De bijeenkomst van het Franse Episcopaat I Trionfo di .rstsciss/i1"''»11'"'.-- Klacht in Straatsburg Le geror ganisatie en diensttijd s \t sv„e°;«connSS l», Bespreking over kwestie der jeugdbeweging De lerarensalarissen Kasteel Weldam en de collectie Hannema Argentijns episcopaat voor liet eerst bijeen Gouverneur Struycken op Curagao De nieuwe spelling Carl Orff en zijn zelfkritiek Mej. mr. Tendeloo overleden De landingsrechten op het vliegveld Wahn Zondag sluiting van Rembrandt-expositie DONDERDAG 18 OKTOBER 1956 PAGINA S Meten met twee maten O- ONTDEKKING VAN NIEUW antibioticum gepubliceerd En de schrijfwijze van de bastaardwoorden E. ROOLVINK TWEEDE-KAMERLID SSwto ïowêl Nieuwe grammofoon platen Reactie tegen oververfijning Eros Keulen springt in de bres (Van onze militaire medewerker) ONDER de titel „Reorganiseren. dan ook verbeteren" troffen wij een artikel aan in „De Tijd" van 6 oktober j.l. In ons blad van 4 okto ber waarschuwden wij, dat men uiterst voorzichtig moet zijn, conclusies te trekken uit de Westduitse aanvaarding van de twaalf maandse eerste oefen tijd voor dienstplichtigen en ziet hier het eerste déraillement waarvan wij kennis namen. We lezen in genoemd artikel: „Tegen het huidige legerstelsel bestaat het grote bezwaar, dat de eer ste oefentijd voor reserve-officieren, dienstplichtige onderofficieren en technische troepen 21 maanden be draagt. Dit is zeer lang, vergeleken bij Duitsland, waar men zij het ook om binnenlands politieke redenen een oefentijd van een jaar invoert, hetgeen ongetwijfeld straks zijn invloed op de nabij gelegen landen zal doen gelden Wij hebben tegen een dergelijke voor stelling van zaken ernstige bezwaren, vooral omdat zij op de door de schrij ver bedoelde invloed negatief werkt. De vergelijking die de schrijver stelt is volkomen onjuist. De Bondsregering stelde de eerste oefentijd op twaalf maanden voor de dienstplichtigen met uitzonde ring van de technisc he troepen. Voor deze categorie is duur van achttien maanden behoude Voorts heeft men het Westduitse in verband met deze korte oefen ngs yjd gesteld op 300.000 vrijwdhg^ (beroepspersoneel dus), d.i- P behoeft16 VS ge^esTundfge Denoeft men beslist gee te zijn om te begrijpen, dat onder vrijwilligers in de eerste plaats de 01 ficieren de onderofficieren en de hoog geclassificeerde technici van lagere rang zijn begrepen. De geachte schrijver van het hier voor genoemde artikel kan er zeker van zijn, dat het Westduitse leger in twaalf maanden geen officieren, onder officieren of hoogwaardig technisch personeel zal opleiden, zoals wij dat moeten doen bij gebrek aan voldoende beroepspersoneel en op grond van een ander legervormingssysteem. Immers wij moeten niet slechts een belangrijk deel van het (reserve- en dienstplich tige) kader voor de parate eenheden opleiden, maar tevens voor de mobili sabele eenheden. 's Schrijvers vergelij king tussen 21 maanden en 12 maanden gaat dus volkomen mank. Enerzijds is •deze verhouding 21 maanden en m maanden (technische troepen) deze verhouding is o.i. °PgJ_ ander- het vorenstaande niet eerlijk 'n en zijds (met betrekking tot °v „elijking onderofficieren) is een zelfs niet mogelijk- t later zelf, Trouwens de schrijv tekort aan dat: de 21 maangen. Deze ver- beroepspersoneel v ondoelmatig en Yanging nnleidingskosten". Bedoelt de schrijver hiermede, dat hij beroepsper soneel wil stellen ter vervanging van al het personeel waarvan de eerste oefentijd 21 maanden bedraagt? Een utopie als we bedenken, dat we het bestaande tekort op de thans vastge stelde bescheiden beroepskern nog im mer niet hebben kunnen aanvullen. Wij vermoeden, dat de schrijver over het hoofd heeft gezien, dat het West duitse leger twaalf parate divisies (Per divisie rond 13.000 man) vormt, waarvan de steeds aanwezige beroeps- sterkte rond 60 pet. bedraagt en met een Periodiek wisselende dienstplicht- kerkte van rond 40 pet. Als wij goed rijn ingelicht dient rond een derde van deze dienstplichtigen achttien maan den (de zen technische troepen), zodat de on te feiden jaarsterkte 30 pct. bedra t nl na rate Westduitse divisie PÜchtigen van rond 4000 man (opkomst vemoedelijk in vier ploegen). DE Nederlandse verhoudingen zijn geheel anders. Stellen we roepskern van de Nederlandse Parate divisie (nieuwe organisatie: roi u 13.000 man) op rond 25 pet., of wel 3250 man (we zyn d n nQg aan de gen^at de N^V' dan wil dat zeg- dfcmstplichtigen ondtf wiTofficierïf opleidingsapparaat is V0Or rond' 9750 dienstplichtigen, die na het volbrengen van de eerste oefening moeten over gaan naar de mobilisabele divisie waarvan de beroepskern nog lager ligt' We zouden de verhoudingen voor dé parate divisies inderdaad gunstig kun nen beïnvloeden door de kernstaven op te heffen en de depots bij de parate divisie in te schakelen. Dit heeft de schrijver goed gezien, edoch daarbij vergeten, dat de daardoor verkregen versterking van de beroepskern-parate divisie op onaanvaardbare wijze ten koste gaat van de mobilisabele divisies. In dit verband zij terloops opge merkt dat zoals de Westduitse ge- Ewens thans luiden - uit de met groot verlof vertrekkende dienstplichtigen, geen Westduitse reserve-eenheden hunnen worden gevormd. Door het al daar gevolgde systeem ontstaat sle<mts ^lde duur een reserve aan mankracht elke voor de eenvoudigste taken &6id Op welke wijze deze reserve gehruTwht in de toekomst zal worde Wij d ht, daarvoor bestaan voor zover plannp etLn°g geen scherp omlijnde de aané* i eerste zorS is voorshands den op TfLde Parate N.A.T.O.-eenhe- nemen rb+UWen- We mogen wel aan- voorloniv deze reserve-mankracht terecht zal de ..territoriale sector Voorts komen. ,1 .merken wij op, dat het, ook servo et mogelijk zijn het re- na ra te dienstplichtige kader in de parare troepen door beroepspersoneel re vervangen, dan nog aan ernstige twijfel onderhevig is of de eerste oefentijd van de z.g. „21 maanders" kan worden verminderd. De vorming van dit personeel duurt gemiddeld tien a elf maanden (twee maanden basis opleiding inbegrepen), zodat de func tionele oefenperiode elf a tien maan den bedraagt, zeker geen overdadige termijn om dit personeel functioneel te bekwamen. Maarop basis van zulk fantastische veronderstelling zou a&t de overweging waard zijn. In ieder g°val zou dan het inderdaad bestaande ®zWaar zijn opgeheven, dat het re- p.rve en dienstplichtige kader in- ODaats van zelf door beroepspersoneel Vggeleid te worden als opleider en ai«Woordelijk commandant moet Ptreden vrijwel onmiddellijk na aan- 'st in de onderdelen. schrijver wil echter onder huidige omstandig- koms De (Van onze correspondent) PARIJS, woensdagavond. Tc Parijs wordt thans de jaarlijkse bij eenkomst van het Franse episcopaat, d.w.z. van de kardinalen en aartsbis schoppen, gehouden. De suffragane bis schoppen zijn hierbij dus niet tegenwoor dig. Van de aartsbisschoppen en kardina len ontbreekt alleen de aartsbisschop van Avignon, die door ziekte verhinderd «s tegenwoordig te zijn. Bovendien neemt de aartsbisschop van Cartago. die pri maat is van Afrika, niet meer aan de be sprekingen deel In verband met het onaf hankelijk worden van Tunesië- Het enige punt van bespreking dat be kend is gemaakt, is de voorbereiding van de derde algemene bijeenkomst der Fran se bisschoppen, de de^de sinds de bevrij ding die het volgend jaar plaats zal vin den! Intussen is het zeker, dat net spisco- paat zich bezig houdt met de moeilijk heden die zich in de jeugdorganisaties der katholieke actie hebben voorgedaan en met wat men de crisis in de A.C.J.F. (de katholieke actie der Franse jeugd die de jeugdorganisaties overkoepelt) is gaan noemen. Hoewei de geestelijke overheid meer malen te kennen heeft gegeven, dat zij het met wenselijk acht dat die moei lijkheden tot publieke beschouwingen van °n'bey°egden aanleiding geven heeft de met-katholieke pers zfch op het s°cnhoeuwfZng^°r^n met tal van bt tót S die Dichtung und Wahr- Sfr, nJ, tten. ?n vaak weinig welgezind die n °lP?Mtleke belangen spreken in P khkaties een woordje mee. i5u 's 6e katholieke actie overigens uit sluitend afhankelijk van de richtsnoeren eT kerkelijke overheid. Mogelijk zal het episcopaat ertoe besluiten opnieuw een verklaring uit te geven inzake de leerstel lige en apostolische eisen, waaraan de jeugdbonden hebben te voldoen. Zo'n ver klaring echter kan slechts een herhaling van vroeger zijn. Nu gaan sommige en merkwaardig genoeg de progressistische bladen al zover om van een c,risis, van de „Sillon" te spreken. daaI?iJ hd° fI lend op een kwestie, die zich in 1 afgespeeld. Ze tonen daar™e^nnen nlt zen vraagstuk allerminst te Kennen, nei feit dat Sp JO.C. (organisatie der jonge arbeiderri zich van de overkoepelende A C J F heeft losgemaakt dient voor hen nn nm de seculiere,en reguliere geeste- Hiken tegen elkaar uit te spelen, De J.O.C. heeft namelijk seculieren als aalmoeze niers. terwijl de overige vier formaties .Tezuieten als geestelijke leiders hebben. Daaruit wordt ge geconcludeerd, dat er voor de Kerk gevaarlijke conflicten zou den zijn. gerezen. ..Hoewel bij de kwestie ook de persoon lijke invloeden betrokken zijn. gaat het echter hoofdzakelijk om de vraag of de jeugdorganisaties zich uitsluitend moeten beperken tot apostolaat of dat daarnaast in die organisaties ook vorming moet worden gegeven, waardoor de leden stel ling kunnen nemen ten aanzien van de vraagstukken van het tijdelijke. In de praktijk is de tegenstelling in beide vra gen gelegen lang niet zo absoluut en uiteraard is het vraagstuk van het apos tolaat „in het milieu door het millieu" door de ingewikkelde factoren, die zich dan doen gelden, zeer delicaat. Ook de afdeling Helmond van „St.-Bo- naventura" heeft zich uitgesproken over de lerarensalarissen. In een motie heeft zij zich aangesloten bij het bekende Am sterdamse protest tegen het regeringsbe sluit om de rectoren, directeuren en lera ren V.H.M.O. en N.O. uit te sluiten van de verhoging voor hogere rijksambtena ren, die tot nu toe dezelfde bezoldiging genoten. De afdeling spreekt verder o.m. haar verontwaardiging uit over het feit, dat de motivering van het regeringsbesluit, n.l. om de hogere ambtenarensalarissen te verhogen op grond van een tekort aan personeel en een aantrekkelijk maken van het ambt, wel geldt voor deze categorie maar niet voor het onderwijzend perso neel. waar het tekort nu al ontstellend is en catastrofaal dreigt te worden, al wordt dit voor de betrokken o uders door de schoolleiders gecamoufleerd door het aan stellen van onbevoegde docenten Waarom, zo vraagt zij, wordt hier met twee maten gemeten? Uit de getroffen maatregel spreekt ge brek aan werkelijke, bezorgdhe.d over de noodtoestand, die bij het staat In plaats van de keuze van bel leraarsambt. dat iets van zijn aantrekke- iikheid begon terug te winnen, te stimu leren blijkt men nog eens duidelijk t e willen doen uitkomen, dat het leraars beroep toch eigenlijk minderwaardig is, aan dat van overeenkomstig opgeleide ambtenaren. (Over concurrentie van het bedrijfsleven hoeft hier niet gesproken te worden). Bovendien bevordert de rege ring wederom de onrust in leraarskringen welke niet tot deze kringen beperkt blijft maar ook bekend is aan de toekomstige kandidaten voor het leraarsberoep en hun ouders, welke zich wel zullen beraden, of deze richting nog perspectieven voor de toekomst biedt". Doordat het kasteel Weldam in Goor weer zal worden bewoond door de gra felijke familie Solms, zal voor de kunst verzameling van dr. Hannema. welke be stemd is voor het museum Boymans in Rotterdam, opnieuw een voorlopig onder dak moeten worden gevonden. De laatste jaren trok het kasteel door genoemde kunstverzameling grote belangstelling. (Advertentie) Gisteren is gelijktijdig in de V.S. en in Groot-Brittannië de ontdekking gepubli ceerd van een antibioticum genaamd „sig- mamycine", waarvan beweerd wordt, dat het een succesvolle vooruitgang is in de behandeling van alle infecties, waarvoor antibiotica worden gebruikt. De ontdek king is gedaan op de laboratoria van de firma Pfizer, die in Folkestone en New York zijn gevestigd. Het ideale an-tiboticum is dat met een zeer doeltreffend breed spectrum; 'tmoet goed te verdragen zijn, geen nevenver schijnselen opwekken en bovendien moet het zo zijn, dat het lichaam er nooit re sistent tegen wordt. Sigmamycine nu be nadert dit ideaal Het beroemt o n et van het Moskouse Bolsjoi-theater is op bezoek geweest bij „Alderman" Sir Cuthbert Ackroyd, dc burgemeester van Londen, die met zijn indrukwekkende ambtsketen veel bekijks had. Het ballet treedt, zoals beken dit seizoen op in het Royal Opera House in Covent Garden te Londen. De foto toont de burgemeester temidden van zijn charmant bezoek. Sinds Perons val Onder voorzitterschap van Antonio kar dinaal Caggiano- bisschop van Rosario, is gisteren te Buenos Aires de eerste bis schoppenconferentie van het Argentijnse episcopaat na de val van Polen gehou den. De apostolisch nuntius in Argentinië mgr. dr. Mario Zanin had zich enige da gen tevoren reeds naar Rosario begeven om met kardinaal Caggiano het program van de conferentie te bespreken. De bisschoppen van Argentinië bespra ken de grote politieke verdeeldheid onder de katholieken van Argentinië. Er zijn in Argentinië n.l. 9 splinterpartijen van christen - democratische strekking, die zich na de val van Peron hebben ge vormd. Daardoor is de politieke invloed der katholieken t.o.v. de socialisten e.a. veel te gering. Een ander onderwerp van gesprek was de, in maart weer van kraciht geworden, „lekenschoolwet" die een regelmatig gods dienstonderricht op de scholen praktisch onmogelijk maakt. Ook hielden de bis schoppen zich bezig met het probleem van het morele verval, het voornaamste erfdeel van het regiem Peron. Met gemengde gevoelens ministersambt aanvaard Gouverneur Struycken is gistermiddag per vliegtuig te Willemstad op Curagao gearriveerd. Hij deelde aan de pers mee, dat ter zake van het ministerie van Over zeese Rijksdelen geen enkele principiële beslissing is genomen. Voorlopig zal mi nister Staf dit departement beheren. La ter zullen de zaken nader geregeld wor den en vermoedelijk zal dan een staats secretaris worden benoemd. De gouverneur deelde mee, dat, hij in dertijd voor particuliere zaken van de Antillen naar Nederland was gereisd en dat hij pas in Nederland had vernomen van de mogelijkheid, dat hij voor een mi nistersfunctie in aanmerking zou komen. Hij verklaarde zijn nieuwe functie zeer zwaar te achten en haar met gemengde gevoelens te aanvaarden. Hij meende echter, geen bedenkingen te mogen ma ken, omdat de kabinetscrisis al lang ge noeg geduurd had. Zaterdag over een week hoopt mr Struycken naar Nederland terug te ke ren om maandag 29 oktober zijn functie van minister van Binnenlandse Zaken te aanvaarden. Over zijn opvolging als gouverneur van de Antillen is nog geen enkele beslissing gevallen. Voorlopig neemt mr. Van der Valk deze functie waar. Het Belgische blad „Le Peuple", schrijft. NpS v?reenvoudiging van de spelling der .?ev™ taal heeft aanleiding g.e- voor i'ot een zekere verwarring, vermits woorden ?ad»jfwij:ze van de bastaard ten w"d"'b,belvormen werden toejjela- Wij zijn i„arl een d« voorkeur kreeg, het einde van te delen dat voor schrijfwijze zai u ^aar de eenheid van nieuwe woordenmrSteld zijn Er zal een waarvan de spelling Worden opgemaakt, tie en het onderwfLVo0r de administra- aldus ..Le Peupi^ verPlicht zal zijn". Naar aanleidingu richt, brengen wij in liew °venstaand be" vorige jaar door de NpSenag dat het ter van Onderwijs KunVïI ndse minis- schaopen en door de Belsr1?nuen Weteri- van Openbaar Onder-wik' minister Belgisch—Nederlandse commi=f-einengd onderwijsdeskundigen is ingested ^an •tot, taak kreeg na te Saan d' f bastaardwoorden in aanmerking komfn om op de scholen uitsluitend in de pro aressieve spelling te worden geschreven" Tot dusverre is nog geen rapport van bedoelde commissie ontvangen. Daar de heer L. Albenng zijn benoe- min^ niet heeft aangenomen heeft de ming met »CCi" fpntraal Stembureau voorzitter van het Cenmaai in zijn plaats als lid aer iw benoemd verklaard de heer E. Roolvink te Almelo. opr_ De heer Albering zal intussen toch e lang zitting krijgen in de Kamer, om a hij daar mej. Klompé. die wegens naar benoeming tot minister zal moeten bedan ken, zal opvolgen. heden de eerste-oefeningstijd van dit personeel reeds bekorten. Hoe en roet welke consequenties, daarover laat hij zich niet uit. Het zou ons te ver voeren ook het verdere betoog op de voet te volgen. Door een verkeerd uitgangspunt ver liest het grotendeels zijn waarde. Hetgeen de schrijver zegt omtrent het aanvullingssysteem onderschrijven wij ten volle, zij het ook dat er veel belangrijker motieven zijn aan te voe ren om dit systeem zo spoedig mogelijk te verlaten. Carl Orff bclioox-t tot de weinige muziekscheppers die de zelfver loochening gekend hebben om eigen creaties te verwerpen, zodra zij niet meer beantwoordden aan nieuw verworven inzichten. Juist in 'n uitermate gecompliceerd tijdvak als het onze met zijn snel opeen volgende evoluties van „stijl is nauwelijks sprake G het niet ondenkbaar dat wat gisteren als een novum werd aangeprezen, morgen als een versleten formule wordt be grepen. Wij, XXste eeuwers, zijn ballonvaarders, die met de enorme ballast van individualistische of romantische gevoelscomplexen, om hoog trachten te schieten in vrijer, ongebonclener, immateriëler, sere ner sferen, en deswege talloze weer standen moeten overwinnen. in de keuze der uitvoe- farfum o 6len cn va« het instrumen- een trawinsky als een Orff tot her ziening van een belangrijk deel van hun oeuvre. Strawinsky herzag (zeifs 2 X) zijn Petrouchka cn „Le sacre du Prin- temps", terwijl Orff zijn eerste wer ken geheel terugnam, en zijn bewer king van Monteverdi's onvolprezen opera „Orfeo" uit 1925 in 1940 in een geheel nieuwe versie doet verschijnen. Hiermee wordt zijn zelfkritiek aan getoond in een onophoudelijk streven naar vervolmaking. Zij had tot geluk kig gevolg, dat schier alles wat we thans van Orff kennen, een maximale klinkbaarheid, zingbaarheid of speel baarheid bezit en daarbij een gemak van «techniek die aan een Haendel herinnert. Deze klinkbaarheid loopt parallel met een simplificering van hanmoni- sche zowel als melodische elementen, welke vereenvoudiging hem reeds dui* deljjk bij zfjn eerste schepping „Car- mina Burana" voor de geest stond. Dit werk was n.l. een bewuste reactie te gen de oververfijning der compositie techniek, die soms meer een laborato riumproef, dan muziek geleek (Schön berg en zjjn school). Een en ander kwam voort uit het streven van het Nationaal Socialisme om de breuk tus sen dc gemeenschap en de componist te herstellen door meer volkse elemen ten in de muziek te betrekken- Waar hier echter de componist een niet-opgelegde taak was beschoren, kon hij zijn eigen creativiteit de vrije loop laten en ontstond een der meest opzienbarende muziekwerken van het begin onzer eeuw. Orff was toen juist vijftig jaar en deze inzet van zijn oeuvre, met sterk volkse motieven ge laden, had als uiterste een afglijden naar waf alledaags-melodische wen dingen, In zijn tweede „Carmina" ditmaal uitsluitend op de Latijnse dichter Ca tullus geïnspireerd komt een ster ker binding, Het stuk is n.l. louter a capella. Zo juist verscheen een akoestisch voortreffelijk geslaagde opname van Orffs in 1953 voltooide Concerto scenio: Trionfo di Afrodite (Deutsche Gram. Ges. L.P.M. 18305) Hierin verbindt Orff beide genoemde „Carmina" tot een scenisch-muzikaal tryptychon. Gelijk voorheen gaat zijn geest uit naar de Eros van klassieke dichters als Cafullus, Sappho en Euripides, en gelijk Strawinsky in Les Noces, be zingt hij in deze triomf van Aphrodite het ritueel van een huwelijksfeest in de oudheid en zulks met een bijna sta tische „handeling". Jongelingen en meisjes heffen een lied aan tot de avondster. In een plechtige bruidstoet worden bruid en bruidegom ten tonele gevoerd en hun verbintenis wordt met een fascineren de wisselzang bezegeld. Zij roepen de liefdesgod Hymenaios aan. De bruid aanhoort de troostwoorden harer vriendinnen als afscheid van haar meisjesjaren; de bruidegom laat zich de narrentaai zijner vrienden welge vallen. In een plechtig ceremonieel worden beide gelieven naar hun eigen vertrek geleid en lofrijke dicht regels van Sappho verzinnebeelden de huwelijksvoltrekking. Dit alles is gevangen in een klank structuur van zulk een geladenheid en met bijna primitieve middelen van slag tuig en simpele vocalen verwe zenlijkt als zelden in onze overbelaste hedendaagse muziek het geval was. Deze muziek doet een rechtstreeks be roep op een levensvreugde, die iets universeels bezit, zoals de Eros in ons ongekende krachten kan verwekken. Zij is rechtstreeks verwant met het Vitalisme der hedendaagse schilders en dichters, die in dit elementair na tuurgeweld al hun heil zoeken.... M. M. (Van een medewerker) lijk nog nooit van een W.E.U.-parlement I gehoord en zij meende, dat hij kwam om ANUIT Straatsburg heeft men in over W.E.Ü.-ijskasten te spreken. De jongste spruit aan de Straatsburgse boom, de Assemblée der W.E.U.. heeft tot dusver zoekend en tastend haar weg gezocht zonder van de ministers veel in formaties te kunnen los krijgen. Zij voel de zich min of meer in de steek gelaten door dezelfde heren, die haar naar de oude Rijnstad hebben gecommandeerd. Minister Beijen heeft hun geen hoop ge geven, dat er een spoedige keer in deze situatie zal komen. Het ministeriële col lege der W.E.U. is immers geen orgaan met een eigen mening. Het bestaat uit zeven ministers, die ieder uitsluitend aan hun nationale parlementen verantwoor ding schuldig zijn. deze dagen weer een van ouds bekende klacht kunnen horen. De Europese politici, die er bijeen zijn, hebben harde woorden gesproken over de eenzaamheid, waarin de verant woordelijke ministers hen laten wer ken. „Straatsburg is een klaagmuur zonder echo", zo jammerde een Neder lander in de parlementaire vergadering der Westeuropese Unie. Eigenlijk had hij nog minder reden voor teleurstel ling dan zijn collega's uit andere lan den. De Nederlandse pers brengt voor de Straatsburgse politieke arena nog altijd belangstelling op, ook al mist men daar de grote toreadors, die er vroeger kleur aan het gevecht gaven. De Nederlandse pers is in het „Huis van Europa" altijd het sterkst vertegen woordigd. gevolgd door de Duitse. Daar entegen is de interesse der Franse bladen sedert lang minimaal geworden. Hoever in Parijs de publiciteitskoers van Straats burg is gezakt, moest de voorlichtings chef van de Westeuropese Unie ervaren, toen hij de kranten wilde opwekken het Straatsburgse gebeuren tenminste een paar regels waardig te keuren. Een der door hem beZoohte redacties had kenne- Mej. Mr. N. S. C. Tendeloo, lid van de Tweede Kamer voor de Partii van de Arbeid, is vannacht in haar woning te Wassenaar na een ernstige ziekte op 59- jarige leeftijd overleden. Nancy Sophie Cornélie Tende loo is op 3 sept. 1897 te Tebing Tinggi oP Deli geboren. Zij be zocht de meis- jes-HBS en het gymnasium te Leiden en stu deerde vervol gens Engelse taal. en letter kunde aan de universiteit, te Leiden. Zij be haalde de akte M.O.-Engels waarna zij rechten ging stu deren aan de rijksuniversiteit te Utrech Gedurende haar studententijd gal zij Engelse les aan een Mulo-school in de Domstad. In 1924 werd zij te Amsterdam beëdigd als advocaat. Nadat zij enkele jaren werkzaam was geweest op een advocaten kantoor in de hoofdstad, vestigde zij zich in 1927 als zelfstandig advocate in Am sterdam. In laatstgenoemd jaar werd zij benoemd tot secretaresse van de Neder landse Vrouwenclub te Amsterdam. Zij vervulde diverse bestuursfuncties in de Vereniging van vrouwen met Academi sche opleiding en de Nederlandse Vereni ging voor vrouwenbelangen, vrouwenar beid en gelijk staatsburgerschap. Zij is o.a. vice-voorzitter geweest van de Vrij zinnig Democratische bond. In 1938 werd zij voor deze partij gekozen tot lid van de gemeenteraad van Amsterdam. In deze raad had zij zitting van 19381941 en van 1945—1946. Van 20 november 1945 tot 3 juni 1946 en sedert 6 juni 1946 was zij lid van de Tweede Kamer voor de Partij van de Arbeid. Mej. Tendeloo was commissaris van een handelsvereniging en voorzitster van de Coöp. Woonvereniging „Ons Huis". Zij was ridder in de orde van de Nederland se Leeuw. Het stadsbestuur van Keulen heeft er gisteren op energieke wijze op aangedron gen, dat de K.L.M., de Swiss Air en de Deutsche Lufthansa volledige landings rechten op het vliegveld Wahn van de NATO zullen krijgen. Raad en bestuur van de stad Keulen verlangen thans in een verklaring, dat het militaire lucht verkeer op het vliegveld zo nodig geheel ten gunste van de burgerluchtvaart ge staakt zal worden. Op zijn minst dient het militaire luchtverkeer zoveel te wor den ingekrompen, als voor de behoeften van het economische gebied van Keulen en Bonn noodzakelijk is. Keulen dringt er bij de Bondsregering, de Bondsdag, de regering en de landdag van Noord-Rijnland-Westfalen op aan, energieke stappen te doen om een einde te maken aan de onhoudbare toestand op Wahn. ZO heeft deze Assemblée op duide lijke wijze ervaren, dat het voor haar geen zin heeft te trachten parlement te spelen. De enige Straats burgse vergadering, die daar een beetje recht op heeft, is die der Europese Ge meenschap voor Kolen en Staal. Zij heeft concreet geformuleerde bevoegd heden tegenover eën gezagsorgaan- Anders staat het met de Raadge vende Vergadering van de Raad van Europa, zoals de naam van dit college reeds verklapt, en met de uit haar midden geselecteerde W.E.U.-verga- dering. Zij hebben als ontmoetings punt voor Parlementsleden uit diver se landen zeker een bestaansrecht, mits zij hun taak op de juiste wijze opvatten, nl. als het zoeken naar een Europese noemer voor de grote pro blemen en deze ook in eigen huis, te genover de eigen regering, tot gelding te brengen. Hier ligt voor de Straatsburgers een nuttige taak, die zij kunnen uitvoeren, ook al is hun Europese verantwoordelijk heid nog niet in constitutionele vormen gegoten. De ontgoocheling sproot in het verleden voort uit de illusie, dat men Europa van de ene dag op de andere met een echt parlement zou kunnen sieren. Als gevolg van die ontgoocheling hebben vele gro-ten uit de parlementen Straats burg reeds misnoegd de rug toegekeerd. Zij. die er in de hoogtijdagen van het Europese enthousiasme vlammende rede voeringen hielden, laten z'ich nog maar zelden zien. Zij hebben het routinewerk aan anderen overgedragen. Het heeft niet veel zin er doekjes om te winden, dat deze vaak het gevoel hebben in Straats burg even nutteloos rond te lopen als menig ambtenaar van het secretariaat, dat ruimschoots deel heeft aan de euvelen der internationale ambtenarij. De tijd der Europese illusies is lang voorbij. Wij heb ben intussen geleerd de organisatie van onze gemeenschap te zien als een moei zaam werk op lange termijn, dat met nuchtere zin en taaie volharding van con ventie tot conventie moet worden verder gedragen. In Straatsburg kan men daartoe het best zijn bijdrage geven door te blijven streven naar een kristallisatie van een Europese opinie, die een nuttige vinger wijzing voor de verantwoordelijke rege ringen kan zijn. Deze kan nog het best geschieden in de oudste club der Euro pese parlementariërs, de raadgevende vergadering, waarin mensen uit zestien landen zitten. Onder haar vleugels heb ben zich de kleinere spruiten der E.G.K.S. en der W.E.U. ontwikkeld, voor wie het nog moeilijk valt een klankbord te vin den. Het is daarom begrijpelijk, dat men in Straatsburg al heeft gewaarschuwd tegen een inflatie van Europese colle ges, bijvoorbeeld door straks ook nog een „Euratom"-vergadering aan de serie toe te voegen. Inderdaad lijkt het ons, dat een al te grote versplintering voor het debat slechts nadelig kan zijn. Men moet in Straatsburg de zaken niet in een zee van papier laten verwate ren en wat men er te zeggen heeft in zo geconcentreerd mogelijke vorm te berde brengen. Daardoor zou men de Europese burger ook helpen in de wir war der vormen van samenwerking de grote lijn te blijven onderscheiden, die naar een hechte eenheid voert. Aanstaande zondag, zal 's middags om vijf uur de Rembrandt-tentoonstelling in het museum Boymans te Rotterdam wor den gesloten. Ten einde nog zoveel mogelijk bezoe kers in de gelegenheid te stellen haar te bezichtigen, zal zij deze week óók op zaterdagavond open zijn van half acht tot tien uur en zal de opening op zondag worden vervroegd en gesteld op tien uur. Daar een overstelpende drukte moet worden verwacht is het niet aan te be velen met het bezoek te wachten tot de laatste dagen. Het publiek wordt aange raden de resterende werkdagen te be nutten.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1956 | | pagina 3