Klimaatsverandering
m
de
Franse Kamer
Hammarskjoeld opnieuw tot
secretaris-generaal gekozen
M kweekte „ambassadeurs" op het Festival
Buitenlanders maakten geen al te
beste indruk
BIJ DE MUREN VAN HET KREMLIN
Het debat over de Kader-wet
De Algemene Vergadering der V.N.
Besprekingen op hoog
niveau in Damascus
Lacoste en Soustelïe hielden indrukwek
kende redevoeringen
doe méér met
Minister Luns waarschuwt in zijn algemene
beschouwing tegen blokvorming
VRIJDAG 27 SEPTEMBER 1957
PAGINA 5
Zuiver van Russisch stand
punt uit bezien, is het Zesde
Internationale Jeugdfestival een
groot succes geworden. De deel
nemers mogen op de kritische
toeschouwer 'n ietwat naïeve in
druk hebben gemaakt, ze mogen
associaties met in vakantie
stemming verkerende kampeer
ders hebben opgeroepen, de Rus
sen zelf hebben er 't best denk
bare garen bij gesponnen. Naar
hun land van herkomst zijn zo'n
dertigduizend „ambassadeurs
teruggekeerd- die alleen maar in
gunstige zin over de Sovjet-Unie
sPreken. en die waarheden over
de levensomstandigheden en het
systeem als verdichtsels brand
merken.
Honderden slachtoffers
Verplichte spontaneïteit
Veel schade
Nestbevuilers
150 jaar sparen...
Houding van Bidault
vele pleinen in Moskou stonden koren van de vrede te zingen.
Luns: „Geen blokken
Voorstellen van India
Onderling overleeg
Ergerlijk gedrag
De l.C.A.O.
INTERNATONAAL HOF
VOOR LUCHTVAART-
NAVIGATIE
OOK IN SURINAME
AZIATISCHE GRIEP
Ook Iraakse premier van de
partij
„PASTEUR" ONDER
DUITSE VLAG
MAN GETROFFEN DOOR
VALLENDE LAADBOOM
NIEUWE BOSWET
v
atenboekje v
o» scWrijl aan
Het Nede'1»"
■gel bi|du't«'
leverancier postzegel bij*
ZM.».lb"r sue., 7. *H>«±
Cort
Tijdens de opening van het Festival
in het Lenin-stadion lieten de C.hi-
nezen grote kluiven kleurige ballon
nen op, waaraan lange doeken met
vriendschapsleuzen waren bevestigd.
(Van ©nie reiscorrespondent
link van Bruggen)
MOSKOU.
In Rusland zelf heeft het Festival niet
alleen het nationale bewustzijn ver
sterkt, maar ook de opvatting, dat het
„kapitalistische systeem" nog niets van
*zijn „brutaliteit" heeft verloren, dat er
voor het IJzeren Gordijn het voorzet
sel „achter" is beter op z'n plaats, want
volgens Moskou is het Westen voor het
isolement van het Oosten verantwoorde
lijk! nog altijd imperialisten en uit
buiters wonen, die het op het bestaan
van de arbeiders hebben voorzien.
„Ik heb gisteren drie keer vlees ge
kregen", hoorde ik een Amsterdammer
zeggen, toen ik me, voor het Bolsjoi
Theater, tussen de Nederlandse delegatie
gewrongen had. „Waar ter wereld krijg
je drie keer vlees bij één maaltijd?"
voegde de communist er met een kin
derlijk materialisme aan toe.
Het Russische scherm, de opmerking
bewijst het al, had goed gewerkt. Een
man, die gelooft, dat het in de Sovjet-
Unie gebruikelijk is in onbeperkte mate
vlees tot zich te nemen, zal alles ge
loven. Hij zag niet in, hoe Moskou hem
met propagandistische oogmerken fê
teerde en zal misschien nog menen, dat
de 250 gulden, die hij voor een veertien
daagse reis naar de Russische hoofdstad
heeft betaald, de werkelijke kosten zijn.
Hoe zal iemand hem kunnen aanpraten,
dat het Kremlin hem tenminste met een
bedrag van vijftienhonderd gulden heeft
gesubsidieerd? Een menukaart met prij
zen heeft hij nooit onder ogen gehad,
over het kostenpeil heeft men wijselijk
gezwegen en de arbeiders, waarmee men
hem heeft laten praten, zijn produktie-
helden of agigatoren geweest, die hem
een volkomen verkeerd beeld van de
loonschaal hebben gegeven.
Het propaganda-rad draaide in Moskou
ols nimmer tevoren. De „hersenspoeling"
heeft honderden slachtoffers gemaakt,
mensen, die er van overtuigd zijn de
Waarheid te spreken, als ze vertellen,
dat er in Moskou geen achterbuurten
zijn, dat alle arbeiders in modelflats
Er zijn nog tientallen andere feiten,
over welke niet-verblinden hun gedach
ten hebben laten gaan. Het optrommelen
bijvoorbeeld van alle, ongetwijfeld ver
dienstelijke artiesten, die Rusland telt.
Het beroemde Moskouse Symfonie Or
kest heeft veertien dagen lang voor de
Festival-bezoekers gespeeld. Golowkina
en Kerekskaja, ballerina's van wereld
faam, zijn met vele andere „volks"-
kunstenaars en -kunstenaressen „gratis"
in de theaters opgetreden. Nationale
dansgroepen van naam hebben de „Kra-
kovska" en de „Mazurka" gedanst, ter
wijl zangkoren uit de hele Sovjet-Unie
stonden aangetreden.
Dat is een eenvoudige zaak in een
land, waar de staat de ene en de almach
tige is. Men drukt op een knop en alle
theaters, cinema's, concertzalen en wat
dies meer zij, worden „in beslag" geno
men. Men drukt op een andere knop en
alle beroemdheden staan op de gewenste
plaats klaar.
Vrijheid?Men kan er om lachen.
als men weet, dat gemeentewerklieden
honderden particuliere woningen met
vredesduiven hebben volgeplakt, waar
bij zelfs de ramen niet werden gespaard!
Men kan er cynisch om gnuiven, als
men hoort, dat vele fabrieken in en om
Moskou een delegatie moesten adopte
ren, dat wil zeggen verplicht waren als
gastvrouwe van buitenlandse groepen op
te treden. De veel bezongen spontaneïteit
gaat er op deze wijze vrij snel af. De
tienduizenden Moskovieten, die zich in
de straten verdrongen, die jazz-muziek
van negers wilden aanhoren of de
boogie-woogie wilden zien, waren, voor
alles, nieuwsgierig, omdat het Festival
voor de meesten de eerste aanraking met
een andere wereld betekende.
Zijn de meeste Festival-gangers met
de schoonste gedachten over Rusland
naar huis teruggekeerd, in Moskou zelf
hebben ze slechts een matige indruk
achtergelaten. Als mens hebben de Rus
sen ze zeker wel kunnen waarderen,
maar niet als cultuurdragers, als ver
tegenwoordigers van landen, die iets
presteren.
De oorzaak hiervan is voor de hand
liggend. Kwamen alle communistische
landen of met Rusland bevriende staten
met nationale delegaties uit, met kam
pioenen dus op het gebied van de sport
of dat van de kunst, de landen, welke
slechts door een delegatie van de com
munistische partij vertegenwoordigd
waren, moesten uit een aanzienlijk klei
ner arsenaal putten. Op elk front lag het
Westen ten achter. Zijn „vertegenwoor
digers" waren amateurs op het gebied
van atletiek en muziek, op dat van to
neel, film en litteratuur.
De Britten, die met vijftienhonderd
man op een na de grootste delegatie
vormden de Fransen lagen met twee
duizend deelnemers aan de kop! had
den een kamerorkestje meegenomen, dat
ik op een avond heb horen spelen. Maar
gedurende het half uur, dat ik in de zaal
gezeten heb, stroomde het publiek er
drie keer uit buiten stonden steeds
weer andere Russen te wachten iets
wat de appreciatie wel duidelijk demon-
streerde
Wisten de Russen veel! De Pravda
heeft ze het verschil tussen een nationale
en een communistische delegatie zeer
zeker niet verteld. Maar in diezelfde
Pravda kon men wel dagelijks de ver
slagen der vele sportevenementen vin
den. De „cracks" uit de Sovjet-Unie, uit
China, Roemenië, Hongarije etc., ston
den altijd bovenaan; de amateurs uit het
Westen kwamen ergens onderaan, of
wisten zich helemaal niet te plaatsen
De vaandels voor
de intocht in het
stadion worden ont
rold.
De deelnemende delegatie-leden heb
ben trouwens nog veel meer schade aan
de Westerse zaak berokkend. Ze hebben
niet alleen voor een onderwaardering
van alle niet-communistische landen ge
zorgd, maar hebben de regeringen yan
deze staten tevens in een allerkwalijkst
daglicht gesteld. Met een ontstellende
oppervlakkigheid en een al even ont
stellend gemis aan kennis van zaken,
zijn ze over de „wantoestanden" in eigen
land gaan praten, in die geijkte gram
mofoonplaten-stijl, welke het commu
nisme zo dierbaar is.
De stupiditeit van deze vertoningen
was, dat ze geheel vrijwillig gegeven
werden en dat ze, behalve enkele op
merkingen over het gebruik van kern
wapens. niet door Moskou geprovoceerd
waren. De Russen zelf zijn gedurende
het hele Festival zo verstandig geweest
de politiek er buiten te laten, alhoewel
ze niet hebben nagelaten bepaalde groe
pen buitenlanders bijeen te brengen, die
in het dagelijks leven nogal antagonis
tisch tegenover elkander staan.
Zo verklaarde de heer Peter Bufé,
leider van de Nederlandse, communis
tische delegatie, in een samentreffen met
Indonesiërs en Surinamers: „Wij wensen
Nieuw-Guinea als een vrij land te zien,
als een land, dat gevrijwaard blijft van
kolonisten.... We zullen niet rusten
voordat de regerende klassen in ons land
hun koloniale politiek herroepen...."
In dezelfde vergadering sprak Frits
Mol, hoofd van de Surinaamse delegatie,
over de „verschrikkelijke woning- en
arbeidstoestanden" van zijn landslieden.
Hij deed een beroep op de Nederlandse
jeugd hem te helpen bij de bestrijding
van het kolonialisme.
Peter had toen nóg iets te vertellen.
Hij bood zijn gasten: Indonesiërs en
Surinamers, kleine souvenirs en present-
ties aan, die volgens hem gekocht waren
met fondsen, welke door „de hele Ne
derlandse jeugd" ingezameld waren. Al
eerder had Peter trouwens aangetoond
het niet zo nauw met de waarheid te
nemen. Hij had een Russische persman
„het verhaal van een zegel" verteld en
wel van de zegel, waarmee de commu
nistische jeugd langs de deuren was ge
gaan om een deel van het reisgeld voor
Moskou bij elkaar te bedelen. Aan de
verkoop hadden volgens hem alle jon
gens en meisjes van Nederland deelge
nomen
Carlos Schnek, die zich een journalist
uit Buenos Aires noemde, verklaarde op
een vergadering van agrarische werkers,
dat de Argentijnse landbouw op het
ogenblik op hetzelfde peil staat als in de
jaren dertig. Alleen in de provincie
Buenos Aires, voegde hij er aan toe, be
vonden zich duizend grootgrondbezitters,
die de oude uitbuit-methoden toepasten.
Een boer, die land wilde kopen, moest
volgens hem 150 jaar sparen en „de
enige uitweg voor zijn kinderen" was
„het grote leger van werklozen" te kie
zen.
Sinds het einde van de Tweede We
reldoorlog, zei Abbas Usman, delegatie
leider der Indonesiërs, op een bijeen
komst met Japanners, hebben de volke
ren van Azië en Afrika hun strijd tegen
koloniale onderdrukking verscherpt. Hij
had grote waardering voor de „dappere
Japanse strijd" tegen de kernwapens en
verklaarde, dat de Indonesiërs deze on
dersteunden.
Zo zou men kunnen doorgaan. Egypte-
naren memoreerden „de imperialistische
aanval van het Westen" op Port Said.
Italianen spraken schande van het groot
grondbezit in de Povlakte. Algerijnen
ageerden tegen het kolonialisme van Pa
rijs en Cyprioten tegen dat van Londen.
Op een vergadering van de delegaties
van alle Arabische landen werd een mi
nuut stilte in acht genomen voor „alle
broeders, dip hun leven in de strijd voor
onafhankelijkheid" hadden gegeven.
Chintamoni Panigrahi van India schaar
de zich achter de ..Pancha Shila" en de
vijf principes van het vreedzaam naast
elkander leven.
Kolonialisme, imperialisme, monopo
lisms, kapitalisme het waren kreten,
die, in een menigte van holle woorden
gevat, hoog boven dit feest van vrede
en vriendschap uitklonken. Ze werden
als koren op de molen van de Russische
pers beschouwd. En miljoenen mensen
hebben ze helaas onder ogen gekregen,
zonder verdichtsel van waarheid te kun
nen onderscheiden.
(Van onze correspondent
PARIJS, hedenmorgen.
Nadat in de vergadering van woensdagnacht en in de bijeenkomst van
gisterochtend de Kamer het toneel was geweest van de meest ergerlijke
aantijgingen der communisten, die het voor de opstandelingen in Algerije
opnamen keerde in de namiddag de kalmte in de Nationale Assemblee
terug. De Kamer was een en al aandacht voor de tot dusver meest belang
rijke redevoeringen n.l. die van oud-minister en oud-gouverneur van
Algerije, de heer Soustelïe, de belangrijkste figuur der ex-gaullisten en die
van de in Algerije residerend minister, de heer Lacoste.
De heer Soustelïe, die een voortreffelijk spreker is, werd het meest
gevreesd door de voorstanders der oorspronkelijke kaderwet die geheel
op de socialistische eisen omtrent het beleid berustte. Hij heeft deel
genomen aan de ronde-tafel-conferentie. Doch van de aanvang af heeft hij
geweigerd aan zulk een conferentie de betekenis te geven van een element
in de staatsinstellingen. „Ze mag geen berg Sinai zijn vanwaar de wetten
worden afgekondigd", aldus de heer Soustelïe. Hij kwam ook tegen de
opvatting op, dat de tegenstanders der voorstellen van mening zouden zijn,
dat de vrede slechts van de onderdrukking der opstand kan komen.
Hij is overtuigd van de noodzakelijkheid
der politieke, sociale en economische her
vormingen maar wees er op, dat de vrij
heidsbeweging, die reeds lang om de her
vormingen riep steeds heeft getracht deze
te vernietigen daar waar ze doorgevoerd
werden. De kern van zijn betoog was het
wijzen op de gevaren van de te verkiezen
lichamen, die aan de minderheden geen
waarborgen geven voor rechtsgelijkheid
en medezeggenschap. Deze lichamen dra
gen, volgens de heer Soustelïe, in hun for
matie ook het gevaar in zich de moge
lijkheid tot afscheiding aan te bieden.
Wilde men zich in de wet toch over de
vertegenwoordigende lichamen uitspre
ken, dan moest de verkiezingswijze ook
worden vastgesteld b.v. overeenkomstig
het door hem ingediende ontwerp, dat bij
de amendementen aan de orde komt. De
betekenis van de rede van de heer Sous
telïe lag echter in de zeer zakelijke en
overredende vorm waarbij hij zich van
alle aanval onthield.
Hetgeen zelfs de indruk wekte, dat de heer
Soustelïe niet alleen een overeenstemming
tussen de nationale partijen wenste maar
als het ware aan de premier de spring
stok wilde toereiken om tot een vergelijk
met zijn ex-gaullistische partijgenoten te
komen.
Dit had vooral de aandacht der onaf-
hankelijken, die zich niet voor een ver
gelijk door de ex-gaullisten de wind uit
de zeilen willen laten nemen.
.•n O*
Kaas is voedzaam en
gezond
De Zweed Dag Hammarskjoeld is gisteren door de Algemene Vergade
ring der V. N. opnieuw gekozen tot secretaris-generaal der volkeren
organisatie. De termijn waarvoor de secretaris-generaal wordt gekozen
duurt vijf jaar. De herverkiezing van Hammarskjoeld geschiedde met 80
stemmen voor. Er was een stem ongeldig uitgebracht.
Zoals men weet loopt de huidige ambtstermijn van Hammarskjoeld in
april a.s. af. Na een besloten vergadering was de Veiligheidsraad gisteren
het er unaniem over eens geworden Hammarskjoeld weer als secretaris
generaal bij de Algemene Vergadering voor te dragen. Dit besluit van
de Veiligheidsraad werd bij monde van zijn voorzitter, dr. Nunez-
Portuondo van Cuba, bekend gemaakt. In een formeel schrijven werd
Hammarskjoeld op de hoogte gebracht van de voordracht. Hem werd
tevens dank gezegd voor de juiste en besliste wijze waarop hij zijn grote
verantwoordelijkheid had gedragen. Ook werd de hoop uitgesproken,
dat Hammarskjoeld erin zou toestemmen een nieuwe termijn van vijf
jaar te aanvaarden. Dit heeft de Zweed gedaan.
In zijn aanvaardingsrede zei Hammar-1 leggen voor een gelukkiger toekomst,
skjoeld: „We kunnen van mening zijn,
dat de V.N. grondige hervorming nodig
hebben. We kunnen misschien ook het
standpunt van sommigen delen, dat de
taak van de V.N. ten slotte zal moeten
worden overgenomen door een lichaam
met een andere structuur. We kunnen
aldus de secretaris-generaal.
er evenwel niet aan twijfelen, dat de
voornaamste richting van het werk der
V.N. zoals die wordt bepaald door de
doelstellingen en beginselen van het
Handvest, de weg aanwijst die de wereld
moet volgen om de verrichtingen van het
verleden te vermijden en een basis te
De Nederlandse minister van buiten
landse zaken, mr. Luns, heeft gisteren,
in een toespraak tot de Aigmene Verga
dering der V.N. over internationale
vraagstukken, verklaard, dat wanneer de
verschillende, binnen dc volkerenorgani
satie bestaande groeperingen in „blok
ken" zouden worden omgevormd, die de
bestaande geschillen zou accentueren en
versterken.
Minister Luns maakte onderscheid tus
sen regionale groepen, die hij nuttig
achtte en blokken, die z.i. gevaarlijk zou
den kunnen zijn.
„Wanneer deze groepen dienen om in
zichten en politiek van haar leden te co-
ordineren, kunnen zij een heilzame in
vloed hebben.
Indien zij echter worden aangewend
om de geschillen, die tussen gebieden in
verschillende delen der wereld bestaan,
te verscherpen, kan dit leiden tot ver
groting der reeds bestaande tegenstellin
gen,en dit gebeurt, indien een groep zich
in haar geheel achter een belang of eis
van een harer leden stelt, zonder in te
gaan op het wezenlijke van de zaak. waar
het om gaat. Op dit punt wordt de groep
een blok. Een dergelijke ontwikkeling
zou gevaarlijk zijn en wij moeten allen
pogen haar te vermijden," aldus mr.
Luns.
De Nederlandse minister van buiten
landse zaken maakte deze opmerkingen
in een kritische bespreking van hetgeen
hij noemde „gebreken in het werk der
Verenigde Naties."
„Sommigen aan de volkerenorganisa
tie voorgelegde geschillen vallen buiten
haar beoordelingsgebied en in bepaalde
gevallen zou een oplossing mogelijk
buiten de V.N. bereikt kunnen worden",
verklaarde minister Luns.
Minister Luns vervolgde: „Het komt
voor. dat herhaalde besprekingen van
eenzelfde onderwerp en het aanvaarden
van resoluties hierover meer kwaad
dan goed uitrichten. Het zou verkeerd
zijn, indien de V.N. teveel zouden wil
len doen of zouden willen voorgeven
dat zij alleen rechtvaardige regelingen
tot stand kunnen brengen".
Als tweede, reeds lang hangende vraag
stuk, dat de aandacht vereist noemde
minister Luns het wegnemen van het
nog steeds toenemende verschil tussen de
economische en maatschappelijke voor
uitgang in de hoger en in de minder
ontwikkelde landen.
„Mijn land acht het, alhoewel het niet
tot de grote staten behoort, zijn plicht
te helpen In het streven, om dit vraag
stuk nader tot een oplossing te brengen.
Wij houden staande, dat dit probleem
met voorrang behandeld dient te worden,
omdat wij ervan overtuigd zijn dat de
V.N. in haar verantwoordelijkheid voor
de bevordering van vrijheid, veiligheid
en maatschappelijke gerechtigheid tekort
zouden schieten, indien zij thans niet
zouden handelen." aldus minister Luns.
die er voorts bij de Algemene Vergade
ring op aandrong nog dit jaar een posi
tieve beslissing te nemen wat betreft het
instellen van een fonds voor economische
ontwikkeling.
India heeft gisteren op de Algemene
Vergadering van de V.N. een ontwerp
resolutie ingediend waarin het vraagt om
uitbreiding van de ontwapeningscommis
sie en dito subcommissie van de V.N.
In de ontwerpresolutie wordt noch ge
sproken over het aantal nieuwe landen
dat deel moet uitmaken van beide com
missies. noch over de vraag welke lan
den hierin zitting moeten nemen.
De delegatie van India heeft gisteren
voorts de woensdag ingediende reso
lutie, waarin gevraagd wordt om een
onmiddellijk, onvoorwaardelijk staken
van de kernproeven, aangevuld met het
voorstel, dat de atoommogendheden
een wetenschappelijke en technische
commissie van vijf man instellen om
toezicht te houden op en verslag uit
te brengen over de overeenkomst om de
proeven te staken. Voorts werd er nog
het voorstel aan toegevoegd, dat alle
V.N.-Ieden deze commissie inlichten ais
zij merken dat ergens kernproeven ge
nomen zijn.
Men meent te weten, dat India zijn
resolutie van woensdag gewijzigd heeft,
omdat de westelijke mogendheden steeds
hebben verklaard, dat zij de proeven
niet willen staken als er geen doelmatige
controle komt.
Men bevond zich dus in de kern van het
debat dat op een ogenblik is gekomen
waarop het verlangen naar een oplossing,
die voor alle nationale partijen bevredi
gend is, de overhand schijnt te krijgen.
Merkwaardig genoeg voor de kli
maatsverandering legde buiten de zit
ting in de wandelgangen de heer Bidault,
die in de MRP een tegenstander Is van
de voorgestelde kaderwet, de verklaring
af, dat als er kans was, dat meer dan
driehonderdvijftig kamerleden vóór de
wet zouden stemmen, hij het ook zou
doen aangezien de wet de vrucht moet
zijn van een, de communisten daarge
laten, eenstemmig parlement.
De redevoering van de heer Lacoste was
vooral gericht duidelijk te maken, dat een
kaderwet op het juiste moment komt. Hij
toonde met een indrukwekkende reeks ge
gevens aan, hoe men in Algerijë de toe
stand meester is en hoe het vertrouwen
der bevreesde inlanders terugkeert. Hij
wees er ook op, dat de rust voldoende
is teruggekeerd om de bevolking te doen
arbeiden en gaf daaromtrent cijfers even
als het stijgende inkomen der bevolking
ei^t.
In de avond kwamen radicalen nog hnn
bezwaren zeggen. Maar wat van belang
was, was, dat socialisten van de socialis
tische minderheid in de partij, o.a. de
heer Lapie, verklaarden de gunstige om
keer in Algerijë te erkennen. Men ging al
dus het slot der algemene beschouwingen
tegemoet.
Maar inmiddels richtte het aan de dag
tredend verlangen naar overeenstemming
alle aandacht naar de besprekingen, die
reeds na de rede van de heer Soustelïe
waren aangevangen om een gemeenschap
pelijke mening op te bouwen. Buiten de
zittingszaal pleegden vertegenwoordigers
der socialistische, der radicale en ex-gaul
listische fracties overleg om tot een uit
spraak te komen, die in de lijn ligt van
de mening van de heer Soustelïe en waar
van verwacht kan worden, dat de MRP
en de onafhankelijken er mee zullen in
stemmen. De weg moet gevonden wopden
om de vertegenwoordigende lichamen een
vorm te geven en de verkiezingen op zulk
een wijze te doen plaats hebben, dat de
vertegenwoordigende lichamen kunnen
functioneren als organen, die géén afschei*
i ding van Frankrijk kunnen bewerken et
tevens moeten zij aan de minderheden de
waarborgen geven van medezeggenschap
i en bescherming. Tegen het einde der
avondzitting werd, met name door de heer
Guy Petit van de onafhankelijke boeren
groep een dringend beroep op de premier
gedaan om niet bij de behandeling der ar
tikelen van de kaderwet de vertrouwens
kwestie te stellen om daardoor de Ka
mer de gelegenheid te geven de wet te
amenderen. De algemene beschouwingen
werden daarop gesloten en nadat een
voorstel der communisten om van de ver
dere behandeling van de wet af te zien
met grote meerderheid was afgewezen,
verklaarde de premier zich bereid, de
verdere behandeling op te schorten tot
hedenochtend 11 uur, blijkbaar om aan de
nationale partijen gelegenheid te geven
tot een nader overleg, eventueel ook met
de regering. Men ging dan ook met zeer
merkbaar optimisme uiteen.
Met betrekking tot het boven reeds ge-
noe—de ergerlijke gedrag der communis
ten, die zich schuldig maakten aan wat
overal buiten de Kamer als landverraad
zou worden vervolgd, moet nog worden
opgemerkt', dat in Frankrijk de vrijheid
van de parlementaire tribune altijd in ab
solute zin wordt opgevat. En ingrijpen zou
slechts tot rumoerige incidenten aanlei
ding kunnen geven. Zowel de communis
tische leider Duclos als andere communis
tische woordvoerders maakten het zo bont
ze deden n.l. ook persoonlijke aanval
len op ministers en kamerleden dat ve
len de Kamer verlieten Dit voorbeeld
werd op een gegeven ogenblik ook door de
premier gevolgd. De zitting werd geleid
door de communistische ondervoorzitster
mevrouw Vaillant Couturier, die aan de
beurt was om de voorzitter te vervangen.
Tijdens een schorsing werd daarom aan
de heer Le Troqquer verzocht zich bij dit
debat niet door een communist te laten
vervangen maar de Kamervoorzitter hield
zich evenwel aan het regiement.
De juridische commissie van de ICAO,
de Internationa] Council Aviation Or
ganisation, heeft op haar vergadering
in Tokio de gedelegeerde van Neder
land, prof. mr. H. Drion hoogleraar aan
de Economische Hogeschool te Rotter
dam. aangewezen al rapporteur over
het plan om een internationaal hof
in te stellen voor vraagstukken van de na
vigatie in de lucht.
Koning Saoed van Saoedi-Arabië, die
woensdag in de Syrische hoofdstad Damas
cus is aangekomen, heeft gisteren bespre
kingen gevoerd met president Sockri
Ei Koeatiy. Gisteren is ook de Iraakse
premier. Ali Jawdat Al Ajoebi in Da
mascus gearriveerd en ook hij heeft
met de Syrische president een onderhoud
gehad.
Naar verluidt zouden Syrische officiële
persoonlijkheden koning Saoed hebben
gezegd, dat zij bereid waren elke positie
ve stap te doen om de int -r-Arabische
betrekkingen te verstevigen zolang een
dergelijke stap niet betrof de Syrische
politiek van „positieve neutraliteit", het
prestige en de soevereiniteit van Syrië
Het te Damascus verschijnende blad
„Ar Royoel" meldt, dat in Syrië wa
pens worden uitgereikt aan leden van
de „volksverzetarganisatie" de Syrische
burgerwacht.
De bevelhebber van de organisatie, ko
lonel Salah El Bizri, had gezegd, dat
de regering de burgerwacht reorgani
seert.
Het Jordaanse parlement, dat drie
maanden geleden tijdens de onlusten in
Jordanië naar hui® is gestuurd, zal 1
oktober weer bijeenkomen, aldu® een
koninklijke decreet.
Op die dag zal er in het parlement een
boodschap van de koning over de binnen
landse en buitenlandse politiek van Jor
danië worden voorgelezen.
De A.-griep heeft thans ook Suriname
bereikt, waardoor talrijken het gebed
moeten houden. Vooral het bedrijfsleven
is hierdoor zwaar getroffen, gezien het
grote aantal eenmanszaken in Suriname.
Tot nu toe heeft de ziekte een goedaar
dig verloop.
wonen, dat er volledige godsdienstvrij
heid heerst, dat ai die verhaaltjes over
geheime agenten leugens zijn, dat
Siberië als oord van verschrikking niet
bestaat, kortom dat het leven in Moskou
heerlijk, vrij en benijdenswaardig is.
Natuurlijk, hij heeft opgemerkt, dat
de Rus over het algemeen slechter ge
kleed gaat dan de man van het Westen.
Maar zijn verklaring luidt als de of
ficiële: de Russen geven niet zo om kle
ren, omdat ze op dit punt een heel an
dere instelling hebben.
Ik zal maar niet proberen die honder
den communisten uit Nederland en die
andere duizenden uit Europa, Afrika en
Azië tot andere gedachten te brengen.
Het zal wei allemaal niet waar zijn wat
ik schrijf: ik zal wei verblind zijn door
Westerse propaganda, door vooroordelen,
die ik niet van me af kan zetten.
Maar feit is, dat die grote bussen,
waarin de Festival-gangers werden rond
gereden, ver van de achterbuurten met
hun schrikbarende woningtoestanden
zijn gebleven. Feit is ook, dat slechts
een gering aantal Moskovieten in model
flats woont, dat men voor een gemid
deld maandloon drie slechte overhem
den of twee paar schoenen kopen kan
en dat in de kerken een hele generatie
ontbreekt.
Het ruim dertigduizendton metend*
Franse schip Pasteur, dat door de Nord-
deutsche Lloyd is gekocht, en dat na een
verbouwing onder de naam „Bremen"
op de Noordatlantische route zal gaan
varen, is gisteren de reis naar Duits
land begonnen. Een honderdtal Duitse
matrozen en een dertigtal technici wa
ren aan boord gegaan om het schip
van de rede van Brest in volle zee
te brengen. Bij het verlaten van de
Franse wateren werd de Duitse vlag gehe
sen.
Het plan was aanvankelijk, dat de „Pas
teur" woensdag zou vertrekken, maar
vanwege de ongunstige weersomstandig
heden werd het vertrek uitgesteld.
Aan boord van het in de Merwehaven
te Rotterdam liggende Japanse m.s. „Haru-
nasan Maru" is gisteren de 57-jarige
havenarbeider T. Notenboom getroffen
door een vallende laadboom. De man
werd naar het Havenziekenhuis overge
bracht, waar hij later op de dag is over
leden.
In de toelichting op een wetsontwerp
tot verlenging van de geldigheidsduur
van enige artikelen van de wet tot intrek
king van het besluit staatstoezicht op de
bossen 1943, dat bij de Tweede Kamer is
ingediend, deelt de regering mede, dat zij
zich voorstelt, het ontwerp van de nieu
we Boswet zo mogelijk in het juist be
gonnen parlementaire zittingsjaar in te
dienen.
