i
MOEDER DE GANS EXIT
Kiitdermode
Ryimfevaarl
Verrassend
Sportwagens
Onderwijs aan blinde kinderen
Luchtnimfen in hel vizier
TZhcVl
BOUILLON
m
PORTRETGALERIJ
i
Holland is goedkoop, maar
n
,T
«eed
WÊËim
35 cf per dubbel tablet
'L
7 SFFTEMBER 1957
:koroef
4 -
Oud en nieuiv
mm
die plotselinge
zekerheid dat
verder zoeken
overbodig maakt
oPie
M
C3| "tSsg
van MAX Factor HOLLYWOOD
Elegance in topvorm
ALS NORMAAL
BESCHEIDEN LEERMIDDELEN
Kansen voor stewardessen niet ongunstig
Vrouwen
Zijn onze Nederlandse huisvrouwen een voorbeeld voor anderen
van kostelijk vlees
voor krachtiger soepl
Wat de vreemdeling hier opvalt
an*'
nYneS
en "ff
l me[
01"
Joseph Love zoekt voor het meisje van de lagere Claire McCardells ruimtevaarder draagt een marine
school het accent in de eenvoud van lijn. blauwe cape over een capuchonblouse.
De pedagogen zijn nu wel defi
nitief door de kunstenaar van de
klcdingmarkt verdrongen. Toen
die kunstenaars zich nog uitslui
tend met andere zaken bezighiel
den, hadden de pedagogen het
rijk van de kinderkleding voor
zich alleen. Dat was nog in die
schone dagen waarin de opvoed,
kundige wereld zich in verheu
gende eendracht koesterde aan
de warmte van de pas in al zijn
zelfstandigheid ontdekte eigen
ziel van het kind.
De eerste werkelijke kinderkleren
die dit. verschijnsel begeleidden ge
ven ons achteraf geen al te hoge
dunk over de dunk die de pedago
gen op hun beurt het stoffelijk hul
sel van die pas ontdekte ziel toe-
droegen. Kijkt u er de oude fami
liefoto's met al die vreemdsoortig
toegetakelde jongetjes en meisjes
maar eens op na en oordeel dan
zelf. Maar laat dat tegelijk een
barmhartig oordeel zijn. Mild
bekende ontwerpers als Cecil Beaton
f11 de Spanjaard Pedro Rodriquez heb
ben de Amerikaanse jeugd een keur van
btodellen voor gebreide kleding bezorgd
door de wetenschap dat daaruit
tenslotte de truien en de spijker
broeken en de windjacks en al die
andere attributen zijn gegroeid
waarin onze atoomjeugd zich op
weg naar de schoolbanken happy
zal voelen.
Die kleding dankt zij behalve aan
de gehaaide zakenlieden die er wel
iets in zien om in te haken op de
actualiteit van het moment, ook aan
de modekunstenaars die van achter
hun tekenplanken een kinderwereld
hebben geschapen met allerlei as
pecten zoals die slechts in een eeuw
van ruimtevaart en geleide projec
tielen mogelijk zijn. In de Verenig
de Staten doet dit verschijnsel zich
nog sterker voelen dan bij ons.
Zelfs de nogal vooruitstrevende
automobielindustrie heeft daar het
laatste jaar niet zo'n geweldige om
zwaai doorgemaakt als de opvatting
in de kindermode-salons.
De heldinnen van Moeder de Gans
herkrijgen nu weer het alleenverto
ningsrecht op de strikjes en ruches
die de Amerikaanse kinderwereld
zo heel lang uit haar wereldje had
geannexeerd. Evenals voor hun
spelletjes en hun fantasieën zoeken
diezelfde kinderen nu het wacht
woord voor hun kleding in de toe
komst. Maar het meest wonderlijke
verschijnsel bij dat alles is mis
schien wel, dat de ontwerpers van
moderne kleding daarbij naarstig
terugvallen op héél oude voorbeel
den om vanuit die inspiratie hun
ultra-moderne draai te vinden.
Wij behoeven ons daarom al
lerminst te verbazen wanneer wij in
menig progressief ontwerp iets te
rugvinden van de eenvoudige „hui
selijke" lijn waarnaar de pioniers
vrouwen zelf de kleren voor haar
kinderen maakten.
Een grote rol in die ontwikkeling
speelt ontwerpster Claire McCar-
dell. Met de „Baby McCarüell"-
collectie, waarmee zij enkele jaren
geleden ook het terrein van de kin
derkleding ging bestrijden, geeft zij
eigenlijk een beknopte samenvat-
1Hlf
ifBlïflftftifi
CIOVANNA RALU
Italiaanse actrice
ting van wat zich daarop thans al
lemaal afspeelt.
Evenals in haar collectie voor de
ouderen hanteert zij hiervoor uit
sluitend de effecten van het weef
sel en van een functionele lijn om
het figuur van de miniatuurvrouw
tjes zo voordelig mogelijk tot zijn
recht te laten komen. Zij valt daar
bij voortdurend terug op de „klas
sieke" kindersilhouetten die de ba
sis vormen van waaruit zij haar
mode-voor-morgen opbouwt.
Een uitstekend voorbeeld voor de
manier waarop Miss McCardell de
Amerikaanse jeugd naar de kleu
terschool wil sturen levert het en
semble dat volledig berekend' is op
kinderen die eigenlijk alleen maar
in glanzende sportwagens rijden.
Rekening houdend met de liefheb
berij van hun ouders om van het
ene klimaat naar het andere te rei
zen, heeft zij voor die kinderen een
witte jersey capuchonblouse be
dacht. Daar overheen wordt een ex
tra dikke wollen poncho-achtige ma
rineblauwe cape met rode voering
gedragen. Op koude dagen wordt
dit ensemble met een marineblau
we broek gecompleteerd.
Dat lijkt allemaal zo razend
modern. Toch is dit kleuterpakje
feitelijk niet veel anders dan de
combinatie van een jumper en een
hemd met capuchon twee kleding
stukken die de mensheid al sinds
eeuwen gedragen heeft. Alleen
onder de handen van Claire
McCardell werd het een combina
tie waarin zelfs het op kledingge-
bied meest verwende kind geen
enkele ouderwetsigheid meer zal
ontdekken. En ook haar moeder
niet!
Voor de jonge meisjes die juist
haar nieuwe schooljaar zijn begon
nen heeft een groep ontwerpers
waarin de New Yorker Joseph Lo
ve domineert, zich verdienstelijk
gemaakt. Zij komen daarbij met
nabootsingen van de „Chanel
look" en van de tweedelige japon-
nefl waarmee Hattie Carnegie furo
re heeft gemaakt. Ook deze groep
grijpt soms een heel eind terug in
de geschiedenis van de mode, maar
het raffinement waarmee zij haar
vondsten omkleedt kan alleen maar
volop van deze tijd worden ge
noemd.
Evenals Claire Mc. Cardell ziet
Joseph Love rood en marineblauw
voor de ieugd uit de eeuw van de
ruimtevaart. En op zijn jongens
broeken bevestigt hij een etiket
om de heren toch maar vooral goed
duidelijk te maken, dat een in alle
opzichten „wasechte" wol weri
uitgevonden in hetzelfde jaar waar
in de eerste ruimteraket de lucht
inging.
Else Danah.
Crème en poeder meesterlijk gecombineerd - voor
een feilloos verzorgd uiterlijk... altijd... overal!
Max Factor's Creme Puff is de meest
verblijdende vinding die ooit in make
up is gedaan. Eén doosje, één donsje:
ziedaar uw complete make-up. Heil
zame lanolinerijke crèmes samen
gebracht met het fijnste, luchtigste
gelaatspoeder - de moderne bron van
betoverende schoonheid.
Creme Puff vraagt niets - geen tijd,
geen moeitemaar geeft alles: een
vet zorgd uiterlijkwaar u ook bent, wat
u ook doet. Seconden krijgen waarde
voor uren, want Creme Puff houdt
zo lang, blijft zo mooi. Gun uzelf de
prettige zekerheid van een volmaakte
make-up... ga over op Creme Puff, nu 1
tik'
Imp. Marfac N.V„ Huddestraat 5. Amsterdam
mmMM
VOOR MEVROUW DAVID MOSSO vormen de
ouders het grootste probleem. „Dikwijls moet ik die
nog meer opvoeden dan mijn leerlingen", kan zij
soms in alle ernst beweren. „Die leerlingen geef ik
gevoel voor zelfstandigheid. Ik leer ze omgaan met
andere kinderen, met kinderen die niet door het een
of ander gebrek voor het leven gehandicapt zijn.
Soms moet ik ze zelfs nog leren eten en op zichzelf
te passen.... eenvoudig omdat de ouders zo over-
bezorgd voor ze zijn dat zij letterlijk alles doen om
het hun kinderen maar makkelijk te maken".
Wij kunnen gevoel hebben voor de zorg van die
ouders. Zoals wij niet minder begrip kunnen op
brengen voor de pedagogische opvattingen van me
vrouw Mosso. Als hoofd van een miniatuur kleuter
school voor blinde kinderen heeft zij zich in dienst
gesteld van een ideaal. Dat ideaal omvat niet alleen
het gebruikelijke blindenonderwijs. Het is er tevens
op gericht, de kleuters tussen hun derde en zesde
jaar zo ver te krijgen dat zij op hun eigen dorpsschool
ook het gewone onderwijs kunnen volgen inplaats
van daarvoor naar een dikwijls ver van huis gelegen
internaat te worden gestuurd. Die dorpsschool zal
daarvoor moeten worden uitgerust met Braille-
boeken en speciale Brailleschrijfmachines. Maar
wanneer dat eenmaal zover is, is dit voor een groot
deel te danken aan het werk van mevrouw Mosso en
haar twee assistenten.
Dat werk is nog heel erg jong. En waarschijnlijk
hebt u ook nog nooit de naam gehoord van het dorp
waar deze bijzondere kleuterschool gevestigd is.
De geschiedenis gaat namelijk niet verder terug
dan tot 1954, toen een aantal afdelingen van de ook
in ons land bekende Lions Clubs de middelen bijeen
bracht om In Annandale in de Amerikaanse staat
Virginia een huisje te huren, waar sindsdien gere
geld acht blinde kleuters onder toezicht staan van
mevrouw Mosso en haar helpsters. Kunnen de
ouders het missen, dan betalen zij daarvoor een be
scheiden schoolgeld; in alle andere gevallen is het
onderwijs gratis. De enige voorwaarde is, dat het
kind een gezichtsvermogen heeft van niet meer dan
drie procent.
De smalle Peter Pan kraag ls ook voo
dit schooljaar weer populair. Gail Ber
Classics zette die op een kamgarr
jurkje dat een prinsessemotlcl kreeg.
Een mooie hand vergt een gracieuse
handschoen, een volmaakt been een
feilloze kous.
Dit was het uitgangspunt bij het
samenstellen van Laimböck's
nieuwe collecties handschoenen en
kousen. Laimböck kleedt Uw hand
correct en gracieus.
De uiterst fijn geweven en mat ge
tinte ELBCO kousen geven
gratie aan Uw benen.
TYROLER HANDSCHOENEN MAGAZIJN
Handschoenen, suède jasjes,
exclusieve shawls. Elbeo kousen.
Amsterdam, Kalverstraat 182
Rotterdam, Lijnbaan 85
's-Gravenhage, Spuistraat 58
Sharon en Teenie zijn nog niet helemaal vertrouwd
met de moeilijke kunst van trappenklimmen.
Met eindeloos geduld helpt mevrouw Carl D. Hall,
de vijfjarige Bobby over de beginmoeilijkheden
heen die ook het ontraadselen van een Braille-
alfabet met zich meebrengt.
ELKE OCHTEND heerst er in de Northern Vir
ginia Pre-School for Blind Children dezelfde
drukte als in iedere normale kleuterschool. Dan moe
ten er taken worden verdeeld, die er helemaal op be
rekend zijn om de specifieke eigenschappen van ieder
kind afzonderlijk zo goed mogelijk tot hun recht te
laten komen. Het onderwijs is daardoor sterk indivi
dueel gericht. Het enige dat voor alle oudere jongens
en meisjes hetzelfde is zijn de Braillelessen waar
mee zij in staat worden gesteld, later het onderwijs te
volgen van de lagere dorpsschool.
„Natuurlijk helpen wij de kinderen voor zover dat
werkelijk nodig is", zegt mevrouw Mosso. „Maar
voor de rest proberen wij ze zo vlug mogelijk al die
dingen te laten doen waarvoor ook een ziend kind
niet apart geholpen hoeft te worden". Daarover spre
ken de onderwijzeressen ook geregeld met de ouders,
wie zij duidelijk maken hoe de kinderen ook in hun
familiekring geholpen kunnen worden om zich zo
veel mogelijk bij het normale leven aan te passen.
AFGEZIEN VAN de kostbare Brailleschrijfmachi
nes zijn de leermiddelen waarover de school beschikt
uitermate bescheiden. Wat speelgoed, blokken, pla
ten waarop in reliëf een voorstelling is aangebracht,
enkele voorleesboeken voor de onderwijzeressen, een
hobbelpaard en een grammofoon vormen het voor
naamste lesmateriaal. „Natuurlijk maken wij
veel gebruik van dingen die onderling heel sterk ver
schillend aanvoelen", vertelt mevrouw Mosso. „Plank
jes en stukken karton bijvoorbeeld, waarop allerlei
weefsels zijn geplakt. Nee, niet om ze zo jong al de
namen van die verschillende weefsels te lerenAls
voorlopig eerst hun tastzin maar eens ontwikkeld
wordt.. Maar ja, voor een groot deel komt het er
toch op neer, dat we elk ding waarover we met de
kinderen praten tot in alle bijzonderheden aan ze
beschrijven".
Toch, niettegenstaande alle individualiteit, die bij
dit onderwijs overheerst, is er één leermiddel waar
mee ieder kind spelenderwijs vertrouwd wordt ge
maakt: een klein podium, met aan allebei de kan
ten drie treden en een leuning. De kinderen leren
daarop trappen lopen zonder voortdurend met de voet
te tasten of krampachtig de leuning vast te houden.
Op dezelfde manier zoals zij zich ook ongedwongen
leren gedragen op de schommel en de tweepersoons
draaimolen, die in de tuin staan opgesteld.
Soms komen daar ook de leerlingen spelen van de
nabijgelegen dorpsschool, en daarmee is mevrouw
Mosso wel heel erg blij. „Ze voelen zich daarmee
opgenomen in een gemeenschap van kinderen.Vol
komen als gelijken.. Tja, het vraagt wel eindeloos
geduld, dit werk", voegt zij daaraan toe, „en vooral
veel liefde voor de kinderen en voor de taak, die je
op je hebt genomen. Trouwens elke dag leren we
zelf weer nieuwe dingen., door de blinde kleuters
met wie wij geregeld omgaan."
Ks
Stellig zijn er nog altijd honderden
meisjes, die ervan dromen eens uit te
vliegen, roetsch non stop, de gehele
wereld over als stewardess aan boord
van een vliegtuig.
Tijdens mijn laatste rit in een zilve
ren vogel, kreeg ik gelegenheid wat
meer over dit beroep te weten te ko
men, dank zij een vallend kopje thee
van mijn achterbuurman, waardoor de
vriendelijke luchtnimf zich genood
zaakt zag haar vleugels in mijn direc
te omgeving uit te slaan.
„Hoe staan nu in Nederland de kan
sen voor meisjes die stewardess wil
len worden?"
„Er is op het ogenblik geen dwin
gende behoefte aan stewardessen,
doordat er merkwaardig genoeg heel
wat minder hun congé namen door
gaans vanwege trouwplannen dan
oorspronkelijk geplanned was. In 1956
nog gingen er gemiddeld 34 per
maand weg, en in de drukste tijd
soms 79 tegelijk. Bovendien worden
op sommige drukke Convair-lijnen
niet meer twee stewardessen geën
gageerd, maar één stewardess en één
hofmeester. Of het waar is. dat ze
allemaal met vliegers in het huwe
lijksbootje stappen? Welnee, helemaal
niet. Wél leren ze doorgaans de ware
Jacob in den vreemde kennen, omdat
ze nu eenmaal veel reizen. Slechts een
klein percentage trouwt met KLM-ers.
Gemiddeld blijven de meisjes drie a
drie en half jaar in dienst, terwijl in
Amerika er vaak stewardessen zijn,
die maar zes maanden „door 't lucht
ruim meegaan".
Nu verlies ik mijn gastvrouwe enige
minuten uit het privé-vizier, want op
hoge hakjes, waarmee ze behendig alle
tournes, luchtzakken en dalingen van
het toestel neemt, verdwijnt ze in de
cockpit om even later een demonstra
tie te geven van ieders lifebelt een
reddingsmedium voor eventuele wa
terlanding wat vooral bij de nieu
welingen in het vliegwezen enige hila
riteit verwekt.
„Wat de opleiding betreft, er is geen
(Advertentie)
Vrouwen hebben vaak moeilijke en
ptinttjke tijden Zij kunnen deze aan
merkelijk verlichten, ja, die pijnen
doen verdwijnen door het gebru:
van Togal, de grote t pijnverdrijvet
Togal is onschadelijk voor hart,
nieren en maag. Bij apotheek en
drogist f 0.95, f 2.40 en f 8.88.
betere basis voor een vliegende ste
wardess dan grondstewardess, wat 'n
meisje van 21 jaar al kan worden. Ze
leert dan met mensen, zieken etc. om
gaan en als ze 23 is maakt ze een goe
de kans uitgekozen te worden voor
de luchtvaart".
„Welke eisen worden er aan hen
gesteld?"
„Allereerst de leeftijd. Ze kunnen
solliciteren als ze 23 zijn en niet ouder
dan 29 jaar. Ze moeten de Nederland
se nationaliteit bezitten; alleen op de
route BangkokTokio gebruikt de
K.L.M. een stuk of vier Japanse ste
wardessen in kimono, voor de „cou
leur locale" in de cabine.
Een bril dragen is taboe een strop
voor véél meisjes. Verder wordt ver
eist een goede conversatie in de mo
derne talen, vooral Frans is meestal
een struikelblok, maar voldoen ze aan
deze eisen dan valt iedere sollicitatie
vrijwel succesvol uit. Uiteraard kan
er wel enige tijd overheengaan, maar
goede krachten kunnen er altijd ge
bruikt worden, ook voor de „doorstro
ming" in het korps".
Op het ogenblik heeft de K.L.M.
250 vliegende en circa 50 grondste
wardessen in dienst. In totaal vliegen
er op de wereld al een 10.000 stewar
dessen rond.
Grote Amerikaanse maatschappijen
als de United Air Lines en de Ame-
ricain Air Lines hebben er respectie
velijk 900 en 1100.
„Hoe staat het met de jongens die
als hofmeester willen gaan vliegen?"
„In tegenstelling tot hun vrouwe
lijke collega's is er aan hen een groot
gebrek, trouwens in de gehele hotel-
lerie heeft men te kampen met dit
euvel. Toch verdient een purser eer
ste klasse 1270 in de maand".
(Ter verduidelijking: een hofmeester
is een jongeman die meestal zijn tijd
in de keuken van het vliegtuig zoek
brengt. De purser geeft leiding zowel
aan hofmeesters als stewardessen).
„Denkt u dat in de toekomst de gro
tere straalvliegtuigen ook meer eisen
aan het cabinepersoneel zullen gaan
stellen?"
„Stellig wel. Deze grote „kasten"
krijgen waarschijnlijk twee pantries
en zullen 5 mensen als personeel no
dig hebben. De kansen voor stewar
dessen liggen dus beslist niet ongun
stig, ook al hebben veel meisjes het
„stewardess worden" reeds als een ho
peloze zaak beschouwd".
LUCIENNE.
(Advertentie)
De Nederlandse huisvrouw bezit goede
eigenschappen: zij is bijzonder heider
huiselijk, economisch en., bedreven in
de kookkunst. Dus manlief wat wil je nog
meer! Vooral die kookkunst is sinds kort
opvallend goed: krachtiger soep verfijn
de sausen, ragouts, puree, hachee enz.
't Geheim? Een nieuwe handige „smaak-
verfijner": Knorr bouillon uit Zwitser
land! Van één zo'n dubbel Knorr tablet
tovert ook met kokend water een hele
liter bouillon: door de Knorr koks bereid
van kostelijk vlees en geurig verse groen
ten; licht gezouten en gekruid, pree'es
zoals u alles wenst! Als extra hulp biedt
Knorr u nog een leuk geïllustreerd boekje
aan, met 17 praktische vlug-klaar recep
ten. Alles met die heerlijke Knorr bouP
Ion als „smaakverfijner". U kunt het zó
aanvragen; sluit een postzegel van u ct.,
met uw naam en adres, in een gefran
keerde envelop en adresseer: Knorr. Post
bus 1700, Amsterdam. U ontvangt het
Knorr-boekje dan thuis.
ZWITSERLAND
dad., miltontrol. va. K.orr A.G. doo. Mondo N.V.
1VAT WORDT ER in
Parijs niet gesputterd te
gen de nieuwe autobussen
waar de mensen als harin
gen op elkaar gepakt in
moeten staan! Maar dat is
nog niets, maar dan ook
niets, vergeleken bij de
Amsterdamse trams. Hoe de
wagenbestuurders daarvan
stoppen is niet na te ver
tellen, maar als het ge
beurt zie je alle mensen
naar voren kwakken, ,,'t ls
me toch wat!" zeggen de
Amsterdammers dan en hel
lijkt wel of ze nog trots
zijn ook op hun trams.
Oversteken is en blijft
in Amsterdam een gevaur
lijk ding. Fietsers brom
fietsers en automobilisten
vinden het nog steeds een
sport de voetgangers de
stuipen op het lijf te jagen
Er wordt roekeloos ge
reden, de automobilisten
schijnen dat zelf wel te
weten, want het gebeurde
me twee keer dat een
chauffeur me zei toen ik in
een taxi stapte: Nou me-
vroutv, laten we hopen dal
we 't er goed zullen af
brengen." Geen Franse
chauffeur zou hel in zijn
hoofd halen iemand die in
zijn wagen stapt zo te be
groeten.
EVEN GOED ALS in
Parijs worden alle open
plekken voor parkeerter
rein gebruikt. Op smalle
grachten is dan ook haast
geen plaats meer voor voet
gangers wat niet verhindert
dat heel wat vreemdelin
gen angstvallig pogingen
doen tussen de stoepen, de
geparkeerde wagens en de
rijdende auto's, het stads-
schoon te bewonderen.
Want wat is de stad
mooi! Daar raakt de
vreemdeling niet op uitge
keken.
Waar hij wel heel gauw
op uitgekeken is zijn de
tvinkels. Behalve de anti
quiteitswinkels dan die
over de hele wereld grap
pig zijn. De etalagemanne
quins zijn afgrijselijk en
een leuke of een voorname
etalage is nergens te vin
den. Bij de juweliers lig
gen mooie diamanten maar
in onbenrdlige ouderwetse
zetting. En in heel Amster
dam heb ik geen enkele
herfst- of winterhoed van
1957 gezien!
Maar in de meubelzaken
zijn mooie dingen te vin.
den en de bloemen zijn
prachtig.
NET ALS IN Parijs gaan
enorm veel vrouwen
's middags in cafés thee
drinken maar over het al.
gemeen zijn ze stellig
twintig of dertig jaar jon
ger. Dames van over de
zeventig maken niet het
grootste gedeelte uit zoals
in Parijs het geval is, waar
ze met zes tegelijk om een
tafel zitten te klessebessen.
En om zes uur is het le
ven in de stad afgelopen.
Gelukkig voor wie dan bij
familie of vrienden logeert
en niet in een hotel! Als de
lichten in de winkels niet
aanbleven zou de stad een
totaal verlaten indruk ma
ken.
De Fransman verwon,
dert zich daar steeds over,
evenals over ons twaalfuur
tje en de enorm grote por
ties in de restaurants, die
eenvoudigweg niet te ver
werken zijn. „Wat een
overvloed," zegt hij dun,
„en wat is alles goedkoop."
D1NY K-W.
