Desillusie van een gekleurde weduwe
zcoors
voor miljarden guldens
van rivieren
Sovjet-Unie herstelt normale
betrekkingen met Japan
De eeuwige sterkte en toevlucht
Stroom leveranties
door afdamming
Ontzagwekkend project voor de
Brahmapoetra
Ww
Geen wereldwonder
Schildwacht dacht dat
geweer ontladen was
500.000 woningen
gebouwd in Nederland
Alleen natte voeten
Bromfiets met buddy-
seat is een motorrijwiel
Roechling Werke terug
naar eigenaars?
ZATERDAG 20 OKTOBER 1956
Het interessantste en in menig opzicht ook
grootste en omvangrijkste project, dat op het
Congres voor de Wereldenergie té Wenen
besproken werd, is wel de kanalisatie en
afdamming van de grote Aziatische rivier
de Brahmapoetra. Zulks vooral, omdat hier
m belangrijke mate een grootse internatio
nale samenwerking ter sprake zal komen en
aan de praktijk zal moeten worden getoetst.
Immers, bij het project zijn landen als Tibet
en daardoor China, alsmede India betrok
ken. Het betekent voorts 'n soort industrie e
revolutie in een gebied, dat in menig opzicht
nog in half-middeleeuwse staat verkeert en
zelfs nog in genen dele de technische hulp
middelen en het enorme kapitaal kan op
brengen, dat voor het project vereist is. Wan
neer we het woord Himalaya noemen, kan
de lezer zich enigszins een voorstelling vor
men van hetgeen het Brahmapoetra-project
inhoudt. Even reusachtig als de afmetingen
van dit enorme gebergte zijn de waterwerken
die aan de voet ervan zullen moeten worden
aangelegd.
De Brahmapoetra ontspringt op bijna vijfduizend meter hoogte uit
de gletsjers van de Koebi-Grangri, die tot het massief van de
Himalaya behoort en stroomt onder de naam Tsangpo heel Zuid-
Tibet door. Hier voeren meer dan honderd zijrivieren haar nieuw
water toe. De Tsangpo is bijna loOO kilometer lang en een machtige
rivier, die in het bijzonder wanneer in een groot gedeelte van de
Himalaya de sneeuw gaat smelten, enorme watermassa's aanvoert,
veel meer dan ïfn of Rhöne. De Tsangpo verlaat Tibet in de
omgeving van e i loö nieter hoge berg Namstja Barwa en buigt
dan met een sc leipe bocht in zuid-westelijke richting, komt als de
rit icr e i l°ug uit het gebergte te voorschijn, om daarna door de
t a ter i an ssam en Bengalen als de Brahmapoetra verder te
engalen verenigt zij zich met de beroemde rivier de
(-es, die op haar beurt met een grote delta in de Golf van
ciiga en uitmondt. Deze delta is ongeveer zo groot als Zwitserland
Technisch wonder
Aluminium produktie
Sovjet-project
Observator
Tragisch ongeluk in Arnhem
Sedert de oorlog
MILITAIREN WEG VAN
WAHN?
Oude en nieuwe Assoeandam
Renée Lison kwam vergeefs uit de Antillen
naar Frankrijk...
VLIEG-,SCHIPBREUKE
LINGEN" AAN LAND
GEBRACHT
Officier in Assen oneens met
kantonrechters elders
Woest gebied wordt industrieterrein
j §®n.oem<3e Namtsja Barwa
oom-t de rivier door hoge ravijnen, d;ie
og slechts ten dele doorvorst zijn- Er is
een tijd geweest, dat men de Tsangpo
en de Dihang voor twee afzonderlijke ri
vieren hield, omdat men geen rekening
JJ,lald met de grote kromming, welke de
Tsangpo maakt en' die haar totaal van
Achting doet veranderen. Het was pas
het begin van deze eeuw. dat de sa
menhang tussen Tsangpo en Dihang-Brah-
ïhapeptira onomstotelijk werd vastgesteld.
Men vermoedde toen, dat de rivier in de
ravijnen ergens in een grote waterval
haar beneden stortte en hoopte een soort
Niagara of Zambesi te zullen vinden. Bi.i
een nader onderzoek, kwam evenwel vas:
te «taan. dat de rivier zich van een hoogte
van tweeduizend meter door allerlei
stroomversnellingen en kleinere waterval
len tamelijk gelijkmatig naar beneden be
woog intussen toch met niet onaanzien
lijke niveauverschillen. De ravijnen van
de Namtsja Barwa verborgen echter geen
"Wer-eldwonder
Wel echter kwam men tot de ree
da,t 'hier alle factoren voorhanden Usie'
voor het oprichten van een kolossaAaren
terwerk. Daar was de grote, ?ch™a"
kromming dn de rivier met haar hi?
Y?rm' daar wa-s de onstuimige en water"
rijke bovenloop, die het aanlegen van
een -groot waterreservoir mogelijk maak
te en de watervallen en stroomversnel
lingen in d-e ravijnen bleken de nodige
energie voor het voeden van een elek
trische centrale te kunnen leveren. Feite
lijk waren hier mogelijkheden aanwezig,
zoals de deskundigen nog nergens ter
"wereld hadden aangetroffen. De natuur
bad als het ware de grondslagen gelegd
voor een technisch wonder.
Het bleek, dat men in de z.g. knie
gemakkelijk een slechts twintig kilometer
range dam kan bouwen waarin een cen
trale kan worden opgericht, waarvan de
Jaarlijkse produktie van elektrische ener-
va? de grootste waterwerken in
T t honderdvoudig overtreffen zal
moeten wl6d P,aia'ts" wa« de dam zou
DitetiweWSnvgfo«wd, ligt in Tibet,
voor het nLw 6611 andere dam, die
ten worden u met«r hoog zal moe-
gebouwd r?' tl Gyal-a moet worden
zich vern waar de Tsan-gpo-bedding
der A - en de rivier he't gebied
7n. ra,vljnen binnenstroomt. Deze dam
rj? een hoogte van 2835. dus bijna
mieauizend meter gebouwd moeten wor
den en moet «ok het water van de zijrivier
telamda Tsjoe in een enorm reservoir
leiden. Ook bij Dzem moet een grote dam
•Komen en hierdoor zal een re-servoir ont
staan. dat eigenlijk een groot meer wordt,
Z1''» lange armen en een totale op-
w, van ongeveer 1000 vierkante ki-
20 ,Het meter zal niet minder dan
h ™L50 kubieke kilometer water kunnen
zo w n" Metl wil de Tsangpo ten slotte
hot mmen. dat een groot gedeelte van
net water bij pe (welke plaats onder wa
ter zaï komen te liggen) direct naar het
enkele duizenden meters lager gelegen
yortong valt. Hier zullen dan de grootste
krachtinstallaties komen terwijl de Tsang
po buiten de ravijnen om zal gaan stro-
en, waardoor de rivier een grote omweg
•tespaard wordt.
«erwoir°!lrev^ zo even. dat het grote re-
Water 7ai3 v 50 kubieke kilometer
speii-n.g A nen bevatten. Deze grote
?Is alle be?a20men' omdat de Tsangpo zo-
n in wate!.1i1„vieren belangrijke verschdl-
zal dn lente eneVOer kent- Het reservoir
a s moeten kunn0aier enorme watermas-
de Tsangpo opvangen. Men schat
,an tossen d ,ks een wateraan-
kilometer heeft. HwJU 77 kubieke
Ion5 ^Produkti?1? kan een jaar-
en 300 miljard Kiiow ,v,an tussen de 150
worden zo lazen we fn luren verkregen
prof. Thirring. een de,- 5en, artikel van
het Weense congres. 'Uiteinan,?-mers aa"
project tussen de 20 en .40 eluk zal het
watt kunnen leveren voor ,lli°en kilo-
naar elders. Dit is ettelijke mawending"
als elk jaar alle elektrische centrale?6-61
het Zwitserse bergland leveren ,m
de hydraulische produktie va-n elektrisch'
energie in de Verenigde Staten staat hier
bij ver ten
Wa-t doen die Tibetanen of wat doet
zelfs het zich overigens toch wel industri-
(Advertentle).
lalis-erende India met al die electrische
1 stroom? Zal menigeen zich afvragen. Wel,
wa-t Tibet betreft, dat feitelijk de hoofd
leverancier wordt en waar momenteel
yak en kameel nog de vervoer- en trans
portmiddelen bij uitstek zijn, di-t kan door
de elektrische stroom rijk worden, zich
ongehoorde geldsommen zien toevloeien.
Men neemt aan, da.t in de naaste 'toe
komst elektrische stroom over afstanden
van duizend kilometer zal kunnen wor
den aangevoerd en eventueel verder ge
transporteerd. En wat de technische ont
wikkeling ook ten deze nog in petto heeft,
hierover is men tamelijk optimistisch. De
Tibetanen zullen dus niet met hun elek
trische energie blijven zitten.!
Achthonderd kilometer van Yo-rtong van
daan is de Brahmapoetra reeds voor ta
melijk grote vrachtschepen bevaarbaar.
Men zou langs de oever van de rivier een
grote aluminiumfabriek kunnen oprichten
die op stroom uit Tibet zou kunnen draai
en! Er zou stroom genoeg zijn. om meer
aluminium te maken, dan de huidige we-
reldproduktie thans is. En er komt steeds
meer vraag naar aluminium. Ook kun
nen er' langs de Brahmapoetra laborato
ria voor het produceren van z.g. zwaar
water - onmisbaar bij de ontwikkeling
van de atoomenergie en fabrieken voor
bepaalde metaal-alliages - gebouwd wor
den. Indien het Brahmapoetra-project
wordt uitgevoerd zal het per jaar aan elek
trische stroom voor een waarde van onge
veer twintig miljard gulden kunnen leve
ren en niet alleen India maar ook Pakis-
fan en China zullen er van kunnen pro-
f'teren, om niet eens te spreken van Ti-
riÜAdat nog aan het begin van de mo-
rtte ontwikkeling staat.
he?°sJ?i]ler zu"en voor het aanleggen van
der Mi reservoir bewoonde streken on-
fiaat r moeten worden gezet. Het
®e kW.°m s'edpn- zich Tibetaan-
mapo^tra-project even rijk worden als het
cjeikdom Koeweit en net koninkrijk Sa-
oedi Arabië in Aiabie- mitsgaders het ko
ninkrijk Irak van de olie geworden zijn!
Tibet zou er -,aar onSeveer drie of
vter miljard gulden mee kunnen incasse
ren als royalties! Het zal China tot ziin
grootste afnemers kunnen rekenen, zijn
nieuwe economie op de ontvangsten uit de
miljoen kubieke meter water op. De dam
ligt bij de laatste der grote stroomversnel
lingen van de Nijl. Nadien zijn verderop
nog andere dammen gebouwd, waardoor
de mogelijkheid tot 't verbouwen van zo
mergewassen langs de rivier aanzienlijk
werd uitgebreid. Voordat de Assoeandam
gebouwd werd vloeide na een overstro
ming van de rivier schier al het water
naar de Middellandse zee. Nu kan het ten
behoeve van de landbouw worden opge
spaard waardoor twee tot drie oogsten per
jaar mogelijk zijn. Tegelijkertijd met de
aanleg van de stuwdammen werden de
oevers van de Nijl bedijkt. Toch zijn er
aan het systeem der stuwdammen nade
len verbonden b.v. het verzilten van de
bodem doordat het grondwater stijgt.
Maar hierover zullen we het hier
nu niet hebben. De Assoeandam
was een meesterwerk der techniek in die
dagen. Hij is vijf maal zo lang als b.v.
de bekende Boulder Dam in de Colorado
rivier (Verenigde Staten) en een vijfde
hoger.
De nieuwe dam wordt' veel groter
en zal het Egypte mogelijk maken, de be
bouwde oppervlakte in belangrijke mate
uit te breiden, waardoor de voedselpro-
duktie aanzienlijk stijgen zal.
Wat nu het Sovjet-project voor het ir-
riigeren van een groot gebied in Azië aan
gaat. dit omvat hét aanleggen van kana
len en wegen in de woestijnachtige step
pen van Oezbekistan en Kazakhstan waar
door deze geschikt zullen worden gemaakt
voor de verbouw van katoen. De steppen
heten de Golodnaya Steppen ofwel.. Hon
gerige Steppen. Ze omvatten een opper
vlakte van 300.000 ha. Reeds zijn er dui
zenden technici en arbeiders heengezon
den. Het streven is, tegen 1962 reeds tot
een produktie van 320.000 tot 340.000 ton
ruwe katoen per jaar te komen. Alleen
voor de tractoren'die de bodem moeten
beploegen, welke allengs via kanalen
wordt geïrrigeerd, werden meer dan
20.000 mecaniciens aangeworven. Er zul
len 600 kilometer verharde hoofdwegen
worden aangelegd en 200 kilometer aan
subsidaire wegen. De oogst zal in vieren
dertig kat'oenraffinaderijen verwerkt wor
den. Voor dit jaar is in een investering
van 127 miljoen roebels voorzien.
Tenslotte is daar, onder de tot de fan
tasie sprekende projecten tot exploitatie
der energiebronnen van de wereld, het
imponerende Ebbe-Vloed-project, dat het
bouwen van dammen inhoudt in de buurt
van Saint Malo. Eén vandaar tot aan de
Chausey-eilanden en 'n andere van Gran
ville naar diezelfde eilanden, waardoor de
beroemde Momt St. Michel helemaal van
de zee zal worden afgesloten. Een stuk
zee van 600 vierkante kilometer zal als
energiebron worden benut. Maar dit is
werkelijk weer een chapiter op zichzelf
dat niet meer i,n bet bestek van dit arti
kel kan vallen, zodat we ons voorstellen,
er t.z.t. nog eens een keer op terug te ko
men. Het is er interessant genoeg voor
enhet' is tamelijk dicht bij huis
Er wordt reeds gebouwd aan de
nieuwe Assoeandam. Dit geschiedt
door een Europese firma. De Egyp-
tenaren kunnen technisch het pro ject
niet aan. Ofschoon er ook moderne
machines worden gebruikt, herinnert
de bouwwijze, toch vaak aan
Bijbelse tijden
(Van onze correspondent)
Gisteravond om ongeveer half zeven
heeft zich in Arnhem een tragisch on
geval voorgedaan, dat een achtjarige
jongen het leven heeft gekost. De dienst
plichtige soldaat C, P. van V.. die op
genoemde tiid nabij de Menno van Coe-
hoornkazerne op wacht stond, werd al
een hele poos geplaagd door een paar
jongens, die hem met steentjes gooiden.
Toen het hem te bar werd. dreigde hij
te schieten. Hij ontlaadde daarop eerst
zijn geweer en haalde vervolgens de
haan over To+ ziin ontsteltenis bleek er
echter nog een kogel te zijn achterge
bleven in de kamer met het gevolg, dat
het schot afging. Een van de jongens,
de 8-jarige M V.. wonende aan de Kla-
rendalseweg. werd door de kogel ge
troffen en was °P s'a2 dood.
De verslagenheid in de buurt is zeer
groot.
(Van onze correspondent).
De minister van Volkshuisvesting en
Bouwnijverheid, ir. H. B. J. Witte, zal op
22 november a.s. naar Groningen komen
om de 500.000ste woning, welke na
de oorlog in Nederland werd gebouwd,
te openen.
Deze woning maakt deel uit van een
complex montagewoningen aan de Rem
brandt van Rhijnstraat, gebouwd door de
fa. Rottinghuis voor de woningbouwver
eniging Gruno.
De minister zal die dag tevens een
rede houden op de vergadering van het
Ned. Instituut voor Volkshuisvesting en
Stedebouw, welke dan in Groningen
wordt gehouden.
Volgens gewoonlijk betrouwbare bron
nen heeft de Westduitse Bondsregering,
haar ambassadeur bij de NATO Herbert
Blankenhorn, opdracht gegeven aan de
NATO te verzoeken de militaire lucht
vaart terug te trekken van het Britse
vliegveld Wahn tussen Keulen en Bonn.
Dit in verband met de gerezen bezwa
ren van Engelse zijde om de burgerlucht
vaart een ruimer gebruik te laten ma
ken van deze luchthaven, welke nu in
hoofdzaak wordt gebruikt door Engelse en
Belgische militaire straaljagers.
Dit is de „oude" Assoeandam, die in 1902 gereed kwam en toen als een
wonderwerk van de techniek gold. Het water van de Nijl nu wordt door
sluizen geregeld. Kleine schepen kunnen van deze sluizen gebruik maken,
om de rivier verder te bevaren.
De Japanse premier, Ichiro Hatoyama en zijn Russische ambtgenoot, maar
schalk Nikolai Boelganin, hebben gisteren in een van de wit marmeren zalen
van het Kremlin in Moskou een verdrag ondertekend, waarbij de nu reeds
elf jaar durende staat van oorlog tussen beide landen met onmiddellijke ingang
wordt beëindigd en tevens de wederzijdse diplomatieke betrekkingen worden
hersteld. De staat van oorlog tussen de Sovjet-Unie en Japan heeft elf jaar
geduurd. In dit verdrag belooft de Sovjet-Unie aan Japan de eilanden Habomai
en Shikotan, die behoren tot de Koerillen, terug te geven na de totstandkoming
van een vredesverdrag tussen beide landen. De besprekingen over dit vredes
verdrag zullen zo spoedig mogelijk worden voortgezet. De eilanden Habomai
en Shikotan werden in 1945 door het Russische leger bezet.
Alle Japanners, die nog in de Sovjet-
Unie worden vastgehouden, zullen worden
gerepatrieerd. Bovendien zal de Sovjet-
Unie voortgaan met onderzoekingen be
treffende het lot van de Japanners, die
nog worden vermist. Twee in mei j.l. ge
tekende overeenkomsten tussen Japan en
de Sovjet-Unie, één betreffende het vis
sen in het noordelijk deel van de Stille
Oceaan en een over samenwerking bij
redding ter zee en in de lucht zijn ge
lijk met het gisteren gesloten verdrag van
kracht geworden.
De Sovjet-Unie zal een aanvraag van
Japan voor het lidmaatschap van de Ver.
Naties steunen.
Tussen de beide landen zullen voorts
naast de vredesonderhandelingen zo
spoedig mogelijk onderhandelingen be
ginnen over handels- en scheepvaart
verdragen. De Sovjet-Unie zal van Japan
geen herstelbetalingen meer eisen.
Nog vóór de normale zitting van het
Japanse parlement, die in december zal
beginnen, zal de Japans-Russische over
eenkomst in een buitengewone zitting van
het parlement ter ratificatie worden voor
gelegd.
Bij het sluiten van de overeenkomst
tussen Japan en de Sovjet-Unie waren van
Russische zijde naast Boelganin o.m. aan
wezig Sjepilof, Malenkof en maarschalk
Een project, waarover thans veel ge- Limeiy
oproken en geschreven wordt, is de na-
faam<je Assoean- of Aswandam. Men weet
nn hPi »„h"iT„Tf woonde tot voor kort
sproken e"n géschreven wordt, is^de J»e- ^eloupe Ze -"-S- ^6 Antillen-eiland Gua-
het, Nasser kreeg van de Verenigde Sta
ten niet de nodige middelen, om de bouw
van deze energiebron in staal en beton te
financieren. Hij naastte daarom het Su-
ezkaaal, waarbij het ©venwel de vraag
l of dit hem genoeg baten zal ople
veren, om de enorme kosten, aan de n;ieu-
e dam verbonden te bestrijden. De nieu
we. Inderdaad. Er bestaat vaak enig mis
verstane over die Assoeandam. Wat Nas
ser momenteel aan he't bouwen is, wordt
de tweede. Reeds in 1902 immers kwam de
toenmaals beroemde Assoeandam in de
Nul tot stand. Deze dam (men spreekt
Assoean als aswan uit) kan ©en waterhoe-
veelheid van 1000 miljoen kubieke meter
opstuwen. Hij is later nog tweemaal ver
hoogd en stuwt nu niet minder dan 5700
?eraueeVmaabr?T ^"^"n-eUand^Ma""-
het eerstgenoemde
werk kon vinden als typiste op het kan
toor van een suikerplantage Renée
trouwde als zovele meisjes in de Antillen
op jeugdige leeftijd en achttien jaar oud
was ze al weduwe, met twee kinderen.
Aangezien haar ouders gestorven waren
en haar familie baar niet met geldelijke
steun kon bijstaan, nam ze het baantje
op Guadeloupe aan, teneinde in haar on
derhoud en dat van haar twee kinderen
te kunnen voorzien. Op Guadeloupe leer
de ze de voorman Lison kennen. Ze trouw
de met hem en kreeg vier kinderen van
hem. Hij verloor echter bij een auto-on
geluk het leven en weer was Renée wedu
we. Nu de weduwe Lison.
moderne winkelinierieurs
en 'exterieurs
Rene Lison, de gekleurde weduwe van de Antillen, met haar zes donkere
kinderen.
Ze kreeg opnieuw een betrekking op een
kantoor. Maar ze was nog jong, vijf en
twintig en mooi. als een kleurlinge van
de Antillen zijn kan. Aangezien haar oud
ste reeds bijna 10 jaar was, voorzag ze, dat
het haar op den duur niet mogelijk zou
zijn. de kinderen behoorlijk te kleden
en te voeden. Ze kon nu nog wat sparen,
doch spoedig zou al het geld nodig zijn,
om het gezin in stand te houden. Boven
dien, ze wilde weer trouWen. Teneinde
raad schreef ze op een advertentie van
een huwelijksbureau te Parijs, dat in de
krant van Guadeloupe adverteerde en be
middeling aanbood, óók voor trouwlustigen
in de Antillen. Het huwelijksbureau zond
haar het adres toe van een aan de Rivièra
wonende Fransman, die graag met een
kleurlinge wilde trouwen.
Lucien Moiroud, zoals <je man heette,
had hiertoe alle reden. Want reeds twee
maal was een contact, door het huwelijks
bureau gelegd, verkeerd uitgelopen. De
Franse vrouwen, die hem leerden kennen,
hadden hem afgewezen. Wel, zo redeneer
de Lucien, gekleurde vrouwen zijn veel
meegaander, gemakkelijker tevreden te
stellen en willen misschien graag naar
Frankrijk komen Wat dit laatste betreft,
had hij volkomen gel«k- Voor de Frans
sprekende kleurlingen van Martinique en
Guadeloupe, voornamelijk afstammelin
gen van Fransen en negerslaven, is Frank
rijk nog steeds het vaderland, al ligt het
ver weg en zien de meesten het nooit van
hun leven. Toen Renee Lison een brief
uit Frankrijk ontving, waarin haar door
een vrijgezel werd voorgesteld, een cor
respondentie te beginnen met het uitein
delijke doel, tot een huwelijk te komen,
ging ze daarop met enthousiasme in.
Lucien Moiroud had weliswaar geschre
ven. dat hij 56 was. maar tevens, er geen
bezwaar tegen te hebben, dat ze zes kin
deren had. Hij wilde er een goede vader
voor zijn. „Ik ben 56. inderdaad", schreef
hij, „maar zo recht en zo sterk als een
eik. Ik doe al het werk nog op mijn boer
derij en ik ben nooit ziek". Hij voegde bij
zijn tweede brief een portret, doch ver
gat er bij te schrijven, het vijftien jaar
tevoren te hebben laten maken. Zijn brie
ven deden Renée deugd. Hij leek een eer
lijk man. Wat hij over zijn boerderij en
het vee schreef, dat hij er op nahield, deed
haar een voorstelling omtrent hem vor
men als van een Franse hereboer. Ze
raakte over Lucien iu de wolken en toen
hij in zijn acht en veertigste brief haar
ten huwelijk vroeg en haar voorstelde,
naar Frankrijk over te komen, stemde
ze toe. Ze vond het wel een beetje
vreemd, dat deze hereboer veel taalfou
ten maakte, maar ja, dat kon ze zich
eigenlijk toch ook wel weer voorstellen
van iemand, die meer belangstelling had
voor zijn land en zijn dieren dan voor
boeken. Als typiste was Renée er steeds
groot op gegaan, uitstekend Frans te
schrijven en ze had tevens een goede op
leiding op een handelsschool genoten.
Dat slechte grammatica-gedoe mocht
evenwel geen bezwaar zijn. Een groter
bezwaar vormden de kosten van de over
tocht. Blijkbaar had Lucien zich evenals
Renée een te rooskleurige voorstelling ge
vormd. Hij meende aanvankelijk, dat zijn
verloofde, zoals hij haar noemde, de nodi
ge middelen bezat, om naar Frankrijk
te komen. Toen dit niet het geval bleek,
zond hij haar 'n bedrag van tweeduizend
gulden. Hij zei niet, dat hij hiervoor een
lening had moeten sluiten. Renée voegde
er haar spaarpenningen bij en aldus
kon ze met haar zes kinderen de reis
naar Marseille aanvaarden en vandaar
naar Tour-du-Pin de Val d'Isère reizen.
De trein stopte er 's morgens om acht
uur. Helaas. Lucien stond niet op het per
ron. Hij had zich bij zijn werk verlaat en
was naar het station gefietst, maar Renée
had er reeds een taxi genomen en was
er mede naar de boerderij gereden.
Lucien fietste terug. Halverwege kwam
hij de taxi tegen, op de terugweg naar
het station. Hij herkende natuurlijk direct
Renée en haar donkere zestal en liet. de
taxi stoppen. Renée weigerde echter, met
hem mee te gaan. Ze had gezien, dat
Luciens boerderij slechts een schamel
huisje was, omgeven door een kleine
moestuin en met een schuurtje, waarin
een magere koe en twee nog magerder
geiten stonden. Ze wilde er voor geen
geld van de wereld wonen en maakte de
verloving nog in de taxi af..
De kleine tragedie trok in het Rivièra-
stadje natuurlijk veel belangstelling, zulks
vooral, omdat Renée bij de politie om
onderdak moest vragen, aangezien ze
geen geld genoeg meer had, om met haar
kinderen ergens in te gaan. Niet alleen
de boerderij, maar ook de boer was de
gekleurde weduwe danig tegengevallen en
ze hoopt nu maar. ergens een betrekking
te kunnen krijgen of iemand te zien opda
gen, die meer naar haar keus is en voor
haar en haar zes kinderen man en vader
wil zijn
K. H.
Tsjoekof, Kroesjtsjef en Mikojan, die wel
aan de onderhandelingen hebben deelge
nomen, en Molotof waren niet van de
partij. Zoals later bleek waren deze laat
ste drie plotseling naar Warschau ver
trokken.
Het Russische blad „Izvestia". dat gis
teren melding maakte van het voor
nemen het wederzijdse handelsverkeer
tussen Japan en de Sovjet-Unie uit te
breiden tot een bedrag van 320 miljoen
dollar jaarlijks, maakte hierbij de min
of meer amusante kanttekening, dat de
Sovjet-Unie best bereid is de plaats
van de V.S. als voornaamste leverancier
van grondstoffen in te nemen.
De 25 passagiers en de zeven leden
van de bemanning van de ..stratocrui-
ser'' van de Pan American Airlines, die
dinsdag jl. halverwege de Hawaii-eilan-
den en de Amerikaanse westkust, een
noodlanding op zee maakte, zijn vrijdag
aan boord van een kotter van de Ame
rikaanse kustwacht te San Francisco
aangekomen.
Een van hen, de heer H. Braat uit
Rotterdam, vertelde, dat er aan boord
van het vliegtuig „niet veel opwinding"
was, toen het toestel de landing uit
voerde. „Het ging ontzettend snel. Na
dat het vliegtuig was geland, klom ik
op de vleugel, waar het water mij
slechts tot de enkels kwam. zelfs mijn
overjas werd niet nat". Spoedig was
de heer Braat door een reddingsvlot
opgepikt.
Hij was vol lof over het doeltreffende
optreden van de bemanning van het
vliegtuig. Ook prees hij igezagvoerder
William Earle van de kotter en zijn
bemanning.
(Van onze correspondent)
De officier van Justitie bij de recht
bank te Assen, mr. C. J. van Oldenbeek
eiste vrijdag tegen J. V. te Diever een
boete van tien gulden of twee dagen
hechtenis, omdat, deze had gereden op
een bromfiets, voorzien van een zgn.
buddyseat. Volgens de officier voldeed
de brommer daardoor niet meer aan de
wettelijke voorschriften en kwam te
vallen onder de categorie motorrijwie
len, „Als de rechtbank het met mij eens
is. dan zullen vele bromfietsen straks
als motorfietsen gekwalificeerd worden",
aldus mr. Van Oldenbeek.
J. V. had de bromfiets gekocht met
een normaal zadel. Zelf had hij er een
buddyseat op gemaakt.
De officier bleek van mening, dat het
ondoenlijk was met deze brommer met
buddyseat een redelijk eind voort te
trappenj, waardoor hij dus niet meer
voldeed aan <ie eisen van een fiets, iets
wat is voorgeschreven.
Mr. Van Oldenbeek vond, dat het za
del wei degelijk tot de bouw van een
rijwiel behoorde. Hij was het dan ook
niet eens met de kantonrechters te Hil
versum en Meppel, die hebben beslist,
dat de minister geen eisen had mogen
stellen inzake het zadel, omdat dit niet
zou behoren tot het rijwiel als zodanig.
Gewoonlijk welingelichte kringen te Pa
rijs deelden vrijdag mede, dat de Franse
regering in principe besloten heeft haar
aanspraak op de staalfabriek te Voelklin-
gen in het Saargebied te laten varen. De
ze staalfabriek werd na de oorlog ont
eigend.
Het Franse ministerie van buitenlandse
zaken heeft intussen het bericht, dat de
onteigening vóór het einde van het jaar
zou worden opgeheven, niet bevestigd.
In Parijs was vernomen, dat de fabriek
aan de erfgenamen van de vroegere eige
naar, Hermann Roechling. die als oor
logsmisdadiger is veroordeeld, zou wor
den teruggegeven mits deze schadever
goeding zouden betalen. Volgens ditzelfde
bericht zou deze schadevergoedingsvor
dering zijn gesteld, aangezien de Franse
regering na de oorlog de Voelklingen niet
heeft ontmanteld, wat in vele andere ge
vallen wel is geschied.
m
Onlangs lazen we een op een con
gres gemaakte opmerking dat de men
sen in de laatste tweeduizend jaar
weinig waren veranderd. We vinden
dat een stelling, die wel te beamen is,
gezien o.a. het feit, dat de brieven van
St.-Paulus vandaag nog even actueel
zijn als in zijn tijd.
Wat de Kerk ons tenminste morgen
in het epistel voorhoudt is weer een
frisse vermaning uit de brief aan de
Philippensen, waarmede we enkele
dagen vooruit kunnen,
„Dat uw liefde meer en meer toe-
neme in kennis en oordeel om het be
tere goed te kennen, teneinde alzo op
„de dag van Christus" zuiver en onbe
rispelijk klaar te staan met handen vol
vruchten van rechtschapenheid".
Een prachtig ideaal van de verwe
zenlijking, waaraan elke nieuwe mens
moet werken. Een niet gemakkelijke
taak.
Een karwei met vallen en opstaan.
Maar dat alles mag nooit reden zijn
tot moedeloosheid. God weet heel goed,
dat de menselijke natuur voor moei
lijke gevallen kan komen te staan,
zodat Hij de woorden van de psalmist:
„Heer, zo Gij op ongerechtigheden acht
geeft, Heer wie zal bestand zijn", wel
willend aanhoort. Bij Hem is immers
verzoening te vinden. Hij blijft onze
toevlucht en onze sterkte. En daarom
nooit ophouden met te vragen, dat
we in werkelijkheid zullen bekomen,
waarom we in vertrouwen verzoeken.
Mensen zonder problemen gaan hun
levensgangetje, doch er zijn er ook,
die heel hun leven moeten vechten. Ze
zijn van goede wil, maar het volhou
den eist dan zware offers. De natuur
kan zo fel zijn: Natuurlijk is dan de
eindoverwinning ook zoveel te scho
ner.. Doch volgens wet en gebod zon
der meer aan God te geven, wat God
toekomt, kan soms bijna bovenmense
lijke offervaardigheid vragen. De Kerk
kent die zware strijd van Haar kinde
ren ook en daarom is het hele officie
van morgen doordrenkt van smekin
gen om hulp voor de onderscheidene
levensomstandigheden.
Moed houden, met de vraag: Geef
dat we van onze schulden steeds gezui
verd worden en wij tegen alle tegen
kantingen besehut worden.
Dan wordt de zwakheid omgetoverd
in sterkte.
