moeizame ministersconferentie
IN HERTOGINNEDAL
Hoog technisch-gymnastisch peil bij
Berliner Ballet
s
w
Mr. H. J. W. M. Keuls ontving
Martinus Nijhoffprijs
m
*1
Jd meester
KNVB-pool
EEN MAAN voor de misdeelden
'1
Pt
J ROL 1
Euratom en Gemeenschappelijke Markt
Matig succes in het Kurhaus
frfiüU."
Loodzware noödlotsstemming bij
de „Haagsche Comedie"
Huid
fgenezing
n
VB
V
MAANDAG 23 JANUARI 1957
PAGINA 3
tioudi de winter uit handen en voeten.
Incident
Persconferentie Luns
Het Alg. Haags Comité-Kunst
contact had het nuttig geoordeeld
het Berliner Ballet naar Scheve-
ningens Kurhaus te inviteren om
daarmee haar leden en die van per
soneelsverenigingen te honoreren.
Of deze opzet geslaagd is kan men
al ten dele opmaken uit het feit dat
de zaal vóór de pauze eivol was
maar na de pauze gapingen ver
toonde.
W VS:
Kn ^eednpgeb0UWd?
'•'inh-j j ,2enuwen. Neem
na^t s Zenuwtabletten
In Notre Dame te Parijs
Vastenmeditatie dit jaar
wederom door 1112:1*.
Blanchet
Vereniging van Letter
kundigen
gingen bisdom
otterdam
0
&S^u>« dPlrogeerw- he«L-H- m
!>uNv45,
j
Nieuwe schoonheid
Acties teoen benoeming
Gelukwens van Prins
Bernhard aan 1111*. Keuls
ELFDE ECONOMISCH
BENELUX-CONGRES
van generaal Speidel
PACIFISTISCHE SOCIALIS
TISCHE PARTIJ OPGERICHT
,»r>
Van onze correspondent
Al de BRUSSEL, zondagavond.
rü8sel nCn' dic.zat.erdaS en zondag in Hertoginnedal, aan de rand van
8c^aPpè]'l.0eSten Z^n de conferentie over de Euratom en de Gemeen
te Markt, zullen niet lielit veroreten lm*» 71! nm ll ot ilnnml n
die daarin f'C 'anSe oprijweg door de modder hebben moeten bag
kt, zullen niet licht vergeten hoe zij, 0111 het domein
ge!laalHr 1° 3 20 CIU' !l0°" laS' Men lleeft er zaterdag
heeft
geren
wel militairen bij
over de modderlaag stalen matten hebben gelegd, doch dit
Er aan de situatie veranderd.
Wa? iJ
ku«ten v T naast de mist, die in de vergaderzalen over de meeste
behalve 1 besPrekin?en llinS n°g een andere schaduw: de alles-
d°eti, Zi'C°e( Pra'e" wijze waarop de journalisten er hun werk moesten
^oegerg kWei,den verwezen naar een reel te klein lokaal, vermoedelijk de
001 tijd C" n van ''et kasteel, waar uiet eens voldoende stoelen waren
daar we^"S urenlange wachten wat uit tc rusten. Degenen, die het
of ondc SCnS <Ie r°°k niet konden uithouden, konden buiten in de regen
de conf CCn. a^dakje gaan staan. België beeft de rol van gastvrouwe t.o.v.
v°or eeeientlele.den alsmede voor haar eigen en buitenlandse journalisten
V„ "«aal niet naar behoren waargenomen.
Wae ti
Vatl de b VCC SeilnProviseerd en te veel droeg letterlijk het stempel
^Uratomlaas,? waarmede de heer Spaak in galop de verdragen t.a.v. de
en de gemeenschappelijke markt wil laten goedkeuren.
eFe« wii „„jwas het hiermede'echter niet eens; het
schijnt nog altijd een kernenergie-mo-
gendheid te willen worden. Doch dan
kin Duitsland zijnerzijds de vraag stel
len: „En wij dan?".
De Parijse akkoorden verbieden
West-Duitsland atoomwapens te fabri
ceren, maar als er voor Euratom-part-
ners een algemeen verbod komt en men
een uitzondering zou maken voor
Frankrijk, dan zou Duitsland natuur
lijk geen discriminatie willen aanvaar
den.
Wat betreft het derde punt: het
Europees orgaan, dat Euratom moet
beheren, zou bewaarder van het ura
nium moeten zijn. Als eigenaar zou het
natuurlijk gemakkelijker sancties toe
passen op leden, die zich niet aan de
bepalingen houden.
Begrip voor Nederland
Wij hadden in de loop van de confe
rentie de gelegenheid om de opinie van
verschillende gedelegeerden te verne
men. Zo vertelde de heer Luns, dat het
de algemene opinie van de conferentie
deelnemers was, dat dit een uiterst
*eruS tot het onderwerp
a§ sin ugen' eerste conferen tie
ntje]:-het er vlug aan toe. De dele-
8edelp ten telden iets minder dan 115
Prflp0erden' 31 Duitsers, 10 Belgen,
|ers s®«> 17 Italianen, 12 Luxembur-
'gUrpr, j Nederlanders. De grootste
.'«Uren J "cuawmieis. ue giuuisie
ts«o tr waaronder waren Von Bren-
Sers,'sn itein> Eckhardt voor de Duit
se Gan 3 voor de Belgen, Faure voor
e®h v S6n' Martino voor de Italianen,
Joor °°r de Luxemburgers en Luns
n ?^ertanders. Deze laatste
Öe g m zich heen o.m. de heren Van
ge«, eri Linthorst Homan en Ripha-
t®UareJ: een aantal andere hoge amb-
?°rt en Van buitenlandse zaken, trans-
vatldbo Waterstaat, economische zaken,
eid pUw> sociale zaken, van gezond-
Ret n °°k van overzeese gebieden,
dejjg Was, zoals reeds werd gemeld,
tede Uns> die zaterdag de openings-
Wr, 0r> i?ra^"" No wees hierin niet al-
Vei grote belang maar ook op
vehtie ^Moeilijkheden voor de confe-
"elett' j2e laatste mogen echter niet
jj h de goede weg op te gaan.
^eig.0rt?a verzocht de heer Luns zijn
tecWCtle .collega Spaak, gezien de
Verdei,C van de besprekingen, de
*'ch e lading van de vergadering op
'bet e0 «e«ien. Spaak aanvaardde dit
Jet tpfl Woord van dank en eindigde
be t0e, zeggen, dat vandaag werkelijk
Geri van Europa aan de orde is
rektie n<*e deze driedaagse confe
reer Za^ men zich, zoals men weet,
^asts.sPeciaal bezig houden met het
der of en voor dk tand afzonderlijk
lrieenschappelijke lasten in ver-
biew '«et de instelling der beide
«e a e Gemeenschappen, en voorts met
de s°ciatie der overzeese gebieden,
Vr,a bouwkwestie, de buitentarieven,
*'n9 °rw<*arden voor eventuele schor-
r^ri'on deze tarieven, de te nemen
j~Gelen bij bijzondere economi-
s< f^oeilijkheden en de integratie van
ansportwezen.
\isfu>acht wordt levens, dat de zes
van deze bijeenkomst gebruik
ce.r Maken om de president en de
Resident van de Hoge Autoriteit
ebs6i Europese Kolen, en Staalge-
t h^f.c aP aen te wijzen.
Voprziet, dat na drie dagen con
to nog njet ajje kwestjes 2Ui]en
J^eL ®Seld en dat men elkaar over
eNl .agen moet weerzien. In elk
"tg t>°or 12 februari, de datum waar-
'k -eari;^ j. -u
Advertentl*»
J Huidzuiver
heid - Huidgezondheid
moeilijke conferentie was Wegens de
techniciteit van de problemen, die be
handeld worden. Toch liet de minister
een optimistische klank horen en zeide,
dat veel begrip aan de dag wordt ge
legd voor de Nederlandse zienswijzen
en toestanden. Op de vraag of dit ook
in de traktaten tot uiting zou komen,
antwoordde de minister, dat hij onder
een zwaar mandaat staat en dit met alle
kracht zal verdedigen.
Van andere zegsmannen vernamen wij
de volgende details: de verschillende
instellingen van de Gemeenschappelijke
Markt en Euratom mogen niet verward
worden met die van de KSG. De kans
bestaat, dat over min of meer lange
tijd de nieuwe instellingen geroepen
worden om die van de KSG te absor
beren. Het is ook mogelijk, dat men zal
ingaan op liet Italiaanse voorstel om
vijf jaar na het tot stand komen van de
Gemeenschappelijke Markt een Euro
pese Assemblée met rechtstreeks Euro
pees stemrecht te kiezen. Er werd ook
medegedeeld hoe die Assemblée zou zijn
samengesteld: zestig Fransen, zestig
Duitsers, zestig Italianen, twintig Ne
derlanders, twintig Belgen, vijf Luxem
burgers.
Op het ogenblik, dat wij dit schrijven
scheen een overeenkomst op handen te
zijn over het „gewicht' van de stemmen
in de Raad van ministers, de hoogste
instantie in de Gemeenschappelijke
Markt en Euratom. Ook voor wat be
treft de verdeling van de financiële las
ten zou een soortgelijke verhouding zijn
vastgelegd. Voor zover ons ter ore
kwam zou deze verhouding zijn: 30 pet.
voor Frankrijk en Duitsland, 23 pet.
voor Italië, 6.9 pet. voor Nederland, 9,9
pet. voor België en 0.2 pet. voor Luxem
burg.
Het aantal stemmen waarover elk
land in de Raad zou beschikken zou
neerkomen op 30 voor Frankrijk en
Duitsland, 23 voor Italië en 17 voor Be
nelux.
Tijdens een xorte persconferentie van
Spaak, verzocht een Britse radioman
aan de minister een enkel woord voor
de microfoon te zeggen. Spaak lachte
en zei: ,,'s Avonds na half acht spreek
ik geen Engels, en bovendien is de con
ferentie al moeilijk genoeg om er in
het Frans over te spreken!'.
Naar wij vernamen, heeft zich ter
conferentie een klein incident voorge
daan, doordat de Italiaanse minister van
buitenlandse zaken, de heer Martino,
nogal scherp uitviel tegen de Franse
staatssecretaris Faure. Hjj verweet de
Fransen een overdreven protectionis
tische bekommernis en voegde daaraan
toe: „Als dit zo bljjft duren, dan maar
liever geen Europese markt nastreven".
Dat was voor Spaak aanleiding om zich
met de beide antagonisten terug te
trekken om hen te kalmeren.
Een hooggeplaatste functionaris
gaf ons gisteravond als zijn mening
over de conferentie te kennen: „Men
begint voortdurend weer met alle
kwesties van voren af aan. De moei
lijkste kwestie is die der overzeese
gebieden. Het is een wedren tegen
de klok".
Zondagmiddag had minister Luns aan
de vertegenwoordigers van de Neder
landse pers een persconferentie beloofd.
Hij kon daar eerst rond half ne
gen gevolg aan geven en het was een
schorre en zeer vermoeide minister die
wij tussen zijn niet minder uitgeputte
medewerkers in zijn bureau aantroffen.
„Ik heb u", zo begon de minister, „een
persconferentie beloofd, maar ik kan
u tot, mijn spijt nog niet veel medede
len. De discussies duren veel langer en
er wordt veel meer gesproken, soms
over ondergeschikte kwesties, dan aan
vankelijk werd verwacht".
„Onze delegatie is steeds met de be
kende Nederlandse punctualiteit te
werk gegaan. De dingen bij hun naam
noemende: het heeft soms de indruk ge
wekt, dat wij de moeilijkste partner wa
ren. In de loop der besprekingen is ge
bleken, dat dit niet het geval is. Er is
veel over en weer gesproken. Voor mor
gen liggen al een paar delegatiepapieren
klaar voor verdere discussie".
„Er viel nog geen beslissing over het
landbouwprobleem. Evenmin over de
vraag wanneer bet speciale regime zal
eindigen, in het begin van de tweede of
in het begin van de derde etappe. Wij
dachten dat de kwestie van het verkeer
door een speciale formule geregeld
werd, welnu, die ligt thans weer open".
„Het zag er dan ook al spoedig naar
uit, dat na morgen nog moet worden
voortgewerkt. Wij zullen daarom op
maandag 4 februari weer bijeen ko
men".
„Er was voorts het probleem Van de
isotopenscheidingsfabriek, een aangele
genheid waar de Fransen speciaal op
stonden. Er wordt thans naar een for
mule voor een compromis gezocht".
„De 215 miljoen dollar voor het re-
searchwerk werd aanvaard".
De minister zei voorts, dat de beslis
sing is genomen over de Europese in
vesteringsbank. Het kapitaal zal het
equivalent van 1000.000.000 miljoen dol
lar bedragen, hetgeen Nederland 71,5
miljoen dollar zal kosten.
Totaal uitgeput besloot minister Luns
zijn conferentie: „Als u het goed vindt,
zal ik geen vragen beantwoorden. Wij
zijn allemaal doodmoe".
Het schijnt dat er ondanks reclame
en veel aanprijzende bewoordingen nog
iets intuïtiefs leeft bij het concertpu
bliek, een soort hoger instinct dat
hem echt van onecht doet onderschei
den. Hiermee willen we de individuele
prestaties van verscheidene leden van
het Berliner Ballet niet misprijzen,
maar wel te kennen geven dat men met
dit ballet zowel als verschillende
andere balletgroepen uit noordelijke
streken uit bet rechte spoor verdwaald
is, uit de enige kunstrichting welke
ons bij een ballet belang inboezemt: de
dans. Het schijnt voor vele Germanen
nu eenmaal tot de „bon ton" te beho
ren om het ballet in dienst te stellen
van buiten-muzikale en extra-balleto-
mane sferen, men schijnt een dringende
behoefte te gevoelen om zich het ballet
op het Procrustusbed der psycho-ana-
lise, der zelftrant van het leven en van
de maatschappij te moeten stellen,
aldus doende ons kopschuw te maken
voor „la danse pure".
Zo werden we tijdens deze perfor
mance via luidsprekers steeds binnen
geleid in een bepaald gegeven dat goed
beschouwd een griezelverhaal bleek te
zijn, waarover het publiek nog zóveel
gezonde humor behoudend, zich glim
lachend en wat meesmuilend uitliet.
Het is het navertellen niet waard, maar
ter illustratie diene, dat de historie
van Hamlet hier pasklaar voor het bal
let tvera uitgevoerd in niet minder dan
acht taferelen waarbij de koning (Répé
Urbani) nogal hokkige sprongen moest
maken. Ophelia alleen maar vreselijk
verliefd deed (Irene Skorik), Hamlet
zelf niets onwezenlijks was, maar man
van vlees en bloed, van passie en gede
cideerdheid, en het geheel niets myste
rieus openbaarde, maar zeer waar
neembare realiteit inhield. Alles goed
en wel: men mag er van maken wat
men wil, mits het danselement het
grondmotief blijft.
Het staat buiten kijf dat het Berliner
Ballet vooral technisch-gymnastisch of
„gymnopedisch" een peil verworven
heeft waarop Berlin „Stolz" kan zijn,
v a«js de debatten zullen aanvan-
hCQt)0nv Europese Organisatie voor
baSl(j Msche Samenwerking, meer be-
verband met de associatie van
atkt.nd met de Gemeenschappelijke
Euratom
confnz'ens zwaarteount van
Heren tie op de Gemeenschap-
ViA dat 1 rkL maar dit wil niet zeg-
tj?'ore„ Euratom uit het oog wordt
vjLvgj. Guy Mollet wil over dit on-
L SsgfQ, een topconferentie der rege-
hj:e!J houden en naar verluidt
tj; 24 «aartoe zijn collega's tussen
Vr.,d. jj„ februari naar Parijs uitgeno-
voorkomen, waar-
je - -uo wuiui yezego, uai ae
Ü1;,f*rent;punten °P de agenda van die
U5 op i0 zuBen
bo, s [.g, e thans geuuuuen comerenue
vahle« vfning wol'dt gehouden: Het
8m;. isot an een fabriek voor scheiding
IJt,3at-f> n- ket militair gebruik van
tri verh materie.
K k de ,?„nd rnet het eerste punt stelt
raag 0f een zeer dure ge
PPelijke fabriek moet worden
t>eréj(} r^yl anderzijds de V.S.
:-v; .-w
zoals het programma vermeldde. Doch
ook niet meer dan dat. Danskunstig
staat men hier nog in een voorportaal
van ontwikkeling. Zou bij deze Berlij-
ners de vreugde om de dans, oftewel
levensvreugde in dans omgezet, de
werkelijke drijfveer van hun optreden
zijn? Bestaat er bij hen zoiets als bij
Spanjaarden, Joegoslaven, Russen of
Hongaren: de hartsklop van het leven
in een ritmische lichaamsbeweegkracht
omgezet? Is de dans hier een levens
behoefte of een verstandelij k-berekend
gebarenspel? Dansen als zodanig heb
ben we nauwelijks gezien, wel een
soms harmonisch samengaan van li
chaamsbewegingen, vooral van Spron-
ger en schichtige bewegingen die soms
meer aan acrobatiek aan aan dans
kunst herinnerden.
Daar komt nog bij dat de prima bal
lerina (als deze term in dit a-klassiek
ensemble van toepassing is): Irene
Skorik een bijzondere lenigheid, tech
nisch kunnen tentoonspreidt doch als
verschijning het tegenovergestelde van
elegantie of gratie in haar formidabele
spierenstelsel te kijk stelt, die een
manspersoon respect zou kunnen doen
inboezemen! Gert Reinholm, de tweede
hoofdfiguur zou een „danseur noble"
kunnen zijn, indien hij zijn actie-radius
wat zou inkrimpen. „Hamlet" werd
door goede muziek van Blacher aan de
vleugel op kundige wijze begeleid. Daar
was heel wat meer van te maken ge
weest, choreografisch gesproken. Het
publiek reageerde op dit alles met ge
dempte bijvalsbetuigingen.
M. M.
„Das Tor" door het Berliner Ballet.
;evR ^«riivt Z1Jn v?ld°ende hoeveelhe-
«ranium aan Euratom te
%j,aa« Vo® een meerderheid te
0olJ «et bouwen van een eigen
b]
S Ook nl VCUI CLI1 tugta
°iïi ais men het zo mag noe
>e„ uroDa nfomen-onafhankelijk
dringt zich nog de
IJol^ordóU101 moet die nieuwe fa-
hrot "an PMnt: In de gedachten-
man0lJ,n'9e promotors van
aPen? 7ze Gemeenschap géén
fabriceren. Frankrijk
'Advertentie)
V.l.n.r. ziet men Kassandra Janet Sassoon), Helena (Vila Paulson), Cn Paris (Ha
rold Horn).
(Van onze Haagse redactie).
„Het is niet zo prettig steeds weer te
lezen dat je de oudste dichter van Ne
derland bent, temeer omdat ik nooit de
jongste ben geweest, aangezien er altijd
jongeren waren. Ik ben nu op een leef
tijd gekomen dat het leven beperkingen
oplegt cn dat de deur dichtvalt die nooit
meer geopend zal worden. Als men ouder
wordt, komt men in het labyrint van
onmogelijkheden en men gaat zich af
vragen: wat is nog wel mogelijk? Dan be
paalt men zich tot de zaken en dingen,
die men al lang gedaan heeft, waar men
in geschoold is en waarin men kan steu
nen op ervaring.
Zo ben ik mij ongeveer 30 jaar geleden
gaan toeleggen op het vertalen van ge
dichten, eerst een oefening, allengs als
een fascinerende bezigheid die me niet
meer losliet en me telkens voor nieuwe
problemen stelde".
Deze korte biografie sprak de dichter
mr. H. J. W. M. Keuls zaterdagavond in
de Haagse raadzaal bij gelegenheid van
de uitreiking van de M. Nijhoffprijs, die
hem door de voorzitter van het Prins
Bernhardfonds, dat de prijs om de twee
jaar beschikbaar stelt, werd overhandigd.
Deze meester der vertaalkunst, zoals
hij in het juryrapport dat door Antoon
Coolen werd voorgelezen, wordt ge
noemd, gaf daarna enkele van zijn op
vattingen weer over de moeilijke ver
taalkunst.
Vertalen van gedichten is herdichten,
een creatieve arbeid die niet is vastge
legd in een wettelijk voorschreven vorm,
maar waarbij alles vrij en geoorloofd is.
Waar de dichter in de aanvang het zwij
gen of de duisternis kent van het niets,
Mr. H. Keuls rechtsontvangt de M.
Nijhoff-prijs uit handen van mr. G. J.
Wiarda.
Het besluit van de Bondsvergade
ring van de Kon. Ned. Voetbal Bond,
zaterdag met bijna algemene stemmen
(85 tegen 3) genomen, om een KNVB-
pool in te stellen, heeft consequenties
voor alle andere voetbal-toto's die op
het ogenblik buiten KNVB-verband
draaien of willen gaan draaien (de to
to's die uit de kring van KNVB-Ieden
waren ontsproten: de z.g. clubtoto-
combinaties, hebben alle besloten dat
zjj in de nieuwe KNVB-pool zullen
opgaan).
De KNVB-pool is ingesteld met de
sympatie van de minister van Justi
tie en met het oogmerk van sanering,
toezicht, controle en éénheid in heel
de situatie zoals die op het terrein der
voetbalpoolerij in ons land was ont
staan. De minister erkent slechts één
instantie, die tot deze sanering in staat
is en die de gewenste eenheid kan be
werken, en dat is de KNVB, in wie
ook wel elke léék de enige aangewezen
instantie zal zien.
Of deze KNVB-pool toch niet alsnog
de voorproef van een proces zal moe
ten doorstaan, ondanks de kennelijke
welwillendheid waarmee de plannen
tot dusver door Justitie zjjn bejegend,
is op dit ogenblik onzeker. Wél zeker
lijkt het, daarentegen, dat andere
pooiinitiatieven, naast die der KNVB,
thans geen genade in de ogen van het
justitiële vervolgingsapparaat meer
zullen vinden. Bij voorbaat geven wij
aan het initiatief van de Nederlandse
Katholieke Sportbond dan ook weinig
of geen kans. Het komt ons ook niet
gewenstgewenst voor, nu de K.N.V.B.-
pool er komt, dat de N.K.S. haar plan
nog verder doorzet.
Mgr. E. Blanchet. rector van het katho
liek instituut te Parijs, zal ook dit jaar
de vastenmeditaties in de Notre Dame
houden. De meditaties dragen tot titel:
..Mensenzoon, zoon van God". De eer
ste meditatie spreekt Mgr. Blanchet uit
op 10 maart om half vijf, aldus bericht
het K. N. P.
Jans
de^'h verzoek eervol ontslag
Nft "fcen Rijn P^n van het dekenaat
h.6" Va« hetH pasto°r te Alphen.
Putoor vfekenaat Alphen a-d-
red de 7oA?n.de parochie aldaar
i"°cèav®nihtor
se a, "Uize öt.-Maria te
6tvPtalm0e?eive Haviklaan' tevens
Gier van Hf» .lrAt.hn1ip.lrp
^eereerw. heer E. A. M.
dn huize St.-Maria te
en
van de katholieke
Wpi„„ van de diocesane
ts v heep E- M. Bek-
N is benoprburg (0-L' Vrouw
<i\<j t d?aria tp tot rector van
k"" c®saan J~?ravenhage en te-
Op A vn„. 3almn.v.Q«
O;
van de"kTB:: van de
li'.". 17 ^°°r jon^-a-lrnoezenier van het
Sens en meisjes bene-
^Ude^f en van het ka'tho-
•Si (bi e t°—- -
ftï'inU ItoliP'ase'horv^fi1^ diocesaan aal-
'et^rir Stiehh gedelegeerde)
^0^ deu„d'i"H voor Bijzonder
zorg in bet bisdom
Sinds „Rouw Past Electra", het beste
stuk van Amerika's eerste dramaturg,
over de Nederlandse planken is gegaan,
hebben wij van Eug. Gladstone O'Neill, die
nochtans vóór zijn dood (1953) nog ver
schillende drama's heeft geschreven, niets
meer op ons Nederlands toneel te zien
gekregen; ofschoon toch het merendeel
van zijn veelomvattend oeuvre, waarmee
hij niet alleen de Nobelprijs verdiende,
maar ook stuk voor stuk in de loop der
jaren driemaal de Pulitzer-prijs zjch zag
toegekend ook hier te lande niet onbekend
bleef. Het was alsof hij met de imitatie
van zijn Franse collega Anouiih, wiens
„herscheppings-methode" hij met heel wat
gelukkiger gevolg dan de Parijzenaar toe
paste op Aeschylus' „Oresteia" zich zelf
had overtroffen en nu van zijn na een
lang bewogen leven verdiende rust ge
noot.
Van dit laatste is intussen weinig ge
bleken, dank zij de speurzin van onze
Nederlandse toneel-directies die met twee
tegelijk nieuwe buit hebben ontdekt Ter
wijl die van „Theater" van de laatste drie
stukken, waarmee O'Neill afscheid nam,
er twee in de wacht sleepte, heeft die der
Haagsche Comedie", met name Paul
Steenbergen, de hand gelegd op het der
de drama dat de attractieve doch ietwat
raadselachtige titel draagt: „Een maan
voor de misdeelden".
Met de inhoud althans klopt die naam
weinig. Het suik speelt op een armoedi
ge boerderij in Connecticut en de han
deling verloopt tussen niet meer dan vijf
personen onder alledaagse omstandighe
den, waarbij e enruw taaltje de toon aan
geeft. En toch, voor de fatalistische sfeer
der Griekse tragedie blijft ook deze ar
melijke omgeving weer niet gespaard.
Eigenlijk gaat het in hoofdzaak om een
drietal: vader en dochter Hogan en James
Tyrone jr. Wel is er aanvankelijk nog
een broer in het spel; maar die ver
dwijnt al heel spoedig spoorloos en lijkt
aldus een vrij-overbodige figüur, die enkel
de stemming maar even moet accentueren.
Want stemming meer dan actie laat ook
hier O'Neiül zoals vaak elders in zijn werk
domineren. Het enige spoor van handeling
doet het, tweede der vier bedrijven zien,
als vader en dochter hun verbitterde woe
de koelen op de rijke buurman, die met
zijn onuitgesproken blijvende klacht over
de vernieling door Hogan's varkens van de
erfscheiding, van een koude kermis thuis
komt. De scène vormt enkel een nieuwe
schakel in de onderlinge verhouding dei-
genoemde drie, wier tranche de vie
van nog geen etmaal de langgerekte dia
loog de toeschouwer opdringt.
Wij zullen niet verder analyseren. De
dochter, een forse boerenmeid, staat in
het middelpunt van het verwrongen ge-
dachtenleven, dat ons „ontvouwd" wordt.
Vader wil haar om de ..centen" aan de
man brengen; maar ofschoon tussen haar
en Tyrone een genegenheid is gegroeid.
staan, kwam prachtig tot haaf recht Als
regisseur van de traag verglijdende han-
aenng zouden wij hem een kleine tempo
versnelling in overweging willen geven.
De mannetjesputter van Josie was bij
i yra 7ard. die tegen de meest verschei!
oen rollen niet opziet, in goede handen.
In postuur, stembuiging en mimiek bleek
-v°lmaakt de boerenmeid, die zij wezen
nn hLals twee droppels water gelijkend
op naar even onbuigzame en harde va
der. een figuur waar het veelzijdige ta-
'®«t,yan Max Croiset achter stak. Hem
plannen meer tegenwerkte dan bevoor
deelde.
Voor de zo onvriendelijk getrakteerde
buurman, die onschuldig 'n soort nacht
merrie voor vader Hogan werd, bood zich
geduldig Hep van Delft aan. die tevens
gelijk eerder het decor verzorgde. Het
verdiende een goede noot. behalve in II,
waar de oplossing al te goedkoop scheen
geworden.
Voor -de goede orde zij hier opgemerkt
dat de vertoning meer dan één reden bood
haar voor volwassenen te reserveren.
Een als altijd stampvolle zaal bij de
première waren minister Cais en de
Haagse loco-burgemeester aanwezig gaf
herhaaldelijk blijk van zijn instemming
(Croiset kreeg zelfs een open doekje)
en juichte aan het bloemenrijke slot de
5 executanten uitbundig toe. Ook de ver-
dochfdgeweeid!'g0rvartt.nra«k d® «ctlte1'- I taler. Jan Houtman, deelde'in de"hulde.
geweldig parten, waardoor hij eigen' LH
creëert de vertaler van uit een gegeven
brok lyriek. Dit brengt eigen moeilijk
heden mee. Degene die herdicht, moet
zich met het vers vereenzelvigen waar
na het spel en de worsteling met het
woord volgen. Hierbij doet zich de per
soonlijkheid van de vertaler toch onbe
wust gelden". Mr. Keuls noemde hier
Boutens en Nijhoff, als dichters bij wie
een innige verwantschap met eigen oor
spronkelijke verzen was ean te tonen.
Deze spelregels der vertaalkunst wer
den door de grijze, 74-jarige dichter uit
gesproken nadat Antoon Coolen het oor
deel van de jury over het vertalende
werk van mr. Keuls had weergegeven.
De jury prees het uitzonderlijk poëtisch
adaptatievermogen van de bekroonde
dichter van wie bijzonder de vertalingen
van Dante's Vita Nuova en poëzie van
de uit Uruguay afkomstige Franse dich
ter Jules Supervielle voor de jury aan
leiding tot het toekennen van de prijs
waren geworden.
Opallend bij mr. Keuls werd de stren
ge vorm genoemd waarin hij zijn verta
lingen vat en tevens zijn sterke affini
teit met Supervielle, met wie hij een
redekundig niet ontleedbare verwant
schap bezit.
Bij de eenstemmige bekroning had de
jury, bij monde van mr. E. Straat die
het tekstkritische gedeelte voor zijn re
kening had genomen, als haar oordeel
uitgesproken dat bij zijn vertalingen het
Nederlands was gehanteerd alsof het
voor het vertaalde werk „hun schoonste
gewaad was". „Door zijn werk is ons land
met een nieuwe schoonheid verrijkt" al
dus Antoon Coolen.
De voorzitter van het Prins Bernhard
fonds, prof. mr. G. J. Wiarda, memo
reerde in zijn openingswoord de dichter
Martinus Nyhoff, die destijds voorzitter
van de Commissie van de Kunst van de
Stichting was geweest tot tot wiens na-
gedachtenis deze tweejaarlijkse prijs is
ingesteld, die nu voor de derde maal
werd uitgereikt.
Onder de talrijke aanwezigen bevonden
zich ook de echtgenote van de dichter
«,saris _van de Koningin in Zuid- I
Op een door meer dan 60 leden bezoch
te algemene vergadering van de Vereni
ging van Letterkundigen is zaterdagmid
dag in Amsterdam prof. dr. G. Stuiveling
in de plaats van Max Nord tot voorzitter
gekozen. Deze laatste was afgetreden, te
zamen met Maurits Dekker, B. Rijdens en
H Knap, na de rumoerige ledenvergade
ring in november j.l., waar een voorstel
van het bestuur werd verworpen, inhou
dende communistische leden der vereni
ging te verzoeken uit te treden.
Ook dr. V. E. van Vriesland en Emmy
van Lokhorst hadden hun plaatsen in het
bestuur ter beschikking gesteld, maar zich
in tegenstelling tot de anderen opnieuw
kandidaat laten stellen. Dr. Van Vriesland
trok zich echter terug, zodat de dichter
J. C. Bloem in zijn plaats tot vice-voor
zitter kon worden gekozen. Mevr. Van
Lokhorst behield de plaats van secreta
resse. Naast haar werd Simon Vinken
oog tweede secretaris.
A. den Doolaard, Hella Haasse, Gabriël
Smit en Adriaan van der Veen werden tot
gewoon bestuurslid gekozen, zodat het
nieuwe bestuur thans niet minder dan
zeven nieuwe leden heeft.
w v* ven ^eiieguiiuviu 'o ftVh1 vc,iu,
ondervinden beiden toch weinig troost,
van het bleke maanlicht dat eer afstoot
dan tot toenadering inspireert, omdat de
gewoonte-drinker zich niet waardig keurt
met de vrouw die haar ongereptheid heeft
bewaard (ondanks dapper opgeven van 't
tegendeel) een verbintenis voor het leven
aan te gaan.
Het resultaat is dat we aan het einde
der vertoning even ver zijn als bij het
begin, afgezien dan van de schrijnende
kijk in deze zielelevens. bijzonderlijk in
daf van de verlopen whisky-drinker,
wiens geestelijke ondergang ondanks het
krampachtig zich vastklemmen aan de
laatste illusies door Paul Steenbergen bij
na consciëntieus werd getypeerd. Zijn
aarzeling in de strijd tegen datgene waar
aan hij niet scheen te kunnen ontkomen,
al wist hij dat Josie hem ter zijde wilde
TJ """O»** ill /J UI
Holland en de wethouder van Onderwijs
cn Kunsten van Den Haag, de heer J.
van Zwjjndregt.
•Pe.,a?^eur' kuc Lutz, droeg na de prijs-
Uitreiking fragmenten voor uit het Griek
se blijspel „Het scheidsgerecht" van de
at"? eJi Menander in de vertaling van M,
JNijnofi.
Z. K H. Prins Bernhard, regent van het
Puns Bernnardfonds, heeft zaterdagavond
aan mr. H. W. J. m. Keuls, aan wie dit
jaar de M. Nijhoffprijs is toegekend, een
telegram gezonden, waarin hij zijn ge
lukwensen aan de bekroonde aanbood.
Mr. Keuls ontving het telegram, toen
hem zaterdagavond in de raadzaal van
de gemeente 's-Gravenhage de Nijhoff
prijs werd uitgereikt.
Scène uit Een maan voor de misdeelden" met Mijra Ward en Paul Steenbergen,
Het elfde Econocmische Benelux-congres
zaïi dit jaar op 14 en 15 juni te Maastricht
in het gebouw van de „Maastreechter
Staar" worden gehouden. Nu het verdrag
v^..de..ecoPomi.scbe unie'naar alle waar
schijnlijkheid dit jaar zal worden gepara
feerd, zal het congres in het teken van
dit verdrag worden geplaatst.
Negentien labour-afgevaardigden heb
ben in het Lagerhuis een motie inge
diend waarin een benoeming van de Duit
se generaal Speidel tot commandant van
de NATO-landstrijdkrachten in de sector
centraal-Europa wordt betreurd. Tot de
indieners behoren de vroegere minister
van defensie Shinwell en de vroegere mi
nister van binnenlandse zaken Chuter
Ede.
Het is nog niet bekend, wanneer deze
motie in debat komt.
Parijs zal een delegatie van de Fran
se bond van verzetsstrijders premier Mol
let vragen zich tegen een benoeming van
Speidel te verzettten.
Dit weekeinde is te Amsterdam de pa-
cifistisch-socialistische partij opgericht-
Deze partij verwerpt blijkens haar begin
selprogramma het geweld als middel om
geschillen op te lossen. Voorts weigert
men de militaire paraatheid te aanvaar
den „als factor voor het verkrijgen van
een juiste verhouding tussen de volkeren"
Op de zaterdagmiddag en -avond gehou
den oprichtingsvergadering, die door ruim
100 personen werd bijgewoond, spraken
de heren H. Lankhorst. ir. H. van Steenis
en ir. P. Schut. Het hoofdbestuur van de
nieuwe partij is als volgt samengesteld:
ir H. van Steenis, voorzitter. D. van Bene
veld, vice-voorzitter, H. Lankhorst, se
cretaris, J. Daalser, penningmeester.
