naam met magische klank Uetulbande sultans, wolkenkrabbers bloeiende handel in slaven en l MffiTvaiiop: De Belgische Zuidpoolexpeditie maakt zich gereed m f cr,9else zorg over onderdeel vQn het protectoraat Aden H, I- -- vergankelijk heid m Bij hei huwelijk van Prins Karl van Leiningen Prinses Marie Louise van Bulgarije Zaterdagse mijmeringen 1| Vb Een zekere Hippalus (J^ttndse stijl in Arabië PM m Stad van vijfhonderd wolkenkrabbers Harry Prikker ZATERDAG 2 MAART 1957 PAGINA SFEER VAN DUIZEND EN EEN NACHT gebeurtenissen in 't Nabije Oosten duikt Op, e*?s Weer 'n naam met 'n bijna magische klank Mf; amaut- Hadramaut, het woord staat het nog lang niet volledig doorvorste *iq Voor een onbekend, min of meer geheim- Afab nog gebied, waar getulbande sultans «la ma°htig over hun onderdanen heersen, de v;i[j ^handel bloeit en zich de ruïnen bevinden steden, die in lang voorbije tijden de zetels van machtige vorsten, wier woord in de toenmalige, tamelijk begrensde wereld wet was. Het was in die periode, dat de Arabieren tot in de Indonesische archipel doordrongen en de wereldhandel in specerijen en reukwaren als wierook en parfums beheersten. Van Hadramaut zeilden de schepen naar Azië en Afrika. In Hadramaut zetelende vorsten ondernamen veld tochten naar wat nu Abessynië is en veroverden dit land, dat deze naam ook aan hen dankt. Het noemt zich nu Ethiopië. k vt>; tót V°*ïek m «SM Observator t Men heeft al iets kunnen lezen en horen, via de radio, over het huwelijk tussen prinses Marie Louise van Bulgarije, een der vele bijna vergeten telgen van dynastieën, die eens in ons Europa regeerden, met prins Karei Wladimir van Leiningen. Het was een huwelijksplechtigheid, die wat belangrijkheid betreft, niet verge leken kon worden met die van prinses Helène van Frankrijk met de graaf van Limburg Stir urn. Toch, ook te Cannes, waar het huwelijk volgens de byzantijnse ritus voltrokken werd, waren vele vorstelijke personen voor deze gelegenheid bijeengekomen. Het werd intussen niet in de eerste plaats een stralende rendez vous van vorstelijke personen, maar een herleving van het oude. Rusland, in pracht en praal. Aartspriester Soboleff Kerk was te klein Verblijdend nieuws Naar de 100.000 Nederlander burgemeester in Pakistan Boeren nemen petje af Meer vrijheid door stok En morgen l(i andere periode ondernamen de vorsten van de Arabische rijken C(i S kust van Oost-Afrilca op hun beurt veldtochten naar Hadramaut brdj1'!^wierpen de heersers daar aan hun gezag. Ze vestigden er een 'V0( monopolie, legden lange karavaanwegen aan door wat nu het t"dp t0raat Aden is, Yemen en Saoedi Arabië. Bij wat nu Sabwha heet, de beroemde koningin van Saba, ivier hoofdstad niet zo lang G'1 herontdekt is. Sabwha wordt tot Hadramaut gerekend, maar aan- 'k l'1 de grenzen in Zuid-Arabië nooit officieel zijn vastgesteld en in klClyijke zin van het woord door het opdwarrelende stof der woestijn lijkt1S tVeer worden uitgewist, nadat ze min of meer vaag zijn aangeduid. ,„et heel goed mogelijk, dat de koning van Yemen of die van Saoedi le het wel eens tot hun nimmer itiist "omschreven tiebicd zouden "et wel eens tot hun nimmer jkiist "omschreven gebied lG'1 gaan rekenen. b" il> artikelenreeks over het thans tyj Roering zijnde Midden Oosten heb- f«' K.. erllaaldelij'k aandacht gewijd aan th ?ctoraat Aden, hetwelk momen- 9»- sOvi ahdpunt is van de door Egypte J'tatie-Rusland gevoerde anti-Britse v 'n het Nabije Oosten is. Hadra- k "gi-j;. °rmt in dit protectoraat het be- 'M j?ste en tevens interessantste ge- °g steeds heersen er zoals gezegd b^oói^Seveer twintig stuks. Er liggen ai wolkenkrabbersteden van Ara- 2t3n die wolkenkrabbers uit ge- f hp„, modder opgebouwd. Men vindt Wr' ti\.lï,UtlPi.ier en daar voorbeelden van gro ts 'eei jA8' sporen van oude bescha-vin- ,WJier en daar voorbeelden van gro- ■'2ige 'vaardigheid uit vroeger eeuwen. £'4 die er - dank zij de gastvrij- vJklso ren de zijde eerst over zee en later over land. Deze handel ging verloren. Het ging evenzo met de handel in specerijen en reukwaren. Die werd reeds vóór onze jaartelling door Egypte weggekaapt, dat hiertoe zowaar een voorloper van 't Suez- kanaal aanlegde, waarvan thans nog de sporen te vinden zijn. De internationaal georienteerde Arabische zeelieden en han delaren vermeden daarna Zuid-Arabië. dat allengs tot een woestenij verviel. Zulks mede, omdat de handel in wierook door het Christendom een gevoelige knak kreeg. In de heidense oudheid werd voor al bij begrafenissen en de daaraan ver bonden feesten veel gebruik gemaakt van wierook. Nog heden ten dage groeit in dorre uithoeken van Hadramaut de milde v _.,5|r sultans en met toestemming der wierook. CblijvP ïegering §eruime t5id konden Omdat het handelsverkeer van de ha- vonden er kier en daar her- j yens van Zuid-Arabië werd afgeleid, wa- Na u aan sïeer van Duizend en I ren de heersers en rijke grondbezitters th, bis^ t, maar tevens een typisch I niet meer in staat, de kostbare irrigatie samenleving, met puissante werken in stand te houden, waardoor de begonnen de potentaten van Hadramaut de nodige middelen te ontbreken, om een vloot in ijtand te houden, die het handels verkeer belette verder dan de Straat van Bab el-Mandeb, de z.g. Poort der Tranen te varen, de Rode Zee in. De Rode Zee wa.s aldus eens een gesloten. Arabische Zee. maar zoals steeds liet het handels verkeer zich op de duur niet dwingen... en donkerder dan de Arabieren. Het was omstreeks Christus, dat een Griek, een zekere Hip palus, de mogelijkheid ontdekte, voor de zeilvaart van de moessons gebruik te maken. Aldus ontwikkelde zich via Egyp te een direct handelsverkeer tussen Grie kenland en het Verre Oosten. De Romein, se geschiedschrijver Plinius noteerde la' ter, dat, er elk jaar reizen van de Mid dellandse Zee naar India werden gemaakt De schepen hadden compagnieën boog schutters aan boord, om schip en lading tegen piraten te verdedigen. Men kan zich wel voorstellen, wie die piraten wa ren. Tenslotte waren hef de Romeinen, die ook weer yia Egypte handelstochten langs Afrika's Oostkust maakten, bondge nootschappen sloten met uit Zuid-Arabië daarheen gekomen kolonisten cn o.a. op de hoogvlakte van het huidige Ehtiopië de stad Aksoem stichtten. Die Zuidara- bische kolonisten waren het, die het land Habasj doopten, naar hun streek van her komst. Uit dit Habasj ontstond uiteinde lijk de naam Abessynië. Habasj ligt in Doefar, dat weer een gedeelte van Hadra maut is. Eeuwenlang zijn de rijken van Hadra maut. Saba. Himyar en Ma'in oppermach. tig geweest in Zuid-Arabië. Zoals we heb ben aangestipt, oefenden ze hun macht tot ver in Afrika uit, om later van daar uit ten ondergang gedoemd te worden. In hun glansperiode strekten de wouden van wierookbomen zich over heel Hadra maut en met name in Doefar uit en de rijkdommen. door de handel in wierook verworven, moeten schier ongelofelijk zijn geweest. Maar de heersers, bij gestaan door de rijke kooplieden, hand haafden onverbiddelijk hun monopolie. De kameeldrijver, die van de voorgeschreven route afweek, werd met de dood gestraft. ",en schrikbarende e,kander. armoede vlak V voor ons, Nederlanders is. dat ijJ j( diamaut de Arabieren kwamen en Ull^Jhen, die in de Indonesische sa- lAt; 'hg, samen met de Chinezen, de ,Van financier en koopman vervul- 6 'n belangrijke mate het economi st ty„ en beheersen. Velen dezer Arabie- yt trden rijk. Ze keerden naar Hadra- l;ttgnerUs en bouwden daar huizen in sie Va" de gebouwen. die ze in In- V ^K0r de voornamen en rijken had- ewoond- Aldus kan men er hier V«tiiir bouwsels bewonderen, waarvan een sterk oud-Hollandse inslag V ei'd'ee,n bijzondere merkwaar- vlV. 'n een land, waarvandaan eens .Vjko d«r interessantste steden van Ha- is de havenstad MakaUa. waar 'dj, «aJoUc samenwonen. Ze heeft nieu- r,- ®n. er werd kort voor de afge- v! iénCIlen> negers, Indiërs en Arabieren 1 0 sun8 een nieuwe moskee gebouwd ttïl n woont in een paleis, waar ?5.r buJ!erkte houten deuren een decor V'tijfj ®hd en één Nacht waardig zou- is nauwelijks enige industrie Vu®1" pbische Arabische havenstad. verf Worden dolkmessen en mand- ^ti hliiv^diSd, terwijl er een niet on- .export is vanhaaienvin- dina. De vloot van kleine zeil- Waarvan het de thuishaven is. de Indische Oceaan in alle vóórdat over land de gro- van China naar Europa werd op ,je door Marco Polo gevolgd to Zi'n tocht naar het hof van de e tVt-i - a.,,.u;o woestijnbodem vruchtbaar kon worden ge maakt. Toen steeds meer handelaren hun waren direct van Azië naar Egypte gin gen verschepen, vanwaar via Alexandrië de produkten van China en India en het huidige Indonesië naar het oude Grieken land en het oude Rome werden gebracht, mMmtMbmr. t Ml tWl De haven van Makalla, het havenstadje aan de Indische Oceaan, dat een der weinige toegangspoorten tot het onbekende Hadramaut is. Er was slechts één stad in Hadramaut door wier poorten de karavanen het ge bied mochten verlaten, op weg naar het westen. Zelfs de Rrodukten van Oost-Afri- ka. eerst over zee naar Zuid-Arabië ver voerd, moesten over de officiële kara vaanwegen dwars door Arabië getrans porteerd worden. Die stad wa,s het huidi ge Sabhwa en vandaar ging het eerst langs Mrib, in het land van de koningin van Saba. vervolgens langs Mekka, dat het centrum wa,s van het rijk van Ma'in, ten slotte langs de 6tad Petra, waarvan de ruïnen reeds zijn blootgelegd. Hier be gonnen de karavaanwegen naar Egypte en Palestina Sabhwa is volgens de traditie de hoofdstad van Hadramaut. In antieke tijden heette het Sobota. Zou de Koningin van Saba. die er niet zo ver vandaan woonde, er eveneens een bezoek gebracht hebben, zoals aan Salo mon? Van de oergesehiedenis van Hadramaut is slechts weinig positiefs bekend. Rond Sabhwa zijn de ruïnen nog slechts weinig doorzocht. Men heeft tot dusver slechts enkele inscripties gevonden, welke wei nig licht verschaften. Naar 't schijnt heb ben vorsten, die dynastieën stichtten, welke eeuwenlang over Hadramaut heer sten, het volk der Habasji. dat in Doefa woonde, daaruit verjaagd en het aldus het oppergezag over Hadramaut ontno men. Ze grondvestten aanvankelijk een rijk, dat heel Zuid-Arabië beheerste, als mede het eiland Sokotra. waarvan de ou de Grieken zeiden, dat de feniks er zijn nest van wierookstokken bouwde. Wat nu Makala betreft, aangenomen moet worden, dat de huidige stad niet zo heel oud is en pas in de elfde eeuw ge bouwd werd. Voor' de Bedoeïenen van de halve Hadramaut is het een ware metro pool. Boomgroei is er bijna niet. De sul tan laat in de tuin van zijn paleis enkele bomen met de grootste zorg omringen.. In de zomer trekt het grootste deel van de bevolking naar koele plekjes in de bergen Hadramaut is feitelijk één gewel dige hoogvlakte, gemiddeld meer dan dui zend meter boven de oppervlakte van de zee liggend, waaruit weer rotsen en berg toppen oprijzen, die een hoogte van meer dan tweeduizend meter bereiken. Deze hoogvlakte is met enorme spleten doorsne. den, waardoor smalle rivierbeddingen lopen, die zelden water bevatten. In uit hoeken wonen nog afstammelingen van oerbewoners van Arabië. Ze zijn kleiner Hadramaut is over het algemeen nog armer dan de rest van Arabië. De bewo ners dragen er geen lange gewaden, zo als de Arabieren in het noorden. Meestal gaan ze half naakt, om zich alleen in de koude nachten in allerlei lompen te wik kelen. In het binnenland waant men zich nauwelijks in Arabië. maar eerder in lan den als Iran en Afghanistan. De oude for ten en versterkte steden herinneren even wel aan de dagen, waarin hier het, hart klopte van wat de antieken eens het Ara bia Felix noemden, het Gelukkige Arabië. Steden als Saioen. Sjibam en Tarim zijn de parels van het binnenland. Ze lig gen in vruchtbare oasen en hier is Dui zend en Eén Nacht soms werkelijkheid. Sjibam bestaat uit vijfhonderd wolken krabbers. gemiddeld zes verdiepingen hoog. Van de onderste verdiepingen, die geen vensters hebben, teneinde ze gemak kelijk te kunnen verdedigen, zijn de mu ren enkele meters dik. Trappen van meer dan honderd treden leiden naar de boven ste verdiepingen, waarop zich de harems bevinden. In de Jabal Raidan. een verlaten berg streek, moet een schat verborgen liggen, welke er eens verborgen werd door de laatste heerser van het rijk van Himyar. fÊKm iiSSSiljïif Het paleis van de sultan der Kathiri in Sajoen, een der oasesledn in het vrijwel onbekende binnenland van Hadramaut. hetwelk gesticht werd op de puinhopen van de rijken van Saba. Ma'in, Ausan en Qataban. Dit rijk van Himyar was het laatste van de grote rijken van Zuid-Ara bië. De vorsten er van hadden hun zetel, ergens in Yemen, maar overal in Hadra maut liggen ruin-es van forten en palei zen, van graven ©n tomben verspreid, door hen gebouwd. Tegenover de aanspraken, die de koning van Yemen aldu,s op het Protectoraat Aden en Hadramaut zou maken, geba seerd op het verled-en. kunne-n de Engel sen stellen, dat ze dit gebied gepacifi ceerd hebben, grotelijks hebben bijgedra gen tot verbetering van de landbouw, door het aanleggen van irrigatiewerken en door het experimenteren met katoen plantages, die thans reeds een flinke pro- duktie leveren. Er zat een blinde langs de weg. In verband met de drukte informeerde de man, wat er in zijn nabijheid te doen was. „Jesus van Nazareth komt voorbij" werd hem geantwoord. En on middellijk begon de blinde om ontfer ming te smeken. De Meester liet de ongelukkige bij Zich brengen en vroeg hem, wat hij wenste, dat de Heer zou doen. „Dat ik weder zien moge", klonk het spontaan. De blinde man wérd ge nezen. Zijn geloof in de Christus had hem gered. Hoeveel blinden zijn er vandaag nog niet langs de weg? Blind door te gering vertrouwen, blind door te weinig be grip voor hun eigen zieletoestand, blind door het geschitter van geld en genoe gens. Van dat zaad langs de weg ge- strooid en tussen de doornen terecht gekomen. Wanneer zullen we ons toch eens echt bezinnen op vooruitgang in het geestelijke leven? Elke dag zet de Kerk richtingborden uit. Zo ook weer morgen. We staan voor een periode van ingekeerdheid ter voorbereiding op het Paasfeest, de her denking van Christus' victorie over dood, hel en wereld. Hoe wenst nu de wijze Kerk, dat in de eerstvolgende weken onze houding zal zijn? Allereerst vraagt Zij om een bescherming en een bewaren voor alle onheil. Dit te vragen ligt ons waar schijnlijk nog wel. Doch met zo'n ver zoek om behoud zijn we er niet. St.-Paulus wordt aan het woord ge laten, om ons nogmaals het allereerste gebod der liefde, dat zoveel zonden bedekt, in te scherpen. Ge kunt over nog zoveel talenten be schikken of nog zo weldadig -zijn, als onze bedoelingen en werken niet wor den gesteld op de basis van de liefde, dan betekent het allemaal niets. Dat is punt één. Doch er is nog een belangrijke uitspraak voor deze tijd „indien ge geen boetvaardigheid doet, zult ge allen omkomen." Het komt ons voor, dat ook deze „mededeling" geen uitspraak is om achteloos voorbij te lopen. As zal woensdag op onze hoofden of voorhoofden Worden gestrooid om ons ernstig te herinneren aan de vergan kelijkheid der aarde en aan de komen de dood. Het misofficie van die dag is een aaneenschakeling van smekingen om ontferming en barmhartigheid. We zullen die ook verkrijgen maar Bekeert u tot Mij met geheel uw hart. Verscheurt uw hart, niet uw kle ren. Nogal duidelijk deze taal van de profeet Joël in naam des Heren. Toch brengt het officie nog een ex tra-aanwijzing. „Doe geen boetvaardig heid met droevig gelaat. Laat het ten slotte bij ernstig willen aan de Heer over, dat we de komende vastentijd én met passende godsvrucht beginnen én met ongestoorde toewijding voltrekken. TÜdens het internationale geografische jaar zullen, zoals bekend, elf landen deel nemen aan een intensief onderzoek van de Zuidpool. Tot deze landen, die allen reeds een zekere Zuidpool-traditie hebben behoort ook België. Immers in de loop van de vorige eeuw heeft België door de bekende „Belgica"-expeditie onder leiding van baron De Gerlache de Gomery zijn vlag op het Zuidpoolgebied geplaatst. De huidige expeditie wordt geleid door een zoon van baron De Gerlache. TTheo de Gerlache, die onlangs een studiereis maakte naar het Franse antarctische ge bied. Adelieland. Op een persconferentie heeft Theo de Gerlach het een e-n ander over de Bel gische expeditie bekend gemaakt. De Bel gische basis zal wo-rden opgezet bij de Brightbaaii, waar zoals foto's in 1935 en 1947 door Noorse en Amerikaanse vlieg tuigen gemaakt, aantonen, de ijskorst naar zee toe geleidelijk afloopt, hetgeen het aanleggen van een basis gemakkelijk maakt. De schepen kunnen hier rechtstreeks op de ijskorst hun ladingen lossen, terwijl op vele ande-re plaatsen de goederen in sloe pen naar de wal gebracht moeten wor den wat een zeer lastig en tijdrovend karwei is. Een Noors schip de 600 ton metende „Polar Hav", zal de Belgische expeditie naar het Zuidpoolgebied brengen. De „Po lar Hav'' is een robbenjager. die tegelij kertijd als ijsbreker dienst kan doen en uitgerust i-s met ultramoderne apparaten. Frankrijk, Engeland, Nieuw-Zeeiand en Australië hebben voor hun expedities eveneens een beroep gedaan op Noorse of Deense rederijen, niet allee-n zijn haar schepen speciaal gebouwd voor tochten in ijszeeën. maar zij beschikken ook over speciaal voor dergelijke tochten opgeleide manschappen. Men schat, de kosten van de Belgische expeditie op ruim veertig miljoen frank. Men zal in november uit Antwerpen ver- Oud-Rusland herleefde in Cannes tpfl j lv s dut van de gouverneur van Masnaa in de Wadi Do'an, Ut(-rloze rivieren van Hadramaut, herinneren aan dagen van strijd en onveiligheid. Te Cannes staat een Russische kerk. toegewijd aan de aartsengel Michaël. waarvan herder is de gemyterde aarts priester Nicolaas Soboleff. Deze Grieks- orthodoxe. kerkelijke hoogwaardigheids bekleder was oorspronkelijk cavalerie officier in het leger van de tsaar en als zodanig commandant van een kozakks*i- regiment. Na de oorlog werd hij pries ter en nam hij de geestelijke zorg voor de Russische ballingen op zich, die zich aan de Rivièra hadden gevestigd. Hij heeft ook onder Wrangel en Kolt- schak gevochten en zag nu als aartspries ter talrijke groothertogen en prinsen te rug. die evenals 'bij de grote debacle van de Wit-Russische legers overleefden. Het huwelijk van de Bulgaarse prinses, dochter van wijlen koning Boris van Bul garije en prinses Giovanna van Italië was een belangrijk gebeuren in de society daar en er zijn geen kosten voor gespaard. De kerk was met duizenden witte gardenia's versierd. Langs de wanden hingen hon derd kostbare ikone-n, merendeels mee gevoerd. op hun vlucht voor de bolsjewis. tis-che revolutie, door ballingen, die ze als hun voornaamste bezit beschouwden. Voor die ikonen hingen fraaie olielampen welke er een gedempt, dansend licht over heen verspreidden. Aartspriester Soboleff was gekleed in een lang. paars gewaad, waarover zijn lange, witte baard hing. Het gewaad was uit het oude Rusland afkomstig. Dit was ook het geval met de kleren van de zes misdienaars. De H. Schrift, welke bij de plechtigheid dienst deed, kwam uit Bul garije en walS in zwaar verguld Bulgaars leder gebonden. Een Russisch koor zong de gezangen van de Russische orthodoxe kerk en de huwelijksplechtigheid voltrok zich geheel zoals dit gebeurd zou zijn bij een vorstelijk huwelijk in het oude Rus land. De gouden huwelijkskronen werden het bruidspaar op het hoofd geplaatst door de Russische kroonpretendent Wla- mimir Romanof en prinses Praskoja Romanof. peetouders van de bruid, die in wit satijn gekleed was en een sluier droeg van 4 meter lengte. Prinses Marie Loui se had het hoofd getooid met een prach tig met diamanten bezet diadeem in de hand een bouquet rode rozen. Enige getuige was prins Maurits van Hes. sen zoon van een zuster van ex-koningin Giovanna van Bulgarije. Onder de gas ten bevond zich ook prinses Ali Ibrahim, een nicht van koning Faroek die trou wens eveneens tot de genodigden behoor de en zijn dochter Ferial bij zich had. De ze Egyptische prinses droeg, zoals ver teld werd, voor de eerste maal van haar leven een hoed, een grote, witte. Tot de ghsten behoorde ook ex-koning Peter van Joego Slavië met zijn gemalin, ex-koning Umberto van Italië, talrijke Italiaanse prinsen. ex-koningin Geraldine. de Hon gaarse gemalin van ex-koning Zogoe van Albanië, die niet bij de plechtigheid aan- vvezig kon zijn, wegens een plotselinge ziekte, de gravin van Parijs, met haar doenter Isabella en de jonge ex-koning Simeon van Bulgarije, die voor het eerst in het openbaar als hoofd van het Bulgaar se koninklijke huis optrad. Aangezien de Russische kerk te Cannes klein is. moest het aantal aanwezigen bjj het huwelijk beperkt blijven tot 300. De gasten hebben zich daarna verenigd aan een diner, dat in een der grote hotels van de stad gegeven werd. Het was dagen te voren prachtig weer geweest aan de Rivièra, maar op de huwelijksdag zelf regende het pijpestelen. Het bruidspaar maakte van een enigszins droog moment gebruik, om de kerk snel binnen te gaan. Prins Karl Wladimir van Leiningen is de zoon van prins Karl. Palatijns graaf van Mosbach. graaf van Auerbach en Mil- Een jeugdige gust bij het huwelijk te Cannes, het prinsesje Chantal van Bourbon—Panna, nichtje van de bruid. ook Venezuela aan, waar de wederzijdse ouders goede relaties hebben. Het is koning Faroek geweest, die enige consternatie veroorzaakte, toen hij de grootmeester van het protocol vertelde, niet in staat te zullen zijn de volle drie kwartier te staan, zoals tijdens de huwe lijksplechtigheid voorgeschreven is. Aan vankelijk wenste men geen uitzondering te maken. Ten slotte is men er toch toe overgegaan, een stevige stoel voor hem neer te zetten. De zwaarlijvige vorst maakte er echter op zjjn beurt toch weer geen gebruik van. Hij -hield die drie kwartier staande uit. tot zijn eigen verba zing. naar hij later onder grote hilariteit vertelde. Faroek zorgde nog voor een ander mo ment van vrolijkheid, toen hij zich be klaagde door het wegblijven van Zogoe de enige Mohammedaan onder al die Christenen te zijn.. Wunneer het jonge paar van de huwe lijksreis is teruggekeerd, zal het zich te Hamburg vestigen, waar prins Kar] aan ver- tenburg en de keizerlijke prinses Maria j een grote scheepvaartmaatschappij Kyrillovna van Rusland. Het paar maakt bonden is zijn huwelijksreis door Amerika en doetl K. H, HET Katholiek Bureau in Engeland voor inlichtingen aan andersdenkenden, dat 1 maart drie jaar bestond, heeft een plan in voorbereiding om nog meer theologisch geschoolde medewerkers ter beschikking te stellen van de ziel zorg in de parochies. Met dit plan sluit het Bureau een periode af, waarin 36.643 verzoeken van niet-katholieken binnenkwamen, om onderricht in het Katholieke Geloof. Een frappant feit in een land, waar de onverschilligheid tegenover de staatsgodsdienst zo erg is toegenomen. HET aantal theologisch geschoolde medewerkers van het bureau bedroeg in het begin van dit jaar 24.000, doch de directeur van het centrum Fr. O'Connor koestert de verwachting, dat dit cijfer binnen achttien maanden zal stijgen tot 100.000. Tijdens een onder houd verklaarde hij, dat het bureau enige maanden na de oprichting voor een geweldige crisis heeft gestaan. De medewerkers hebben hier toen op ge reageerd met het motto: ,,ln iedere pa rochie een assistent van het bureau, die zo snel mogelijk elf medewerkers om zich heen verzamelt". Dat was weer eens aanpakken ten bate van het zieleheil. MARTIN Haffmans uit Helden in Limburg is een soort burgemeester van het dorp Mariabad in Pakistan. Hij on derwijst de bevolking van 600 zielen in alle burgerlijke aangelegenheden, maar vooral in de verbetering van de landbouwmethoden. Haffmans is de eerste der technische helpers, welke Karosi heeft uitgezonden om sociale en technische bijstand te verlenen aan de onderontwikkelde gebieden. Bravo! bravo! Het in december 1955 opgerichte Ka rosi Kardinaal-van-Rossum-instïtuut zond hem als eerste uit op driejarig contract, teneinde technische bijstand te verlenen in een dorp, waar voorheen de pastoor datzelfde probeerde te doen, naast de uitoefening van de zielzorg. IN een interview heeft de heer Haff mans verklaard, dat hij in Mariabad veel waardering van boeren onder vindt. „Het ligt in mijn bedoeling", al dus de heer Haffmans, „het land te doorkruisen om de boeren op de hoogte te brengen van vele profane zaken als huizen- en fabriekenbouw, alsmede van sociale activiteiten en ontspanning. Mijn doel is de levensvoorwaarden van de boeren te verbeteren. Eerst echter help ik de boeren in Pakistan hun oogst te vergroten door een groter gebruik te maken van de technische verbeteringen met behulp van landbouwwerktuigen." Een voortreffelijk voorbeeld van katholieke solidariteit in de mensen gemeenschap. HET jaarverslag van de R.-K. Blin- denbond maakt melding van een stre ven om blinden door middel van stok- wandelen meer bewegingsvrijheid te verscaaffen. Te dien einde bereidt de R.-K. Blindenbond, een cursus voor om dit stokwandelen methodisch aan te leren. Ten aanzien van de witte wan- delstok acht „St.-Odilia" de met glas bespoten stok doelmatiger, daar deze de lichten van auto's terugkaatst en hiermede de verkeersveiligheid wordt verhoogd. Al weer een daad van mensenliefde. We kunnen er vandaag niet genoeg vermelden in de soms zo kil aandoende wereld. MORGEN is het weer zondag. Met voor velen nog een profaan feestelijk tintje. Vergeet echter bij de vreugde niet de offerschaal voor de nieuwe kerken. Voor de rest een schone dag met al dan niet een feestneus op, doch met een innerlijk dat reeds bereid is zich ernstig op het Paasfeest voor te bereiden.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1957 | | pagina 3