Inzicht van Jan
leverde prachtige
van Riebeeck
resultaten
Het is niet alles Lutine-goud
wat blinkt
Moeder van de vijfling vertelde
WÊÊÊÊÊmLx% 'fOilXSs «s?
a._
Drie hoofdsteden in één land
J
Observator
Nu al moeilijkheden rond nieuwe
bergingsmaatschappij
Bidstonde voor
Hongarije in St.-Pieter
De toestand van de
H. Vader
Grotere diepte van
Waterweg
Het Moerdijkkanaal
ZATERDAG 24 NOVEMBER 1956
«AGINA 3
Kaapstad heeft de grootste open haven ter
wereldDeze mededeling kan men in
bijna alle boeken en propagandamateriaal
over de Unie van Zuid-Afrika vinden. De
grootste en tevens de mooiste, met de be
roemde Tafelberg als bekroning. Momen
teel is die mooie haven van Kaapstad een
trekpleister voor tal van schepen, die de
oude route rond de Kaap maken. Aangezien
er, afgezien nog van de politieke moeilijk
heden, minstens drie maanden nodig zullen
zijn, om het Suezkanaal weer voor de scheep
vaart bruikbaar te maken, zal Kaapstad
voorlopig zich nog wel in een bijzonder
groot havenverkeer mogen verheugen. Het
is evenals Durban, in Natal, flink op weg om
recordcijfers inzake aantal schepen en ton
nages te maken. Het was reeds een belang
rijk knooppunt voor de scheepvaart op het
zuidelijk halfrond. Thans neemt zijn be
tekenis met de dag toe. Er vaart een aantal
bekende lijnen op Kaapstad, uit Amsterdam
heeft de Holland Afrikalijn een maande
lijkse verbinding. Wat Engeland betreft, de
Union Castle Line heeft elke week 'n afvaart
naar Kaapstad. Andere Engelse scheepvaart
schappijen onderhouden min of meer ge
regelde verbindingen. Van India uit vinden
veertiendaagse afvaarten plaats door de
British India Line, voorts doen schepen van
Italiaanse, Australische en andere buiten
landse lijnen de haven van Kaapstad min of
meer regelmatig aan. Met de Ver. Staten
onderhoudt de Farrell Line een veertien
daagse verbinding. Ook aan luchtvaartver
bindingen is geen gebrek. De K. L. M. ver
toont haar vlag driemaal per week in
Kaapstad. Het is trots op zijn nieuwe
Duncan-dok.
Als ze voor het eindexamen slagen, mogen Carlo
Albert, Maria Ester, Maria Fernanda, Maria Christina
en Franco een reisje naar Italië maken
NEDERLANDSE HARING-
UITVOER
Kaapstad wemelt van de schepen
De vaart om de Kaap, waarmee sommige Nederlandse rederijen
voorzichtigheidshalve zijn begonnen, toen de eerste oorlogswolken
zich boven het Suezkanaal samenpakten, staat wel bijzonder in het
centrum der belangstelling, omdat de voor de Westeuropese
industrie zo hoog nodige olie uit het Nabije Oosten grotendeels over
deze lange route verscheept moet ivorden. Inmiddels is vooi de
olietankers de vaart om de Kaap geen afdoende oplossing. Bij de
huidige tankervloot kan slechts van veertig tot vijftig procent rond
Afrika gebracht worden. Pas over twee of drie jaar zal het mogelijk
zijn, heel de oliebehoefte van West-Europa via de Kaap te ver
schepen. Immers, er staan ongeveer honderd tankschepen op stapel,
waaronder grote van 85.000 tot 100.000 ton. De laatste categorie
kan ook in economisch opzicht met de route door het Suezkanaal
concurreren en dit zou dan eventueel zonder al te grote nadelen
uitgeschakeld kunnen ivorden. Drie jaar is evenwel een hele tijd
en de lange duur blijft voor de kleinere tankers tocli altijd een groot
bezwaar.
Toch zal vooral Kaapstad nog lang
van de nieuwe situatie kunnen profi
teren. De haven wemelt van de sche
pen. Het is prettig te kunnen vertei
len, dat in de uitleg van die haven
Nederlandse maatschappijen een groot
aandeel hebben gehad. Wanneer we
dit constateren, gaan onze gedachten
onwillekeurig uit naar de koene pio
niers, door wie indertijd Kaapstad en
de Kaapkolonie werden gesticht. Te
Port Said staat aan de ingang van het
Suezkanaal een standbeeld van de
stichter ervan, de Fransman Ferdinand
de Lesseps. Het werd ook tijdens de
jongste gevechtshandelingen niet be
schadigd. Te Kaapstad staat het stand
beeld van de Hollander Jan van Rie
beeck de man, die de plaats verken
de w'aar onze voorvaderen hun ver-
versingspost op de weg van het moe
derland naar de Indiën wilden vesti
gen. Dat was ongeveer driehonderd
jaar geleden.
Aan de Cabo de Bona
Esperance
De historie van Kaapstad begon
met een „remonstrantie". Op maan
dag 26 juli van het jaar 1649 werd
door de onderkoopman der Oost-Indi
sche Compagnie Leendert Janz inge
volge de hem verstrekte opdracht,
aan zijn superieuren aangeboden de
„Remonstrantie, waerbij cortelyk
werd verthoont ende aangewesen wat
dienst, voordeel ende proffijt de Ver-
eenighde g'Octroijeerde Oost-Indische
Comp' sal comen te trecken door 't
maecken van een Fort ende Thuijn
aan de Cabo de Bona Esperance
Naar gewoonte vergaderden de He
ren XVII enkele malen over deze „re
monstrantie" bespraken de adviezen,
welke ze erover van de Kamers van
Koophandel van Amsterdam en van
Zeeland ontvingen, die van schippers
(scheepskapiteins) en andere bevoegde
beoordelaars en ontvingen ten slotte in
gehoor Johan van Riebeeck. Deze bood
zijn diensten aan als leider ener expe
ditie naar dé Kaap. Hij werd aangeno
men als Opperkoopman an „opper
hoofd van het volk gaande met het
schip „de Drommedaris naar Cabo de
Bona Esperanza". Men ziet, onze
voorouders namen het niet zo nauw
met de schrijfwijze van namen.
Jan van Riebeeck vertrok op 24 de-
tentotten te kunnen weerstaan. Het
bleek hem al spoedig, dat de Portuge
zen die op hun weg naar de Indiën hier
herhaaldelijk geland waren, toch niet
ver het binnenland ingegaan waren.
Hij vond een maagdelijk gebied. Langs
het strand vermaakten zich olifanten
en neushoorns in de zee. De bodem
bleek uiterst vruchtbaar. Hij liet
ook direct een „thuijn" aanleggen,
haalde slaven uit Madagascar en Ko
rea, die hij op het land te werk stelde
en bestelde in Holland zaden en stok
ken voor wijnstokken. Nog steeds is
de Kaapse wijn een bij velen gewaar
deerde wijnsoort.
De eerste roos
Onze pionier maakte jacht op de wil
de dieren, zorgde dat ze de aanplan
tingen niet konden beschadigen en in
het jaar 1658 konden de eerste druiven
in uit het vaderland aangevoerde
wijnpersen geperst worden. In novem
ber van datzelfde jaar plukte mevrouw
van Riebeeck de eerste roos van de
rozenstruiken, die eveneens uit Hol
land waren aangevoerd. Allengs kreeg
de „verversingspost" aan de Kaap
een weidse roep, als van een klein pa
radijs. Reizigers prezen de kersen
boomgaarden de sinaasappel- en
citroenbomen en ze vertelden er
van, dat men die op zee kon ruiken,
kilometers, voordat men de Tafelbaai
binnenvoer. Er werd een systeem van
snelle postschepen ontwikkeld, dat in
de plaats kwam voor de grote, platte
stenen, waaronder voorheen reizigers
van en naar de Indiën hun brieven
neerlegden, in het vertrouwen, dat ze
door de opvarenden van een ander
schip mee naar huis zouden worden
genomen.
Aanvankelijk was het niet de bedoe
ling aan de Kaap een kolonie te stich
ten en er grondgebied te verwerven.
Men dacht in de Zeven Provinciën niet
aan emigratie en evenmin zon men op
een afzetgebied voor vaderlandse pro-
Morin de la Queillerie, echtgenote
vuil Jan van Riebeeck. Ze plukte de
eerste roos aan de Kaap
dukten. Men vond, dat de schepen bij
het eiland St.-Helena veel te lang
moesten blijven liggen, n.l. twee we
ken, teneinde nieuwe proviand etc. te
kunnen opdoen. Aan de Kaap was hier
toe slechts één week nodig. De „thuijn'
zou de nodige verse groenten leveren,
afdoend middel tegen de scheurbuik.
Het vee dat men zou fokken zou vers
vlees leveren. In het Fort zouden de
aan de Kaap gestationeerde employés
van de Oost Indische' Compagnie vei
lig kunnen wonen.
Van een „Nader
Consideratie
Maar.... de ondernemende Jan van I
Riebeeck dacht verder dan de Heren
van de Compagnie. Hij stelde een „Na
der Consideratie" op over het project
van een Fortresse ende Plantagie",
waarin hij nadrukkelijk wees op de
mogelijkheid, om de huiden van „Elan
den, steenbocken ende andere bees
ten via Batavia naar Japan" te verko
pen, „te welcker plaetse deselve in-
sonderheijt de steenbocke vellekens,
die wel de minste ofte kleijnste packa-
sie maken, een seer courante Coop
is". Hij zond ook niet minder dan
twaalf expedities uit, om het fabelach
tige goudland Monomotapa te vinden.
Er werd echter niet genoeg in noord
oostelijke richting gezocht. Pas twee
eeuwen later zijn de goudmijnen van
Witwatersrand ontdekt
Napoleon dronk Kaapse wijn
Jan van Riebeeck moedigde de ves
tiging van vrije mannen aan.
In 1657 had hij er negen bijeen, aan
wie hij belastingvrij land beschikbaar
stelde, om er de landbouw te beoefe
nen. Ze waren verplicht, hun produk-
ten aan de Compagnie te leveren en
mochten geen handel drijven met de
inheemse bevolking. Aldus werd de
grondslag voor een kolonie gelegd.
Vooral de wijnbouw floreerde, nadat
Hugenootse vluchtelingen zich aan de
Kaap gevestigd hadden. De Kaapse
wijn werd o.a. naar St.-Helena uitge
voerd, waar hij door de banneling Na
poleon gedronken zou zijn.
Het was de beroemde Gijsbert Ka
rel van Hogendorp, die voor het eerst
kolonisatie van de Kaap volgens toen
maals moderne lijnen bepleitte. Hij
zag een kolonie niet als een blijvend
wingewest voor het moederland, doch
als een in de toekomst zelfstandig land
dat vrijwillig de banden met dit moe
derland zou blijven onderhouden. De
eerste poging tot kolonisatie op grote
schaal werd door hem geleid. In 1803
kwamen de eerste immigranten uit
Nederland aan, maar zijn initiatief
leed schipbreuk op de bureaucratie.
We kunnen hier moeilijk de historie
op de voet volgen van de Kaapkolo
nie, zoals deze zich uiteindelijk ont
wikkelde, met als resultaat de huidi
ge Unie van Zuid Afrika. Ons doel was
even het licht van de schijnwerper te
werpen op Kaapstad, nu het zozeer in
het nieuws staat. Dit Kaapstad is een
flink uitgelegde stad van ongeveer
zeshonderdduizend inwoners. Het is
voor Zuid-Afrika een oude stad. In te
genstelling met andere steden in de
Unie heeft het nog een oud centrum,
dat inmiddels langzaam aan het ver
dwijnen is. Kaapstad is de oudste blan
ke gemeenschap in Afrika ten zui
den van de evenaar, afgezien dan van
enkele Portugese nederzettingen langs
de kust van Angola. Talrijke namen
van straten herinneren aan de Neder
landse stichters. De Adderleystraat
heette vroeger Herengracht, voorts
zijn er de Waalstraat, de Buitenkant
straat, de Spinstraat en de Strand-
straat.
Een land met drie hoofd
steden
Kaapstad is een der drie hoofdste
den van de Unie van Zuid-Afrika en
wel de wetgevende. Pretoria in Trans
vaal is de administratieve, Bloemfon
tein (Oranje Vrijstaat) de rechtgeven-
de. De verdeling van de regering tus
sen Kaapstad en Pretoria houdt in, dat
de leden van de Volksraad de sena
toren en de regeringsambtenaren elke
zes maanden een reis van bijna vijf
tienhonderd kilometer moeten aan
vaarden
Evenals heel Zuid-Afrika is Kaapstad
twee-talig, het Afrikaans en het Engels
zijn er de voertalen. Het heeft een
Een van Kaapstads voornaamste verkeersaders, Alderley Street, die vroeger
Herengracht heette. Links op de achtergrond de beroemde Tafelberg.
mooi winkelcentrum met grote, uit
stekend ingerichte zaken, moderne
schouwburgen en bioscooptheaters. Het
is omringd door fraaie sportvelden. De
universiteit is de oudste van de Unie
en eveneens twee-talig. Een grote bi
bliotheek, een museum en een sterren
wacht vullen er het culturele leven aan.
In de omgeving van Kaapstad is een
aantal beroemde Afrikaanders gebo
ren o.a. Paul Kruger, veldmaarschalk
Jan Smuts en generaal Louis Botha.
Ook Malan komt er vandaan.
Kaapse Maleiers
Een bijzonder merkwaardige wijk
van Kaapstad waar vele z.g. naturel
len wonen, dus afstammelingen vaiï
blanken en negers en mensen van an
dere rassen, is die der Maleiers. De
Kaapse Maleiers vormen een volks
deel op zichzelf. Het zijn afstammelin
gen van uit Indonesië ingevoerde sla
ven en van in later tijden daarheen ge
zonden politieke bannelingen. Ze spre
ken geen Maleis meer, doch een met
Maleise woorden doorspekt Afrikaans
zijn Mohammedanen en Kaapstad telt
daardoor een drietal moskeeën. Velen
hunner maken de grote pelgrimstocht
naar Mekka. Bij vertrek en aan
komst der pelgrims biedt een deel van
de haven een Oosterse aanblik. Merk
waardig genoeg hebben de Kaapse
Maleiers, nadat vele Hollandse kolo
nisten uit de Kaapkolonie waren weg
getrokken, vele oude Hollandse lied
jes bewaard. Toen Prins Bemhard in
1954 te Kaapstad vertoefde, gaf een
Maleis koor voor hem een uitvoering
van de mooiste.
Het is dus wel een buitengewoon
merkwaardige stad, dit door onze
voorouders gestichte Kaapstad dat
trots de bijnaam draagt van „Rendez
vous der Zeven Zeeën". Geen wonder
dat er steeds meer toeristen heen trek
ken, zoals trouwens naar gans de Unie
van'Zuid Afrika", waar men van drie
maal zoveel zonneschijn kan genieten
als hier
Het standbeeld van Jan van Riebeeck
te Kaapstad.
(Van onze Amsterdamse redactie).
Er is rumoer ontstaan rond de N.V.
Ned. Duik- en Bergingsmaatschappij die,
zoals we een paar dagen geleden bericht
ten, volgend jaar een serieuze poging
zou wagen het goud van de in 1799 ver-
gan« „Lutine" op te delven. De drie he
ren die, naar de directeur van de maat
schappij, de heer W. van Wienen uit
Bussum. die ook de nieuwe duikinrich-
tlng had ontworpen op een perscon
ferentie verklaarde, als commissarissen
tot de N.V. zouden toetreden, hebben
zich teruggetrokken, omdat zij hun naam
niet aan deze zaak wilden geven.
Een Amsterdams publiciteitsbureau,
dat reeds een deel van de publiciteit
rond die opzienbarende gouddelverij had
verzorgd, heeft eveneens de heer Van
Wienen meegedeeld zich van de onder
neming te distan eieren totdat de direc-
Jan van Riebeeck. Hij zag verder dan
de heren van de Oost-Indische
Compagnie
cember 1651 met drie schepen en op
7 april 1652 zette hij voet aan wal aan
de Tafelbaai. Hij vond bijzonder gun
stige voorwaarden bij de Kaap, die
tevoren als de Stormkaap berucht
was geweest, maar later met een ple
zieriger naam herdoopt werd, die van
Kaap de Goede Hoop.
Een fort
Hij was een man vol energie. Iemand
met een statig voorkomen, als van een
personage, dat gewend is, gehoor
zaamd te worden. Het eerste wat hij
deed, was het bouwen van een fort,
teneinde aanvallen van vijandige Hot-
Maar, zegt moeder Diligenti. drie jaar
achtereen ben ik om zo te zeggen geen
minuut van hun sponde geweest. De eer
ste drie jaren na de geboorte van de vijf
herinner ik me, behalve vanwege de grote
emotie otn het wel heel ongewone, als
een aaneenschakeling van slapeloze nach
ten en van werk overkropte dagen. Maar.
zo voegt ze er peinzend aan toe dat is
eenvoudig moederplicht. Zeker in het eer-
ste jaar ma.g een moeder haar kind nooit
alleen laten. Het kan elk ogenblik haar
hulp nodig hebben niet alleen, doch moet
er zich van bewust zijn. dat moeder er al
tijd is. Ook baby's voelen heel goed aan,
wie er bij hen is en alleen zijn is dikwijls
een grote kwelling.
Zulks wil natuurlijk weer helemaal niet
i zeggen, dat moeder Diligenti haar vijfling
ln die eerste tijd steeds op schoot had.
Neen. zo was het beslist niet. Ze heeft
ze geen ogenblik verwend, de een niet
voor de ander voorgetrokken. Maar steeds
hield ze hen in het oog.
Kort na de geboorte was dit wel een
heel zware taak. De kinderen waren ver
onder het normale gewicht en hun consti
tutie uiterst teer. Ze konden niet. op nor
male wijze gevoed worden. To-ch hebben
ze moedermelk gekregen, echter ver
mengd met vruchten, groenten en tomaten
en vleessappen.
„Het was voor mij een geweldig voor
deel", aldus vertelde moeder Diligenti
aan Argentijnse reporters, voor wie ze te
langen leste haar huis openstelde, „dat
mijn man in goede doen verkeerde. We
woonden toen al in de grote, ruime villa
in een buitenwijk van Buenos Aires, met
een aangrenzende, grote tuin. We waren in
staat de hulp en medewerking van spe-
cialisten te betalen en konden onze vijf-
y VfcV liag alles geven, wat ze nodig hadden.
.T*» 4*r^f.-V'ïV Naar voor de hand ligt. had ik reeds
"wTWËUnÓ» van het begin af aan assistentie nodig. La-
He grote, open luwen van Kaapstad, t,Rendez-vous der Zeven Zeeënist^eds^'d^kloklmoesf kijken. Want de
De vrouw, die steeds wars geweest is van alle publiciteit, Anny Dili
genti, .heeft eindelijk de stilte verbroken, die om haar heen heerst.
Jarenlang wijdde ze zich aan de verzorging en de opvoeding van haar
wereldberoemde vijfling, die dank zij haar wijs besluit, waarmede
vader Diligenti het volkomen eens was, konden opgroeien, zonder
dat ze door overmatige belangstelling van de kant van publiek en
pers en radio, mitsgaders televisie uit hun geestelijk evenwicht werden
gebracht. Ze zal de eerste zijn, om te erkennen, dat haar vijfling geen
wonderkinderen zijn. Maar wel stelt ze met bijzondere voldoening en
gerechtvaardigde trots vast, dat elk van de vijf een goed karakter, een
gezond stel hersens en een gelijkmatig humeur heeft en bovendien
hijzonder aan haar gehecht is.
voedingen moesten stipt op tijd gebeuren,
terwijl het ene kind grotere zorg nodig
had dan het andere. Maria Fernanda had
nog veel meer dan de andere een nauw
lettend toezicht nodig. Ik stond vaak met
de chronometer in de hand, terwijl de
verpleegsters bezig waren.
Het was altijd Maria Fernanda, die na
twee uur geslapen te hebben, zich wakker
meldde en daardoor haar zusjes en broer
tjes eveneens wakker maakte. Dan moest
er flink aangepakt worden, om ze allemaal
weer tot bedaren te brengen".
Het is genoegzaam bekend, dat de Dili
genti s hun vijfling hebben laten opgroeien
zonder dat er te veel aandacht geschon
ken werd aan hun bijzondere geboorte.
He; heef) moeite gekost, maar het is ge
lukt. Toen ze vier jaar waren, werden ze
naar een Amerikaanse kleuterschool in
Buenos Aires gestuurd. Hier bleven ze nog
geruime tijd samen. Ze gingen echter
ieder naar een andere lagere school en
zochten daar hun vriendjes en vriendin
netjes. Thuis speelden ze veel samen. Er
was elke namiddag een gymnastiekleraar,
die met hen lichamelijke oefeningen deed.
dan werd er gegeten en om half negen,
nadat er nog wat gespeeld was, ging de
vijfling naar bed. om meestal bijna di
rect in te slapen.
Thans gaan de vijf elk naar een afzon
derlijke middelbare scholen. Ze studeren
goed en z0 ze niet uitblinken, ze zijn ze
ker ook niet de minsten van hun klas.
Een belofte doet hen zich flink inspan
nen. Wie voor het eindexamen slaagt,
mag een reisje naar Italië maken. Dit be
tekent een tocht per schip over de Atlan
tische Qceaan en door de Middellandse
Zee en een bezoek aan Rome, waar hun
op één na oudste zuster sinds enkele ja
ren woont en.pas een baby gekregen
heeft. Vooral de meisjes interesseren zich
bijzonder voor hun nichtje. Ze hebben er
reeds kleertjes voor gemaakt.
Moeder Diligenti kan nu weer eens naar
de bioscoop of naar de schouwburg. Ja
renlang was ze te moe, om er 's avonds
van te genieten. Ze heeft ook in lange
tüd geen vakantie genomen. Doch als de
vijfling slaagt of een aantal ervan, dan
gaat ze eveneens naar de Eeuwige Stad.
Haar op één na oudste dochter, Anna
Maria, trouwde met een Italiaan, die zich
te Rome vestigde. Ze noemde haar doch
tertje Patrizia Francesca Romans. Anna
Maria ziet uiteraard de komst va.n haar
moeder (deze werd in Italië geboren en
bezit evenals haar man nog steeds de
Italiaanse nationaliteit) met grote span
ning tegemoet.
Ook de ouders van moeder Diligenti zijn
natuurlijk erg benieuwd.
K. H.
teur van de N.V. Ned. Duik- en Bergings
maatschappij een groep integere finan
ciers rond zich heeft verzameld en de
financiële soliditeit van de bergingspogin-
gen boven alle twijfel verheven is.
Reden voor deze stappen ligt ln het
feit, dat de 58-jarige zakenman H. v. d.
B„ die „raadgever" en „officieus zake
lijk leider" van ^de N.V. schijnt te zijn,
in zakenkringen niet goed bekend staat.
O.a. zou de justitie zich reeds met vroe
gere manipulaties van deze B. bemoeid
hebben. s
H. Vader waarschijnlijk
aanwezig
Op last van de vicaris-generaal van
Rome, Clemente kardinaal Micara, zal
a.s. zondag in de Vaticaanse basiliek een
Heilig Uur worden gehouden om de vrede
voor de wereld en de hemelse bescher
ming voor het Hongaarse volk af te
smeken.
Vóór deze plechtigheid, tijdens welke
kardinaal Ottaviani, pro-secretaris van d
Congregatie van het H. Officie, zal pre
ken, trekken de verschillende groepen, de
seculiere en reguliere geestelijkheid, de
religieuze instituten en Derde Orden, de
Katholieke Actie, de Maria-congregaties.
de caritatieve en culturele organisaties,
de Italiaanse K.A.B., het Apostolaat des
Gebeds, alle jongens- en meisjescolleges,
alle overige instellingen en organisaties,
benevens de gelovigen uit het diocees
Rome, vanuit verschillende punten der
stad in processie naar de St.-Pieter op.
In Romeinse kringen verwacht men, dat
de Paus bij de plechtigheid aanwezig
zal zijn.
In Vaticaanse kringen wordt het be
richt tegengesproken, dat de H. Vader
aan griep zou lijden. Wel heeft Hij enige
dagen een lichte verkoudheid gehad,
waarvan Hij nu echter weer geheel ge
nezen is. Zelfs deze lichte aandoening
heeft Hem niet belet zijn gewone werk
zaamheden te verrichten. Gistermorgen
heeft de H. Vader reeds om half tien
een audiëntie verleend aan de talrijke
deelnemers aan het Italiaanse congres
van berggemeenten en daarna heeft hij
de apostolische delegaat van Frans-
Afrika ontvangen.
De minister van Verkeer en Water
staat heeft zich tegenover de gemeente
Rotterdam in beginsel bereid verklaard
te bevorderen, dat de weg van Rotter
dam naar zee wordt geschikt gemaakt
voor schepen met een diepgang van 38 a
39 voet, vorderende in de Rotterdam-
sche Waterweg een diepte van 116 dm
o.l.w. en daarbij voorts meegedeeld, dat
zijnerzijds tegen het beginsel van' een
open havencomplex op de westpunt van
Rozenburg voor zeer diepe schepenn geen
bezwaar bestaat. Voorts bestaat de ge
dachte om voor diepere schepen een ha
vencomplex te maken dat zover mogelijk
naar buiten is gelegen en waarvoor dan op
het ogenblik wordt gedacht aan een plaats
vlak bij de mond van de Waterweg tegen
over Hoek v. Holland. Dit havencomplex
zal waarschijnlijk eerst in de Water
weg uitmonden, doch mogelijk op den
duur ecn aparte uitgang naar zee krij
gen. Dit alles is nog onderwerp van een
i studie, die nog vee] arbeid en tijd zal
vorderen, aldus de minister in de me
morie van antwoord n.a.v. de begro
ting van Verkeer en Waterstaat aan de
Tweede Kamer.
Anna Maria, de op één na oudste dochter van de moeder van de Argentijnse
vijfling, met haar kindje.
Nieuwe kabinet nam contact op
met Belgische regering
In zake het Moerd(jkkanaal heeft het
nieuwe kabinet direct contact opgenomen
met de Belgische regering, aldus minis
ter Algera in de memorie van antwoord
aan de Tweede Kamer over de begroting
van Verkeer en Waterstaat. Het overleg
zal binnenkort worden voortgezet. De Bel
gische regering heeft in verband met het
Deltaplan er tot dusverre de voorkeur aan
gegeven zich niet uit te spreken over de
voorstellen in zake een nieuwe Rijn-Schel-
deverbinding, doch van Nederlandse z(jde
is er op gewezen, dat de ontwikkeling van
westelijk Noord-Brabant technische voor
zieningen op korte termijn vereist en dat
het met het oog daarop noodzakelijk is,
dat de Belgische regering een definitieve
(spraak doet. opdat de Nederlandse re
gering haar standpunt kan bepalen
Indien België zich voor het ogenblik
niet zou uitspreken over de voorstellen,
zou het later bezwaarlijk zijn, dat op deze
voorstellen een beroep wordt gedaan, daar
de feitelijke situatie in Noord-Brabant te-
gen .die tijd waarschijnlijk zo ingrijpend
gewijzigd zou zijn. dat de grondslag van
die voorstellen zou zijn verdwenen
De Nederlandse uitvoer van pekel- en
Jeurharing heeft volgens opgave van do
Lenst Nederlandse Haringcontrole in het
1erde kwartaal van dit jaar 11.840.135 kg.
netto bedragen ter waarde van 7.554.035,
tegen 13.861.367 kg. ter waarde van
7.884.302 in ed overeenkomstige periode
van 1955 en 14.960.543 kg. ter waarde van
8.849.643 in. het derde kwartaal van 1954.
