Project van grootste centrale
ter wereld aanvaard
feWel
Molotof ,weg- benoemd
Water zal 's nachts via tunnels worden geleid
dode letter en levende geest
Lord Londonderry bood zijn
verontschuldigingen aan
ZATERDAG 31 AUGUSTUS 1957
PAGINA 3
Pe Niagara
18 slechts
®en druppel
in de
0ceaan van
de
vraag naar
e'ektrische
energie
De Niagara als krachtcentrale.-. Het is
een droom geweest, die reeds jaren geleden
gekoesterd werd. De enorme massa's water,
(^e daar van ongeveer 50 meter hoogte met
daverend geweld naar omlaag vielen, tot
**dst verstuivend hier en daar, gingen welis
waar niet verloren, want ze dienden daarna
Weer de scheepvaart, maar een ander, min-
stpns even nuttig gebruik kon er niet van
w°rden. gemaakt. Dat in een zo vooruitstre-
Vend land als de Verenigde Staten niet eer
der deze schier weergaloze producent van
elektrische energie exploiteerde, ligt zeer ze-
ker niet aan gebrek aan technische capaci
teiten en mogelijkheden. Trouwens, Canada
18 er reeds jaren geleden toe overgegaan, zijn
deel van de watervallen of liever het gedeelte
er van, dat op Canadees gebied ligt, in het
harnas van een elektrische centrale te vatten,
zonder dat de schoonheid van het landschap
werd aangetast. Hun centrale is zo goed als
gereed. De Niagara-watervallen in een har
nas, nu ook aan de Amerikaanse kant.
Het zal op hen, die dit natuurwonder ooit
mochten aanschouwen, ongetwijfeld een
diepe indruk maken. Het is nu ongeveer
25 jaar geleden, dat we de Niagara zowel in
de zomer als in de winter bewonderden. Het
valt moeilijk te zeggen, wanneer ze een
machtiger aanblik biedtals die watermassa
als staal langs de rotsen hangt of wanneer
enorme stukken ervan in ijs gevat zitten en
de rotsen aan weerskanten met een dikke
sneeuwlaag zijn bedekt.
De beslissing gevallen
Schoonheid niet aan-
De grootste capaciteit
Ambassadeur in Buiten-Mongolië
getast
Eisenhower zal tekenen
2 miljoen bezoekers
Het stoffelijk overschot
van Mussolini naar
familiegraf
Observator
MEVR. ROOSEVELT
BEZOEKT SOVJET-UNIE
Hoofd van de Koninklijke
huishouding
'ifV.-'sP:
Niagara
harnas
dü rt -
„.'wlijtet de emotie, welke we onder-
traS€n' toen We langs een steile rots-
aP naar omlaag liepen en op een arm-
naast als het ware een muur van
!«ngte
hangt jn onze herinnering nog het der natuur te vinden. Het is dan ook niet
de eigenlijke waterval, welke aan banden
zal worden gelegd, al zal de watertoevoer
er heen op bepaalde uren en speciaal
's nachts minder wbrden. Grotendeels
gedurende de nacht zal de elek
trische centrale 83.000 kuzieke voet
water per seconde aan het water
van de Niagara-rivier onttrekken. Hier
toe zal even voor de watervallen een
tunnel worden gegraven. Daar doorheen
wordt het water naar bassins gevoerd.
Later komt het weer in de rivier terecht,
aan de voet van de watervallen. Het
watertappen geschiedt voornamelijk des
nachts, zodat die 83.000 kubieke voet per
seconde als het ware. onzichtbaar zullen
wegvloeien. Trouwens, dit geschiedt ook
ondergronds.
Men hoopt de centrale in 1960 gereed
te hebben, doch dan zal ze toch slechts
gedeeltelijk, n.l. voor een derde, in de
dan bestaande behoefte aan elektrische
energie in de staat New York kunnen vol
doen. Het is intussen merkwaardig, dat
men ondanks al de activiteit rond de
^ater stonden. Het was, alsof een mo-
j rne Mozes een zee in tweeën had ver-
^eld. Lichtgroen en spiegelglad was de-
niuur van water, waarachter weer rot-
a in allerlei vormen schemerden. De
hef?1' z'el1 in va'tende water voor
tee a °te 00g r€eds zö duidelijk manifes-
j- rde, benam een mens bijna de adem.
zal deze kracht in dienst van de in-
strie worden gesteld.
geneden, in de enorme draaikolk,
Ve muur van water tenslotte da-
m.rend ineen stortte, hing een mist van
tem fijn schuim. We hebben daar,
erigens op veilige afstand van het woe-
jhde water, het bootje „The Maid of
Mist" bestegen en zijn daarop, in
n oliejas gehuld, en met een bescher
mde zuidwester op, die ziedende mas-
,.Yan uiteenspattend water zo dicht mo-
"Jk genaderd, teneinde omhoog te kij-
■J, naar de hemel, waaruit de Niagara-
tervallen leken neer te storten..
t ^'t alles kwam ons weer voor de ogen,
u®n W.e lazen, dat dan toch ten langen
bp beslissing gevallen is. Politieke
z}varen de strijd om overheidsex-
°itatie of particulier initiatief ver
anderden na de tweede wereldoorlog ze-
Pn jaren lang, dat een reeds gereed
sgend project werd uitgevoerd. Men is
tans tot overeenstemming gekomen. De
tete elektische krachtcentrale, met de
j^°otse werken, daaraan verbonden, zul-
thn_hoor de New York State Power Au
H
culie zal uitgeven, dus door een staatsli-
"ie waarborgen krijgt voor een ge-
-fp-lde leverantie van elektrische stroom
zeshonderd miljoen dollar aan obli
es 'e zal uitgeven, dus door een staatslf
du,?11?. Er is voor gezorgd, dat de in-
tal van overheidsbedrijven en
staatstoezicht staande fabrieken
oorlogsmateriaal, alsmede diverse
?e^ri.iven van de staat New York voor
(e- belangrijk percentage voorkeursrech-
zullen kunnen doen gelden.
atoomenergie voor vredesdoeleinden niet
schroomt, zeshonderd miljoen dollar in
een elektrische centrale te steken en bij
de bouw daarvan tamelijk ouderwetse me
thoden toe te passen, als het aanvoeren
van snel stromend water. Maar juist hier
is men toch er op uit geweest, het grootst
mogelijke profijt te trekken. Men maakt
n.l. in de schoot der aarde een nieuwe
waterval. Weliswaar geen donderende, in
drukwekkende als de Niagara, maar toch
een waterval met sterke stroomversnel
lingen. Deze waterval wordt door een
tweelingtunnel gevoerd. Elke tunnel zal
zes mijlen lang zijn en even vóór de
stroomversnellingen beginnen, die de wa
tervallen voorafgaan. De ondergrondse
waterval heeft een hoogte van ongeveer
honderd meter, dus bijna het dubbele van
d« Niagara.
De elektrische centrale van de Nia
gara-watervallen zal een capaciteit van
1.950.000 kilowatt krijgen. De beroemde
Grand Coulle centrale in de Verenigde
Staten heeft er een van 1.974.000 en de
Sovjet-Russische Kuibysjef-centrale een
van 2.000.000. Ze zal naar schatting per
jaar 13 miljard kilowattuur produceren,
vergeleken bij de 13.627.000.000 van de
Grand Coulle-dam en de 11 miljard van
de Kuibysjef. Laten we nog even aante
kenen, dat het getal ten aanzien van de
Niagara-centrale verdubbeld kan wor
den, aangezien de pas gereed gekomen
centrale aan de Canadese oever van de
Molotof, die vorige maand evenals Malenkof en Kaganovitsj uit zijn
partij- en regeringsfuncties is gezet hij was vice-premier en
minister van elektrische energiebedrijven is benoemd tot Sovjet
ambassadeur in de Mongoolse volksrepubliek. Dit is gisteravond door
het Sovjet persbureau Xass bekend gemaakt.
hitg indrukwekkende project is zodanig
Wa?ewcrkt, dat de schoonheid van de
^vallen ook aan de Amerikaanse zij-
enL®vynals aan de Canadese, er in geen
2^ *t. opzicht door zal worden aangetast.
t,._ °hjven volkomen de toeristische at-
tri
«ctie,
neeri welke ze al zo lang zijn geweest.
de eerste onderzoekers van het
rer, _^am,erikaanse continent hebben ho-
dat WaSen van het „donderende water",
ten erg€ns uit de hemel viel. Ze rnaak-
teoeizame tochten, om het wonder
In de verklaring van Tass wordt gezegd,
dat de huidige ambassadeur bij de Mon
goolse volksrepubliek, V. I. Pisaref. is
benoemd tot raad en gevolmachtigd mi
nister bij de Sovjet-ambassade in de
Mongoolse volksrepubliek. De benoeming
van Molotof is geschied door het presi
dium van de Opperste Sovjet der Sovjet-
Unie.
Door deze benoeming is Molotof, die
eens minister van buitenlandse zaken is
geweest, evenals Malenkof, „de wilder
nis ingestuurd". Immers, de hoofdstad
van Buiten-Mongolië, Oelan Bator, ligt
plm. 4800 km van Moskou en ongeveer
1200 km van Peking verwijderd.
Zoals men rveet, werd Malenkof, onlangs
benoemd tot directeur van een energie
bedrijf in Oost-Kazakztan, ruim 3000 km
van Moskou vandaan.
Buiten-Mongolië is in 1924 tot volks
republiek uitgeroepen. Het is eens een
Chinese provincie geweest en stond van
1912 tot 1929 onder Russische bescher
ming.
Kaganowitsj, die onlangs samen met
Molotof werd afgezet, zou de leiding ge
kregen hebben van een cementfabriek in
Swerdlowsk, 1600 km ten oosten van
Moskou. Wat er van Sjepilof geworden
is, is nog niet bekend.
Het regeringsblad „Izwestia" bracht het
nieuws van Molotofs benoeming in een
klein bericht op de achterpagina.
De Indianen noemden ze „Don
deraar der WaterenVol ont.
zag spraken ze er over met de eer
ste blanken- die zich er in de buurt
vertoonden. Onder deze blanken
bevond zich Père Hennepin, een
Frans missionaris. Hij vond de Nia.
gara-watervallen en beschreef ze
vol ontzag. Dat was in het jaar 1678.
Reeds omstreeks 1850 stroomden er
60.000 toeristen per jaar heen.
Thans komen er elk jaar twee mil
joen De Niagara Falls zijn een
geliefkoosd uitstapje voor jonge
paartjes, maar ze trekken ook zelf
moordenaars. Tevens allerlei waag_
halzen. De een laat zich in een ton
meevoeren, de ander wandelt, er
over een kabel overheen. Deze
enorme watervallen worden thans
geheel dienstbaar gemaakt aan de
elektriciteitsvoorziening. Tot dus
ver stonden er langs de Niagara-
rivier slechts enkele kleine centra
les. Thans gaan ook de Verenigde
Staten een reusachtig, uiterst
moderne bouwen, naast die van Ca
nada, welke reeds ten dele in ge
bruik is gesteld. De Niagara Falls
zijn aan boeien gelegd. Maar hun
schoonheid blijf, behouden
van het project werd bereikt was wel,
dat tengevolge van een aardverschuiving
bij de vallen de overigens kleine Mo-
hawk-centrale, die een groot deel van
de omgeving van elektrische stroom voor
zag, totaal verwoest werd. De stad Mo
hawk heeft haar rechten op het wa
ter van de Niagara opgegeven, - op voor
waarde. dat ze minstens een kwart der
Niagara-rivier, een even grote capaci
teit bezit. Feitelijk zal de Niagara de
grootste elektrische centrale ter wereld
voeden, want de produktie van de Kui
bysjef-centrale in de Kama-rivier, een zij
tak van de Wolga, is kleiner, oiidanks
de grotere capaciteit.
Een der voornaamste redenen, waar
om ten slotte in de Verenigde Staten1
overeenstemming in zake de uitvoering
produktie v-an de nieuwe toegewezen zal
krijgen. Hier schuilt een der andere oor
zaken, waarom de Niagara niet in staat
zal zijn, in de enorme behoeften zelfs van
de naaste toekomst te voorzien. Men ver
wacht voorts een grote uitbreiding van de
industrie. Reeds hebben verschillende che
mische en metallurgische concerns plan
nen omtrent het vestigen van nieuwe fa
brieken gepubliceerd. De vraag naar elek
triciteit zal ook om andere redenen stij
gen. Al het water v-an de Niagara-water
vallen, hoe paradoxaal het ook klinkt,
zal slechts een druppel blijven in de
oceaan van de vraag naar energie..
Op 1 augustus nam het Huis van Af
gevaardigden een speciale Niagara-wet
aan, die de vorige week de senaat pas
seerde en daarna naar het Witte Huis
ter tekening doorgezonden werd. Men
verwacht, dat president Eisenhower er
spoedig zijn handtekening onder zal zet
ten, waarna met de uitvoering van het
project kan worden begonnen.
Zoals gezegd, zal het water hoofdza
kelijk 's nachts afgetapt worden. Het
wordt dan in oen bassin gepompt, dat
bij Lewiston wordt aangelegd, 's Naohts
wordt het minste elektriciteit gebruikt en
hiervan maakt men gebruik, om dan het
water naar de elektrische turbines te stu
wen en nieuwe elektriciteit op te wekken.
Tot de voorwaarden, welke zijn gesteld.
behoort óók, dat een kwart van alle ge
produceerde energie voor de omgeving
van de Niagara-watervallen gereserveerd
moet blijven. Toch is men van plan elek
triciteit naar elders te leveren, o.a. naar
de staat Ohio.
Een blik op de Niagara Falls, met
op de voorgrond de „Maid of the
Mist", een der boten, die de toeristen
zo dicht mogelijk bij de vallende
watermassa's brengen.
met
meevoeren.
Deze dame, Anna
Taylor genaamd,
liet zich ongeveer
vijftig jaar gele
den in een ton
de waterval
Ze
noemde zich
„Queen of the
Mist" en was de
eerste, aan wie het
waagstuk lukte.
Tevoren had ze
een kat de gevaar
lijke tocht laten
maken. Die over
leefde het niet
We stipten zoeven aan, dat de Niagara-
watervallen reeds vroeg de aandacht
trokken van de eerste onderzoekers van
het noordelijk gedeelte van het Noord-
amerikaanse continent. Heden ten dage
vormen ze nog steeds één der drukst be
zochte toeristenoorden van de Verenigde
Staten. Jaarlijks komen er ongeveer twee
miljoen mensen van het prachtige ver
gezicht over de watervallen genieten. Uit
de miljoenenstad New York rijden het
hele jaar door goedkope extra-treinen
naar de stad Niagara Falls in de staat
New York. Evenals er twee Niagara-
watervallen bestaan, de z,g. Horseshoe
ofwel hoefijzervallen op Canadese bodem
(dé grootste) en de American Falls die
op Amerikaans grondgebied liggen. Wat
de vallen betreft, ze zijn respectievelijk
48 en 51 meter hoog en 762 en 396 meter
breed. Sinds het jaar 1941 heeft men van
de z.g. internationale Regenboogbrug een
goed gezicht op beide vallen.
Waf de steden Niagara Falls betreft,
het Amerikaanse ligt het dichtst bij de
watervallen. Het is door een vruchtbaar
gebied omgeven, dat grotendeels uit
fraaie parken bestaat, waardoor de om
geving van de Niagara-watervallen bij
zonder attractief is. Het panadese Nia
gara Falls ligt meer dan twintig kilome
ter van de watervallen verwijderd. Vroe
ger heette het Clifton. Tegenover het
Amerikaanse Niagara Falls mist het de
aanblik van de woelige, bochtige Niaga
ra-rivier, die langs bossen en weilanden
stroomt, hier en daar pittoreske, met
groen overdekte eilandjes in een gordel
van blank schuim vattend, om zich ten
slotte naar omlaag te storten en de als
staal aandoende muur v?n vallend wa
ter te vormen, waarvan we in de aan
vang gewaagden.
Het Italiaanse ministerie van binnen
landse zaken heeft gisteren bekendge
maakt, dat het stoffelijk overschot van
Mussolini ter beschikking vaal zfjn wedu
we, Rachele, is gesteld. De stoffelijke res
ten waren tot dusver op een geheime
plaats bijgezet om fascistische betogin
gen te voorkomen.
Zoals bekend werd de fascistische dic
tator in april 1945 bij de Zwitserse grens
door communistische partisanen doodge
schoten. Het stoffelijk overschot zal wor
den bijgezet in het familiegraf van de
Mussolini's te Predappio, in het noorden
van Midden-Italië.
De kist werd in de kapel, behorend bij
het familiegraf, geplaatst. Alleen de we
duwe van de dictator was hierbij tegen
woordig. De bewaker van de begraaf
plaats, die een goede vrien van Musso
lini was Mussolini was in Predappio
geboren bedekte de kist met de Itali
aanse vlag. Aan weerskanten stond oen
vaas met bloemen. Een twintigtal carabi
nieri betrok de wacht in de omgeving
van het kerkhof. Later bewees een vijf
tiental personen de laatste eer aan Musso
lini. Vanochtend zou het stoffelijk over
schot worden begraven.
Mevrouw Roosevelt, de weduwe van
president Roosevelt, is gisteren uit New
York naar de Sovjet-Unie vertrokken. Zij
reist als journaliste. Zij hoopt Moskou, Le
ningrad en Stalingrad te bezoeken.
De wereld is naar alle kanten in on
vrede. Volken tegen volken. Maar ook
individu -tegen individu. Oorzaken?
Wantrouwen, haat, hoogmoed, zelfzucht,
Rumoer rond Engelse hofhouding
Al heeft tegenwoordig bijna iedere
toerist een fototoestel, tóch doen de
fotografen bij de Niagara-waterval
len goede zaken. En foto met het na
tuurwonder op de achtergrond is een
mooie herinnering aan de huwelijks.
reis.
De jonge Lord Londonderry heeft herroepen, wat hij omtrent koningin
Elizabeth gezegd heeft en nederig excuus gevraagd. HÜ was het, die na
het incident-Lord Altrincham deze bijviel in zijn kritiek. De 19-jarige lord
vroeg excuus in een tamelijk opzienbarende verklaring, waarhij hij heel
zijn betoog in de brief aan het socialistische blad „The New Statesman"
verloochende. Daarin had hij zich afkeurend uitgelaten zowel over het
optreden van de koningin in het openhaar als op haar wijze van kleden
en tevens de voornaamste persoonlijkheden van de hofhouding een veeg
uit de pan gegeven Men zal het zich herinneren, Lord Altrincham was de
eerste Engelse aristocraat, die zich openlijk tegenover het koninklijke
huis stelde. Ook hij maakte tal van kritische opmerkingen Het gevolg was,
dat hij in het openhaar door een gepensioneerde sergeant in het gezicht
geslagen werdt Deze wilde de smaad, de koningin aangedaan, op zijn
manier wreken.
Lord Altrincham maakte ondanks de
hem toegediende afstraffing geen ex
cuus. Tot veler verbazing betuigde de
stelt al het personeel aan, arrangeert ont
vangsten, audities, tuinfeesten en advi
seert de koningin ten aanzien van de per-
jepgdige Lord Londonderry zijn spijt over!sonen, die al of niet ten hove worden uit-
uitdrukkingen als ze laten hun tandpas-1 genodigd. Een andere belangrijke functio
naris is Sir Terence Nugent, die de fi
nanciën onder zijn beheer heeft en naaste
medewerker van lord Scarbrough is. Dan
is er Sir Norman Gwatkin, tot wiens taak
het oa. behoort na te gaan, welke toneel
stukken, operettes etc. door de koningin
kunnen worden bezocht, zonder dat ze er
gens aanstoot aan moet nemen.
Generaal Walter Sale is de man, die
alle reizen organiseert en tevens verant-
ta-glimlaphjes zien en tonen een betreu
renswaardige smaak in hun kleding. Hij
deelde aan de pers mede, tot zijn schrik
bemerkt te hebben, dat het publiek zijn
opmerkingen a]s een persoonlijke aanval
op de koninklijke familie had opgevat
Zijn grootmoeder, de 77-jarige douariëre,
werd algemeen aangezien als degene,
door wie de jonge lord gedwongen was,
zijn verontschuldigingen aan te bieden,
maar zijn zuster, lady Anabel Birley
gaf als haar mening te kennen, dat
zulks niet het geval was en de jonge lord
het beslist uit eigen beweging had ge
daan, diep onder de indruk van de reac
ties van het publiek, hetwelk er zijn ver
ontwaardiging over had uitgesproken,
dat andermaal een lid van de hoge En
gelse aristocratie stelling tegen het
koningshuis had genomen, nog wel een
telg van een der oudste en voornaamste
families.
Intussen, wie zijn nu de persoonlijkhe
den. de functionarissen aan het Engelse
hof, die achteraf de voornaamste oorzaak
lijken, welke tot de geoefende kritiek
aanleiding hebben gegeven F.r zijn hon
derden personen aan de huishouding en
hofhouding van Koningin Elizabeth ver
bonden en tientallen bekleden een min of
meer belangrijke positie, waardoor ze in
contact met het publiek komen.
Daar is ten eerste de z.g. Lord Cham
berlain, Lord Scarbrough. Hij is het
hoofd van de koninklijke huishouding en
woordelijk is voor het wagenpark en de
renstal van de koningin. Sir Michael Adea-
ne, particulier secretaris van de koningin
onderhoudt het dagelijks contact tussen
haar en de ministers. Hij behandelt de
correspondentie en relgelt particuliere au
diënties. Er zijn nog twee particuliere
secretarissen, majoor Edward Ford en
luitenant kolonel Martin Charteris. De eer
ste is voornamelijk assistent van gene
raal Sale. Hij was vroeger leraar Engels
en Engelse literatuur van ex-koning Fa-
roek. Majoor Charteris treedt voorna
melijk op als adjudant van de koningin.
Voorts is er majoor Mark Milbank, die
alle huishoudelijke aangelegenheden van
het Buckingham Palace, Windsor Castle
Sandringham Castle het buitenverblijf
in Schotland) en Balmoral regelt. Wat
zijn taak betreft, men kan er zich enigs
zins een voorstelling van vormen, wan
neer we zeggen, dat alleen al het Buck
ingham Palace duizend kamers telt, die
allemaal natuurlijk behoorlijk onderhou
den moeten worden. Zijn assistent is
Lord Plunket, die de koningin op haar
reizen verzorgt, wat eten, drinken en kle
ding betreft. In zijn jeugd was hij goed
bevriend met Elizabeth en Margaret.
Tenslotte is daar de man. die de relaties
met de pers onderhoudt, commander
Richard Colville. Hj verschaft de kran
ten allerlei mededelingen licht ze in en
probeert te voorkomen, dat er onaange
name dingen over, de koninklijke fami
lie in de kranten komen.
Natuurlijk zijn er ook dames aan Eli
zabeths hofhouding verbonden. Lady
Rose Baring is z.g. Woman of the Bed
chamber en heeft o.a. het toezicht op de
slaapkamer van de koningin, treedt te
vens op als hofdame, verzorgt daarbij
haar particuliere correspondentie. Lady
Margaret Hay is een hofdame, die sinds
1947 een belangrijke plaats in de hofhou
ding inneemt. Ze is een persoonlijke vrien
din van de koningin. Haar man treedt op
als particulier secretaris van de herto
gin van Kent. Mrs. Kathrine Dogdale
behoort evenals de genoemde dames tot
de vaste hofdames, die een toerbeurt van
veertien dagen hebben en dan in het pa
leis verblijven. Toen ze verleden jaar
trouwde behoorden koningin Elzabeth en
prins Philip tot de bruiloftsgasten.
Lady Alice Egerton is een andere hof
dame met veel invloed. Ze heeft de ko
ningin op verschillenden grote reizen be
geleid en behoort tot haar naaste omge
ving en intieme vriendinnen. Al deze
personen oefenen uiteraard invloed uit
op hetgeen de koningin doet en zegt.
Volgens Lord Altrincham is deze in
vloed een minder gunstige..
Velen menen, dat de kritiek, door de
twee aristocraten uitgeoefend, in wezen
een kritiek Is op de Engelse aristocratie
zelf, die aan het hof een grote invloed uit
oefent, welke niet evenredig is aan de po
sitie, welke ze nog in de Engelse samen
leving inneemt. De exclusieve geest van
deze aristrocatie sluit, zo betogen ze, de
Engelse koninklijke familie van de bui
tenwereld af en doet dit het goede con-
ract met het volk verliezen.
De aristocraten proberen het konink
lijke huis te isoleren en dit voor zichzelf
te reserveren, teneinde hun getaande aJo-
rie enigszins op te halen, aldus betoogde
een blad. dat inmiddels opkwam voor het
recht van een ieder, om binnen bepaalde
grenzen kritiek uit te oefenen, zelfs op
de koningin, al wordt dan de persoon
van de regerende vorst of vorstin vol
gens de traditie nog steeds al onschend
baar beschouwd.
K. H.
De voornaamste hofdames van Ko
ningin Elizabeth. Ze oefenen vol
gens sommigen een minder goede
invloed op haar uit.
hebzucht en zelfgenoegzaamheid. Alle
maal directe en indirecte gevolgen van
het tekort aan liefde.
Vreemd, vreemd eigenlijk. Neem nu
ons eigen land, wat is er niet georgani
seerd in de afgelopen 50 jaar om nood
toestanden in de samenleving op te
heffen althans in te perken. Op sociaal-
en charitatief terrein, op het gebied
van ziekten.
En toch de onvoldaanheid (om niet te
schrijven het gekanker) is niet „van de
lucht".
Met de vaak hard bevochten verbete
ringen ten aanzien van de gemeenschap
zijn de mensen niet verbeterd. Ze ble
ven aan dezelfde kwalen lijden. De
wereld heeft de veroverde materiële
vruchten te hoog aangeslagen. Welvaart,
welstand en rijkdom schenen de pijlers
van het menselijk geluk. Men heeft
zich daarop te veel verkeken en de
waarde overschat. Omdat voornamelijk
de rechtstreekse daden van de liefde in
staat zijn de menselijke samenleving
een basis van samen leven te geven.
Samen leven hangt aan elkaar van
deugd-acties niet van geld en wat daar
mee annex is.
En om die deugdacties van mens tot
mens en van gemeenschap tot gemeen
schap is eigenlijk het leven begonnen.
Dat is de geest van het christendom.
Het vaste dubbeltje voor de collecte,
het bijdragen via de belasting voor so
ciaal en charitatief werk (met welk een
commentaar dikwijls), het verwijzen
naar honderd en één ambtelijke instan
tie (waar het vaak ook koud is), zijn
nog geen voldoende bewijzen voor
naastenliefde evenmin als de enkele
kwartieren voor de zondagsmis genoeg
daadkracht van katholiek geloof.
Er is bij dit alles zoveel koude, dode
letter en zo weinig levende geest, waar
over ons morgen in het epistel St.-Pau-
lus spreekt.
Zonder de levende geest met de
spontane daad in hartelijk meeleven
is het niet zo eenvoudig het eeuwig le
ven te beërven.
Wat moeten we eigenlijk doen om dat
eeuwig leven te bekomen zouden we
met de leraar uit het evangelie van
morgen kunnen nagaan. En dan volgt
na die verklaring van -God dienen en
de naaste dat altijd opnieuw pakkende
verhaal van de barmhartige Samari
taan. Naastenliefde tot en met.
Met dat rake eind-antwoord van da
Christus:
Ga en doe evenzo.
Commentaar is hier verder wel over
bodig.
