Moskoil, stad der contrasten
ttjgjRlaK. „o f 6900.-
Zeeuwsvlamingen slaken de hoofden bijeen
s NACHTS gaat in Zeeuwsch-
Vlaanderen de deur op slot...
Impressies u Rusland
MOLENAAR'S NEDERLANDSE AUTOMOBIELFABRIEKEN
Tussen wolkenkrabbers en oude houten huizen begint een nieuw tijdperk
Duidelijke gedachtenwisseling in Terneuzen
Bo&aditla sherry
Verbindingen met overig Nederland:
een snelgroeiend zorgenkind
SHERRY
Méér dan ooit geldt thans:
MIOBB1S de meeste waarde voor Uw geld!
MORRIS OXFORD
MORRIS MINOR 2-deurs
[|3~f4985T-nuf 4485i"
MORRIS MINOR 4-deurs
f-54857- nü f 4685."
Antwerpse tunnel
ontoereikend
Laat ons de boot (lees: vaste oever
verbinding) niet missen...
Conferentie der
geisoleerden
Minister Struycken in
Italië beëdigd?
e- r
(Bijzondere correspondentie)
Wij voelden ons eigenlijk wat
Wonderlijk die eerste avond, dat
wij over het Rode Plein van Mos-
k°u flaneerden. Wij waren nog
Pas enkele uren in de Russische
hoofdstad en nog vol van de eer
ste overweldigende indrukken,
die door de massaliteit van het le
ven in deze stad waren bepaald.
Langs brede, helverlichte boule
vards waren wij naar het levendi
ge hart van de stad gereden.
Moskou is een stad, die de
wijdheid van het Russische land
haar architectuur heeft vast
gehouden. Tot vlak bij het cen
trum vindt men er de oude hou
ten huizen, die aan de dorpen der
steppe doen denken. Soms zijn zij
sierlijk bewerkt, doch altijd, a's
erfenis van het verleden, in staa
van verval. Men vindt ze tussen
nieuwe huizenblokken Inngs e
brede hoofdstraten, die verkwts-
(end zijn geprojecteerd enk.nne-
lijk zijn ingesteld «P het verkeer
van de droom-toekomst, waarin
iedere arbeider zijn „Moskowitsj
zal kunnen rijden.
Vrije handel in groenten en fruit in de
buitenwijken van Moskou
Het Kremlin waakt
Auto'
W oiii ngproblemen
's-werelds grootste kleine wagen
's-werelds grootste kleine wagen
Agenten door het hele landl
Fabricage-afdeling van J. J. Molenaar's Automobielbedrijf N.V. Amersfoort
(Van onze verslaggever) .list in Kruiningen. We stonden
TERNEUZEN, OKTOBER 1956. daar, op de betonnen oprit van het
„PARDON, KUNT U BRIDGEN?" I veer naar Perkpolder, al ruim een
vroeg mij een buurman-automobi-
Het Kremlin gezien varia/ de zijd*:
Moskw a.
kwartier bumpertje aan bumpertje
en de nieuwelingen hadden nog het
vriendelijk optimisme, dat het
direct wel zou gaan gebeuren.
Maar de buurman was een oude
rot. „We halen nog wel een rob
bertje of drie", -voorspelde hij en
hij kreeg gelijk bovendien, want de
gedwongen autoshow duurde, wat
ons betreft, preciés zeven kwartier
en daarmee zijn we later, eenmaal
gearriveerd in Terneuzen, hartelijk
gefeliciteerd. Want er kwamen, zei
men, daai ginds aan die veren, wel
langduriger avonturen voor.
Beperkte mogelijkheden
Om vier uur op
Laat het verkeer niet
vastlopen
De boot.
Rapport
Tekenen aan de wand
Nu de strategie
HOFLEVERANCIER VAN
KONING EFFICIENCY
Overalin de stad Zlet de ruimte.
DaarS staan nu wat onwezenlijk de ze-
ven wolkenkrabbers, die hier in het tijd
perk van Stalin zijn neergezet. De sui
kerwitte kolossen met hun ranke tier-
lfanneeTaIs scWm§mnlijkKUit de Ze
^re zwaarmoXv v boVen het som-
Ot) h« R^ pge bee!d dfir stad.
den van Ik lein kan men deze bo-
Daar és ri fh nieuw tijdperk niet zien.
riik- vew macht van het Russische
van ve.rsdeend in de muren en torens
af=i,,u Kremlin, die het weidse plein
nathlfn' i was al twee uur in de
nt 'oen wij er aankwamen. Vanaf
Rusiands grootste warenhuis „Gum" aan
de ene zijde van het plein wierpen tien
tallen lampen hvpi floodlight Op Hp -nde
muren en op het. marmer van heT
solemn van Lenin en Stalin w-
daar ving een gouden koepel va r en
van de vier kathedralen in het k^L e,en
nog wat licht. De andere tekenden Tl!!1
zwart af tegen de nachtelijke hemei
Daarboven stond de sovjetster in neon
licht, machtig en soeverein, boven
gele paleizen waarin sedert eeuWeu
over het lot 'van Rusland is beschikt.
Aan het andere einde van het plein
weerkaatste het licht der s.cblJP^2?rs
tegen de veelkleurige gnlUge amen
ren van de Basiliuskathedraal. tezamen
was het een vreemde: me:"jSe S Di(.
speelse rankheid en solide kra t
leek ons het symbool van wjel-
Rusland. De witte wolkenkrabbe
bouwmeesters dezelfde mengelhn
ben gezocht, waren daarnaast nie
dan het zinnebeeld van een tijdperk, aai
misschien al bezig is in de geschiedenis
van het eeuwige Rusland weg te glijden.
Wij waren aarzelend het machtige
plein opgegaan. De enkele mannen, die
wij tegenkwamen, bleken geen poli
tiemannen te zijn, doch late wandelaars.
Voor het mausoleum stond de wacht. Er
heerste ©en stilte als op een nachtelijke
steppe. Zij werd slechts gebroken door
twee dreunende slagen van de klok.
Twee vensters in het gele paleis waren
nog verlicht: Rusland kon slapen, het
Kremlin waakte. Pas toen wij terug wa-
ren in de Gorkistraat hoorden wij weer
nroderne-stad'sgehiiden. Late taxi's scho
ven luid toeterend over het asfalt, Rus
sische Chauffeurs hebben voortdurend
een hand op de claxon. Vrachtwagens
met waterkanonnen gingen door de
straat om met een machtige waterstraal
het vuil en het stof weg te spoelen To-
xslitflirg rggignis vssk hun deug-
delijkheid demonstreren door de straat
rein te houden. In Moskou zijn de stra
ten schoon Geen Rus zal het in zijn
hoofd halen het kartonnen mondstukje
van zijn papierosji op straat te depone
ren. Daarvoor dienen de zware, als
vazen gestileerde papierbakken, die op
elke straathoek staan opgesteld.
Men went in Moskou spoedig. Na
r6ti week zijn er een heleboel scherpe
Jmten afgesleten van het eerste beeld,
V?' ftien zich gevormd heeft. Wie zich
hièif bei- eerst in de eindeloze haastige
liep enstroom begeeft, die onafgebro-
door de hoofdstraten der stad,
De Aartsengel kathedraal in het Kremlin,
schuift, wordt getroffen door de voor
onze begrippen armoedige aanblik dei-
mensen. De kleding is bijna zonder
uitzondering slecht, oud en ouderwets.
Men kan eraan zien, dat de aanschaf
fing van een nieuw kledingstuk een
zaak van bijzondere luxe is, die men
zich niet eik jaar kan permitteren,
Even triest zien de etalages der staa s.
winkels eruit.
Gaandeweg stelt het. oog zich echter
op al deze dingen in en men realiseert
zich dat de Russen zelf geen andere ver
gelijkingsmogelijkheden hebben dan met
hun eigen verleden.
Men ontdekt na omzwervingen door
het land ook, dat de mensenstroom in
Moskou er somberder uitziet dan elders.
In Leningrad leek alles ons een tikje
fleuriger. Dat komt wellicht, omdat er
een wereld van verschil tussen beide ste
den is gebleven. Leningrad geldt voor de
Russen als het venster naar het Westen,
terwijl Moskou de blik naar de Oeral
richt. Leningrad, met zijn meesterwer
ken van Italiaanse bouwmeesters, is een
stad van westelijk uiterlijk gebleven.
Gezien vanuit het standpunt der revo
lutie draagt Leningrad het verleden en
Moskou de toekomst.
Het oude Petersburg heeft de wissel
valligheid der jaren ongeschonden ge
trotseerd. Op het ronde plein voor het
Winterpaleis 'ademt niets de geest dei-
revolutie, al werd hier de eerste volks
opstand tegen de tsaar in bloed ge
smoord. Het groen-witte tsarenpaleis
draagt nog altijd geen sovjet-embleem.
Het nieuwe bewind is er zelf niet in
getrokken, doch het heeft er een deel
van de mateloze rijkdom van de „Ermi
tage", Ruslands grootste schatkamer van
westelijke kunst, in onder gebracht.
Ook in de zuidelijke republieken heeft
het leven meer kleur en fleur dan in
Moskou.
Het straatbeeld van Moskou wordt
mede bepaald door de drommen van
buitenmensen, die er verkeren. Het
regiem stuurt dagelijks honderddui
zenden boeren uit de verste streken
van de Unie naar de hoofdstad om
daar met de macht en de glans van
de Sovjetstaat en met de dromen van
een glorieuze toekomst kennis te ma
ken, Alom komt men deze lieden, nog
slechter gekleed dan de stedelijke be
volking en behangen met pak en zak,
toln stad tegen. Zij behoren meestal
leLfOlegatics van ver af gelegen col-
is ripVe boerderijen. Doel van hun reis
stellinnPV-manente landbouwtentoon-
behoort' tv °?fc tot de vaste attracties
landse toeriJï 'Jntourist" de buiten-
oeristen aanbiedt.
Nergens vind*
van de agrarische toekom zonmSer t>eeld
Iedere republiek is er de .^nle-
nationale stijl Paviljoen
fel met grote smaak ingerichte tentoon
stelling storten de boerenmassa's zich in
het stadsleven van Moskou. Men ontmoet
ze overal, gemakkelijk kenbaar aan de
nationale elementen in hun kleding. Zij
leggen een eigen stempel op het uiter
lijk van Moskou. Zij geven het leven op
de boulevards een zwaarmoedige noot
en tegelijk een ondertoon van die onver,
woestbare kracht, die een stad uit een
zo hechte verbinding met. het platteland
kan putten.
in
praalt er met
steile opgang vertonen. Men leest er in
kleurig uitgewerkte statistieken die Jt
j «iorpn hoeveel +vj
wanden sieren
tractors
reeds de steppen van Siberië openscheu
ren hoeveel nieuwe boerderijen er zijn j
verrezen hoeveel nieuw land is ontgon-
nen en hoeveel rijkdom de oogsten voor
de komende jaren voorspellen.
Na hun bezoek aan deze zonder twij-
8
Op alle Russen, die op deze wijze hun
levensreis naar Moskou maken, moet de
stad een overweldigende indruk maken.
Zij bruist van leven. Op de grote krui
singen in het midden der stad staan de
automobielen soms in zes rijen voor de
verkeersseinen. De toeneming van het
autoverkeer is volgens insiders het
meest opvallende verschil in het uiter
lijk der stad, dat in de laatste jaren is
ingetreden. In dit opzicht onderscheidt
de stad zich sterk van de satelliet-hoofd.
steden in Oost-Europa, waar het auto
verkeer minimaal is. In Moskou gonzen
de stoer gebouwde Russische wagens
tot laat ra middernacht door de straten.
Zij maken veel meer lawaai dan men
nut in westelijke steden gewoon is, maar
aan lawaai schijnt geen Rus zich nog te
storen, nu hij al zovele jaren gewoon is
aan de schetterende p'ropaganda-luid-
sprekers, die de bezoeker overal, waar
hij zich even op zijn gemak zou kun
nen voelen, de pret vergallen.
Ook m de autostroom weerspiegelt
zich de eenvormigheid, die loodzwaar op
het leven van de heilstaat drukt. Er zijn
vier typen: de „Zim" voor de hoge rege
ringsmannen, de ..Zis" voor de intelli
gentsia en de fabrieksdirecteuren, de
..Pobeda" voor het dagelijkse werk en
tenslotte de „Moskowitsjvoor de kleine
man.
Het gros der wagens behoort echtter
aan de taxi-onderneming van de staat,
die er schappelijke tarieven op na houdt
en die dan ook blijkbaar weinig voor af
schrijvingen reserveert. Vele der Mos
kouse taxi's hebben hun glans al lang
verloren. Overigens: alle lof voor de
Russiscne auto, die zo sterk gebouwd is,
dat zij zelfs de onmogelijkste zandwe
gen zonder schade trotseert.
Voor de Russen van buiten moet de
glans van de grote zwarte automobielen
imponerend zijn. De zeven miljoen men
sen, die geregeld in de stad verkeren
vijf miljoen inwoners telt de stad en
twee miljoen leven in de randsteden
zijn aan dit '.even gewoon. Hun hoop
voor de toekomst is meer verbonden met
de grote woningcomplexen, die men nu
allerwegen aan de rand van de. oude stad
ziet verrijzen. De bezoeker krijgt de in
druk, dat de stad zichzelf gestaag en on
weerstaanbaar voortschuift over de lich.
4e glooiingen van het omringende laud.
Hoe uitgestrekt Moskou zal worden,
voor het al zijn inwoners een behoor
lijk onderdak zal hebben verschaft, is
uog moeilijk te zeggen. Het einde van
de moeilijk voorstelbare woningnood j
is nog niet te zien. Nog altijd moet
men het hier per man met zeven of i
acht vierkante meter woonruimte stel
len. Dat is de voornaamste bron van
de 'dagelijkse zorgen der Moskovieten
Dat verklaart misschien ook, waarom
men in deze stad praktisch geen meu
belwinkels vindt en tegelijk een rela
tief groot aanbod van radio, en tele
visie-apparaten. Op de wat groezelige
binnenplaatsen der woonblokken in de
oude stad en in de buitenwijken met
de houten huizen vindt men deze enor
me achterstand in woningvoorziening
op zonnige dagen geïllustreerd door
het onwaarschijnlijk grote aantal bed
den, dat er uit de vensters hangt.
De stad Moskou is in wanhopige wed
loop tegen de groei van de bevolking
gewikkeld. Zij bouwt wat zij kan. Vele
der nieuwe woonwijken vertonen nog de
pompeuze vormen uit de jaren van Sta
lin. Torentjes, kantelen en kolommen
sieren de gevels. Torenhuizen zijn blijk
baar populair geweest. Zij behoren nu
tot het overwonnen tijdperk. De spil
zucht, die ook tot de. aanleg van de zo
unieke Moskouse ondergrondse heeft ge
leid. is afgezworen. De architecten heb
ben nu overgeschakeld op een sobere
monumentaliteit. Zij mogen de helkleu
rige woonblokken, waarmee zij nu de
oude stadswijken overwoekeren, niet
meer hoger maken dan tien verdiepin
gen. De strakke lijnen domineren nu en
zij geven de nieuwste wijken een pretti
ger aanzien dan die uit de dagen, waarin
de opsmuk gebruikelijk was.
Hoeveel er met dat al gebouwd wordt
is moeilijk te zeggen. Volgens de sta
tistieken moet er in Moskou in 1955 1.3
miljoen vierkante meter woonruimte
zijn geschapen. De stedelijke sovjet
heeft beloofd, dat iedere Moskoviet in
1960 negen of tien vierkante meter dak
boven het hoofd zal hebben. Daarmee
acht men dan het woonvraagstuk opge
lost.
Het lijkt voor de oppervlakkig waar
nemende bezoeker een nogal optimisti
sche schatting, want tegelijk met de
groei van het nieuwe brokkelt het oude.
niet meer voor reparatie in aanmerking
komende Moskou af. Het regiem kent in
dit opzicht maar één lijn: alle krachten
worden op het nieuwe geconcentreerd.
Voor reparatie van het bestaande is er
klaarblijkelijk geen begroting De schil
derachtige groezeligheid van de oude
wijken wordt volgens Moskouse gidsen
alleen daarom niet gefatsoeneerd omdat
zij als erfenis van het verleden zal wor
den geliquideerd.
tflna II VI "i
Op de landbouwtentoonstelling in
Moskou
Ir. C. A. L. Horstman, voorzitter van de
Kamer van Koophandel voor Zeeuwsch
Vlaanderen, die deze bijeenkomst presi-
«Ai'verteMW)
wordt geleverd
verschillende types en
smaken, alle oude belegen
Sherrywijnen
Zo arriveert men, in 1956, in Zeeuwsch-
Vlaanderen, eerst een rit over de
snelwegen waarop, zo is deze tijd nu
eenmaal, kilometerteller en klokje wed
strijd houden, dan een tocht over het
water, die, wanneer men de wachtperiode
meetelt, door een volwassen goudvis in
minder tijd kan worden afgelegd, daarna
weer een duik in de moderne verkeers-
razemij. Er zijn mensen die het een
anachronisme noemen. Met tijd heeft het
in ieder geval véél te maken.
Zeker, in dc city van een ;rote stad
kunt ge ook niet meer aan snelheid doen,
de spreekwoordelijke slak kan zich daar
al gerust gaan meten met de speed- en
power-automobiel, maar daar kun je, zeg
gen ze in Zeeland, tenminste je wagen
parkeren en gaan lopen, waarbij dan nog
wordt opgemerkt, dat de Westerschelde
voor zwemmen net iets te breed is.
Kort en krachtig komen alle betogen,
die men over dit onderwerp te horen
krijgt, hierop neer: Wij voelen ons ge
ïsoleerd. en dit gevoel wordt sterker,
naarmate de verpiaatsingsmogeivjkheden
ha de rest van het land zich uitbreiden.
Er bestaan voor communicatie met overig
Nederland veren, maar die z(jn onvol
doende. De dienstrolding in Perkpolder
hebt U aan den Ijjve ondervonden welnu,
de andere mogelijkheden zyn: de veer
dienst HoedekenskerkeTerneuzen (om
het uur), de veerdienst VlissingenBres-
kens (om de twee uur), of de zwaai over
het Belgische land, een door grenzen be
lemmerde tocht, waarop men bovendien
een grote omweg moet maken. Niet voor
niets wordt deze route in de volksmond
het „hoefijzerke"' genoemd.
En daarmee is het voor de negentigdui
zend bewpners van het Zeewsvlaamse
land afgelopen. Iemand, die om tien uur
in Amsterdam moet zun, dient om vier
uur op te staan. Misschien is hij er dan
op tijd, misschien ook niet, zoals de
secretaris van de Zeeuwsvlaamse Kamer
van Koophandel, die verleden week om
acht uur maar weer onder de wol kroop,
omdat er mist hing en, Amsterdam der
halve voor hem onbereikbaar was.
's Nachts zijn de risico's van lange
wachttijden of plotselinge stagnatie op
geheven: de veren varen dan niet.
„We voelen ons", zei mij een inwoner
van Terneuzen, „alsof dan de deur op slot
gaat. En overdag alsof die deur maar op
een kiertje staat, want mist, ijsgang en
defecten maken de veren onze vrien
den, zonder twijfel toch maar tot hulp
middelen, waarop men niet te vast moet
vertrouwen".
(Van onze verslaggever).
TERNEUZEN, vrijdagavond
Afgevaardigden uit geheel Zceuwsch-Vlaanderen zijn vanmiddag in Terneuzen
bijeengekomen om er, mcf het college van Ged. Staten, samen een gedachtenwisseling
te houden over een onderwerp, dat allen bezig houdt en met zorg vervult: het
verkeer met overig Nederland. Het is een bijzonder prettige conferentie geworden:
duidelijk en helder werden de standpunten uiteengezet. Niemand van de sprekers
liet zich verleiden in details te treden en gelukkig bleek het gezegde „zoveel
hoofden, zoveel zinnen" bij deze bespreking niet op te gaan: men was het er
unaniem over eens, dat er een vaste oeververbinding moet komen. Eén van dc
weinige punten, waarop verschil van inzicht bleek te bestaan, was de vraag, waar
jij zal moeten komen
Prof. dr, J. F. Ilaccoü ,dc samensteller van het rapport over de vraagstukken van
liet verkeer van Midden- en Oost-Zeeuwsch-Vlaanderen met overig Nederland,
zinspeelt in zijn rapport op de mogelijkheid, na drooglegging van het verdronken
Land van Saeftinge, de verbinding daar, dus in Oost-Zeeuwsch-Vlaanderen te leg
gen. Enkele sprekers waren het er niet mee eens, daar een meer centrale ligging
ook voor het westen grotere mogelijkheden zou bieden. Duidelijk bleek evenwel,
dat deze plaatsbepaling van latere orde is, men was bereid het onderwerp landelijk
en zelfs internationaal te zien en vond het pleidooi, dat de verbinding er komt,
eerste vereiste.
deerde, was het college van Ged. Staten
dankbaar, dat, voordat in het begin van
het volgende jaar een grote conferentie
zal worden gehouden, waarop alle betrok
kenen, ook van buiten de provincie, aan
het woord zullen kunnen komen, deze
„hearing" was georganiseerd, om eerst
Zeeuwse stemmen te vernemen. En na
hem kwamen die Zeeuwse stemmen.
De burgemeester van Terneuzen, mr.
P. H. W. F. Teilegen, zou het op prijs
stellen als de verbinding niet bij het Ver
dronken Land van Saestingle maar wes
telijker zou komen te liggen. Mr. K. A. M.
Bastiaanse, secretaris van ue Kamer van
Koophandel te. Breda, gaf de raad^ bij
verdere activiteiten ook te „spelen" op
het Deltaplan, drs H. Verschaffel, voor
zitter van de kring van Werkgevers in de
Kanaalzone Zeeuwsch-Vlaanderen, bena
drukte, dat de voorziening in de verbin
dingen vóór 1970 een feit moet worden.
Het is immers nu al zo, dat, zo men ge
bruik wil maken van het „hoefijzerver-
keer" (via België) de tunnel in Antwer
pen ontoereikend is. Bovendien wilde hij
deze kwestie beslist inter-europees zien-
Dt integratie van Europa loopt harder
dan men verwacht. België verplaatst de
activiteit rond de Borinage-mijnen naar
het Kempen-gebied. In verband hiermpe
kunnen nieuwe industriekernen in Noord-
België worden verwacht. Derhalve wordt
een vaste verbinding over de Schelde
steeds meer noodzakelijk.
Mr. A. J. van der Hoeven, burgemeester
van Thole-n, vond dat de deskundigen
maar moesten uitmaken waar de verbin
ding kwam. Hij drong er sterk op aan,
dat in de overbruggingsperiode maatrege
len zullen worden genomen om het ver
keer niet te laten vastlopen. Dit was
trouwens een geluid, dat men meer kon
horen.
Prof. Haccoü had in zjjn rapport ge
steld, dat het verkeer, vergeleken met
1953, in 1970 twee-en-een-half maal zo
intens zal zjjn. In zjjn mondelinge toe
lichting zei hjj vandaag, dat dit cpfer
wellicht zelfs drie zal bedragen. Uitbrei
ding van de veren is in de naaste toe
komst dus een dringende eis. Prof Hac
coü zei ook, dat zjjn cijfers minima zjjn.
En bovendien, zo richtte hii zich tot de
commissaris der Koningin, jhr. De Ca-
sembroot, zult u ook rekening moeten
houden met de situatie na 1970, bv. in het
jaar 2000.
„Nu de Deltawet aan de orde is, komt
de situatie van een „erbijhangend"
Zeeuwsch-Vlaanderen sterk naar voren",
aldus de heer A. L. S. Lockef eer, burge
meester van Hulst, die zich afvroeg of
men, nationaal gezien, wel voldoende in
teresse kan opbrengen voor deze zaak
Als wp het probleem niet blijven be
klemtonen, zo zei hij, zullen we de boot
missen, die onder stoom ligt.
De heer F- H. Rosenveld. sprekend na
mens de vereniging van burgemeesters,
secretarissen en ontvangers in West-
Zeeuwsch-Vlaanderen. hield pen pleidooi
voor eenheid in deze zaak. De vraag
waar de verbinding moet komen te lig
gen, moet door de technici worden opge
lost. Drs. R. Cambier van le Stichting,
Visserijbelangen „Zevibel" uit Goes zag
de verbinding graag westelijker dan
Saeftinge; de heer J. Duvekot. voorzitter
van de Algemene Verladers, en Eigen
Vervoerders Organisatie steunde dit
standpunt. Dp heer L. P. van Oorschot,
1-id van de Prov. Staten van Zeeland, liet
deze vraag in het midden.
De heer Ohr. Kars, secretaris van de
N-O.B. Wegtransport, afd. Zeeland, twij
felde er aan of een verbinding bij Saef
tinge wel zal voldoen aan de vraag naar
een goede verbinding met Zuid-België en
Zeeland.
De heer G. J. vai Hootegem, burgemees-
tei van Hontenisse, was voor oen vaste
verbinding, waar is een latere zorg.
Hij wilde de frequentie van de veren in
tussen zo hoog mogelijk zien opgevoerd.
IMPORTEURS: JACOBUS BOELEN - AMSTERDAM
Gedocumenteerd staan alle bezwaren in
een lijvig, door de Stichting voor Eco
nomisch onderzoek der universiteit van
Amsterdam uitgebracht rapport. In dit
rapport wordt geconcludeerd, dat de be
staande verbindingen van Zeeuwsch-
Vlaanderen met overig Nederland thans
gebrekkig zijn, op verschillende tijden
van de dag toenemende congesties ver
oorzaken, verkeersbelemmerend werken
en over een paar jaar niet meer verant
woord zijn.
In becijferingen wordt aangetoond, dat
omstreeks 1970 het totaal van een aantal
offers, dat, tengevolge van de gebrekkige
verbindingen moet worden gedragen, zal
schommelen tussen zes en neijen miljoen
gulden per jaar.
Het rapport vergeet ook de zuiver-
menselijke kant niet. Vooral na aanne
ming van het Deltaplan za] het psycholo
gisch goed gezien zijn, te zorgen dat
Zeeuwsch-Vlaanderen niet het gevoel
krijgt een der laatste stiefmoederlijk be
deelde landsdelen te zijn, maar dat het
wéét, te worden ingeschakeld in het lands-
verkeer.
Hoe de formule van een oplossing zal
moeten luiden? Woensdag, bij de opening
van de nieuwe watertoren van Terneuzen,
riep de commissaris van de Koningin uit:
„Geef ons twee, drie of vier nieuwe
boten. Of nog liever, geef ons een vaste
oeververbinding". Een concreet plan voor
dit laatste luchtkasteel bestaat nog niet.
Er is gedacht over een tunnel, er is ge
dacht over een hangbrug. Men rekent er
in Zeeuwsch-Vlaanderen op, dat alleen
het uitwerken van de plannen, jaren in
beslag zal nemen. .Waar men thans aan
werkt, is de atmosfeer rijp te maken voor
dé groei van een dergelijk project.
Drie tot vijf uur wachten is nu al niet
meer abnormaal bij de veren. Straks, in
1970, zullen, zo er niets verandert, de op
ritten aan de veren te klein en zelfs tien
robbertjes bridge te weinig zijn. Zo ge dit
alles overdreven acht, ga naar Zeeuwsch-
Vlaanderen, om er de tekenen aan de
wand te aanschouwen. Maar, aangezien
ge daarvoor de Westerschelde moet over
steken, néém er de Uid voor.
In Terneuzen zijn vrijdag ongeveer
honderdvijftig bestuurderen en an
dere autoriteiten van het Zeeuws
vlaamse land en daarbuiten bijeen
gekomen om gezamenlijk eens de
gedachten te laten gaan over de
geïsoleerde ligging van dit gebied
en de mogelijkheden, waardoor deze
positie wellicht kan worden verbe
terd. Het is een leerzame gedach
tenwisseling geworden, waarvan
men op deze pagina het verslag kan
lezen.
Tevens geeft onze verslaggever
nevenstaand een impressie van zijn
tocht naar en door dit gedeelte van
ons vaderland, waarin men, vooral
's-nachts, als de veerdiensten zijn
gestaakt, het gevoel heeft „dat de
deur op slot is
Een stelling, waarin hij door alle aanwe
zigen werd gesteund.
Toen mr. J. F. G. Schlingemann namens
de gewestelijke raad voor Zeeland van
het Landbouwschap de belangen, die land
en tuinbouw hebben bij een vaste ver
binding, had onderstreept en de heer D.
Kodde, burgemeester van Zoutelande, de
raad: „Wacht u voor de deskundigen; laat
de Prov. Staten de lijn aangegeven en be
slissen", had laten horen, spraken nog
de heer A. G. M. Boost, directeur van de
A.N.W.B. (natuurlijk vóór) en de heer C.
van Rhoon, voorzitter van de afd. Goes
van de Ned. Vereniging van Handels
reizigers (natuurlijk eveneens voor). Ver
der de heer Colsen voor de Ned. Bond van
Vee- en Varkenshandelaren, die vertelde
hoe drie weken geleden, toen het een
beetje warm was, zes varkens in vracht
wagens voor de veren zijn gestorven. Als
de wagen reed kregen de dieren ruim
voldoende ventilatie, maar de lange
wachttijden voor de veren waren funest.
Prof. Raccoü tenslotte betoogde, in het
rapport niet naar een concrete oplossing
te hebben gestreefd, maar naar een
concretisering van de problematiek. Het
Deltaplan had hij opzettelijk buiten be
schouwing gelaten, omdat het nog rijke
lijk vaag is.
Zo eindigde deze hearing. „Dank zei
uw stemmen," zei jhr. De Casembroot-
„Ged. Staten stellen zich voor nu uit
te stippelen, welke strategie we zul
len moeten gaan volgen."
Zeeuwsch-Vlaanderen heeft thans, na
een rapport vol concrete gegevens, een
nieuw aanknopingspunt in deze kwes
tie der verbindingen: de stemmen uit
alle geledingen van dit land. Het ziet
zich geplaatst voor het vraagstuk hoe
de verbindingen met overig Neder
land te verbeteren. De veren immers
zijn onvoldoende; een tocht langs de
hoefijzerroute kost volgens de statisti
ci per auto een omweg van 40 km, re
ken f 6, reken 1 uur.
Daarom is het waarachtitg niet voor
tijdverdrijf dat men vandaag in
Zeeuwsch-Vlaanderen de hoofden
heeft bijeengestoken.
(Advertentie)
tra
kantoormachines
Zoals wij dezer dagen reeds hebben be
richt, zou het in liet voornemen liggen
van H. M. de Koningin om een korte
vakantie in Italië (Sicilië) door te bren
gen. Dc Gazet van Antwerpen weet than»
te melden, dat minister Struycken bij zijn
terugkeer van de Ned. Antillen via
Italië zal reizen om aldaar zün ambtseed
in handen van H. M. af te leggen.
