Moderne apostolaatsactie mikt op Achillespees
van de Anglicaanse Kerk
De Heilige Oorlog
Ko van Dijk en My ra Ward
Voorgestelde loonsverhoging bij huurstijging
leidt tot overcompensatie
SANOVITE
Anne Frank" deed examen
Rome Canterbury
Gezien door Peter Simple
De achtergrond
aanval
van een
Toneelprijzen voor
W-
mm
Centrale iverkgeversorganisaties houden vol: 1
ft
Wereldcongres
katholieke onderwijzers
n
Voor de Maastrichtse
T oneelacademie
DINSDAG 4 JUNI 1957
PAGINA 3
huUs
Ns
a°ïen.
Myth
Controverse in de pers
[ov
Brochures-strijd
mNmé
■■s/m
"■yn
Ongepaste grap
Hinsley-Temple
Schriftelijke geloofscursus
werd lont
Katholieke reactie
W//Wm
FILTER
Neem 'n pak
mee naar buiten!
Ook
ZOUTLOOS
overal
verkrijgbaar!
zeventigjarige anglicaanse
?,®rtsbisscliop van Canterbury dr. G.
l5W heeft de vermaardheid dat
lJ *ich bij persintervieuws nog al
ecus laat verleiden tot onvoor-
'lchtige uitlatingen, die bij later
aastig moet corrigeren. Ditmaal
^as het echter geen ondoordachte
aa' die dr. Fisher sprak. Zijn
'cherpe uitval tegen de katholieken
Engeland, „die", zo verklaarde
lï> „een openlijke oorlog voeren
eSen de Kerk van Engeland" was
weloverwogen uitspraak voor
e® vergadering van Anglicaanse
in Wolverhampton. Boven-
Ien heeft het secretariaat van de
^artsbisscliop later nog bevestigd,
hij geen woord terug nam van
''at hij had gezegd. Deze felle aan-
|a^ van dr. Fisher op de katholie-
in Engeland heeft niet alleen
e katholieken zelf maar gelukkig
?°k vele niet-katholieken in Enge-
at,d geschokt.
j ,'dk ben er zeker van" schreef vrijdag
jj' een anglicaans geestelijke uit
j'"'hampton in de „Daily Telegraph",
te? ilc niet de eni?e anglicaanse pries-
w hen die het aardig beu begint te
t,'«en dat de aartsbisschop van Can-
Vr> y de Rooms-Katholieke Kerk
aa?rWurend aanvalt onder bet mom,
w.. wij door haar worden aangevallen.
Weten allen dat de Rooms-Katholieke
j erk er aanspraak op maakt dat zij de
Ware Kerk is. Zij zou zichzelf on-
°hw zijn> indien zij iets anders zou
4gen".
t "Oor wie de ontwikkeling van de in-
rconfessionele verhoudingen m Enge-
k ft3 sinds de laatste wereldoorlog nauw-
.=Urig gevolgd heeft, is deze onverstan-
uitval van de aartsbisschop van
anterbury niet zo onverwacht geko
rt n' Hij past geheel als een climax bij
t® stijgende geprikkelheid en animosi-
1, die in de na-oorlogse jaren gevolgd
°P een neriode van hartelijke samen
W6rk-
in de na-oorlogse jaren gevolgd
neriode van hartelijke samen-
ing tijdens de tweede wereldoor-
4i,
sch
tii
,81'ici
'ad
«gd
Wo
sehi
voelden zich alleen staan in hun
'■"steline om het behoud van hun eigen
r°en reeds heel snel na V-day de
v">e van de „bekering" der Russen
gi rhrijzeid werd door de geloofsvervol-
in Hnrmten ver-
«Ch.
ail6
hj
hi.
hie
p u encaar vinnen in ae
in Uficil for Christians and Jews", een
van eiKanaex® uvciiui5i"6-
^ille-nde gelegenheden spraken ook
j,. glicaanse bisschoppen met bewonde-
(v over de moed van de katholieken in
if,. s'~Europa in hun strijd tegen de com-
histische verdrukkers.
,f-n november 1949 verscheen in de
ii'hies" een groot antikei over „Catho-
v 'stn Today". Het was een verblijdend
au ^hijnsel, dat dit artikel in een blad
«om e ..Times" werd geplaatst. In de
(3aair°verse die daarna gedurende meer
W ®en maand werd gevoerd in de
lat. "a voor ingezonden stukken en die
Schr gebundeld ie kwam echter ook
W'?1? naar voren de principiële on-
^baarheid der katholieken inzake ge-
4e
terwijl mgr. Back die toen
ge -iup was van Brentwood, wees op
<>b Moeilijkheid van samenwerking ook
8e?,Met strikt godsdienstig terrein, aan
bied "hen vooral op aanverwante ge-
een,&n voortdurend stootte op zeer uit-
hen Phnd principiële opvattingen bin-
he' 4e Anglikaanse Kerk en de andere
j. estantse belijdenissen.
sC},; diezelfde tijd klonken ook van ver-
o°de anglicaanse kanten protesten
4ht A ,c;0 eis van de Katholieke Kerk,
W hij een met dispensatie gesloten
katv bh van een katholiek met een niet-
'ovt,0 'ek de niet-katholieke partij be-
,n moest, dat de kinderen in de
'oüeke godsdienst werden opgevoed.
ii& ®artsbisschop van Canterbury was
e persoonlijk geconfronteerd toen
4,iSl^ ro°n een kerkelijk huwelijk met
hie-jfjPsatie sloot met een katholiek
jaarna volgde in 1953 de publikatie
t»0 „Infallible Fallacies", geschreven
«iw,. enige niet met naam genoemde
aanse geestelijken en van een
!."t,h ra anti-katholieke brochure getiteld
'era Pt>Pe's Men" van Nathaniel Mick-
JhG, Waarop van katholieke zijde een
Jatj) °°nd volgde van de bekende jezuïet
1 p!' 'I°seph Christie van Farm Street
brochure „Anglicans Anony-
Deze op een scherp apologetische
tctapjteachreven brochures deden veel
aan da «wnettwarkine, vooral
4
Peter Simple geeft in het neutrale blad, de „Daily Telegraph",
zijn eigen humoritische visie op de oorlogsspoken van de
aartsbisschop van Canterbury.
„Met holle ogen, uitgeput van de slaap en ongeschoren houdt de eer-
biedivaardige Anglicaanse pastoor van Groot Rommelden de wacht by zyn
met zandzakken geblokkeerde venster.
Een verrekijker hangt om zijn schou
der; een geladen geweer staat aan zijn
zijde.
In het tweede jaar van de Kerkoor-
log van de aartsbisschop van Canter
bury ivas de situatie wanhopig. Al
drieënzeventig dagen werd de pastorie
belegerd door de rooms-katholieken.
Alle wegen waren geblokkeerd. De te
lefoon was afgesneden. De munitie was
bijna op. En de laatste resten van de
trouwe pastorickat waren een week
geleden reeds opgegeten.
Achter de bomen ivas de parochie
kerk al in handen van de („Daily Tel.")-vijand. De onafgebroken dreun van
latijn en de wierooklucht waren een voortdurende ergernis voor de Evan
gelische gevoeligheid van de pastoor.
Een sterke troepenmacht, die hem moest ontzetten, onder aanvoering
van de bisschop zelf, was met zware verliezen teruggeslagen. De enige
vraag was nu nog: wanneer zou de laatste aanval geschieden
De pastoor verstrakte toen hij de omtrek van een sinistere zwarte ge
stalte zag opduiken boven deha ha, ja het was een bonnet. Hij
vuurde en de kwast vloog er af tussen de doornstruiken. Misgeschoten!
Reeds kwam een aaneengesloten linie van priesters nader over het gras
veld, maar onder het vernietigende geweervuur van de pastoor werd de
aanval een ogenblik tot staan gebracht.
Plotseling werd de voordeur van de pastorie opengegooid, een scher
pe Ierse stem klonk door de gang: „Deze kant, eerwaarde heren". De
priesters stormden voorwaarts, stroomden de hal van de pastorie in.
Het geweer viel de pastoor uit de handen. Verraden! Mrs. Murphy,
huishoudster vijfde kolom te!
Hij bereidde zich voor op de dood."
W®
iDaily Telegraph)
Door Evangelisch georiënteerde angli
canen was de opmerking gemaakt, dat
deze canon niet voldoende uitdrukte, dat
de leer van de Kerk van Engeland de
Heilige Schrift als het uiteindelijk gezag
erkent. Hiertegenover verklaarde de
bisschop van Rochester. ,,In een tijd dat
de Rooms-Katholieke Kerk een grootse
aanval onderneemt op de Kerk van
Engeland, zouden wij een slechte dienst
bewijzen aan de Kerk wanneer wij haar
aanspraak prijsgaven op continuïteit
met de Kerk van de eerste tijden waarin
zoveel van haar leer ligt gefundeerd".
De aanspraak op voortzetting van de
Kerk van Petrus is precies de Achilles
pees van de Kerk van Engeland. De
grote gevoeligheid van dc angl icanen op
dit punt heeft geleid tot de scherpe uit
latingen van de aartsbisschop van Can
terbury en enige andere bisschoppen
over de „aanvalsoorlog" die de katho
lieken zouden voeren tegen de Kerk van
Engeland. Sinds wanneer echter is de
prediking van eigen geloofsovertuiging
identiek met een ootfogvoering tegen
een andere belijdenis? De katholieken
hebben toch ook de oprichting van een
anglicaanse „Enquiry Centre" niet als
een oorlogsdaad beschouwd of betiteld.
Terwijl de aartsbisschop van Canter
bury in zijn streven naar eenheid voort
gaat met wat een anglikaans geestelijke
deze week nog noemde „het verkwan-
Pe namen van Hinsley en Temple roe-
bp6? vo°r velen in Engeland nog het
katu van 4e massale meetings van
j 'uolieken en niet-katholieken in het
jMhdense Stoll-Theater, met het kardi-
^aalsrood van de aartsbisschop van
-."stminster mgr. Hinsley op het po-
'hm naast het paars van de aghcaan-
T. aartsbisschop van Canterbury, dr.
se,hple. Dat was de tijd van de grote
p"viteit van het „Zwaard van de
rt®est", de Katholieke Actiebeweging die
christenen van alle belijdenissen in
.moeilijke dagen van Engeicnds ge-
''edenis bijeen wist te brengen om
^„ch te bezinnen op de noodzakelijke be
lening van het Britse volk.
°°k onmiddellijk na de oorlog, toen
'ssen kardinaal Hinsley opgevolgd
door de dynamische kardinaal Grif-
v,,- en dr. Fisher de opvolger was ge
werden van de aartsbisschop Temple in
„anterbury, bleef van beide kanten het
j^r'angen tot samenwerking^ bestaan.
eertnalen sprak kardinaal Griffin over
nut van persoonlijk contact met
r'sbisschop Fisher.
ï>o°r een reefcs van zeer uiteenlo-
5t "4e factoren is echter deze goede ver-
jandhouding tussen de katholieken en
anglicanen langzaam verslechterd.
v.A"ereerst ontbrak sinds de doorvoe-
d-"? van de Onderwijswet van Butler,
Ke op het eind van de oorlog in het
ifrlement was aangenomen, de binding
de strijd voor de bijzondere schoo,
gebracht Verreweg de meeste an-
;aanse schalen hadden zich neerge-
bij het nieuwe schooltype met de
Sr®e „agreed syllabus"-rel;gie een
„,ort van grootste gemene deler van alle
1 'i s tel ij ke belijdenissen en de katho-
okep voelden zich alleen staan in hun
WCtU uuui
'5 in de satellietstaten, hoopten ver-
all "'lende katholieken tevergeefs dat
li/" christelijke belijdenissen gezamen-
hun protest in openbare massa-
Stings zouden doen horen Toch bleef
elkaar vinden in de „International
"heil for Christians and Jews", een
„Amerika gestichte organisatie die
LHldt voor verdraagzaamheid met eer-
Vj diging van elkanders^ overtuiging. Bij
omdat de aartsbisschop van Canterbury
deze schrijfmethode openlijk propageer
de in de oktober-convocatie van Canter
bury in datzelfde jaar.
In dit verre van irenische klimaat
volgde toen de uittreding in Engeland
van de katholieke leden uit de „Inter
national Council of Christians and
Jews".
Intussen had de aartsbisschop van
Canterbury vaart gezet achter zjjn groot
se plannen voor de intercommunio van
de Kerk van Engeland met andere pro
testantse belijdenissen. De partiële inter
communio met de Verenigde Kerk van
Zuid-India werd tot stand gebracht,
maar ten koste van veel strijd binnen de
Anglicaanse Kerk zelf en met als gevolg
de overgang van verschillende angli
caanse geestelijken naar Rome. Dit getail
is intussen aangegroeid tot bijna 30,
onder wie vooraanstaande figuren als de
theoloog kanunnik Rich van Peterbo
rough en de bekende prediker en histori
cus Hugh Ross Williamson.
De voornaamste oorzaak echter van
de geladenheid van de aartsbisschop van
Canterbury en zijn geestverwanten is de
grote invloed en het succes van de
schriftelijke geloofscursus en de daar
mee gepaard gaande advertentiecam
pagne in alle grote bladen, die door het
„Catholic Enquire Centre", een onder
afdeling van de „Cathcfic Missionary
Society", is gelanceerd. Dit moderne
apostolaatsmiddel is zeer geëigend voor
de geloofsverkondiging onder de Engel
sen, die met hun geslotenheid en ver
legenheid heel moeilijk de eerste stap
kunnen doen voor een persoonlijk
contact.
Uiteraard wordt in deze cursus als
antwoord op de beweringen van angli
caanse brochures als „Infallible Falla
cies" ook sterk de nadruk gelegd op de
continuïteit van de Rooms-Katholieke
Kerk in Engeland met de zetel van Can
terbury, die door Augustinus van Rome
uit werd gesticht. In de drie jaren van
het bestaan van dit „Enquiry Centre"
hebben bijna 49.000 niet-katholieken deze
cursus over het katholieke geloof aan
gevraagd en meer dan 1500 convertieten
hebben aan dit bureau kennis gegeven,
dat zij door deze cursus tot het geloof
zijn gebracht. Uiteraard ligt het aantal
convertieten veel hoger omdat niet alle
de moeite nemen hun overgang te mel
den bij het „Enquiry Centre". De totale
statistieken van de bisdommen over het
jaar 1955 alleen toen het „Enquiry
Centre" nog pas acht maanden bestond
wijzen al op een stijging van 11.920
convertieten in 1954 tot 13.291 in 1955.
De te reclame-achtige koppen waar
mee sommige kranten dit succes van
de cursus hebben gemeld, hebben de
anglicanen geprikkeld tot een onder
zoek betreffende het aantal conver
tieten van de Rooms-Katholieke Kerk
en op dit ogenblik zitten de anglicaan
se geestelijken in Engeland gebogen
over lange lijsten statistieken, die moe
ten worden ingevuld. Ook hebben de
anglicanen intussen zelf een „Enquiry
Centre" geopend.
Het is ongetwijfeld deze moderne ge-
loofsprediking van de katholieken die
zich ook sterk richt op het aantonen van
de onhoudbaarheid van de anglicaanse
aanspraken op continuïteit met de Oude
Kerk van Rome welke door de aarts
bisschop van Canterbury een „openlijke
oorlog" tegen de Kerk van Engeland
wordt genoemd. Hierbij sluit ook geheel
aan de rede, door de anglicaanse bis
schop van Rochester gehouden in de
convocatie van Canterbury anderhalve
week geleden, waarin hij met grote
kracht canon 5 van het Kerkelijk Wet
boek verdedigde, die als volgt luidt:
„De leer van de Kerk van Engeland
is gefundeerd op de Heilige Schrift en
de leer van de Oude Vaders en Conci
lies van de Kerk die in overeenstem
ming is met de Heilige Schrift, en
deze leer is in het bijzonder te vinden
in de Negenendertig Artikelen, het
Boek of Common Prayer en het Ordi
nale".
selen van de aanspraken van de En
gelse Kerk op haar katholiciteit, door
een intercommunio na te streven met de
Schotse Presbyterianen", schijnt hij zich
des te meer op te winden over de on
wrikbare houding van Rome. In die
stemming heeft hij zich op diezelfde
conferentie van Wolverhampton laten
verleiden tot de opmerking: „wij wil
len de Paus graag het voorzitterschap
van de wereldraad der Kerken aan
bieden" Dit is waarschijnlijk grappig
bedoeld, maar het grapje is toch wel
heel zouteloos, en ongepast in de mond
van iemand in zijn positie.
De aartsbisschop heeft tenslotte bij
zijn toespraak ook nog een wig willen
drijven tussen de katholieken van Enge
land en die van het vasteland, toen hij
verklaarde, dat de laatstgenoemden geen
oorlog voeren tegen de Kerk van Enge
land. Sommige katholieken van het
vasteland kennen het klimaat van de
Kerk van Engeland maar oppervlakkig
en zijn zich uiteraard dikwijls niet be
wust van de gevoeligheden, die er moe
ten bestaan wanneer twee bisschoppen
in eenzelfde plaats aanspraak maken op
continuïteit met de Kerk van de Aposte
len. Deze katholieken zullen misschien
met een grotere openheid de anglicanen
in Engeland tegemoet treden. Zij hebben
ook de geschiedenis van eeuwen bloedige
vervolging en tegenstellingen niet gekend
en daarom zal hun houding uiteraard
gemakkelijker irenisch kunnen zijn. In
wezen echter zijn zij even sterk over
tuigd van de onhoudbaarheid van de
anglicaanse positie als hun Engelse ge
loofsgenoten.
In Concordia heeft de Vereniging van
Schouwburg- en Conccrtzaaldirccties tij
dens een congres de Bouwmeestcrprüzen
voor het seizoen 1957'58 uitgereikt. Hel
was voor de eerste keer dat er 6 medailles
werden toegekend door de jury, die be
stond uit de heren A. den Hertog, W. Ph.
Pos en dr. P. H. Schroder.
De voorzitter der vereniging, de heer
H. Deinum uit Haarlem, maakte bekend,
dat de acteur Ko van Djjk, die verhinderd
was aanwezig te zjjn, de Louis d'or was
toegekend. Bjj de actrices viel deze on
derscheiding ten deel aan Myra Ward. De
zilveren medaille werd uitgereikt aan
Cees Laseur en toegekend aan Elize Hoo-
mans, die eveneens verhinderd was.
Johan Fiolet en Mimi Boesnach ontvin
gen de bronzen medaille.
Na afloop van deze korte en intieme
plechtigheid hebben Myra Ward en Cees
Laseur bedankt voor de onderscheidingen.
Er was daarna gelegenheid voor een per
soonlijke felicitatie.
Dat naar het oordeel van de jury Myra
Ward bij uitstek voor de Theo d'or in
aanmerking komt is vooral te danken aan
de grote veelzijdigheid van deze door haar
directheid aansprekende en overtuigende
actrice wier rollen, uiteenlopend van aard,
overeenstemmen in intuïtie, innigheid en
Na de uitreiking der toneelprijzen in Breda. V. I. n. r. Johan Fiolet
(bronzen medaille), Myra Ward (met de Theo d'or), Cees Laseur
(zilveren medaille) en Mimi Boesnach (brons).
In het contrast met de scherpe onaan
gename toon van dr. Fisher staat de
waardige reactie van de aartsbisschop
van Westminster, dr. W. Godfrey, die
verklaarde: „Het Engelse volk oordele
zelf wie openlijk oorlog voert".
Waardig en christelijk is ook de
reactie van de hoofdredacteur van de
„Catholic Herald", Michaël de la Be-
doyere, die deze week in een hoofd
artikel schrijft zijn lezers te moeten
teleurstellen wanneer zij verwachten,
dat hij scherp geschut tegen de aarts
bisschop van Canterbury in stelling zal
brengen. Na een uiteenzetting van het
katholieke standpunt over de éne ware
Kerk van Christus roept hij op tot een
heid van alle christenen in Engeland in
liefde voor elkaar en met eerbied voor
eikaars overtuiging.
Moge de H. Geest op het Pinkerster-
feest genezen wat in Engeland gewond ls
en recht buigen wat krom is.
Drs. Th. ZWARTKRUIS.
(Advertentie)
De Raad van Bestuur in Arbeidszaken
heeft zich in een adres tot de leden van
de Tweede Kamer gericht, waarin hjj ern
stige kritiek uit op de beslissing van de
regering inzake de loonsverhoging tot
compensatie van de huurstjjging.
In de Raad van Bestuur in Arbeidsza
ken werken samen het Centraal Sociaal
Werkgevers-Verbond, het Katholiek Ver
bond van Werkgevers-vakverenigingen,
het Verbond van Prot. Chr. Werkgevers
in Nederland, de Koninklijke Nederlandse
Middenstandsbond, de Chr. Middenstands
bond, de Ned. Kath. Middenstandsbond,
het Koninklijk Nederlands Landbouw Co
mité, de Kath. Ned. Boeren- en Tuinders-
bond en de Ned. Chr. Boeren- en Tuin-
dersbond.
In het bijzonder zijn, zo wordt in het
adres gezegd, hun teleurstelling en be
zorgdheid gewekt door twee kenmerken
van de genoemde beslissing, welke haar
in strijd doen zijn met letter en geest van
het advies van de Sociaal-Economische
Raad inzake de bestedingen, op welk ad
vies de regering zich bij haar sociaal-eco
nomische politiek herhaaldelijk beroept.
In de eerste plaats houdt de regerings
beslissing in, dat niet alleen compensatie
wordt geboden voor de huurverhoging zelf
maar evenzeer althans voor een groot
gedeelte der werknemers voor fiscale
en sociale lastenverhogingen die voor deze
werknemers uit een compenserende loon
stijging voortvloeien. Deze extra-compen
satie is, volgens de raad van bestuur in
arbeidszaken, bepaaldelijk in strijd met
een uitspraak in het unaniem aanvaarde
reeds genoemde SER-advies.
De Raad van Bestuur in arbeidszaken
zegt voorts in zijn adres, dat de regering
in de tweede plaats onvoldoende oog heeft
gehad voor de gevaren van overcompen
satie in een tijd waarin de bestedingen
fAnvertentle)
Ko van Dijk als Macbeth
trefzekerheid in karakterisering zowel als
in typering.
De suggestieve kracht die zij aan de
rol van Josie in „De maan voor de mis-
deelden" vermocht te verlenen, een rol
die vooral fysiek niet onmiddellijk strookt
met haar toneelpersoonlijkheid, was even
verrassend als de doorwerkte, groteske en
aan het slot zelfs tragisch geaccentueerde
koopmansdochter in „®et Huwelijk".
De primitieve doch zo treffend gere
gistreerde vrouwelijkheid van Regina in
„Spoken" droeg er toe bij, het beeld van
genoemde veelzijdigheid te completeren.
Bij haar advies, de Louis d'or toe te
kennen aan Ko van Dijk heeft de jury
zich laten leiden door haar overtuiging,
dat de grote verdiensten van deze acteur
voor de Nederlandse toneelspeelkunst
vooralsnog niet op het gebied der tragi
sche en heroïsche protagonisten ligt, doch
veeleer op het terrein der onmiddellijk
herkenbare en directe sentimenten. Zij is
hierin in bijzondere mate gesterkt door
Van Dijk's vertolking van Tartuffe, waar
in zijn plastische en vocale beheersing in
harmonie met het ensemble zijn opmer
kelijk talent de beste kansen tot verwe
zenlijking boden. Bewondering gaat
voorts uit naar de positieve en somtijds
imponerende kanten die rollen als kapi
tein Brassbound en Macbeth ontegenzeg
gelijk bezaten en tevens naar Van Dijks
overtuigende creatie van de minnaar in
„De Grote Liefde". Zowel hier als in
„Van de Brug af gezien", dat weliswaar
het vorig seizoen is gecreëerd maar door
het grote succes medebepalend voor dit
seizoen is geweest, bleek eens te meer dat
zijn rijk en onomstreden toneelspeler
schap het meest met eenvoud en zelfbe
perking is gediend.
De jury heeft zich voorts met genoegen
doch niet zonder hoofdbrekens beraden
op de aanvullende opdracht; de toeken
ning van de zilveren medailles voor één
bijzondere hoofdrol van een acteur en
actrice en de bronzen voor twee andere
dan eersteplans-rollen.
Wat de jury in de rol van Mary Tyrona
in O'Neill's „De Tocht naar het duister'
trof, is de zorgvuldige opbouw van het
beeld der vrouw die, uitwijkend voor de
moeilijkheden, haar toevlucht neemt tot
verdovende middelen. De wijze waarop
Elize Hoomans er in slaagt een haast
zichtbare muur van eenzaamheid om zich
heen op te trekken, maakt de rol tot een
ontroerende creatie waarvoor de jury
grote bewondering koestert.
ZJj heeft gemeend tot toekenning van
de zilveren medaille aan Cees Laseur te
moeten adviseren op grond van haar be
wondering voor de wijze waarop Laseur
de gedetailleerde en herkenbare regie van
Scharoff in „Het Huwelijk" heeft weten
te combineren met zijn eigen bijzondere
aanleg voor persoonlijk gekleurde blij
spelfiguren. Uit deze combinatie is de
figuur van Podkoljossin ontstaan, die een
geheel nieuw facet aan de veroverende
toneelpersoonlijkheid van Laseur heeft
toegevoegd.
De zeer eigen, sobere en waarlijk mo
derne speelstijl van Johan Fiolet heeft
zich op uitnemende wijze gemanifesteerd
in de rol die hem naar het oordeel van
de jury de bronzen medaille doet toe
komen: de oude Lebedjew in Iwanoff; een
figuur die vooral in zijn scène tegenover
Iwanoff een innerlijke distinctie en tedere
hulpeloosheid tentoonspreidde, die in hoge
mate ontroerden.
Een andere dan een hoofdrol die een
bijzonder stempel op de voorstelling
drukte en er een bindend element in
vormde was Mimi Boesnach's Mrs. Cooper
in „Aparte Tafels". De jury heeft hierin
voorts bewonderd de mate waarin de
vrouwelijke warmte van de figuur zowel
in liefde als in dienstbaarheid tot haar
recht kwam en tevens de wijze waarop
Mimi Boesnach erin is geslaagd, met zeer
eenvoudige middelen de atmosfeer van j
een Engels pension te scheppen.
ook de consumptieve dienen te worden
afgeremd.
Een nadere toelichting, die de minister
van Volkshuisvesting en Bouwnijverheid
heeft verstrekt aan de commissie van
voo-bereiding uit de Tweede Kamer, heeft
de centrale werkgeversorganisaties niet
overtuigd van het tegendeel.
Hoewel door de minister de overcom
pensatie wordt gesteld op 15 miljoen,
moet, volgens een berekening in het adres
gerekend worden met een overcompensa
tie van tenminste 132 miljoen.
Deze overcompensatie is in hoofdzaak
te wijten aan de compensatie van fiscale
en sociale lastenverzwaringen in de pri
maire inkomenssfeer en de in verband
hiermede vastgestelde te hoge minima,
alsmede aan de onvoldoende afstemming
op de huurverhogingen in de verschillen
de gemeenteklassen, aldus de raad van be
stuur in arbeidszaken. Door het gestelde
maximum verkrijgt de maatregel boven
dien een nivellerende werking, welk effect
gelet op de ontwikkeling der inkomens
verhoudingen in de afgelopen jaren en de
reeds bestaande sterk progressieve belas
tingdruk, ten zeerste moet worden afge
keurd.
De in de Raad van Bestuur in Arbeids
zaken samenwerkende organisaties ver
zoeken de leden van de Tweede Kamer
met de hiervoren genoemde bezwaren bij
de beoordeling van het regeringsbeleid
terzake van de looncompensatie, ernstig
rekening te willen houden.
Op het Internationaal Congres van de
Wereldunie van Katholieke Onderwijzers
(UMEC) dat van 28 tot 31 augustus te
Wenen bijeen komt, luidt het thema: „De
functie van het onderwijs in het interna
tionale leven". Tijdens het congres wis
selen de onderwijzers van gedachten over
de volgende drie onderwerpen' „De fun
damentele lijnen van de geestelijke vor
ming der katholieke onderwijzers, juist
met het oog op het begrip van andere
landen"; „de culturele en professionele
taak van onderwijzersorganisaties en de
internationale wederzijdse hulpverlening"
en „waarde en grenzen van de vakbewe
ging op internationaal niveau en als steun
aan het onderwijzersmilieu".
De Wereldunie van Katholiike Onder
wijzers werd in 1951 te Rome opgericht
met het doel de geestelijke en opvoedkun
dige vorming der onderwijzers te bevor
deren en op internationaal niveau hun
materiële belangen te behartigen. Aldus
meldt het KNP.
(Advertentie)
Dc twee geslaagden van de Maastrichtse Toneelacademie, Tineke Crejcoeur
en Siem Boog
grote dramatische pose van Anouilh's
Antigone of de luchtigheid van Prossy
in Shaws Candida. Het meest in de
routine van de Anna Frank-rol lag nog
de balkonscène uit Romeo en Julia,
waarin Tineke Crefcoeur haar tegen
speler wel ver in de schaduw liet.
Maar deze kreeg onmiddellijk de
kans zich te revancheren. In de be
faamde monoloog voor de rechtbank
uit „Bobbeltje" van Roussin liet Siem
Boog zich van zijn beste humoris
tische zijde zien. Zijn plastiek
kreeg plotseling de juiste reikwijdte,
zijn toonschakeringen de precisie,
die een tekst van Roussin behoeft.
Het was natuurlijk niet volmaakt en
op de achtergrond blijft de vertol
king leven die Guus Hermus inder
tijd van deze rol gaf, maar talentvol
was dit optreden, ingestudeerd onder
leiding van Jan Retel, ongetwijfeld.
De jury bestaande uit Ida Wasser
man, Ton Lutz en Jacques Snoek zal
deze creatie niet over het hoofd heb
ben gezien bij het vaststellen van de
uitslag. Dat die uitslag gunstig zou lui
den voor beiden,, was overigens voor
niemand een verrassing.
Des avonds traden de beide geslaag
den wederom voor het voetlicht. Nu in
de Philipsschouwburg te Eindhoven,
waar behalve de scène uit „Bobbeltje"
ook een fragment uit „Don Juan" van
Molière door Siem Boog samen met
Tineke Crefcoeur tot een goed einde
werd gebracht. Het optreden werd
voorafgegaan en gevolgd door impro
visaties op een gegeven thema, liefdes
scènes in Frans, Duits en Engels en
enkele niet al te moeilijk speelbare
fragmenten uit Thornton Wilder, Lu-
chaire en tot besluit uit de musical
„The Kidnapped Angel.
HEERLEN, maandag.
Een moeilijk examen. Daarover was
men het roerend eens in de Heerlense
Stadsschouwburg toen daar gisteroch
tend de twee kandidaten voor het eind
examen 1957 van de Maastrichtse To
neelacademie hun -programma gingen
afwerken. Moeilijk voor Tineke Cref
coeur, die na een voor haar wel zeer
sensationeel examenjaar, waarin zij als
Anne Frank-vertolkster een triomf
tocht door onze vaderlandse schouw
burgen maakte, nu voor een jury had
te tonen, dat zij nog iets anders in haar
mars heeft dan het argeloze meisje
met haar raak-menselijk inzicht. Moei
lijk voor Siem Boog die als tegenspe
ler van Tineke Crefcoeur al vóór hij
een stap op het toneel gezet had weten
moest, dat hij dit doen zou in de scha
duw van zijn partners reeds gemaakte
reputatie. Moeilijk tenslotte voor de
jury, die nauwelijks nog een examine
rende functie had uit te oefenen bij
een kandidate, die zichzelf in de harde
praktijk van het beroepstoneel reeds
geëxamineerd had.
Hoe het zij, er bleek gisterochtend
niets van al deze spanningen in de
halfduistere zaal van de Schouwburg
in Heerlen. In een sfeer, die, met
slechts enkele tientallen theaterleiders
en toneelvrienden in de zaal, meer op
een familiefeest leek dan op een exa
men, speelden Tineke Crefeoeur en
Siem Boog hun duetten en soli met
grote vrijmoedigheid. Daarbij bleek,
dat eerstgenoemde inderdaad heel wat
meer nuances in haar acteergamma be
zit dan in „Anne Frank's dagboek" aan
de dag traden. Het raffinement van
Shaws Cleopatra bijvoorbeeld, of de
ff
