HOOFDEN OP STOKKEN
ALS WAARSCHUWING
^hmed van
mm
Yemen, meester over leven
Sifvalfop:
Tuchthuisboeven bestrijden kanker
C*
V
!E1
I
voor
en dood van zijn onderdanen
Si
de vele soorten zaad
WEK DE GAL
IN UW LEVER OP
„Ik stierf bijna van angst", zei er een, nadat men ren opgeschreven. Men had vijftien kan-
hem met kankercellen had ingespoten
Zaterdagse
mijmeringen
JA aft#, i
b
ZATERDAG 23 FEBRUARI 1957
PAGINA 3
Yemen heeft een beroep op de Verenigde Naties
gedaan. Zulks, men weet het, in verband met
z.g. grensschendingen door Engelse, in het pro
tectoraat Aden gelegerde troepen, bij een grens...
die nimmer precies is vastgesteld. Hierna heeft
het stamhoofd, dat het gebied beheerst, waarin
de grensschendingen namens Engeland plaats
vinden, de vorst van Bahein, eveneens geprotes
teerd. Het gaat hier om een stuk woestijn met
enkele dorpen en oasen, waar tot voor kort zich
niemand om bekommerde, zelfs de imam of
koning van Yemen niet.... Maar deze vermoedt
dat zich in die streek olie in de grond bevindt.
Olie en de daaraan verbonden rijkdommen
brachten zelfs de door reumatiek geplaagde en
door een huidziekte gekwelde koning Ahmed
tot een voor een oosters despoot opmerkelijke
activiteit. Enkele jaren geleden heeft liij een
bloedige opstand tegen zijn gezag moeten onder
drukken, door de leiders ervan de hoofden te
laten afslaan. In onze reeks artikelen hebben
we herhaaldelijk Yemen ter sprake gebracht.
Intussen slechts terloops, in hetgeen we over
ven. Daarom zal het onze lezers ongetwijfeld interesseren, iets naders over dit
•i'
ESÊÊk
M*1
Ade.
Waardige land te vernemen.
°9h lnifim van Yemen intussen zo pas aan ongewone activiteit
0rn de grensoorlog in het zuidelijk gedeelte van zijn koninkrijk
;(.'G komen bekijken. Hij nodigde hen niet uit, geheel op eigen
"°oJe£en re's d°or Yemen te maken. Daar voelt deze despoot niets
was de uitnodiging aan een aantal buitenlandse journa-
Hij had echter graag dat vuurtje langs zijn grens wat opge-
hij hiermede succes zal hebben, lijkt ons een grote vraag,
journalisten zijn met reportages teruggekomen, waaruit
Yh i'/^ blijkt, dat al of niet door de koning van Yemen betaalde
*aren in het grensgebied een soort guerilla georganiseerd heb-
°uter en alleen, om eens. een robbertje te kunnen vechten. Eén
e'. aanvoerders is Ali Damani, op wiens hoofd door de Britten
U;t kfijs van vijfduizend pond sterling is gezet. Diens troepen bestaan
kL °nturiers, van wie niet eens gezegd kan worden, dat ze scherp-
S>/G',S Zyn' ^an m°derne krijgstactiek hebben ze totaal geen
JJ' Hun oorlogvoeren bestaat uit het schieten vanuit hinderlagen
'Jesck°uwen het eigenlijk als een soort sport, die daarbij
kun begrippen goed betaald ivordt. Ze kunnen zonder zorgen
\i 'i^at keel u nt waard is in de onvruchtbare woestijn. Het voor-
van een lui leventje en zo nu en dan een schietpartij heeft
nj8ers van in ket prolectoraat Aden wonende stammen naar
's''(l gelokt. Ze strijden daar z.g. voor de onafhankelijkheid van
S/jY'Y terivijl de imam van Yemen het graag bij zijn eigen
Cadillacs aan de bomen
'ijk zou inlijven vanwege de olie,
Een gebaar
Barrevoetse soldaten
^SÉÈ A
Observator
ymt
v'V^ten0811,6 waar<ï vonden
Vige"
Kt Ahnïoaareu
K
ÏS:
«iü
Het is een hard
woord, dat „tucht
huisboeven", zeer
zeker, wanneer
men het in ver
hand brengt met
de bestrijding van
dat grote kwaad,
de kanker. Toch,
het zijn misdadi
gers uit de straf
gevangenis van
Columbus, Ohio,
waarvan sommi
gen een bijna le
venslange gevan
genisstraf uitzit
ten, die nu al ge
durende drie jaar
een actief aandeel
nemen in het kan
keronderzoek en
in de pogingen, om een scrum of geneesmiddel of geneesmethode
tegen deze vreselijke ziekte van het mensdom te vinden. Drie jaar
geleden werd in deze gevangenis aan de muur van de grote recreatie
zaal op het wandbord een oproep door de gevangenisdokter beves
tigd, waarin vrijwilligers gevraagd teerden, die bereid zouden zijn,
zich met levende kankercellen te laten inspuiten.
De reactie was buitengewoon gunstig. Er meldden zich tientallen
gevangenen aan. Zulks niet alleen, omdat te kennen werd gegeven,
dat hun bereidheid, zich voor hun medemens op te offeren, een
gunstige noot zou vormen bij een eventuele beoordeling van de vraag,
of hun gevangenisstraf wegens goed gedrag bekort zou kunnen wor
den. Het merendeel der vrijwilligers verklaarde onomwonden, zich
als het ware verplicht te voelen, tegenover de maatschappij en hun
medemensen, om een dergelijk offer te brengen. De mogelijkheid er
wellicht nadelige gevolgen van te zullen ondervinden, schrikte hen
niet af.
NIET IN EEN GEZOND
LICHAAM
NIEUWE VRAGEN
Kille beweging
Dit is warmer
Niet overal zo
Arm China
En morgen
f''4'
Harry Prikker
vo°!j
,elff
8c/j S Damani, aanvoerder van een der vrij-
die het grensgebied van Yemen en het
Pfotectoraat Aden onveilig maken.
«t J
6tl
Van- Yem£;n en Aden J buitenland opgeleide geleerden, als de
de tussenkomst van Ahmeds zoon gedempt
kon worden, heeft een aantal modern
gezinden besloten, hun activiteit tot mo
dernisering van dit middeleeuwse land
als trouwe onderdanen van Ahmed voort
te zetten. Ze hadden liever niet dat hun
hoofd werd afgehakt en op een stok ge
stoken tentoongesteld, als een waarschu
wing.
Onder hen bevinden zich ook talrijke
z.g. „sayeds", leden van aristocratische
families, die beweren van niemand
minder af te stammen dan van Ali, de
man diie Mohammed® dochter Fatima
trouwde. Een aantal hunner dient a.an het
hof van de imam. Ze hebben zich ten doel
gesteld, het monopolie te breken, dat een
kleine groep rijke kooplieden en finan
ciers praktisch bezit, welk monopolie ze
nadelig achten voor de welvaart van het
land en een vrije economische ontwikke
ling. Als een hunner leiders wordt be
schouwd Saved Hassan Ibrahim plaats
vervangend premier, minister van buiten
landse zaken en tevens reizend ambassa
deur voor Londen. Parijs, en Bonn, .die
evenwel onvoorwaardelijk achter de imam
staat.
Deze Arabier met moderne opvattingen
heeft te doen met een ouderwets despoot,
die zich de buitenwereld absoluut niet kan
voorstellen. Toen de imam een Ameri
kaanse maatschappij concessie verleen-
hi i Liuitiii vun i emeu
^«alisten hebben het leger, dat I binnen. Zowel onder studenten en in het
r»,,e grens van Yemen en Aden 1 buiten,la
'V^Ülov? 1 len zien ondernemen op
de, om in zijn land naar olie te zoeken,
dacht hij, dat de Cadillacs dan aan de
bomien zouden gaan groeien.. Althans,
zo drukte een Westers diplomaat het on
langs uit. Ook over de financiële hulp.
welke de Verenigde Staten zouden kunnen
verlenen, heeft de imam zonderlinge be
grippen. Hij kan zich niet voorstellen,
dat men geld kan lenen, terwijl men er
geen behoorlijke administratie op na
houdt, geen papieren geld. gedekt door een
goudschat heeft en van accountancy to
taal geen begrip heeft.
De Verenigde Staten hebben tot, dusver
geweigerd, Yemen financieel bij te staan.
De imam aanvaardde daarom kort gele
den het aanbod van een Duits concern tot
financiering van de aanleg van telefoon
lijnen en het oprichten van een cementfa
briek. Dat hiermede nog moet worden
begonnen, bewijst wel. hoe achterlijk Ye
men nog is in menig opzicht. Er bestaat
in Yemen geen geestelijke vrijheid. Men
mag er niet zo maar zeggen, wat men
wil. De drie nieuwsprganen, die eens
in de veertien dagen verschijnen, bevat
ten hoofdzakelijk mededelingen van de re
gering engedichten. De radio van Sa
naa, de oude hoofdstad, moet haar pro
gramma's eerst aan de goedkeuring van
de imam onderwerpen, voordat ze mogen
worden uitgezonden. Iedere vreemdeling,
die Yemen binnen wil komen moet daar
voor persoonlijke toestemming van de
imam hebben. Zelfs de Yemenieten mo
gen niet zonder voorafgaand verkregen
verlof van de en,e provincie naar de an
dere reizen. Nog niet zolang geleden zette
hij zes emirs af en verving ze door
naibs, een soort onderkoningen, die vol
ledig in zijn dienst staan, zó naijverig is
hij op zijn macht. Geen enkele minister
heeft dan ook enige zeggenschap. Er
wordt in Sanaa gemompeld, dat als
er in het paleis een nieuwe elektrische
lamp nodig is, deze aan de imam zelf
gevraagd moet worden.
Wanneer de imam kwaad wordt, maakt
hij het gebaar van een beu'l, diie een
hoofd afslaat. Dit heeft tot gevolg, dat men
hem gauw gelijk geeft. Men moet hem wel
gelijk geven omdat zijn macht werkelijk
groot is. Niet alleen doordat het leger te
vens zijn lijfwacht is en dus helemaal
op zijn hand., maar ook, omdat de Bedoe-
ienenstammen in Noord-Yemen. de Has-
jid en de Bakil. hem als hun heerser er-
kenen. Ze beschikken in totasl over hon
derdduizend .geweren en dat is heel wat in
Yemen.. In 1948 sehaarden zij zich achter
hem. toen zijn vader was vermoord, de
Imam Yahya. In 1955 hielpen ze hem de
opstandeling Abdoellah el-Wazir te ver
slaan, die zich reeds van de troon mees
ter had gemaakt.
Imam Ahmed heeft een nieuwe residen
tie gezocht in Tais of Taizz, misschien wel
naar het. voorbeeld Van koning Saoed, die
zijn residentie van Medina naar Rhyiadh.
diep in het binnenland verlegde. Maar ter
wijl Saoed van de kust naar het hart der
woestijn trok gaf Ahmed de voorkeur
aan het dichter bij de kust liggende
Taizz. dat. door middel van een spoorweg
met de havenplaats Motha verbonden is.
Het bezoek van de buitenlandse Journa
listen heeft voor het overige onthuld, dat
ook het leger van Yemen een actief aan
deel neemt in de grensincidenten. Het is
iets beter bewapend dan de vrij scharen,
ofschoon de soldaten barrevoets gaan. Een
Engelse journalist die eveneens tot de
gasten van koning Ahmed behoorde, be
schreef de gevechten aan het front van
Aden als een soort herleving van de lang
durige gren.soorlogen, door de Engelsen
in de vorige en tot in deze eeuw gevoerd
op de grenzen van India en Afghanistan
welke strijd in de historie geboekt staat
als de North West Frontier War. Hij ont
hulde voorts, dat er in het Yemenitische
leger een voormalig officier van de Ame
rikaanse Intelligense Service dient. De
min tooit zich met de tulband, welke
ook door soldaten van de imam wordt ge
dragen. Hij was echter niet in het bezit
van een jambiyah, het lange, gekromde
mes dat het lievelingswapen der woes
tijnbewoners is. De Engelse journalist
kon voorts vaststellen, dat de Yemenie
ten in het bezit waren va<n Sovjet-Russi
sche mortieren. Toen de buitenlanders in
het fort. Qataba met de daar verzamelde
vechtersbazen konden spreken, werd hun
gevraagd of ze.. Russen waren.
Het is onder commando van de naib
van het grensstadje Ibb, die voor koning
Ahmed in dit grensgebied het gezag uit
oefent, dat de vrijscharen de grensinci
denten plegen. Bij hem komen de Yeme-
nietische spionnen geregeld rapport uit
brengen over de bewegingen der Britse
patrouilles langs de grens.
Evenals koning Saoed is imam Ahmed
fel anti-communistisch. Hij is zich inmid
dels vermoedelijk niet bewust van het
gevaar, dat zijn troon als gevolg van de
communistische agitatie kan bedreigen.
Evenals elke Arabische potentaat heeft hij
felle mededingers, nazaten van vroegere
heersers, die zich door zijn geslacht ver
drongen voelen. Voor Sovjet-Russische
agitatoren kan Yemen een vruchtbaar ar
beidsveld worden. Zelfs de meest ontwik
kelden daar kunnen zich slechts een vage
voorstelling van Sovjet-Rusland vormen.
Ze-begrijpen niets van de geweldige com
munistische bedreiging voor heel het
Midden Oosten. Voor hen ligt Sovjet Rus
land zo ver weg en daarom willen ze wel
wapenen van het Kremlin accepteren.
Het koninkrijk Yemen heeft zich pas
in 1917 van een Turkse tirannie weten te
bevrijden. Aan zijn grenzen ligt het over
machtige Saoedi Arabië. Koning Ahmeds
gezag wordt door velen zijner onderdanen
betwist. Het is mogelijk, dat er zich olie
in Yemen bevindt. Politiek gesproken is
Yemen derhalve een kruitvat. Als daar
no,g echte olie bij komt, dan zal al het
water van de Rode Zee de brand misschien
niet kunnen blussen
v-> -
- oictrrriiL ttii r "r-nTT-i
Mannen van Ali Damani s vrijschaar. Hun bolwerk is het stadje Bayda, dat
in een bergachtige woestijn gelegen is.
De mens, die met werkelijk ernstige
moeilijkheden of zwaar lijden heeft te
kampen, zal het gemakkelijkst en
wellicht ook gretig luisteren naar
een bemoedigend advies van een mede
mens, die zelf weet uit ervaring, wat
moeilijkheden en lijden betekenen.
Ook de Moeder-Kerk bezit die we
tenschap en daarom heeft Zij voor
morgen een officie, dat naast herhaalde
smekingen om steun en barmhartigheid
ook St.-Paulus' levensloop bevat.
De goedwillende mens kan vaak het
feit bejammeren, dat hij zo zwak is en
maar niet steeds op grote geestelijke
hoogte kan blijven. En dan met de
Kerk bidt: waarom slaapt Ge, Heer.
Rijs op en verstoot me niet voor immer.
Waarom vergeet Ge onze kwelling.
Kom toch te hulp. Ge ziet, dat we niet
op onze eigen daden vertrouwen.
Na dit vragen komt dan de grote
medemens St.-Paulus aan het woord.
Ge kent dat verhaal van al die geva
ren, moeilijke situaties, kwellingen en
daarnaast visioenen en een opnemen tot
in de derde hemel. Ach, zegt hij ten
slotte, als er wat te roemen valt, dan
wil ik dat alleen doen op mijn zwak
heden. Met de slotgetuigenis: „Om me
nederig te houden, werd me een prik
kel in mijn vlees gegeven." Hij wilde
daarvan af maar kreeg nul op het
rekest. De Heer antwoordde: „Mijn ge
nade is u genoeg." En daarom blijft het
vechten in 's mensen leven. We moeten
ons best doen en de genade afsmeken
en gebruiken. Vragen op het goede pad
te blijven met Zijn redding brengende
barmhartigheid, opdat we Hem door
een Hem welgevallige levenswandel
waardig dienen.
In deze wereld van niet te verzadigen
zucht naar jolijt en naar zich vergeten
in lawaaierige herrie zijn boven ge
schreven woorden te ernstig, mogelijk
te ouderwets.
Het leven is in zich nu eenmaal ern
stig en op vele punten ouderwets d.w.z.
men heeft zich te gedragen naar voor
vele eeuwen gegeven geboden. En
die ook nog eeuwen né ons zullen op
gevolgd moeten worden.
Elke nieuwe generatie zal ook uit
zaad bestaan, dat óf langs de weg lijkt
gestrooid, óf tussen de doornen terecht
kwam óf op de rots viel óf werkelijk in
de goede aarde werd gestort.
Men onderzoeke zich terdege tot
welke soort men zich eigenlijk moet
rekenen. Maar dan eerlijk! Moogt ge
kunnen zeggen: ik meen me tot het
goede zaad te mogen rekenen. Met goed
en rechtschapen hart hoor ik het woord
en bewaar ik het met volhardende po
gingen om het vrucht te doen dragen.
Welnu, dan gefeliciteerd. We zouden
gaarne morgen tienduizenden willen
gelukwensen.
(Advertentie)
ZONDER SCHADELIJKE LAXEERMIDDELEN
- en u zult 's morgens
kiplekker uit bed springen
Elke da? moet uw lever een liter gal in uw
ingewanden doen stromen, anders verteert
uw voedsel niet. Het bederft. U voelt u op
geblazen. u raakt verstopt. Uw licbaam wordt
vergiftigd, u bent humeurig, voelt u ndir en
loom.
De meeste laxeermiddelen zijn slechts
lapmiddelen. Neem CARTERS LEVER-
PILLETJES - onschadelijk, plantaardig en
zacht - om de liter gal op te wekken, die uw
lichaam dagelijks nodig heeft. U zult zich
weer een ander mens voelen. Vraag Carters
Leverpilletjes, f. 1.20 per flacon.
'e?16* hi e Brits« colonnes. Z.e scho-
%!6hde ouderwetse geweren °P over-
J? j de m e vliegtuigen. die het niet
om terug
s ze het de Britse colonnes
openden die mitrailleur-
als dwazen door de woestijn
\xrYYafr'ieren. Wanneer er een ge
§in§en al zijn kameraden
o1. dat te' V€'e kilometers ver. om te
verbonden werd,. Dan was
Poens uit.
zi'1n die srohsrelletjes in wer.
It uitgangspunt van een nieuw
,,0|i IVl.p offensief in het Nabije
acht6Jn 'hag er gerust Cairo en Mos-
zoeken. Hierop duidt reeds
6pardige „Persconferentie",
l^-11suggestie van het Kremlin.
hebh„ning Ahmed dankbaar gebruik
n gemaakt.
1 ko„ ^eemdelingen in zijn land
geduurd, vooraleer
hV^'&loryL'11 1950 had geen enkel Wes-
b don li1" in z^n hoofdstad Sanaa
sir,unVerzef uri.nSen. Tot op de dag van
vSaiu 'iter- -1 zich onverbiddelijk tegen
i-l w.&er«o~ng Van zijn bestuur. Hij is
S
M" OnaV "'^esrer ovier leven e,n dood
hstr^tsn- efdanen. Het leger is feitelijk
Maat' e hjfwacht en wordt in de
7' *1 2ijns ouderhouden om zijn per-
legering te verdedigen.
YWY11 allengs, via diverse mo-
%oCra als elektriciteit auto's
atische gedachten zijn land
rijke kooplieden groeit het verzet tegen
het despotisme van imam Ahmed die
tussen twe3 haakjes ook het geestelijk op
perhoofd der Mohammedanen van Yemen
is. Er is daarom in Yemen onder de op
pervlakte heel wat gisting, al staat een
der rijkste en daardoor invloedrijkste
kooplieden van het land. Ali Gabladi.
een reder in de havenstad Hoheida aan de
Rode Zee als diens economische adviseur
aan de kant van imam Ahmed. Na de gro
te opstand van maart 1955, die dank zij
Yemen is de zuidelijkste der
Arabische staten. De imam of
koning er van eist het gebied
van het protectoraat Aden op.
Hij zegt, dat het altijd aan
Yemen heeft toebehoord. De
meer dan twintig in het pro
tectoraat onder Engels opper
gezag heersende sultans erken
nen zijn soevereiniteit echter
niet. In Yemen ligt o.a. het
stadje Mokka, waarnaar de
geurigste koffie genoemd is.
Het levert koffieluiulbouw-
produkten en huiden. Er heerst
grote rijkdom naast bittere
armoede.
■■'«C
,®v mm
Deze neger, die tot een lange gevangenisstraf werd
veroordeeld, gaf zich eveneens op voor de proef
nemingen met kankercellen.
IjSj «j fj lrned Bin Yalta Moehammed Hamid Ud Din, koning van
'V9'1 C(,tl jaar en laat zijn witte baard zwart verven. Ahmed is de
'-'Y( n ''h'r r"bisch geslacht, dat negenhonderd jaar in Yemen heerste.
'1 z'jner voorgangers werden door hun onderdanen verdreven
y heeft twee hoofdsteden, Sanaa en Taizz, maar hij wooivt
in een paleis te Soekhne bij Hodeida.
Thans wordt in de gevangenis van Co
lumbus een derde groep, bestaande uit
ruim vijftig gevangen, door de medici als
menselijke proefkonijnen gebruikt. Het
zijn veroordeelden uit alle lagen van de
maatschappij met op hun naam de meest
verscheiden vergrijpen. Van jongeman
nen van even in de twintig tot oudere
mannen, die de zestig naderen. Geen hun
ner geniet enig direct voordeel. Allen
worden ze óp dezelfde voet behandeld als
de andere gevangenen. Het enige ver
schil is, dat ze zich geregeld „onder be
kerpatiënten bereid gevonden, zich voor
het doel beschikbaar te stellen. Maar
men moest over veel meer menselijke
„proefkonijnen" beschikken en tenslotte
kwam een der medici op de gedachte, de
gevangenen te vragen, hem en zijn mede
onderzoekers bij te staan in het zoeken
naar anti-kanker cellen, derhalve cellen,
die de kankercellen vernietigen. Wanneer
die gevonden zouden kunnen worden,
zou de wetenschap een hele stap gevor
derd zijn op de weg naar de overwinning
op de grote gesel der moderne mensheid.
Het kon reeds worden vastgesteld en
hiertoe stelden onderzoekers hun eigen
lichaam beschikbaar, dat kanker zich niet
ontwikkelen kan in kerngezonde licha
men. Toch waren er nog tal van experi
menten op grote schaal nodig,, om deze
ontdekking onomstotelijk te bevestigen.
Want het vaststellen van dit, overigens
alleszins verheugende feit was niet vol
doende. Hoe komt het, dat kanker in een
gezond lichaam geen kans heeft?
Bij de eerste proeven op gevangenen
had men verrassende resultaten, betere,
dan bij de burgerpatiënten, die reeds be
smet waren. Intussen, de helft van de
gevangenen kwam uit families, waarin
kanker gesignaleerd werd. Na enkele
weken werden bij de gevangenen de be
smette plekken verwijderd. Er ontstond
geen nieuwe kanker. Doch wederom was
hiervoor geen verklaring aanwijsbaar.
Bij iedere proef op groter schaal werd
het aantal menselijke proefkonijnen uit
gebreid. Sommigen onderwierpen er zich
voor de tweede maal aan. Bij de derde,
thans doorgevoerde proef op meer dan
vijftig gevangenen was het niet opnieuw
voorkomen van kanker, nadat de geïn
fecteerde plek verwijderd was, een aan
sporing voor de vrijwilligers. Desondanks
werden ze nadrukkelijk gewaarschuwd.
Niettegenstaande de gunstige resultaten
zou het door onbekende oorzaken dit
maal weieens anders kunnen zijn.Men
wilde vaststellen, of iemand, die voor de
tweede maal werd ingespoten en geïnfec
teerd, doch met een ander soort kanker
cellen, evenmin nadelige gevolgen zou
ondervinden.
Ook nu zullen zich weder nieuwe vra
gen voordoen. Er worden daarom reeds
plannen voorbereid voor een vierde proef
op grote schaal en men vertrouwt, dat
de „tuchthuisboeven" van Columbus even
spontaan zullen reageren als vorige ma
len. Een hunner verklaarde, voordat hij
werd ingespoten: Ik heb het gevoel, dat ik
iets goeds ga doen, dat ik meedoe aan
iets. waarmede veel kan bereikt wor
den." Een ander gaf inmiddels toe, zo
iets als doodsangst gevoeld te hebben,
toen hij zijn arm op de operatietafel leg
de.
De gevangenen, die zich aan de proef
onderwerpen, krijgen verder de hele dag
vrij. Dit is echter ook alles. Zoals gezegd,
genieten ze geen enkel voorrecht of voor
deel. Lang niet alle bewoners van de
strafgevangenis van Columbus zijn het
met de vrijwilligers eens. Er bevinden
zich vele verbitterden onder, die de
„proefkonijnen" honen. Het blijft daarbij
een merkwaardig en verheugend feit, dat
nog zoveel „tuchthuisboeven" bereid blij
ken, zich voor het heil van hun mede
mens op te offeren. Wat de onderzoekers
betreft, die stellen er prijs op, zich van
de medewerking van gevangenen te be
dienen, omdat die beter onder toezicht
kunnen worden gehouden en gemakkelij
ker gecontroleerd dan in vrijheid leven
de mensen.
K.H.
handeling" stellen, hetgeen betekent, dat
ze zich onder de huid van hun bovenarm
miljoenen kankercellen laten inspuiten.
De bedoeling van dit experiment is, uit
te vinden, of het menselijk organisme zelf
een natuurlijke verdediging tegen kanker
kan produceren. Te voren waren reeds
zwaar met kanker besmette patiënten,
wier ziekte al ongeneselijk was, even
eens als vrijwilligers met kankercellen
ingespoten. Dit waren inmiddels andere
kankercellen, dus van een ander soort,
dan die, waardoor ze reeds ten dode wa-
,//f stierf bijna van angst", zei de voorste gevangene no. II 3254 van de
strafgevangenis te Columbus, Ohio.
HET Noorse dagblad ,Morgenposten"
constateert aan het slot van een en
quête over het kerkbezoek in Noorwe
gen, dat een totaal van 90.000 Noren
geregeld des zondags een kerkdienst
bijwoont. Noorwegen telt 3A00.000 in
woners, die allen behoren tot de
Lutherse staatskerk. Er wonen slechts
enkele duizenden katholieken.
Kerkbezoek is geen afdoend bewijs
voor echt en praktisch christendom.
Maar bovenstaande gegevens duiden
toch wel op een fataal afzakken van
geloofsleven. Maar
OP HET ogenblik is er op de wereld
1 priester op de 7.000 mensen, d.w.z. 1
op de 1300 katholieken. In Nederland is
er op de 43 7 katholieken gemiddeld één
priester, terwijl ons land bovendien
2.500 priesters naar de missie heeft ge
zonden". Aldus Radio Vaticana in een
commentaar. De commentator tekende
hierbij aan, dat het aantal priesterroe
pingen parallel loopt met de uitbrei
ding van de wereldbevolking.
Zo'n bericht verwarmt het hart weer.
DEZE ontwikkeling, aldus de spre
ker, ziet men echter niet in de landen
achter het IJzeren Gordijn. In Polen
bevinden zich ongeveer 2000 priesters
in gevangenschap of zijn in de concen
tratiekampen bezweken. De vooroor
logse situatie in dit land, één priester
op 1810 gelovigen, bestaat op het ogen
blik dus zeker niet meer. Hetzelfde
beeld biedt Hongarije, waar het aantal
van voor de oorlog reeds ontoereikend
was.
Het tegenwerken van roepingen be
tekent de Kerk met een langzame dood
bedreigen.
RADIO Vaticana heeft ook een over
zicht gegeven van het aantal missiona
rissen dat op het ogenblik nog in China
is, in vergelijking met 1948. „In 1948
werkten in China 74 buitenlandse bis
schoppen, 3000 buitenlandse geestelij
ken, 2351 zusters en 437 lekebroeders
uit het buitenland. In het begin van dit
jaar telde China nog 1 buitenlandse
bisschop, 11 geestelijken, waarvan 7 in
gevangenschap, en 11 zusters.
Wel een schamel restant bij tien jaar
geleden. Alleen de pogingen tot meer
materiële welvaart zullen het land niet
redden. Dat bewijst vandaag Europa
duidelijk genoeg.
MORGEN is het weer zondag in de
voorperiode der bezinning. Bezin u ook
nog eens op de nood der kerken en
offer op de welbekende schaal. Voor de
rest een sneeuwvrije zondag met het
eerlijke gelaat van de paulinische ka
tholiek, die alleen maar dik doet over
zijnzwakheden.
