Alkmaar leefde een dag zonder water SPIEGHEL HISTORIAEL" VAN OUD-WARMOND Rotterdamse Graanmarkt A. DUNCAN O. C. I. c. Vrijstelling van omzetbelasting voor sociaal en cultureel werk H. Vader bemoedigt Hoofdloevoerbuis verbrijzeld en... Zeven mille uit fietstas verdwenen Pater R. Lambriex OSB Herinneringen aan een grote tijd Vier drenkelingen in ijskoude IJ-water ZATERDAG 5 JANUARI 1957 PAGINA 4 Even kaartjes halen bij Carré.-... op 15 augustus 25 jaar priester NA VAL IN OUDEJAARS NACHT OVERLEDEN VERBETERING VAN DE VIS STAND IN ZUID-LIMBURG NEDERLANDSE PERS IN INDONESIË „Nieuwsgier" onder Indonesische hoofdredactie VERDUISTERINGSZAAK AANGEHOUDEN BENOEMING PATERS FRANCISCANEN PROF. DR H. B. DORGELO MGR. A. C. SCHAAPER AFWEZIG RIJKSMUSEUM 746.892 BEZOEKERS BORNE ZAT TWEE DAGEN ZONDER STROOM (Van onze Amsterdamse redactie) Gisteren is uit een aktentas, die ge borgen was in een zijtas van een fiets, 7.000 gulden gestolen. Het gebeurde in Amsterdam, waar een 55-jarige perso neelslid, die in opdracht van zijn werk gever, directeur van een knuwgomfabriek een som gelds van de bank had gehaald, de fiets met de tas even bij Carré had neergezet. Hij moest namelijk voor zijn patroon ook kaartjes voor het circus halen. Dieven hebben van dit korte ogen blik gebruik weten te maken. O 15 augustus van dit jaar viert pater R. Lambriex O.S.B., secretaris van de Pauselijke Nuntius, mgr. P. Giobbe të Den Haag zijn 25-jarig priesterfeest. Pater Lambriex. die 54 jaar oud is. oe- hoort tot de Benedictijnen van de Abdij van Clervaux in Luxemburg, met welke hij nog nauw contact onderhoudt. Gedu rende de oorlog leerde mgr. Giobbe te Rome pajfr Lambriex kennen en om zijn vele gaven waarderen. Deze werkte toen in zijn klooster aan de studie van bijbel handschriften. Met toestemming van overste en op verzoek van mgr. Giobbe verwisselde pa ter Lambriex in juni 1946 het terugge trokken leven in het klooster voor de Be wegelijkheid van het diplomatieke m'l- lieu van de nuntiatuur te Den Haag Hij vergezelt bovendien de nuntius op dien- talrijke bezoeken, welke hij bij vele ge legenheden aan katholiek Nederland brengt. Om zijn beminnelijkheid en be scheidenheid staat pater Lambriex -n brede kringen van ons land in hoog aan zien. De H. Vader heeft aan het studiecon gres. dat het Int. Katholiek Bureau voor de Film, het O.C.I.C. te Havana belegd heeft door zijn staatssecretarie een brief doen toekomen, waarin Hij verklaart, dat de H. Stoel door het zenden van een waar nemer wil aantonen, hoe grote waarde Z aan deze bijeenkomst hecht. Mgr. Dell' Aqua schrijft, dat de studiegroepen dui delijk te kennen hebben gegeven dat zij de Pauselijke richtlijnen willen volgen om de publieke opinie der katholieken rijp te maken. Deze openbare mening moet zelf beheersing aan de dag leggen en hose eisen stellen aan de artistieke en morele hoedanigheden van de films opdat deze zo op een hoog niveau komen te staan en daardoor filmkunst duidelijk in dienst stellen van de hoogste waarden van de cultuur en de beschaving. De brief besluit met te zeggen, dat de H. Vader zijn be moediging uitdrukt jegens allen die zich edelmoedig wijden aan dit soort katho lieke activiteiten in volledige overeen stemming met het episcopaat en onder leiding van de nationale filmliga's. „Warmond" in de jaren 1907, het War mond van Praèses Lans, Praeses Tas- kin, van de groten onder de groten Beysens, Van Noort. Vlaming en Hen- sen, het Warmond van de oude tiMores' welke oud-Warmonder zou daar niet. nog eens willen verwijlen en met weemoeh mediteren over zoveel, dat eens was en dat zo „echt mooi" was. Het Warmond van de echter vriendschap van de groe: naar de zware taak van het priester schap. Het Warmond van de statteja.' de korte broek en de blinkend, gepoetste schoenen met de zilveren gespen, me; de halve hoge doffe hoed van Trente met de pomplamp op tafel, herinnerend aar de Camera Obscura en aan ie beroemd' Kegge, dip er twee van op zijn schoor- steen had staan (hoewel die op Wannor dan niet van sèvres-porselein waren), met het beruchte meubelstuk dat linnen kast, hangkast, lessenaar en boekenkast tegelijk wist te zijn. Het Warmond ook met zijn intens gebedsleven cuimins-eni in de hoogfeesten van de Wijdingen en de onvolprezen retraites, het „Domus, Dei et Porta Coeli". We zien weer de kopstukken voor ons. Van Noort, de bui tengewoon verstandige en heldere dose it de man met de vinnige oogjes, die w'st wat hij kon Beysens, de man va.i de termini et entia van de colleges met ha merslagen. Hensen de „prof der oroff;r' de personificatie van hem die in ad»? professoraal verstrooid is, Vlaming de grote jurist, en daarboven Taskiri. „De Kai" later „Ome. de gevreesde"! Het Warmond in zijn „Sturm und Drang- tijd" met de striid om de hegemonie tussen Bilderdijk en Da Costa tegen Klvos en Verwey. de tijd der gloeiende discus- siekoppen de tijd ook van het opkomend modernisme. Warmond tenslotte dat bij een leder die het geluk had te vertoeven tussen zijn veilige en beschermende mu ren herinneringen oproept van nooit te vergeten dagen. Dat alles zal een ieder weer eens wil len lezen en dat kan hij in dit met Lair en humor en met een fijne kijk door pas toor Wils geschreven boekje. (Van onze correspondent) In het Sophia-ziekenhuis te Zwolle is de 73-iarige H. J. B. overleden aan ver wondingen, die hij op oudejaarsavond op liep, toen hij van een trap viel. Ron op de bedrij: zelf i eigenl en wi verd. in het bezom Tocl ren ec in aar dat zj hadde niet ii In de Maas ten noorden van de stuw van Borgharen is een partij van vier duizend pond brasem en voorn uitgezet. Vijfhonderd brasems werden door de heer E. Bloc van Cronesteijn van de visserij inspectie Utrecht voorzien van een alumi nium plaatje, dat met een nylon draadje aan de rugvin van de vissen werd be vestigd. De Zuidlimburgse vissersclubs met hun ongeveer tweeduizend leden en de talrijke Belgische vissers aan de overkant van de Maas, die hier de grens vormt, hebben beloofd plaats en tijd van het vangen der gemerkte vissen op te zullen geven. Van de gegevens over de gedragingen der vissen in de Limburgse Maasstroom, die op die manier zullen binnenkomen, hoopt men gebruik te kunnen maken bij het beramen van maatregelen ter verbetering van de visstand in dit deel van het land. waar de rivieren blijkbaar arm zijn aan paaiplaatsen. N.a.v. „Het grote Koninkrijk", door Ign. Wils Uitp. J. Babliowsky en Zn., Amsterdam. Het in de Nederlandse taal te Djakarta verschijnende dagblad ..Nieuwsgier"., dai kortgeleden van Nederlandse in Indone sische handen U overgegaan, heeft thans ook een Indonesische hoofdredacteur Zulkifki Hafas. die kortgeleden directeur werd, is namelijk thans door de aandeel houders ook benoemd tot hoofdredac teur. De Nederlandse waarnemend hoofdre dacteur Mooyman was op reis in Suma tra, toen dit besluit werd genomen. Er verschijnen thans in Indonesië nog slechts vier dagbladen onder Nederlandse leiding, namelijk de Java-bode in Djakar ta. het Algemeen Indonesisch Dagblad A.I.D. in Bandoeng, het Nieuwsblad voor Sumatra in Medam en het Soerabajaasch Handelsblad in Soerabaja. Jonge boekhouder gaf 43 mille uit De zaak tegen de 25-jarige boekhouder H. J. M. de K. uit Houten, die gisteren voor de rechtbank te Utrecht moest te rechtstaan wegens verduistering van een geldsbedrag groot f 43.000, is voor onbe paalde tijd aangehouden, omdat een psy chiatrisch onderzoek moet worden uitge bracht. Aan de verdachte was ten laste gelegd, dat hij in de jaren 1954/"56, toen hij als boekhouder werkzaam was bij het Na tionaal Verbond van de K.A.J., herhaalde malen geldsbedragen zou hebben achter gehouden. Gedurende de afwezigheid van de penningmeester in 1955 had hij zich meermalen gedeelten van geïncasseerde cheques toegeëigend. Toen begin vorig jaar controle zou worden gehouden, ver brandde De K de in zijn huis aanwezige papieren. Een accountantsonderzoek bracht aan het licht, dat een bedrag van ca. f 43.000 werd vermist. Hiervan was f 13.000 besteed aan het kopen van een huis voor de verdachte; de rest van het geld werd uitgegeven in amusementsge legenheden t'e Amsterdam en Utrecht, waar hij de royale meneer speelde. Zo Filmk der S tenlar verwi vrede „Rich Strad, homrr hier i gekon Aanvaring kustvaarder-sleepboot Omstreeks half zes gisteravond heeft ;p het IJ. ter hoogte van de Ruyterkade bij de Jachthaven een aanvaring plaats ge had tussen de Duitse kustvaarder -,Con rad" en een sleepbootje van de Amster damse Droogdok Maatschappij ..Droog dok 10", dat personeelsleden van de A.D.M. naar de stad vervoerde Vier van de opvarenden van het sleepbootje ge raakten te water: twee van hen sprongen in paniek over boord en de twee anderen vielen tengevolge van de schok in het koude water van het op dat tijdstip van de dag druk bevaren IJ. Geassisteerd door t'e hulp geschoten motorbootjes van de havenpolitie en de K.N.S.M., slaagde men er in de vier dren kelingen uit het water te halen. Drie van hen kwamen er, zij het met een nat pak. zonder nadelige gevolgen af De vierde, die met een shock naar het Binnengast huis werd vervoerd, is later naar zijn huis overgebracht. De kustvaarder, die enige lichte be schadigingen opliep, zal zijn reis naar Duitsland kunnen vervolgen Ook het sleepbootje is niet ernstig beschadigd. Het onderzoek naar de oorzaak van de aanva ring is nog gaande. (Van onze correspondent). Pater Lebuinus Debets o.f.m. missie procurator te Venray werd benoemd tot kapelaan te Vorden. Tot zijn opvolger werd te Venray benoemd pater Caecilius Meurs o.f.m., kapelaan te Lengsdorf, (Duitsland). de D maak Tot verkt en tc da". Eerste rector-raagnificus Eindhovense T.H. Bij Kon. besluit is voor het tijdvak van 15 november 1956 tot en met 31 augustus 1959 benoemd tot rector-magnificus van de Technische Hogeschool te Eindhoven, dr. H. B. Dorgelo, hoogleraar aan deze hogeschool. De Vicaris-Generaal van het Bisdom Rotterdam, mgr. A. C. Schaaper, zal van 5 tot 14 januari afwezig zijn. Vc den één i noer haar twe; hoof Bjj Kon. Besluit zijn thans aangewezen de ondernemers, die vrijgesteld zijn van omzetbelasting voor leveranties en dien sten van sociale of culturele aard, waar toe de wet op de omzetbelasting 1954 de mogelijkheid opent. Deze ondernemers beogen of maken met de exptoitatie van hun onderneming geen winst, terwij) van de vrijstelling van omzetbelasting geen ernstige verstoring van concurrentie verhoudingen is te verwachten. Aan de vrijstelling is terugwerkende kracht verleend tot 1 januari 1955. De aangewezen ondernemers zijn de vol gende met name genoemde ondernemers of de bij deze aangesloten of door deze gecontroleerde ondernemers: de lande lijke en provinciale kruisverenigingen; de Kon. Ned. Centrale Vereniging en de provinciale verenigingen tot bestrijding van tuberculose, de Stichting centraal bureau voor keuringen op medisch-hygië- nisch gebied, de Stichting voor bevol kingsonderzoek, de Nederlandse vereni ging tot Rheumatiekbestrijding, de stich tingen voor reumatiekbestrijdinig, het Ned Rode Kruis de bloedtransfusiedienst van het Rode Kruis, de Stichting Spaarpropa ganda, de stichting het gezins-begrotings instituut, de Stichting commissie voor huishoudelijke en gezinsvoorlichting, de Nederlandse Huishoudraad. de stichting raadgevend bureau inzake publiciteit en propaganda ten dienste van instellingen voor maatschappelijk werk, de stichting tot bevordering der sociale pedagogie, de keuringsraad openlijke aanprijzing ge neesmiddelen. Ondernemers, die met de exploitatie van hun onderneming geen winst beogen of maken: exploitanten van consultatie bureaus voor prenatale zorg, zuigelingen zorg of kleuterzorg, van kinderkolonie huizen, kleuterdagverblijven, kinderbe waarplaatsen of buitenscholen, van me disch-opvoedkundige bureaus, van consul tatiebureaus voor alcoholisme, voor pre ventieve en curatieve drankbestrijding voor geslachtsziektenbestrijdingvoor levens- en gezinsmoeilijkheden, huwelijks- Het Rijksmuseum heeft in geen van zijn 71 bestaansjaren een zo groot aanta) be zoekers geteld als in het afgelopen 1956. het jaar van de Rembrandt.-tentoonstel- ling. In dit jaar zijn 746.892 personen de tourniquets gepasseerd. In 1955 was dit aantal 489.590. De museumdirectie stelt pogingen in het werk en hoopt er in te slagen in het komende voorjaar een grote tentoonstel ling te wijden aan de Nederlandse zee held Michiel Adriaenszoon de Ruyter die op 24 maart 1607 dus 350 jaar ge leden te Vlissingen werd geboren. (Van onze correspondent) In Borne heeft de IJssel-Centrale twee dagen lang met een ernstige storing te kampen gehad. Een deel van Borne heeft het daardoor een paar dagen zonder elektriciteit moet doen. Toen men de sto ring, die ontstaan was in een hoogspan ningskabel, had hersteld, trad in een an- deze kabel een nieuwe storing <>p Daardoor kwam een nóg groter gedeelte van de gemeente zonder licht te zitten. Na Intensieve arbeid is men er in geslaagd ook dit euvel te herstellen. Goede nacht, lieve jongen, fluisterde ze en ging gauw naar binnen, voordat hij zich had kunnen her stellen van zijn verwarring. Kort daarop werd in alle' stilte het huwelijk tus sen Anne en George gesloten. Hébier en zijn vrouw waren de enige getuigen. De jonggehuwden gingen weg en maakten een korte huwelijksreis. En toen ze die eerste avond in de hal van hun hotel bij elkaar zaten, haalde George enkele documenten uit zijn zak te voorschijn. Dit is mijn huwelijksgeschenk voor jou, liefste, fluisterde hij. de papieren aan Anne overhandigend Ze nam ze met gefronste wenkbrauwen en vragende ogen van hem aan. Wat zijn dat, Goerge? Kijk zelf maar. liefste! Ze vouwde ze open en stiet een kreet van verba zing uit. Het waren de stukken, die de wettelijke overdracht van de winkel van Pritère op haar naam behelsden. Mevrouw Pritère is, zoals je weet, spoorloos ver dwenen. Niemand weet, waar ze naar toe is. en ik geloof, dat niemand zich er iets- van aantrekt, behal ve de politie. Nu is de winkel van jou, lieveling, ën kun ie er mee doen, wat je wilt. Ze vouwde de papieren dicht, voordat ze hem ant woord gaf. Ze ontweek zijn blik, omdat haar ogen vol tranen stonden. George, heus, je bent te edelmoedig, fluisterde ze. Ik weet, hoe je aan die arme mensen gedacht hebt. die in gevaar waren, hun betrekking te verlie zen, tengevolge van de vete tussen mevrouw Pritè re en mij. Wel nu zijn ze veilig.- ofschoon.. Ofschoon? Hoe bedoel je dat? Och, George, het is zo hard. het te zeggen, maar het moet gezegd worden. Kijk eens, alleen de ge dachte aan de zaak van Pritère iaagi me al een ril ling over mijn leden.en dat ik nu de winkel bezit die eens van mevrouw Pritère was wel, dat be zorgt me gewoonweg kippevel. Ik zou wel eens willen weten, of je rijk genoeg bent. om Met zachte blik keek hij haar aan. Er was nie mand anders in de nabijheid en hij drukte haar hand tegen zijn lippen. Ik weet al, wat je zeggen wilt, lieveling. Je wilt graag hebben, dat ik de zaak aap het personeel zelf in handen geef, is het zo niet? Ja. Laat hen maar zelf een vennootschap vor men met Morier aan het hoofd. Jij kunt dan al tijd toezicht blijven houden, als je wilt, hoewel... Hij knikte toestemmend. Ik zal het doen, zodra we weer thuis zijn, be loofde hij haar. En wees maar niet bang, dat ik dan nog iets met de zaak te maken wil hebben. Ik zal even blij zijn als jij, als ik zeggen kan, niets meer met dat gedoe uit te staan te hebben. Toen ze een poosje later naar hun kamer gingen, drukte hij haar arm vast tegen zich aan. Je wordt hoe langer hoe meer weer de Anne, zoals ik die vroeger heb leren kennen, zei hij zacht jes en zijn stem klonk zo blij, dat haar hart een ogen blik aan zijn vreugde beantwoordde. HOOFDSTUK XVIII Nogmaals Mevrouw Pritère Op de dag. toen het in Dammeville bekend werd. dat Arthur tol drie jaar gevangenisstraf veroordeeld was, stond Anne in de zonnige tuinkamer van hun nieuwe huis. Het avondblad lag voor haar op de vensterbank. Ze keek uit over het fluwelen grasveld vóór haar nieuwe huis, zonder er iets van te zien. Arthur had zes weken in voorlopige hechtenis ge- Hij schudde glimlachend het hoofd. Je krijgt het nodige personeel, lieve kind, ze' hij. Zelf zuj je niets te doen hebben, als voor je ple zier te leven. Je krijgt een kleine auto van me en je kunt een paard krijgen, als je wilt en leren rijden Ze begreep, waarom hij dit zei. Hij verbeeldde zich, dat ze z.ch zoveel mogelijk amuseren moest, als ze niet echt van hem hield; dat ze afleiding moest hebben. Ik., ik zou me heel gelukkig voelen in je te genwoordige huisje, fluisterde ze, doch hij glim lachte slechts en wees haar er op. hoe mooi de tuin aangelegd was en hoe zonnig het tetras voor het huis. Ze gingen overal rond. De kamers waren groot en boezemden Anne een zeker ontzag in. Reusachtige haarden waren in de muren ingebouwd onder hoge schouwen. Het houtwerk was weelderig gebeeld houwd. Anne voelde zich een beetje gedrukt tijdens hun rondgang, maar liet er niets van merken, want George was zo in zijn schik als een schooljongen Voor geen geld ter wereld zou ze zijn plezier be- dbrven hebben! Daarna keerden ze terug naar de auto en hij reed met haar naar buiten. In een kleine herberg gebruikten ze hun maaltijd onder een rozen- priëel, dat uitzicht gaf over een traag stromende ri vier, sprankelend in het zonlicht. Kijk eens, Anne dat is voor jou! George overhandigde haar een doosje. Ze maak te het open en schrok bijna, toen ze de schitterende diamanten ring zag. Maar, George, dat is toch., dat is.. Hij moest lachen om haar verlegenheid. Doe hem eens aan! Ik wil graag zien, hoe hij aan je vinger staat! Ze schudde haar hoofd en kreeg om een onver klaarbare reden tranen in haar ogen. -v Maar, George dat kan ik niet van je aanne men! Ik. Er trok een schaduw over zijn gelaat. Kom Anneüef, waarom niet? Is hij niet naar je zin? Ik dacht.. Och. George, het is de mooiste ring. die ik nog ooit gezien heb. Maar zie je dan zelf niet, dat hij veel te mooi voor mij is! Ik zou.. Hij nam haar hand en schoof de ring aan haar vinger. Niets is te mooi voor jou. fluisterde hij Ik heb je lief. Ik wil jou zo graag van nu af aan alleen het allerbeste en allermooiste geven. Ze keek naar de ring en daarop in zijn lieve, brui ne ogen. Ze besefte.dai het hem pijn zou doen, als ze de ring weigerde. En toch vreesde ze, dat haar geweten haar nooit meer met rust zou laten. Alles zou zo veel gemakkeliiker ziin gegaan, ais George niet zo goed voor haar geweest was, als hij maar in een klein huisie was blijven wonen en haar een ge wone verlovingsring had gegeven. Ze voelde zich als een bedriegster, ondat ze zoveel aannam en zo wéinig teruggaf. Kon ze hem toch maar liefhebben! Toen hij die avond bij haar woning wegging, keek George haar zo zenuwachtig aan, dat ze er om moest lachen en op haar tenen ging staan, om hem een kus te geven. Haar ogen vulden zich met tranen. Je bent veel te goed voor me, George! Maar ver geet je op het ogenblik niet, dat je eens. toen ik je voorstelde, met me te trouwengezegd heb, dat. Dat ik weigerde, je aan te nemen als een soort betaling voor wat ik voor je gedaan had? Neen, dat hen ik niet vergeten, maar ik heb je lief, Anne, en ik geloof, dat nu die grote haat uit je hart is weg gestorven er kans bestaat, dat je mettertijd har telijker over me kunt gaan denken. Als je me de ge legenheid slechts wilt geven, je te dienen.. Ze keek hem in zijn vriendelijke ogen, zag hoe veel liefde daaruit sprak en wist, dat ze zich in een veiüge haven zou bevinden. Ze voelde zich doodop na de zenuwslopende spanning en opwinding der laatste weken. Nu werd haar rust aangeboden door iemand, die hartelijk en goed voor haar zou zijn. Het was geweldig aanlokkelijk., en ze kon er niet tegen op. Nu, goed dan, George, fluisterde ze. Ik., ik wil met je trouwen. HOOFDSTUK XVII HET HUWELIJK Diezelfde dag nog vertelde Anne aan haar ouders dat zo zo spoedig mogelijk een huwelijk met Geor ge zou sluiten. De vreugde van Marguerite Hébier kende geen grenzen. Ze vloog op Anne toe en kuste haar. O, Anne. schat, wat is dat heerlijk! riep ze uit. Je kunt geen betere man krijgen dan George Callon. Hij is alles, wat een jong meisje maar zou kunnen wensen! Anne's hart kromp ineen. Ze begreep al te goed wat haar stiefmoeder daarmee bedoelde. George was rijk. In haar ogen was hij eenonbetaalbare schat. Ook haar vader was blij, maar op heel andere gron den. George is een echt goeie kerel, verklaarde hij. Zijn vader was mijn vriend en ik kende hem door en door. En de appel valt niet ver van de boom. De volgende dag kwam George haar in zijn wagen halen. Hij vertelde haar, dat hij alle nodige schik kingen had getroffen om zo spoedig mogelijk te trouwen. Enige dingen zouden ze te zamen nog te regelen hebben. En nu zou ik graag hebben, dat je eens mee ging kijken naar het huis, dat ik voor ons op het oog heb.We zullen na ons trouwen natuurlijk wel eerst een,-poosje in het huis moeten wonen, waar ik nu ben Maar het zal ons niet veel tijd kosten, het nieuwe huis in te richten. Hij reed met haar de stad uit naar een grote villa met een reusachtige tuin er omheen. Die tuin was zó mooi en het huis zó geweldig, dat Anne ze met een zekere angst bekeek, Maar, George,dat ls toch vêel te groot voor ons! Ikik zou. Ik heb niets anders gedaan, dan wat iedereen gedaan zou hebben. Als ik Motton rustig had laten vluchten, had ik hem een grotere dienst bewezen Nu heb ik niet anders gedaan, dk hem opjagen naar het gevaarlijkste plekje van het gehele gebouw Geen wonder, dat hij me aanviel. Ze aarzelde even, voordat ze er iets op zei. Hij keek haar vragend aan. George zei ze ten slotte. Ik zou je graag nog een gunst vragen. Heus, het zal de laatste zijn. En wat is dat. Als de zaak van Pritère te koop wordt aange bodenzou jij die dan willen kopen? Het zou, daar ben ik zeker van een meer dan goede geldbelegging voor je zijn. Is dit soms ook een onderdeel van je wraak, vroeg hij. Wil je mevrouw Pritère nog dieper verne deren, door het hoofd van haar zaak te worden? Anne werd vuurrood. Dat was helemaal mijn bedoeling niet! verweerde ze zich. Ik vroeg het alleen maar, omdat ik het als mijn schuld voel, dat zoveel mensen nu door de brand van mijn winkel werkeloos geworden zijn. Ik wil met de nieuwe firma niets te maken hebben. Maar ik zou graag zien, dat mijnheer Morier de zaak voor jou ging drijven en dat het gehele personeel van de twee winkels weer in goede harmonie aan het werk kon gaan. George's blik werd zachter. Hij stond op en kwam naast haar zitten. Dat lijkt meer op Anne zoals ik haar vroeger gekend heb, zei hij zacht Vergeef het me, dat ik daarnet zo over je gedacht heb. Na al wat er voorgevallen is, was dat anders heel gewoon! Hij vatte haar bij de hand. Zeg eens, Anne, als je in de nieuwe zaak van Pri tère geen belang stelt, wat ben je dan van plan te gaan doen? Ze keek hem recht in de ogen. Zul je de zaak dus ko pen als die in veiling komt? Natuurlijk' Een grote dankbaarheid straalde uit haar ogen. Dan kan ik tevreden heengaan, ei ze. Ik ben niet van plan, in Dammeville te blijven. Nu ik eenmaal mijn wraak heb gehad, smaakt die me niet zo zoet, als ik verwacht had Je hebt gelijk gehad met me te minachten. Ik wil ergens heen gaan waar ik mezelf weer kan worden. En je vader., je stiefmoeder? Die blijven hier., en ik zal hen zoveel ik kan, steunen, zei ze. Hij drukte haar de hand. Anne, je weet, dat ik je liefheb! Ik heb je altijd liefgehad.... en ik zal je altijd liefhebben.... altijd. Zou je, nu al die narigheden voorbij zijn. heus niet met me kunnen trouwen? Beschouw het desnoods als een levenspositie. Misschien zou je in een andere stad geen betere positie kunnen krijgen.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1957 | | pagina 4