de
our
rance
Oost-Nederland boekte verdiend
gelijkspel tegen W.-Duitsland
Cooper ontnam good old Drobny
een illusieSchmidt klopte Ayala
De 120 uitverkorenen
Joop van der Putten snelste in
A'dam-Arnhem-A'dam
Wapenschouw op cle vooravond van het vertrek
te H
Dehnert en Van Dalsum kregen een lesje in dubbelspel
Fluitconcert voor
Marcel Bidot
mm
Voges beheerste het middenveld
Nederlandse figuranten op Wimbledons tierde dag
Nieuw rooster voor de
Europese honkbal-titel
Nederland na zege op
Denen in finale
Spoorbomen bezorgden vluchtelingen pecli
DONDERDAG 27 JUNI 1957
PAGINA 7
M;
D;
dat
hep
üTr
mm
ilill
SYLVEER MAES
Geen „Prix de Rome
GRANVILLE
Sart illy
Avranches
Pont-
aubaull
An tram
27-6 -'57
20ó km
Hennes
Bain-de-Brelaqne
Derval
T^Chêrbóür
GRANVILLE
CAEN
Frankrijk
België
Italië
Nederland
Spanje
Luxemburg
Zwitserland
W.-Frankrijk
Z.-O.-Frankrijk
N.-O.,-Centraal
Z.-W.-Frankrijk
lie de France
CAMBRIDGE-ENNISSERS
WONNEN IN LEIDEN
HVC-ERS OP TRANSFERLIJST
Nederlands kans: de vrijbuiterij - Bereikbare
mogelijkheid: het ploegenkiassement
Door MARTIN W. DUYZINGS
NANTES, woensdagavond
arcel Bidot zat stil te treuren.
at was vanmiddag, in de eetzaal van Hotel Cen-
,ra«- Het menu aldaar bevatte met de meeste
^°°gachting van de „Club des Sans-Clubs"
ele Bretonse lekkernijen. Doch Bidot zat achteloos
zijn poulet röti te knagen, als ware het een
j^erblijfsel van een doodgewone, niét door een
ranse maitre-cuisinier verdeelde kip: men kon
,leib dat Marcel met enig heimwee aan Troyes zat
6 denken, een stil en vriendelijk plaatsje, waar hij
v°ont en waar ze Marcel Bidot onmiddellijk in de
®ehieenteraad zouden kiezen, als hij daar maar
P^ijs op stelde.
p
e kent onderhand Marcel Bidot: een lange, ma-
fe blonde man, die er nogal on-Frans uitziet,
_?ch die niettemin, sedert hij vijf jaar geleden het
°egleiderschap van de Franse nationale equipe
j^epteerde, belangrijke dingen voor het vaderland
eeft gedaan, zodat het geen wonder mocht heten,
ze hem twee jaar geleden het Légion d'Hon-
r op de brede borst speldden. Men kan van Mar
cel Bidot roddelen wat men wil, doch in een land,
waar men met ploegleiders met evenveel voort
varendheid pleegt te goochelen als met regerings
kabinetten, was hij sedert mensenheugenis de
enige, die er in slaagde vijf volle jaren achtereen
op zijn post te blijven, zonder dat hij iedere ochtend
zijn brievenbus verstopt vond met anonieme dreig
brieven en zonder dat ze zo nu en dan trachtten
rattenkruit door zijn dagelijks bord yoghurt te
mengen.
Dat kwam op de eerste plaats, omdat Marcel Bidot,
die in zijn betere dagen een middelmatig, doch
verstandig wielrenner geweest moet zijn, behoor
lijk wat van zijn vak wist en dat kwam voorts (en
vooral) omdat hij toevallig de beschikking had
over een renner als Louis, a Bobet, die a. wanneer
hij in topvorm is inderdaad een onbehoorlijk stukje
hardfietsen kan; en die b. in de Franse wielersport
wereld over zóveel macht en zóveel relaties be
schikte, dat hij, als het er op aan kwam, rustig
mocht rekenen op de assistentie van drie-kwart
van de Franse regionalen, een omstandigheid
waarvan hij dan ook een dankbaar gebruik heeft
gemaakt.
Góed!
h~Och er een dag, daarop Louison
fte uitrekende, dat hij tegenwoordig
2 r Jaar wel een paar ton kan verdienen
.Icier dat hij zijn nek en zijn reputatie
in een Tour behoeft te riskeren en op
s®2elfde dag begon hij, bij wijze van
v™eken, meteen al aan de aanstaande galg
JJJMarcel Bidot te timmeren,
f *"3 redde dat nog voorlopig, de man uit
.°yes. Hij redde het verleden jaar, orn
aat
het Franse volk zich, bij gebrek aan
beters, nog troosten kon met de
sJ^waardige overwinning van een Fran-
fsgionaal: Roger Walkowiak, van wie
nog altijd hardnekkig beweert, dat
hft_n°°it een Tour-overwinning zou heb-
Jheti
£ilk 'gevierd als de Franse „nationaal",
tyj Bauvin, die hem best had kunnen
^Pen, toevallig niet in dezelfde fabrieks-
6ÏU:
'Pe gezeten had en.als de voorlaat-
etappe van de Tour toevallig niet ge-
higt} was te M0n
heer Walkowiak
dj uigd was te Montluqon, de stad, waar
Sjj. '«.-er waiKowiaK zijn dagen pleegt te
Sen en waar Se gedurende de eerstvol-
v hdc kwarteeuw van de heer Goddet, en
b diens dag-, week- en maandbladen
5]aar liever geen kwaad moet vertellen,
ge er tenminste prijs op stelt met on
gebonden gebeente buiten de stadspoor-
a te geraken
Kwestie van begrijpen
Lotussen: Marcel Bidot begreep uitste-
k hd en voor zover hij het niet begreep
Ij acht Jacques Goddet hem dat wel aan
^t verstand dat hij zich een tweede
/derlaag nauwelijks kon permitteren. En
deed hij, wat een ploegleider, als hij
tq. gezag een beetje wil handhaven,
r beter niet kan doen: hij holde maan
man hg bedelend achter Louison Bobet
schreef hem ellenlange zeurbrieven,
v»n van Est
Piet van Est
Wagt
mans
de Groot
Voorting
L. v. d. Phüjm
Stolker
Kersten
Jongh
van Wetten
haalde de favoriet-dcr-favorieten tenslot
te over nog éénmaal aan de Tour deel te
nemen en liet het toen aan Louison Bobet
over te dicteren hoe hij gaarne had, dat
dc Franse nationale ploeg er zou uitzien.
Ge weet wat er gebeurde: Louison
speelde zijn eigen ploegleider. Hij had zijn
ploeg al op papier staan (en het stond
bovendien allemaal in de krant vóór Mar
cel Bidot er van gehoord had). Hij had,
naar men zei, bovendien al uitstekende
relaties aangeknoopt met een dozijntje
sterke regionalen die, pak-weg, dertig
wielerbaan-contracten konden krijgen als
Louison Bobet, na zijn vierde Tour-over
winning opnieuw door het land zou gaan
teneinde zich tegen betaling te laten be
zichtigen.
En net toen Marcel Bidot dat allemaal
geslikt had, kwam dan (ic catastrofe. Op
een ochtend las hfl in de krant, dat het
Bobcl-circus zich had teruggetrokken en
vervolgens stond Bidot dan voor de iet
wat pqnljjke taak een Franse nationale
equipe te vormen uit renners die... hij
eerst had gepasseerd en die, praktisch
1.. ,yoor stu't to' dc privé-vijanden van
Bidot s voormalige paradepaard Louison
Bobet behoorden.
Nogal vaag
Met de ploeg, die tenslotte uit de bus
kwam, zit heel Frankrijk eigenlijk een
beetje y u-legen. Zelden heb ik de Franse
journalisten, die hier nog altijd met hele
di ommen tegelijk arriveren, zó vaag ho
ren doen als men hun vraagt wie dit jaar
de Tour zal gaan winnen. Tijdens een
„muscadef'-feest, dat ter ere van de of
ficials en de journalisten vanmiddag in
een der Loire-kastelen werd gehouden
leverde een enquête slechts enkele stem
men op voor renners als Bauvin en An-
quetil en kennelijk heerst er zelfs onder
de Franse experts anders zo zeker van
zichzelf een het-kan-vriezen het-kan-
dooden-sfeer. En dat zich dat niet tot de
journalisten beperkt bleek vanmiddag,
toen vlak voor de lunch in Hotel Central
Marcel Bidot door een joelende menigte
voor het hotel op een oorverdovend fluit
concert werd onthaald, hetgeen, naar ik
aanneem, bij de Franse nationale ploeg
leider méér bedierf dan alleen maar zijn
eetlust.
Kansspel
Intussen: nu ik dit, woensdagavond laat,
uit Nantes doorbel, terwijl heel de stad nu
loeit en gilt en krijst onder de slogans
van de reclame-karavaan, resten ons nog
slechts enkele uren tot aan de start en
het wordt, dacht ik, hoog tijd dat we het
traditie-getrouw, tóch even over de kan
sen hebben.
Ge moet daar maar niet te veel van ver
wachten. Er was verleden jaar geen mens,
die aan de kansen van Roger Walkowiak,
de stille ex-Pool uit Montlucon geloofde.
Doch niettemin hesen we de man ten
slotte in het Pare des Princes voorgoed
m de gele trui. Waarmee ik maar zeggen
wil, dat men vooral in zo'n Tour de
France, waarin ook wel eens volkomen
mysterieuze dingen gebeuren, nooit met
bijzonder veel kans op succes voorspellen
kan wannéér, hoé en waar de koe de haas
vangt, al ware het alleen maar omdat het
niet de eerste keer zou zijn, dat één on
ooglijk lek bandje op een ongelukkig
ogenblik de favoriet-der-favorieten pre
cies die dreun geeft, welke hij nodig had
om door de knieën te gaan.
Hoewel: het kan geen kwaad het ren-
nersveld even te analyseren alvorens het
morgenochtend in het zadel klimt en
geen mens in dit koortsig Tour-circus
gedurende de eerstvolgende weken nog
veel tijd krijgt om analyses of soortge
lijk geestelijk spitwerk te verrichten.
De Franse armee
Daar is op de allereerste plaats het
leger der Fransen. Ik weet het; als'g-e
het programma gelooft, dan is er geen
sprake van een „leger der Fransen",
doch wél van een nationale Franse en
van vijf, elkaar, op papier, naar het leven
staande regionale ploegen. Doch de heer
Goddet moet het mij maar niet kwalijk
nemen als ik aan de hand van vroegere
ervaringen eerst maar eens een paar
etappes wil afwachten om te zien, hoe
men achter de coulissen in die regionale
ploegen de zaken precies heeft verdeeld.
De Fransen dus! Met een nationale
ploeg, waarvan geen mens hier in Nantes
iets verstaanbaars durft te voorspellen
on waarvan men alleen maar zeggen kan
dat Marcel Bidot met een stelletje prik
kelbare jongens op pad is: Jacques An-
quetil (sedert zijn achttiende jaar rond
fietsend met haast iedere dag zijn foto
in de krant en met een inkomen, dat ge
gerust op méér dan een ton per jaar
moogt schatten) schijnt gemiddeld 'drie
dagen per week over een humeur te be
schikken, dat zelfs zijn naaste bloedver
wanten met angst en een sidderend stil
zwijgen plegen gade te slaan. En Marcel
Bidot heeft verleden jaar, zowel letter
lijk als figuurlijk, aan den lijve onder
vonden, dat de andere vedette in zijn
ploeg, André Darrigade, niet bepaald een
karakter is, waarvoor ze in de rij staan
om er mee uit wissen te mogen.
heerste er tussen hier en, Iaat ons zeg
gen, Charleroi, de Paarse Pest) wat mee
zit en dat de,.tricolores" daardoor han
teerbaar blijven. Maar mocht het mis
gaan, dan, fluisteren de Franse experts,
dan zou het best wel eens kunnen gebeu
ren dat dc héle Franse nationale equipe,
Marcel Bidot inbegrepen, al tegen de
vloer ligt nog vóór de klimmers van het
genre Gaul, Bahamontes, Lorono en
Huot er straks in de Alpen werkelijk
ernst van beginnen te maken.
Toch een regionaal?
Dan?
Dan zal Frankrijk zich voornamelijk
vastklemmen aan twee regionalen van
wie ge tot nu toe nauwelijks hebt ver
nomen: Valentin Huot, die verleden jaar
in de Alpen als klimmer werd ontdekt,
doch die daarbij niettemin royaal werd
overvleugeld door
voor het overige in de hele Tour niet
veel bijzonders heeft laten zien; en
Rohrbach. de man, die onlangs met de
„Dauphiné Libéré" aan de haal ging.
Huot heeft zondag j.l. te Chateaulin be
slag gelegd op de Franse nationale titel
in een race, waarin alle favorieten aan
flarden werden gefietst. En in diezelfde
race heeft Rohrbach laten zien, dat iojj
nog altijd in topvorm zit. Er zijn al
Franse journalisten, die open en bloot
in de krant geschreven hebben dat hij,
als hij maar genoeg hulp krijgt, kans
heeft om deze Tour te winnen.
In ieder geval heëft Goddet hem ge
makshalve maar ondergebracht in de
regionale ploeg van Sauveur Duca-
zeaux, de ronde bistro-houder aan de
Parijse rue Faubourg Montmartre. Daar
vindt hij onder meer Antonin Rolland
en Roger Hassenforder als ploegmaten
en wellicht vindt hij bovendien durf
en kracht in de wetenschap, dat het
dezelfde Sauveur Ducazeaux was die,
met dezelfde ploeg, verleden jaar Roger
Walkowiak aan de overwinning hielp!
Spaanse peperigheden
En het buitenland?
Ik meldde U gisteren al, dat de
Italianen hier in Nantes rondgelopen
hebben met een air, alsof Gastone Nen-
cini al de Tour en Nino Deiilipis een
half dozijn etappes gewonnen had.
Zover is het intussen nog niet. Nencini
moet nog altijd bewijzen, dat hij tegen
een Tour opgewassen is, waarbij ge maar
niet uit het oog moet verliezen, dat een
Ronde van Italië nog altijd kinderlijk
kruimelwerk is, vergeleken bij de manier
waarop men elkaar de laatste jaren in
een Ronde van Frankrijk dag in dag uit
naar de keel vliegt. Maar vermoedelijk
heeft Alfredo Binda in geen jaren meer
de beschikking gehad over een zó sterk
squadra en het zou al héél zwaar moeten
tegenvallen als de Italianen in deze Tour
niet een belangrijke rol gaan spelen.
Doch ook de Spanjaarden, die op het
laatste ogenblik nog een invaller voor
Aizpuru uit Spanje moesten laten over
vliegen (Aizpuru zakte voor de medische
keuring en werd naar huis gezonden) zijn
eindelijk zo ver, dat ze een homogene
equipe op de been hebben en Don Luis
Puig verwacht er denderende dingen van.
Niet alleen immers is bij Fédérico Baha
montes langzamerhand de verstandskies
doorgebroken, zodat hij zich wellicht niet
meer zal beperken tot het vertonen van
enige, tamelijke, nutteloze stunts in de
Alpen en in de Pyreneeën, doch boven
dien hebben Bahamontes en Lorono zich
(voorlopig!) verzoend, zodat er althans
gedurende de eerste dagen geen Spaanse
burgeroorlog dreigt; en tenslotte is Mi
guel Poblet beter in vorm dan ooit te
voren. En ge kunt er op aan: als Nen
cini deze Tour kan winnen, dan kan die
kalende Catalaan dat óók!
Belgen: opdracht winnen!
De vraag is alleen maar: hoe overleven
de Spanjaarden, de Fransen, de Italianen
en Charly Gaul de eerste etappes? Want
in die eerste etappes verwacht men, op
weg naar Roubaix en Charleroi, een ver
schrikkelijk Belgisch offensief. Sylveer
Maes ,die wel nooit de „Prix de Rome"
voor getoonde bescheidenheid zal winnen
en die vanmorgen nog niet helemaal
nauwkeurig wist hoe zijn ploeg er precies
zou uitzien (men deed nog pogingen om
Bnquebec
La-Haye
du-P uits
Carenlan
Coutances^ f
jBrehal
28-6.'57
226 km
En dat is in deze Tour onze rol:
de rol der vrijbuiters, een rol die
ons uitstekend ligt.
Kees Pellenaars zwijgt ook bier in beschikt!
Nanl'es over zijn tactische plannen
als een mummie. En vermoedelijk
komt dat alleen maar, omdat bij geen
vastomlijnd plan hééft. Of het moest
het plan zijn, van de eerste de beste
etappe af gebruik te maken van
iedere kans, die zich voordoet, daar
bij niet alleen jagend op etappe
overwinningen doch bovendien op
het ploegenkiassement, dat zeker
nog altijd in het bereik ligt van een
ploeg, die over een sterke en be
trouwbare kern (Voorting, Wim van
Est, Wagtmans en Van der Pluym)
MUENSTER woensdag
De voetbalwedstrijd tussen de ploe
gen van West-Duitsland en Oost-
Nederland, in het Preussen-stadion te
Muenster gespeeld, is in een voor onze
landgenoten verrassend en eervol ge
lijk spel: 2—2, geëindigd.
In de eerste helft had het Oost-Neder
landse elftal een licht overwicht in het
Charly Gaul en die de Waal Brankart op het laatste ogenblik I middenveld. Dat was voornamelijk te
toch nog in het Belgische escadron te A
krijgen), loopt dat offensief hier uitdagend
aan te kondigen. En hij maakt er voorts
geen geheim van, dat de Belgen, vol ver
trouwen op de capaciteiten van Fred de
Bruyne, dit jaar gekomen zijn met maar
één simpele opdracht: winnen! De vraag
is alleen maar of Sylveer Maes zich dit
jaar géén tactische blunders permitteert
en de vraag is voorts, of hij het kan na
laten dit jaar opnieuw een privé-oorlog
tegen onzeNederlandse ploeg te onder
nemen.
Niet, dat we daar bepaald bang van
zijn: het is alleen maar zonde van de
Belgische kansen, die ik inderdaad héél
hoog aansla; en het zou bovendien wel
prettig zijn als de Nederlandse ploeg de
kans krijgt zich vrij uit en zonder een
bepaald onprettige Belgische bewaking
in het strijdgewoel te mengen.
danken aan rechtsbinnen
Voges, die in teruggetrok
ken positie een uitsteken,
de partij speelde.
Hoewel aan Duitse zijde
goed werd gecombineerd
en van de passes van
Pawlak uitstekend ge
bruik werd gemaakt, bleef
toch de Duitse aanval
zonder stuwkracht. En na
enkele minuten zelfs zag
het er naar uit of de gas
ten de leiding zouden nemen. Pawlak gaf
de bal te kort aan keeper Broden terug,
zodat Schatorjé er tussen kon springen.
De Duitse keeper kon slechts door een
snelle reactie een doelpunt voorkomen.
Enkele minuten later kwam een kopbal
van Schatorjé tegen de paal. In de 16e
minuut misten de Duitsers op hun beurt
een goede kans. Het lichte veldoverwicht
ifr
VOGES
uitstekend
van Nederland kwam in de 39e minuut
tot uiting door een doelpunt van Scha
torjé, die uit een goede voorzet van
Meyers zijn ploeg de leiding gaf (0—1).
Na de rust probeerde West-Duitsland
door wijziging in de opstelling de kansen
te verbeteren. Een schitterende voorzet
van Islacker schiep voor Derwall in de
54e minuut een niet te missen kans voor
de gelijkmaker en met een onhoudbaar
schot in de rechterhoek verdween de bal
achter Van der Wint (1—1).
Hands in het strafschopgebied, 12 mi-
nut enlater, door Feldman, werd bestraft
met een penalty, welke door Islacker
werd benut (21). Een fout van de Duitse
verdediger Müller evenwel gaf Feldman
de kans zijn „hands" goed te maken. Met
een hard schot gaf hij de Duitse doelman
het nakijken en bereikte het Oost-Neder
landse team de verdiende gelijke stand
2—2.
De beste spelers aan Nederlandse zijde
waren Meyers, Voges en Weustink. Onge
veer 15.000 toeschouwers woonden de wed
strijd bij.
(Van onze tennis-medewerker)
WIMBLEDON, woensda'g
Als men Wimbledon met een film zou willen vergelijken, een lange film, deels
een speelfilm, deels een documentaire, dan zou er van deze woensdag gezegd
kunnen worden, dat er enkele hoogtepunten waren, enkele dramatische momen
ten, enkele heel spitse dialogen en veel langgerekte schènes, dit laatste vooral in
de damcscnkelspelcn, maar geïmponeerd in haar geheel heeft de film niet.
Boven alles uitstekende figuren waren er niet, of zij kregen weinig kans zich
in hun grootheid te laten gelden. En in dit alles waren onze landgenoten be
scheiden figuranten.
Figuranten inderdaad waren Dehnert en Van Dalsum in hun eerste ronde
dubbelspel tegen de Amerikaan Flam en de Zuidafrikaan Segal.. Toegegeven,
een paar klassen sterker zijn deze, maar in deze partij toch niet zo overheersend
dat onze spelers zich in hun eigen spel behoefden te laten wegdrukken. Hard
waren de services van de tegenpartij, maar ook op hun tweede services waren
de returns van de onzen, vooral van Van Dalsum, matigjes, zonder enige
dreiging. Het werd een lesje van meesters tegen leerlingen: 6—2 6—2 63.
Anders was de nederlaag van mevrouw Van der Storm tegen het Engelse
meisje Cox, dat zich via het voortoernooi in het grote toernooi had moeten
Het is best mogelijk, dat het die Franse j spelen. Vriendelijk Brits spel met de bekende vaste drive, welke echter zelden
nationale Pjoeg in de eerste etappes (die j doorborend was. Matige service waarop mevr. Van der Stonm initiatief tot aanval
in .eder kamp gevreesd worden als ha(J kunncn nemen, als zy zo goed gespeeld had als in haar eerste ronde.
Doch dit goede kwam nu heel zelden. Er was afwachting, misschien door de
onzekerheid op haar slagen. Er waren probeersels, doch geen durvend spel. En
hieraan ging zij ten onder in drie matige sets: 5—7 63 26.
versl. mevr. Forbes (Z.-A.) 6—1 6—3; mej.
Fageros (Am.) versl. mej. I. Buding (D'l.)
46 63 75; mej. Mortimer (E.) versl.
mevr. Vogler (D'l.) 6—1 6—0; mej. Reyes
(Mex.) versl. mej. Schuurmans (Z.-A.)
7—5 6—1.
Heren-dubbelspel, eerste ronde Flam
en Segal versl. Dehnert en Van Dalsum
62 62 63; Patty en Milloy versl. Ste
wart en Olmedo 6—4 6—4 8—10 6—4; Hoad
en Fraser versl. Panajotevie en Plecevic
(Zuidsl.) 62 62 62; Sirola en Pietran-
geli versl. Argon en Garrido 6—4 6—4
6—8 3—6 6—1.
1. Walkowiak
2. Anquetil Jaques
3. Bauvin Gilbert
4. Bergaud Louis
5. Bouvet Albert
6. Darrigade André
7. Forrestier Jean
8. Mahé Frangois
9. Privat René
10. Stablinsky Jean
Technisch leider
Marcel Bidot
11. Adriaenssens Jan
12. Cerami Joseph
13. Close Alex
14. Debruyne Fred
15. Janssens Marcel
16. Kerkhove Norbert
17. Keteleer Desiré
18. Planckaert Jef
19. Schoubben Frans
20. Van Geneugden M.
Technisch leider
Silveer Maes
21. Astrua Giancarlo
22. Baffi Picrino
23. Baroni Mario
24. Defiiippis Nino
25. Ferlenghi Gianni
26. Nencini Gastone
27. Padovan Artigo
28. Pintarelli Giuseppe
29. Tognacini Bruno
30. Tossana Mario
Technisch leider
Alfredo Binda
31. De Groot Daan
32. De Jongh Piet
33. Kersten Jaap
34. Stolker Mies
35. Van der Pluym Leo
36. Van Est Wim
37. Van Est Piet
38. Voorting Gerrit
39. Van Wetten Arie
40. Wagtmans Wout
Technisch leider
Kees Pellenaars
41. Aïzpuru Benigno
42. Bahamontes Fed.
43. Barrutia Antonio
44. Ferraz Antonio
45. Lerono Jesus
46. Morales Carmelo
47. Poblet Miguel
48. Ruiz Bernardo
49. Suares Antonio
50. Trobat André
Technisch leider
Luis Puig
51. Barbosa Antonio
52. Bolzan Aldo
53. Da Silva José
54. Ernzer Marcel
55. Friedrich Franz
56. Gaul Charlie
57. Kemp Willy
58. Morn Nicolas
59. Robinson Brian
60. Schmitz Jempy
Technisch leider
Nicolas Frantz
62. Christian Adolf
63. Clerici Carlo
64. Favre Walter
65. Graf Rolf
66. Hollenstein Hanz
67. Hollenweger
68. Graeser
69. Schellenberg M.
70. Vaucher Alcide
Technisch leider
Alex Burtin
71. Barbottin Pierre
72. Bourles Jean
73. Carfentan Marcel
74. Groussard Joseph
75. Le Ber Claude
76. Morvan Joseph
77. Picot Fernand
78. Pipelin Francis
79. Poulingue Pierre
80. Thomin Joseph
Technisch leider
Paul le Drogo
81. Siguenza Francis
82. Anglade Henri
83. Busto Manuel
84. Coste Charles
85. Dotto Jean
86. Elena Raymond
87. Faure René
88. Lauredi Nello
89. Meysencq Raym.
90. Chaussabel
Technisch leider
Mar. Guiramand
91. Annaert Jean-Cl.
92. Anzile Hugo
93. Bertolo Mario
94. Cohen Max
95. Deveze Ferdinand
96. Graczyk Jean
97. Hassenforder R.
98. Rohrbach Marcel
99. Rolland Antonin
100. Ruby Pierre
Technisch leider
Sauv. Ducazeau
101. Bianco Joseph
102. Colette Claude
103. Dupré André
104. Gay Georges
105. Gibanel Robert
106. Huot Valentin
107. Lampre Maurice
108. Queheille Marcel
109. Sabbadini Tino
110. Trochut André
Technisch leider
Paul Mare
111. Barone Nicolas
112. Bellay Jean
113. Buchaille Guy
114. Bober Stanislas
115. Bobet Jean
116. Founder René
117. Hoorclbeke Raym.
118. Le Dissez André
119. Plaza Raymond
120. Million
Technisch leider
Jean Mazier
Een der weinige hoogtepunten was de
overwinning van de atletische Zweed
Schmidt op Ayala, de kranige overwin
naar van Richardson op de eerste dag.
Fors en fris spel van deze Zweed, over
genomen van zijn tournooien in Amerika.
Machtige service waarvan het voordeel
was dat de eerste veelal „in" was. Soe
pele diepe drive en een lange „reach"
aan het net. Hoe snel Ayala dribbelde,
hoe vaak hij acrobatisch redde, tegen
deze druk was hij niet opgewassen en
zijn woorden na zijn overwinning op
Richardson: „maar nu die gevaarlijke
Schmidt" werden bewaarheid. Hij kreeg
klop met 6—4 11—9 6—2. En gezien de
groep waarin Schmidt speelt, is er veel
kans dat hij zich in de laatste acht werkt.
Hoogtepunt in andere zin was ook de
partij van Hoad tegen de in de laatste tijd
zo gevaarlijk geworden Fancutt. Nerveus
was het begin van Hoad en dat kan tegen
een sterke tegenstander die dit realiseert,
wel eens bedenkelijk worden. Maar toen
hij voelde dat zijn slagen ritme kregen
in de versnelde vaart, toen kwam het
vertrouwen en daarmee het sterke spel
dat aan vroeger herinnerde. Zeker tien
services waren directe punten en die sui
zende backhand langs de lijn was Fancutt
te machtig: 6—4 6—2 6—1 voor Hoad.
En zo deed ook Cooper tegen Drobny.
Hier een stukje tragiek in de film, want
Drobny is een fractie van een seconde
langzamer geworden, een paar decimeter
tclaat. Zijn bedoelingen worden nog ge
leid door zijn intellect, zoals by weinig
spelers, doch de „controlled speed" van
Cooper vergruizeldc deze bedoelingen
keer op keer. En Drobny's service miste
de angel van voorheen. Zesmaal werd
die service doorbroken cn zijn dropshots
misten de precisie van weieer: 16 36
3—6, een van zijn raakste nederlagen on
Wimbledon.
Met Cooper en Hoad, de favorieten voor
de indstrijd, kwamen de geplaatste spe
lers Flam (na een hevige dialoog met
Krishnan), Seixas, Rosie, Davindsson en
Fraser onbedreigd een ronde verder.
Een serie monotone scènes speelden
mevr. Long, de als nummer 7 geplaatste
Australische toeriste en haar landgenote
(nu Zuid-Afrikaanse door huwelijk) mevr.
Fancutt-Seeney, Pas aan het eind kwam
er iets dramatisch in de lange, lange
rallies. In de op 3—2 dinsdagavond afge
broken set, kwart over negen, 32 voor
mevr. Fancutt, na 6—8 9—7 ......Mevr.
Fancutt liep uit tot 5—3, kreeg twee
matchpoints, speelde iets te voorzichtig,
1 verloor de kans, kwam op 5—6. En mevr.
Long leek, met twee matchpoints in han
den, te langen leste te gaan wtinmen.
Maar de durf die mevr. Fancutt ontbro
ken had, toonde zij nu wel; resoluut
deed zij de twee kansen te niet. En won
met een tweede 97.
En inmiddels hadden mevr. Knode en
mej. Mercelis een soortgelijke strijd uit
gevochten als te Noordwijk, drive, drive,
drive. En weer won mevr. Knode ten
slotte, nu met 64 57 64. Haar jeugdig
landgenootje, de 18-jariee Mimi Arnold,
deed het sneller: binnen drie kwartier
dreef en volleerde zij een Engelse meiske
weg, mej. White, 64 60. Een ander
jong speelstertje, het Mexicaantje mej.
Ramirez had te buigen voor de gevreesde
vastheid van de meer dan twee maal zo
oude Chinees-Engelse mej. Hoahing, een
verrassing van het tweede plan. De speel
ster uit Maori-land, mej. Morrison, deed
het beter tegen een andere Britse „old
warrior" mej. Curry: 63 6—2. Ook mej.
Shilcock viel ten offer aan de jeugd,
tegen de jonge Zuid-Afrikaanse mej.
Reynolds 79 46.
Het was alweer tegen schemer, en dit
maal na een middag zonder regen, met
vaak zonnige perioden en véél toeschou
wers, dat de lange film een einde had.
De voornaamste uitslagen waren
Heren-enkelspel, tweede ronde Hoad
(Austr.) versl. Fancutt (Z.-A.) 64 6—2
6—1; Seixas (Am.) versl. Kumar (Ind.)
6—4 6—1 6—4; Fraser (Austr.) versl. Bec
ker (Eng.) 6—3 63 46 6^—4Davies
(Eng.) versl. Owen (Eng.) 36 7—5 6—3
75: Briehant (B.) versl. Bedard (Can.)
6—2 8—6 6—4; Nielsen (Den.) wint zon
der spelen van Washer (B.), teruggetrok
ken; Cooper (Austr.) versl. Drobny (Eng.)
61 63 63; Schmidt (Zweden) versl.
Ayala (Chili) 64 119 62; Flam (Am.)
versl. Krishnan (Ind.) 36 62 75 57
62; Davidsson (Zw.) versl. Buttimer
(Am.) 64 64 6—4; Anderson (Austr.)
versl, DJolinari (Fr.) 64 6—4 6—3; Rose
(Austr.) versl. Katz (Rhod.) 61 75 75;
Candy (Austr.) versl. Argon (Ur.) 61
16 63 62; Franks (Am.) versl. Wood
cock (Austr.) 2—6 6—4 2—6 6—0 9—7.
Damesenkelspel, eerste ronde mevr.
Fancutt-Seeney (Z.-A.) versl. mevrouw
Long (Austr.) 6—8 9—7 9—7. Tweede ron
de mevr. Knode (Am.) versl. mej. Mer
celis (B.) 64 5—7 64; mej. Bloomer
(Eng.) versl. R. Woodgate (Eng.) 6—2 6—1;
mej. Hoahing (E.) versl. mej. Ramirez
(Mex.) 97 36 86; mej. Haydon (E.)
Na Frankrijk heeft ook Tunis de in
schrijving voor het Europees Honkbal-
kampioenscliap, dat van 7 tot en met 12
juli a.s. in Mannheim wordt gehouden,
ingetrokken. De vijf overige landen,
Nederland, Duitsland, Italië, Spanje en
België spelen nu een halve competitie.
Zoals bekend hebben Nederland en ver
schillende andere landen zich niet kun
nen verenigen met de wedstrijd-indeling,
maar door het wegblijven van Frankrijk
en Tunis heeft de Europese honkbal-
federatie het gehele wedstrijdschema
moeten veranderen.
Voor Nederland is dit gunstig te noe
men. Het team speelt op de eerste dag
tegen het sterke Italië, de dag daarop
tegen het zwakkere Duitsland, dan volgen
er twee rustdagen en daarna ontmoet
Nederland de sterkste tegenstander België
en op de laatste dag Spanje.
Eur. politie voelbaltitel
Dooy zijn tweede overwinning in zijn
poule heeft het Nederlandse politie-
elftal in de strijd om het Europese
politie voetbalkampioenschap te Leiden
de finale bereikt. Nederland heeft nu
uit twee wedstrijden vier punten, ter
wijl Frankrijk en Denemarken nog geen
enkel winstpunt boekten.
In de wedstrijd tegen Denemarken was
Nederland steeds in de aanval, maar door
slecht schieten bleven doelpunten uit.
Nog onverwacht kwam toch kort voor
rust nog een doelpunt van linksbinnen
Zeis door een harde schuiver van verre
afstand (10), maar daar bleef het tot
rust bij.
Ondanks het wind-nadeel was Neder
land na de hervatting direct weer sterker
in de aanval en na tien minuten maakte
rechtsbuiten Van der Knijff met een
mooie kopbal uit een voorzet van links
buiten Everse er 2—0 van. Nederland
bleef aanvallen, maar Frederiks, die
wegens een gisteren opgelopen blessure
niet van de partij was, werd in de voor
hoede toch erg gemist. Denemarken hield
verder stand.
Beste man in het Nederlandse politie-
elftal was de Amsterdammer Blekken-
horst die als linkshalf het overwicht in
het middenveld droeg.
De uitslagen van de voorwedstrijden
van de tweede dag luiden:
Poule A: Oosten-rijk—Zwitserland 0—0
(ruststand 0—0).
Poule B: NederlandDenemarken 20
(ruststand 1—0).
Poule C: BelgiëNoorwegen 21 (rust
stand 1—1).
Een studenten-team uit Cambridge heeft
te Leiden de tenniswedstrijd tegen de
Nederlandse studenten met 4—2 gewon
nen. Kloezen behaalde de twee winst
punten voor de Nederlandse ploeg. De
Boer, Karamoy en Kintbergen comple
teerden het team.
Drie soelers van HVC zijn op eigen
verzoek op de transferlijst geplaatst. Het
zijn: Hans van Eeden, Bas Paauwe jr. en
Henk Vreekamp.
In de laatste paar honderd meters, die
gisterenavond op de Amsterdamse Nas-
saukade nog afgelegd moesten worden
om dc tiende klassieke wegwedstrijd Am
sterdam—Arnhem—Amsterdam in het ka
der van de sportweek Amsterdam, over
217 km tot een einde te brengen, trom
melde de rappe 21-jarige Hagenaar Joop
van der Putten heftig op de pedalen en
draaide de Utrechter Ben Teunisse en de
Scheveninger Ab van Egmond daarmede
zo'n keiharde sprint voor de ogen, dat zij
voor zoveel macht het hoofd moesten
buigen. Daarmede won hjj zijn derde
grofe wedstrijd in dit seizoen, na de Ron
de van Noord-Holland en de Ronde van
Noord-West-Nederland, plus enkelo
etappe-overwinningen in Olympia's Tour
door Nederland voor amateurs en onaf-
hankelijken.
Dat zag er echter helemaal niet naar
uit, toen na amper 20 km tussen Dulven-
drecht en Abcoude zes man een kopgroep
konden vormen, bestaande uit de Utrech
ter Teunisse, de Rotterdammer Verhoef
de Scheveninger Knoester, de Haarlem
mer Tony Peters met de Amsterdammers
Ter Herkei en Jonker, nadat langs de
Amstel de Amsterdammers Van Greunin-
gen en Enthoven met Jonker en Ter
Herkei de slag hadden geopend.
Toen, na ruim 50 km te Baarn, sloten
de spoorbomen voor het peloton, dat op
dat moment al een achterstand van ruim
zes minuten had, die door dit oponthoud
tot ruim zeven minuten uitgroeide. In de
Eemnesserpolder werd echter fel gejaagd,
doch even fel sloeg de kopgroep terug,
waaruit Ter Herkei wegviel, terwijl ln
het peloton de Amsterdammer Kees Rabe
ten val kwam, waarover de Beverwijker
Geldermans duikelde. Rabe bleef gewond
achter en Geldermans had toen de taak
de achterstand weg te werken, welke taak
hij op prachtige wijze volbracht.
In Garderen was de voorsprong, na 87
km, nog 4 min. 20 sec. en enkele kilome
ters verder, in Stroe, waar de spoorbo
men nu voor de neuzen van de koplopers
daalden nog niet veel minder. De vijf
knapen bleven trappelend van ongeduld
meer dan twee en halve minuut voor de
bomen staan, waardoor het peloton tot op
twee minuten kon naderen. Zo was de
situatie nog in de Harskamp en in Gar
deren, waar Knoester zijn strijdmakkers
moest laten schieten.
In Barneveld, na 121 km. was er weer
een minuut van de voorsprong afgeknab
beld. Pas voorbij Amersfoort werden de
moedige vluchtelingen, waarvan de Rot
terdammer Schalk Verhoef de grootste
indruk heeft achtergelaten, ingelopen. In
Hilversum trachtten Verhoef en Van Eg-
mond te ontsnappen, doch zij slaagden
daarin niet. Zo liep deze, ditmaal uitste
kend georganiseerde en goed geslaagde,
jaarlijkse wegwedstrijd dan toch op eeri
eindsprint uit.
De uitslag luidde: 1. J. van der Putten
(Den Haag) 217 km. in 5.12.23; 2. B. Teu
nisse (Utrecht); 3. A. van Egmond (Sehe-
veningen); 4. G. van Straten (Schiedam);
5. H. Scholten (Den Haag); 6. S. Verhoef
(Rotterdam); 7. H. Wiese .Amsterdam), 8.
A. Geldermans (Beverwijk); 9. G. van
Dienst (Oud-Beijerand); 10. J. Groot (Be
verwijk); 11. J. Blauw (Arnhem); 12. W.
V. Smlrren (A'dam); 13. J. Heide (IJssel-
monde); 14. T. Peters (Haarlem); 15 L.
Stoete (A'dam); 16. C. Niesten (Bever
wijk).
