Pap
oea's wakker geschud door
Nederlandse activiteit
Maastricht solliciteert
bij de Benelux
Jok overheid kan
public
relations" niet missen
higelse term, die niet moet
worden vertaald
II
Personeelgebrek in Limburgse
mijnen
De nalatenschap van G. B. Shaw
MOORD IN EEN SCHOOL TE
FONTAINNEBLEAU
0
VB
171 zetel van de interparlementaire raad
Nieuw Nieuw-Guinea in wording
Welvaart van de stad thans ook naar de dorpen
>v
Hollandia en
Manokwari worden
pr achtsteden
Onderzoek betreffende
Martianus Capella
Passiespelen te Hertme
- een nieuw, vaak lastig, maar interessant beroep
Francis en Albert
Hackett in
Amsterdam
Engelse baconmarkt
beneden kostprijs
Touwtje springen" op
de evenaar
1600 ondergronders te weinig
Nederlandse lerares door collega gedood
Zeekapitein verzweeg
„stoten"
DONDERDAG 21 FEBRUARI 1957
PAGINA S
>A-t
°sam
,j i m
De onlusten bij de
Wisselmeren
Vtó W
gjOte,.
Ontstellende onkunde
Rechtspraak
opinie
publieke
NOORSE HARING NAAR
NEDERLAND
Produktschap neemt
maatregelen
Met een 300-tonuer over de
wereldzeeën
Hongaarse mijmverkers
O
Prijsstabilisatie geen
prijsstop
Salarissen technische
ambtenaren
Ernstige disciplinaire straf geëist
(Van onze Amsterdamse redactie).
„Het oude Nieuw-Guinea met zijn wilden is op zijn retour en een nieuw,
werkelijk Nieuw-Guinea is in wording met mensen, die zich vol verwachting
keren naar nieuwe levensmogelijkheden. Mensen, die onze gezondheidszorg
en de verbetering van de levensomstandigheden, die wij brachten, waarderen,
die het nieuwe met beide handen vastgrijpen en er niet over denken hun ver
worven voorrechten prijs te geven voor de staatkundige verwarring, die
Indonesië biedt. Het nieuwe Nieuw-Guinea vraagt om verdere vormgeving, om
politieke gestalte, om concreet uitzicht. Daarover is persoonlijk overleg nodig
en daar hoop ik nu de gelegenheid voor te vinden". Zo sprak de gouverneur
van Nieuw-Guinea, dr. J. van Baal, gisteravond na zijn aankomst per vlieg
tuig uit Biak op Schiphol. Dr. Van Baal was, voordat hij de journalisten te woord
stond, verwelkomd door de minister van defensie, ir. Staf, die ad interim de
portefeuille van overzeese rijksdelen heeft beheerd en de pas benoemde
minister van zaken overzee, mr. G. P. Helders.
^aulshuis" aan het Maastrichter Vrijthof, waarin het gemeentebestuur
ciariaat van de Interparlementaire Beneluxraad huisvesting aanbiedt.
»h v Commissie voor Buitenlandse
tt etde n de Belgische Senaat het idee
0ln de binnenkort te formeren
ende Interparlementaire Bcnclux-
lv llee vest'Sen ..'n één bepaalde, min
i, r centraal gelegen stad" toen
HjlOlpg 4 'dee met voortvarendheid over-
'0 n door het gemeentebestuur van
ih'^Cei cv'lcpc was unaniem van
.Jt -„'dat er maar één stad was, die
tui"!) P/ovinciaal bestuur van Limburg
'Jn Statenzaal aan als vergader-
hae1tpKV°°r dc Beneluxraad Cn het ge-
>i IUr besloot het monumentale
v', vtUw?c Generaalshuis aan het Vrijt-
S( "i a.arin than, het hoofdbureau van
's ondergebracht, beschikbaar te
t,. ïiais huisvesting voor het sccreta-
N*an de
a e»
raad Met
dat op 12 juni
vreugde werd
n de vergade-
o «ii ue
Eerste Kamer door verscheidene
i) Hj rd verklaard, „dat zij de keuze
l4e ^stricht als plaat, van vestiging
AaJ. '"ejuichen
antwoordde te
minister Lun
li, f r- dat de regering zulk een keuze
Prjjs zou stellen. En een Be!
|.vai ?ehator was van oordeel: „In ieder
>»l,,ii\tr's de hoofdstad van Nederlands
Öc e'iige Nederlandse stad. die
p 'e 1 aar geografische ligging als cen-
defj ,van het Benelux-gebied voor
<.tt„ 'nitievg zetel kan worden vooruit-
-aj" 's het zover, dat de Tnterparle-
Beneluxraad werkelijkheid gaat
rüss enkele weken zal de raad
-zi.in eerste vergadering hou-
daar zal wellicht als een der
eerste punten aan de orde worden gesteld:
„Waar nemen we onze intrek?" Het vol
ijverige bestuur der stad Maastricht heeft
dat zien aankomen en ervoor gezorgd, dat.
er momenteel een fraaie sollicitatiebrief
list op de tafels van alle Belgische. Lu
xemburgse en Nederlandse personaliteiten,
die op de keuze enige invloed kunnen heb
ben.
Die brief heeft de vorm gekregen van
een brochure waarvan tekst, illustratie
en uiterlijke vorm wedijveren om de lof
van het oude Tricht, op zijn schoonst te
laten klinken. Niet. alleen lyrisch, maar
vooral zakelijk. Tekenend voor het boekje
is bijvoorbeeld de reproduktie van een
oude 17de-eeuwse kaart der Lage Landen,
waarover in fel rood en blauw de weg,
spoor- en luchtverbindingen zijn gedrukt
die Maastricht heeft met Amsterdam en
Den Haag. met Brussel, Antwerpen en
Bonn
De schrijver is mr A. Minis Hij ex
poseert niet alleen de groei der stad na
de oorlog, haar handelsbedrijvigheid en
haar industrie, haar fraaie uiterlijk door
architectonische meesterwerken uit alle
tijdperken der cultuurhistorie tussen de
6de en de 20ste eeuw, hij voert ook de
Maastrichtenaar zelf op De schrijver laat
hem zien als een Europeaan, die van
nature zin heeft voor het internationale
en het cosmopolitische. En die derhalve
door geboorte de aangewezen gastheer
zal zijn voor een lichaam als de Interpar
lementaire Beneluxraad.
Of de leden van de raad dat ook zo
zu!len aanvoelen is natuurlijk nog verre
van zeker. Memag aannemen dat zp
de Maastrichtse sollicitatie gecharm erd
zullen doorbladeren. Wat er daarna zal
gebeuren, daar zit men in het oude Tricht
nu met spanning on te wachten.
Hij vertelde, dat hij, toen hij vier jaar
geleden tot gouverneur werd benoemd,
een werkplan had opgesteld, dat beoogde
basis-faciliteiten te scheppen. „Het leek
toen, dat we dat in enkele jaren voor
elkaar zouden hebben, maar dat is aan
één kant wat tegengevallen. Het heeft
veel langer geduurd". Daartegenover
staat, dat wat er gebouwd is. beter is
geworden, dan aanvankelijk was gedacht
„Hollandia en Manokwari zijn bezig
prachtsteden te worden". De gouverneur
zei voorts, dat ondanks de vertraging het
einde van het werkplan in zicht is.
„Het is mooi, dat al die activiteit de
Papoea heeft wakker geschud. Hij heeft
nu een verrassende belangstelling voor
het leren van onze taal, voor een goed
huis en behoorlijke kleren, voor techniek
cn ontwikkeling. Maar wat gaan wc nu
met hem doen?", vroeg hij zich af. „We
hebben welvaart gebracht in de steden,
die welvaart moet ook naar de dorpen.
Een van de dingen, die mjj bijzonder ter
harte gaan, is de gelegenheid voor de
Papoea om ook thuis, in dc kampong, het
geld te verdienen, dat hem in staat stelt
mens te zijn".
Dr. Van Baal stelde, dat het de taak
van de Nederlanders is de Papoea's een
eigen politiek en nationaal perspectief te
bieden, hen op te voeden tot economische
en politieke zelfstandigheid. Het verdient
bijv. aanbeveling de export van landbouw,
produkten der bevolking voornamelijk
copra te stimuleren. De goede invloed
die hiervan uitgaat, is wel gebleken, zo
meende hij. aan de Goudkust, De inkom
sten van deze uitvoer zijn in 1956 ge
bracht van 5 op 7 miljoen gulden.
De gouverneur was verheugd over de
benoeming van een afzonderlijke minister
van zaken overzee, omdat het nu ge
makkelijker zal zijn te komen tot af
zonderlijke besprekingen en beslissingen
ten aanzien van de vele vraagstukken. Tn
de bedrijven, bii het gouvernement en bij
particulieren zijn thans 17.500 Papoea's
werkzaam, die dus direct zijn gebracht
onder dc westerse invloedssfeer.
Desgevraagd schetste de gouvernteur
vervolgens de achtergrond van de onlusten
bij de Wisselmeren, die enige tijd geleden
veroorzaakt zijn door een groep mensen
van de „oude generatie". „Zij zagen hun
positie ontwricht worden door de waarde
vermindering van de schelpen. Hun
economie werd verder ondermijnd door de
bescherming, die werd geboden aan
meisjes, die weigerden te trouwen met
een echtgenoot, aan wie pa hen had ver
kocht. Men moet in de onlusten ook een
reactie zien op het ingrijpen van de
Nederlandse overheid. Dit was noodzake
lijk geworden, omdat het eigen boete
systeem van de stammen niet langer kon
worden gehandhaafd. „Het was een stunt
van de oude heren cm hun gezag te red
den. Zij hebben zich nu bij de feiten neer
gelegd en koesteren absoluut geen wraak
gevoelens".
Op de vraag of hij inderdaad niet
serieus was ingegaan op het aanbod van
een aannemer om 1000 kilometer weg aan
te leggen, antwoordde dr. Van Baal, dat
hij dit project n,iet ernstig had kunnen
nemen. „Een werkelijk gefundeerd aanbod
heb ik nooit gehad en bovendien, waar
zouden de krachten vandaan moeten
komen om zo'n weg te onderhouden". Van
het Waigo Nikkelproject, opgezet door
enkele Canadezen een ontginning van
nikkelmijnen verwachtte hij, dat er wel
iets uit voort kan komen. De propaganda-
activiteit van de naar schatting 12.000
Indonesiërs in Nieuw-Guinea voor aan
sluiting bij Indonesië, blijft, zo zei hij
tenslotte, binnen de grenzen van de wet.
De Nederlandse Organisatie voor Zui
ver Wetenschappelijk Onderzoek heeft dr.
G. R. F. M. Nuchelmans, leraar in de
klassieke talen aan het Gymnasium Feli-
senum te Velsen, een subsidie verleend
voor een inmiddels naar München ge
maakte reis in verband met een onder
zoek betreffende Martianus Capella. Ge
noemd onderzoek maakt deel uit van een
filologische studie, waarvan de resul
taten te vinden zijn in het zojuist ver
schenen Belgische tijdschrift „Latomus",
een uitgave van de Universiteit van Brus
sel.
De pastoor van Hertme ir, Twenthe. die
tevens voorzitter is van de Stichting
Twentse Openluchtspelen, had zich tot
een aantal predikanten in Enschede ge
wend met het verzoek hem namen te
willen doorgeven van gemeenteleden, die
een rol zouden kunnen vervullen in de
passiespelen, die in de kamende zomer
maanden gehouden zullen worden. De
predikanten hebben de pastoor onder op
gave van redenen medegedeeld, dat zij
de gevraagde medewerking niet kunnen
verlenen. Zij verklaarden daarbij nadruk
kelijk dat hun bezwaren niet de samen
werking van r.-katholieken en protestan
ten gelden.
tepV6 z (Van onze verslaggever)
o<ittioiis" n Been nieuwe pogingen meer aanwenden om voor de term „public
''in '"o&i een Nederlandse vertaling te vinden. Tenslotte gaat in het perswezen
'h ,d meer gebukt onder het feit, dat hij met Franse beroepsnamen als
VpgéoQ en „redacteur" door het leven moet gaan. De term „public relations"
1sza-
"bi u"Her lani 'ngeburgerd". Aldus sprak gistermorgen dc heer R. J. Vogels,
H elfnan het Nederlands Genootschap voor Public Relations bij de opening
v5h tgt p congres van deze vereniging, dat o.m. werd bijgewoond door minis-
'bh. anti «»«uuu^, "'UI "Lt alUV
h geen dat ®n het Utrechtse „Esplanade" werd gehouden, zeide hij te
N 0fer, J} verderc „sneers" cn laatdunkende opmerkingen meer te behoeven
hieenjr dit »dikwÜls lastige, maar ongekend interessante beroep". Dat zou
i "t\t s, dat een belediging zün aan het adres van het drietal eminente
itl en °P llet congr.t's was verschenen: minister Suurhoff, generaal Lauris
'Vh,eh Langemeijer. Dit elfde congres, waarop onderwerpen als „Over-
%t.Ve n? - relations". „Voldoende begrip voor NATO?" en „Rechtspraak en
''Vh aa" de orde werden scsteld, was kennelijk mede als demoa-
diS dat het genootschap van de beoefenaars van dit nieuwe vak
D- e"» volwassen" is.
relations" mocht dan
1 ö- zijn, de heer Vogels achtte
ho„ *n nodig in zijn openings-
is' - at p- ns uitvoerig uiteen te zet-
'tl v1 Va pFecies mee wordt bedoeld.
Sö k' "\Vp-v de omschrijvingen van het
{'tinais v. Saf hij: de activiteit, die
Wh goede menselijke verhou-
VrÜ??" en die bepaalde obstakels
een öueae mensenjKe
3elsynthese tracht te
vormen
II au chillen d e groepen in de
6 ^ep V en d*e bepaalde obstakels
en 2racht te ruimen. Weer an-
vg^eer zakelijk
gezegd: het
iNv.^otid „een „dampkring en sympa-
.de groep (of het bedrijf),
^ans<i;io40or,de „PRO", de public re-
h' er" wordt vertegenwoor-
S he», urhoff meende in zijn in-
j ,,dpv terug te mogen bren-
st B a?6 02p„ereidheid" zichzelf te zien
■Nhit aUdp- Van een ander om aldus
tyE voldoende gegevens te ver-
t>, Bbn Ziek ardoor deze in staat wordt
vst; h v0Vr2en objectief oordeel te
N8S Public relations is
>8. a?' dia2n karweitje voor handige
Lull ldns ar een werk van groot be-
t> „VrOes Minister.
dp»1 a^' waarom men juist
Vprv,^Preekbeurt had geïnvi-
st-^kjaring, dat „een minister
aï en dat de organisatoren
wellicht hadden overwogen, dat ze „die
goeie lobbes van Sociale Zaken" wel
zouden krijgen, vond hij onbevredigend.
Hij zag in de invitatie meer een aanspo
ring voor de overheid om aan het werk
van de public relations niet achteloos
voorbij te gaan. Dit werk is inderdaad
voor de overheid van groot belang, in
het bijzonder bv. voor „Sociale Zaken",
dat in deze jaren zo aan de weg tim
mert.
Public relations bij de overheid wil
niet alleen zeggen het verstrekken van
de (parlementaire) stukken, die door
gaans alleen maar door deskundigen ge
lezen worden. Het gaat er om te komen
tot een doordacht systeem van „verta
len" dezer stukken. Dat hierbij het ge
vaar van propaganda om de hoek loert,
gaf de minister toe. Dit moet inderdaad
worden vermeden. Maar als men zich
beperkt tot het verschaffen van de ge
gevens op zodanige wijze, dat het pu
bliek zich er een oordeel uit kan vor
men over het beleid van de overheid,
dan is daarmee het belang van de de
mocratie gediend.
Generaal Norstad vroeg zich af of er
in Europa voldoende begrip voor de
NATO is. De gealieerde opperbevelheb
ber constateerde een „ontstellende on
kunde" over taak en doel van deze or
ganisatie. „Indien iedereen de preambu
le van het Atlantische Verdrag kende,
zou deze wetenschap al een geweldige
kracht in het NATO-bestel zijn". Intus
sen maakte de generaal direct al ge
bruik van de hem geboden „free publi-
city"-gelegenheid door voor een uitge
lezen gezelschap een uitvoerig exposé
over organisatie en concept van de ver
dedigingsorganisatie te geven.
De derde inleider op het congres was
de advocaat-generaal bij de Hoge Raad
en Leidse hoogleraar prof. mr. G. E.
Langemeijer, die in een betoog „voor
gematigdheid, zelfbeperking en het re
latief zien van de dingen" tot de con
clusie kwam, dat men zich niet te veel
moet voorstellen van een verbetering
der (op zich wenselijke) wisselwerking
tussen rechtspraak en publieke opinie
(i.e. de pers). Daarvoor zijn er te veel
moeilijkheden. Deze schuilen in de eigen
aard zowel van rechtspraak (geheim van
de raadkamer!) alsook van de pers,
voor wier juridische verslaggeving prof.
Langemeijer meende „vaak de hoed te
mogen afnemen".
De kern van het recht is er intussen
de oorzaak van, dat de rubriek rechts
zaken in de kranten niet geheel bevre
digend kan zijn. Het recht houdt immers
het midden tussen wat ieder welden
kend mens kan begrijpen en als recht
aanvoelt en wat wetenschap is. Een ge-
zonddenkend mens kan geen chirurgi
sche ingreep doen misschien kan hij
bij het vellen van een oordeel over wat
recht is wel een heel eind komen. Juist
echter door de ongelooflijke bontheid
van de maatschappelijke verschijnselen
wordt juridische specialisatie gevraagd.
Hier zit een moeilijkheid, omdat de pu
blieke opinie en dus ook de pers
de jurist niet altijd kan volgen. Zijn er
op detailpunten wellicht sommige ver
beteringen in de wederzijdse verhouding
aan te brengen, over het geheel geno
men niet. En zo bij-onder erg vond de
advocaat-generaal dat nu ook weer niet,
want hij was er niet gerust op, als er
een als normaal beschouwde perskritiek
(in opbouwende en in afbrekende zin)
zou komen, waarvan de onafhankelijke
rechter, zich heel menselijk, iets zou
gaan aantrekken!
In de Noorse haven Alesund vindt op
het ogenblik een levendige export van
haring m ijs plaats. Woensdag werd er in
drie schepen haring geladen, bestemd
voor Duitsland, Engeland, Nederland en
België. In totaal zal 11.500 ton haring
naar deze landen worden uitgevoerd.
Sggf B|
H.M. Koningin Juliana heeft woensdag op paleis Socstdgk de lunch gebruikt met
haar gasten, generaal en mevrouw Norstad, in gezelschap van minister Staf, gene
raal Hasselman en hun echtgenoten, cn mr. Van Klcffens. Op de foto ziet men
(v.l.n.r.) ir. C Staf, minister van Oorlog en Marine, mevrouw Norstad, generaal
B. R. P. F Hasselman, chef van de Generale Staf, mevrouw Hasselmanmr. E. N.
van Kleffens, de permanente Nederlandse vertegenwoordiger bij de N.A.T.O.
mevrouw Staf, H.M. dc Koningin en generaal L. Norstad.
Anne Franks dagboek wordt film
Verbaasd doe- de grote belangstelling
van pers, radio en fotografen zaten me
vrouw Francis HacUett-Goodrich en haar
echtgenoot Albert Hackett gisteravond in
de Europahal van Schiphol. De heer cn
mevrouw Hackett, die in Hollywood wo
nen, hebben de tf-celbewerking gemaakt
van het „Dagboek van Anne Frank". Zij
is tot stand gekomen na een intensieve
studie en voorbereidende arbeid.
Samen hebben mevrouw Hackett, die
zelf actrice is, en haar man de voorstel
lingen van het toneelstuk in verscheidene
steden van de V. S. bijgewoond en thans
komen zij van Londen, waar de opvat
tingen van het stuk wel verschilden met
die in Amerika, maar niettemin: „de op
voering in de Engelse hoofdstad was
voortreffelijk", zo voegde mevr. Hackett
aan de opmerkingen van haar echtgenoot
toe.
Vanavond zullen zij de voorstelling van
„Het achterhuis" in Rotterdam bijwonen.
Het is voor de tweede maal. dat de
heer en mevrouw Hackett in Nederland
Perlila Neilson de 1.50 m
grote titelrolspeelster in
de Britse „Anne Frank"-
opvoeringen. Zal zij uit
verkoren ivorden ook
de filmversie op te
treden
1 vertoeven. In 1954 omstreeks de tijd van
St.-Nicolaas, bezochten zij voor de eerste
keer ons lan 1. „Uitsluitend goede herin
neringen hebben wij aan Holland", ver
telde de heer Hackett. Samen zullen zij
ook de filmversie maken van „Het Ach
terhuis". Twenty Century Fox heeft
hun daarvoor opdracht gegeven. Wie de
rol van Anne Frank in de film zal ver
vullen? Nog niets van bekend vertelden
de Hacketts. Trouwens, wij moeten nog
met het schrijven van het scenario be
ginnen. En ook daarvoor komen wij naar
Amsterdam om in de stad rond te zwer
ven en lokale kleur op te doen. Misschien
zal de hoofdrolspeelster van de Engelse
groep, die „Het Achterhuis" op het re-
pertoir heeft staan, ook in de film op
treden. misschien zal een Amerikaanse
filmactrice voor deze rol worden uitge
kozen.
Het ziet er naar uit, dat de filmmaat
schappij een deel van de opnamen in
Amsterdam gaat maken. Dat hangt ook
van de kosten af. Maar de Hacketts zou
den dat graag willen zien.
Mevrouw HacLett liet voorts duidelijk
uitkomen, dat de vader van Anne Frank
die vrijdag in ons land zal arriveren, als
cis heeft gesteld, dat ook in de film.
evenals in het toneelstuk, de geest van
„het dagboek" volkomen bewaard zal
blijven.
Francis en Albert Hackett zijn nog met
een tweede doel naar ons land gekomen
Donderdag wordt een bezoek aan Den
Haag gebracht en daar zullen besprekin
gen met vertegenwoordigers van het mi
nisterie van O., K. en W. worden ge
voerd in verband met het voornemen van
het Amerikaanse echtpaar om een studie
beurs ter nagedachtenis van Anne Frank
aan te bieden Deze studiebeurs is onge
veer 20.000 gulden groot, te verdelen over
5 jaren en is bestemd voor een of meer
Nederlandse studenten of schrijvers die
deze gelden voor bepaalde doeleinden
kunnen gebruiken.
Zaterdag a.s. wippen de Hacketts even
naar Londen over voor een televisie-pro
gramma van slechts 3 minuten. Daarna
keren zij nair Nederland terug. Vervol
gens staat Berlijn en Bologna op het reis
schema. De bedoeling is. dat zij in di
verse landen de opvoeringen van „Het
Achterhuis" bijwonen, teneinde zoveel
mogelijk materiaal te verzamelen, voor
dat gestart wordt met het schrijven van
het filmscenario.
Ingaande maandag a.s. zal de prijs
voor de haconvarkens (63 tot 70 kg.l
worden gesteld op f 2.32 per kg. Deze
prijs geldt voor een kwantum van
13.000 tot 15.000 stuks. Alle baconvar-
kens, die de boeren verder zullen aan
bieden, zullen betaald worden tegen
dezelfde prijs, zij het dan verhoogd
met 15 ct. per kg. te putten uit het
landbouw-egalisatiefonds.
Deze maatregel, waartoe het produkt
schap voor vee en vlees gisteren in
Utrecht heeft besloten, beoogt een re
gelmatige spreiding teweeg te brengen
in het aanbod van varkens. In de
maanden maart en april zal er naar
verwachting een groot aantal varkens
zijn.
De prijzen van de varkens dalen nog
steeds op de Engelse markt. Voor de
baconvarkens is de prijs inmiddels te
ruggevallen van f 2.37 op f 2.32 per kg.
Dit laatste bedrag ligt 10 ct. beneden
de prjjs, die de boer aan de teelt ten
koste legt. Daarom is regeling van de
markt noodzakelijk en heeft het pro
duktschap voor vee en vlees, na een
korte schorsing van de ODenbare ver
gadering voor een geheim beraad, thans
tot deze maatregel besloten.
In tegenstelling tot de varkens, bren
gen de koeien constante prijzen op en
blijft ook de invoer van dit vee zich
handhaven op eenzelfde peil. Frankrijk
heeft een aanvraag gedaan voor 1-
jarige ossen. Nederland wil en kan
deze dieren leveren, zij het in zeer be
perkte mate en daardoor vanzelf ook
tegen een goede prijs.
Twintig maai is kapitein Hcugeveld
van de rederij Gebr. Wijsmuller N.V.
met zijn zes gezellen de evenaar gepas
seerd, toen hij onlangs de Pacific over
stak van Panama naar Nieuw-Guinea.
De zeven mannen moesten namelijk
het nieuwe tourneervaartuig voor de
gouverneur, de 300 ton metende „Oran
je", die bij „de Hoop" in Hardinxveld
is gebouwd, van Vlaardingen naar Hol
landia brengen. Op 6 december gooiden
ze de trossen los en op 15 februari meer
den ze op de plaats van bestemming.
Omdat het via het Suezkanaal niet
kon, ging de tocht via de Atlantische
Oceaan naar het Panamakanaal en toen
de Pacific over, 42 dagen alleen maar
water. De vele stromingen en tegenstro
mingen waren de oorzaak van boven
vermeld „touwtje springen" over de
evenaar, maar alles ging goed, het weer
was best en onderweg had de beman
ning nog tijd gevonden om met de vis
lijn een koningsmakreel van 1.75 meter
te vangen, verder twee dolfijnen en
twee haaien, waarvan er één 70 kg woog
en nog zes jonge haaien bij zich had.
Keurig in de verf kwam de „Oranje"
in Hollandia aan, waar gouverneur Van
Baal de mannen voor hun goede zorgen
voor zijn inspectievaartuig dank zegde.
Samen met de gouverneur arriveerde
kapitein Heugeveld gisteravond op
Schiphol, blij. dat de langste reis
(13.700 mijl), welke ooit door de rederij
Gebr. Wijsmuller is uitgevoerd en die
72 dagen duurde, zo goed was verlopen.
„Mijn volgende reis is dichter bij
huis," verklapte hij nog: „Dinsdag ga
ik naar Engeland.
Omtrent het drama in Fontainebleau,
waarvan wij gisteren in een deel van
onze editie nog konden melding maken
en waarvan een Nederlandse lerares het
slachtoffer werd. meldt onze correspon
dent te Parijs nog het volgende:
Sinds drie jaar heeft Fontainebleau een
internationaal lyceum, dat is ingericht
voor dc kinderen der officieren en mili
tairen, die aan het hoofdkwartier van
SHAPE zijn verbonden De school, die
acht nationaliteiten omvat, telde van de
stichting af twintig leraren, onder wie de
Nederlandse Cath van St. uit Amster
dam. 28 jaar oud In oktober, na de zo
mervakantie, kwam er een nieuwe leraar
die wiskunde moest onderwijzen de 28-
jarige A. G C. uit Togoland. die in Pa-
rils zijn universitaire studies voortzette
en nu in een klasse van het lyceum les
mocht Keven, een kleine melancholieke
man. Terwijl me.i Van S het bij de een
voudige kennnismaking, die gebruikelijk
is onder onderwijzend personeel aan de
zelfde school, wilde laten, zocht de Togo-
nees nauwere omgang, waarom zij hem
ontweek. Brieven van hem hadden geen
ander resultaat. Woensdagochtend om
kwart voor tien. terwijl mej. v. S. les gal
aan dc vijftig leerlingen van de laagste
klas. kinderen van 8 tot 11 jaar, werd
plotseling op de deur van het schoollo
kaal geklopt. Toen een der kinderen open
deed, trad de jonge leraar binnen. Hij
gaf haar een geopende brief, waarop mej
v. S. een verwonderd, afwijzend gebaar
maakte. C. haalde daarop plotseling een
dolkmes voor de dag en bracht haar voor
de ogen van de verschrikte kinderen een
steek in de borst toe en toen zij neer
stortte nog een tweede steek in het hoofd.
Op het geschreeuw snelden twee Engelse
leraren toe, maar de dader was intussen
al naar de speelplaats gegaan, waar hij
op de grond ging zitten en wezenloos
voor zich uit staarde. Bij zijn arrestatie
bood hij niet de minste weerstand en her
haalde alleen „God vergeve mij je dood
en moge mij gerechtig zijn". Uitleg voor
zijn daad wilde hij niet geven. Mej, Van
S. was inmiddels met alle spoed naar het
ziekenhuis van Fontainebleau overge
bracht. maar bleek bij aankomst reeds
overleden.
Men vermoedt, dat de jonge Togonees,
die een gevoelig man schijnt te zijn en
zeer zwaarmoedig, zoals bij zijn ras meer
voorkomt, in zijn tomeloze gevoelens tot
zijn gruwelijke daad is gekomen.
Er is op het ogenblik in de Limburgse
mijnindustrie behoefte aan rond 1600 on
dergrondse arbeiders. Indien in de afge
lopen jaren voldoende arbeiders beschik
baar zouden zijn geweest, zou het produk-
tieniveau nu ruim een miljoen ton pe:
jaar hoger hebben gelegen. Overeenkom
stig de verwachtingen heeft de kolenpro-
duktie van de Staatsmijnen in 1956 rond
7.5 miljoen ton bedragen en zij heeft zich
daarmede op het niveau van het vorige
jaar gehandhaafd. Dit deelt minister Zijl
stra mee in de Memorie van Antwoord
aan de Eerste Kamer betreffende de be
groting van het staatsmijnbedrijf.
In contact met de mijnen wordt diep
gaand onderzocht, welke invloeden op de
kolenprijs van 1957 zullen werken. Naar
aanleiding van een door leden der Kamer
géstelde vraag merkt de minister op, dat
prijsstabilisatie niet synoniem is met een
prijsstop Zij houdt in, dat prijsverhoging
slechts zal worden doorgevoerd, wanneer
zij onvermijdelijk is.
Het loonbeleid vormt thans een onder
werp van studie, zodat de minister geen
concreet antwoord kan geven op de vraag
of een verdere vergroting van de extra
beloning voor de ondergrondse arbeiders
in de naaste toekomst zal geschieden.
De kosten, voortvloeiend uit de invoe
ring van het algemeen ouderdomspen
sioen, zullen naar globale schatting voor
het hele staatsmijnbedrijf ca. 13 miljoen
per jaar bedragen. Voor de mijnbedrijven
van de staatsmijnen komen deze kosten,
uitgedrukt per ton kolen neer op bijna
1.50.
Het Hooggerechtshof te Londen heeft I dringen dat in strijd is met de bedoeling
woensdag de bepaling in het testament
van George Bernard Shaw, dat het groot
ste deel van zijn nalatenschap gebruikt
moet worden om een nieuw Engels alfa
bet van 40 letters te ontwerpen, ongeldig
verklaard. Shaw, die in 1950 op 94-jarige
leeftijd stierf, liet bezittingen ter waarde
van 716000 pond sterling na (ruim 7%
miljoen gulden).
De executeur-testamentair had het hoog
gerechtshof om een uitspraak over dit
legaat gevraagd.
Shaw had bepaald, dat het geld als
zijn plan om een Engels alfabet te laten
ontwerpen schipbreuk zou lijden, in drie-
en moet worden verdeeld tussen de „Na
tional Gallery of Ireland", het Britse Mu
seum en de Koninklijke Academie voor
Dramatisch Kunst.
Laatstgenoemde instantie en het Britse
Muse-'m heben verklaard dat het voorstel
van Shaw niet voor het algemeen nut
kan worden aangewend en dat de stich
ting, belast met het beheer van de gelden
voor het ontwerpen van het alfabet geen
liefdadigheidsinstelling is.
De directie van „National Gallery of
Ireland" heeft zich niet tegen het legaat
uitgesproken omdat zij „op niets wil aan-
van een landgenoot" (Shaw was Ier van
geboorte).
De rechter, die de bepaling in het tes
tament nietig verklaarde, zei dat uitvoe
ring van Shaws plan een wetswijziging
met zich mee zou brengen en overeen
stemming vertoont met het in het leven
roepen van stichtingen met een politiek
doel, die „men nooit als liefdadig heeft
beschouwd".
„Naar men oordeel zijn deze stichtingen
in strijd met de wet", aldus de rechter.
De vrienden van de schrijver, verenigd
in het „Shaw-genootschap", zijn evenwel
niet van plan, de kwestie verder te laten
rusten. Het parlementslid Isaac Pitman
deelde op een persconferentie mee, dat
het genootschap voornemens is geld in
te zamelen teneinde tegen de beslissing
in beroep te kunnen gaan.
„Ik schat dat het niet meer dan drie
tot vierduizend pond zou hebben gekost
om Shaws wensen uit te voeren, terwijl
de kosten van het geding over het alfabet
ongeveer tienduizend pond bedroegen" al
dus Pittman.
De drie legatarissen zullen het geld on
middellijk verdelen. Het gaat om een
bedrag van ruim twee miljoen gulden.
Van de rond 4500 arbeidskrachten van
buitenlandse nationaliteit, werkzaam in
de mijnindustrie, is ca 2/3 deel reeds lang
in de mijnstreek woonachtig. De aantrek
king van buitenlandse arbeidskrachten
geschiedt geleidelijk en zou alleen kun
nen verminderen, wanneer meer binnen
landse krachten aangetrokken kunnen
worden. 380 in Nederland gehuisveste
Hongaarse vluchtelingen ten dele ge
schoolde mijnwerkers die zich daar
voor hadden aangemeld, zijn in het mijn
bedrijf tewerkgesteld. Verder heeft de
regering, zoals bekend, toestemming ge
geven, voor zover mogelijk 600 Hongaren,
en wel ongehuwde mijnwerkers, in Oos
tenrijk aan te trekken voor het werk in
de mijnen. Dit heeft tot dusverre rond
170 arbeidskrachten opgeleverd.
De onderhandelingen over de uitbrei
ding van concessies op Duits territoir zijn
in een vergevorderd stadium.
De interdepartementale commissie, die
voorstellen voor de openbare voorzienin
gen in de gemeenten rond de nieuwe
Beatrixmijn uitwerkt, zal binnenkort haar
rapport uibrengen. Over enkele punten
wordt nog overleg gepleegd met de werk-
groep, ingesteld door het provinciaal be
stuur van Limburg en de directie van de
staatsmijnen.
De minister heeft, hoewel hij meent dat
de salariëring der betrokkenen, gezien de
ambtelijke verhoudingen relatief hoog
is. zijn ambtgenoot van Binnenlandse Za
ken verzocht te bevorderen, dat de sala
rissen van de technische ambtenaren bij
het staatstoezicht op de mijnen naar
analogie van de salarissen van het hogere
rijkspersoneel worden opgetrokken
De hoofdinspecteur voor de scheepvaart,
de heer J. Metz heeft de raad voor de
scheepvaart voorgesteld het diploma van
kapitein J. van der R. uit Rotterdam in
te houden voor de tijd van achttien maan
den.
Kapitein van der R. heeft destijds het
stoten van het motorschip „Express" op
13 maart 1955 bij Stiffkey Overfalls aan
de Engelse kust en het stoten van het
motorschip „Marae" op 8 februari 1956
oij Kaap Gris Nez verzwegen voor de
bevoegde instanties. De „Express" heeft
slechts enkele minuten vast gezeten en
bleef onbeschadigd. De „Marne" kwam na
een uur vrij en bleek achteraf vrij ern
stige bodemschade te hebben opgelopen...
De raad voor de scheepvaart zal ln
deze zaak pas uitspraak doen als ook de
zaak tegen de stuurman van de „Marne"
is behandeld.
