Op de
plek van
rampzalig
Benito Mussolini's
levenseinde
#«5
I
NDAG-LlKvalfop:
DE GEESTEN van de Matterhorn
1!
de verloren uitnodiging
Duislernissen omtrent de schatten in het
monsterproces van Padua
Monsterproces
Strafbombardement
Zacht suisde de wind
Verre van trots
Amerika spreekt
Hongaarse
beschuldigingen tegen
Premier van Cambodja
afgetreden
O
Triest gevolg van
inwoningsruzie
Israël wenst meer
economische hulp van
de V. Staten
ZATERDAG 22 JUNI 1957
PAGINA 3
plaats, waar een dictator zijn rampzalig
£l*ide vond, wordt jaarlijks door duizenden
gezocht. Op onopvallende wijze. Maar het
^ele jaar door stoppen er auto's te Giulino
Mezzegra, het plaatsje aan het Como
meer, waar Mussolini gefusilleerd is. Velen
°ölen per autobus en de meesten schamen
een beetje. Ze informeren aarzelend
j^ar de plek, waar in 1945 Benito Musso-
^i, voormalig dictator van Italië en leider
van de z.g. socialistische republiek van Saló,
^ttien met zijn maitresse, de befaamde Clara
etacci, door een partisaan met een stengun
^erd neergeschoten. De mensen van Mez-
*figra zijn zo langzamerhand aan die ver-
jW in Giulino de Mezzegra, enkele kilometers van Dongo, bloeien
deinen langs die steil oplopende weg. Hij doet bijna aan een ravijn
^nken. De wanden bestaan uit grove stenen, tamelijk ordeloos met
^erUent samengevoegd. Ze dienen, om de tuinen te stutten, die er
u?hter liggen. Tuinen met palmen, druivenwingerds, bloemen, veel
J°ctnen, vooral in de lente
r?ens op deze muur, enkele honderden meters van de grote weg
V(ltuiaan, staan op manshoogte twee kruisjes en daarneven, met
^geoefende hand geschilderd: Requiem aeternam, de a en e vart
'et laatste woord ineen gestrengeld. Verderop ligt de villa, waar
'nf;n voor enig geld de kamer kan zien, waarin Mussolini gehuisvest
en vanwaar hij zijn laatste tocht ondernam, te voet, in het
^'houwen, dat de man, die hem begeleidde, hem in veiligheid zou
)rengenI
stolen informaties gewend en ze wijzen
zonder meer naar de smalle heuvelweg, die
van de grote weg af, tamelijk steil naar een
villa leidt, de Villa Giulino. Hierin bracht
Mussolini zijn laatste nacht door, als ge
vangene van de partisanen, na zijn over
haaste vlucht uit Milaan. Zoals bekend, sloot
hij zich, nadat hem in Zwitserland asiel was
geweigerd, bij een naar Duitsland terugtrek
kende Duitse kolonne aan, wier comman
dant hem tegen flinke betaling toestond, in
een der vrachtauto's plaats te nemen, als
Duits korporaal vermomd. Deze vermom
ming bestond uit een korporaalsjas en een
stalen helm
dg I
S'le*
F
k
IpB^ISÉ
ft
iËÉÉ
Observator
Dode gidsen zouden er Alpinisten waarschuwen,
wanneer hen gevaar dreigt
TV E MATTERHORN behoort tot de moeilijkst bestijgbare bergen
van de Zwitserse Alpen. In de eerste jaren van het Alpinisme
was deze puntige berg het doelwit van de vermetelste pioniers. Uit
die tijd dateert het grote ongeluk, waarhij vier metgezellen van de
De gids Bernard Biner van de beroemde Engelse bergbeklimmer Whymper om het leven kwamen,
Matterhorn gelooft stellig, dat daar- nadat ze de top hadden bereikt en de afdaling waren begonnen. De
op de geesten van zijn omgekomen Matterhorn is 4478 meter hoog en verheft zich op de grens van
het stadje aan het Como-meer, waar Mussolini zijn einde vond
Zwitserland en Italië. Hij heeft meer slachtoffers geëist dan de
Mount Everest. Vermoedelijk is het aantal dergenen die op zijn
bellingen omkwamen, meer dan tweehonderd en men neemt aan,
dat de Matterhorn voor zichzelf de twijfelachtige eer mag opeisen,
van alle bergen ter wereld het grootste aantal doden op zijn naam
te hebben staan. Het is vermoedelijk wel hierom, dat de Matterhorn
nog steeds een grote aantrekkingskracht op de bergbeklimmers uit
oefent. Immers bij velen is 't element sensatie niet vreemd aan hun
liefhebberij. Zulks vooral, omdat in Zermatt en omgeving, vanwaar
de meeste alpinisten hun tochten aanvangen, sterke verhalen de
ronde doen
De deur vloog open
Zekerheidshalve ssette mep een tefel
„Les revenants"
Een waarschuwing
Dit is de alpenhut op de hellingen van de Matterhorn, op een hoogte van
3260 meter, waarvan de deur plotseling openvloog, zelfs toen ze stevig
afgesloten en gebarricadeerd was,
ÜSHMHBBB
ei1
Van twee kruisjes en een requiem
steeds is er geen volledige klaar
<j0l4 gebracht omtrent de wijze, hoe en
Ij, °r wie Mussolini ter dood werd ge-
"ach;t. De tragedie van Dongo en Mezze-
ij vond in april 1945 plaats, temidden van
grootste verwarring. Na de iweensitor-
ve§ van 't fascistische regiem namen de
q J-?&tsmannen de leiding in handen.
0? €r hen domineerden de communisten.
5,.?choon de naar Milaan oprukkende ge-
'eerden uitdrukkelijk bevolen hadden,
fascistische kopstukken hun le-
zouden moeten worden overgeleverd
bben de communistische partisanen
Sen rechter gespeeld. Ze richtten te Don-
onder de fascistische kopstukken, die
v" Mussolini hadden willen vluchten, een
.*4
?ar bloedbad aan en leidden Mussoli-
naar een verborgen schuilplaats. In
s°everne de zich in zijn bezit bevindende
^natten hierop van invloed zijn geweest,
een der vragen, waarvan men de be
antwoording thans in het grote proces te
<irau.a zoekt, waar sinds weken de rad-
te J'ers van Dongo terecht staan, om zich
had^tantwoorden voor de door hen ten
Ven van dc Italiaanse staat bedre-
Vellf 'stallen van geld en kostbaarheden.
4e ,e deel uitmaakten van de schatkist
de republiek van Saló, alsmede voor
«ke 00r hen bedreven wederrechtelijke
Curies, Weike vooral ten aanzien van
petacci en van verschillende par-
iW^n als gewone moorden kunnen wor-
asngemerkt.
4(^aar.... het is al zoveel jaren gele-
VgJ' dat alles gebeurde in een periode
Sethigr°te verwarring en een ontstellend
Ve aan verantwoordelijkheidsbesef. Bo-
fc» n« de getuigen spreken elkander te-
W geven voor, zich niets meer of
«let hauwelijks iets te herinneren. Het
'e p ®r naar uit, dat het monsterproces
tij; adua. evenals zulks met dat te Vene-
Vam®t de zaak Wilma-Montesi het geval
kr, op niets zal uitlopen. Hoewel, er
hjj. toch heel wat aan de licht, belang
de v°°r de reconstructie van een der in
de .f^ntste fazen in de geschiedenis van
■jd regiem en desze'.fs dictator.
X r'ezzegra klinkt slechts een flauwe
M j door van de verhoren te Padua, waar-
Wq ^ele personages figureren, die inder-
daar ter plaatse een min of meer
^ij^Srijke, vaak tevens lugubere rol
*wen gespeeld. Echter, het aantal be-
is groter d0n gewoonlijk, hetgeen
dg„ 6en gevolg zijn zal van de grote ver-
id» h. van het proces in de Italiaanse
''Co ede wereldoorlog, n.l. de ineenstor.
a Italië en het einde van het fascis-
'W* een gevolg zijn zal van de grote ver
tes h van ket proces in de Italiaanse
Ws>„' De man in het fotowinkeltje recht
'Over de „weg des doods" maakt
2aken. Bij vertelt ons, dat vrijwel
eigenaar van de villa, die geen entree heft
en de beloning voor het bezichtigen er
van aan wat men wel noemt de beleefd
heid van d.e bezoeker overlaat. Hij moet
al heel wat verdiend hebben, deze be
zitter van een oord, dat vermoedelijk toch
wel op weg is, een soort pelgrimsoord te
worden. We hebben na de oorlog de Rijks
kanselarij te Berlijn bezocht, waar Hitier
zijn einde vond en die door de Sovjet-
Russen opgeblazen was en tenslotte geheel
afgebroken werd. Ook bezochten we
Het huis te Mezzegra aan het Como-
meer, waarheen de partisanen Musso
lini heenbrachten. Ze wilden hem
niet aan de Amerikanen uitleveren
en speelden eigen rechter. Mezzegra
moest er een Amerikaans bombarde
ment om doorstaan
de Berghof, Hitiers vermaarde toe
vluchtsoord bij Berchtesgaden. dat even
eens met de grond gelijk is gemaakt,
teneinde te voorkomen, dat er later een
soort Hitler-cultus zou ontstaan, maar dat
Mezzegra een soort Mussolini-cultus zal
opleveren, lijkt niet erg waarschijnlijk.
De herinneringen, die er liggen, zijn
verre van verheffend. Er wordt van de
zijde der Italiaanse regering dan ook
geen poging gedaan, om belangstellenden
weg te houden van het afgelegen plek
je, waar de duce doorzeefd met stengun-
kogels, ter aarde stortte, om vervol
gens naar Milaan vervoerd te worden,
waar hij met de benen aan een stellingWn
een benziine-servi ce-station werd opge
hangen. als een varken
Het is de wijze, waarop met de dode
werd omgesprongen door de eigenmach
tig handelende communisten, waarover
de mensen van Mezzegra afkeurend het
hoofd schudden. Ze hebben er een bom
bardement van de Amerikanen om moe
ten ondergaan, die een einde gemaakt
wilden zien aan de wilde executies, de
moordpartijen zonder meer, welke in
april 1945 rond het blauwe Comomeer aan
de orde van de dag waren.
De man van het fotowinkeltje haalt na
enig aarzelen een foto voor de dag. Hier
zegt hij, wijzend op een grote, donkere
vlek. die in werkelijkheid meer dan1 een
meter lang en bijna een meter breed
moet zijn geweest, dit is de bloedplek,
welke voor mijn huis lag. Een vracht
auto, waarmede de lijken van de achttien
te Dongo gefusilleerde fascistische kop
stukken waren geladen, om naar Milaan
vervoerd te worden, bleef hier stil staan.
Met seen ander doel, naar ik later hoor
de, dan er ook de lijken van Mussolini en
Clara Petacci op te laden. Gedurende
het korte oponthoud droop al dit bloed
uit de wagen op de weg.
We zijn even de zijweg ingelopen en
hebben een ogenblik gestaan op de plek,
waar zich in april 1945 het drama vol
trok. Er heerste een volkomen landelijke
rust. Zacht suisde de wind door het met
regen beladen gebladerte van de bomen
om ons heen. Men moet werkelijk zoe-.
ken naar de twee zwarte kruisjes en het
Requiem Aeternam op de ruwe muur
van die kronkelende landweg. Het was
op de eerste dagen van juni, dat onze
weg ons van Lugano, langs het prachtige
Comomeer. naar Como voerde en we ons
als goed journalist een beeld vormden van
hetgeen zioh hier afspeelde. Verleden jaar
hebben we Dongo aangedaan, maar we
meenden, onze lezers ook iets te moeten
kunnen vertellen over het oord, waar
Mussolini stierf. En dan refereren we aan
hetgeen Bertus Aafjes schrijft in zijn boek
„Capriccio Italiano":
„Maar er is kwaad en kwaad en als
ik het fascisme vergelijken moet met h5t
nationaal-socialisme, aarzel ik geen ogen
blik aangaande het verschil in graad van
boosheid tussen' deze beiden. Al was het
alleen om dat verschrikkelijke gewicht aan
misdaad welke de balans haastig naar
het nationaal-socialisme doet overslaan;
de moord op zes miljoen Joden."
Het is misschien ook wel vanuit deze
gedachte, dat zovelen Mezzegra aandoen,
al zal altijd het element sensatie er niet
helemaal vreemd aan zijn, voorts de bij
velen heersende drang, om min of meer
getuige te zijn van de smadelijke onder
gang van datgene, hetwelk men eens ge
haat of geminacht heeft, maar waarvan
men de dreiging lang heeft ondergaan of
voelen aankomen.
De mensen van het kleine Mezzegra zijn
er verre van trots op, dat hun stadje, deze
korte rij huizen langs een voor het he
dendaagse verkeer veel te smalle weg,
het toneel geweest is, waarop zich een
scène in de wereldgeschiedenis heeft af
gespeeld, waarin mensen als beesten wer
den afgemaakt. Hoezeer de communisti
sche terreur daar langs het Como-meer
gewoed heeft, blijkt wel heel duidelijk uit
de verhoren tijdens de zittingen van de
rechtbank te Padua. Hoe verward de toe
stand was. eveneens. Communisten heb
ben communisten omgebracht, die te
veel wisten omtrent de schatten van Don
go en eerlijk genoeg waren, om niet te
De muur, waartegen Mussolini en
Clara Petacci zich op bevel van hun
moordenaar in afwachting van de
dodende schoten posteerdenDe
fotograaf van Mezzegra maakte deze
foto enkele dagen na het gebeuren.
Hij merkte de plaats, waar Clara
Petacci neerstortte, met een P. die,
waar Mussolini, met kogels door-
zefd neerviel, met een M.
-
d
Hoe een tekenaar in beeld bracht, op welke wijze Mussolini en Clara
Petacci om het leven kwamen Clara wierp zich op hem, teneinde hem
tegen de kogels te beschermen. Toen ze gewond neerstortte, werd de
voormalige Duce met koge-ls doorzeefd
De Amerikaanse regèring heeft giste
ren met klem de beschuldigingen tegen
gesproken, welke Hongarije heeft opge
richt aan het adres van de Amerikaan
se luchtvaartattaché kolonel Welwyn Dal-
lam. die deswege Boedapest vóór 26 juni
moet verlaten.
Zoals gemeld is Dallam er van beticht,
dat hij vliegvelden en militaire gebouwen
heeft gefotografeerd, aan Hongaarse
luchtmachtofficieren bijzonderheden heeft
gevraagd over de elektronische uitrus
ting van jachtvliegtuigen van Russische
makelij en bij een Hongaarse officier
heeft geïnformeerd, of het Hongaarse
leger over een contra-spionagedienst be
schikt.
De premier van Cambodja, prins Siha-
noek, is om gezondheidsredenen afgetre
den, aldus is gisteren van officiële zijde
in de Cambodjaanse hoofdstad Pnompenh
medegedeeld.
beloven, hun mond te houden, nadat hon.
derden miljoenen door leden van de com
munistische partij verdonkeremaand wa
ren. Duizenden fascisten verschenen er op
eens in het vuurrode Garibaldihemd en
hielden razzia's op voormalige partijge
noten.
Een interessant aspect van het proces
is wel de inventaris van de z.g. schatten
van Dongo, die eindelijk kon worden op
gemaakt. Tot dusver heeft men zich met
tamelijk onbetrouwbare gegevens tevre
den moeten stellen.
De schatkist van de Repubblica Socia-
lista Italiana: 33 kilo goud in staven
26.000.000, 33 kilo goud fn ruwe stukken
26.000.000, 1150 gouden ponden sterling
8.000.000, 147.000 Zwitserse francs 22.000.000,
16.000.000 Franse francs 960.000.000, 10.000
Spaanse peseta's 125.000, 63.000 dollar
40.000.000, 41 miljoen Italiaanse lires
2.460.000.000. Totaal 3.542.125.000 lires van
deze tijd.
De fondsen der ministeries der Italiaan
se socialistische republiek: ministerie van
binnenlandse zaken 1.080.000.000, idem cul
tuur 900.000.000, idem openbare werken
720.000.000, idem verkeer 900.000.000, ka
binet van de president 900.000.000, Fascis
tische partij en andere ministeries
3.000.000.000. Totaal 7.500.000.000, eveneens
in lires van deze tijd.
Behalve van de „staatskas" van meer
dan elf miljard, waren de voormalige
duce en de kopstukken van de partij,
die samen met hem wilden vluchten, nog
in het bezit van talrijke kostbaarheden,
alsmede van grote hoeveelheden baar
goud en gouden valuta.
Tijdens het proces is komen vast te
staan, dat de ene helft hiervan in de kas
van de Italiaanse communistische partij
verdween, de andere helft in de zakken
van een aantal personen, die direct of
indirect met de overval op de kolonne
en de executie der fascistische ministers
te maken hadden. Te Dongo zijn voor 8
miljard aan goud, kostbaarheden en voorts
belangrijke documenten verdwenen. Bij
Sórico werd 35 kilo goud, in een grote
rivierbedding verborgen, teruggevonden,
maar het verdween later weer spoorloos.
Te Musso. waar Mussolini's kolonne over
vallen werd, verdwenen kostbaarheden ter
waarde van twee miljard, alsmede 31 kilo
goud en in Como doken ook nog voor
een miljard aan goud en kostbaarheden
voqr goed onder.. Ten slotte verdwenen
in het ten noorden van Dongo gelegen
Chiavenna nog voor een zestig miljoen
lire aan kir.tbaarheden en buitenlandse
valuta.
Het verhaal van het verdwijnen van de
schatten van Dongo is alleszins waard,
naverteld te worden. We stellen ons voor
dit een volgende maal te doen, wanneer
we ook een overzicht zullen geven van het
monsterproces te Padua.
In verband met het toenemend aan
tal gevallen van bepaalde ziekten als
hartdefeoten, kanker enz. worden na
tionaal en internationaal uitgebreide
onderzoekingen ingesteld naar het
diëet.
Het zit niet goed met dat diëet. Oils
lichaam heeft bepaalde 'stoffen nodig
in bepaalde hoeveelheden voor behoud,
vernieuwing en energie.
We hebben ons echter gewoonten
eigen gemaakt ingevolge smaak en ge
nat, die voor de gezondheid van het
lichaam allesbehalve juist zijn. En dus
wordt gedokterd aan een bepaalde sa
menstelling van voedsel.
Het ware te wensen, dat van de kant
van de mens ook dezelfde belangstel
ling bestond voor het geestelijk diëet
in verband met het gezond houden van
het zieleleven. Ook dat leven moet
worden opgebouwd en in stand gehou
den volgens bepaalde regels. En omdat
zulks vaak niet gebeurt, zijn er veel
geestelijk-verslapte zieken door moe
deloosheid, krachteloosheid en mate-
riëel vergif. Terwijl de ziel toch bij
alles nog altijd belangrijker is dan het
lichaam. Waarom dan niet het geeste-
lijkjeven op peil gehouden?
Sacramentsdag en de zondag van
morgen geven daartoe wel volop aan
leiding. De feestweek ter herdenking
van de grootste gave, welke, alleen een
God kon uitdenken nl. de H. Eucharis
tie. De tekst der officies van donderdag
en zondag zij.n één lofzang op het
schenken van Lichaam en Bloed in de
allervolste zin van het woord. Met
ook de vermaning van wie het niet eet
en niet drinkt, de dood tegemoet gaat,
want zo'n mens kan geen echt leven
hebben.
Wat een voortreffelijkheid van spijs
en wat een menselijke onverschillig
heid. De H. Pastoor van Ars kon maar
niet begrijpen hoe de mens tegenover dit
voor de deur. Maar bijna direct daarop
viel deze ondersteboven en vloog de deur
weer open, tegen Perren op, die- op de
grond viel
Geen der gidsen zei iets en zonder enig
overleg gingen ze naar buiten en haal
den ook de andere dode binnen. Na enige
dagen duurde. Ze zouden die nimmer
overleefd hebben.
De gidsen van -Zermatt zfjn er stellig
van overtuigd, dat de geest van Perren,
die van de Matterhorn is neergestort, de
alpinist gewaarschuwd heeft. Ze voelen
er niets voor, te overnachten in de alpen-
hutten, waar zich de geschetste verhalen
hebben afgespeeld. En Biner, die het hoofd
is van de vereniging van berggidsen te
Zermatt, wordt kwaad, als men deze ver
halen in twijfel trekt. Psychologen zullen
collega's rondspoken.
l?lj-1lezoekers, Italianen zowel als vreem-
u naniem de communistische
r ipaa<* veroordelen. Dit deden en doen
t%J(fnsen in Mezzegra trouwens ook. Ze
ht Hek overigens p,as enkele dagen la-
"b j®®noord, wie de onbekende gevange-
t)e 4e Villa Giulino was.
i 4 4ian in het fotowinkeltje heeft er
n n'0,he van gehad, wat er zich
°te de Villa Giulino afspeelde. Pas
blaakte hij foto's van de kamer,
kb ,b de voormalige Duce verbleef en
h,® h« Pu in groten getale verkoopt.
1 lefatieven zullen hem geen windeie-
v.6f en' aï beijvert hij zich te zeggen,
i.'°'s billende voorwerpen, die op zijn
ja Van de kamer voorkomen, zoals
kt, j
en een deken, er niet meer zijn. Ze
vermoedelijk door de een of an-
egenomen. Hij benijdt intussen de
In 's-Gravenhage woont een jong echt
paar, dat geen huis heeft en inwoont
bij de 52-jarige mevr. A. M.B. aan de
Bilderdijkstraat. Het vrouwtje, de 20-ja-
rige W. R.E. moet samen met haar van
de keuken gebruik maken. Zij heeft
thans vrij ernstige brandwonden aan hals,
schouders, rug en armen, omdat de hoofd
bewoonster bij een woordentwist over het
gebruik van deze keuken een pan met
kokende bloemkool, instede van in de
gootsteen, heeft afgegoten over het hoofd
van het jonge vrouwtje. Mevr. A. M.B.
is door de politie gearresteerd.
De sterke verhalen van koene klim
partijen worden verteld door veteranen
van het alpinisme, die elkander in Zer
matt rendez-vous geven. Maar de gid
sen hebben andere. Ze vertellen ze niet,
om het bestijgen van de Matterhorn aan
trekkelijker te maken. Het zijn rustige,
ernstige mensen, die er niet aan denken,
het leven van anderen en ook hun eigen
leven in de waagschaal te stellen en wer
kelijk volstrekt geen behoefte aan sen
satie hebben. Meestal zijn het tamelijk
gesloten lieden, zwijgzaam als de-bergen,
maar., misschien wel een tikje bijgelo
vig. Hun sterke verhalen vertellen ze el
kander, in het grootste vertrouwen en ze
zouden niet graag wiljen, dat ze door on
gelovige Thomassen werden uitgelachen.
Daarom komt de bekende gids Bernard
Biner niet vlug tegenover vreemden met
zijn verhalen over de geesten van de Mat
terhorn voor de dag. Hij is er echter van
overtuigd, dat zijn gestorven kameraden
hem bijstaan en hem zelfs waarschuwen,
als er gevaar dreigt. Een zijner verha
len wordt desgevraagd door niet minder
dan negen andere gidsen bevestigd. Zij
waren het, die met Biner de lijken van
tvèee omgekomen alpinisten borgen en
naar het dal overbrachten. Nadat te Zer
matt gerapporteerd was, dat er vermoe
delijk twee bergbeklimmers*verongelukt
waren, aangezien men hen reeds geduren
de enkele dagen niet meer had gezien, wa
ren de tien gidsen op weg gegaan. Ze
vonden de lijken van het tweetal, dat
door een lawine was overvallen. In ver
band met een dreigende sneeuwstorm be
sloten ze, te overnachten in een berg
hut op ongeveer 3200 meter hoogte. Daar
had de bewaker, Matteus Kronig, de ka
chel fliak opgestookt. De tiep gidsen en
de bewaker brachten de avond door pra
tend over al hetgeen gidsen interesseert.
Een hunner, de jongste, zo vertelde Biner
onlangs, een zekere Alexander Perren,
voelde zich niet op zijn gemak. Men had'
de twee doden buiten in de sneeuw neer
gelegd. Een der alpinisten was een goede
vriend van hem geweest. Gedurende een
aantal bergbestijgingen was tussen de gids
en zijn klant een warme vriendschap ont
staan, gegrond op wederzijds enthousias
me voor de bergsport. Op zijn laatste
tocht had de man een gids overbodig
geoordeeld. Perren stond tenslotte op en
zei: ik kan het niet over mijn hart ver
krijgen, mijn vriend daarbuiten in de
koude te laten liggen. Ik haal hem bin
nen. We zullen hem hier in een hoek
van de hut leggen. De anderen zagen
hem even verbouwereerd aan, doch Per
ren keek zo ernstig, dat ze instemmend
knikten. Ze hielpen hem, de 'dode naar
binnen te dragen en zetten zich toen aan
tafel, om de inwendige mens te verstel
ken met de hete, dikke, voedzame soep,
door de bewaker van de vluchthut ge
maakt.
Terwijl ze rustig zaten te eten, vloog
plotseling de deur open, alsof deze door
iemand buiten was opengeduwd, met gro
te kracht. Er stond geen sprankje wind.
maar de gidsen, ofschoon verbaasd, be
schouwden het als een toevalligheid. Een
hunner stond op en sloot de deur, de
sleutel van het slot omdraaiend. Na en
kele minuten vloog de deur echter op
nieuw open. Men keek elkander aan. Er
kwam toch 's avonds laat geen toerist
de berg op, om grapjes te maken?
ring voor weten te vinden en de gebeur
tenissen, waarin de gidsen stellig gelo
ven, voor produkten van angstvisioenen
uitmaken. Eigenlijk voelen ook wfj daar
heel veel voor. Wie zou niet een heel klein
beetje bang geweest zijn, als hij zoals
die tien gidsen nèt twee lijken geborgen
had
K. H.
tijd gingen z;e slapen en ze brachten een er vermoedeliik een gemakkelijke verkla-
rustige nacht door. Volgens Biner was
deze gebeurtenis één der eerste bewij
zen, dat op de hellingen van de Matter
horn de geesten rondwaren van hen,
die er omkwamen en menigmaal een ijzig
graf vonden in de eeuwige door de vorst
verharde sneeuw.
„Les revenants", zij die wederkeren,
zo noemen de gidsen de veroorzakers
van voor hen onverklaarbare verschijnse
len. Matteus Kronig, de bewaker van de
alpenhut, is er van overtuigd, dat hij eens
is gewaarschuwd door een jeugdige al
pinist, die sterven ging. Het was een
Berlijner, even achttien jaar, een enthou
siast en bijna vermetel bergbeklimmer.
Hij ging er op uit om geheel alleen de
Matterhorn te bestijgen. Matteus bood
aan, hem te vergezellen, slechts voor
een heel geringe vergoeding. Maar de
jonge Berlijner weigerde. Midden in de
nacht, die volgde op diens vertrek, werd
Kronig plotseling wakker. Hij hoorde dui
delijk, dat hij geroepen werd. Hij hoorde
ook harde kloppen op de deur van de
hut. Tegelijkertijd werd de deken van
zijn bed getrokken. Hij raapte deze op en
hield hem stevig vast. Weer werd de
deken met een felle ruk weggetrokken.
Matteus Kronig stond op, opende de deur
en keek naar buiten. Er was niemand.
Een overwachte en onverklaarbare im
puls deed hem plotseling naar boven kij
ken langs de bergwand. Met zijn scherpe
ogen ontdekte hij een figuurtje, fiat begon
te wankelen en tenslotte langs de witte
helling omlaag stortte. Ofschoon het lijk
van de Berlijner nooit gevonden werd,
is Matteus Kronig er van overtuigd, dat
de ongelukkige hem, toen hij voelde, dat
hij naar beneden zou storten, geroepen
heeft en door een ongewoon sterke ge-
dachtenoverbrenging hem klaar wakker
deed worden
De genoemde gids Perren is later om
gekomen. Van hem wordt verteld, dat hij
aan een alpinist verschenen is, toen hij
de gevaarlijkste spits van de Taschorn,
die 4400 meter hoog is en twintig kilo
meter ten noordwesten vari1 de Matter
horn ligt. De alpinist had Perren vroe
ger gekend. Hij had ditmaal Biner als
gids geëngageerd. Maar halverwege de
klimpartij weigerde hij verder te gaan
zeggend, dat Perren hem gewaarschuwd
had. Biner had wel meer meegemaakt,
dat Alpinisten plotseling bang wer
den. Hij probeerde de angst van de
man te overwinnen, echter tevergeefs.
Deze verklaarde, dat hij Perren met
eigen ogen gezien had. Ze keerden
terug en hoorden, dat ongevee,r op
de tijd, dat ze de grootste hoogte
zouden hebben bereikt, plotseling een
sneeuwstorm was losgebroken, die drie1
Sacrament zo achteloos kon zijn. Hij
noemde zulks: sterven van dorst bij
een rivier, arm blijven in de nabijheid
van een schat, ziek zijn en geen ge
neesmiddelen wensen.
Waar schitteren macht, genade en
goedheid meer uit dan in het H. Sacra
ment. Het Brood voor de reis door het
leven, dè sleutel tot opening van de
hemel.
Er zit echter een groot, gevaar in de
onverschilligheid. Dat bewijst het
evangelie van morgen over het grote
feestmaal. Vele geïnviteerden hadden
uitvluchten om te komen. Totdat de
gastheef toornig werd omdat de gas
ten zich er aan onttrokken. En hij ver
klaarde: Ik zeg u, niemand van hen,
die genodigd waren en niet kwamen,
zal van Mijn feestmaal proeven d.w.z.
de invitatie wordt ingetrokken.
En wat dan mens, wanneer de uit
nodiging verloren is gegaan?
Kijk om u heen en wanneer ge
•enigszins doorzicht hebt zult ge ver
steld staan.
Laten we toch maar niet de moed
verliezen. En ook eens mede voor an
deren ondanks mogelijk eigen zwak
heid en tekortkomingen eerherstel
brengen.
Daardoor is vrijdag a.s. wederom
gelegenheid. Feest van het H. Hart. De
feestdag van ónze liefde, waardering,
hulde en grootmoedigheid. Wees die
dag nu eens bijzonder royaal.
De Israëlische minister van financiën,
Levi Eshkol, heeft gisteren de Verenigde
Staten om meer economische hulp ver
zocht als een bijdrage tot het oplossen
van de vraagstukken welke de toegenomen
immigratie stelt.
Vergezeld door de Israëlische ambassa
deur, Abba Eban, besprak minister Eshkol
deze aangelegenheid met de staatssecre
taris van buitenlandse zaken, William M.
Rountree. Eerder op de dag had minister
Eshkol geconfereerd met de Amerikaanse
minister van landbouw, Ezra Benson, en
de directeur van de buitenlandse hulp
verlening, John Hollister.
Naar de Israëlische ambassadeur aan de
pers mededeelde, zal een missie van de
export-import bank der Amerikaanse re
gering in juli a.s. een bezoek aan Israël
brengen voor het onderzoeken van projec
ten die de regering van Israël van plan is
te financieren met een Amerikaanse lening
van 75 miljoen dollar.
V
