PLAATS EN TAAK VAN DE LEEK IN DE KERK Priesternood nog nooit zo hevig Voortreffelijke opvoering van ,0om Wanja' Gesprek op de „Drakenburgh Eén procent van ons volk lijdt aan astma PUZZEL Het wrekende water Landdagen St.-Adelbert-V Intellectueel te zeer door beroep beslag genomen Bisschop reikt de bedelnap Scharoff gastregisseur bij Ned. Comedie Onze dagelijkse Mgr. Koenig begroet katholieke journalisten Verantwoording en beleving van onze eenheid Katholieke vrouwen congressen in Rome Waar staan wijwaar willen wij heen?" TB MAANDAG 30 SEPTEMBER 1957 PAGINA 3 111 (Van onze redacteur) „Gij echter zjjt een uitverkoren geslacht, een koninklijk priester dom, een heilige natie, een aangeworven volk: om te verkondigen de deugden van Hem, die u riep uit de duisternis tot zijn wonderbaar licht". Deze woorden uit de eerste brief van de H. Petrus legde Gabriël Smit op de tijdens het afgelopen weekend te Hilversum gehouden landdagen van de St.-Adelbert-Vereniging te Hilversum zijn toehoor ders voor ter nadere overweging van de taak van de leek in de Kerk. Een oud citaat, dat wij vaak hebben gehoord of gelezen, maar waarvan de diepere betekenis wellicht nooit tot ons is doorgedrongen. Maar het bewustzijn begint te ontwaken, de apostolische taak van de leek begint steeds meer te spreken- Zij eist nadere bezinning, niet in het minst bij hen, die door gaven en opleiding geroepen zijn tot een leidende taak in deze wereld. Vandaar de uitvoerige en grondige behandeling van dit thema op de jongste landdagen van St.-Adelbert. Latent geloof Theologisch fundament DAMPO CONGRES IN WENEN Provincialisme De Pleingroep te Den Haag no digde dit weekend haar vele rela ties naar Drakenburgh om op dat plein eens wat langer bijeen te zijn en dan allemaal tezamen; de vele mensen dus die in de loop van de jaren op dat gedenkwaardig ontmoetingscentrum met elkaar hebben gesproken over tal van menselijke waarden, in openheid en in alle vrijheid. Waarheid en liefde Voortreffelijk BENOEMINGEN BISDOM ROTTERDAM PRINS ALBERT UIT ZIEKENHUIS ONTSLAGEN BONEN NAAR BELGIE H.H. WIJDINGEN Hageveld te klein Diocesane actie Miljoenen nodig Georganiseerde bestrijding Gunstig klimaat Oplossing van zaterdag HULDIGING OUD*PROFESSOR G. BROM door ARTHUR MAYSE Deze woorden van Petrus, zo betoogde Gabriël Smit, betekenen, dat wij in een gemeenschap leven. Wij zijn niet alleen verlost, maar ook verlossend, niet alleen (geroepenen, maar ook roependen. De taak van de leek is van tweevoud! o aard. Hij heeft in de eerste plaats een eigen aandeel in het werk van de hiërarchie, een sacrale taak en vervolgens dient hij te werken aan de kerstening *an de we reld. Hoewel uiteraard de bediening der sa cramenten aan de priesters is voorbehou den, heeft de leek hierbij toch geen lou ter passieve functie. Zijn houding moet er integendeel een zijn van actieve ontvan kelijkheid. Wat de kerstenende taak van de leek betreft moet worden bedacht, dat in ons, leken, de wereld Christus ontmoet. Wij, leken, vertegenwoordigen Hem en Zijn verlossingswerk. In de praktijk ge bracht kan dit o.a. betekenen: kerstening van het beroepsmilieu door levend voor beeld van het in alle opzichten Christen zijn Vervolgens handhaving van een christelijke beroepsethiek. Daarenboven dient de leek zich ook te vormen en ver der te ontwikkelen door zijn belangstel- ling verder te richten dan het strikt nood zakelijke. Geestelijke en algemeen cultu rele vorming is voor de leek zeker geen luxe. Den feit is echter, dat veel leken, veel van de jongeren ook, die nog wel ergens diep in zich het geloof hebben bewaar dit toch niet meer (kunnen) beleven. z-iJ verstaan de boodschap niet meer en religieuze vormen spreken hen niet meer aan. Niettemin bestaat er bij velen hen wel een oprecht verlangen naar geloven en de ware beleving ^aarvanLt Kolonel Aalmoezenier P. C. groenendijk illustreerde dit vervolgens aan de hand van zijn ervaringen met tal van jo ge militairen, die gelegenheid de?' te nemen aan een open gesprek over de *in van hun leven Dit echte geloof kan hun met meer '"orden aangepraat met godsbewijzen en gezagisargumenten. Men kan deze mensen alleen helpen door aan bun kant te gaan Staan, door de geloofspunten van een an- de-re zijde te benaderen, door het oude in een nieuw licht te plaatsen, door minder accent op de plicht en meer op de vrije verworvenheid van het geloof. Maar de verhouding Kerk tot leek vraagt ook een theologische fundering. Hoe staat de kerk in de leek?, aldus het vraagstuk van de andere kant benade rend, beklemtoonde prof. dr. J. C. Groot, van het groot seminarie te Warmond, dat de Kerk in de wereld staat dóór de leek. Hij Zijn gemeenschap gunt aan de mens heid, opdat deze mens, als deelhebber aan Gods natuur, tot zijn hoogste uitbloei zal komen. Ziet men aldus de Kerfc, dan ziet men allereerst een volk, dat in liefdesgemeen schap in de wereld zal staan; liefde tot God, liefde tot elkaar, een v-olk, dat aan God de enige aanvaardbare eredienst brengt; het volk. dat Gods koningschap erkent. Zo staat dit volk voor ons als het Rijk van God, waarin Gods wil geschiedt als in de hemel. Maar het is een strijd bare God in een gevallen wereld. Daarom staat dit volk ook midden in de strijd; op een breuk tussen Kerk en wereld. Maar het volk staat afgezonderd van die wereld. Alleen in die afzondering, in die oase van vrede en liefde kan het bestaan en z'n taak tegenover de wereld aanvaarden. En in dezelfde solidariteit als Christus draagt de Kerk ook de noden van de we reld. Heel het volk, priester en leek. leeft van de aanwezigheid van Chri6t-us. Alleen vanuit deze bron kan het leven en we reld kerstenen. Ieder ambt, iedere functie speelt er een rol, maar altijd in de le vende gemeenschap met woord en sa crament, du-s met de bedienaren der Kerk. Slechts in zover die gemeenschap aan wezig is, is praktisch handelen van het volk, is ware kerstening mogelijk. Deze eenheid moet veroverd worden, want zij is verstoord door zonde. Dij waarheid als gave van het licht is nog niet volledig toegeëigend, ook niet door de Kerk en zolang zal volledige kerstening ook niet mogelijk zijn. Zijn de mogelijkheden dus groot, de grenzen ervan zijn er niet be perkter om. Het werk d r kerstening i-s altijd voorwerk, altijd een heenwijzen naar de Kerk. Prof. Groot wees er ten slotte op, dat en pijn weg- wrijven met de dagelijkse communie het hart moet uitmaken van de kerstening. Apostolaat is onmogelijk, wanneer dit gehalte er niet is van de dagelijkse voeding. Als laatste spreker behandelde mr, L. C. Baas, lid van het landelijke bestuur van de Katholieke Actie het onderwerp „De leek in de wereld", waarbij hij er de nadruk op legde, dat tot de wereld beho ren voor de leek betekent: lid zijn van zijn Kerk. toebehoren aan Christus én toebehoren aan de aardse werkelijkheid. Hit zijn geen twee werelden, maar twee aspecten binnen de ene werkelijkheid, al dus mr. Baas. Tijdens de landdagen heeft uiteraard ook de algemene voorzitter van de St.- Adelbert-Vereniging, mr. F. J. G. Baron van Voorst tot Voorst, het woord gevoerd, waarbij hij vooral de plaats van de in tellectuele leek in de huidige tijd en zijn taak aan een onderzoek onderwierp. Wij moeten af van een situatie, aldus de voor zitter, waarin de intellectueel te zeer be roepsgebonden is. Zijn openheid naar algemene vraagstukken zeil moeten groeien, zonder dat hij naar universa liteit hoeft te streven. Wij moeten ons zelf zijn en elkaar daartoe omvormen. De afdelingen, kernen en clubs van Adel- bert kunnen ten dezen van grote waarde zijn. Te zeer echter worden juist de katho lieke intellectuelen door beroepsbezig heden in beslag genomen, veelal ook uit hoofde van harde noodzaak in verband met het onderhoud van het gezin en de opvoeding een gelijkwaardige van de kinderen. Ook het noodzakelijke bij springen in de huishouding betekent te genwoordig een zware last, welke er mede toe leidt, dat velen van hen wel absent moeten zijn, wanneer het gaat om andere activiteiten, waartoe zij eigenlijk geroepen zijn. Maar ook zonder „werktijd-verbete ring" meent de heer Van Voorst, dat er nog veel te bereiken zou zijn. Hij sprak zich uit voor het vormen van denk- en werkgroepen, voor een toenadering van de „universitaire"- en de „sociale" we reld. Hij deed ook een beroep op de ker kelijke hiërarchie om vertrouwen te schenken aan de leken en hun de plaats te geven, die zij verlangen. Zoekt samen werking. Wilt voor alles niet te veel zelf doen. De aartsbisschop van Wenen, mgr. F. Koenig, heeft een boodschap gericht aan het vijfde internationale congres van de katholieke pers, dat vanmorgen in de Oostenrijkse hoofdstad is begonnen. Het congres wordt bijgewoond door 400 ver tegenwoordigers van de katholieke dag en weekbladpers en van de katholieke persbureaus. De katholieke pers, aldus de aarts bisschop (die in het raam van de Oosten rijkse bisschopenconferentie met alle persaangelegenheden belast is) moet niet alleen van en voor katholieken zijn, maar daarbovenuit aan alle mensen 't algemeen geldende te zeggen hebben. De dienst der katholieke publicisten is, zo vervolgde hij, dezelfde als van de priesters, een dienst namelijk aan het Woord en de Waarheid. In deze dienst mogen de katholiekp pu blicisten van de Kerk begrip en vertrou wen verwachten, de Kerk op Haar beurt mag van hen kennis en loyaliteit ver wachten In de Kerk en in de wereld moet het woord der katholieke publicis ten de waarheid actief verkondigen, vrij in de Kerk en vrij tegenover de wereld. Aldus bericht het K.N.P. De heropvoering van „Oom Wanja" on- de regie van Peter Scharoff door de Ne derlandse Comedie is een triomf gewor den voor spelers en gastregisseur. Het duurde lang voordat er een einde kwam aan de ovationele toejuichingen aan het slot van deze avond, die toneelspel van het hoogste karakter toonde in een op voering, die diepe indruk maakte en een ontroerende climax bereikte aan het slof door de sublieme wijze waarop El len Vogel als Sonja haar Oom Wanja troost. In december 1950 regisseerde Scharoff bij Comedia „Oom Wanja". Toen maakte dit stuk geen diepe indruk. Maar men kan het grote succes, dat wij zaterdag avond in de Amsterdamse Stadsschouw burg mochten aanschouwen geheel op re kening schuiven van de grote acteerta lenten van het ensemble in de eerste plaats en van Han Bentz van den Berg, El'.en Vogel en Ko van Dijk in het bij zonder. Na de uitstekende uitvoering van „De Drie Zusters" zal „Oom Wanja" een ieder, die dit stuk gaat zien, bijblijven als een van de sublieme exempels van de toneelstijl Stanislawski, die door zijn leerling Scharoff voortgezet wordt. De Nederlandse Comedie bezit d< krachten, die in de poëtisch verfijnde en psycholo gisch uitgebalanceerd realistische stijl kunnen spelen en tot grote hoogte komen. Tsjechow stelt hoge eisen aan de ac trices en acteurs. Wanneer zij er niet in slagen de juiste sfeer te tekenen, dan kan de toeschouwer hoogstens een avond van driedimensionale litteratuur tege moet zien. Want de mens en zijn omge- De Kerk zelf leeft van het mysterie van «ng zijn de hoofdrollen in zijn drama de aanwezigheid van God in de wereld. Rsclie oeuvre. De ondertitel van „Oom Deze is vrucht van Gods liefde waardoor Wanja is dan ook „Taferelen uit het De inleidingen van zaterdagavond brachten direct de levensbeschouwelijke groepen tezamen rond de forumtafel: ds. Joh. P. van Mullem te Rotterdam die de hoor a-griep getroffen ds. J. J. Buskens jr. verving; prof. dr. J. In 't Veld te Den Haag, humanist en van katholieke zijde dr. J. Ponsioen S.C.J. Jan Beerends, die als gespreksleider fungeerde kon in het einde genoeg bewa ren voor de volgende dag, zoveel boeien de levensvragen waren er nog aan de orde. De beleving van een algemeen-mense lijke eenheid, zo luidde de algemene con fusie, was voor wat deze groep betrof dan ook geen vraagstuk meer. Ds. Van Mullem pleitte voor het begrip ^ndraeht i.p.v. eenheid, waarin de plu- fiformiteit die in de gehele cosmos waar neembaar is, beter is uitgedrukt, een plu riformiteit in harmonie overigens. Dr. In 't Veld die op dat begrip een nieuw licht wierp door in de tegenstel ling van meningen een polaire tegenstel- 'ing te zien waaruit nieuwe waarden ont staan, vond in zijn betoog over eenheid op het etisohe vlak toch zoals hij dat noemde een heilig gemeenschappelijke dat de westerse mensen tezamen kan brengen: geestelijke vrijheid in verant woordelijkheid, eerbied voor óe mense lijke natuur en aanvaarding van een bo venmenselijk normbesef. Ook dr. Ponsioen kwam tot een ge meenschappelijke voor de westerse mens, ook op het etische vlak. In het religieuze echter hield hij de Kerk, de ene schaaps stal als beslissend en bepalend voor het apostolisch gedrag van de katholiek en "et. streven daarnaar. In het einde der ■lijden zal het ook zo zijn. Uiteraard beheerste het begrip de ene "■are Kerk, een groot gedeelte van de Vrije discussie. Paters S. Jelsma pleitte voor een apos tolaat gedragen door de liefde.I.p.v. de )(faag „is dit waar?" moet de vraag „is bit liefdevol" voorzitten in de benadering Pan de ander. Een discussie over de ver houding waarheid en liefde was onmid dellijk het, gevolg. Zondagmorgen vatte ds. dr. F. Boer winkel de inleidingen en de discussies voortreffelijk samen en stelde opnieuw dat de liefde ons dwingt tot de ander te gaan, maar dan zeer universeel. Hij maakte zich los van de exclusieve po gingen de eenheid in het westen te zoe ken. Waar de gasten zeer benieuwd waren naar een uiteenzetting over het boven menselijke normbesef bij de humanisten kreeg dr. In 't Veld de gelegenheid dit nader uit te werken. Het ging buiten het kader van de bijeenkomst om dit thema uit te diepen, hoewel de gelovige Chris tenen diit gaarne gedaan hadden. Het bleef nu bij enige opmerkingen die de afstand trachtten te peilen tussen de christelijke opvattingen en dit humanis tische standpunt. Na het diner belichtte pater S. Jelsma tenslotte de internationale aspecten van het thema. Hij wees er daarbij op, hoezeer het westen zijn eigen ideologie van vrijheid en menselijkheid verloochent ten aanzien van de niet-westerse volken. De conse quentie en bekroning van de westerse cultuur moet juist de mededeelzaamheid zijn van deze verworvenheden aan de an dere volken. Nu houdt de liefde tezeer op aan de grenzen van de groep. Toen aan enkele gasten gevraagd werd hun eerste indruk over het weekend te verwoorden bleek hoe kon het anders dat de gesprekken geleid hadden tot een dieper besef van eigen levensbe schouwing, tot respect voor die van de ander, tot de ervaring hoe rijk het men selijk gemeenschappelijke is bij alle plu- riforniteit en tot het verlangen deze ont moetingen te herhalen. F. B. leven op het platteland". Het provincia lisme, dat de mensen, die in „verban ning" moeten leven, zo drukt. De emeri tus hoogleraar Serebrjakow en de dok ter Astrow zijn zich bewust van de geestdodende invloed van het platte land, waar niemand leeft met wie z'j zich kun nen onderhouden. Het verlangen om uit deze psychische kwelling te geraken is zo sterk, dat de oud hoogleraar met zijn jeugdige tweede echtgenote het landgoed ontvlucht. De districtsarts vindt bij wod ka en zijn monomanie voor het aanplan ten van bossen en het conserveren van het landschap vertroosting. Oom Wanja en Sonja, de dochter van de eerste vrouw van Serebrjakow die een zuster van Wanja was, lever het le ven op het landgoed van Serebrjakow alleen maar uit sleur en in afwachting. Aanvankelijk was Wanja diep onder de indruk van de geestelijke eigenschap pen van zijn zwager. Iedere roebel die het landgoed opbrengt draagt hij af, om dat het honorarium van het hoogleraars ambt en het leven in de stad niet met elkaar in evenwicht zijn. Maar gaande weg ziet hij in, dat Serebrjakow een charlatanprofessor is. Hij heeft zijn le ven lang niets anders gedaan, dan de meningen van anderen verkondigen en kopiëren. „Hij heeft lege vaten in elkaar over gegoten". De komst van Serebrja kow op het landgoed verlamt dan ook de hele omgeving. Zijn jong, mooie tweede echtgenote wekt de begeerte van Wanja en van dokter Astrow op. Er wordt niet meer gewerkt. De dagindeling ligt in de war. En langzaamaan ontlaadt zich de dreiging in een explosie. E-hoten weer klinken op het anders zo rustige land goed. En hier toont Tsjechow hoezeer hij de mens en diens milieu als een een heid ziet. Een onweder is losgebroken en drijft over. De ondragelijke psychische spanning ontlaadt zich en drijft ook over. En ogenschijnlijk is er niets veranderd. Oom Wanja blijft met zijn nichtje op het landgoed achter. Zijn moeder blijft haar brochures bestuderen en merkt niet wat voor een inferno de anderen op het landgoed hebben moeten oormaken. Sonja ziet de dokter vertrekken en is zich ervan bewust, dat zij geen hoop hoeft te koesteren ooit de echtgenote van Astrow te worden en de njanja kan het middageten weer in de middag opdienen, terwijl de zonderling Telegin zijn gitaar blijft bespelen, zoais hij dat al deed vanaf de dag na zijn huwelijk, toen zijn vrouw hem verliet. De voorstelling was geheel in de Scha- roffstijl gehouden. Ook al ontbrak de traditionele openingsscène van het Rus sische lied, men kwam al gauw in de sfeer, die bepalend is voor de voorstel ling en waarmede het welslagen is ge moeid. De sfeercontinuïteit was voor treffelijk. Han Bentz van den Berg als Astrow en Magda Janssens als de njanja toonden dat er iets gaande was. Men heeft Tsjechow wel eens verweten, dat zijn toneelspelen een grote „mime" zijn. Dit speciale gezicht heeft H. Bentz van den Berg van het begin af aan meester lijk getoond. Later bereikte hij hoogte punten in zijn acteerkunst, die groots waren. Ko van Dijk in de titelrol had momenten van bekiemmenden agressi viteit, maar ook momenten van intro spectieve rust, waarbij het deerniswek kende ideaal getypeerd werd. Onver getelijk is zijn creatie in het derde en vierde bedrijf, waarin hij het bewust wordingsproces voleindt met een moord aanslag die mislukt en die moet worden gezien als een symbool voor zijn eigen mislukt leven, dat hij wil beëindigen met morfine, maar waarin hij niet slaagt. Ellen Vogel als Sonja was de incarnatie van het meisje, dat gekweld wordt door het besef niet knap te zijn en dat haar liefde voor Astrow nooit beantwoord zal zien. Haar epiloog is een voortreffelijke afsluiting van haar gave creatie. Paul Huf als de emeritus hoogleraar toonde een man. die Tsjechow beschrijft en die ieder woord uitspreekt met de intonatie de relevant is voor zijn karakteriologie. Zijn tweede echtgenote Hélène werd door Ank van der Moer vertolkt. Zij is de vrouw, die als een Oblonowa zich verveelt en alleen door haar lichamelij ke verschijning meewerkt het rustige evenwicht op het landgoed te verstoren. Mevrouw Royaards als de moeder van Serebrjakow's eerste vrouw, die nog steeds de oud-hoogleraar verafgoodt, was in haar weinige woorden steeds raak en in haar spel overtuigend. De karakterrol van Pierre Myin van „Wa fel" was verrukkelijk en respect afdwin gend. De geluiden achter het décor waren weer van onontbeerlijke kwaliteit. Het décor zelf, van André Andrejew was diep, duidelijk en sfeervol. De voorstelling van Scharoff en de toneelkunstenaars van de Nederlandse Comedie heeft diepe indruk nagelaten. Men verzuime niet deze gave uitvoering te gaan zien. Bu. Met het gezamenlijk zingen van het Veni Creator hebben de ruim 1000 gedele geerden van de verschillende vrouwen organisaties uit de gehele wereld zondag te Rome haar internationaal congres on der leiding van Mie Du Rostu. presidente van de Wereldunie van Katholieke Vrou wenorganisaties geopend. In de ruime vergaderzaal van de Domus Mariae, waarin de vergaderingen van dit congres gehouden worden, begonnen de bespre kingen en discussies over de roeping van de katholieke vrouw in de moderne we reld. Kardinaal Pizzardo was als bescher mer van de Wereldunie bij de opening van het congres aanwezig. Tijdens de spe ciale audiëntie in zijn zomerverblijf te Castel Gandolfo heeft Z.H. de Paus de zending van de katholieke vrouwen in deze wereld belicht en vooral de nadruk gelegd op de noodzakelijkheid, dat alle katholieke vrouwenorganisaties tot de sociale opvoeding van de plattelands' vrouw moeten bijdragen. Tot de Nederlandse delegatie behoren mgr. dr. Ramselaar, president van het klein-seminarie te Apeldoorn en mgr. Eras, pastoor te Vught. voorts tien afge vaardigden van de katholieke organisa ties voor vrouwen en meisjes in Neder land. Aldus meldt het KNP. Z. H. Exc. Mgr. M. A. Jansen, Bisschop van Rotterdam, heeft op zijn verzoek eervol ontslag verleend aan de zeereer- waarde heer W. P. J. Janus, die pastoor was te Bodegraven. Tot pastoor aldaar is benoemd de zeereerw. heer P. de Groot, die pastoor was te Oude Tonge. Tot pas toor in Oude Tonge is benoemd de wel- eerw. heer A. A. H. M. Oeverhaus, die kapelaan was te Den Haag (H. Familie). Zaterdag is prins Albert van België uit het kinderziekenhuis te Boston ontslagen. Hij heeft daar zoals gemeld enkele weken geleden een operatie aan de hart slagader ondergaan. Met ingang van 1 oktober is de export van bonen naar Belgie weer mogelijk, De minimumprijsregeling voor dit pro- dukt komt dan te vervallen en er kunnen dan door de Nederlandse veilingen weer uitvoermachtigingen worden afgegeven Z. H. Exc. mgr. W. Mutsaerts, bisschop van 's-Hertogenbosch, heeft zondag in de kloosterkapel van de Paters Montfortanen te Oirschot de volgende H.H. Wijdingen toegediend. Tonsuur aan de eerw. fraters Fr. de Beider, R. van Liedekerken, P. de Waard, N. Buisman, J. Backwinkel, L. Ammer- laan, A. v. d. Schoot, Fr. Diederen, J. van Zeist, P. Hoffman, J. Gelissen, H. Kley- kers, J. van Osch en H. Jansen van de Sociëteit der Paters Montfortanen. Vier mindere Orden aan de eerw. fraters H. Drove, Fr. Haase, J. Zornhagen, L. v. Winden, D. Boormans, J. Haan, W. Vater, L. Brinkman, A. de Munter, J. Vangenug- ten, J. Janssen, H. Dieters, H. Louis van de Sociëteit der Paters Montfortanen. H. Subdiaconaat aan de eerw. fraters A. Melz, J. Ruhs, G. Schrama, J. Sijm, J. Schrama, J. Braken, J. v. Loo, J. Even, C. Voncken en P. Out van de Sociëteit der Paters Montfortanen; W. Uijen en B. Sar- neel van de Orde der Bernardijnen van de Abdij „Mariënkroon" te Nieuwkuijk; A. Scott van de Orde der Kruisheren. (Vervolg van pag. 1) Helaas doet zich thans over vrijwel de gehele wereld het verschrikkelijke ver schijnsel voor, dat er inderdaad te wei nig priesters zijn. De wereld roept om priesters. Misschien is de priesternood bewust nog nooit zo hevig aangevoeld als thans. Niet alleen schreeuwen de Missie gebieden om priesters, maar ook daar waar de Kerk al eeuwen gevestigd is, bestaat een groot priestergebrek. In verschillende landen is het aantal priesters, absoluut genomen, niet minder dan vóór de oorlog. Aan de ene kant vraagt echter de bevolkingsaanwas om meer priesters en aan de andere kant vraagt de ontwikkeling der huidige maat schappij om een steeds groeiende, steeds intensievere zielzorg. De techniek en de verstoffelijking der maatschappij doen de mensheid steeds meer hunkeren naar geestelijk brood, naar het verlossend woord en de verlossende Boodschap van Christus. En dat brood moet de priester breken. Deze toestand constateren wij ook in ons land en in misschien nog verhoogde mate in ons bisdom. Ons nog zo pas op gerichte bisdom Rotterdam staat voor vele, bijna onoplosbare problemen en kwesties, maar een van de grootste zor gen. zo niet de grootste voor de toe komst van de Kerk in ons bisdom en daarmede ook van u aller zieleheil is: de zorg voor heilige priesters pn ook voor een voldoend aantal priesters, en dus ook voor zorg. dat de kandidaten voor het priesterschap zo nauwgezet mogelijk voor hun taak worden voorbereid en opgeleid. Nóg groter dan de zorg voor de kerken bouw is het probleem der roepingen en der priesteropleiding. Wanneer ik als uw bisschop ben aangesteld om uw zie leheil te behartigen, dan zie ik als het eerste probleem, dat moet worden opgelost, het probleem der priesteropleiding. Dezer dagen ontvangt u allen een uit voerige brief van mij. Uw pastoor zal zorgen dat deze u bereikt. Daarin zal ik deze problemen nader voor u uiteen zet ten. Reeds thans echter wil ik u mede delen, dat ik besloten heb in de allernaas te toekomst een klein seminarie te bou wen. Het bestaande seminarie „Hageveld" te Heemstede, thans ressorterend onder de bisschop van Haarlem, in welk semi narie ook onze kandidaten voor het pries terschap gastvrij worden opgenomen, is te klein geworden voor beide bisdommen zodat we, eigenlijk gelukkig, genoodzaakt zijn een nieuw seminarie te bouwen, en dat wel op zo kort mogelijke termijn. Langer wachten is eenvoudig onmogelijk. U weet waarschijnlijk, dat de Paters Franciscanen zo welwillend zijn geweest om voor enkele jaren een hunner gebou wen aan ons te verhuren, het kasteel „Stoutenburg", in de nabijheid van Amers foort, om ons tenminste voor korte tijd uit de nood te helpen. Maar dit kan slechts een voorlopige oplossing genoemd wor den. De bouw van een eigen, nieuw semi narie, is dus broodnodig. Het zal wor den ONS seminarie, d.w.z. bestemd niet zo zeer voor de toekomstige priester kandidaten zelf, maar vooral voor u. ge lovigen van ons bisdom. Daar immers zullen de priesters worden opgeleid, die voor u en uw kinderen later het geeste lijk brood van de Blijde Boodschap zullen breken. om de bouw van dit seminarie te finan cieren. Een seminarie-bouw roept vele problemen op. problemen van theologi sche, pedagogische, psychologische en wetenschappelijke aard, want op al deze gebieden dient men zich te voren terdege te beraden, wil een seminarie in de mo derne samen'eving aan zijn doel als op leidingscentrum voor toekomstige pries ters beantwoorden. Het spreekt vanzelf, dat op deze gebieden advies wordt inge wonnen bij degenen, die ter zake kundig kunnen zijn. Maar een seminarie-bouw is ook een financiële zaak. waarbij ik zeker ook voorlichting vraag aan degenen, die op dit gebied deskundig mogen ge acht worden. U allen echter heb ik nodig om de financiering mogelijk te maken, want u begrijpt dat het hier gaat over een bedrag van enkele miljoenen. Over enige maanden zal er in iedere parochie van ons bisdom een actie worden begonnen om dit enorme bedrag bijeen te brengen. Maar om de eerste kosten reeds te kunnen dekken zal er a.s. zondag een grote collecte worden gehouden. Deze collecte moet een eerste stoot zijn: zij zal ook het bewijs moeten leveren, dat u achter uw bisschop staat ter verwezen lijking van dit voor ons bisdom zo noodza kelijke, maar ook stoutmoedige plan. Het moet toch mogelijk zijn om dit plan, hoe stoutmoedig ook. ter verwerkelijken, in dien wij allen onze financiële krachten en mogelijkheden inzetten. U zelf en uw kinderen vragen om brood: het stoffelijke brood met alles wat er verder op stoffelijk gebied nodig is, nog meer vraagt u en vragen uw kinderen om het geestelijke brood, de verkondiging van Gods Blijde Boodschap. Laat het niet zijn wat de profeet Jeremias in zijn da gen schreef: „De kinderen vroegen om brood, maar niemand, die het hun brak". Begaan met de ontstellende zielenood van het ogenblik en bevreesd voor de zie lenood van de toekomst, vraag ik, als uw bisschop, u-allen om de steun van uw gebed voor vele en heilige priesters en uw stoffelijke steun voor de bouw van ons nieuwe seminarie. Broeders en Zusters in Christus: vol vertrouwen houd ik a.s. zondag mijn ledi ge handen vóór u en ik bedel u om de graankorrels van uw bezit. God zal van die graankorrels het geestelijk brood ma ken van Zijn genade en zegeningen, aan u en aan uw kinderen tot in de verre toekomst. Om deze reden is het, dat ik een krach tig en apostolisch beroep op u wil doen „Verscheidene onderzoekingen wijzen erop, dat ongeveer een procent van onze bevolking (ongeveer 100.000 Nederlanders) aan astma lijdt. De bedragen die tengevolge van deze kwaal aan ziekengeld en inva- liditeitsrente moeten worden uitgekeerd, zijn niet onbelangrijk en in de loop van de laatste twintig jaar ongeveer verdrie voudigd." Aldus sprak prof. Muntendam, direc teur-generaal van de Volksgezondheid in een rede, die hij hield ter officiële ope ning van de „Eugenia-astma-kliniek", die in een naast het Nederlandse sanatorium te Davos gelegen villa is ingericht. De opening van dit gebouw vond plaats tijdens de jubileumbijeenkomst te Davos ter gelegenheid van het zestigjarig be staan van het sanatorium. Prof. Muntendam zei verder, dat het nodig is tot een georganiseerde astmabe- strijding te komen, zonder dat men daar mee hoeft te wachten, totdat met zeker heid de oorzaken van deze ziekte bekend zijn. Spr. stelde, dat astma, gezien de frequentie en de spreiding, een ziekte van sociale betekenis is. Mr. M. P. Plantenga, een neef van de oprichter van het santorium, had namens het gemeentebestuur de jubileumbijeen komst geopend met een toespraak, waarin hij de historie en vooral de moeilijke be ginperiode nog eens in het licht stelde. Met grote erkentelijkheid sprak hij over de Zwitsers, die het mogelijk hebben ge maakt, dat in deze enclave in hun land een echt Nederlandse gemeenschap heeft kunnen groeien. De geneesheer-directeur, dr. P. Zui- dema, die zijn rede de titel: „Waar staan wij, waar willen wij heen?" had gegeven, zei o.m.: „De tuberculose als volksziekte gaat in Europa in betekenis afnemen, maar zouden de sociale omstandigheden slechter worden, dan kan met een toe neming van de ziekte zeker worden ge rekend. Echter komen nu andere ziekten van de longen en de ademhalingswegen meer op de voorgrond. Het astma bronchiale, de chronische bronchitis en het emphy sema pulmonum zijn ziekten, die veel levensgeluk vernietigen. Elk jaar sterven ongeveer zeshonderd Nederlanders, bij wie de diagnose bronchiale is gesteld. De sterfte hieraan is vrijwel gelijk aan die aan longtuberculose." Spr. vertelde verder, dat het bestuur van het sanatorium het belang van de be strijding van deze ziekten heeft ingezien en omdat de medische ervaring te Davos heeft geleerd, dat het klimaat daar bij uitstek gunstig is voor lijder aan chroni sche bronchitusaandoeningen, heeft men besloten er actief aan deel te nemen. Naast het sanatorium, waar men de patiënten met longtuberculose zal blijven behande len, zolang deze ziekte blijft bestaan, zal nu, zij het nog slechts op beer bescheiden schaal, een begin worden gemaakt met de klinische behandeling van lijders aan astma bronchiale en chronische bron' chitis. Horizontaal: 1. verzet, 6. meisjesnaam, V. vr. munt, 9. jaargetijde, 11. klokken, 13. Eng. voegwoord, 14 familielid, 16 voetbalvereniging (afk.), 17. reeds, 19. waterhoogte (afk.), 20. onmeetbaar getal, 21. deel van een schip, 22. als volgt (afk.), 23. afstandsmaat (afk.), 24. geheel de uwe (Lat. afk.), 26. familielid, 28. titel (afk.), 30. transportonderneming (afk.), 32. naaigerei, 34. bediende, 36. spoedig, 38. opstootje, 39. bestendig. Verticaaf: 1. olienootje, 2. knaagdier, 3. duur van eb en vloed, 4. zangnoot, 5. horde, 6. deel van het kippehok, 8. ge lofte, 9. verlichtingsartikel, 10. en omge keerd (afk.) 11. vogel, 12. gewapende ge leide, 15. zware hamer, 18. jong dier, 19. deel der wet (afk.), 23. verlichtingsartikel, 25. hijswerkfcuig, 27. smalle weg, 28. de data (afk.), 29. te zijner plaatse (Lat. afk.), 21. seconde, 33. lang dun stuk hout, 35. vlaktemaat, 37. getij. Horizontaal: 1. kornuit, 6. stuiter, 11. ruk, 12. rot, 14. ree, 15. sr., 17. moker, 19. e.k„ 20. tik, 22. som, 23. lus, 25. ade, 26. eerste, 29. slapen, 31. oer, 32. Bep, 34. Eli, 35. lam, 37. overste, 40. non, 42. e.v.. 43. ah, 44. ons, 46. treiler, 49. aap, 51. tor, 53. rem, 54. eel, 56. initia, 59. teller, 61. fel, 62. pil, 64. pit, 65. ent, 66. as, 68. regen, 71. d.i„ 72. keg, 74. een, 75. loo. 77. tartaar, 78. stamper. Verticaal: 1. kasteel, 2. r.r., 3. nul, 4. uk, 5. trom, 6. stel, 7. ur, 8. iet, 9. te, 10. rekenen, 13. o.k., 16. Rie, 17. moe. 18. rus, 19. Ede, 21. krom, 22 stro, 24. slee, 25. apin, 27. se, 28. eer, 30 al, 32. bever, 39. psalm, 36. aan, 38. ver, 39. the, 41. ora, 44. olifant, 45. stil, 46. trip, 47. ier, 48. reet, 49. alle, 50. portier, 52. o.t., 55. el, 57. nes, 58. air, 59. tin, 60. end, 63. leer, 64. pens, 67. met, 69. ge, 70. dom. 72. kr„ 73. ga, 75. la, 76. op. Morgen zal tijdens een bijeenkomst in de aula de Nijmeegse Neerlandici-vereni ging de oud-hoogleraar van de Kath. Uni versiteit prof. dr. G. Brom huldigen. De huldiging geschiedt naar aanleiding van het feit. dat het dit jaar een halve eeuw geleden is, dat prof. G. Brom aan de Universiteit van Utrecht promoveerde tot doctor in de ietteren en wijsbegeerten. Zijn dissertatie droeg als titel „Vondels bekering". Promotor was prof. dr. J. W. Muller. Tijdens de bijeenkomst in de aula spreken dr. K. Smits, bibliothecaris aan de r.-k. Universiteit, en dr. J. Starink, beiden oudleeriingen van prof. Brom. Prof. Brom werd op 17 april 1882 te Utrecht geboren. Sinds de oprichting van de Universiteit van Nijmegen in 1923 was hij hoogleraar in schoonheidsleer en kunstgeschiedenis. Vanaf 1946 doceerde hij Nederlandse en algemene letterkunde. Prof. dr. W. J. M A. Asselbergs volgde nrof. Brom in 1952 op. Prof. Brom woont thans te Wychen, 27). Een smeris. Geen erg deftig woord, zei Paddy, terwijl hij bedaard een rookwolk uitblies. Ik ben bij de Koninklijke Canadese Bere den Politie. Dus toch een smeris. Ben je niet een beetje ver van huis? Ja en nee, zei Paddy. Hij bestudeer de hem met zijn schitterende zwarte oogjes. Onze landen liggen dicht bij el kaar. Soms werken we samen. En wat zoek je, Paddy? Paddy antwoordde niet dadelijk. Ter wijl hij hem aankeek kreeg Clint het ge voel alsof de kleine man hem taxeerde. Ik" zit een beetje in het nauw, sprak Paddy tenslotte. Ik heb hier niet het recht iemand te arresteren, maar er zijn ande ren, die wel de bevoegdheid hebben en die daarvan gebruik zullen maken als ik het vraag. Nu kunnen we twee dingen doen, Clinton. Ik kan je in bewaring la ten nemen, zodat we te allen tijde over je beschikken kunnen. Dat zou volgens de regels van het spel zijn. Ik ben erg op spelregels gesteld, evenals mijn inspec teur en de gerechtshoven. Precies, zei Clint, en als je dat doet? Paddy schudde krachtig zijn hoofd. Stil, laat me nou uitpraten. Hij zocht in zijn zakken opnieuw naar lucifers. Maar er zijn ook ogenblikken, Clinton, waarop we de spelregels naar de maan laten lopen. Dan moeten we alles gebrui ken wat we in handen krijgen. Paddy rechtte zijn schouders. De veran dering, die zich aan hem had voltrek ken, was bijna angstaanjagend. Ondanks voddige kleren, ondanks zijn droogko mieke toon, was hij de grimmige speur der, die zich door geen vrees of medelij den van zijn weg zou laten afbrengen. Wat wil je Clinton? Veilig opgebor gen worden, of nog een poosje als lok aas voor de tijgers dienen? Ik blijf hier. Begin dan bij het begin, zei Paddy. Alles was jij je herinneren kunt. Ik heb het van Dewy gehoord wat ze uit je heeft kunnen wringen, maar ik wil het van jou nog eens horen. Misschien kan één woord ons uit de droom helpen. Hun wandeling in Martinez op zaterdag avond verzweeg Clint. Daar had de po litie niets mee te maken. Maar voor de rest vertelde hij alles, zittend op de rand van het bed, met de blik van de scherpe zwarte ogen op zich gericht. Paddy had zijn pijp opgerookt eer Clint met het relaas klaar was. Is dat alles? vroeg hij toen. Gaat je geheugen niet verder terug dan de avond, waarop jullie die Chinees met zijn blikken bus opgepikt hebben? Nee! Clint sloeg met zijn vuist in zijn andere handpalm. Zo is het gedaan. Af en toe herinner ik me iets, maar het is niet wat ik nodig heb. Hij fronste zijn wenkbrauwen en spande zich in om te denken. En toen Aleko je aannam, vroeg Paddy, wist je toen niet wat voor iemand hij was? Nee. En ik weet het nog niet. Hij was een doodgewone oude visser, die mij een kans wilde geven. Maar ik snap het nou wel Paddy, het zou de mensen te denken gegeven hebben, iemand die in zijn eentje op zee ging vissen. Hij had een compagnon nodig om de schijn te redden. En een toffe jongen, die door de po litie op zijn hielen werd gezeten, kwam hem heel goed te pas, zei Paddy. We hoorden dat je hem als een rijpe appel in de schoot was gevallen? Hoe wist je dat We hielden al lang een oogje op ka pitein Johannsen. We wisten, dat hij kort voordat jij aan boord kwam zijn vorige compagnon verloren had; de man was verdronken op zee. Hou we hebben het stoffelijk overschot van Aleko gevonden. Dat vind ik jammer. Hij behandel de me goed. Paddy ging naast hem op het bed zit ten. Je hebt me een pak van mijn hart genomen. In ons beroep zijn we nu een maal erg slecht van vertrouwen, maar ik ben bereid je te geloven. Wat je verteld hebt, past precies bij hetgeen we al we ten. Als je één van hen was, had je al lang achter de tralies gezeten, als je ten minste de strop al niet had gehad. Nu geloof ik dat je wel vrij uit zult gaan., als je er levend afkomt. Wat bedoel je Je hebt een uitstel gekregen Clint, zei Paddy ernstig Het was niet hun be doeling, dat je levend aan wal zou komen. Daarvan ben ik overtuigd sinds ze de boot verbrand hebben. Wie zijn het allemaal, Paddy? De Peddars, oom en neef. En nog een paar andere misdadigers. Waarbij één heel gevaarlijke. nDe dominee We kunnen niet bewijzen, dat Dr. Morse een ander is dan voor wie hij zich uitgeeft. Een voormalig zendeling, die rus tig van zijn eigen geld leeft. Geld, dat hij bij de dood van zijn vrouw gekregen heeft. Gissen heeft geen zin, Clinton. Maar hij kende Aieko. Niet gissen! zei Paddy scherp. We hebben alleen iets aan hetgeen je je her inneren kunt en wat je onder ede kunt verklaren. Goed. Maar vertel me dan dit. Joe Peddar had het vandaag op mijn teven gemunt en ik geloof niet, dat het hem alleen om Dewy ging. Hoe zit dat dan? Daar kan ik geen antwoord op ge ven. Maar ik heb gehoord dat je hem aanleiding genoeg hebt gegeven, dus kunnen we Joe er beter buiten laten. En Aiia? Zit zij ook in het komplot? Ik denk van wel. Die vrouw is een duivelin. Heb je gezien hoe ze Devv aan kijkt 1 Ja. Devvy denkt dat ze betaald wordt om te spioneren. Ik geloof dat ze jou ook verdenkt. Mogelijk. Dus zo staan de zaken, Clinton. Je ziet, het is een ingewikkelde affaire, en het lijkt erop, alsof we zijn vastgelopen. Toen ik vanochtend de „Helene" zag had ik het bijna zei Clint. Morgen gaan ze naar Martinez, wanneer de boot aankomt. Als ik haar met hen in de boot zie, her inner ik me misschien weer alles. Best mogelijk. Paddy dacht enige ogenblikken na, ter wij] hij de uitgedoofde pijp tussen zijn tanden hield. We hebben weinig zeker heid, maar dit is geen zaak die we met vingerafdrukken en microscopen kunnen oplossen. Probeer het. Neem morgen Dev- vy's boot en ga erheen. Houd je mond dicht en je ogen open. En je handen thuis. Oké. En blijf van de „Helene" vandaan. Ze lopen rond met het plan je te ver moorden sinds ze weten, dat je levend aan wal bent gekomen. Zo gemakkelijk zal het ze niet af gaan. Hij grinnikte tegen Paddy. De kleine man stond hem bijzonder aan. Maar Paddy's gezicht bleef ernstig. Wees voorzichtig. Ik ben op jou gesteld, Clinton. Joostmag weten waarom. Ver geet niet. dat we met moordenaars te doen hebben. Het was de bedoeling, dat jij, net als Callahan, alleen in de boot aan de stroom prijsgegeven zou worden. Maar het geluk is met je geweest en Devvy. IWurüt vervolgd).

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1957 | | pagina 3