
September
Typen
Steno
Boekh.
Neder 1.
Frans
Duits
Engels
blind en
rhythm.
Ned. en
vr. talen
beginners
gevord.
corr. beg.
corr. gev.
beginners
corresp.
beginners
corresp.
beginners
3 en
corresp
3 en
3 Sept.
4 Sept.
3 Sept.
4 Sept.
3 Sept.
4 Sept.
4 Sept.
5 Sept.
3 Sept.
4 Sept.
3 Sept.
5 Sept.
5 Sept.
4 Sept.
7 September
Inschrijving dagelijks
VOOR BETER ONDERWIJS
SINGEL 72 - TEL. 68847
SCHIEDAM
Goederen gevraagd
Wij betalen vanaf 30 ets per kg.
lompen en de hoogste prijzen
voor couranten, oud ijzer en
alle soorten metalen. W. Jan
sen, Noordvest t.o. 117, Dam-
laan 50, tel. 68134.
Goederen aangeboden
Te koop aangeboden: kinder-
ledikantje met toebehoren en
kinderstoel, billijke prijs. Adr.:
Geert Reindersstraat 26b.
re koop: kinderwagen met
bedje en dekje, billijke prijs.
W. Westerbeek, Nieuwe Haven
301a.
Handel en Bedrijf
Inlijsten van platen, foto's en
aquarellen. Mooie sortering
staaflijsten. Schilderlijsten
scherpe prijzen en toch 2 jaar
garantie. G. van Loenen, Dam
41-43, Tel. 66192, Showroom:
Vlaardingerstraat 6.
Glasspiegels 120x30 cm f 12.75,
120x36 cm. f 14.75, 80 cm. rond
f 17.-, compleet geplaatst. Ge
slepen ruiten voor suite-deuren,
glasplaten enz. Loopik's Glas
industrie, Boterstraat 39, Schie
dam, tel. 68945.
BELANGRIJKE ONDERNEMING
vraagt voor spoedige indiensttreding
Brieven onder no. 66354 aan het bur. v. d. blad.
heeft in enige van haar filialen te Schiedam plaats
voor een
(15-17 jaar)
Goede loonregeling. Degelijke opleiding tot winkel
verkoper en bij gebleken geschiktheid tot filiaalchef.
Persoonlijk aanmelden bij de chefs van de filialen te
Schiedam en Vlaardingen.
en een belangrijke
conclusiel
Ook de advertenties wor
den gaarne gelezen omdat
ze nieuws en bijzonder
heden brengen over de
meest uiteenlopende dien
sten en produkten.
Er ls haast geen gezin ln
of de krant
wordt er gretig gelezen
DR. WIBAUTPLEIN 49 - SCHIEDAM
Denkt u nog aan onze
in Zaal MARIJKE, Broersveld 121?
Het is de moeite waard.
GEBR. LEYTE - Dr. WIBAUTPLEIN 49 - TEL. 55347
SWAMMERDAMSINGEL 25 - TEL. 66548
9
Voelt u er voor gesprek
ken over honderden,
ja duizenden kilometers
tot stand te brengen -
problemen te helpen oplossen
door kontakten te leggen
Is dit in uw lijn?
Dan kunt u een interessante
en nuttige werkkring
hebben, als telefoniste bij
het Telefoondistrict
lotterdam.
PTT
Vereiste: diploma M.U.L.O. (met 3 mo
derne talen) of daarmede gelijkgestelde
opleiding.
Salaris
op 17-jarige leeftijd f 105,— per maand
op 18-jarige leeftijd f122,- per maand
op 19-jarige leeftijd f139,- per maand
op 20-jarige leeftijd f156,- per maand
op 21-jarige leeftijd f194,- per maand
in voorkomende gevallen wordt een
tegemoetkoming verleend in de reis- en/of
pensionkosten.
Gunstige vakantieregeling.
Uitstekende sociale voorzieningen.
Sollicitaties: schriftelijk aan de directeur
van het Telefoondistrict Rotterdam, Boter-
sloot 187a te Rotterdam.
Mondeling bij de heer J. de Korver op
de 2e verdieping van het PTT-kantoor
Coolsingel (ingang Stadhuisstraat) te
Rotterdam.
169. Toen prof. Créghel deze morgen de
gordijnen van zijn slaapkamer openschoof,
uitte de beste man een kreet van verruk
king. Gen wonder ook, want een duimendik
sneeuwkleed bedekte de aarde. Van kinds
been aan had de professor een ongekende
voorliefde aan de dag gelegd voor alles wat
ook maar iets met sneeuw te maken had en
als jonge knaap deed hij niets liever dan
sneeuwruimen. De verrassing was des te
groter omdat de professor juist gisteren uit
Amerika was teruggekeerd en er op die dag
zelfs nog geen milimeter sneeuw had ge
legen. Een vrolijk sledeliedje neuriënd kleed
de onze vriend zich, pakte zijn wollen das
en wanten uit de kast en begaf zich, aldus
voldoende tegen kou beschermd, naar buiten.
Hier voelde Créghel zich in zijn element en
hij wilde juist een aanloop nemen om eens
een heerlijk baantje te gaan glijden, toen hij
een eigenaardig geluid vernam. „Wel", sprak
de professor, „wat mag dat wel zijn?" en
nieuwsgierig keek hij in de richting vanwaar
het geluid kwam. „Deksels!" riep hij. „dat
is wat voor mij".
Het is volkomen overbodig om nog te ver
tellen wat het was, dat de professor zo be
koorde, want we kunnen het allemaal
een hond
Koorde, wi". """yen net allemaal zien.
Het was ®T®noond. Niet zo maar een dood
gewone. jn een, een Pracht-exemplaar, dat te
kijk was gezet in de etalage van een dieren-
koopman. Het dier blafte vriendelijk toen
de professor tegen de winkelruit tikte en
bovendien klapperde het met de oren en
kwispelde met de staart. „Sjonge... sjonge...,
20 Zie ]e niet iedere dag" zei de profes
sor opgetogen, „werkelijk, dat is echts iets
voor nnj".
48.
Nu pappa, ik heb er genoeg van; maar
als u zin hebt, mag u gerust een rondje
op mijn fiets maken 1
