^O-jarige Willem Andriessen ere
burger van Amsterdam
Pamfletten-oorlog van Oranje
tegen Spanje
Josephine Bakers
Regenboogstam
Weer
Davitamon IO
aeefjb de
weerstand
Tweede Kamer kritiseert de
belastingverhogingen
Kinderrijke gezinnen geraken
in de knel
Oók al aan
de sigaar?A
He! getuigenis van het Lekenapostolaat
y
Tb
K
HM
mm*
Terugblik op het Tweede Wereldcongres
&f ü'J
lKV
V
onder Kanaal
n van Kiel
T°cin
Z.W.O. subsidiëert onderzoek van
dr. B. A. Vermaseren
Verschuiving van lasten
naar bedrijfsleven
Getuigenis
Over de grenzen!
Kerk
en w
ereld
Het geven van autorijles
WOENSDAG 30 OKTOBER 1957
PAGINA 3
iy,c£
d»)IJ
liiltiISK
Huitj
D
]S>ng in Amsterdams Conservatorium
en
n
*',in
V:
■Vi, Met
iTGENOTEN van sint
bans 25 jaar in
op he Nederland
mm
Bedoeling van het onderzoek
Defensie wel zuinig genoeg?
Mr. L. C. BAAS
P. G. Hose Raad acht Goudse
gemeenteverordening
ongrondwettig
OM HET SMOKKELEN
AF TE LEREN
Zware eisen tegen
Nederlander en Belg
WEER STAAT VAN BELEG
IN BOLIVIA
a rr®
lit
■fit
»n) \f\°
Ó%1<
-bil .fn'
",1%
•l -
ser eenheid van de 70ste verjaardag van Willem Andriessen, pianist en oud-directeur van het Amsterdamse con-
Tlum, hood wethouder mr. F. H. C. van Wijk de jubilaris de erepenning van de stad Amsterdam aan. Mevrouw
Andriessen kijkt lachend toe.
was er bij gelegenheid van de 70ste verjaardag van Willem
geor,rlP??en' ex-directeur van het Conservatorium, een huldigingsconcert
Kr^115661^ 'n ®ac^lzaal- Wanneer dit festijn had plaatsgevonden in
Autjj.; e zaal van het Concertgebouw was het ook tjokvol geweest. Willem
«^jJ8*11 heeft in den lande duizenden vrienden. Zijn bezielend kunste-
hei,j i aP' «jn spreekwoordelijke sympathie, zijn eenvoud en zijn hartelijk-
^,,en zÖden draden gespannen naar alle oorden van het land, en
nU 'Willem" eens in de bloemetjes zien zitten. Hij had nu
niet "re®e'en zoals hij het modest noemt als hij moet gaan optreden
en 0üi S toe te lichten zijn specialiteit alleen maar „zitten te zitten"
etvust de handen nog wat nauwer aan te trekken.
e dacht,
1 'Woiiderkind Mozart dat herhaaldelijk aan de dames vroeg „houdt
i)H van mij?" Jammer, dat er geen honderden Willem Andriessens
aar ,ff kunstenaarswereld, artiesten die zon uitstralen en banden van
C sympathie smeden.
en aan van Beethoven die als motto had „van hart tot hart"
^tt ^esWu;tse ministerie van verkeer
S°-tis eeSedeetd, dat het met een con-
C°1t]
van Duitse ondernemingen een
laa c- heeft gesloten
van >!en
voor de aanleg
j. Verkeerstunnel onder het Kanaal
Ut
zal
dit werk, dat vier jaar zal
een
^klri1^n gemoeid.
bedrag van 48 miljoen
ijd -—«eld. Voor voetgangers en
öe 6rs ^omt er een aparte tunnel.
kaa'kru»n6* ^omt in de plaats van een
Jü' die hf+an v°ór de eerste wereldoor-
ka nd ,v&r^eer tussen Duitsland en
Vft"aal v, meer kan verwerken. Het
°r Sro»pan Kiel i,s het drukste kanaal
schepen ter wereld.
va3'50?331 kaPittel van de Tocht-
C ^her Sint-Frans, dat op 2 en 3
fle. ötie-00r j Amersfoort in het con-
Vielj^hourtr. Grasheuvel" zal wor-
55 SSJ' dat dd"' za! feit worden ge-
eSing UJt Frankrijk afkomstige
-„„„„'la.,ar in Nederland bestaat.
Schev nd za^ deer W. Vergroes-
Bven eniïl2en een historisch over-
van de Nederlandse bewe-
l^ciïida
S(itj6r OFMrHinj?eidt Pat€r dr. Rigobert
V» over r, .ssie in met een toe"
korri^Veg nasJ'lv j£iguur van Maria op
Ihe?n'1 Se zier, ?i° Dit onderwerp moet
«s een onderdeel van hot
7n a en rtp |?sPreksschema voor 1958.
Zi e Toch Kerk
St^door hSP6rn°te,n van Sint-Frans willen
"iSai ,8edachtBmaken van tochten de pel-
v, 1 kar,., .e. eigen maken. Het Natio-
a^e Nedari e,iaarlijkse bijeenkomst
- derlandse Tochtgenoten
De ,,intrada" van de avond was „mol-
to maestoso". Aan bestedingsbeperking
werd geen ogenblik gedacht. Liefst door
zes trompettisten plus orgel werd de
„Feestfanfare", voor deze gelegenheid
gecomponeerd door Ernest Mulder, ge-
intoneerd. Onder de plechtige feestklan
ken betraden de heer en mevrouw Wil
lem Andriessen, gevolgd door familie
leden en genodigden de zaal. Jan Odé,
de huidige direceur van het Conserva
torium, sprak een geestige welkomstre
de. Hij memoreerde het warme hart van
de jarige dat nooit uit berekening, doch
steeds van binnenuit goedheid uitstraal
de. Hij vond Andriessen een speciaal
specimen van het menselijk geslacht.
Twee oud-leerlingen, Johan van den
Boogert en Gérard van Blerk, betraden
toen het rijkelijk met bloemen ver
sierde podium om uitstekende en zeer
muzikale manier de „Haydn Variaties"
op twee vleugels te vertolken. Drie lie
deren van Andriessen, innig bewogen
gezongen door Herman Schey en ver
fijnd begeleid door Nelly Steuer-Wage-
naar. belichten zijn compossitorisch
talent.
Wethouder Van Wijk, vertegenwoordi
ger van het gemeentebestuur, was ver
heugd Andriessen de penning van de
hoofdstad te mogen uittreiken en hem
evens tot ereburger te benoemen, het
welk een ovationeel applaus ten gevolge
had.
De Huldigingsrede" werd geestig en
raak door prof. dr. K. Ph. Bernet Kem-
pers uitgesproken. Hij deed dit vooral
graag om uiting te kunnen geven aan
aller dankbaarheid. Hij verzocht de
grammofoonplatenmaatschappijen aan
dacht te willen besteden aan de Beet-
hovenvertolkingen van Willem Andries
sen, die niet voor het nageslacht onbe
kend mogen blijven.
Willem Andriessen improviseerde een
hartelijk dankwoord, allereerst tot God,
daarna tot het gemeentebestuur en de
ontelbare vrienden. Ook mevrouw An
driessen werd in zijn speech betrokken.
Het „Te Deum" van Anton Bruckner,
werd gloedvol uitgevoerd door het con-
servatoriumkoor en -orkest onder leiding
van dr. Anthon van der Horst.
O. v. H.
Gen
010 fan de mode voor de lente
ih 5^biez 7gro
°hc!en welke het huis Marcus
luift j eeft gehouden, droeg man-
toiïetje, dat van zijn
he
*to,
en
et is
naam „Exotique" mee-
een driedelig ensemble in
^ie, waarvan het driekwartse
"dt, e len het gesloten gedragen
fo de Sn ^eux-Pieces kan maken, ter-
lurk ook apart kan worden
gedragen.
De Nederlandse Organisatie voor Zui
ver Wetenschappelijk Onderzoek heeft
dr. B. A. Vermaseren, leraar in de ge
schiedenis aan het O. L. Vrouwe Lyceum
te Breda een subsidie verleend voor een
onderzoek naar de ondergrondse pers van
Willem van Oranje. Deze subsidie stelt dr.
Vermaseren in staat een studiereis naar
Ziirich te maken om daar zjjn onderzoek
te beginnen naar de vele in het Duits
verschenen pamfletten over de Nederland
se opstand tegen Spanje, die klaarblijkelijk
door de orangistische partij werden geïn
spireerd. Het bedoelde onderzoek is te be
schouwen als een gevolg op de dissertatie,
die dr. Vermaseren heeft geschreven over
de katholieke Nederlandse geschiedschrij
ving in dc zestiende en zeventiende eeuw
over de 80-jarige oorlog.
De strijd van Willem van Oranje tegen
Spanje werd begeleid door een papieren
oorlog, die zich uitte in tal van pamflet
ten en schotschriften, niet alleen hier in
het geheim gedrukt, maar zelfs in Franse,
Duitse, Engelse en Latijnse vertalingen
in het buitenland verspreid. Het doel van
bet onderzoek is allereerst een poging te
doen de namen van enkele drukkers en
zo mogelijk van enkele auteurs van deze
pamfletten te achterhalen; vervolgens een
onderzoek naar degenen, die deze ge
schriften in het buitenland hebben ver
spreid en naar de wijze waarop dit is ge
schied. en ten derde in hoeverre deze
pamfletten de toenmalige buitenlandse ge
schiedschrijvers hebben beïnvloed bij
het te boek stellen van Oranje's strijd te
gen Spanje; want dat dit gebeurd is. is
reeds gebleken. Een voorbeeld hiervan is
het samenvattend historisch overzicht
van ons verzet tegen Spanje door de Ba-
selse jurist Adam Henricpetri. Deze had
namelijk veel contact met de daar woon
achtige Nederlanders en misschien zelfs
met Willem van Oranje. Zijn in 1575 van
de pers gekomen boek werd enige jaren
later in het Frans en in het Nederlands
vertaald, waarbij het anti-Spaanse karak
ter nog eens extra werd geaccentueerd,
en nog later in het Engels. Henricpetri
heeft bij zijn werk gebruik gemaakt van
de hem ten dienste staande pamfletten uit
de jaren 1566-1570, welke pamfletten dr.
Vermaseren met de gevonden vertalingen,
voor zover zij betrekking hebben op de
gebeurtenissen van die dagen, onder de
loep zal nemen, om aan de hand daar
van de verspreiding te bestuderen. Het
grote aantal Duitse vertalingen is te ver
klaren uit de vele Duitse connecties van
Oranje.
Het onderzoek van dr. Vermaseren is,
zoals boven gezegd, voornamelijk gericht
op de drukkers en samenstellers van deze
geschriften, die als bron dienden voor
Franse en Duitse historici. Centra van
verspreiding in het buitenland waren
Straatsburg en vermoedelijk ook Basel en
Genève. Op het ogenblik houdt dr. Ver
maseren zich bezig met hetgeen van de
zijde van Oranje over de Spaanse Inquisi
tie is verspreid. Hierover verscheen na
melijk in 1567 een anoniem pamflet, dat
onmiddellijk door Oranje's aanhang in
verschillende talen werd vertaald.
Bij zijn studie zal dr. Vermaseren ook
de inhoud van de pamfletten, bijvoorbeeld
gepubliceerde brieven, vergelijken met
efficiöle tekst van de corresponderende
stukken. Een voorbeeld hiervan is het ver
zoekschrift der edelen aan Margaretha
van Parma, in tal van edities verspreid
en telkens vermeerderd met nieuwe docu
menten.
Het onderzoek van dr. Vermaseren zal
afgesloten worden voor de periode 1590-
1600, toen de werken van grote historici
het licht zagen. Het nu ondernomen werk
heeft namelijk mede ten doel hun bron
nen en samenhang te onderzoeken.
(Van onze correspondent)
JOSEPHINE BAKER heeft haar
verstandelijke superioriteit boven zo
veel blanke artiesten getoond door
met haar exhibities op te houden
toen de tijd gekomen was dat zij aan
haar vermaardheid niets meer had
toe te voegen. Ze is toen het kasteel
Milandes gaan bewonen, hoog boven
de rivier gelegen in het mooiste ge
deelte van de Dordognestreek. Ze
heeft er niet alleen d'e slotvrouw wil
len spelen die veel goeds wilde doen
in haar streek, maar ook van Milan
des een renderende attractie voor
toeristen willen maken. De kijkers
betalen en Josephine Baker kasteel
vrouw, dat trekt. Maar zij heeft met
Milandes nog iets anders voor. Vol
gens een prospectus wil ze van Mi
landes een „pelgrimsoord" maken
van internationale vriendschap
waarvoor natuurlijk, vooral in deze
tijd niet genoeg gedaan kan worden.
Het is al overbekend hoe Josephine
Baker dat wil doen. Ze heeft zelf ge
noeg van het rassenvooroordeel ge
leden, om niet met alle middelen, die
haar ten dienste staan, tegen het
ras-isme op te komen. Ze heeft het
bewijs willen leveren dat de huids
kleur voor de mensen geen beletsel
is, om broeders te zijn. Zij heeft ne
gen verlaten kinderen uit alle we
relddelen bijeengebracht tot een
kosmopolitische kolonie, die alle re
den hebben het met elkander te vin
den, omdat ze op Milandes een pa
radijs vinden. Het zijn kleuters van
twee tot zes jaar en onder hen be
vindt zich één meisje. Ze zijn afkom
stig uit Korea, Finland, Japan, Co
lumbia, Israël, Frankrijk, Noord-
Afrika en Ghana.
Josephine Baker, die zelf geen kin
deren heeft, weet er alleraardigst
mee om te springen als ze als zorg
zame kloek Akio, Jeannot, Jari,
Luis, Mozes, Jean-Claude, Brahim en
Marianne om zich heen heeft en de
bijna witharige Fin op haar schoot
zich overeind houdt door een stevige
greep in de zwarte kroeskop van
het negertje. Het zevental waarmee
ze naar Parijs was gekomen was heel
zoet en rustig, en zoals ze op de trap
treden van de hal van het Olympia
in Parijs rondom de pleegmoeder wa
ren gezeten, vormden ze, naar wat
met recht genoemd kan worden, een
bijzonder gevarieerd bont groepje in
de stralen van de sunlightswant
er moest druk gefotografeerd wor
den. Dat maakte de kinderen niet
lastig, maar wekte bij ons gemeng
de gevoelens.
WAT HET MERKWAARDIGE 'ex
periment van Josephine Baker voor
die kinderen zal opleveren, die Jo
sephine Baker alle aards geluk
wenst, ligt in de toekomst verborgen.
Wat ons hinderde, v/as dat het sle
pen der kleintjes uit het paradijs
van Milandes naar Parijs voor het
ogenblik een handige reclamestunt
was Josephine Baker heeft een
sprookje geschreven om de aandacht
te vestigen op die kleine kinderge
meenschap die ze om de rassengeva-
riëerdheid de Regenboogstam heeft
genoemd. Voor de uitgaaf heeft ze
Piet Worm de tekeningen laten ma
ken. Bij het verschijnen van de Fran
se uitgaaf heeft ze zich nu met haar
tribu te Parijs willen laten zien. Wat
kan meer trekken dan zo'n bonte
kleutergroep die de verzorgster om
ringt en beklautert in eendrachtig
verlangen naar haar liefkozingen.
Wie zou ze niet in hun paradijs van
Milandes willen gaan opzoeken
Alleen, na de vertoning in Olym
pia voelt men de vraag opkomen
hoe over tien, twintig jaar haar re
genboog er uit zal zien. Zulk een ern
stige proef verdient in stilte te wor
den ondernomen en moet liever niet
als reclamestunt worden gebruikt.
4 fmweer
UMj.'
HET IDEALE VITAMINE-PREPARAAT
FLACONS a 50, 100 EN 500 DRAGÉES
ÉÉN DRAGÉE PER DAG
IS VOLDOENDE
ORGANON - OSS
s
In het voorlopig verslag der Tweede
Kamer omtrent de algemene financiële
beschouwingen in de Miljoenennota 1958
wordt door vele leden kritiek geoefend
op de voorgestelde belastingveriwarin-
gcn. Opgemerkt wordt o.m., dat dc rege
ring alle heil schijnt te verwachten van
het wegnemen van koopkracht. Bij het
bedrijfsleven wil zij dat doen door ver
zwaring van de belastingdruk, speciaal
door investeringsaftrek verder op te
schorten en beperking van de winstmo
gelijkheden door prijsstabillsatie. In de
consumptievp sfeer ziet men voorstellen
tot belastingverhogingen, die een op
waartse druk op de kosten van het le
vensonderhoud zullen uitoefenen. De hier
aan het woord zijnde leden zouden het
prijs stellen van de minister te mogen
vernemen, waarom hij juist deze midde
len de meest geschikte acht voor het te
bereiken doel.
Nog andere leden hadden tegen de aan
gekondigde belasting-plannen vooral
daarom ernstige bezwaren, omdat in de
verhouding tussen de opbrengst van de
z.g. kostprijsverhogende belastingen en
het totaal der belastingen op inkomen,
winsten en vermogen het zwaartepunt
steeds meer komt te, liggen op de laatst
genoemde groep. Terwijl onder het be
wind van minister Lieftinck een verhou
ding van 50-50 als juist werd aangenomen,
is deze verhouding volgens de thans in
gediende begroting reeds 43,8 tegen 56,2.
Wil men de leuze der bezitsvorming ern
stig kunnen opvatten dan zullen in de
fiscale wetgeving inkomen en vermogen
relatief meer moeten worden ontzien en
zal het verbruik relatief meer moeten
worden belast De premie op zuinigheid
en ijver zal moeten worden verhoogd- niet
die op het verbruik.
Naast de beperking van het beroep op
de kapitaalmarkt wil de regering nog een
aantal andere maatregelen nemen, welke
de strekking hebben het evenwicht tussen
de middelen en de bestedingen van het
rjjk tot stand te brengen. Allereerst wordt
genoemd het verlagen van het aandeel
van het rijk in de werkloosheidspremie,
nl. van de helft tot een derde. Deze maat
regel vond geen algemene instemming.
Verscheidene leren hadden tegen een der
gelijke verlaging in het algemeen be
zwaar, omdat zij neerkomt op een ver
schuiving van lasten van het rijk naar
het bedrijsleven.
riis:
Vele leden gaven te kennen, grote of
fers te willen brengen om onze defensie
op peil te brengen en te houden en om
onze internationale verplichtingen na te
komen. Dit neemt echter niet weg, dat
de omstandigheden zo kunnen worden, dat
de eisen van de evenzeer bestaande nood
zaak om onze economische weerbaarheid
op peil te houden, niet te combineren val
len met een onverkort handhaven van de
offers, die thans op defensiegebied worden
verlangd. Indien b.v. het inlopen op het
woningtekort niet behoorlijk kan geschie
den bij een onverkort handhaven van de
tot heden volgehouden defensieinspanning,
dan is het ogenblik aangebroken, waarop
ernstig moet worden nagegaan, of tot een
bezuiniging op de defensieuitgaven moet
worden overgegaan.
Los van deze kwestie staat de vraag, zo
vervolgden deze leden, of op de defensie
niet belangrijke bezuinigingen kunnen
worden aangebracht zonder dat haar
kracht ook maar enigszins zou worden
aangetast. Zij konden zich niet aan de in
druk onttrekken, dat het economisch han
delen in het militaire milieu veel te wen
sen over laat.
Weer andere leden wilden al dadelijk
als hun oordeel uitspreken, dat de schets
van de algemen*. financieel-economische
situatie, welke aan het begin van de Mil
joenennota is gegeven, een te optimisti
sche kijk geeft op de ontwikkeling van
de betalingsbalans voor het loplhde jaar.
Konden vele leden, zich in het algemeen
verenigen met de stelling, dat de huidige
moeilijkheden tot grote terughoudend
heid bij de loonontwikkeling nopen, met
betrekking tot de laagstbetaalde loon-
en salaristrekenden meenden zij. dat reeds
nu van Pen welhaast onhoudbare toestand
moet worden gesproken.
Een andere categorie, waarvoor de hier
aan het woord zijn leden de dringende
aandacht van de regering vroegen, be
treft de kinderrijke gezinnen. Deze leden
meenden, dat de verdere stijging van de
kosten van levensonderhoud voor de ge
zinnen van de loontrekkenden en voor
de zelfstandigen, die uitkering ingevolge
de noodregeling kinderbijslag zelfstandi
gen ontvangen, door een verhoging van
de kinderbijslag gecompenseerd behoort
te worden. Dp gedachten van vele andere
leden gingen in de eerste plaats echter uit
naar een verhoging van de subsidies op
levensmiddelen.
Men had de indruk door een spring
vloed overvallen te worden, zo gauw
men zijn eerste passen gezet had in de
voortgang van dit wereldcongres. Drie
duizend deelnemers uit ongeveer ne
gentig landen moesten alleen al in dc
plenaire zittingen, inleidingen en in
terventies verwerken, die samen meer
dan 30# pagina's folio verslag nodig
hadden. Daarnaast waren er dc „carre-
fours", de „symposia", de manifestaties
en de recepties, en dit alles in het ko
lossale Rome.
Bleek en vermoeid zagen de deelne
mers er op de slotzitting uit. De finish
was bereikt. Sommigen vluchtten snel
naar huis om op verhaal te komen.
Langzaam begint er nu wat liin en
orde te komen in deze overstelpende
hoeveelheid gedachten en perspectie
ven, die over ons heen zjjn gekomen.
Maar een nabeschouwing zal ook nu
nog leiden tot een moment-opname in
een groeiende bezinning.
SVD. „Het uiteindelijk commentaar op
de Evangeliën zal niet geschreven kun
nen worden voordat China, Japan en
India gekerstend zijn". Ontroerend was
de smeekbede van Afrika om steun en
hulp bij de snelle groei naar het Chris
tendom.
Misschien zou een schuldbekentenis
van het westen, die door dr. Marga
Klompé zo scherp tot uiting werd ge
bracht, nog vaker hebben moeten klin
ken als een getuigenis, dat het westen
niet voldoende oog gehad heeft voor
dc universitaliteit van de Kerk.
Zo ook is het congres volgens mij
duidelijk te kort geschoten in het f'
dat niet expliciet erkend werd dat wii.
Christenen van de gehele wereld, mede
schuldig staan aan de crisis van de
huidige wereld. Deze schuldbekentenis
zou inderdaad een antwoord geweest
zijn, dat de wereld in deze crisis zou
hebben kunnen verstaan. Het getuigenis
van de eenheid en de universitaliteit
van de Kerk moet toch het gevolg heb-
De verslaggeving van het
Tweede Wereldcongres voor het
Lekenapostolaat te Rome. moest,
door de grote omvang van het be
handelde onderwerp, noodzakelijk
lijden onder een te grote beperkt
heid. Wij zijn verheugd de lezers
alsnog een samenvattende nabe
schouwing te kunnen aanbieden
van de hand van de leider der
Nederlandse delegatie, mr. L. C.
Baas, waarin de blijvende actuali
teit van het congres-thema en de
noodzaak van voortdurende bezin
ning in het licht worden gesteld.
De belangrijkste waarde van dit con-
gres moet wel gezocht worden in het ge
tuigenis van de eenheid en de univer
saliteit van de Kerk. Een duidelijk La-
tijns, ofwel, Latijns-Romaans overwicht
dat in de verwachting lag, is volledig
vermeden. Wel was er een sterke West-
europese inbreng, hetgeen, gezien de
lekenapostolische activiteit, voor de
hand ligt.
Behalve de welkomstavond en de
slotzitting kwamen vertegenwoordigers
van de volgende landen aan liet woord:
twee uit Italië, twee uit Frankrijk, twee
uit Engeland, twee uit België, twee uit
Nederland en één uit de volgende lan
den: Spanje. Duitsland, Zweden, China.
Japan, India, Oeganda, Chili, Cuba en
de U.S.A. Elke dag had het congres
een andere president, zodat alle we
relddelen hun plaats gehad hebben.
Maar niet alleen kwantitatief kwam
de universaliteit naar voren. Juist de
volkomen onderlinge afhankelijkheid
van alle werelddelen werd voortdurend
expliciet, maar vooral ook impliciet
naar voren gebracht. Zeer scherp werd
dit door prof. Wu uitgedrukt door het
aanhalen van het citaat uit „Through
Eastern Eyes" yan H. .van Straelen
ben dat de wereld gelove zoals in het
Johannes-evangelie gezegd wordt: „Mo
gen zij één zijn, opdat de wereld ge
love".
Zal de wereld de manifestatie van
eenheid en universaliteit echter niet
eerder zien als een vlagvertoon .omdat
de deemoed te veel ontbrak?
Als tweede duidelijk winstpunt mag
wel gerekend worden het feit, dat
voortdurend naar voren kwam dat
elk probleem slechts te bezien is tegen
een veel wijdere achtergrond dan de
grenzen van een land. Het congres zelf
was een poging om aan het bijeen-zijn
van het lekenapostolaat een eestalte te
geven, die past bij de groeiende wereld
eenheid. Uiteraard slaagde deze po
ging niet geheel. Verschillende aspec
ten bleven gevangen in de stunt en de
shsw, Yoorzflver de^a poging wel slaag
de. heeft zij zeker tot gevolg gehad dat
zeer veel deelnemers min of meer een
bekering doormaakten van chauvinis
tische regionale engheid naar wereld
wijde openheid.
Persoonlijk werd ik voortdurend naar
de gewetensvraag gedreven of de ziel
zorg in Nederland zich wel voldoende
bewust is, dat de wereld tot een een
heid groeit.
Wij kunnen in Nederland niet voort
gaan met te uitsluitend te zien naar
Nederlandse belangen in de zielzorg.
Rondom ons heen verandert er zeer
veel in Duitsland, Frankrijk enz., zowel
ten kwade als ten goede. Dit heeft nu
zijn directe, nog weinig voelbare gevol
gen. maar zeker in de toekomst zullen
deze gevolgen zeer scherp inwerken op
de situatie in Nederland. Wat doen wij
daar echter aan?
Een derde winstpunt is, volgens mij,
de uitslag van een vergelijking tussen
het eerste en tweede wereldcongres.
Welke norm kunnen wij hanteren bij
deze vergelijking? Geschiedenis van nu
is heilsgeschiedenis. Het is het groeien
van de Christus-Alpha naar de Chris
tus-Omega, de geschiedenis van de
steeds verder intredende genade in de
wereld tot de uiteindelijke recapitula
te en reconciliatio van alles, de mens
in de schepping, in Christus op de jong
ste dag. -
Hoever dit intreden van de genade
nu in de wereld reikt, kan niet vastge
steld worden. Wel is het mogelijk de
houding van de gelovigen t.a.v. dit ge
beuren te onderzoeken. Ditzelfde is ook
mogelijk betreffende de houding van
het congres t.a.v. dit gebeuren. Dit kan
een norm zijn voor de vergelijking van
het eerste en tweede Wereldcongres. In
hoeverre is er een verschil tussen '51 en
'57 t.a.v. het zien van het apostolaat
als het concreet ingaan van de Kerk
in de wereld?
De concrete werkelijkheid van de
Kerk als „in de wereld", als „openheid
voor de wereld", als zich als het ware
„verliezende in de wereld" was nu veel
meer in de aandacht.
Het eerste congres was sterk dogma-
tisch-leerstellig-theoretisch. De aan
dacht was meer gericht naar het leven
binnen de Kerk. De wereld werd meer
kwantitatief-fysisch gezien. Ook dit con
gres had het manco, dat de moderne
pastoraalhulpwetenschappen te weinig
waren ingeschakeld, die de wereld ook
kwalitatief kunnen benaderen. Maar
toch was er nu veel meer een poging
om de Kerk concreet te volgen in haar
intreden in onze wereld.
Daar was de toespraak van de H.
Vader. De ti'tel van het gehele congres
getuigde daar trouwens van „De leken
in de crisis van de moderne wereld".
Als hoogtepunten in dit pogen kunnen
beschoi.wd worden de inleidingen van
Van Instendael. van mej. Klompé. van
mgr. Larrain en het slot van de inlei
ding van mgr. Montini. Het is daarom
erg jammer dat in de Nederlandse pers
zo weinig aandacht geschonken is aan
de woorden van mgr. Larrain.
Het intreden van de Kerk in de we
reld voltrekt zich vooral via het per
soonlijk getuigend aanwezig zijn in_ de
wereld, niet zo sterk via het institu
tioneel georganiseerde katholieke leven.
Dit getuigend aanwezig zjjn in de we
reld was het uitgangspunt voor de be
spreking in de „carrefours", die alle
handelden over de vorming tot deze
houding, deze „formation de base".
Bij het eerste congres werd de vor
ming vooral benaderd voorzover zij de
vorming van functionarissen betrof.
Samenvattend zou ik willen conclu
deren dat het Tweede Congres duide
lijk een stap vooruit betekent. De ge
hele zielzorg, van priesters zowel als
van leken, zal zeer veel nut kunnen
hebben van de themata, zoals zij op
het Congres zijn uitgewerkt. j®
daarom te hopen, dat nu de actualiteit
verdwenen is. de bezinning niet moge
ophouden. -
De procureur-generaal bij de Hoge Raad
mr. Loeff, heeft conclusie genomen in de
zaal van de Federatie van de Nederland
se organisaties voor het personenvervoer
(F.N.O.P.) waarbij deze uitgemaakt wenst
te zien of het geven van autorijlessen
vrij moet zijn of niet De gemeente Gou
da-eist namelijk een vergunning. De voor.
zitter der vereniging liet zich verbalise
ren en bracht zo de zaak aan het rollen.
De kantonrechter sprak een veroordeling
uit.
Mr. Loeff achtte echter de gemeentever.
ordening ntet grondwettig. Hij concludeer
de tot vernietiging van het vonnis, behalve
voor wat de bewezenverklaring betreft.
Hij vroeg de Hoge Raad het bewezen ver
klaarde niet strafbaar te oordelen en tef
principale rechtdoende de requirant van
rechtsvervolging te ontslaan. De uitspraak
is bepaald op 10 december.
In de nacht van 24 op 25 augustus j.l.
achterhaalden patrouillerende kommiezen
's nachts om drie uur in een opslagplaats
van de Maastrichtse zuivelhandelaar J.
M. een smokkelauto, die hen eerder was
gepasseerd. De 25-jarige varkenshande
laar A. B. uit Dalhem (B.). een beken
de smokkelaar, noch de zuivelhandelaar
konden een behoorlijke verklaring geven,
van hun aanwezigheid aldaar op dit nach
telijk uur. noch van de auto en de daarbij
opgestapelde partij van 4000 kilo boter.
Bovendien had de auto afneembare num
merplaten en lag er een stel valse Bel
gische nummerplaten in.
Onder beschuldiging van poging tot
smokkelarij stonden zij gisteren voor de
Maastrichtse rechtbank terecht.
De officier eiste tegen B acht maanden
met aftrek, een boete van tienduizend
gulden, verbeurdverklading van de auto,
alsmede van de door verdachte binnen
gesmokkelde 3885 gulden en 15.640 Belgi
sche franken.
Tegen de Maastrichtse handelaar was
de eis drie maanden hechtenis, duizend
gulden boete en verbeurdverklaring van
vierduizen- kilo boter ter waarde van
ongeveer 20.000.
De staat van beleg, die op 21 septem
ber in Bolivia was opgeheven, is gisteren
weer voor het gehele land afgekondigd.
In parlementaire kringen gelooft men,
dat deze maatregel is genomen in ver
band met separatistische activiteit in het
gebied van Santa Cruz.
