EEN DONDERPREEK
van Christus
pfe
HONDEPRAAT
er eens over
gfew
asfeïï
Twee musici in wording
K.R.O.-dansconcours
Goed initiatief
en^fv
PAGINA 8
ZATER
ZATERDAG 13 OKTOBER 1956
Iedere woensdagavond wordt een
Instuif uit het grote geheel der In-
stuifafdelingen, uitgenodigd voor
de radio. De opname wordt uitge
zonden op zondagmiddag 1 uur
daaropvolgend. De muziek wordt
verzorgd door het orkest van Klaas
van Beek en de heer J. Sandmann
leidt de wedstrijd. De komende
weken zijn de volgende afdelingen
aan de beurt: 17 okt.: R'dam, af
deling 't Bosje; 24 okt.: Wagenin-
gen; 31 okt.: Arnhem, afd. Cen
trum; 7 nov.: Nijmegen, af d. Trix.
Om het jonge mensen gemakke
lijker te maken een toneelstuk te
gaan zien heeft het Rotterdams To
neel het initiatief genomen om voor
hen de toegansprijzen van alle ran
gen te halveren. Deze reductie
geldt voor alle jongeren van 15 tot
21 iaar. Met dit gebaar heeft het
Rotterdams Toneelgezelschap een
forse, positieve daad gesteld, waar
van we hopen, dat zij elders zal
worden nagevolgd.
*Czf>
Idndej^y
AFSCHEIDdat wil zeggen
een afscheid voorgoed.
Want nooit zien wij onze
vrienden zo terug als ze
eens van ons vertrokken
zijn. De uiteenlopende om
standigheden waaronder zij
en wij leven maken van de
herontmoeting meestal een
merkwaardige verrassing.
Vragen
Als we dan nog eens voorzich
tig naar de klassieken informe
ren, kijkt hij ons aan met een ge
zicht van je-weet-wel-beter en
antwoordt. „Daarin heb ik nog
nooit iets interessants kunnen
vinden. Geef mij maar cool. Ken
je Gerry Mulligan die Merk
waardig we zaten alle drie toch
in dezelfde klas.
T. K.
kan overkomen als Christus je bij Zijn
terugkomst aantreft, terwijl je niets
voor een ander gedaan hebt of zo
als in het evangelie van morgen als
je iemand iets niet van harte vergeven
hebt, dan ziet het er beroerd voor je
uit.
Dit zijn donderpreken die we se
rieus moeten nemen. Die gelden niet
voor m'n buurman, maar voor mij. Er
is ook helemaal niets leuks aan.
En die donderpreken van die paters
geven nog een zekere romantiek, voor
al als je jezelf erg braaf voelde.
Maar dit is keihard.
Als je iemand nog iets kwalijk
neemt al is het maar dat hij nu
een keer zo is als hij is, dan zit het
scheef met je.
Dan moet je daar wat aan doen.
God kan ontzettend veel hebben.
Je kunt het heel gortig gemaakt
hebben tegenover Hem en Hij ver
geeft het je allemaal.
Maar als je dan niets van iemand
anders kunt hebben
Daar kan Hij werkelijk heel slecht
tegen.
Laat je gerust maar eens bang ma
ken, vrieden. Als Hij het doet is het
niet erg.
Hij doet het alleen maar om je een
weldaad te bewijzen. Zó belangrijk is
die concrete naastenliefde. En Chris
tus kan elke dag terugkomen.
D. C.
Begin 1
Westblaa
in dit bit
onderwie
vens, da
plannen
te doen
zijde van
plex te E
senstraat
Deze p
openbaar
wordt eei
lagen, 6
treed en
even hoo
4e DÜkz
Laatst heb ik er nog een gezien.
Zo'n donderpredikant.
Hij boog met heel z'n zware lichaam
dreigend over de railing van de preek
stoel en rammelde af en toe vervaarlijk
met z'n rozenkransketting.
En hij vertelde dat hij een fortuin zou
verdiend hebben als hij voor iedere
grote zonde van onkuisheid in deze
heilige dagen van het 40-uren gebed
beleden een gulden had gekregen.
En hing daarna een droevig beeld op
over de eeuwige verdoemenis en hare
verschrikkingen, waaraan wij allen
ontsnapt waren door het spreken van
ene rouwmoedige biecht.
Ik heb de man aangestaard als ie
mand uit een vreemde wereld. Een
stuk uit een museum. Als ik op straat
opeens een bekende karikatuur uit een
krantenstrip was tegengekomen in
levende lijve had ik niet verbaasder
kunnen kijken.
Ik daeht dat dit geslacht predikan
ten helemaal uitgestorven was.
Zoals de
de I®ngJ,e"E
van de Bre
♦risch gele
dUj>bele ti
r/j0in3.OITïlSl
^rkeerstd
dé m,ogelii
pirate, eol
l*e gedeel-
Wimerma
«et pand
tijden doi
rLjtoorrui
diePing'
pe hooft
il( galeger
Jtkragend
zijde geste
dos zal
Morden vc
Vóór de
n recht)
bij 12 met
Toen zijn collega's zagen wat er
gebeurd was, werden ze diep be
droefd en ze gingen hun meester
alles vertellen.
Die liet hem bij zich komen en
zei:
Je bent een slechte knecht. Ik
heb je je hele schuld kwijtge
scholden, omdat je er om vroeg.
Moet jij je dan ook niet ontfer
men over je medeknecht, zoals ik
me over jou ontfermd heb?
En ZO kwaad was de heer, dat
hij hem aan de beulen overle
verde, totdat hij de helö SCmild
zou hebben voldaan.
Zo zal mijn hemelse Vader ook
met jullie doen, als je niet alle
maal van harte je broeder kunt
vergeven.
MATTHEUS
(21ste zondag na Pinksteren)
■Bove%,
waarii vi]
rrie n» zij:
recraake:
indek)
Deze week hebben we bezoek
gehad van een oude klasgenoot
van ons. Op zich is dit natuurlijk
niets bijzonders, integendeel, het
schijnt heel gewoon te zijn om
samen nog eens te praten over
juffrouw die en die: ,,weet je wel,
ze was altijd zo heilig": of over
meester zus en zo: „wat kon die
kerel vertellen hè".
Geen klassieken
„Ik heb Lionel Hampton gezien. In
Den Haag. Machtig. Wat drumt die
kerel. Onbegrijpelijk."
„O, dat is waar de politie toen bij
is gekomen?"
„Neen, dat was in Amsterdam. In
Den Haag ging het allemaal heel net
jes. Heb ik je dit plaatje wel eens
laten horen?"
Een vijf minutenlange drumsolo
van Hampton kwam op de draaitafel
te liggen. En zoals Gerard ons enkele
dagen geleden had zitten vertellen
over grote drieklanken, een linker
hand die hier naar voren kwam en
ons op de cadans had gewezen, zo
werden we nu geattendeerd op
syncopes, op bekkenwerk, op de beat,
ja zelfs op bezemwerk.
Toen we even later de trap weer
afgingen vertelde deze drumenthou
siast me nog dat de muziek hem met
de dag meer ging interesseren. „Ik
ontdek steeds weer nieuwe dingen,"
zei hij. We moesten weer aan Gerard
denken. Had die Ook niet zoiets ge
zegd?
Het donJ
komstige
staande
Na een dikke drie maanden
vechten is het dis weer Willem.
Dat hij nu ook een vrouwelijke
minister, mét portefeuille nog wel,
aan zijn zijde krijgt, zal hem aan
vankelijk wel nfet meevallen. Als
je gewend bent ian mannen onder
elkaar en je moet dan overschake
len naar een gemengd kabinet, is
er enig aanpassingsvermogen no
dig. Wel mogen we veronderstel
len, dat het peil. der besprekingen
in de nieuwe ministerraad, de be
schaving van taal en manieren, er
op vooruit zullen gaan. De excel
lenties hebben zich meer in acht
te nemen wat betreft de keuze van
hpn kleding en hun woorden. Als
de gevolgen van de coëducatie
werkelijk Zo positief en ingrijpend
zijn als velen menen, dan mogen
wij voor de komende bewindspe
riode het beste voor Willem en
zijn mannelijke collega's hopen.
Degelijkheid en beschaving. Voor
een gewone hond wel otu tegen
op te tien
„Nu het dan toch Drees is ge
worden", aldus Hond, met ver
moeide ogen uit het ochtendblad
opkijkend, „zijn we echt wat je
noemt weer onder elkaar. Het
voordeel van Drees is, dat hij een
Vertrouwd gezicht heeft en dat
hij Willem heet. Dat laatste is be
langrijk. Iemand die Willem heet,
doet geen gekke, overdreven din
gen, zoals je die kunt verwach
ten van een Wim of Wil, die al
leen al in hun naam iets onrijps
en onbekookts suggereren, om
van de Willies en Bills en Billies
nog maar te zwijgen. Willem is
degelijk en direct. Carolus is ook
wel mooi en onverkort genoeg om
aanvaardbaar te zijn, maar het
lijkt iets te uitvoerig. En waar leg
je bij Carolus het accent? Dat
weet iemand. De ene keer hoor je
Carolus, de andere keer Carólus.
Deze voortdurende accentver
schuivingen kunnen onduidelijk
heid scheppen en dat is nu pre
cies wat de Nederlandse politiek
niet nodig heeft, want die is al
onduidelijk genoeg.
Het lid
Ruygers 1
tenlandse
schrifteliji
1. Is i
amfbassad
functie V;
de vere
(SCUA) i
2. Indt
'■"ordt b<
uiet van
feit, dat
iet; lidma
Uehoud v
«euriflg
functie n
rleimen
thaatsgev
