e camerao
Geladen revolvers
en bloeiende
jasmijn op Cyprus
Vrijmaking van het Suezkanaal
„Grand' rue" van de Spaanse regisseur J. A. Bardèm
FILMS
Het Onrustige Eiland (I)
deze week
„De EOSCA is eerder vervelend dan gevaarlijk"
Nieuwe oppositieleider
in Zuid-Af rika
Bevan promoveert in
schaduwkabinet"
Britten zijn het niet eens met
Hammarsk j oeld
Britten zien af van
rechten in Marokko
Grieperig? Mw)
Rillerig
AKKERTJE
Legenden in Toledo
Film, waarover de liefhebber zich van harte kan verheugen
romige
chocoladecrêmc
Vrijdag 23 november i9S6
PAGINA 7
Vele voorzorgsmaatregelen
Hitler-snorretje
link van bruggen.
De Villiers volgt Slrauss op
meisje-AIs hij haar uitnodigt met hem °nthun4 oP n™,
■■■■■■■a
NICOSIA, november.
Het is op zichzelf al een belevenis om als enige passagier in een vliegtuig te
zitten, dat met brullende motoren door het luchtruim klieft. Het overkwam mij,
toen ik van Cairo naar Nicosia vloog om het heerlijkste, maar ook onrustigste
eiiand van de Middellandse Zee te bezoeken. De spanningen, welke tussen Groot-
Brittannië en Egypte bestaan, zijn, zelfs op het passagebureau van Cyprus Air
ways, goed te merken. De Britten voelen er niets meer voor naar het land van
Nasser te reizen en de weinige Cyprioten en Egyptenaren, wie het lukt een visum
te bemachtigen, denken er niet aan een Enge'se luchtvaartmaatschappij te ge
bruiken.
De avond viel, toen ik bij Port Said de „blauwe grens" van Egypte passeerde.
Beneden me strekten zich de moerassen van de Delta uit, dié geleidelijk, zonder
het geringste spoor van branding, in de zee overgaan. Het Suczkanaal was als
een door de vloed gevuld gootje, dat met een kinderschepje op het strand was
uitgediept. Op de rede lagen een tiental oceaanstomers op de vonming van een
konvooi te wachten; kleine, witte en grijze stippen, die in een waas van rook
waren gehuld.
Het duurde niet lang, of het was vol- I dienst beleefd en correct, was. Door op
slagen donker om me heen. Zonder de
schemering veel tijd te gunnen was de
zon in een oranje-rode gloed onderge
gaan, de Middellandse Zee in steeds
kleurlozer tinten achterlatend. De maan
sikkel was zich tegelijkertijd steeds hel
derder beginnen af te tekenen. En de
sterren, die overal hetzelfde zijn, waren
weifelend aan de machtige hemelkoepel
verschenen. onder welke de Dakota,
waarin ik me bevond, niet meer dan
een vuurvliegje was-
Ik weet niet hoe lang ik, stil bij een
raampje, in de duisternis naast me heb
zitten staren. Maa-r wat ik wel weet. is,
dat het bijna huivering-wekkend is om
alleen in een vliegtuig door een donkere
nacht te razen. Men voelt zich nietiger
dan het geringste wezen op aarde. Men
is als bedolven onder de geheimenissen
der Schepping, die wonderlijk en onbe
vattelijk zijn.
Ik was eerlijk gezegd, blij, toen ik in
de verte de wentelende stralen van een
vuubt'oren zag. Twintig minuten later
ronkte de machine over de kustlijn van
Cyprus, niet ver van de havenplaats
Limassol, die vanuit de lucht een onaan
zienlijke indruk maakt.
Nóg meer lichtbuhdels flitsten door de
nacht- Ze streken over de vlakte heen
waarop de hoofdstad, Nicosia, gelegen
is, gleden tastend langs de berghellingen
naar boven, of bleven verstard tegen de
hemel staan. Het waren de schijnwer
pers van het Britse leger die tegen de
EOKA, de Cypriotische verzetsbeweging
worden gebruikt en die acht uur per et
maal een sinister lichtspel spelen.
De controle is streng op het vliegveld
van Nicosir. Toen ik er aan kwam. werd
ik door een soldaat met sten-gun onder
de arm opgewacht en naar een bureau
geleid, waar zes sergeants en een officier
van de veiligheidsdienst zaten. Ik kreeg
de nodige vragen te beantwoorden
wat ik op Cyprus kwa<m» doen, waar ik
vandaan kwam, waar ik mijn intrek zou
nemen enz. - terwijl op de „zwarte
lijst*' een lijvig boekwerk overigens
Werd nagezien, of mijn naam er soms
op voorkwam. Tenslotte werd een groot
stempel in mijn paspoort gedrukt. Het
hield de aankondiging in. dat ik niet
langer dan veertien dagen op Cyprus
mocht blijven, dat ik verplicht was elke
adresverandering binnen 48 uur aan de
autoriteiten te melden en dat een eventuele
verlengina van mijn verblijf aan de
goedkeuring van de politie onderhevig
was.
■®en tweede militaire controle volgde, nu
van mijn bagage-
•.Heeft u vuurwapens of springstoffen
bij u?" vroeg een korperaal. ..Dolken, ba
jonetten of andere steekwapens?". Het
was een uit het hoofd geleerde formule,
die iedereen, die Cyprus betreedt, te horen
krijgt. Zij wordt uitgesproken, alvorens
de koffers opengaan, en is. wat karakter
betreft typisch Engels. De ondervraagde
krijgt een ..fair Chance" alles eerlijk op te
biechten. Hij kan óók geen enkel geldig
excuus meer aanvoeren, als nadien zou
blijiken, dat hij onwaarheid gesproken
heeft
Snel werd mijn bagage doorzocht en ik
kan niet anders zeggen, dan dat net op
treden van de mannen van de veihgheias-
geen enkele wijze aanstoot te geven, door
vriendelijk en rustig te zijn. verontschul
digden ze zjch eigenlijk voor het ongemak
dat aankomende reizigers wordt bezorgd.
Soldaten sjouwden mijn koffer naar de
auto, die me naar het tien kilometer ver
der liggende douane-kantoor in Nicosia
moest brengen. En achter een chauffeur
en een Turks-Cypriotische politieman
reed ik het vliegveld af, dat met hoge
prikkeldraadrollen omgeven was- Drie
controle-posten moesten we door. drie
door Britten bemande versterkingen
midden op de weg. In het licht der kop
lampen zag ik ook regelmatig groepjes
militairen opduiken die met het geweer
in aanslag patrouille liepen.
Er was trouwens meer, dat aangaf dat
het op Cyprus niet altijd even rustig is.
Op verschillende punten waren zandzak-
stellingen gebouwd, of prikkeldraadrui-
ters opgestapeld, die tijdens een alarm
toestand onmiddellijk gebruikt kunnen
worden. Ook de' twee politiebureaus, die
ik passeerde, waren versterkt. Een paar
agenten in korte' broeken en met opge
rolde hemdsmouwen hielden er de
wacht, het pistool grijpklaar in de gordel.
In het douane-kantoor van Nicosia ging
ik toen de laatste controle door. Opnieuw
werden rfiijn papieren nagezien, opnieuw
ook gingen mijn koffers open. Nu echter
om te onderzoeken of ik voorwerpen bij
me had, die de schatkist in plaats van
de veiligheid konden schaden, de gebrui
kelijke controle dus, welke bij aankomst in
elk land wordt toegepast-
Het was daar, dat ik gelegenheid kreeg
een groot aanplakbiljet te bestuderen, dat
ik al in het- gebouw van de veiligheids
dienst op het vliegveld had zien hangen-
..Tienduizend Pong Beloning" (ruim hon
derd-duizend gulden), stond er met
schreeuwende letters op en er onder nog
eens „Vijfduizend Pond Beloning".
Het biljet, dat bijna een meter hoog
was en zeker vijftig centimeter breed, ver
toonde de foto's van een kleine vijft'g
Cyprioten, die als EOKA-leden te boek
staan en op wier arrestatie de Britten ka
pitale beloningen hebben gesteld. Boven
aan de lijst stond George Theodorou Gri-
vas, de leider van de Grieks-Cypriotische
verzetsbeweging die welhaast een repu
tatie als die van de Rode Pimpernel heeft,
gekregen- Hij was de enige,op wiens
hoofd een prijs van tienduizend Pond
Sterling stond- de enige ook, die met met
minder dan vier verschillende foto's oó
het biljet prijkte.
"Leeftijd ongeveer 59 jaar", luidde de
signalementsbeschrijving. .Lengte vijf
voet en zes en een half inches, breed ge
bouwd, klein Hitler-snorretje, donkerbruin
haar, zwarte, borstelige wenkbrauwen
Zijn' ogen waren bruin van kleur, zijn
oren groot en laag langs het hoofd ge
plant en hij bezat wilskrachtige- ferm ge
sloten kaken.
Voor informatie, die tot de arrestatie
van twintig andere EOKA-mannen leidde,
werd een beloning van vijfduizend Pond
Sterling per persoon in het vooruitzicht
gesteld. Gregoris Afxention. 27 jaar, be
hoorde tot deze groep, evenals Savvras
Ch-ristou Petrides, 19 jaar, en Evangelos
Herothotritos Evangelion, 23 jaar. Al deze
vogelvrijen waren uit gevangenissen of
interneringskampen, of uit ziekenhuizen
ontsnapt-
Dan waren er nog drieëntwintig Cypri
oten, wier gevangenneming de Britten mei
bedragen „tot vijfduizend Pond Sterling"
wilden belonen- De meesten werden ge
zocht voor het plegen van moord- en
bomaanslagen, doch slechts van weinigen
waren alle gegevens bekend.
Ook voor het inleveren van wapens
kunnen de eilandbewoners heel wat geld
in de wacht' slepen. Op het aanplakbiljet
stond te lezen, dat er honderd Pond Ster
ling voor een mitrailleur of een mortier
worden betaald, vijftig voor een sten-gun,
veertig voor een geweer, dertig voor een
automatisch pistool enz- Uitdrukkelijk was
er echter bij vermeld en dit bewijst, d3t
er wel eens persoTien zijn geweest- die het
royale gebaar van de Engelsen verkeerd
hebben begrepen dat d-e beloning alleen
wordt uitbetaald, als het ingeleverde wa
pen bruikbaar is, of zonder veel moeite
bruikbaar kan worden gemaakt.
's-Avonds laat heb ik nog even in de
bar van het hotel gezeten, die doortrok
ken was van de geur van een er aan
grenzende jasmijnhof. Tientallen officie
ren in burger hingen er rond: grote,
slanke jongemannen met vervaarlijke
snorren en de revolver met een koord
aan de pols gebonden. De stemming was
vrolijk, zo niet uitbundig, en er werd
veel gelachen en gedronken.
„De EOKA is eerder vervelend dan
gevaarlijk", zei een politie-kapitein
tegen me. uit wiens broekzak een zwave
Browning kwam kijken. „Je moet wat
meer uitkijken dan je vroeger deed,
maa-r dat is dan ook alles Als je
voortdurend op je qui vive bent; kan
je eigenlijk niets gebeuren Het is,
dat de EOKA de rug in plaats van d»
borst laat zien, anders bestond ze al lang
niet meer
(Advertentie)
2 persoonsbus 58 ct.
gezinsbus
NUNSPEET
Te Bloemfontein in ZuiflrAfrika is Sir
Aneurin Bevan leider van de linker
vleugel van de Labourpartij, is bij de
verkiezing van de nieuwe parlementaire
commissie der partij ook wel
duwkabinet' genoemd op de derde
plaats van de ranglijst gekomen. Bij
de vorige verkiezing door de socialisti-
schc parlemensleden in juni 1955 bezet-
de Villiers Graaff gekozen tot leider van fe de zevende plaats,
de verenigde partij, in welke functie hij De u;tsiag der verkiezing werd giste-
•lacobns Strauss opvolgt. Daarmee wordt rgn bekendgemaakt. In totaal werden
bij automatisch leider van de oppositie twaalf leden van het schaduwkabinet ge-,
kozen. Harol Wilson, de economische des
kundige van de partij, die eens met Bevan
als minister in een labourregering ont
slag nam, kreeg de meeste stemmen.
dat dit geschiedde naar aanleiding van het
Brits-Franse militate optreden. Er was
evenwel geen verontschuldiging voor „de
ze doldrieste daad" aan te voeren, zo
meepde Butler. Hij zei vervolgens, dal
Hammarskjoelds rapport, naar het scheen,
niet volledig rekening houdt, met de re
solutie van de Algemene Vergadering,
waarin wordt aangedrongen op doeltref
fende maatregelen om het kanaal te her
openen en de vrijheid van scheepvaart te
herstellen.
'De Egyptische minister voor pla'.te-j Nasser had het willen doen voorkomen,
Iandsaangelegenheden, Abdel Latif Bogh-
dadi. zal het toezicht uitoefenen op de
uitvoering van de plannen voor vrijmaking
van het Suezkanaal, aldus is donderdag
te Cairo bekendgemaakt. Boghdadi zal
ook de leiding hebben bfl de wederop
bouw in Port: Saïd. Hij zal, naar men
verwacht, maatregelen treffen om zo
spoedig mogelijk met het opruimingswerk
In het kanaal te beginnen.
In Britse regeringskringen blijft men
van mening, dat dit werk zo snel moge-
lijk moet worden uitgevoerd. Daarom is
men het niet eens met de aanbeveling
van secretaris-generaal Hammars joe
dat eerst gewacht moet worden. _mlda
alle Britse en Franse troepen uit Egypte
zijn teruggetrokken. Ook vraagt men zi
in genoemde kringen af. of het kanaal
spoedig bevaarbaar kan worden j
als er geen grote zeevarende mogendheid
aan het opruimingswerk deelneemt, in
dit verband wordt verklaard. dat de Brit
se troepen te Port Said, naar men ver
wacht. tegen het weekeinde alle obsta
kels in de vaargeul, voor zover het ka
naal door hen wordt beheerst, zullen heb
ben opgeruimd.
Edens plaatsvervanger, Butler, deelde
gisteren in het Lagerhuis mee. dat „de
onbevredigende elementen" in Ham
marskjoelds rapport betrekking hebben op
de wijze waarop hij de bevaarbaarma-
king van het stuk van het Suezkanaal. dat
niet door de Brits-Franse troepen wordt
beheerst, wil regelen. Butler beschuldigde
de Egyptenaren ervan het kanaal opzet
telijk en stelselmatig gesaboteerd te heb
ben door 47 schepen tot zinken te brengen
en twee bruggen te vernielen. President
Gezicht op Nicosia, de hoofdstad van
Cyprus, vanaf een van de minaretten
van de moskee van Seluniye. Op de ach
tergrond het woeste bergland van Ky-
renië, waar de meeste EOKA-leden zich
schuil houden.
(Advertentie).
Het Britse ministerie van buitenlandse
zaken heeft gisteren bekend gemaakt,
dat Groot-Brittannië met ingang va.n 6
december 1956 van zijn rechtsbevoegdhe
den en zijn speciale voorrechten in de
voormalige Spaanse zone van Marokko
zal afzien. Deze rechten en voorrechten
vloeien voort uit een verdrag in 1856 ge
sloten tussen koningin Victoria van Enge
land en d« toenmalliige sultan van Marok
ko.
José Suarez als Frederico, de vriend van
de grappenmakeren diens slachtoffer
Betsy Blair in de film „Grand' rue"
Straat zonder uitzichtvan de
Spaanse regisseur J. A. Bardèm.
U voelt U weer "stralend
Het, legendarische Christusbeeld
TOLEDO, vol van historie is
een avontuur. Men behoeft daar
niets voor te doen. dan rustig een
plaatsje te zoeken op een van de
terrassen op een steenworp van
het °u<le Alcazar en u de geschie
denis van deze stad te realiseren.
Toledo, zeggen de Spanjaarden,
is zo oud, dat toen God de zon
schiep, hij ze boven Toledo plaat
ste en zo ge uw plaatsje niet in
de schaduw hebt gezocht vermoedt
ge, dat daar sedert die schepping
niet veej verandering in is geko
men.
De hitte van de dag ls voelbaar
en de kruik naast het snoep-
kraampje waaruit ge voor enkele
centimos een paar slokken water
moogt nemen liever gezegd. W
de mond moogt laten gieten, want
het tuitje wordt niet met de lippen
aangeraakt gaat voortdurend
van hand tot hand.
Eens, in haar bloeitijd, telde
deze stad vierhonderddüizend in
woners nu zijn het er nog slechts
veertigduizend, die voornamelijk
van de toeristen leven. Daar is
weinig aardigheid aan. men duike,
in Toledo, dus in de historie.
DE GESCHIEDENIS, het ver
haal over de inneming door de mu
zelmannen in 711. de Moorse be
zetting. de herinneringen uit de
dagen toen Toledo nog hoofdstad
van Spanje was. de .eerbiedige be
wondering voor de schilder- Domi-
nico Theotocopulie. wiens naam
de Spanjaarden toen hij zich in
1576 in Toledo vestigde, niet kon
den uitspreken en die. met het oog
op zijn afkomst de Griek. El Greco
werd genoemd -en de legenden.
Toledo beeft vele legenden, men
vindt Ze in geen schrifturen bij
een. maar het zigeunertje met het
ene been. dat jaren geleden van
de hellingen rond het Alcazar viel
en nu a] schoenpoetsend door de
stad trekt weet me er uit het
hoofd enkele te vertellen.
Kent ge het verhaal van de jood
die het Christusbeeld ging begra
ven? Er stond hier een beeld van
de gekruisigde Christus in Toledo
en een Jood kon dat niet langer
verdragen. Hij verliet op een nacht
zijn huis. sloop door de stille stra
ten en stal het beeld, om het even
buiten de stad in een put te wer
pen. Toen ging hij weer naar huis,
tevreden, want niemand had hem
gezien. Doch de volgende dag,
toen de bewoners van Toledo op
straat kwamen, vonden zij er een
bloedspoor, dat liep van de put
naar het huls van de Jood. Nu
staa< dat beeld achter een raam
In een groot huis in Toledo.
Of hebt ge ooit de geschiedenis
gehoord van het Christusbeeld,
dat met een arm omlaag wijst.
Dat beeld staat nog in Toledo.
Eens vond onder dat beeld de ont
moeting plaats tussen twee jonge
mensen, een Spaans officier en
een meisje. De officier nam hier
zijn geliefde in de armen en deed
haar de trouwbelofte, toen trok hij
voor jaren naar Vlaanderen. Het
meisje wachtte en iedere dag, als
zij aan de put water ging halen,
vertelde zij dat zü straks zou gaan
trouwen. Maar toen de officier
terugkwam was hij zijn belofte
vergeten. Het meisje, Spaans en
dus trots, liep naar de rechter.
„Waren er getuigen bij, toen hij
de belofte deed?"
Ja, de Christus."
De rechtbank ging met het
meisje en de officier naar het
beeld. Het meisje knielde daar
neer en vroeg, of het beeld de
man wilde aanwijzen die haar de
trouwbelofte had gedaan. Toen is
het, volgens de legende, gebeurd
en nóg houdt het beeld de arm
omlaag. Het tweetal is, zo luidt
het verhaal, toen uit eerbied voor
dit wonder in het klooster gegaan.
Toledo is vol van historie. Aan de wand van een herkmuur vindt
men er nog de ketenen van de Christenen onder de Moerse
heerschappij.
weinig opvallende, soms zelfs hinderlijke
dingen. Maar naarmate het drama zich
concentreert in de hoofdfiguur, het meis-
tenfies ernstig ODvat dwingen ziin kor- ie Isabella, worderi de beelden spreken-
tenties ernstig opvat, dwingen zijn Kor- dgr en geladen met een aangrijpende tra-
Op het festival in Venetië hebben de Spanjaarden dit jaar voor de grootste agr en eu ulcl TO1 aall„njiKllue lrB.
verrassingen gezorgd. De eerste was „Calabuch", een satire van Louis Berlanga nmten hem, de komedie door te zetten en giek Daar .g bijv00rbee!d de scène in de
I li'I' WÊ I meisje voelt zlch be^ijd van aUe twiffeL kerk' als «a.voor het eerst gewaar
en de andere „Calle Mayor" van J. A. Bardèm, die de prijs van de interna
tionale filmpers verwierf.
inaie rumpers verww.1, angsten en vernederingen en met bet £°rd& da' SnrHèm hetirten
Bardem is ook in ons land beha ve als schrijver bekend geworden door zun vo®ruitzicht op een liefhebbende man, een 'Ten™ inf fan 'won-
knappe film „De dood van een wielrijder", zodat we ons er over verheugen, hujs en kinderen uitgelaten van vreugde deSL snfnnfnren gevoe em van ZZ
dat zijn jongste film de Franse versie van'een Spaans-Franse co-produktie en geluk. Maar Juan, die al min of meer Pachting*en bodschapte wekker? Dan
onder de Uiel Grand rue" ren veer jnerheen heeft gevonden. Daarmee hebben voorbestemd is een rnke fabrikanten- T
onder de titel „Grand' rue" een weg hierheen heeft gevonden. Daarmee hebben voorbestemd is een rijke fabrikanten
we dan eindelijk weer eens een speelfilm, waarover de liefhebber zich van harte
kan verheugen.
vwiuBinuu is «JU IIJKB iduuMiHcii- is er nog de processie waarbij Juan op
dochte, te huwen, voelt hoegenaamd onstuimige wijze zijn liefde verklaart en
niets voor haar en ziet met groeiende ont- Bardèm voortreffelijk de koppen van
zetting en wroeging, wat hij heeft aange- volksvrouwen in zijn beeldritme op'.aei-it.
Het verhaal, door Bardèm zelf geschre- richt. Te laf om de komedie af te breken oi de prachtige scène van Isabella, die op
ven, speelt in een Spaanse provinciestad, of een eerlijke oplossing te kiezen, gaat bed gelegen, speelt met twee bioscoop-
waar de mensen elkaar allemaal tot in het hij ei vandoor en laat hij het aan een kaartjes welke ze aan elkaar past En
zoveelste voorgeslacht kennen en elkaar vriend over, het meisje op de avond van niet te vergeten de verrassende beeld-
wegens gebrek aan veel geestelijke ex- het grote bal, waarop de verloving bekend overgangen waarmee hij verschillende
pansie en een overvloed aan vrije tijd be- zou worden gemaakt, de afschuwelijke episodes zinvol met elkaar verbindt
1 1- n—, „v, Lrtlrlrt+ertvi T n rln HinniJrtniiJ +ev rtn+Vnitlnvi "D trwand H
loeren, bekritiseren en bekletsen. In de waarheid te onthullen. De vriend doet
Een hoogtepunt bereikt Bardèm in de
„Straat zonder uitzicht", zoals de film dit in de lege balzaal, vóór het feest zal
hier te lande heet, ontmoet men elkander beginnen, resoluut en zonder vee] woor- nfann-?»imnnr i;ff afspeelt,
dagelijks, slenterend, spiedend, rodde- den. Maar wat hij zegt. verplettert het nanten aanslaat%n de Liend zh^ schok"
door ze in enkele seconden uit wolken
volk, dat niet tijdig aan de man is ge-
toraen, is het weerloze slachtoffer van
de door verveling gedreven, over het
paard getilde, gevoelloze mannen, die hun
vertier zoeken in het kroeglopen, lallen
m andere mannen lastig vallen met grap.
>en, die te ver gaan.
Een club leeglopers, die reeds eerder
-en schrijver tot razernij bracht door hem
in het Zuidafrikaanse parlement.
Strauss, die voor herstel overzee ver
toeft was wel herkiesbaar gesteld. Hij
had 'in een brief aan het congres mede-1
deling gedaan van het jongste mediscne Alfred Robens, deskundige voor buiten-
rapport over zijn gezondheidstoestand jandse zaken kwam op de tweede plaats.
Waarin volledig herstel na drie ^maanden Hugh Gaitsketl. de partijleider en zijn
plaatsvervanger. James Griffiths, wer
den zes november na het begin van de
nieuwe ritting in het parlement reeds I
gekozen, evenals Herbert Bowen, die
verantwoordelijk is voor de partijdiscipli
ne in het Lagerhuis.
De andere negen leden zijn: C. R.
Mitchison James Callaghan. Anthony
Greenwood, sir Frrnk Soskice, Philip
Noel-Baker, dr. Edith Summerskill, Geor-
deei van de.alpemene economische ont-i ge Brown, Kenneth Yonger en Tom Fia-
wikkeling van Zuid-Afrika. Iser,
van het hoogste geluk neerstort in een
afgrond van afschuwelijk verraad. Hier
bedrijft Bardèm een spel met de camera,
de beelden van gezichten, het licht, het
geluid van de tingelende piano, door
kruist met schrille fluittonen, een spel,
dat resulteert in een optisch-akoestisch
en complete doodkist met rouwattribu- ^hofc6tf h"KWUenA^^nd^spot
en in het holst van de nacht thuis te volk te ^tLan ba- ^aa™ een heel drama met alle achter-
turen, een smakeloosheid die typeert,
vakanrtie in het vooruitzicht werd gesteld.
Hij had ook aan een eventuele opvol-
§er zijn volledige steun toegezegd.
Sir de Villiers Graaff had in een
openingstoespraak tot het congres ver
klaard, dat de partij het beginsel van
het leiderschap der blanken zal hand
haven. Er moesten terstond' stappen
worden gedaan voor het ontwikkelen
van de naturellen-reservaten als onder
van het schuifelende volk te ontgaan, be- ^ndënsamënvloe\r
- looft ze met hem mee te gaan. Maar een- T
nest een 35-jarig meisje, dochter van een maal weg naar het station, in de In Betsy Blair, die indertijd in „Marty"
imciersweduwe, tot mikpunt van een troosteloze regen, hervindt ze de moed eve.n^ens een naar liefde hunkerend
wrede grap. Door een gemis aan inter- om de gruWelijke toestand en alles te '"eisje voortelde, vond oqk Bardèm een
lijke aantrekkelijkheid is ze weinig fa- trotseren Ze keert terug naar huis en in voortrexfelijk medium, met een gevoelig
voriet en het Het er naar uit, dat ze een de kame,- waar de bruidsjapon nog op f." exPressief gezicht, dat hü voortreffe-
oude vrijster zal worden. Naar het uiter- de pop hangt gaat zij naar het raa^ en lijk wist te benutten,
lijk gedwee meelopend ;n het gareel van sjaart 2e eindeloos bedroefd door de „Grand' rue" is een ontroerende film
huichelachtige, bekrompen burgerlijk- regen naar buiten. Na de zonnige droom van een vrouw met een vroom "errocd
hpirl ic 7ö van nallirp levenslust!tr pn in- a.._ i6U u
heid, is ze van nature levenslustig en in- eenzamer dan ooit
tens verlangend naar de goede dingen van
en een hunkerend hart, knap gemaakt en
Alles bijeen een verhaal, dat het meer rnet enkele hoogtepunten van zeldzame
het leven, de liefde en wat die allemaal moet hebben van de voelbare, gesugge- filmpoëtische schoonheid,
kan schenken. Daarbij is ze vroom en ziet reerde achtergronden, die Bardèm tot Laat niemand, die 18 jaar is of ouder
ze de andere mensen even eerlyk en op- zjjn striemende hekeling van het verwor- zich door de misleidende Nederlandse
recht als ze zelf is. den provinciale milieu dreef, dan van titel of de banale reclameslagzinnen doèn
Juan, één der branieschoppers, begint spectaculaire handelingen. Daar, waar hij weerhouden, deze film met zo\cel posi-
haar het hof te maken. Als zij zijn at- zich aan uiterlijkheden waagt, doet hij tieve waarden te gaan zien Ph~
