JJSMTHlhp:
ECHTSCHEIDINGEN
in Oostenrijk verminderen
Hij strooide mei miljoenen in Israël
WEINIG
LICHT OP
Grond langs het blauwe Como-meer
was bloedrood geverfd
Mussolini als mummie ingepakt op
geheim transport
de maaltijd met de zondaars
r
In 58 pet. der gevallen schuld bij man
Schietpartijen
Motorestafette des
doods
Een aanslag
Rh
Onthullingen van
een journalist
Observator
Van een groenteboer, die mandarijnen uit
deelt aan de kinderen ran Tel Aviv
STASSEN OVERLEGT
MET NATO-RAAD
ZATERDAG 29 JUNI 1957
PAGINA 3
Het monsterproces te Padua, de stad van de
H. Antonius, heeft reeds tal van bewogen
zittingen opgeleverd, waarbij de oude partij
haat weer opleefde en stille vijanden elkan
der allerlei beschuldigingen naar het hoofd
wierpen. Er zijn meineden afgelegd en de
bedrijvers ervan werden achter slot en
grendel gezet. Telkens heeft de president
van de rechtbank kennelijk leugenachtige
getuigen tot de orde moeten roepen of
lastige elementen een toontje lager moeten
doen zingen. De H. Antonius is de grote
heilige, door wie verloren voorwerpen wor
den terugbezorgd. Eén ding ten aanzien van
dit proces is inmiddels wel zeker, n.l.,« dat
de verloren schatten van Dongo nimmer
meer teruggevonden zullen worden, even
min als de communistische partijgangers, die
werden gedood, opdat het geheim van de
verdwijning bewaard zou blijven, weer tot
leven kunnen worden opgewekt. Ze vielen
als slachtoffer van de gewetenloosheid van
fanatieke kameraden.
Welke rol de communisten in het verdwijnen van de schatten van
Bongo hebben gespeeld, kwam wel duidelijk uit bij de behandeling
van de zaak tegen een zekere Dante Gorreri, thans communistisch
afgevaardigde in het Italiaanse parlement, een der kopstukken onder
de communistische partisanen. Omtrent hem is om strijd verklaard,
dat hij categorisch gewêigerd zou hebben, een kist met kostbaar
heden welke hij verborgen had af te staan, onder de mededeling, dat
alles naar de communistische partij moest. Zelfs is er een samen
zwering beraamd, om een drietal personen te doden, teneinde te
verhinderen, dat de schatten aan de wettige eigenares, de nieuwe
Italiaanse regering, ter hand zouden worden gesteld.
ËËP 51 h" L'Jf i - - 2. j
Een ingenieus idee
Er is in Tel Aviv een groenteboer, die menigmaal mandarijnen
aan de kinderen uitdeelt. Het is zijn goede hart, dat hem zijn daad
ingeeft. Hij is een man, die graag schenkt. Enkele jaren geleden
deelde hij zelfs miljoenen uit. Er komen gewoonlijk niet bepaald
opwekkende berichten uit Israël, de jonge staat, welke door zijn
huren, de Arabische landen, zo in het nauw wordt gebracht. Daarom
vormt dit verhaal een welkome afwisseling. Het is het verhaal van
de hoofdkassier Perri, die door zijn patroon, de bankier Feucht-
wanger naar de oevers van het Meer van Tiberias werd gestuurd,
om daar wat op zijn verhaal te komen. Hij leek overwerkt.
Maar in de stilte rond het Meer van Tiberias manifesteerde zich,
wat niemand tot dusver had vermoed. Perris geestvermogens warn
gekrenkt en het duurde niet lang, of een vorm van krankzinnigheid
brak zich baan. Hij stond menigmaal, lang, met zwarte haren en
donkere ogen, over het water te staren. Achteraf is gebleken, dat hij
toen een plan uitbreide, waaraan hij plotseling op een zaterdag
middag, gevolg gaf.
Zonder geld geen opstand.
Behulpzaam
Oproep van prof. Otto Hahn
SCHATTE
Een belangrijke verklaring werd afge
legd door de moeder van de partisane
„Gianna", de weduwe Canali-Zanoni. De
partisane werd ter dood gebracht, omdat
ze te veel wist ten aanzien van de wijze,
waarop de communisten zich van een
groot gedeelte van de schatten hadden
meester gemaakt. Samen met een jonge
partisaan stelde ze er een inventaris van
samen. De verklaring van haar moeder
werpt, hetgeen van historisch belang is,
enig licht op hetgeen in de laatste dagen
van zijn leven met de voormalige duce
gebeurd is. Tot op de dag, waarop de
weduwe getuigde, was niet officieel vast
gesteld kunnen worden, waarom Mussoli
ni van de kazerne der douane te Germa-
sino, een stadje aan het Comomeer, waar
hij voorlopig' gevangen was gezet, naar
Como moest vervoerd worden. Enkele
partisanen, die in geen geval wilden, dat
Mussolini door de communisten gefusil
leerd zou worden, besloten hem clandes
tien naar Como over te brengen, om hem
daar niet aan de geallieerden, maar aan
de Italiaanse autoriteiten lees commu
nisten over te leveren. Ze pakten daar
om, zoals tijdens het proces werd ver
klaard, de voormalige duce als een mum
mie in, o.a. zijn hoofd bijna geheel met
yerband omwikkeld.
Tijdens het vervoer per auto, waaraan
ook de partisane „Gianna" deelnam,
schertste Mussolini met zijn begeleiders.
Hij vroeg „Gianna", waarom ze partisane
was. „Omdat ik en mijn hele familie so
cialist zijn", antwoordde ze. Hierop zei
Mussolini, dat hij zijn hele leven vaandel
drager van het socialisme was geweest,
hij zelf dus ook socialist was. Men wilde
hem in een leegstaand huis verbergen, tot
de weg vrij was. Met grote moeite wist
men Mussolini, die men voor een zwaar
gewonde partisaan liet doorgaan, langs
verschillende posten te krijgen. Maar an
dere communistische partisanen kwamen
er achter, wie de „gewonde" was. Ten
tweeden male mislukte een vlucht, die de
dictator in veiligheid had moeten brengen.
De communistische partisanen waren be
vreesd, dat de voormalige duce zich bij
nog in de omgeving rondzwervendefascis-
tische groeperingen zou kunnen aan
sluiten. Daarom werd inderhaast en op
eigen gezag tot zijn executie besloten.
Ten aanzien van Gorreri heeft een ge
tuige uitdrukkelijk verklaard, dat hij zich
meester heeft gemaakt van een kistje met
kostbaarheden'en gouden ponden sterling,
juwelen, een gouden wekkertje en een
vulpen, alles persoonlijk bezit van Musso
lini. Gorreri zou toen uitdrukkelijk gezegd
vers beschoten. Er waren ook partisanen,
die onder elkander kostbaarheden en geld
verdeelden
Het spreekt vanzelf, dat het uiterst
moeilijk is, terwijl vele personen, die in
het grote drama een rol gespeeld hebben,
geliquideerd zijn of voortvluchtig, nog een
juist beeld te vormen van hetgeen zich
rond het Como-meer heeft afgespeeld. Het
zijn daarbij juist een tweetal personen,
welke in de gevangenneming en het ver
bergen van Mussolini een daadwerkelijk
aandeel hebben gehad, die door de com
munisten uit de weg geruimd werden, de
*.-x.
Clara of Claretla Petacci, die
tegelijkertijd met Mussolini werd
doodgeschoten
reeds meermalen genoemde kapitein
„Neri" en de partisane „Gianna", zijn
verloofde. Thans is gebleken, dat deze
„Neri" reeds in februari door bepaalde
elementen onder de partisanen ter dood
veroordeeld was. Later werd hij „begena
digd" en gaf men hem een belangrijke
functie bij een der partisanenbrigades.
Men schijnt zijn vroegere veroordeling ge
bruikt te hebben, om hem uit de weg te
ruimen, toen hij weigerde de communis
tische partij in het ongestoorde bezit van
schatten te laten. Het is niet zeker, of
hem bekend was, dat er later een inven
taris gemaakt werd, die slechts een klein
gedeelte bevatte en daarom ook aan an
deren getoond werd. Het geeft inmiddels
te denken. Zijn verloofde werd eveneens
gevangen genomen, echter na enkele da
gen vrijlating, op voorwaarde, zich niet
meer in Como en de omgeving daarvan
te vertonen. Men deelde haar mede, dat
„Neri" door een speciaal tribunaal ter
dood veroordeeld was en ried haar aan te
voorkomen, door eenzelfde lot getroffen
te worden
Verschillende partisanenleiders hebben
onmiddellijk bij de communistische kop
stukken verzet aangetekend tegen de
moord op „Neri". Hun werd toen een
aantal stukken getoond, waaruit ze moes
ten concluderen, dat de partisaan een aan
tal personen bij de fascisten had aange
geven. Bewijzen hiervoor werden evenwel
niet aangevoerd. Na heftige protesten
voerden de communisten te hunner ver
dediging aan, dat „partijredenen" aanlei
ding tot het ter dood brengen van „Neri"
waren geweest. Dit geschiedde in begin
mei, zijn verloofde „Gianna" werd in juni
ter dood gebracht. Naar uit verschillende
verklaringen is komen vast te staan werd
ze met een motorfiets met zijspan door
twee mannen naar Cernobbio gevoerd, in
een roeiboot gezet en op het meer dood
geschoten, waarna men haar lijk in het
meer liet zinken. Men sprak in die dagen
in deze omgeving van de „motorestafette
des doods", want herhaaldelijk heeft het
voertuig dienst gedaan voor het liquide
ren van personen, olie naar het oordeel
van toen de macht in handen hebbende
personen te veel wisten
Wat de talrijke andere personen betreft,
die iets met het verdwijnen van de schat
ten van Dongo te maken hebben gehad,
eventueel tegen wil en dank, uit hun ver
klaringen is wel gebleken, met welk een
raffinement de hele manipulatie werd ge
organiseerd. De man, die de vrachtauto
bestuurde, waarin de kisten en koffers met
De gedachten van Zijn Hart blijven
van geslacht tot geslacht om hun zie
len aan de dood te ontrukken.
Dat was de machtige inzet va,n het
officie op de liefdes-feestdag van giste
ren. Komst, leven en kruisdood, als
mede de Sacramenten zijn bedoeld als
verlossing, steun, behoud en terugkeer
van de mens in nood.
Deze mens kan het moeilijk hebben.
Het leven kan door bijzondere en
eigenaardige omstandigheden zo zwaar
zijn. Maar ondanks vallen en tekort
komingen moet er altijd hoop blijven.
Wanhoop en kleinmoedigheid zijn een
belediging voor het H. Hart. De offi
cies van gisteren en van morgen leg
gen daarvan bij herhaling getuigenis
af.
Het H. Hart is een God vol erbar
ming, die eindeloze schatten van liefde
schenkt (collecte van vrijdag). De
liefde va.n Christus overtreft alle men
selijke kennis (H. Paulus in het epis
tel van gisteren). Zacht en rechtvaar
dig in de Heer, Hij geeft aan de zon
daars onderichting op hun weg (de
Graduale van vrijdag).
En dan die bemoedigende prefatie:
Zijn Hart werd doorstoken, opdat het
als schatkamer van de Goddelijke vrij-
hebben, dat hij voor de partij een en an- i gevigheid over ons stromen van er-
der in beslag namGorreri ontkende barmen en genaden zou uitstorten. Dit
™rktelHarti dat nooit oph£udt te onjtvlam_
men uit liefde tot ons is voor de boet-
De officier van justitie merkte
schamper op, dat de communistische af
gevaardigde zich veel te veel dingen niet
wist te herinneren!
Om alles, wat ten bate van de commu
nistische partij in de omgeving van Dongo
in beslag was genomen, voor de partij te
behouden, aarzelden de communistische
partisanen niet, een soort aanslag te fin
geren. De auto, waarin de buit zich be
vond, zou door drie partisanen naar een
veilige plaats worden gevoerd. Andere
communistische partisanen zouden hun
voor goed het zwijgen opleggen. „Gianna"
en haar verloofde „Neri" verzetten zich
tegen het plan, zeggend, dat het leven
van één partisaan meer waard was dan
alle schatten van Dongo. Hun verzet zou
hun later duur te staan komen. Daarvoor
is het tussen de diverse opponenten her
haaldelijk tot schietpartijen gekomen. Par
tisanen, die de schatten aan de regering
wilden uitleveren, werden onverwachts
door een venster met stenguns en revol-
vaardigen een veilige toevlucht....
Met deze wetenschap kunnen we
misschien in deemoed en schuldbe
wustzijn de Kerk morgen nazeggen:
Zie op mij neer, Heer, ontferm U
over mij, want alleen en arm ben ik.
Aanschouw mijn kwellingen en ver
geef mijn zonden. Wil mij niet be
schamen.
En verder:
Vermenigvuldig over ons Uw
barmhartigheid, opdat wij zó door
de tijdelijke goederen heentrekken,
dat we de eeuwige niet verliezen.
Ook St-Petrus komt (in het epistel)
nog met een bemoediging: Werp al uw
bekommernissen op de Heer, want Hij
draagt zorg voor u.
WllS®
„Neri", de partisaan, die weigerde De verloofde van „Neri", de twintig-
mee te werken om de schatten van jarige „Gianna". Ze behoorde even-
Dongo aan de communistische partij eens tot de partisanen. Een maand
uit te leveren. Hij diende als kapi- na „Neri" werd ze ook ter dood
tein in Abessynië en bij Stalingrad, gebracht, omdat ze te veel wist van
werd door de communisten de schatten van Dongo en waar die
geliquideerd. gebleven waren. J
Wie dan nog niet voldoende over
tuigd is leze met bijzondere aandacht
en luistere goed naar het evangelie.
Farizeeërs en schriftgeleerden mor
den, omdat de Messias zondaren ont
ving en zelfs met hen at. De heren
werden echter onmiddellijk op hun
nummer gezet toen Christus hun de
parabel voorhield van het verloren
schaap en de verloren drachme.
Met telkens als jubelend slot:
Vreugde in de hemel over één be
keerde zondaar.
Misericordia sempiterna:
barmhartigheid
eeuwige
Luca Schenini filmde al hetgeen in
en rond Dongo gebeurde. Maar de
communistische partisanen namen
zijn filmrollen in beslag en ver
nietigden die.
beurtenissen een onderzoek ernaar in
stelde. Hij maakte foto's van een tweetal
zakken, met goud gevuld. Ze bevinden
zich nog steeds in het archief van deze
krant. Lanfranehi heeft te Milaan een
onderzoek ingesteld ten aanzien van de
buitenlandse valuta, welke door de parti
sanen in en bij Dongo in beslag genomen
werd en die naar Como werd vervoerd.
Het was voor een bedrag van ongeveer
Van deze brug bij het Como-meer heeft de commandant van de Duitse
colonne, waarmede Mussolini wilde vluchten, zakken met gouden ringen
in het water geworpen.
het goud, de kostbaarheden, de buiten
landse valuta etc. vervoerd werden, wist
van niets. Het enige positieve hetwelk hij
ter terechtzitting kon verklaren was, dat
alles afgeleverd was aan het Casa del
Popoio te Como, het Volkshuis en hij daar
de thans communistische afgevaardigde
Gorreri gesproken had, door wie alles in
ontvangst was genomen.
Te Padua is als getuige opgetreden een
drietal fascistische soldaten, die zich bij
de gemotoriseerde colonne bevonden,
waarmede Mussolini zich naar Zwitser
land of naar Duitsland wilde begeven.
Een hunner vertelde, dat de geblindeerde
pantserauto, waarin de voormalige duce
aanvankelijk zat, slechts een met enkele
pantserplaten voorziene vrachtauto was.
De pantserauto werd tot stilstand ge
bracht door een over de weg gevelde
boom. Aanvankelijk stonden de er zich
bij op post bevindende partisanen toe,
dat hij naar Como zou terugkeren, maar
de chauffeur maakte bij het draaien een
verkeerde beweging, waardoor de auto
beklemd raakte. Volgens een der getuigen
zou de commandant van de Duitsers
Mussolini aangeboden hebben, hem te
beschermen en door de linies der parti
sanen te voeren. De voormalige duce had
hier wel oren naar. Hij was diep teleur
gesteld, dat de hem beloofde tienduizend
zwarthemden niet waren kftmen opdagen
en zei bitter tegen het fascistische kop
stuk PavoUni, die later eveneens gefusil
leerd zou worden en wel op het raadhuis
plein van Dongo, dat hij, nu de Italiaanse
kameraden hem in de steek hadden ge
laten, hij zich aan de Duitse zou toever
trouwen. Zo deed hij ook, maar de Duitse
colonne werd door de partisanen duchtig
doorzocht, omdat ze er lucht van gekre
gen hadden, dat Mussolini zich in de
Duitse colonne had bevonden.
Tijdens het proces werden interessante
onthullingen gedaan door de adjunct-
hoofdredacteur van de „Corriere della
Sera", Lanfranehi, die kort na de ge-
Nog zo pas hebben kikvorsman
nen gezocht naar baren goud, die
door de commandant van de Duit
se colonne, waarmede Mussolini
heeft willen vluchten, van een
brug in het Comomeer waren ge
worpen, in de hoop, ze later te
kunnen opvissen. De kikvorsman
nen hebben niets kunnen vinden.
Achteraf is gebleken, dat een vis
ser al in 1945 daar ongeveer ter
plaatse een zak gouden ringen
heeft opgehaald en aan de parti
sanen overhandigd. De ringen, die
indertijd door de Italiaanse vrou
wen aan Mussolini geschonken
waren, om hem te helpen de oor
log in Abessynië te financieren,
zijn echter spoorloos verdwenen,
evenals alle schatten van Dongo.
Het proces te Padua, waarvan we
hierneven een overzicht geven, le
vert intussen voor de historie vele
belangrijke gegevens op. Het is
intussen de vraag, of de ware
schuldigen gestraft zullen kunnen
worden
Deze man, chef van een bijkantoor
van een bank in een stadje aan het
Comomeer, heeft als één der laatsten
de schatten van Dongo gezien. Ze
werden tijdelijk in zijn kluis
opgeslagen.
900 miljoen lire. Hij had goede relaties
bij een aantal banken en hoorde, dat on
geveer voor dit bedrag buitenlandse
valuta was verkocht. Ter terechtzitting
bevestigde hij, wat hij vroeger geschre
ven had, n.l. dat de verkoop van de bui
tenlandse valuta in opdracht van een
politieke partij was geschied. Welke dit
was, daaraan twijfelde niemand ter te
rechtzitting, na de verklaringen van een
ganse reeks getuigen.-
De bekende partisaan graaf Bellini delle
Stelle („Pedro") en één van zijn adju
danten hebben voorts getuigd, dat er een
aanslag op hen is gepleegd, omdat ze
weigerden, mede te werken aan de dief
stal der schatten van Dongo. Een moeder
kwam getuigen, dat haar zoon, die piloot
was van Mussolini, op bevel van de com
munistische partisaan kolonel Valerio (de
communistische afgevaardigde Audisdo)
zonder vorm van proces was neergescho
ten en daarna afschuwelijk verminkt.
Volgens verschillende getuigen is het
deze kolonel Valerio geweest, die Musso
lini en Clara Petacci neerschoot. Dit zou
niet met een stengun, maar met een
revolver gebeurd zijn. Mussolini braoht,
toen hij gewond was, een hand aan zijn
linkerzijde, viel daarna op een knie en
vervolgens, terwijl zijn rechterbeen naar
achteren schoof, voorover. Een andere
partisaan legde hierna zijn stengun aan
en doorzeefde Mussolini en Clara Petacci
met kogels. Men liet de lijken in de regen
liggen, na er een wacht bij gezet te héb
ben.
Het gerechtshof van Padua zal uitein
delijk een oordeel moeten vellen. Talrijke
verklaringen kloppen niet. Een aantal ge
tuigen heeft zich verontschuldigd, zeg
gend, zich na zoveel jaren slechts weinig
te kunnen herinneren. De president heeft
wel een zeer zware taak. Maar de aan
klager, de officier van jusititde, niet min
der. Hij zal moeten bewijzen, wie de
schatten van Dongo gestolen heeft en wie
de talrijke moorden heeft gepleegd, waar
door de grond langs het blauwe Como
meer bloedrood geverfd werd
OBSERVATOR
Het Centraal Bureau voor de Statistiek in Wenen heeft cijfers gepubliceerd
over het aantal echtscheidingen in Oostenrijk. Daaruit blijkt, dat zich een
dalende tendens voordoet. In Oostenrijk zijn 8528 echtscheidingen in 1956 uit
gesproken, 6 pet. minder dan het jaar daarvoor.
Het onderzoek van het Centraal Bureau
schenkt ook een inzicht in begeleidende
omstandigheden van de echtscheidingen.
De maatschappelijke omgeving b.v. hangt
nauw samen met de echtscheiding: in
Wenen komt 46 pet. van alle scheidingen
voor, terwijl de provincies op veel lager
niveau blijven: Stiermarken 14 pet., Be
neden-Oostenrijk 11 pet. en Karynthie 7
pet, In Burgenland en Vorarlberg komen
De zaterdag is in Israël Sabbath
een volkomen rustdag. De autobussen rij
den er niet. Slechts af en toie ziet men
particuliere auto's langs de wegen. Bij
de stations is het aantal taxi's beperkt.
Zo'n dag, wanneer zowat alles op non-
getiviteit staat, is een bijzonder geschik
te, om te volbrengen, wat Perri had uit
gebroed. Hij wilde een opstand verwek
ken, om daarna een einde te maken aan
alle moeilijkheden, waarmede het land
te kampen heeft. Hij, Perri, zag zich als
een bevrijder. Maar er leefde in zijn
verhitte verbeelding een nog grotere be
vrijder, wiens paladijn hij wilde worden,
een zeker Memsjen Bei gin, die voorbe
stemd was, om het moderne Israël naar
een nieuwe, betere toekomst te voeren.
Maar Perri wist maar al te goed, dat
'om een opstand te ontketenen, geld nodig
was. Nu, ^ils hoofdkassier van de Bank
Feuchtwanger wist hij wel, waar geld te
vinden zou zijn. Hij toog op die zaterdag
middag naar de woning van zijn jonge
assistent David te Tel Aviv, die vlakbij
de bank woont en vertelde deze, dat hun
patroon iets ter ore was gekomen over
op handen zijnde moeilijkheden. Hij vrees
de voor inbeslagneming van de kasmidde
len van de bank en had daarom hem,
Perri opgedragen, di, naar een veilige
plaats te brengen. De jonge David zag
een zonderling licht in de ogen van de
overspannen Perri en weigerde, deze xle
sleutels van de safe te overhandigen.
Hierop stortte Perri zich plotseling op
hem en bond hem op een stoel vast, na
hem eerst nog een prop in de mond ge
stopt te hebben.
Hierna snelde Perri naar de bank en
maakte zich van ongeveer twee miljoen
gulden aan contanten meester, die hij
in een paar zich in de kluis bevindende
jute geldzakken stopte. Nu moest hij met
het geld 'n goed reenkomen zoeken, voor
dat David zich zou weten te bevrijden.
Hij keek naar buiten en zag tegen de
muur van de bank een fiets staan. In min
der dan geen tijd zat hij er op, zich niet
storend aan het geschreeuw van de eige
naar, die aan de overkant rustig voor het
raam had gezetenAls de weerlicht
ging Perri er met zijn miljoenen vandppr:
Israëlische ponden sterling en Ameri
kaanse dollars.
Spoedig zag hij een taxi naderen. Hij
sprong van de fiets en wenkte de chauf
feur, die behulpzaam de vijf zakken met
bankbiljetten inlaadde. Perri verdween
als sneeuw voor de zon. Die zaterdag was
bijzonder zonnig....,
Inmiddels was de politie gewaarschuwd
Want de eigenaar van de fiets, die de dief
uit het huis van David had zien komen
ging daar naar binnen. Zijn verontwaar
diging veranderde in grote ontsteltenis,
toen hij de stakkerd daar stevig vastge
bonden zag zitten. Direct bevrijdde hij
zijn overbuur en deze greep naar de te
lefoon. Maaral was de politie ge
waarschuwd, daarmede had men Perri
en de miljoenen nog niet. Het bericht van
de diefstal werd telefonisch aan alle po
litieposten in de stad en daarbuiten door
gegeven en na enige tijd meldde zich de
chauffeur van de taxi. Hierdoor hoorde
men, dat Perri zich naar een vluchtelin
genkamp beg,ven had, ver van de stad
verwijderd. Hij had zijn plan de campag
ne goed uitgewerkt. In de vluchtelingen
kampen zou hij heel wat lui vinden, die
ontevreden over de gang van zaken, met
alle genoegen aan een opstandje deel zou
den will ennemen. In het eerste kamp,
waar Perri de opstand ging prediken en
zijn toehoorders beloofde, de Arabieren uit
Israël te zullen verjagen, zodat er plaats
voor Joden zou komen, vond hij direct
een enthousiast gehoor. Hij strooide er
met bankbiljetten en het duurde niet lang,
of hij hoorde zich verzekeren, op wel hon
derd man te kunnen rekenen.
Dit ging zo van het ene kamp naar
het andere. De politie was niet'in staat,
al die kampen ineens te bereiken. En zo
dra ze in het ene aankwam, bleek Perri
al weer naar een ander onderweg, dit
maal met een taxa, die hij voor de hele
dag afgehuurd had. Overal werd hij
als een grote bevrijder ontvangen, maar
hij wees alle eer af. Die kwam volgens
hem toe aan Menasjen Beigin, de man,
door wie uiteindelijk het volk van Israël
een nieuw land zou worden binnengeleid.
Tegen de avond verloor men elk spoor
van Perri en zijn miljoenen. Inmiddels
had de pers lont geroken. Er verschenen
grote verslagen over de bankoverval,
verlucht met foto's van Perri en David.
En de kranten dreven een beetje de spot
met de politie. Deze had de volgende
dag geluk.
Een agent kwam tussenbeide tijdens
een twist tussen een groenteboer en
een klant, die ruzie maakte over de
prijs van de bananen. Ze waren hem te
duur en hij ging de groenteboer te lijf
De agent herkende aan de hand van de
foto's direct, wie de hardhandige klant
was: PerriHij nam hem mee naar het
bureau, waar men natuurlijk erg blij was,
de gezochte eindelijk in handen te hebben.
Maar hij had de miljoenen niet meer bij
zich. Wat te doen? Perri hulde zich te
dien aanzien in een diep stilzwijgen.
Een jonge inspecteur kwam op een in
genieus idee. Als hij eens probeerde,
zich in het vertrouwen van Perri te drin
gen, door voor te doen, alsof hij eveneens
een opstandeling was? Na lang delibe
reren gaven zijn superieuren hun toestem
ming. Ten slotte, Perri had de miljoenen
nog lang niet uitgegeven. Al strooide hij
met bankbiljetten, hij deed dit toch met
mate en voor zover het hem nodig leek,
om de stemming er in te brengen. Er
moest zoveel mogelijk voor Menasjen Bei
gin overblijven.
De inspecteur kreeg twintig agenten tot
zijn beschikking, die rich in burgerkleding
staken. Midden in de nacht trad hij Perri's
cel binnen. Deze was nog wakker. Hij ge
loofde direct, wat hem verteld werd, n.l.
dat de inspecteur een afgezant van de
grote bevrijder was. „Ik heb met twintig
man het politiebureau bezet", zei hij,
„Menasjen Beigin heeft me opgedragen, je
te bevrijden. „Perri aanvaardde dit zon
der meer. Het paste precies in zijn fanta
sieën. Met enige jeeps verlieten de opstan
delingen overhaast Tel Aviv, Perri stel
de uit zichzelf voor, de door hem ergens
begraven zakken te gaan ophalen. Op
en eerste pleisterplaats haalde hij twee
zakken vanonder een stapel stenen van
daan. Dat was helaas slechts een gedeel
teHet ging er nu om, hem zo ver te
brengen, dat hij ook de rest te voorschijn
haalde. Inmiddels kwam Perri op het
denkbeeld, zich meester te maken van de
radiozender. De inspecteur slaagde er in,
ook hier een gefingeerde overval te or
ganiseren. Een der leden van het perso
neel, die niet bijtijds gewaarschuwd had
kunnen worden, zorgde voer een scène,
door zich te verzetten. HR Werd over
meesterd. Voor Perri was 1WÈ öet echt. I
Hij stelde nu voor, naar de gevwigenis te
gaan en alle gevangenen te bevrijden,
waardoor zijn strijdmacht groter zou
worden. De inspecteur kon hem er van
overtuigen, dat het verstandiger zou zijn,
heel het personeel, met de directeur en
al, om te kopen. Hiervoor was natuurlijk
meer geld nodig. Het bleek, dat Perri het
op het strand verbogen had. Wederom
werd e enoverval geënsceneerd, ditmaal I
om de strandbewakiing „buiten gevecht"
te stellen.
Toen dit gebeurd was, liet Perri
de vlag van de opstand hijsen. Alles leek
goed te gaan, tot Perri op de grond een
portefeuille vond. Deze behoorde aan de
inspecteur toe. Zijn politiebewijs zat er
inPerri liep onmiddelijk op hem toe, l
schreeuwend tot zijn „volgelingen", dat er
zich een verrader onder hen bevond. Hij
haalde plotseling een revolver voor de
dag en vuurde op de inspecteur. De kogel
floot langs diens oren. Perri werd di
rect van alle kanten besprongen en ontwa- j
pend. Hij had inmiddels de plek aange
wezen, waar de rest van het geld zich be
vond. De inspecteur bracht het geld naar
het bureau en Perri naar een krankzin
nigengesticht. Daaruit werd hij enige
maanden later ontslagen. Op de bank
kon hij natuurlijk niet terugkomen. Hij
opende een fruitwinkel. En, zoals gezegd,
daarin is hij nog steeds een erg vrijgevig
man. K.H.
de scheidingen zelfs niet boven de 1 pet.
uit.
Ook de samenhang van scheiding en
het beroep der mannen valt op 4 pot. bij
de landbouwers, 39 pet. bij handel en in
dustrie en 26 pet. bij handel en verkeer.
Ls er ook samenhang tussen het werken
van de vrouw en de echtscheiding? In
1954 wertoten er van de 100 gescheiden
vrouwen 45 pet. buitenshuis, in 1956 steeg
dit aantal tot 54 pet., in Wenen zelfs tot
66 pet.
Wie zijn oorzaak van de echtscheidin
gen, zo heeft het onderzoek proberen
vast te stellen. In 58 pet. der gevallen
de man, in 13 pet. de vrouw, in 29 pet.
bedden.
In welke jaren vallen de grootste moei
lijkheden, die tot scheiding leiden? De
statistieken stellen vast, dat dit geschiedt
tussen het eerste en het tiende huwelijks
jaar: 30 procent van de huwelijken werd
ontbonden na een huwélijkstijd van vijf
tot tien jaar, 30 procent na één tot vijf
jaar, 26 procent na tien tot twintig jaar,
9 procent liet rich scheiden na een pe
riode van meer dan twintig jaar, 4 pro
cent reeds na het eerste huwelijksjaar,
404 echtparen vroegen en verkregen
echtscheiding na hun zilveren bruiloft,
5 huwelijken werden ontbonden na de
eerste huwelijksmaand en één echtpaar
liet zich scheiden na 50 jaar.
Het grootste aantal echtscheidingen
komt voor in de leeftijdsgroep van dertig
tpt veertig jaar. Van de echtscheadende
paren was 43 pet. kinderloos, doch dit
percentage mindert evenredig met het
grotere aantal kinderen.
Walter Audiso, communistisch afge
vaardigde. Hij zou Mussolini neer
geschoten hebben, als overste
Valerio, communistisch partisaan.
Harold Stassen, de Amerikaanse afge
vaardigde op de ontwapeningsbesprekin
gen te Londen, is gisteravond naar Pa
rijs gevlogen om vandaag met de NATO-
raad van gedachten te wisselen over de
stand van zaken bij het overleg met de
Sovjet-Unie.
Stassen werd vergezeld door zijn
Franse collega, Jules Moch, die gisteren
juist van een kort bezoek aan de Franse
hoofdstad te Londen is teruggekeerd.
De bekende Westduitse atoomgeleerde
en Nobelprijswinnaar, professor Otto
Hahn, heeft vrijdag te Luebeck, in een
toespraak op de achtste jaarvergadering
van de Max Plank-vereniging voor we
tenschappelijk onderzoek, waarvan hij
voorzitter is, een oproep gedaan voor
het uitschrijven van een internationale
bijeenkomst van Amerikaanse, Europese
en Russische atoomgeleerden, waarop
zou moeten worden gesproken over ont
wapening op het gebied der kernwapens
en het onverwijld staken van het nemen
van proeven hiermee.
