Bolsj
joi-ballet ziet af van
optreden in Londen
een
Overheid en KUNSTPRIJZEN
Verzet gij u ook tegen korting
ambtenarenpensioenen
De Verkiezing Gods
r
„Wij
Financiële strop voor Covent Garden
wensen niet hetzelfde lot te
ondergaan als Nina
V-YAi
Delfts ontgroeningsfeest eindigde
in studenten gevecht met politie
Open brief aan de heer Voskuil
i'
Provocatie! Provocatie!
Wouderlijke pers
conferentie
Wij hadden het
verwacht
„Spoken" bij de
Haagsehe Coinedie
Produktie Noordoost
Polder
Berkouwers jongste boek
V
ZATERDAG 22 SEPTEMBER 1956
PAGINA 10
sluit een
Geeft reeds thans Uw kind de beste kans
N.V. VERENIGDE
VERZEKERING
MAATSCHAPPIJEN
(V.V.M.)
HONGERSTAKING OM
EEN WONING
Volgend jaar 5 miljoen
K.L.M. VLIEGT 10 JAAR MET
CONSTELLATIONS
petroleumgaskachel
NAAM
O
O
O -
O
profdr. J. v. 't Westemde
i Aoverter-ne)
(Telefonisch van onze correspondent)
LONDEN, hedenochtend.
Voor vreemdelingen is Groot-Brittannië
een uiterst gevaarlijk land: zij lopen
voortdurend de kans van iets beschuldigd
en dan gerechtelijk vervolgd te worden
althans indien men het Russische pers
bureau „Tass" mag geloven. Het heeft
een brief van het Moskousc Bolsjoi-ballet
wereldkundig gemaakt, waarin het be
roemde balletgezelschap aankondigt, dat
het zich „wegens het provocatieve optre
den tegen Nina Ponomareva, Russisch
kampioene discuswerpen, tot zijn grote
spijt gedwongen ziet zijn optreden in het
Londense Covent Garden Theatre af te
zeggen".
Deze bekendmaking, waarvan wij gis
teren nog in een deel van onze oplaag
melding maakten, heeft in Londen zo
grote opschudding veroorzaakt, dat het
nieuws over de Suezeonferentie volkomen
van de voorpagina's der avondbladen is
verdrongen. De „operette-Nina" begint
thans de allures van een onsterfelijke
tragi-komedie aan te nemen.
In de brief van het Bolsjoi-ballet wordt
o.m. opgemerkt: „Wie garandeert ons, dat
een soortgelijke provocatie als die, welke
men tegen Nina Ponomareva heeft geën*
„Ach mevrouw, kunt u mij mis-
schien een stukje elastiek geven,
want anders zakt mijn broekje af".
sceneerd, niet tegen een van ons zal wor
den uitgebracht? Wie garandeert ons,
dat ons gezelschap onder normale om
standigheden in Londen kan ontreden
zonder er bevreesd voor te zijn, dat een
der leden aan de een of andere beschul
diging of rechtsvervolging wordt bloot
gesteld? Wij verklaren, dat wij het niet
kunnen gedogen, dat een onzer aan het
gevaar van welke provocatie dan ook
wordt blootgesteld en wij zijn daarom
van oordeel, dat onder de gegeven om
standigheden ons balletgezelschap niet op
tournee naar Londen kan gaan".
De directeur van het Covent Garden
Theatre, David Webster, belegde gister
middag een persconferentie, waarop bij
bekend maakte, dat het besluit van het
Bolsjoi-ballet om niet naar Londen te
komen, Covent Garden komt te staan op
een verlies van 1.400.000. Het optreden
van het -Moskouse balletgezelschap zou
een maand duren en alle voor de 25 voor
stellingen beschikbare plaatsen 60.000
in totaal waren reeds weken geleden
uitverkocht, terwijl er met gemak drie
maal zoveel plaatsen verkocht hadden
kunnen worden als het theater slechts gro
ter was geweest. Er waren zelfs ballet
liefhebbers, die duizend gulden voor een
plaats hebben geboden. Reeds weken lang
staan er in Londens havenpakhuizen 781
kratten met tachtig ton aan uit Moskou
afkomstige balletcoulissen opgeslagen,
wachtend op de toestemming der Russi
sche ambassade om naar Covent Garden
te worden overgebracht. De kratten zul
len thans naar de Sovjet-Unie moeten
worden teruggestuurd. Covent Garden zal
de reeds gestorte plaatsengelden terug
betalen.
De voortuin van de Russische ambas
sade in „Millionair Row" (de bijnaam van
Kensington Palace Gardens) was gister
middag het toneel van de wonderlijkste
„persconferentie", die waarsohijnlijk ooit
gehouden is. Verslaggevers redetwistten
met ambassade-ambtenaren over het Rus
sische standpunt, dat de Britse reger'ng
in de affairë-Nina tussen beide had moe
ten komen. Dit zeiden de heftig vertoornde
Russen: „Waarom dwongen jullie Nina
hier te blijven? Wat denken jullie ermee
te bereiken de provocatie jegens Nina
voort te zetten en waarom komt de
Engelse koningin niet tussen beide? Deze
onverkwikkelijke affaire kan de goede
verstandhouding tussen onze beide lan
den slechts schaden!"
Maar, vroeg een der verslaggevers,
waarom maken de Russen zo'n kabaal
over Nina en laten zij haar niet gewoon
voor de rechter verschijnen, die zal uit
maken of zijn schuldig is of niet? Met
van woede vertrokken gezicht zei een
Rus: „Jullie hebben er niet in het minst
rekening mee gehouden, dat Nina een
buitenlandse is. Als jullie beloven haar
neit voor het gerecht te slepen, zullen alle
moeilijkheden als bij toverslag verdwij
nen".
Zo ging het door, zonder dat de partijen
ook maar één stap nader tot elkaar kwa
men: hier stonden twee levens- en rechts-
beschouwingen tegenover elkaar.
Het Foreign Office had, naar een
woordvoerder verklaarde, reeds zien aan
komen, dat de Russen het optreden van
het Bolsjoi-ballet zouden gebruiken als
een pion in het schaakspel om Nina van
rechtsvervolging te doen ontslaan. Het
heeft er de Russen herhaaldelijk op ge
wezen, dat de Britse regering tn deze
machteloos is, daar in Engeland de rech
terlijke macht volkomen onafhankelijk is.
Maar de Russen weigerden dit te geloven:
in hun ogen was het volkomen natuurlijk,
dat een regering de rechter, om redenen
van staatsbelang, beveelt een rechts
geding te staken en de weigering dit te
doen getuigde van de ergerlijkste moed
wil van de zijde van de Britse regering
om de goede naam van de Russische
athleten in de ogen van de wereld te
discrimineren.
Britse rechtsgeleerden zoekenthans
naar een juridisch geoorloofde mogelijk
heid om Nina van rechtsvervolging te ont
slaan. Telkens duiken er geruchten ou,
dat zij daarin geslaagd zijn, maar even
vaakt worden deze geruchten later tegen
gesproken. Waarom, zo redeneert men,
zou de een of andere arme Italiaanse
vrouw, die in een warenhuis een hoedje
steelt, wel voor de rechter verschijnen om
een rechtvaardig vonnis tegen zich te
horen uitbrengen of te worden vrijgespro
ken? En waarom zou een Russische
atlete, die precies hetzelfde gedaan heeft,
van rechtsvervolging worden ontslagen,
alleen omdat zij onderdaan is van een
der machtigste staten der wereld?
In spanning wacht heel Engeland op de
afloop van de „affaire-Nina".
MALIEBAAN 50
UTRECHT
„Mag ik je nu de dame voorstellen,
die gisteravond aan de telefoon
was, toen ik overwerk had?'.
(Van onze Haagse redactie)
In cell uitvoerige nota hebben B. en W.
van Den Haag hun standpunt uiteengezet
met betrekking tot de uitreiking van ge
meentelijke prijzen aan kunstenaars. Er
bestaan in Den Haag drie Stichtingen die
gemeentelijke prijzen toekennen en wel
als eerste de -Tan Campertstichtimi, die
jaarlijks een Constanten Huygensprijs uit
reikt voor een geheel oeuvre van een
Nederlandse auteur, benevens de Vijver
bergprijs voor een Nederlandse roman, de
Jan Campertprijs voor Nederlandse poëzie
en voor Nederlands essayistisch werk be
nevens ineidentcie prijzen.
De tweede is de Johan Wagenaarstich-
ting, die werk van Nederlandse componis
ten bekroont en opdrachten geeft terwijl
als derde dan de Jacob Mariss'ichting
jaarlijks een prijsvraag voor schilderkunst
en bij afwisseling voor grafische kunst,
tekenkunst en beeldhouwkunst, uitreikt.
Deze laatste prijsvragen zijn alleen be
stemd voor Haagse kunstenaars.
De stichtingen zijn financieel afhanke
lijk van het gemeentebestuur. Ter beoor
deling van werk, dat voor bekroning in
aanmerking komt, worden door de bestu
ren jury's en adviescommissies ingesteld.
Bij de Jan Campert- en de Johan Wage-
naarstichting waren het steeds enkele
deskundige bestuursleden die de jury's
vormden "en die hun beoordeling aan de
stichtingsbesturen voorlegden.
Anders is dit bij de Jacob Marisstich-
„Ja, ik vind ook, dat hij het met
zijn rauwkostkuur te ernstig neemtt"
„Ah, daar is zowaar dat oude sie
raad, dat ik al jaren kwijt ben'
„Misschien wilt u de piloot vragen,
dat hij niet sneller dan het tijd
schema vliegt, we zitten net zo ge
zellig te praten".
ting. Voor elke prijsvraag stelt het be
stuur hier een afzonderlijke, deskundige
jury samen waarbij deskundigheid de
keuze bepaalt. Indien het bestuur zich het
recht zou willen voorbehouden af te wij
ken van de uitspraak van de jury is het
gebleken dat het bijeenbrengen van een
jury grote moeilijkheden zou opleveren,
aldus de nota. Aangezien ook de bestuurs
leden deskundigen zijn uit de burgerij,
volgt hieruit dat zij niet persoonlek ver
antwoordelijk zijn jegens B. en W. Zij be
zitten een volstrekte handelingsbevoegd
heid en zelfstandigheid, uiteraard binnen
de regels van de statuten.
Slechts indien de raad zich niet met het
beleid van een stichtingsbestuur zou kun
nen verenigen, zou een subsidie vermin
derd of geschrapt kunnen worden, of zou
zelfs de stichting kunnen worden opge
heven.
B. en W mei-ken op dat de prijzenbe-
oordeling door de jury's van de Jan Cam-
pertstichting en de Johan Wagenaar-
stichting nooit kritiek hebben opgeleverd
in tegenstelling met die van de Jacob
Marisstichting. CWij herinneren aan de rel
rond de bekroning van Ouborg's Vader
en Zoon, red.). B. en W. zijn echter van
mening dat de opvatting van het publiek
het streven der kunststichtingen niet in
de weg dient te staan. De uitspraak der
jury is een uitspraak die bindend is, zo
als bij alle prijsvragen. Aan de deskundig
heid van de juryleden heeft men tot nu
toe immers nooit kunnen twijfelen.
De ontgroeningsfeesten te Delft zjjn
vannacht op een onplezierige wijze ge
ëindigd. In verband met de bekende ani
mositeit tussen het Delftse Studenten
corps en de Delftse Studentenbond had
de politie bepaald dat de route van de
traditionele fakkeloptocht van het corps
niet over de Oude Delft, langs de so
ciëteit van de Delfste Studentenhond
mocht leiden.
De senaat bleek de stoet echter niet
in d.e hand te hebben en kort na mid
dernacht trokken de studenten van het
corps langs de sociëteit van d>e bond.
Daar was de deur gesloten en waren de
ramen aan de binnenzijde geblindeerd,
terwijl geen mens zich liet zien. Ofschoon
er dus geen enkele provocatie was, begon
nen de leden van het corps brandende
fakkels en straatstenen n.aar de ramen
van het sociëteitsgebouw te werpen,
waardoor verscheidene ruiten sneuvelden,.
Inmiddels trachtten anderen de deur te
forceren.Enige agenten van politie, die
de optocht begeleidden, konden aanvan
kelijk ndets uitrichten. Nadat echter as
sistentie was gekregen, werd met de
gummiknuppel de stoet van corpsleden
uiteengedreven, en de Oude Delft
schoongeveegd.
Enige vertegenwoordigers van de se
naat van het Delftse Studentencorps be
gaven zich daarna naar de sociëteit van
de bond om de zaak te bespreken. Zij
werden echter verre van hartelijk ont
vangen. Op het dak van de sociëteit werd
intussen een gevecht geleverd tussen
politie en corpsleden, die via het dak
de sociëteit trachtten binnen te dringen.
Een student viel daarbij van een hoogte
van ongeveer drie meter, maar kwam er
zonder letsel af.
De verhouding tussen de burgerij van
Delft en de studenten die toch al ge
spannen was. is er niet beter op gew?r-
den Er gaan al stemmen op om van het
hoger gezag te eisen, dat aan het gedrag
van de studenten paal en perk wordt ge
steld. Er is naar wij vannacht vernamen,
een comité in oprichting dat zich tot de
officier van justitie wil wenden. Gister
middag. tijden,s de inauguratie van de
vandidaat-leden hield de president van
Naar aanleiding van een radio-com
mentaar over de bezitsvorming van de
lieer K. Voskuil, hoofdredacteur van Het
Vrüe Volk, heeft mr. G. A. A- M. Boot,
algemeen voorzitter van de Algemene
R.-K. Ambtenarenvereniging, een open
brief gericht aan de heer Voskuil, Na_een
inleidende passage schrijft de heer Boot
daarin het volgende:
„Een ding meen ik heel goed begre
pen te hebben: n.l. dat U er niet aan
denkt te bevorderen dat aan het arbeids
loze inkomen zonder meer grotere facili
teiten worden verleend dan aan het ar
beidsinkomen. Met dit uitgangspunt kan
ik mij volkomen verenigen. Doch mij is
niet duidelijk waarom U dit uitgangs
punt niet op de voorgrond hebt gesteld
ter gelegenheid van de aanstaande in
de senaat van het Delftse Studentencorps i =-
een rede, waarin hij gewag maakte va.n voering van de algemene oud -
v,„n zekerinu? Met ingang van 1 januari a.s
een „incident, dat. zeer ernstig had kun.
nen zijn, doch gelukkig goed is afgelo
pen".
zekering? Met ingang van 1 januari
zal immers iedere gehuwde amlbtenéar
van 65 jaar en ouder, na een diensttijd
Een 32-jarige tuinman te Heemstede, die
reeds zeven jaar staat ingeschreven als
woningzoekende en twee jaar geleden in
het huwelijk is getreden is twee dagen ge-
den in hongerstaking gegaan. Voorzien
van een fles water en wat sigaretten is
hij op een stoel voor het raadhuis te
Heemstede gaan zitten. De jongeman
heeft reeds tweemaal een gedeelte van
een woning kunnen huren. Beide malen is
hem door de huisvestingcommissie zon
der opgaaf van reden toestemming om
van die woning gebruik te mogen ma
ken, geweigerd.
De Haagsehe Comedie heeft zoals ge
meld als bijdrage tot de Ibsen-herdenking
haar keuze laten vallen op „Spoken".
Fie Carelsen die reeds eerder mevrouw
Alving gespeeld heeft zal andermaal Os
wald's moeder vertolken. Haar zoon zal
nu niet Paul Steenbergen zijn, zoals in de
opvoeringen voor en na de oorlog, maar
Luc Lutz. Regina zal gespeeld worden
door Myra Ward, dominee Manders door
Max Croiset en Engstrand door Henk
van Buuren, die eveneens van de vroegere
bezetting deel uitmaakte. De regie is in
handen van Joris Diels. Voor het decor
ontwerp heeft men zich gewend tot de
abstracte schilder Joop Kropff. De pre
mière beeft op 29 september te Den
Haag plaats.
van 40 jaren, op grond van de invoering
van de algemene ouderdomswet nog
geen 300 meer aan pensioen ontvangen
dan zonder de invoering daarvan het
geval zou zijn geweest; iedere andere ge
huwde Nederlander ontvangt (behoudens
voor zover op zijn pensioen met mede
werking van HEMZELF eveneens ge
kort wordt) naast zijn ander inkomen,
derhalve ook nadst zijn arbeidsloos inko
men, volledig 1404.
Naar mijn bescheiden mening geniet
hier het arbeidsloos inkomen niet alleen
dezelfde waardering als het arbeidsinko
men. doch wordt het arbeidsloos inkomen
volledig gesauveerd ten koste van het
arbeidsinkomen (i.e. pensioen). Op het
pensioen van de hier bedoelde ambte
naar wil de Regering immers meer dan
1100 gaan korten, hoewel hiervan
16.1% van zijn salaris aan premie is be
taald en premie-restitutie niet in het
voornemen ligt-
Het is mij niet onbekend, dat de pen
sioenen. van een groot aantal gepen
sioneerden daarnaast nog belangrijke
verbeteringen zullen ondergaan, dit doet
echter niet af aan het beginsel, dat even
eens in een groot aantal gevallen een
aanzienlijke korting op liet pensioen
wordt toegepast in tegenstelling tot het
geen met het arbeidsloos inkomen ge
schiedt.
Mag ik uit Uw radiopraatje afleiden,
dat U zich hiertegen eveneens ernstig
zult verzetten? Dit zou tevens het voor
deel hebben, dat U dan ook past voor de
ongerechtvaardigde aantasting van ver
kregen rechten en de ongelijke rechts
bedeling. zoals het ontwerp van wet tot
aanpassing van de ambtelijke pensioenen
feitelijk wil bewerkstelligen."
In de Noordoost Polder zullen naar ver
wachting de ontginningswei ken geheel en
de boerderijenbouw nagenoeg in 1957 kun
nen worden voltooid, aldus lazen de in de
memorie' var. toelichting op de begroting
voor het Zuiderzeefonds.
De tijdelijke exploitatie van de N-O.P.
zal het volgende jaar naar raming een
sdrag opleveren van f 5.250.000. Gere
kend is dat de opbrengst van 4500 ha ak
kerbouwgewassen gemiddeld zal bedra
gen f 1100 per ha en die van 600 ha gras
,n de lucerne f 500 per ha.
Op de tentoonstelling van vracht- en
bestelauto's, die gisteren in Londen ge
opend is, staat o.m. deze merkwaardig
gevormde gevormde wagen te zien. Het
is een vrachtauto, waarvan de carosse-
rie uitgevoerd is in de vorm van een
{les, waarvan de vreemde „afgehakte"
voorkant van de wagen.
Dezer dagen was het tien jaar geleden,
dat de eerste Lockheed Constellation voor
de K.L.M., op Schiphol arriveerde. Dit
vliegtuig, de PH-TAV, dat later met de
naam „Venlo" werd gedoopt, was een van
de eerste Constellations die na de oorlog
speciaal voor het burgerluchtverkeer
werden gebouwd.
In de jaren tussen 1946 en 1956 heeft de
K.L.M. in totaal 48 vliegtuigen van het
type Constellation en Super-Constellation
van Lockheed gekocht, waarvan zij er nu
nog 28 in dienst heeft. De andere toestel
len vliegen bijna allemaal nog bij buiten
landse luchtvaartmaatschappijen, die ze
destijds van de K.L.M. overnamen. In to
taal hebben Constellations en Super-Con-
stellations in tien jaar tijd in dienst van
de K.L.M. 173.200.000 kilometer gevlogen,
waarvoor zij 455.000 uren in de lucht zijn
geweest.
ZUINIG-REUKLOOS-ONGEVAARLIJK
WERELDNIEUWS
Sinds jaar cn dag heeft Hollywood zijn
heil gezocht bij de sterren, filmsterren
wel te verstaan. Nu worden filmsterren
niet geboren, maar gemaakt door de
publiciteitsafdelingen van de filmmaat
schappijen. die net zo lang blijven her
halen, dat een bepaalde acteur of actrice
een ster is, tot zijzelf en het publiek
het geloven.
De ster-vergoding, die zü zelf in het
leven hebben geroepen, begint thans
voor de filmmaatschappijen te werken
als een soort boemerang. Ze zijn tot op
zekere hoogte afhankelijk geworden van
hun paradepaarden en dit heeft geleid
tot een aantal problemen, die onder de
druk van een groeiende televisieconcur-
rentie cn een daarmee gepaard gaande
vermindering van het bioscoopbezoek
vrijwel onoplosbaar lijken.
Allereerst kunnen er niet voldoende
sterren worden aangekweekt. Lionel
Sharipo. naar wiens boek ,,D-day the
sixth of June" de film „De Zesde Juni"
is gemaakt, beklaagde er zich tijdens zijn
bezoek aan ons land over. dat er geen
ster te vinden was geweest, jong genoeg
om een dei" mannelijke hoofdrollen te
vertolken. Volgens hem waren er, wat
de actrices betreft geen moeilijkheden.
Maar intussen heeft ons uit Hollywood
het bericht bereikt, dat de produktie van
verschillende films wordt opgehouden,
omdat er gebrek is aan vrouwelijke
sterren van naam. De reden daarvan is.
dat de in aanmerking komende actrices
al een contract hebben, dat ze te oud zijn
voor de rol. die ze moeten spelen of dat
ze niets voelen voor de rollen, die de
producenten haar willen laten vertolken.
En hier zijn we aanbeland bij een
nieuwe moeilijkheid, waarvoor de film
producenten zich geplaatst zien. name
lijk de gevestigde sterren zover te krij
gen. dat ze zich verwaardigen aan zo
iets ordinairs als het optreden in een film
te beginnen. En dat is er niet gemakke
lijker op geworden, sinds de fiscus een
rekenmeester is gebleken, die op het ge
bied van inkomsten- en vermogensaan-
wasbelasting altijd aan het langste eind
trekt. Algemeen hoort men de producen
ten dan ook klagen, dat de sterren een
hand en liefst ook nog een hele arm
eisen als hun een vinger wordt geboden.
Dat is natuurlijk schromelijk overdre
ven. want de meeste sterren geven on
getwijfeld de voorkeur aan ronde, harde
dollars. Die zijn makkelijker te verhan
delen dan handen of armen.
Clark Gable oud paradepaard
Maar het ergste gevolg van de manier,
waarop Hollywood zich met handen en
voeten aan he sterren heeft overgele
verd, is wel de hoogst ongewone, om niet
te zeggen dwaze rolbezetting in sommige
films.
Iedere bioscoopbezoeker zal zonder
moeite de titel van een film kunnen noe
men, waarin de producent kennelijk de
verkeerde man of vrouw voor een be
paalde rol heeft gekozen in zijn ijver om
een film vol grote namen te kunnen aan
kondigen. Zeer recente voorbeelden zijn
Bing Crosby, die in de nieuwe versie
van de showfilm ..Anything goes" pre
cies dezelfde ro] speelt als twintig jaar
geleden en Fred Astairs. die in Funny
Face" Audrey Hepburn tot tegenspeel
ster heeft gekregen. Waarmee we geen
afbreuk willen doen aan de onloochen
bare kwaliteiten van Crosby of Astaire.
maar waarmee we wèl willen zeggen, dat
een beetje jong acteursbloed Hollywood
beslist geen kwaad zou doen.
De voor de hand liggende vraag, hoe
het komt, dat jonge acteurs in Holly
wood zo weinig kans krijgen, is a] eens
beantwoord door Humphrey Bogart zelf
een niet zo heel jonge ster van naam.
toen een jeugdige actrice hem vroeg:
„Hoe vindt u het, dat de oudere ster
ren nog altijd de grote rollen krijgen?"
„Daar is een heel goede financiële re
den voor," antwoordde Bogart. „Als je
meer dan een miljoen dollars in een
film hebt gestoken zorgt een man als
Gary Cooper er voor, dat je je' geld
terugkrijgt. Dat is heel naar, want het
filmbedrijf heeft nieuwe mensen nodig.
Wij, ouderen, krijgen er schoon genoeg
van."
„Gelooft u. dat ze in Hollywood wer
kelijk graag nieuwe gezichten zouden
zien?" vroeg iemand anders.
„Vast en zeker", luidde het antwoord.
„Niet omdat ze genoeg van ons heb
ben, maar omdat we teveel kosten. Ze
zouden dolblij zijn met een nieuwe Clark
Gable of Gary Cooper.... voor het tien
de van het- geld dat ze nu moeten be
talen." Gable en Cooper kunnen alles
doen in een film en niemand trekt er
zich ook maar een zier van aan. Gable
zou alle overige figuren in een film kun
nen vermoorden en dan zouden de men
sen nog alleen maar zeggen: „Och, die
goeie ouwe Clark".
Cary Grant,, de in Engeland geboren
filmheld, die al twintig jaar lang in
Hollywood aan de top staat, doet in niets
voor Clark Gable onder. Onlangs heeft
hij met Paramount
een contract afgeslo
ten om de hoofdrol te
spelen in de film
..Houseboat" naar een
ongepubliceerd ver
haal van B. Winkle
over een weduwnaar
die een moeder zoekt
voor zijn kinderen.
Het ligt in de bedoe
ling om in de zomer
van 1957 te beginnen
met de produktie van
deze komedie, waar
voor het team Milville
Shavelson en Jack
Rose het scenario zal
schrijven en zich 'belasten met de regie.
Hollywood zocht heil bij de
sterren
Toenemend gebrek aan jong
bloed
Zo iels ordinairs als het
optreden in een film
l)e geboden vinger cn de
genomen hand
O
In twintig jaar is er niets
veranderd
Als je meer dan een miljoen
dollars in eeu film hebt
gestoken....
O
Dolblij met een nieuwe Clark
Gable voor een tiende can
het geld
O -
Bioscooptechnisch handboek
grotendeels doorgebracht in Spanje, waar
hij de hoofdrol heeft gespeeld in de film
„Te Pride and the Passion" van Stanley
Kramer.
Het bestuur van de Stichting „Instituut
voor Opleiding Technisch Bioscoopperso
neel" is voornemens het volgende jaar
een bioscoop-technisch handboek te laten
verschijnen en tevens de schriftelijke op-
rateurseursus met ingang van 1 januari
1957 in gedrukte vorm uit te geven. Het
handboek zal uit twee losbladige delen
bestaan, zodat er steeds aanvullingen in
Eveneens in de zomer van 1957 za] Cary I kunnen worden opgenomen. Het eerste
CARY GRANT
Grant optreden in een film. die onder
regie van de auteur zelf in Zwitserland
deel zal de onderwerpen cabinepraktijk,
brandveiligheidsvoorschriften en licht-
wordt gemaakt naar een verhaal van Clif- techniek behandelen, het tweede deel de
ford Odet „High Rendezvous". Boven
dien heeft hij zich. zoals men weet, ver
plicht om in drie films op te treden
onder regie van Alfred Hitchcock, hoe
wel de verhalen voor deze films nog
moeten worden gevonden.
De afgelopen zomer heeft Cary Graat
onderwerpen elektrotchniek. voorschrif
ten elektrotechniek en versterker-tech.
niek. Aldus wordt een naslagwerk ge
vormd van ongeveer 600 pagina's, waarin
men via een alfabetisch trefwoordregis-
ter elk gewenst onderwerp zonder
moeite kan vinden.
IN „DE VERKIEZING GODS",*)
het laatst verschenen deel uit de
dogmatische studiën van Berkou-
wer, welke in snel tempo de hand
van de bekende professor van de
Vrije Universiteit van Amsterdam
verlaten, wordt wel één van de moei
lijkste punten van de gereformeerde
belijdenis behandeld.
Het was voor hem geen gemakkelijke
taak om de karikaturen in de verkie-
zingsleer de leer over de voorbe
schikking Gods van de gelovigen tot de
eeuwige zaligheid die volgens hem
zulk een stempel op menige fase van de
geschiedenis der kerk gezet hebben,
duidelijk en precies aan te geven. Hij
stond voor de taak om vertekeningen en
misvormingen, waardoor de theologie
en de prediking zo menigmaal de troost
der verkiezing in nevelen gehuld had
den, te vermijden. Daarom moesten al
lerlei consequenties van lijdelijkheid,
quietisme en martelende onzekerheid,
die in de gemeente getrokken werden,
als een verkeerde interpretatie van het
reformatorische belijden aangetoond
worden. Hij heeft in zijn boek allerlei
misverstanden uit de weg geruimd en
het is daarbij begrijpelijk, dat h« een
apart hoofdstuk wijdt aan het grote
misverstand, nl. dat men het uitverko-
ren-zijn losmaakt van de genadige ver
kiezing Gods en aldus een beschouwing
opbouwt, die een hoogmoedige pretentie
noodzakelijk besloten houdt.
Een woord van bijzondere dank aan
de schrijver is hier op zijn plaats, om
dat hij in de reformatorische verkie-
zingsleer op vele waardevolle en troost
volle aspecten weet te wijzen. Te mid
den van de vele meningen, die het een
niet-reformatorisch christen moeilijk
maken zich een duidelijk begrip van de
reformatorische Jeer te vormen, is hij
er in geslaagd een scherp beeld te
schetsen In zijn dogmatische uiteenzet
tingen weet hij. dik wij ls vele teksten uit
het Oude en Nieuwe Testament op een
verrassend sprekende wijze aan te ha
len.
Er zijn kostbare gedachten over de ge
openbaarde werkelijkheid, die zowel in
het gereformeerde belijden als in het
rooms-katholieke geloofsbewustzijn als
echt christelijk erfgoed bewaard worden.
Met name wordt hier op een duidelijk
verschil tussen de leer der verkiezing
en die der verwerping gewezen. Terecht
wordt door Berkouwer met alle nadruk
uiteengezet, dat op de mens gewezen
moet worden, als naar de „oorzaak en
schuld" van het ongeloof gezocht moet
worden, en dat God als oorsprong ge
zien moet worden, als het over het ge
loof in Jezus Christus en de zaligheid
door Hem gaat.
Het zal de schrijver ech'ter waar
schijnlijk niet verbazen, als de
rooms-katholieke lezer tegen
sommige punten in zijn boek bezwa
ren laat horen. Waar de kwestie
over de activiteit van God en mens
in de orde van de genade ter sprake
komt, blijkt het moeilijk eikaars
standpunt te verstaan.
Berkouwer wijst de rooms-katholieke
kritiek op de reformatie in de vorm
van .monergisme". een alleenwerkzaam
heid Gods, af, omdat in reformatorische
opvatting niet alle menselijke activiteit
verdwijnt. Van de andere kant zal de
katholieke theoloog Berkouwers ziens
wijze en weergave van het katholieke
standpunt in de term „synergisme" af
wijzen. Met „synergisme" wordt be
doeld. dat er van de zijde van de mens
een zekere aanvulling ten opzichte van
Gods aandeel gepresteerd wordt, z^'at
wij deels door God, deels door 'e
eigen kracht in de orde van het heii be
waard worden. Van katholieke zijde is
door Hulsbosch, die door Berkouwer
geciteerd wordt, dit „deels-deels" en
daarmede elk aanvullingsidee terecht
resoluut afgewezen. Berkouwer echter
meent, dat Hulsbosch in zijn verdere
uitleg, bij de bespreking van het vrij
heidsbegrip, deze afwijzing herroept.
Hoe men ook over deze verdere uitleg,
dit vrijheidsbegrip, oordeelt of dit be
grip voor een gereformeerd theoloog als
Berkouwer moeilijk te volgen is, of dat
ook andere factoren hier beschouwd
moeten worden Hulsbosch zal, lijkt
me, deze afwijzing niet herroepen. Te
recht zegt hij in een citaat, door Ber
kouwer aangehaald, dat het niet zo is
„dat het van God en de vrije wil ge
lijkelijk en op hetzelfde plan afhangt,
dat wij het heil bereiken". Dat verschil
in niveau, waarop de goddelijke en de
menselijke activiteit vertoeven, schept
de mogelijkheid ook al blijft dat vocn*
ons geloofsdenken juist vanwege dat
verschil in niveau duister dat er
echte menselijke activiteit is en dat
tóch alles in die activiteit aan God te
danken is. In deze situatie van godde
lijk en menselijk werken blijkt Gods
soevereine suprematie wel bijzonder
sprekend-
IN de rooms-katholieke theologie
wordt vervolgens in de leer van
het goddelijke verwerpen gespro
ken over het kwaad, dat door God
toegelaten wordt Met dit „toelaten"
wil de katholieke theoloog uitdruk
ken, dat geen enkele schuld voor het
kwaad van de mens in God gezocht
mag worden, aangezien de volle
schuld op rekening van de zondigen
de mens valt.
Toch wil men met dit „toelaten" niet
zeggen, dat het menselijk leven in zijn
zondig aspect autonoom, wordt, zodat
het aan de eeuwige God ontglipt. De
mens wordt nooit een onafhankelijke
tegenspeler van God Integendeel God
schakelt ook het kwaad en de zondigen
de mens Zelf in Zijn plannen in. Dit in
schakelen door God, deze beschikking
Gods, wordt echter niet door het theo
logische begrip „toelaten'" aangeduid.
Berkouwer nu wijst in de rooms-katho
lieke theologie over het verwerpen het
„toelaten" af en tevens constateert hij,
dat in de menselijke verheldering van
het mysterie gefaald wordt. Deze op
merking is misschien hieruit te verkla
ren, dat hij schijnt te veronderstellen,
dat méér aspecten van dit mysterie
o.a. het aspect van het inschakelen door
God door dit begrip „toelaten" uitge
zegd worden, dan de katholieke theo
loog er mee bedoelt uit te drukken.
Bovendien moet men het „verhelderen
dat de katholieke theoloog met een die
pere theologische uitleg beoogt, goed
verstaan. Het mysterieuze van het mys
terie wordt in zo'n uitleg niet in het
minst weggenomen, het wordt in zo'n
verdere uitwerking, die men niet als de
enige of de meest volmaakte hoeft te
zien, nog scherper als mysterieus ge
zien. De kracht van het geloof zal bij die
verdere uiteenzetting niet minder nood
zakelijk blijken.
Tenslotte nog een korte opmerking
over de heilszekerheid. Eigenlijk moest
hier de vraag besproken worden, of de
zekere kennis van ons eigen heil ons in
Christus geopenbaard is geworden en
voor ons in geloof toegankelijk is. Dit
zou hier echter te ver voeren. We wil
len hier slechts opmerken, dat de ka
tholiek, die in normale omstandigheden
buiten het geval van een bijzondere
openbaring van God geen geloofszeker
heid bezit, of God hem tot het eeuwig
heil verkiest en hem daartoe voert,
daarom toch niet in angstige onzeker
heid leeft. Volgens Berkouwer is de re
formatorische leer der verkiezing geen
wolk. die het zonlicht, het licht der
heilszekerheid, onderschept. We vragen
ons echter af, of men zich niet te veel
aan dat licht, dat voor ons tijdens de
aardse fase van ons leven te scherp
lijkt te zijn, blootgesteld heeft.
Dat een voortdurende bezinning op
de leer van Gods verkiezen en Gods
verwerpen zowel van reformatorische
als van rooms-katholieke zijde noodza
kelijk blijkt, is door dit boek van Ber
kouwer nog duidelijker geworden maar
tevens gemakkelijker gemaakt.
„De Verkiezing Gods", door Pr°f-
dr. G. C. Berkouwer. Uitg. J. H. Kok,
Kampen.
1
