M
oriette Beco zag de
Maagd
Armen
der
m I
Toen Algiers Frans werd
MACMIULAN HOUDT VAST
AAN NON-AGRESSIEPACT
De EOKA dreigt met
geweld
Uit alle
Besprekingen tussen
Italië en Oostenrijk
Vijfentwintig
jaar Banneux
IK
„Maak de vrede minder
m. 1
VB
M
Katli. Thuisfront houdt
wintermanoeuvres
Sarah Churchill was
onmatig
"V
Foot wil onderhandelen met Makarios
Duits episcopaat waar
schuwt tegen gemengd
huwelijk
DINSDAG 14 JANUARI 1958
PAGINA 5
N dit
*nd£ ec°> met zeven kinderen. Een-
•eavoud:r,ers-. zonder cultuur; even.
DE KWESTIE ZUID-TIROL
i
De eerste verschijning
1§I
Êmm
llli
,°p
V olgende verschijningen
itlS,
6en
15 januari begint landelijke
loterij-actie
Bij Staatsdrukkerij
Eerste fotografische
zetapparatuur
door LOUIS BERTRAND
WESTDUITSE WAPENS IN
ALGERIJE BUITGEMAAKT
Pi
m
ar<ette Béco in 1933
Verering goedgekeurd
Makarios terug
Marteling door de Britten
Kroesjtsjef achterdochtig
Alem (G.).
Amsterdam
New York
Den Haag
Parijs
St.-Louis V.S.
Haskerland (Fr.).
de
(1' an onze Brusselse correspondent)
:'b""rdesjaar" v(C]t ook de herdenking van een ander merk-
1^33. 5,.. f' ^at S°cd iii de herinnering terug te roepen. Op 15 januari
^^gisch'1 /S vÜf ontwint ig jaar geleden, kwam een gehucht in de
^"nrta,, x I r nnen plotseling in een algemene belangstelling te staan.
f'e t,'a//e- 'CC' phiatsje. Het ligt op een hoogvlakte, vanwaar men in
Ret lanll'1 iV"n Hoëgne, de Vesder, de Amblève en de Ourthe blikt.
s'Hqraofi* '"P 's daar schilderachtig en weids, vooral als de zon op de
e'1 onhJl"('"e ^ossen schijnt. Maar het kan er op de hoogvlakte ook bar
S"eeüje SP lend zijn, als in de winter de wind er overheen giert en
i'inuriri 7y'lj lJS we8en haast onbegaanbaar maken, zoals op die 15e
4Q/l j het geval was.
ee" tuiiit "nr^ V"n <'n ^er bossen leefde, in een eenvoudige woning met
histoire»J(,Pr voor' de familie Beco-Wégimont. Hei waren mensen „sans
die onopgemerkt voorbij gingen, totdat
dat
hoeder woonden daar vader en. r
1(ictuur ?tn. eren> eerder dom. Geem
Italië cn Oostenrijk zullen binnenkort
„op diplomatiek niveau" besprekioen
over politieke, economische, culturele en
andere kwesties beginnen, waarbij o.a. de
kwestie-Zuid-Tirol zal worden aangesne
den, zo is maandag in Wenen bekendge
maakt.
^oscoo'r, §een dagblad. Ook geen
bidden 6n derSel'jke afleidingen. Om
'lans sc"een men daar geen. of al-
'egelu,a.far weinig tijd te hebben. En,
- men *g° g0(^sdienst:ge praktijk ken-
5e'ijk \er ove"min. Een gemeenschap-
S!?eds ^enmerk: die mensen stonden
e'itaar en openhartig tegenover
De
Ar kin,riaa'f''arige Mariette de oudste
aelpen rer>. moest voor de kleineren
,o°f8en. Zij was geboren op 25,
7"arja r, ^ag van ^et feest van
g saS°°dschaP' dat me' Goede Vrij-
f'erk „l!e.nv'el. Mariette was wild en
'1 de nad een vaste wil. zoals veel
Jas 0n!l UUr opgegroeide mensen. Zij
"oimt n.uchter dus allesbehalve een
At\vj|,iieAie- Verstandelijk liet haar
i^siejo Ke'ing te wensen over. Totaal fan-
k :nSa 6n een mediokere leerlinge.
r,eddien catechismusles, waar zij bo-
vena] herhaaldelijk afwezig bleef.
°°rbef-ijUide zondagsmis, naar het
0gis r der ouders. Toen kapelaan,
"haaljtp min> haar eens een opmerking
!>ertelrU c.Yer haar onregelmatigheid,
ee<j 2ii dat thuis. Wat haar vader
Aar „eggeh, dat zij maar niet meer
"«ap 'es van die „pastoor" moest
't'
A farn'r kaar dat verveelde. Zó werd
°r d Beco gezien en beschreven
*ekep{j 1Sonen die ze jarenlang hebben
ha
'e zondagavond, terwijl de moe-
Ati v zat Mariette op een bank bij
°erti Ster- hij de wieg van een ziek
vader i' *n een ander vertrek lag de
fApe 3 geheel gekleed, in bed. Boven
Apjjh fwee broers. Een andere, de
a,r'ettSe Jul'en, was nog niet thuis,
h Win staarde door het venster over
8 n: Wereld, om te zien of die broer
-'neA aankwam.
'Sp ~s. meende zij daar een licht te
*1 ia~1J. hwam dichter bij het venster
Nt ef 'n het voortuintje een „dame".
S'ïote mooi gelaat en een slanke ge-
of- Dé was aIsof Z'J hcht uitstraal-
dame keek naar Mariette en
chte. Zij hield de handen als in
tegen elkaar.
P d
- tafel achter het meisje, brandde
®tfpleumlamp. Was het soms de
Sj? jj 'in, die in het venster spiegel-
hett ^at was het niet. Want toen
A(J „''e de lamp in een ander vertrek
en naar het venster terug-
2ag zij daar nog steeds de „da-
"S
jj.staat een mooie dame in de tuin",
a 'w tot haar moeder, waarop deze
Ap: °rdde: „Onzin!" Mariette drong
fkoj "'iet is wei dégelijk zo! Zij is
t) "\v ®n draagt een wit kleed, met
Alp,® Ceintuur". „Onzin", snauwde an-
moeder Beco. En dan nog:
Aottg m'i met rust met je praatjes".
'SScKdd voegde zij eraan toe: „Het is
len Onze Lieve Vrouw!"
jAfC? de moeder op aandringen van
l'.'s onuChter even bjj het venster kwam,
iA' U t Z'' 'n het tuintje een blanke,
aAult" tealende gedaante. ..Het is een
Jfltijj* 'd'dde haar conclusie. „Neen",
,c v'Vccr Mariette, „het is Onze Lie-
De kapel van O. L. Vrouw der Armen te Banneux
°uw
Zjj lacht mij toe. Zij is
Weer kwam de moeder
sp A®Oi. weer Kwam ue niueucr
Jiken. Zjj zag nog steeds de witte
Do' Soprt '- JIariette werd bang en schoof
i; At .'in dicht. Niet lang echter, want
jAp Z,J ergens een rozenkrans was
jN va,en. die zij eens bü het heilig-
'if I zitn ftner^mont had gevonden,
A v het gordijn weer open. Nog al-
A'tep daar de verschijning, die
kcP\v 'e spreken. Mariette hoorde
tlf P. niets. Zq wilde naar buiten
V«Ai(!p ae'' de moeder belette het haar,
Zr'fs de deur op slot. De dame
.Atflp eb toen. Juiien kwam thuis. Hij
Wfte Aan de „verschijning" en zeidc
der eens kijken. Het vroor twaalf gra
den. Zijn dochter zat, geknield in de
sneeuw, de .rozenkrans te bidden.
Ineens zag hij de tengere gedaante
van zijn kind. bewegen. Het strekte de
handen uit. Uut de lucht, zo zei zij la
ter, had zij boven het bos Onze Lieve
Vrouw naar haar toe zien komen, lang
zaam, eerst klein en dan geleidelijk gro
ter. Van tussen de toppen van twee hoge
dennen naderde zij tot op anderhalve
meter de kleine zienster. Haar gedaan
te rustte op een vijftig centimeter bo
ven de grond hangend wolkje. Er straal
de weer licht om de „verschijning"
boven het hoofd was een aureool, met
langer en korter wordende stralen van
vuur. De linker voet was door het witte
kleed bedekt, op die blote rechtervoet
prijkte een gouden xoos. Op het hoofd
lag een doorzichtige witte sluier en ook
nu droeg de gedaante, wier houding
goedheid en liejde uitidrukte. een blau
we ceintuur. Een witte- rozenkrans hing
aan haar rechter arm.
Vader Beco sloeg zijn dochter aan
dachtig gade. Hi.j wilde zijn aanwezig
heid. kenbaar maken: liep rond, sloeg
met veel lawaai een detür dicht, maar
Mariette scheen niets van dat alles te
horen of te zien. Met naar boven gericht
hoofd, bleef zij geknield bidden.
De man sprong op zijn fiets, om de
kapelaan te roepen; deze was niet
thuis. Dan met een vriend naar de
plaats der „verschijningen". Het meisje
zag nog steeds het visioen. Zacht be
wegende lippen, een teken met de hand.
De gedaante verwijderde zich langzaam
Mariette volgde haar. „Zij roept mij",
hoorden de mannen haar zeggen. Ma
riette knielde, stond recht, ging weer
verder, stééds verder de duisternis in,
tot vlakbij een kleine bron aan de rand
achtigheid der acht verschoningen van
de Maagd der Armen aan Mariette
Beco. definitief erkend.
Wat is er. na vijfentwintig jaar, met
de zienster en haar omgeving gebeurd?
Het antwoord is snel gegeven. De
eerwaarde Louis Jamin die toen kape
laan was, is thans pastoor van Ban
neux,
Mariette Beco is in het huwelijk ge
treden, met een Nederlander. Zij heb
ben twee kinderen, een jongen en een
meisje. En leiden te Banneux een res
taurant. Zij vervullen trouw hun gods
dienstige plichten. A] de andere kinde
ren van het gezin Beco. waar er na de
verschijning nog. vier zijn bijgekomen,
wonen eveneens in dit dorpje. Zo ook
de ouders. Deze zijn de onbehouwen en
onverschillige mensen van vroeger ge
bleven.
01® \t. vu "viuw tui victxvtjij ccju iiicmt: uxun aan uc xdixu
'pf hd» rte is niet 80ed wÖs-" van de weg. „Steek uw handen in het
O hij dag verkondigde de vader, water", beval de „verschijning". Ma-
het gebeurde van de vorige
ij. de ;fernam. dezelfde opinie, al vond
vAer ak vreemd, want hq had zqn
hp elpa n°oit oP een leugen betrapt. Ook
V.ten "h Jamin, die het gebeuren te
11 apj eeg. geloofde met een geval
°suggestie t<= doen te hebben.
men evenwel niet in die
blijven. Op 18 januari had
2o tweede „verschijning".
a,f.n uur 's avonds ging zij, die
aïiell3d bang was voor de duister-
zij i ®n onbevreesd naar buiten,
•ang weg bleef, ging haar va-
Na een jaar van betrekkelijke rust naar
buiten, treedt Katholiek Thuisfront 15
januari weer in de openbaarheid met een
landelijke loterij. Deze zal onder de naam
van wintermaandmanoeuvres het grootste
deel bijeen moeten brengen van de
400.000, bestemd voor de bouw van acht
katholieke militaire tehuizen, waarvoor
de urgentielijst klaar ligt.
De regering heeft toegezegd hiervoor 4
ton beschikbaar te stellen onder voor
waarde, dat Nationaal Katholiek Thuis
front garant is voor een gelijk bedrag.
Daar het ministerie van Justitie geen
toestemming voor bliksemacties meer ver
leent, is Katholiek Thuisfront van zijn
gebruikelijke eendagsloterij afgestapt en
duren de wintermanoeuvres van 15 ja
nuari tot 15 maart. Via de 1500 afdelingen
zullen de 1.500.000 (een miljoen vijfhon
derdduizend) loten a ƒ0,25 aan dé man
gebracht worden. Het is de bedoeling, dat
zondag 2 februari de grote verkoopdag
zal zijn. Variatie hierin is mogelijk; dit
hangt af van de plaatselijke omstandig
heden. De trekking zal in elk geval ge
schieden op 12 maatr door notaris A J.
W. Kropman uit Delft.
Het Staatsdrukkery- en Uitgcvery-
bcdryf te 'x-Gravcnhage heeft in de
Verenigde Staten fotografische zetappara
tuur besteld, waarmee telefoon- en biblio
theekgidsen en andere aan wyzigingen
onderhevige utiliteitsuitgaven, de helt
goedkoper en aanmerkelijk vlugger en
efficiënter kunnen Worden gezet. Het oog
is gevallen op een camera, een door elek
tronenbuizen gestuurde machine, met de
daarby behorende hulpapparaten.
Het voordeel ervan is, dat van elke ver
melding in de telefoongids een kaart kan
worden gemaakt. De originele gegevens
worden voor administratieve doeleinden
getikt op een apparaat, dat te vergelijken
is met een schrijfmachine. Als bijprodukt
vervaardigt deze schrijfmachine een pons
band die vervolgens door een „reprodu
cer" wordt gevoerd, welke in een snellffeid
van 34.000 lettertekens per uur de ver
meldingen reproduceert op ponskaarten.
De kaarten passeren (in snelheden van
15.000 stuks per uur) de camera en wor
den gefotografeerd. Met het filmen van
een gids kan men in een dag klaar zijn.
Daarna kan meteen de montage voor de
offsetplaat worden gemaakt en kunnen
de persen draaien.
De apparatuur komt in juni in ons land
aan en zal de eerste in Europa zijn.
ROMAN UIT HET REVOLUTIEJAAR 1830
in een strikt historische omlijsting.
(van de Académie Frangaise)
12)
Zo gebeurde het ook. Hij ging aan de kant van
het pad staan, op de helling langs de oever van de
oued. De eunuchen lieten, bij de herkenning hun
schorre Arabische begroeting weerklinken. Maar
hij hoorde of zag niets alléén haar! Zijn ogen
vestigden zich hartstochtelijk op die lange blanke
vorm, die strak en kaarsrecht naar voren deinde,
nauwelijks bewogen door het voortstappen van de
prachtig opgetuigde muilezel
Wat was zij groot! Was dat nu wel de Khadidja
van weleer, het geliefde speelmakkertje uit zijn
jeugd? Nu kwam ze vlak langs hem heen,
steed onbeweeglijk en als een exotische priesteres
op haar rijdier. Door de horizontale oogspleet van
haar dubbele hoofdsluier kon hij in het voorbij
gaan haar ogen zien die grijze ogen met een
zweem van mauve, die hij zo goed kende, waarop
hij zo vaak een kusje had gedrukt als ze samen
aan het spelen waren op de matten van het patio..
Die ogen. koud en doordringend als twee stalen
punten, fixeerden hem een seconde, zonder de min
ste emotie of zelfs een teken van leven te geven.
Toorn noch minachting of welke uitdrukking
ook! Ze had hem zelfs niet gezien. Hij was voor
haar alsof hij er niet was.
De stoet vervolgde zijn weg. En hij verdween
achter de bloeiende haag.... Maar een vlaag van
razernij maakte zich van Messaoud meester, van
woede tegen haar, een des te heftiger-woede, naar
mate hij zich van zijn onmacht bewust werd. Een
ogenblik voelde hij een razende lust om zich op
de eunuchen te werpen, hen weg te ranselen, met
hun vrouwen-escorte, om zich dan van Khadidja
meester te maken. Doch onmiddellijk schaamde
hij zichzelf in het besef van de volslagen nutteloos
heid. de waanzin van zulk een driftbui.
Hij keerde naar het Dar-El-Bey terug, volkomen
ontdaan en in groeiende verwarring. Óm wat te
kalmeren liet hij zjjn beste paard zadelen, een
superbe zwarte hengst; langs diepe bergravijnen
en door onbegaanbare woestenijen zwierf hij rond
totdat de avond gevallen was, met .een verwron
gen gelaat, hijgend en diep onder stof en zweet,
uitgeput van vermoeidheid terug kerend....
In de stal terug, bleef hij kwaad het werk van
de stalknecht gadeslaan, die het afgebeulde en
met schuim overdekte rijdier verzorgde; hij blafte
hem af onder een grove driftbui toen hij opeens
door een gefluister ,.ya sidi sidi! van Aisc'na,
Mamma Nefissa's negerin, haar heimelijk bin
nengeslopen tegenwoordigheid gewaar werd. Op
een teken van haar volgde hij de vrouw naar een
donker straatje, vlak bij, waar zij zonder één
woord een briefje onder zijn gandoera liet glijden,
om weer merkwaardig vlug verdwenen te zijn in
het nachtelijk duister. Het briefje kwam van
Mamma Nefissa. Het bevatte slechts de enkele
woorden „Alles is voorbij! Wees niet kop
pig! Goddeloos is hij. die Allahs wil weerstaat
Het had een effect als van een kaakslag. Dus
zij had hem niet eens geantwoord Deze onbe
schaamde harem-favoriet stootte hem, Messaoud,
van zich af met bestudeerde minachting! Bij hun
ontmoeting op de weg naar het kerkhof zou zij
nog bevreesd hebben kunnen zijn, zowel zichzelf
als hem in opspraak te brengen. Maar nu, nu viel
er aan de gevoelens van Khadidja toch zeker
niet meer te twijfelen! Hij werd door haar ver
worpen, door haar, die hij nog altijd als zijn ver
loofde beschouwde! Geen enkel ogenblikje ook
maar verweet hij zichzelf, haar jarenlang verge
ten te hebben, overtuigd als hij was op haar alle
rechten te bezitten. Eri die moest ze nu met de
voeten vertrappen in haar wrede harteloosheid!
Dit hoogtepunt van zijn woede bracht een vol
komen ommekeer in zijn gevoelsleven teweeg. Met
striemende zelfspot voelde hij de belachelijkheid
van zijn verkleefdheid voor die veile deerne! Hij
zou haar verachting met gelijke verachting ver
gelden! Waren er geen mooie vrouwen genoeg, die
naar zijn liefde heftig verlangden?
Toen hij de volgende morgen de drempel van
het Dar-El-Bey overschreedt, kwam 'n hem klaar
blijkelijk opwachtende slaaf hem waarschuwen,
dat zijn vader hem wilde spreken. Messaoud kreeg
een onaangenaam voorgevoel: zijn vader, die niet
van hem hield, vermeed hem in de regel, hield
hem het liefst uit de buurt. En nu liet hij hem
roepen? Wat was er aan de hand? Was hij nu
aan het een of ander gaan twijfelen? OnmiddelHik
was de jongeman bereid nu hij in zijn harts
tochtelijkheid zelfs niet de minste voorzorgsmaat
regelen had willen nemen zich aan alles wat
hem zou worden opgelegd zonder meer te onder
werpen.
De slaaf bracht hem aan het einde van de open
galerij, op de eerste verdieping, naar een klein
vertrek met kouba-koepel boven de traditionele
dakvensters in stuklijsten en met gekleurd glas-
in-lood een sombere cel, die zowel als alkoof
dienst deed èn als huiselijk bidvertrek. In de hoek
zag men een lambrizering, waarin een geschilder
de kastdeur de geheime toegang verborg, tot de aan
grenzende moskee en een zijstraat.
Mustapha Bou-Mezrag —dit betekent: de Man
mef het Zwaard! de gevreesde Bey van Titteri,
verwachtte daar ziin oudste zoon Tegen alle pro
tocol en de gebruiken der muzelmannen in, stond
hij rechtop en met een dreigend voorkomen. Dit
was wel het echte type van de oude tenten-plun
deraar. des te hardvochtiger voor de hem onder
worpen stammen, naarmate hij slaafs en krui
perig was voor de Pacha te Algiers. Ziin lange
afhangende snor, tè zwart om niet geverfd te zijn,
maar ook zijn sterk gekromde neus gaven aan
zijn brutaal uiterlijk de suggestie van een onver
schrokken roofvogel. Toch kon hij op zekere ogen
blikken, gedrapeerd in de smetteloze plooien van
zijn boernoes een air aannemen van een imam,
die een Mohammedaanse godsdienstoefening
moet leiden. Met een koortsige handbeweging de
greep van zijn courbache (lange rijzweep) heen en
weer draaiend en zonder de begroeting van zijn
zoon te beantwoorden, snauwde hij hem toe op be
velende toon, die geen tegensnraak veronderstelde:
Jij gaat naar Algiers. Protesteren helpt niet.
Ik ben van je doe en laten sedert ie terugkomst
op de hoogte. Gisteren heb je iets uitgehaald, dat
een allerzwaarste straf verdient! En daar houd
je je nu mee bezig, op dit ogenblik, nu de Fransen
ons bedreigen en de Heilige Oorlog is uitgeroe
pen! Morgen, bij het aanbreken van de dag vertrek
je met een troepie manschappen. Je moet na
mens mij aan Hussein-Pacha een boodschap
brengen, die mijn secretaris je zal overhandigen.
(Wordt vervolgd)
Volgen Franse militaire autoriteiten zijn
er de laatste tyd aanzienlijke hoeveel
heden machinegeweren van Duitse her
komst uit de tweede wereldoorlog op de
Algerynse opstandelingen buitgemaakt.
De mogelijkheid, dat deze wapens af
komstig zijn uit oorlogsdepots in Noord-
Afrika wordt uitgesloten geacht. Men
denkt veeleer aan de mogelijkheid, dat
zij uit Hamburg komen, waar een leven
dige handel in wapens met het Midden-
Oosten zou bestaan. Van Syrië zouden ge
noemde wapens dan, via kampen van het
Algerijnse bevrijdingsfront in Tunesië,
naar Algerije worden overgebracht.
riette deed' het. Toen de mannen nader
bij kwamen, hoorden zij het kind Onze
Lieve Vrouw nazeggen: „Die bron is
mij voorbehouden. Tot weerziens." De
„verschijning" steeg op, tussen de spar
ren. over het bos. werd kleiner, ver
dween. Mariette ontwaakte vermoeid uit
dat visioen, dat ruim een half uur had
geduurd.
Nog zes maal daarna hebben de
„verschijningen" zich voorgedaan: eerst
op 19 en 20 januari. Dan was er een
tussenpoos en. op 11, 15 en 20 februari
en 2 maart vertoonde Onze Lieve Vrouw Zo kwam de verschijning van boven
zich weer aan het meisje, in de meeste
gevallen komende van boven het bos.
of bij de bron.
Herhaaldelijk heeft de „verschijning'
daarbij gesproken: „Steek uwe handen
in het water; deze bron Is mij voorbe
houden. Tot weerziens." „Ik ben de
Maagd der Armen. Deze bron is voor
behouden voor alle volkeren, om zieken
te verlichten. Ik zal voor u bidden. Tot
weerziens." „Ik zou hier een kleine
kapel willen." „Ik kom het lijden
verlichten. Tot weerziens". „Geloof
in mij. ik zal in u geloven. Bid veel.
Tot weerziens." „Lief kind, bid veel.
Ik ben de Moeder van de Verlosser,
Moeder van God. Bid veel. Vaarwei".
de bomen naar beneden.
De actrice Sarah Churchill, de
4ï-jarige dochter van Sir Winston
is maandag te Los Angeles wegens
dronkenschap opgebracht.
De politie arresteerde de actrice
in haar huis, nadat men een klacht
van de plaatselijke telefoondienst
had ontvangen, dat miss Churchill
dronken was en liederlijke taal
tegen de telefoniste had uitgesla
gen. In het politiebureau, waar ze
geboeid was heengebracht, raakte
zij slaags met een der agenten en
scheurde hem zijn jasje en hemd
van het lijf, zo verklaarde een com
missaris van politie.
Haar advocaat maakte bekend,
dat zij tegen een borgstelling van
50 dollar op vrije voeten was ge
steld. Zij moet heden voorkomen,
de dag waarop zij ook in een televi
siestuk moet spelen.
Over al dit gebeuren is veel gespro
ken en geschreven. Niemand minder
dan de hoogbejaarde bisschop van Luik.
:n wiens diocees Banneux ligt. heeft er
een boek aan gewijd. Daaruit hebben
wij onze documentatie voor dit artikel
geput. Alles wordt er zeer uitvoerig na
gegaan, zorgvuldig gecontroleerd en uit
gepluisd. Ook buitengewone genezingen,
die aan Onze Lieve wouw van Banneux
worden toegeschreven, worden er in ont
leed. De verering van Onze Lieve Vrouw
der Armen, heeft zich op buitengewo
ne wijze over de wereld verspreid. De
„kleine kapel" staat er sedert jaren en
wordt per jaar door gemiddeld driehon
derdduizend pelgrims, waaronder talrij
ke Nederlanders, bezocht. Elke avond
wordt bij die kapel en bij de bron ge
beden. goed of slecht weer. Men drinkt
van het water van de bron.
De waarheid van een „verschy'ning"
is geen geloofspunt, zegt de epiloog van
het boek van de bisschop. Doch de
godsvrucht der christenen blijft er niet
onverschillig voor. In een herderlijke
brief van 1942, die de verering van de
Maagd der Armen goedkeurt, en in een
ander herderlijk schrijver.. van 1949,
heeft dc bisschop van Luik. de waar-
Dighenis, de leider van de terroristische
organisatie EOKA op Cyprus, heeft er
voor gewaarschuwd, dat indien een op
lossing van de Cypriotische kwestie zou
worden uitgesteld „wp zelf een oplossing
zullen forceren".
De pamfletten werden gisteren in Ni
cosia rondgestrooid bij gelegenheid van
de achtste verjaardag van het volksrefe
rendum, georganiseerd door de Griekse
Cyprioten onder leiding van aartsbisschop
Makarios, en waarbij 97 pet van de Cy-
priotisch-Griekse bevolking zich uitsprak
voor vereniging met Griekenland.
Dighenis zei in het pamflet: „Het volks
referendum was een zachte wenk voor
Groot-Brittannië, maar het was met ver
achting behandeld". Het resultaat was vol
gens Dighenis, dat naar de wapens werd
gegrepen, „die wij niet zullen neerleggen,
voordat wij hebben overwonnen".
De gouveneur van Cyprus, Sir Hugh
Foot, heeft gisteren besprekingen gevoerd
met dc Britse militaire chefs van staven
op het ministerie van Defensie.
De gouverneur heeft reeds duidelijk ge
maakt, dat hij voorstander is van een
geheel nieuwe benadering door Groot-
Brittannië van het probleem Cyprus. Er
werden geen bijzonderheden bekend ge
maakt over de aanbevelingen, die hij tot
dit doel had gedaan, maar men meent,
dat Foot erop heeft aangedrongen, dat de
onderhandelingen worden hervat met de
verbannen bisschop Makarios.
Een commissie voor de rechten van de
mens van de Raad van Europa heeft gis
teren te Nicosia een zitting gehouden in
het Luxury-hotel om een onderzoek in te
stellen naar de door de Cyprioten uitge
brachte beschuldigingen van marteling
door de Britten op Cyprus.
De commissie beschikt over vier lijsten
met namen, verschaft door de Britten en
door de Grieken, van 85 personen uit alle
gemeenschappen van het eiland, die zul
len worden opgeroepen om de geheime
zittingen, die heden zouden beginnen bij
te wonen.
Onder de eersten, die zullen worden ge
hoord zullen waarschijnlijk de Grieks-
Cypriotische burgemeesters zijn. De pre
sident van de commissie, profesor Max
Sörensen van Denemarken, is zondag
avond door de regering ontvangen.
De Britse minister-president, MacMil-
lan heeft gisteren op een persconferentie
te Karatsji verklaard, dat men tot vrede
moet zien te komen op een wijze, die
minder duur en verontrustend is dan de
afschrikking door middel van kernwapens.
Het doel van de atoomwapens is ge
weest te bewerkstelligen, dat men ervoor
zou terugschrikken een oorlog te begin
nen. Dat is een dure manier, maar de
vrede is erdoor bereikt. Nu moeten wij
proberen de vrede te bewaren op een
minder dure, op een minder veeleisende
en op een minder verontrustende ma
nier". Aldus MacMillan.
Met betrekking tot een non-agressie
pact tussen Oost en West zei MacMillan.
dat een dergelijke overeenkomst steeds
opnieuw moet worden beproefd, maar
dat ze in evenwicht moet worden ge
houden door overeenkomsten op technisch
terrein.
„Wij moeten een duidelijk uitgewerk
te overeenkomst hebben," aldus Mac
Millan, maar hij voegde hier aan toe,
dat woorden in deze bruikbaar zijn wel
iswaar, maar dat die woorden met daden
gepaard moeten gaan.
MacMillan verklaarde zich desgevraagd
voorstander van een verbinding van de
NATO, het Bagdad-pact en de Zuidoost-
aziatsche Verdragsorganisatie (SEATO).
„Wanneer de secretarissen-generaal con
tact met elkaar hebben, zal dat een:
bruikbare stap voorwaarts zijn", aldusj
MacMillan. Hij zei voorts nog, dat hetj
onjuist was te menen, dat het Bagdad-
pact de oorzaak was van de spanning
onder de Arabische volkeren. „Ik ben er
van overtuigd, dat het een bron van
kracht is", aldus MacMillan, „niets zou
meer noodlottig zijn dan opheffing van
het pact".
de Indiase staatsman Rajagopalachari
wordt verklaard, dat de Sovjet-Unie een
resoluut voorstander is van het verbieden
van kernwapens, maar dat de Sovjet-
Unie dit niet kon doen zonder overeen
stemming terzake met de Verenigde Sta
ten en Groot-Brittannië.
Kroesjtsjef zei, dat de Sovjet-Unie bang
was, dat wanneer zijn land alléén een
•tap zou doen in de richting van het uit
bannen van kernwapens, „deze regeringen,
die boze plannen hebben tegen ons land.
verblind door hun haat tegen ons nieuwe
systeem en tegen alles, wat door ons
wordt tot stand gebracht, in de verleiding
zuilen komen voordeel te putten uit de
noodzakelijkerwijze verzwakte defensieve
mogelijkheden van de Sovjet-Unie."
Hij zei verder, dat er geen enkele grond
was voor de „optimistische veronderstel
ling" van Rajagopalacharis, dat eenzijdige
afschaffing van kernwapens door de Sov
jet-Unie een „morele kettingreactie" in
de wereld zou veroorzaken.
De Sovjetrussische partijsecretaris zei
dit in antwoord op brieven, die de Indiase
staatsman in de afgelopen twee maanden
aan Kroesjtsjef heeft gezonden.
WINDSTREKEN
In een brief, die de Sovjetrussische par
tijsecretaris Kroesjtsjef heeft gesuurd aan
In verband met de toeneming der ge
mengde huwelijken, welk probleem in
Duitsland met zijn gemengde bevolking
even actueel is als in ons land, heeft het
Duitse episcopaat gisteren een herderlijk
schrijven gepubliceerd, waarin het ern
stig tegen dit kwaad waarschuwt. De bis
schoppen wijzen er bovendien op, dat
hun waarschuwing in geen enkel opzicht
het gevoelige punt van de godsdienstvre
de tussen de katholieken en de protes
tanten in Duitsland bedreigt. „Wij kun
nen als bisschoppen niet langer zwijgen",
aldus het herderlijk schrijven, dat zich
richt tot allen, die voornemens zijn in
het huwelijk te treden en tot de ouders
van oudere kinderen. Het huwelijk, zo
zeggen de bisschoppen, vormt niet de
goede bodem voor de ontmoeting der
godsdiensten. Degene, die gemengd ge
huwd is. lijdt meor dan anderen onder
het ongeluk van het geloofsverschil, zelfs
meer dan hij verdragen kan. De echt
scheidingsstatistieken tonari volgens het
schrijven aan, dat een aanzienlijk deel
der gescheiden huwelijken gemengd was.
De bisschoppen behandelden verder uit
voerig de kwestie der dispensatie, welke
slechts gegeven wordt in gevallen van
uiterste nood en waarschuwt tenslotte de
jongeren ernstig voor gemengde vriend
schappen. Zij moeten elke halfheid van
wellicht de belangrijkste beslissing van
hun leven vermijden. Aldus het K.N.P.
We leven in het jaar 1958. Dat moet u
vooral goed bedenken wanneer u het
volgende leest. De A.N.W.B. heeft het
gemeentebestuur van Alem verzocht een
goede verlichting aan te brengen op de
veerstoepen van het Maasveer tussen
Alem en Maren. Zoals de toestand nu
is. kan er van verlichting nauwelijks
worden gesproken; slechts een zwak
petroleumlampje tracht enig licht in de
veer-duisternis te brengen. Dat het niet
helemaal zonder reden om op iets meer
lioht in deze verlichte eeuw aan te
dringen, blijkt uit het feit, dat nog
onlangs aan de Alemse zijde van het
veeT een auto te water raakte.
Op zondag 28 januari kan u in de
Korenbeurs in de hoofdstad de mooiste
poesjes gaan zien. De Nederlandse ver
eniging van fokkers en liefhebbers van
katten, „Felikat" genaamd, organiseert
dan een internationale kattententoon
stelling. De mooiste raskatten, zo zegt
men, zullen op die dag in de Amster
damse Korenbeurs te bezichtigen zijn.
verbazing horen we uit het Friese land,
dat daar te Joure (gemeente Haskerland)
een conflict is ontstaan in een bejaar
dencomplex. De 42 bewoners kregen
namelijk in het huurcontract voorge
schreven, dat ze geen z.g. „broekgor
dijnen" (wij zouden zeggen, opgenomen
gordijnen) mochten gebruiken. Enfin,
iedereen in het complex vond het noga]
vreemd, het gemeentebestuur vond het
echter heel gewoon. En zelfs de architect
van het complex beweerde, dat hij zijn
huizen gedacht had zonder de broek
gordijnen; dan ging zeker het hele
effect weg. Wat gebeuren moest, is in
tussen gebeurd. Een van de bewoners
heeft gezegd: ik heb er lak aan en mijn
vrouw hangt de gordijntjes op, die ze
mooi vindt. En prompt kwam er een
officieel schrijven van het gemeente
bestuur: weg die gordijnen, met ver
wijzing naar het huurcontract. Dat huur
contract bevat nog meer bemoeizucht
overigens: er mogen geen schilderijen
worden opgehangen aan de muur tegen
over de voorgevelramen. We zijn be
nieuwd hoe dat nu afloopt. En we kun
nen het niet helpen: we staan aan de
zijde van degenen, die toch nog wel
graag zelf willen vertellen welk gordijn
de ramen van hun woning zal sieren.
Het schijnt nogal eens voor te komen,
dat dieven in Amerikaanse stations bij
de uitoefening van hun zo moeilijke
beroep de schrik van hun leven krijgen.
Zo ook de man. die een koffer weg
kaapte. Toen hij er eens in gluurde
deinsde hij terug, want hij stond plotse
ling verstard te kijken naar het weinig
vrolijke uiterlijk van een formidabele
ratelslang, die de eigenaar van da
koffer naar een dierentuin wilde bren
gen.
Er is een repatriëringsfonds opgericht
voor repatrianten uit Indonesië, die on
mogelijk zeif hun overtochtkosten kun
nen betalen. Helaas zijn hun bazen of
bazinnen daartoe ook lang niet altijd
in staat, omdat ze deze overtocht in gul
dens of dollars moeten voldoen in
Indonesië, terwijl ze slechts de beschik
king hebben over Indonesische roepiahs.
De „Nederlandse Vereniging tot bescher.
ming van dieren" (Prinses Mariestraat
te 's-Gravenfaage) heeft nu een fonds Middloch*m..~l sr 7 ji
opgericht, dat geheel afhankelijk zal zijn injTaaiesOOrough Engeland).
van de bijdragen die dierenvrienden in
Nederland willen storten, om het da
eigenaars van huisdieren in Indonesië
mogelijk te maken hun vrienden uit de
dierenwereld mee te laten repatriëren.
Adieu duifjes, kunnen 'de Parjjzenaars
zeggen. En dat is dan bedoeld voor de
werkelijke duifjes, de vogels, die thans
nog in de Parijse parken en op 't plein
voor het stadhuis plegen te verwijlen.
Ze maken te veel vuile'boel en het
gemeentebestuur gaat ze overbrengen
naar het platteland. Nee, ze komen niet
met de volgende gelegenheid terug,
want het zijn geen postduiven.
Dit deelde de leiding van de radiozender
in deze stad, ooit bekend als de baker-
mat van veel jazzmuziek mee aan de
luisteraars: alle voorradige rock-'n'-
roll-plaien zullen nog éénmaal worden
uitgezonden en dan op voor de
luisteraars hoorbare wijze één vooi
een aan stukken gesmeten worden. Men
denkt wel een week lang speciale rock-
zittingen te kunnen houden
Het zal wel aan ons liggen, maar wij
hebben nu altijd het idee gehad, als
men tenslotte het geluk had ergens een
woning te bemachtigen, dat men zelf
of liever moeder de vrouw toch zelf
zeggen wat voor gordijntjes men
w;l hangen voor de ramen. Dat schijnt
toch niet altijd op te gaan, want met
Het was op oudejaarsavond gebeurd.
De bus stond stil, want er moest een
andere chauffeur op komen. Deze heer
liet echter nogal lang op zich waohten
en de inzittenden zagen hun eigen oude
jaarsavond al naar de knoppen gaan.
Een der passagiers werd toen zó boos.
dat hij het stuur greep en de bus ver
der langs de normale route reed. Aan
het eindpunt belde hij de busmaat
schappij op om te zeggen, waar de bus
stond. Er kwam een rechtzaak van- da
man werd gisteren veroordeeld tot een
boete van 100. De passagiers, die door
■uf'ku's zyn afgeleverd, leggen botje
bij botje om de boete samen te betalen.
