Geen
mooie jongen
VERRADER
Heer in Holland, maar
Paus-toespraak tot zielzorgers
Wat de Herenmodebeurs bracht
Het spoor van de
Tien tegen één!
Prediking moet aangepast zijn aan eisen
van de tijd
Opening eerste verpleeg-
gebouw St.-Radboud-
ziekenhuis
De kerken in de V. S.
Boot en vissers aan
boord gehesen
Elektrificatie
Brussel-Luxemburg
PAGINA 4
Vlot werkshirt
Autosok
1
SPAARPOTJES VAN SCHOOL-
KINDEREN GELEEGD
MEXICO WIL 25.000
EENDAGSEENDEN
Voor opbouw pluimveestapel
m mmkf. 25 -> -
AUGURKEN NAAR
DUITSLAND
NIEUWE PROVINCIAAL BIJ
BIJ PATERS MARISTEN
Grondige redding in volle zee
POST VOOR DE JOHAN VAN
OLDENBARNEVELT
Door William L. Worden
(Van onze Amsterdamse redactie).
De elfde Herenmodebeurs in bet
RAI-gebouw te Amsterdam, die in
oppervlakte en aantal deelnemers
ongeveer zestig groter is geweest
dan ooit te voren, heeft gisteren
dan weer haar poorten gesloten, na
dat zij vijf dagen lang zeer veel
belangstelling heeft ondervonden van
de vakmensen en in de avonduren
ook van particulieren. Zij is gehou
den onder het motto: „Heer in Hol
land", dat tevens de titel is van een
praktische handleiding voor mannen
die zorg willen besteden aan hun kle
ding.
Deze gedrukte „raadgever" is erg
in trek, want er komen steeds meer
heersers der schepping, die aan hun
garderobe andere eisen stellen dan dat
zij een net degelijk pak-voor-door
de-week en een keurig kostuum
voor de zondag bevat. Zij zijn er
zich nl. eindelijk van bewust gewor
den dat er, aldus de handleiding, „zo
veel kleine, maar o zo belangrijke ac
centen zijn, die het verschil maken
tussen mannen, die kleren dragen en
mannen, die gekleed gaan.
Nochtans is de „heer in Holland"
allerminst een „mooie jongen", hij
beseft alleen zijn sociale plicht om
zich met een behoorlijk verzorgd
uiterlijk aan de maatschappij te pre-
(Adverterstlel
>-
Prima Franse suède
in vele modekleuren
f. 14.75
senteren. Hoe hij zich van deze taak
in de komende lente dient te kwijten,
liet de Herenmodebeurs duidelijk
zien. Hij kan zijn sportcolbert gerust
blijven dragen. „Nieuw" in dit genre
kostuums is alleen dat men jas en
broek (weer) van dezelfde stof heeft
gemaakt zonder overigens afbreuk te
doen aan het sportieve karakter. On
der de dessins treft men nu ook ge
streepte aan. Verder heeft de „bla
zer" zijn intrede gedaan. Insiders ver
wachten echter niet dat dit artikel
hier net zo'n opgang zal maken als
in Engeland. De nauwe broekspijp
heeft zich gehandhaafd ook buiten
de kring van de zich „existentialist"
voelende jongeren.
Bij de overhemden overheerst
de kleur wit en de Schotse ruit. Van
dit laatste dessin zijn er vlotte werk-
shirts voor „de dokter, de tekenaar
en andere beroepen". Zij stimule
ren, naar het schijnt, de arbeidslust
en zullen dus hun weg wel vinden
onder ons nijvere volk. In de afdeling
dassen neigt de mode op het ogenblik
naar de klassieke tinten. Er is een
grote verscheidenheid van smalle en
brede exemplaren. In Nederland doet
namelijk iedere das het die mooi is,
zonder dat er een uitgesproken
voorkeur voor een of ander model
bestaat. Zo men echter in zijn kle
ding Amerikaans georiënteerd is. doet
men goed in plaats van een das een
zwart of wit texas-koord om zijn nek
te knopen!
De regenjassen blijven kort. Op de
beurs is er een geïntroduceerd, die
aan twee kanten gedragen kan wor
den. De ene zijde heeft raglanmou-
wen en de andere ingezette mouwen.
Een andere nouveauté is een regen
jas, die als kleur heeft Italiaans
blauw, een stoere gedekte tint. Wat
de sjaals betreft, hier zijn de eens
zo gewilde ruiten verdrongen door ho
rizontaal en verticaal gestreepte fij
ne kamgarens.
Ten gerieve van automobilisten, die
in een tochtige wagen plegen te rij
den, worden extra lange sokken op
de markt gebracht, die even onder
de knie sluiten. De zogenaamde an
kiets zijn echter nog altijd in de
mode. Een van de nieuwste dessins
in dit genre kousen 'draagt de naam
van „hanepoot" of „pied de poule".
Bijzonder curieus tenslotte is een
hoedje, dat zowel het hoofd van een
man als dat van een vrouw kan sie
ren. Het staat heren niet verwijfd
en dames niet te mannelijk. Dit Ro-
bin-Hood model biedt derhalve vele
praktische mogelijkheden, alhoewel
het ook een bron voor echtelijke twis
ten kan worden! In ieder geval gaat
de zinsnede uit het foldertje „Een
heer in Holland", luidende „Een
hoed bezitten is een prettige zeker
heid ook op de momenten dat u
hem niet draagtniet geheel meer
op.
(Advertentie)
Tien tegen één dat negen van
de tien huisvrouwen MAÏZENA
DURYEA gebruiken. Een keuken
geheim, dat overgaat van moeder
op dochter, al sinds vele genera
ties. Voor het binden van groen
ten, soepen en sausen is er niets
beters. Met MAIZE NA DURYEA
zijn mislukkingen uitgesloten.
Maar.laat niets aan het toeval
over. Als U Uw leverancier vraagt
om maizena, zeg er dan uitdruk
kelijk bij DUR YEA. Dan pas weet
hy, dat U de echte, originele
MAÏZENA verlangt.
De officier van Justitie heeft tegen de
22-jarige stoffeerder L. B. en de 29-jarige
los werkman B. van der L., beiden woon
achtig te Amsterdam en thans gedeti
neerd, wegens diefstal en diverse inbra
ken, 1H jaar gevangenisstraf geëist met
aftrek van het voorarrest.
Deze twee hebben bekend een reeks
inbraken te hebben gepleegd in schoolge
bouwen van de hoofdstad. In totaal ver
nielden zij in ruim 20 scholen deuren en
kasten. De officier sprak er zijn veront
waardiging over uit, dat de verdachten
zich niet hadden ontzien in diverse scho
len spaarpotjes te legen, waarin zich
spaargeld, bevond van de leerlingen voor
vakantiereisjes e.d.
De rechtbank zal op 28 september uit
spraak doen.
De laatste hand
aan Uw kleding...
is een vlot
en modieus paar
Lalmböck handschoenen.
,TYROLEH HANDSCHOENEN MAGAZIJN
Handschoenen, suède jasjes,
exclusieve shawls. Elbeo kousen.
Amsterdam, Kalverstraat 182
Rotterdam, Lijnbaan 85
's-Gravenhage, Spuistraat 58
Het eerste verpleeggebouw van het
Academisch Ziekenhuis der r-k Univer
siteit te Njjmegen, het St.-Radboud-zie-
kenhuis, zal op zaterdag 29 september
officieel worden geopend en aan het be
stuur van het ziekenhuis worden over
gedragen. Ter gelegenheid hiervan zal
mgr. W. P. A. M. Mutsaerts, bisschop van
's-Hertogenbosch, op die dag om 10.00
uur een pontificale H. Mis opgedragen in
de St.-Jozef-kerk aan het Keizer Karel-
pleln.
De officiële opening vindt 's middags
te 14.00 uur plaats in de grote zaal van
„De Vereniging" aan het Keizer Karei-
plein. tijdens welke mgr. dr. B. J. Alfrink,
aartsbisschop van Utrecht en voorzitter
van het bestuur der St.-Radboudstichting,
het gebouw aan het bestuur van het St.-
Radboud-ziekenhuis zal overdragen.
Binnenkort zullen in Nederland bespre
kingen beginnen over de levering van
25.000 eendagseenden aan Mexico. Dit
heeft de heer G. M. Kruissink, directeur
van de Nederlandse Kamer van Koop
handel in Mexico, meegedeeld tijdens een
onderhoud op de Jaarbeurs te Utrecht.
Indien de levering tot stand zal komen,
ligt het in de bedoeling de eendagseenden
per vliegtuig naar Mexico te vervoeren.
De heer Kruissink meent dfrt Mexico
voor pluimveehandelaren sinds kor1"
zeer gunstige markt heeft. M<» in oog
op de opbouw van een ptuiro-eewrtftpel ter
bevordering van de eierproduktie, kun
nen de Mexicanen een welhaast ongelimi
teerde hoeveelheid eendagseenden en
en kuikens gebruiken. Een moeilijkheid
vormt evenwel het vervoer. De K.L.M.,
zo deelde de heer Kruissink mee. beschikt
thans over onvoldoende vervoerscapaci
teit om dergelijke grote hoeveelheden in
eens te verwerken.
De H. Vader heeft gisteren een belang
rijke rede uitgesproken tot een groep
Italiaanse priesters, dia te Rome helv
ben deelgenomen aan een cursus voor
aanpasing van de priesterlijke bediening
aan de eisen van deze tijd. De H. Vader
onderstreepte de noodzaak van dergelijke
cursussen, want „de zielzorger kan en
moet op de ihoogte zjjn van de moderne
wetenschap, kunst, en techniek, voor zo
ver het betrekking heeft op de bestem
ming en het zedelijke en godsdienstige
leven van de mens''.
De zielzorger moet weten aldus de H.
Vader, wat uit moreel en godsdienstig
oogpunt toelaatbaar of ontoelaatbaar is
en wat hem onverschillig mag laten. He
den ten dage meer nog dan vroeger is
niet alleen de aanpassing van de weten
schap aan de prediking der Kerk. maar
omgekeerd ook de aanpassing van de pre
diking aan de moderne wetenschap nood
zakelijk.
De H. Vader wees erop, dat de ency
cliek Humani Generis van 12 augustus
1950 voor een groot gedeelte gewijd is
aan Let weerleggen van een foutieve
„oriëntatie en aanpassing" van theologie,
filosofie en exegese aan moderne en on
voldoende gefundeerde stromingen en
tendenzen in de wetenschap. Deze ency
cliek besteedt aandacht aan ongerecht
vaardigde sympathieën voor valse filo
sofische systemen en aan de concessies,
waartoe enkelen zich bereid tonen (evo-
lutionisme. idealisme, immanentisme,
pragmatisme existentialisme, historisme)
Van de andere kant bestaat ook neiging
tot consessies op het terrein der theo
Volgens een mededeling van de Ameri
kaanse nationale raad van kerken be
draagt het aantal leden van kerkgenoot
schappen op het vasteland der V. S. thans
100.162.529, dat is 1. 679.918 meer dan ver
leden jaar. In dit jaar nam het aantal
leden toe met 2,8 pet., de bevolking met
1,8 pet. Over de voornaamste kerk
genootschappen is het aantal leden als
volgt verdeeld: protesdnt 58.448.567; rooms
katholiek 33.396.467, joden: 5.500.000 Grieks
orthodox: 2.386.045; oud-katholiek en
Pools nationaal katholiek 367.370, boeddhis
ten 63.000. Voorts zijn er nog tussen de
10.000 en 20.000 mohammedanen in de
V.S.
Er zijn op het Amerikaanse vasteland
305.449 kerkgebouwen en 22,018 predikan
ten. De jaarlijkse financiële bijdrage aan
de kerkgenootschappen bedraagt per hoofd
van de bevolking 48,81 dollar. In het
laatste jaar is voor een bedrag van 736
miljoen dollar besteed aan de bouw van
3.393 nieuwe en de uitbreiding en ver
nieuwing van bestaande kerken.
De protestanten vormen 35,5 pet. van de
bevolking, de rooms-katiholieken 20,3 pet.
De grootste groep onder de protestanten
vormen de baptisten met 18.793.097 leden
in 27 kerkgenootschappen, daarna volgen
de methodisten met 11.784.000 leden in 22
kerkgenootschappen en vervolgens de lu
theranen met 7.059.593 leden in 19 kerkge
nootschappen.
logie en exegese. De „nieuwe theologie"
meende zich te kunnen vereenzelvigen
met de tegenwoordige tijd om het. aldus
voor de katholieken gemakkelijker te
maken katholiek te zijn, maar in werke
lijkheid begon zii willekeurig het be
staande te corrigeren, eruit te schrappen,
eraan te veranderen of aan onaantast
bare beginselen te raken.
Dan is er nog de moderne oriëntatie
en de moderne moraal. De Paus herinner
de eraan, dat het standpunt der Kerk
hiertegenover reeds in vroegere rede
voeringen uiteen is gezet, zoals de Kerk
ook haar standpunt heeft bepaald ten op
zichte van alle kwesties, die de natuur
wet en de natuurlijke orde betreffen: so
ciale vraagstukken, laicicisme, opvoeding
en gezin en school, het openbare leven,
internationale betrekkingen en het in
ternationale recht, het oorlogsrecht en
de moderne oorlog. Met de uitspraken
der Kerk op al deze gebieden dient de
moderne prediking rekening te houden,
zo zei de Paus. Aldus meldt het K.N.P.
A*f t 4®» --ïxtpr
De 25-jarige Angelo Cornero heeft, inge
volge een belofte, or> stelten van Catania
Siciliëeen bedevaart gemaakt naar
het 900 km verre Rome. Hier ziet men
hem op het St.-Pietersplein (op de ach
tergrond colonnade en obelisk
De keuze van het jacht, dat H.K.H.
Prinses Beatrix ter gelegenheid van
haar 18de verjaardag kreeg aangebo
den, is gevallen op een Lemsteraak,
die de naam „De groene Draeck" zal
dragen. De heer A. de Boer uit Lem
mer, een bekende ontwerper van Lem-
steraken, heeft het lijnen- en tuigplan
ontworpen waarvan men hier het tuig
plan ziet.
De Westduitse autoriteiten hebben
heden machtiging verleend invoer van
augurken uit Nederland voor een waarde
van 1 miljoen mark.
Tot provinciaal van de Nederlandse
provincie van de paters Maristen is met
ingang van 12 september 1956 benoemd
pater G. M. van Beekhoven S.M. Het
provincialaat is gevestigd te Glanerbrug.
«wyyrty iic.i
Het m.s. „Haarlem" van de Koninklijke
Nederlandse Stoombootmaatschappij te
Amsterdam heeft donderdag in volle zee
een vissersboot en de bemanning daar
van gered.
De uit Kingston (Jamaica) afkomstige
vissersboot „Sabrina", een betrekkelijk
nieuw schip, dat verleden jaar is ge
bouwd, werd op 18.45 graden noorder
breedte en 83.15 graden westerlengte hul
peloos aangetroffen. De machine bleek
onklaar te zijn geraakt.
De .Haarlem" nam niet alleen de acht
leden van de bemanning aan boord maar
plaatste met zijn laadgerei ook de vis
sersboot op het voordek en is thans on
derweg naar Kingston om de onverwach
te lading af te leveren.
Dank zij de elektrificatie van het tra
ject Brussel-Luxemburg zal met ingang
van 30 september het treinverkeer op dit
traject en de daarop aansluitende trajec
ten belangrijk verbeterd worden. Zes keer
per dag, om de drie uur, zullen de treinen
uit Brussel (Zuid) en Luxemburg ver
trekken. Zij zullen het traject afleggen in
twee uur en 47 minuten. Zij stoppen te
Ottignies, Gembloux, Namen. Ciney, Mar-
loie, Jemelle, Libramont, Marbehan en
Aarlen. De laatste trein uit Brussel rijdt
niet door naar Luxemburg, maar heeft
Aarlen als eindpunt.
Met ingang van 30 september wordt
eveneens de elektrische tractie ingevoerd
op het baanvak Luxemburg-Metz. Het in
ternationale verkeer zal dan ook in het
vervolg tot Metz onderhouden worden met
elektrische treinen. Tegen het einde van
juli 1957 zullen de elektrische treinen tot
Bazel kunnen rijden; de reisduur van
Brussel naar Bazel zal dan met twee
uur kunnen worden verkort.
Aan de opvarenden van het m.s. „Jo-
han van Oldenbarnevelt" kan nog via
Kaapstad luchtpostcorrespondentie wor
den verzonden. Deze dient uiterlijk maan
dag a.s. ter Post te worden bezorgd.
12)
Ze stoven het dorp uit en sloegen de weg in naar
Ulu Laong, maar er was nog steeds geen mens
te bekennen, geen levend wezen, waaraan de geest
zich in zijn ongerustheid kon vastklampen. De wach
ten stonden nog steeds op hun post in hun wacht
huisjes bij het prikkeldraad, dat om het fabriekster
rein was gespannen en over het erf slenterden als
steeds de Tamil-vrouwen op en neer tussen hun hut
ten en de bron, die zich aan het eind van de wo
ningen bevond. Jimmy Quon verscheen aan de deur
van het kantoor en bleef daar zwetend en onbewo
gen staan wachten. Toen Carter uit de Rover stapte
ging hij terug naar binnen en ging verder met zijn
werk aan het rapport over de afgelopen maand.
Carter liet de bewakers inrukken en begaf zich
naar zijn kamers, waar hij besluiteloos bleef wachten
tot Ali zou verschijnen. Allerlei gedachten speelden
door zijn hoofd en toen Ali niet kwam opdagen riep
hij een jongen en gaf hem opdracht Ali te zoeken en
bij hem te sturen. Terwijl hij wachtte keek hij uit
het raam. Op het erf van de fabriek ging alles zijn
gewone gang. Van de onrust, die hij in de kampen
opgemerkt had, was hier niets te bespeuren.
Toen de jongen terugkeerde, schudde deze zijn
hoofd. Hij zei; Hij is er niet. Ongetwijfeld zal hij
hier of daar wel in slaap gevallen zijn.
Carter's onrust werd groter, maar hij slaagde er
in om zijn haast te verbergen achter een toevallige
wandeling eerst naar het uiterste einde van het erf,
daarna door de garages en de machinekamer met
het pompstation, als was hij op een normale inspec
tietocht. Maar toen hij bij het gedeelte van de fa
briek kwam, dat niet meer gebruikt werd, verdween
hij snel naar binnen, waarna hij zich vergewiste,
dat niemand op hem gelet had. Hij liep naar de kant
die aan de buitenzijde van het erf stond en liet zich
door het raam enkele meters lager op de grond val
len. De toegang naar de bergruimte zag er nog steeds
uit of niemand er de laatste maanden gebruik van
had gemaakt. Ali was buitengewoon voorzichtig ge
weest. De ruimte binnen had geen ramen en het
was er donker. Carter stak een lucifer aan, toen
hij op de grond een geluid hoorde.
Ali Hamid lag in elkaar gebogen op de vloer. De
rug van zijn hemd was nat van bloed, maar hij adem
de nog. De Maleier was te zwak om op te staan
maar hij was nog steeds bij bewustzijn. Carter nam
hem voorzichtig op en legde hem op een bank en
strekte zijn benen. Hij gebruikte Ali's hemd om snel
een noodverband te leggen op de ernstigste wonden
om het bloeden te stelpen.
De Maleier verzamelde al zijn krachten, die snel
begonnen af te nemen. Toean ik kon hem niet zien
hij schoot me van achter in mijn rug; het ging alle
maal zo vlug en daarna smeerde hij hem. Maar u
moet lezen, hij maakte een zwakke beweging
mqt zijn hand en Carter nam het papier uit zijn
vingers.
Nu voorzichtigheid niet meer noodzakelijk was, had
Carter maar enkele seconden nodig om zijn kamers
te bereiken. Hij greep de hoorn van de telefoon en
vroeg Kuala Lumpur aan. Bij wijze van uitzondering
kwam de verbinding vlug tot stand en zelfs de tele
fonist in Kuala Lumpur werd gewaar, dat het
dringend was, toen hij verbinding vroeg met het ho
tel van de spoorwegen. Alleen de telefonist in het
hotël aarzelde.
Carter zei voor de tweede maal: Verbind me met
Fred Tucker.
De telefonist zei: Ai toean.
Het duurde enkele minuten voor een andere stem
antwoord gaf en ofschoon ze Carter vaag bekend
voorkwam, was het niet die van Ian Mclees. Carter
zei: uTcker. Je spreekt met Carter. Er is hier een
ernstig gewonde man. Kun je een helikopter voor
hem krijgen; Ulu Laong? Ik zou ook wel wat hulp
kunnen gebruiken.
De opvallend bekende stem klonk bijna hartelijk.
Dat kost niet meer tijd, werd er gezegd, dan om
van San Francisco naar Oakland te gaan. Boven
dien zal ik voor hulp zorgen. Direct.
Carter ging naar buiten en liep de straat tussen de
hutten op. Toen hij riep kwamen drie agenten uit
hun hutten te voorschijn en met zijn vieren droegen
ze Ali Hamid op een haastig geimproviseerde draag
baar vanuit de donkere bergruimte onder de fabriek
naar de veranda van het kantoor. Op Carters bevel
verwijderden andere agenten vrachtwagens en ande
re obstakels van het midden van het erf, waar
door een open ruimte van een pp r honderd vier
kante meter werd gevormd tussen de gebouwen.
Carter was opnieuw bezig om Ali's wonden te ver
binden toen dikke Jimmy Quon eindelijk voor de
tweede maal aan de deur van het kantoor verscheen.
Zo, zei hij, heeft de Maleier zichzelf geraakt?
Dat is erg, maar als ze wanhopig zijn, doen ze het
vaker. Het is een gewoonte van het ras.
Een rode waas van woede trok voor Carter's ogen.
Voor één keer zou hij werkelijk een onplezierige
taak met genoegen volbrengen. Dat zou spoedig ge
noeg zijn, maar nu nog niet; eerst moest hii zorgen,
dat Ali veilig vervoerd werd. Die onplezierige taak
zou te doen hebben met een dikke man en de kolf
van een pistool en misschien nog wel enkele andere
overtuigende hulpmiddelen en het was de hoogste
tijd.
De helikopter moest voor een doel las dit op het
vliegveld van Kuala Lumpur klaar hebben gestaan.
Want in minder dan een half uur zweefde de lompe
vogel boven hen, als aarzelend tussen hemel en
aarde, en dan als bij ingeving plotseling dalend, ter
wijl de wind van de roterende propeller het stof
van het erf omhoog deed dwarrelen en de bladeren
van de palmbomen deed ritselen. De helikopter
landde slechts een meter of tien verwijderd en zijn
propeller bleef zachtjes ruisen.
Frank Mau was verbaasd maar uiterst zeker van
zich zelf. Terwijl de Britse Piloot nog bezig was met
zijn instrumenten had de magere jongeman de deur
van het vliegtuig reeds opengegooid en was in één
vloeiende beweging op de grond gesprongen, waar
bij zijn sprong, de landing op de grond en de snelle
draai naar de deur van het kantoor, waar Jimmy
Quon stond, als één beweging in elkaar vloeiden.
Maar ook Quon was vlugger dan iemand had kunnen
vermoeden. Ergens tussen zijn kleren misschien uit
de gordel onder zijn wijde Chinese jashaalde hij
bliksemsnel een pistool te voorschijn dat hij in de
zelfde beweging richtte.
Hij was niet snel genoeg. De katachtige bewegin
gen van Mau, toen hij uit de helikopter sprong, had
den hem niet verhinderd om ook nog een revolver
uit zijn schouderholster te trekken, waarmee hij bij
na in dezelfde beweging reeds een schot loste. Het
was een schot van lange afstand en tijd om zuiver
te richten had hij niet maar de kleine man twijfel
de niet aan zijn schietkunst. Er trok al een brede
lach over zijn gezicht, voordat Quon's pistool op de
vloer van de veranda viel. De dikke man keek
naar zijn bloedende hand, die door een kogel was ge-
Hierop heb ik lang moeten wachten, dikzak, zei
Mau. Ik had niet verwacht je hier te vinden, maar
nu.
Quon maakte een vergissing zijn laatste. Heel
langzaam probeerde hij met zijn niet gewonde hand
naar het gevallen pistool te reiken. Zonder een spier
van zijn gezicht te vertrekken, terwijl alleen maar
de loop van zijn revolver een beweging maakte, schoot
Mau hem in zijn buik.
Nu sterf maar, zei hij, jij vervloekte vent, sterf
goed en langzaam en pijnlijk, zoals mijn vader.
De dikke halfbloed sloeg bijna dubbel tot een bal,
viel voorover van de veranda en rolde met zijn
gezicht omhoog in het stof. Noch Mau, noch de
Britse piloot, die nu pas uit de helikopter klauter
de, namen verder notitie van hem, ofschoon zijn
mond bleef bewegen en zijn kermen luid over het
erf klonk.
Laat je jongens de gewonde man hier brengen
Carter, zei Mau. In deze pruttelpot hier. Akkoord
luitenant?
De luitenant antwoordde: schuif eerst zijn benen
naar binnen. Binnen twintig minuten zal ik hem in
een ziekenhuis afleveren.
De propeller van de helikopter draaide nog steeds
in het rond. De piloot schoof een hoes over de plas
tic ligplaats van Ali Hamid, klom weer op zijn plaats
en wuifde met zijn hand. De langzame beweging van
de propellerbladen versnelde tot een kleine wind
storm en de helikopter steeg omhoog, eerst lang
zaam, dan sneller, en begon vooruit te bewegen.
Hi.i steeg tot boven de toppen van de nabijstaande
rubherbomen en was verdwenen.
Tijdens alles wat zich afgespeeld had, had Carter
alleen maar de rol van toeschouwer vervuld en nog
steeds stond hij als verdwaasd te kijken in de rich
ting, waarin de helikopter was verdwenen, toen hij
naast zich de stem van Mau hoorde.
Ik ben een zwakkeling, zei de Chinees. Ik kan
er eigenlijk geen genoegen in scheppen. Ben je in
staat om te praten, dikzak?
Op de grond kermde Quon alleen maar. Dan ver
onderstel ik, dat je niets van belang hebt te zeggen,
zei Mau. Bijna achteloos hief hij zijn revolver en
schoot voor de derde maal een kogel in het lichaam
van Quon, ditmaal echter in het voorhoofd.
Dan pas wendde hij zich tot Carter. Mijn ouders
zei hij, woonden in een dorp in de buurt van Kan
ton. Jaren lang inde die dikzak bij mij geld om hun
veiligheid onder de communistische overheersing te
verzekeren. Op zekere dag ontving ik van een vriend
een boodschap. Mijn moeder was overleden, zonder
dat een dokter werd toegestaan haar te helpen, mijn
vader werd terechtgesteld. Ze hebben hem aan zijn
voeten opgehangen tot hij dood was. Lange maan
den heb ik naar deze smeerlap gezocht, het toeval
hielp me om hem hier te vinden.
Eindelijk was Carter in staat om te spreken. En
nu ben je Fred Tucker? vroeg hij.
Bij tijd en wijle, Misschien verbaast het je, dat
ik nu voor de Britten tegen mijn eigen volk aan het
werk ben? Ze horen niet bij mijn volk niet deze
zonen van vijf geslachten van honden. Ik zal geen
vaderland meer hebben tot ze allemaal hij wees
op de dode man, die bij zijn voeten in het stof lag—
een paar meter onder de grond liggen. Ja, soms
Is mijn naam Fred Tucker. Maar hoofdinspecteur
McLees is zeer voorzichtig. Hij gaf me opdracht om
me niet bekend te maken vóór hij was nog steeds
niet zeker van je, Carter. Daarom trachtte ik tot
een vergelijk te komen door middel van het trucje
met het Oxford Hotel. Ik was blij, toen ik over je
wederwaardigheden hoorde vertellen, mijn vriend. Je
hebt hier een echt Yankeegevecht geleverd. Wat zul
len we nu doen?
Carter's geest begon te werken. Hij zei: ik kreeg
een briefje, Hij zocht er naar in zijn zakken. Het
in elkaar gefrommelde briefje, dat hij uit Ali's vin
gers had getrokken, was er nog. De boodschap was
kort:
Quon telefoneerde Heath om negen uur. Zei tegen
hem, dat hij meer geld moest hebben, anders kon
hij niet langer bescherming garanderen.
Omdat Mau hem onderzoekend aankeek, gaf Car
ter hem het briefje. Hij zei: Neem de zaken hier
een ogenblik waar. Ik heb wat te doen in het grote
huis en het is persoonlijk. Ali was mijn vriend.
Hoe hij het ook probeerde, Carter kon zich
onmogeliik herinneren hoe hij in de Rover terecht
was gekomen en hoe hij in staat was geweest om
te chaufferen. Hij kon zich niets duidelijk herinne
ren, alleen maar Janet Heath in de grote woonka
mer van het geweldige plantershuis, Janet, die met
haar hand voor haar mond opstond en die aan de
uitdrukking van haar gezicht duidelijk 'oonde hoe ze
schrok. Hij zei niets, terwijl zij uitriep: Bil, neen,
asjeblieft niet! Haar stem klonk gesmoord.
Ook Heath moest iets in Carter's ogen gezien
hebben, want hij stond op uit, zijn stoel bij het raam,
waar de telefoon stond. Hi.i zei, luister eens hier,
Carter, je kon beter kloppen....
Carter schreeuwde: Jimmy Quon is dood, Heath.
Een agent van de inlichtingendienst heeft hem zo
juist neergeschoten. Hij stond nu vlak bij Heath en
de magere man was zeker een hoofd groter dan
Carter. De agent schoot hem neer, zei hij, omdat
hij altijd een communist is geweest.
Heath opende zijn mond, maar er kwam geen ge
luid over zijn lippen. Korte tijd daarvoor, ging
Carter verder, schoot Quon mijn vriend Ali neer,
omdat Ali een telefoongesprek afluisterde. Heb je er
enig idee van waar dat telefoongesprek over ging,
Heath?
Janet zei: Ga zitten, Bill. Ga toch asjeblieft
zitten. Het spijt ons verschrikkelijk.
Het telefoongesprek werd gevoerd, ging Carter door
tussen Quon en een gemene lafaard, een huilende
verrader. Weet je het nu misschien, Heath?
Ronald Heath kon zich niet voldoende beheersen.
Zijn uitval met de rechterhand was onbeholpen, maar
hij stelde alles in het werk om de ander te raken.
Zijn vuist streek langs Carters kin. Carter week
zijdelings uit en plaatste een stevige linkse in Heath's
maag en een rechtse op zijn kaak. De lange man
wankelde achteruit en viel, bijna als een boom,
plat op zijn rug.
Janet riep: Hou op Bill! Je moet er mee ophouden.
Heath krabbelde weer overeind en opnieuw sloeg
Carter hem neer. Ergens achter zijn rug hoorde hij
het meisje vaag naar adem snakken. Hij draaide
zich om, om zekerheid te hebben, dat hem van die
kant geen gevaar dreigde, en Heath maakte van de
ze gelegenheid gebruik om hem te verrassen. Deze
keer sloeg Carter hem weloverwogen een blauw oog.
Heath probeerde langs hem heen te komen en Carter
herinnerde zich dat er altijd een steng op een drie
poot vlak bij de deur klaar stond. Hij' voelde er niets
voor om de Engelsman er dichtbij te laten komen.
Daarom stompte Carter hem twee maal achter el
kaar in zijn maag en plaatste direct daarna een har
de linkse en een harde rechtse op zijn kin. Op
nieuw wankelde Heath achteruit en viel achterover
deze maal door de open deur, op de toegangsweg
van plat gestampte rotsblokken.
Een poos stond Carter te kijken naar de gevallen
man en Heath staarde hem pijnlijk ademhalend aan.
Hij kwam moeizaam overeind, nauwelijks in staat
om zich staande te nouden, zwaaide naar links en
rechts als een dronkaard, draaide zich om en ver
dween om de hoek van het huis. Terwijl Carter nog
steeds doodstil op de plek stond, waar hij zijn laatste
slag had uitgedeeld, hoorde hij eensklaps de lichte
motor van de M.u starten en een ogenblik later het
gieren varL a"tobanden op de weg. De kleine gele
auto met Heath in elkaar gedoken achter het stuur
i» TOll« vaart de heuvel af.
Achter zijn rug in de woonkamer hoorde Carter
nog speds het gesnik van Janet. Zij had zich met
pr^r op hei bureau in een stoel laten vallen
en carter bleef naar haar ineengedoken gestalte kij
ken tot hij de spieren in zijn rug voelde verslappen.
Daarna wandelde hij naar de Rover en reed terug
naar zijn kamers in de fabriek. Frank Mau stond op
Let erf. Iemand had het lichaam van Jimmy Quon
terzijde neergelegd en met canvasdoek bedekt.
Mau vroeg: Heb je hem gedood?
Carter stond versteld, dat hij zijn stem nog kon ge
bruiken. Nee, zei hij. ik geloof echter, dat ik haar
heb gedood.
In zijn slaapkamer zocht hij een waskom en waste
de ergste bloedsporen van zijn ontvelde handen. Mau
kwam hij de deur met hem praten. Heb je tijdens de
terugrit niets ongewoons bemerkt?
Carter schudde ontkennend zijn hoofd.
Vermoedelijk heb je weer ontzettend geluk ge»
had, opperde Mau. De telefoonlijn is weer verbro
ken. Ik kan zelfs geen verbinding krijgen met het
grote huis, zodat de lijn tussen hier en daar moet
zijn doorgesneden. Luister!
(Wordt vervolgd).
