ÜNilampjes Pauselijke Maandintenties van hef Apostolaat des Gebeds Benzinebonnen voor toeristen Aan ideeën voor speelgoed ont breekt het de Amerikanen niet Ruimte-station kan teddy-beer niet verdringen Meer dan een half miljoen kijkers in Wesf-Duifsland Dik onderstreept en met een kruis erachter "BQf 01 In Frankrijk Een beetje weemoedig terug van Fifth Avenue TV-ster worden kost bijna een miljoen dollar DRAADLOOS CONTACT Ziekenfondspremie verplichte verzekering Naoorlogse geboortegolf en aantal leerlingen Nieuwe stukken bij Puck Twintig kinderen stierven Beperkingen voor Russische ambassadeur Een poezie-album dinsdag 4 december i9S6 PAGINA 5 Vermoedelijk geen verhoging Birmingham Door ondeskundige behandeling BRIEVEN UIT HONGARIJE AANGEKOMEN fei» pil Élliip i Uw maaltijd boeft U niet op te breken Een of twee Kennies blussen dat zuurbranden dadelijk. (Van onze correspondent). NEW YORK, 29 november Zojuist ben ik in een van de be kendste speelgoedwinkels van New York geweest, een die aan Fifth Avenue ligt, en ik ben er een beetje weemoedig van terug gekomen. Ik wilde dat ik nog maar tien jaar oud was en met Kerstmis een paar van de heer lijkheden kon krijgen, die ik in die winkel zag. Werkelijk, aan smaakvolle fantasie, aan ideeën voor kinderspeelgoed ontbreekt het de Amerikanen niet. Complete dierentuin Diversen Redding op zee voor de tv-camera' s Op het tvscherm Opvoedkundige spelletjes zijn legio Elektronische afdeling Volgens de Vereniging yan Speelgoediabrikanten zullen hïe.r dit jaar 1.3 miljard dollar aatt speelgoederen worden verkocht met Kerstmis. Het gemiddelde Amerikaanse kind zal 6 cadeautjes krijgen. Ach, dat iedereen maar zo kort een kind kan zijn Naar De Volkskrant vanochtend be richtte, zou de Sociaal-Economische Raad aan de minister van Sociale Zaken hebben Eeadviseerd de premie voor de verplichte ziekenfondsverzekering voor 1957 niet te verhogen. De premie bedraagt thans 4.2 Pet. De Ziekenfondsraad had geadviseerd voor 1957 deze premie te verhogen tot 4.6 pet, terwijl een minderheid van de Zie kenfondsraad, bestaande uit de vertegen woordigers van het bedrijfsleven, meende, dat. met 4.4 pot. kon worden volstaan. Het bericht van De Volkskrant is ech ter in zoverre onjuist, dat de SER nog Seen advies heeft uitgebracht. Vermoede lijk zal het advies van de commissie van de SER, die dit onderwerp behandelde, wel deze week de deur uitgaan, tenminste, in dien de commissie eenstemmig is, anders zou de Raad zelf er nog aan te pas moeten komen. Het lijkt niet onwaarschijnlijk, dat ge adviseerd zal worden de premie niet te wijzigen. Nader ter beschikking gekomen Segevens hebben immers uitgewezen dat de toestand van het ziekenfondswezen niet zo somber is, als aanvankelijk werd aan genomen. De inkomsten hebben de ramin gen blijkbaar verre overtroffen. Volgens een overzicht in de vierde on derwijsnota aan de Tweede Kamer zal het effect van de oorlogse geboortegolf hij het (V.)G.L.O. zijn hoogtepunt heb ben bereikt in het cursusjaar 1957— 1958. Daarna zullen de aantallen leer lingen vrij snel afnemen, totdat zij, van ongeveer 1964 af, althans tot 1970, een Vrij constant beeld gaan vertonen. Het totaal aantal geraamde leerlingen bij het G.L.O. en V.G.L.O. voor 1957 be draagt 1.511.300. Dit aantal daalt tot 1.444.400 in 1964 en blijft daarna tot 1970 (1.444.500) ongeveer constant. Het geraamde aantal leerlingen bij het B.L.O. bedraagt op 1 januari 1957 in totaal 44.300, behoudens een vrij snelle toeneming van het aantal leerlin gen tot 1961 (49.400), het jaar waarin vermoedelijk het effect van de geboorte golf bij het B.L.O. zijn hoogste punt heeft bereikt, ziet men verder een slechts langzame toeneming. Voor 1970 is het totaal aantal leerlingen bij dit on derwijs geraamd op 52.000. Het aantal leerlingen voor het U.L.O. Voor 1 januari 1957 wordt in de nota geraamd in totaal op 182.900. Uit het overzicht in de nota blijkt, dat 1962 als gevolg van de geboortegolf een topjaar zal zijn. Van 1966 af is dan weer een langzame stijging van het aantal leer lingen te zien, welke wordt veroorzaakt door de te verwachten vrij lang aan houdende toeneming van de belangstel ling bij de meisjes. Het aantal U.L.O.-leerlmgen wordt voor 1962 geschat op 268.800, daarna daalt dit cijfer tot 257.100 in 1965. Het aantal leerlingen voor 1970 is geraamd op 262.700. De première van „De Kecht van twee Meesters" van Carlo Goldoni door de to- oeelgroep Puck zal in Haarlem plaats vin den in de Stadsschouwburg op zaterdag 22 december 1956- Onmiddellij'k na deze premiere zullen de rePetities beginnen van het stuk van de Zuidnederlandse schrijver Tone Brulin: .•Nu het dorp niet meer bestaat"- De première van dit stuk op dinsdag 6 november j.l. door de Koninklijke Vlaamse Schouwburg in Brussel had een onver wacht groot succes. Ook de Nederlandse pers vestigde de aandacht op dit opmerkeijke actuele stuk De Koninklijke Nederlandse Schouwburg te Antwerpen nam het onmiddellijk op haar repertoire; de première is reeds op 8 december a.s. De schrijver Tone Brulin is voor Neder land geen onbekende. Bij de één-akter Prijsvraag ter gelegenheid van de Boeken week in 1953 behoorde hij tot de bekroon- tie schrijvers met de éen-akter T te weinig, drie is te veel Hr| was Antwerpen mede-oprichter van het Neae-- lands Kamertoneel, dat ook in Nederland bekendheid kreeg vooral onder naam van Theater op Zolder. Brulin is o.a. redac teur van het tn België verschijnende jon geren-tijdschrift van de z-g- tweede gene ratie van experimentelen Gard-Sivik. De première van .-Nu het dorp met meer bestaat" door de Toneelgroep Puck is te verwachten in het begin van maart 1957. Door het uitbrengen van „Nu het doen niet meer bestaat" zal het stuik van de ionge Franse schrijver Schiller „Tohu- Bohu" voorlopig worden uitgesteld. De Britse bouwvakarbeiders zijn de bes ten ter wereld. Dat beweerden bouw vakkers in Birmingham van zich zelf en gingen er meteen toe over dit aan de verbaasde wereld te bewijzen. Ze bouw den in twaalf uur tijd een huis met vijf kamers, 's Morgens om zeven uur had de eerste-steenlegging plaats en 's avonds om acht uur was het huis kant en klaar en konden de nieuwe bewoners er in; het was intussen ook reeds geschilderd, behangen en voorzien van gas. Hoe het huis er nu precies uitziet kunnen we U helaas niet vertellen, maar wanneer we weer eens in Birmingham rondwan delen hopen we dat het er nog staat- Aetc York He film „Oorlog en Vrede" werd ver toond in een bioscoop in Brooklyn. Daarbij paste, zou men zo zeggen, wel het geluid van een bomontploffing. En iedereen zou dat misschien nog tot op zekere hoogte hebben kunnen appre ciëren, als die ontploffing zich dan maar tot de film en de geluidsinstallatie be perkte. Maar in deze bioscoop kwam een echte bom tot ontploffing en ver oorzaakte niet alleen een paniek, maar kostte ook nog drie gewonden. Men vermoedt, dat dit het werk is van een maniak die in de afgelopen 16 jaar al 25 bomontploffingen op zijn naam heeft staan en die de politie nog nooit te Pakken heeft kunnen krijgen. Vphen a.d. Rijn Det gebeurde, toen de trein uit Leiden het station alhier binhenreed. Een dame, die vermoedelijk meende, dat men het Perron reeds had bereikt,' stapte onver hoeds uit en viel uit de rijdende trein, juist toen deze langs het perron begon te glijden. Een stationsbeambte, die tot zÜn starre ontzetting het ongeluk zag Sebeuren zag toch nog kans te roepen: blijf plat liggen, niet bewegen! Kort daarop kwam de trein tot stilstand en tot ieders grote opluchting kwam de dame ongedeerd, doch dodelijk ver schrikt, het perron opgeklauterd. Blijk baar mankeerde ze niets, want ze maak- ïe zich snel uit de voeten en niemand fceeft er meer iets van gehoord. bonden Britse ministerie zit met een awaar probleem Priscilia Birt, een acht tienjarig meisje, heeft een verzoek in gediend om per maand twintig liter Petroleum te mogen afnemen en ver- z°ekt diensvolgens om een distributie- Suotum. Het beroep van Pr'scilla' vuureelster in een variété. VOOR DE MAAND DECEMBER: 1. Dat het geloof van lien, die vervolging lijden, niet wijke voor leugens en valse beloften. 2. Missie-intentie: de katholieke scholen in Afrika. AN ONZE BEMINDE zonen Joseph kardinaal Mindszenty, Aloysius kardinaal Stepinac, Stefanus kardinaal Wyszynski". zo begint een der merkwaardigste docu menten van onze tijd, een brief die nooit gepost is, maar die zonder twij fel toch zijn bestemming zal bereiken langs ik weet niet wat voor geheime on avontuurlijke wegen. Het is de eerste brief, die Pius XII richt aan heel de zwijgende Kerk in Europa, aan de kardinalen aartsbisschoppen, geestelijken 'en leken van „de door vervolging gekwelde volkeren". Al vaak schreef de Paus aan een afzonderlijk volk om de christenheid daar te bemoedigen. Deze vrij korte brief is bestemd voor alle vervolgden. Hetzou wel eens kunnen zijn. dat hij in heel het bijna-eindeloos-schij- nende tijdperk der vervolgingen een onoverzienbare betekenis gaat krij gen, In al deze landen namelijk, die nog rijk zijn aan oude kerken en waar door elke regering de schijn van godsdienstvrijheid hardnekkig wordt opgehouden, luidt nog iedere dag driemaal trouw de angelusklok, zoals dat ook geschiedt overal in het wes ten en in de verst afgelegen missie statie. De Paus herinnert eraan, dat oudtijds alleen 's morgens en 's avonds werd geluid, maar dat precies vijf honderd jaar geleden Paus Cal- lixtus III de Middagklok liet luiden over heel Europa „opdat alle gelovi gen der wereld de almachtige God zouden smeken, welwillend en goed gunstig de grote ramp welke in die tijd de christenheid bedreigde, af te weren". Dat gevaar waren de uit het oos ten oprukkende Turken Zij stonden in 1456 voor de poorten van Bel grado. Viel deze vesting, dan zouden zij, wegens de verdeeldheid onder de christelijke vorsten, doorstoten tot in België toe. Heel onze geschiedenis zou waarschijnlijk een ander verloop hebben gehad. Drie weken echter na uitvaardiging van de pauselijke bulla over de Middagklok bevoch ten de christenen een wonderbare overwinning bij Belgrado. Callixtus II liet toen de middagklok voortbe staan als teken van dank. Dat alles zijn wij vergeten. Maar nog steeds luiden de klokken aan bei de zijden van het IJzeren Gordijn. Is het niet een verrassende vondst van onze H.Vader om nu aan die al om verbreide Middagklok haar oor spronkelijke zin te hergeven? Bij het luiden van de klok om 12 uur weet de christenheid zich verenigd in smeekgebed tot afwending van de dreiging die haar al zoveel jaren be nauwt. IN DIT PERSPECTIEF krijgt nu ook de maandintentie van de cember haar bijzondere beteke nis Zij betreft juist de ver volgde Kerk'...dat het geloof van hen die vervolging lijden, niet wijke voor leugens en valse beloften". Wat doen wij als mede-christenen voor zoveel miljoenen vervolgden in de zelfde Kerk van Christus? „Als mijn indruk juist is" zo sprak onlangs Minister Marga Klompé op een in ternationaal congres „voelt men zich daarginds vergeten, in de steek gelaten". De huindige maandintentie van het Apostolaat des Gebeds zal in vele landen, maar bijzonder bij ons. vooral na de Hongaarse tragedie, het middel worden, dat een wijdverbreid besef onder ons vermag op te roepen van meeleven met hun angsten en hun trouw het middel ook waardoor juist de Middagklok voor ons al ien weer een wekroep wordt en een herinnering om ons iedere dag met hen in gebed en zorg verbonden te weten. De missie-intentie wijst op het ge vaar dat de katholieke scholen in Afrika bedreigt. De missie heeft al sinds jaren en ten koste van hoe veel offers het eerste onderwijs voor de inheemsen gevestigd. In Centraal Afrika alleen onderwijst zij 1.225.000 leerlingen. Heel dit hoop volle streven dreigt nu in veel stre ken verstikt te worden door staatsmo nopolie, godsdienstloze of mohamme daanse strevingen. Een angstige zorg der Kerk. in",. Op een speelplaats in New York heeft men deze grote rioolbuis neergelegd, die in alle eenvoud een „droom" van een stuk speelgoed vormt: je kan er opklimmen, waarbij de pijp ogenblik kelijk verandert in een ontoegankelijke berg; je kan er met je fiets doorrijden, waarbij de driewieler omgetoverd wordt in een sneltrein, die door een berg raast, je kunt er alles mee doen, wat je kinderfantasie je ingeeft Twintig kinderen zijn gestorven en der tien liggen nog zwaar ziek in een hospitaal in Macedonië tengevolge van een ondes kundige toediening van streptomycinr- injecties tijdens een behandeling van me ningitis. aldus werd gisteren te Belgrado bekend gemaakt- De bekendmaking- die uitgegeven is door de kinderkliniek van de universiteit van Skoplje, zegt. dat alle pogingen in het werk worden gesteld om de dertien kinderen te redden, ofschoon er weinig hoop op is. De Westduitse regering heeft de bewe gingsvrijheid van de Russische ambassa deur te Bonn Andrei Srptrnof en zijn staf beperkt tof een straal van 40 kilo meter rond de Russische ambassade al dus maakte gisteren een regeringswoord voerder te Bonn bekend. De woordvoerder verklaarde tijdens een persconferentie dat deze beperkin gen waren ongelegd omdat, de bewegin. gen van de Duitse ambassadeur te Mos kou op dezelfde wijze waren beperkt. De Stichting „Hulpactie voor Hongarije" te Amsterdam, die sedert 1946 een druk brief- en pakkettenverkeer met Hongarije onderhoudt, deelde mede gisteren voor de eerste maal sinds 23 oktober weer brief post uit Hongarije te hebben ontvangen Deze post bestorfd uit zes gewone en vijf aangetekende brieven, afkomstig uit Boedapest'en andere plaatsen, o.a. Pees en Györ. De meeste brieven waren reeds op 25 oktober geschreven. Het hoofdbestuur der P.T.T. deelde des gevraagd mede, dat verzending van brief post naar Hongarije nog niet is open gesteld, doch dit wel leder ogenblik kan worden verwacht. Om aan de moeilijkheden van autorij dende toeristen in Frankrijk tegemoet te komen, heeft de Franse regering een voorlopig systeem van benzinetoewijzing voor hen ingesteld. Iedere toerist dient om zich van ben zinebonnen te verzekeren, van de plaats van grensovergang af te rijden naar de dichtstbijzijnde prefectuur de Franse provinciale griffie, waar hem, om zijn einddoel te bereiken, voldoende benzine bonnen zullen worden verstrekt. Wil men bijv. van Nederland naar Pa rijs dan kan men op de prefectuur van Laon of van Rijsse] terecht, afstand van resp. 120 en gO km van de grens. Men krijgt dan voldoende bonnen om ben zin^ tot Parijs te kunnen kopen, In Pa rijs moet men dan bonnen voor de te rugrit afhalen. Rijdt men over LuxemburgThion- ville of via Saarbruecken Frankrijk bin nen dan kan naen in de resp. 45 en 71 km van de grens gelegen stad Metz te recht. Verder zuid-oostelijk zal men, van Duitsland komende de prefectuur van Straatsburg moeten aandoen. Deze regeling voor buitenlandse toe risten is een voorlopige. Men werkt in Frankrijk met grote spoed aan een een voudiger systeem om toeristen aan ben zinebonnen te helpen. Dit systeem zal, naar verwacht wordt vóór de Kerstda gen in kannen en kruiken zijn aangezien dan een grote stroom vreemdelingen in Frankrijk wordt verwacht. Voor het goederenvervoer over de weg op Frankrijk is met de N.I.W.O. de Ned. Internationale Wegvervoer-organisatie, een regeling getroffen. Vervoerders, voorzien van een „N.I.W.O.-urgentie verklaring". zullen, door België en Frankrijk heen. belastingvrij buiten de fabriekstanks van hun vrachtwagens vol doende benzine en dieselolie mee mogen nemen om de Nederlandse grens op de terugweg weer te kunnen bereiken. De Russische hulp aan de Arabische staten heeft de verontwaardiging van vele Israëlieten gewekt en leden van een Joodse studentenvereniging hebben dan ook betogingen gehouden voor het hoofdkwartier van de Verenigde Naties Op de foto ziet men twee studenten die de Russische partijsecretaris Kroesjtsjej en de Egyptische president Nasser verbeelden terwijl hun mening over de Verenigde Naties niets aan duidelijkheid te wensen over laat. (Advertentie) 'n Uit komst die Rennles. voor alle lijders san Brandend Maagzuur Zorg steeds ze bij de hand te hebben Makkelijk bij u te steken één voor één hygiënisch verpakt nog makkelijker in te nemen, zonder water ol wat ook Vraag Rennles bij uw apotheker of drogist U n o e t ze in huls hebben, voor uzelf, voor uw hulsgenoten. Dit jaar Is het opvallend hoe sterk weer de nadruk wordt gelegd op het „ouderwetse" speelgoed, op al dat waar wij en onze grootmoeders bij voorkeur mee hebben gespeeld. Er is ook wel een uitgebreide „elektronische" afdeling kin derspeelgoed ontstaan, maar blijkbaar hebben ouders, opvoeders en de speel goedfabrikanten ontdekt, dat een ruimte station een slecht substituut is voor een teddybeer. Teddyberen en poppen be tekenen iets voor het emotionele leven, dat het reizen met raketten naar de maan nooit zal kunnen Maar laat me u vertellen van het be zoek die middag aan dat paradijs voor kinderen. Fifth Avenue was op zijn be koorlijkst die grijze winterdag; hele gevels waren al bedekt met elektrische flikkerende kaarsen, of enorme verlich te Kerstbomen'. De atmosfeer was gezel lig en intiem met mijlen lange rijen gele taxi's, die nauwelijks verder konden in het zware verkeer, met een welgekleed publiek en hardwerkende verkeers agenten, die de stroom van winkelende mensen vaardig behandelden. Ik was wel In de juiste stemming toen ik een blik sloeg in het winkelraam van de speelgoedzaak, waar voor een antieke arreslee een levensgroot rendier met een kroon van Indianenveren op door een Kerstman werd gemend, die teugels van Kerstslingers In de hand hield. Bij het binnengaan van de zaak, dacht lk in een dierentuin terecht te zijn gef komen. Levensgrote beren, tijgers, leeu wen en giraffen lagen, stonden, reden, brulden, loeiden of schudden hun kop pen. Tedere witte lammetjes mekker den. roodbonte koelen met aanzienlijk gevulde uiers lieten de Zwitserse koebel horen, kangoeroes in alle maten, met baby-kangoeroes' in de schootzak. ston de! op hun achterpoten, varkens knor den en getrimde poedels zaten dit alles te bekijken. Deze beesten dienen diverse doelein den. Een levensgrote bruie beer op wie len kan door het ene kind aan een ket ting worden voortgetrokken, terwijl het andere er bovenop zit. De in de lengte of opzij liggende tijgers met opgerichte koppen of leeuwen met de geweldige manen zijn heerlijke plaatsjes voor de kinderen om zich tegen aan te vlijen op de grond. Andere beesten vervullen de functie van het hobbelpaard, al zijn het vaak geen paarden, maar ze kunnen hobbelen. Bij vele dieren is de kop op een stalen veer los in de schouders ge plaatst en ze maken de voor dat dier typische beweging met de kop. Ik herin ner me ook een pracht-exemplaar van een dikke witte bastaardhond. die men wel op boerderijen vindt en die natuur lijk kon blaffen. Dit zijn allemaal mo derne variaties op het teddybeer-speel goed; het kind kan er zich aan hechten Voor de meisjes zijn er dit jaar Italiaanse poppen met lange pijpekrul- len en de naïeve gezichten van ouder wetse poppen. Daarnaast handhaven zich de Amerikaanse poppen, die nog steeds kunnen huilen en water drinken en luiers nodig hebben en wier haar gewas sen kan worden; haar dat overigens vol gens alle mogelijke moderne haarstijlen gekapt is. Hun toiletjes waren-even eens reprodukties van de huidige mode.. Voor de smalle beurs is een allerliefst cadeau bedacht, dat uït een hardkleurig glanzend plastic koffertje bestaat met twee afdelingen. In de ene staat of ligt de pop, die men door een raampje kan zien; in de ander is een gesloten kast deur, waarachter de kleren van de pop hangen Nadat ik door de dierentuin en poppen wereld was gewandeld, kwam ik in een Op het ogenblik zijn meer dan een half miljoen West-Duitsers in het bezit van een televisietoestel. Begin september wa ren er in West-Duitsland en in West-Ber- lijn 504.184 k(jkvergunningcn uitgereikt, wat een toeneming met 21.383 TV-toestel- len in één maand betekende. Verreweg de meeste toestelbezitters (317.819) vindt men in de voorma-lige Britse zone, met name in het Ruhrgebied en in Hamburg. De Duitse televisie beSon in oktober 1952 in Noord-Duitsland en verspreidde zich snel ove.r het hele land. Hoewel dus jonger dan de Nederlandse Televis'e Stichting, die enige tijd geleden haar eer ste bestaanslustrum vierde, beschikt zij thans over acht zenders en wel in Ham burg. Keulen, Frankfort a.d. Main- Baden- Baden, Stuttgart. Bremen. «München en Berlijn. Deze zenders verzorgen dagelijks televisieprogramma's van een uur voor je kinderen en de huisvrouwen, terwijl Iede re avond programma's van twee tot drie uur worden uitgezonden- Elke studio neemt op zijn beurt de ver zorging van het programma voor het hele net voor zijn rekening. In Jean Carst'on, een Britse TV-ster. dis onlangs haar debuut maakte voor de BBC- televisie. is bijna een miljoen dollars ge ïnvesteerd Dat heeft de zuiniSe BBC na tuurlijk niet zelf gedaan. Jean Carson, die 28 jaar geleden werd geboren te Pudsey in het Engelse graafschap Yorkshire, is namelijk twee jaar geleden naar New York getrokken, omdat zij voor de televisie 'n haar eigen land geen kans kreeg. Die kans kreeg ze wel in het land van de ongekende gelijkheden en het duurde niet lang, of zij trad er op ln een se-rie uitzendingen onder de titel ,-Hey, Jeannie" waarvan ue produktie 280.000 per stuk kostte. Voeg daarbij de kosten van haar eigen liedjes programma's die door de Amerikaanse televisie .van kust tot kust werden uitSe- zonden een onderscheiding, die nog nim mer tevoren aan een Britse ster is ten deel gevallen en men krijgt er en g idee van, hoeveel het kost om een teie- visie-ster te „maken". De reddingsboot van Dover keerde on langs terug van een oefentocht naar het lichtschip South Goodkin die door de BBC-televisie werd uitgezonden, toen men plotseling noodseinen opving van een motorboot, die in moeilijkheden verkeerde, en volkomen onverwachts waren de kij kers getuige van een echt reddingsdrama op het stormachtige Kanaal. Zonder enige aankondiging verschenen er beelden op het scherm van de reddingsboot, die op een hoge zee koers zette naar de klippen van Dover- De verbaasde kijkers hoorden de commentator Raymon-d Baxter spreken over een klein s-chip dat men zou gaan redden en de TV-camera's richtten haar lenzen op de boot, die tegen de achtei - grond van de klippen door de golven heen en weer werd geworpen. De redding duurde niet lang. Er werd een lijn aan het in nood verkerende vaartuig beves tigd en als laatste beeld zagen de kijkers, hoe je reddingsboot het kleinere vaartuig in de richting van de veilige haven sleepte Jan de Winter, hoofd van de afdeling Lichte Muziek van de AVRO, zal begin volgend jaar deze omroepvereniging ver laten om een functie te aanvaarden bij het programmabureau van de N.V. Pho nogram. ,>De Radioscoop" zal hij echter tot het einde van het lopende programma seizoen voor de AVRO blijven verzorgen. Jan de Winter, die in 1918 te Amster dam werd geboren bezocht in utrecht de H.B.S- In 1939 liet hij zich inschrijven als leerling aan het Amsterdamse Muziek- lyceum, waar hij onder Fe-rdinant Heil- mann viool studeerde en onder Henk Bs- dings. Herman Ruttern. Kees van Baaren en anderen muziektheorie. In januari 1946 trad hij in dienst van de AVRO. die hem in 1950 als hoofd van haar afdeling Lichte Muziek aanstelde. In plaats van Simon Carmiggelt. die za terdagavond verstek liet gaan in het pro gramma van de VPRO-televisie, waarin hij weer enkele humoristische films zou bespreken introduceerde David de Ko ning. die daarvoor meer tijd nodig had dan de hele vertoningsduur van film zelf, .De brief uit Mexico", een Nederlands filmpje uit 1916. Al was het voor de kijkers wellicht in teressant te ervaren, dat Nederland in 1916 naar verhouding mee-r op het gebied van de speelfilm presteerde dan in 1956 het is geen kunst om de filmbezoekers in de CineroaScope- en VistaVision-tijd schamper te laten lachen om de ernstig bedoelde pogingen van ..primitieven". Dit gedeelte was dan ook verreweg de zwakste schakel in een overigens uitstekende amu sementsprogramma- In zijn nieuwe rubriek^ .Spotlight on richtte regisseur Jack Dixon, die zelf els een soort „interviewer" optrad, zijn came ra's op Mimi Kok. de eerste in een reeks artiesten van het Nederlandse podium, die op deze wijze aan de kijkers zullen worden voorgesteld. Wanneer haar opvol gers zich even charmant, beheerst en on gedwongen voor de camera's gedragen als Mimi, wordt deze rubriek een groot suc ces. De aantrekkelijkheid van het optreden van Los ParaSuayos met hun voortreffe lijk gezongen en gespeelde Zuidamerikaan- se liedjes werd nog verhoogd door da wijze, waarop de VPRO-omroepster Vertie Dixon daarbij werd betrokken. Minder ge slaagd waren de onderbrekingen tussen 4e verschillende nummers waarbij het scherm al te lang donker bleef- Na een korte pauze waarom zo'n korte verademing niet in elk programma? en waarom niet steeds precies de tijds duur ervan aangekondigd, zoals de VPRO het zaterdagavond deed? trad Yves Jo.y op met zijn handballet „Les Mains Seules" een boeiend, ritmisch en tegelijk plastisch spel van witgehandschoende banden. Wal meer afgestemd op de smaak van hel grote publiek- omdat er een „verhaaltje" mee werd uitgebeeld, maar toch ook heel knap. was het spel met de paraplu's, die elk een bepaalde persoon karaktereri- seerden. Slot- en hoogtepunt van dit uiterst ver zorgde en ora hoog peil staande amuse mentsprogramma was het optreden van Gilbert Bécaud, niet alleen een chanson nier van formaat maar tevens een bijzon der begaafd componist, pianist en acteur- die precies weet, hoe hij zich voor de TV- camera moet gedragen. De „duistere" in termezzi in het optreden van Los Para- guayos waren in dit programma-gedee!'e vervangen door babbeltjes tussen Gilbert Bécaud en de Nederlandse actrice Karin F-lze Sluijzer, die als tolk optrad. Onder de goed gerichte camera's van regisseur Joes Odufré werd dit een .-samenspel" van een geraffineerde spontaniteit en een charmante intimiteit zoals we nog niet „p Nederlands TV-soherm hebben gezien. witbesneeuwd lariVL Hier bevonden zich de grote sierstuk-'^en, die men in Amerika wel op drt tafel plaatst met Kerstmis- watten sneeuwmannen, Kerst mannen. hele kerken off watten geplaatst en besneeuwd en wel glinsterende huizen. Langs de wenteltrap, w£Ö>.r in nissen ouderwetse duikelaars en bromtollen, negerdrums en hoge trommert waren te zien. ging ik naars de tweede vst.dieping. Hier was het al even lawaaierig1 .als be neden. kindergrammofoontjes wstge- bouwd op lichte kartonnen kasten, Waar in platen kunnen worden geborgen, stan den te spelen: daardoorheen draairV iemand een kinderorgel met alle moge lijke liedjes en voortdurend tinkelden er ouderwetse speel- en muziekdozen. De opvoedkundige spelletjes zijn dit jaar legio. Vooral op het gebied van constructie en bouwen zijn er aardige nieuwe vindingen. De kinderen kunnen nu letterlijk huizen aan elkaar metselen. De „stenen" zijn van licht plastiek en worden met een bepaalde lijm op elkaar geplaatst. Steen voor steen kunnen de huizen weer worden afgebroken en herbouwd. Zo kunnen de kinderen vol gens bijgesloten modellen of hun eigen fantasie heel gecompliceerde moderne woningen bouwen ramen op alle moge lijke plaatsen inzetten. Dit spel leert hun oog voor verhoudingen en logische bouw. Verder vindt men in lange dozen houten gekleurde staven, waarvan aan het einde een verende dubbele klem zit; hiermee kunnen grote lichte con structies worden gemaakt; wagens, was- rekken, geraamten voor huizen, die met doek afgewerkt kunnen worden. Ook zijn er geestige spelen waarmee fantasie beesten geconstrueerd kunnen worden: voor dit spel zijn er bepaalde vormen van gekleurd hout aanwezig, knekel- aehtige poten, eivormen, ronde bollen, ellipsen etc., die overal gaten hebben en die al naar wens gevuld kunnen worden. Bijzonder veel tafelspelen of bet nu ijshockey of een modeshow op een toneeltje betreft moeten met elek trische stroom worden gespeeld. Maar kleine ingebouwde batterijen geven vaak de nodige stroom om b.v. de ijshockey- figuren naar zekere nummers toe te be wegen. waarmee men punten verdienen kan. Het toneeltje voor de modeshow heeft een ingebouwde, op een batterij lopende draaiende magneet, welke kleine poppen de ene deur uit laat komen en zich aan het publiek presen teren en de andere deur weer in laat gaan. Achter het tonee! zijn ingebouwde naaikamertjes en kleedkamers waar zes kostuums klaarliggen. De elektronische afdeling, die moeilijk te vinden was dit jaar. bleek niettemin uitgebreid. Eén spel daarvan ging mijn beperkt, niet met radar en raketten ver trouwd verstand, te boven. Het was een spel waarbij een jongen van twaalf jaar een gecompliceerde installatie kon bou wen. Als hij het kan. vermag hij wan neer hij een „vijandig" vliegtuig ziet, een radarstation door een microfoon te waarschuwen. Zijn helpende vriend kan dan een antenne draaien om vliegtuigen op een radarscherm te zien. telegrafisch boodschappen zenden en een interceptor V.liegtuig van een raket schieten.... Na- tuyr'ijk zijn er complete miniatuur- radV""stations; helikopters die zich in alle rich&ngen bewegen met de lampen aan, hetgeey. voltrokken wordt door op een van del knoppen aan een lange zware draad ie drukken. Verder zijn er enorme kevers e.a metalen beesten, die vanwege Ingebouwde „radar" zich over de vloer kunuen bewegen Komen de ge weldige voelhorens in aanraking met een voorwerp, dan veranderen ze van zelf van richtiffgj bij dit proces gloeien hun ogen. Men maakt hier odk' kennis met een uit meccano-materiaal getouwde robot, die lopen en spreken mej tape-recorder) kan. Werkelijk bijzonder mooi was een kinderplanetarium: in eert donkere ka mer kan een kind daarmee sterren constellaties projecteren, zohid ze ver schijnen gedurende elke maand van het jaar OP DE VERLANGLIJST, dik on derstreept en met een kruis er achter, hetgeen betekent dat van alle wensen deze toch wel onder de vurigste behoort, stond eeh poëzie album. Wel, het verbaasde mij eigenlijk dat deze voorwerpen niet waren uitgestor ven in een tijd waarin er poppen be staan, die door middel van een mecha niek met batterijen kunnen kruipen; het is hetzelfde mechaniek trouwens als waarmee onze zonen hun straal vliegtuigen in de lucht laten zwieren. Voor de toonbank in de winkel ech ter werd het my duidelijk dat een poëzie-album nog steeds een gelief koosd cadeau moet zijn. Tien man dik stonden pseudo-Sinterklazen bij de sta pels gezelige „poesie"- en keurige poëzie-albums. Gelukkig waren er ook plantjes. Want ik herinner me duide lijk dat. ik de verjes in mijn album des tijds maar bijzaak vond, de clou waren voor mij de plaatjes. De tuilen rode en rose rozen, merku aardige auto-vehikels volgeladen met paarse violeneen oude grote mannenschoen waaruit uitbun dige bossen' vergeet-mij-nieten puilden, dat alles bespikkeld met glimmers goud of zilver, het maakte me stil van verrukking. Een oude tante versierde haar al beverig geschreven vers met bossen bloemen van fluweel, die in de flora ivel niet te vinden zijn, maar haar bladzijden vormden voor my het pièce de milieu van mijn album. Het spreekt vanzelf dat in deze ge moedstoestand de eigen gemaakte te kening van een progressief kind door mij met verblufte teleurstelling aan vaard werd. De hemel zij dank had ik geen esthetiserende moeder. Wel herinner ik mij achteraf haar tivijfelachtig lachje voor mijn enthou siasme, maar ze heeft gelukkig niet geprobeerd mijn artistiek geweten vroegtijdig te ontwikkelen. Ik kocht dus nu op mijn beurt een paar van die prachtige glimplaatjes en verkneukelde me al bij voorbaat op de bewondering, die deze kleurenschit teringen in ceilophaan straks zouden oogsten. Thuisgekomen heb ik een plezierig half uurtje doorgebracht met mijn eigen oude album uit de rommelkist op zolder. Het waren uu de versjes, die mij in verrukking brachten, ondertekend met de namen van klasgenoten en vrien dinnetjes, waarachter ik moeizaam de gezichten probeer terug te vinden, want de meeste gedichten zijn toch varianten op het thema: „Vergeet me niet". Met ondeugendheden van „O foei er zit een vouwtje in dit blad", op de laatste pagina schrijven, en met een foutieve regelnummering proberen de schrijfsters nog eens extra de aandacht tc trekken. Overigens soms met een verbluffende bescheidenheid zoals in: „Het is weinig van waarde, Hetgeen ik U bied, Pluk rozen op aarde En vergeet mfl niet." Bepaald royaal klinkt de wens: „Laat het maar reg'nen en waaien Dat iedre bloemknop verkwijnt. Als in jouw jeugdig hartje, Het zonnetje altijd maar schijnt." Kostelijk is het versje, dat in het begin bleef steken: Ik lag in mijn tuintje en sliep, Toen een engeltje mij riep, moet je niet ontwaken, Om voor je vriendinnetje een verje te maken. Maar het mooiste vind ik toch wel: „Er lag een zeehondje aan het strand Die poetste zijn tandjes met zand, Lieve... moge jouw hartje zo rein Als de tandjes van dat zeehondje zijn." DORINE.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1956 | | pagina 5