iï
Das
lag Nederland,
koud en donker
de Koningin: U allen bent hartelijk welkom
i
Duizend repatriërenden met de
„Captain Cook*' in Amsterdam
Gladheid van wegen
deed vele auto 's botsen
sS
Opleiding van katholieke
specialisten in gevaar
Eerste repatriëringsschepen
meerden in Rotterdam
Bejaarden vroegen zorg
De kinderen van de rekening
Dreigende binding uitsluitend aan
universiteiten noopt tot alarm
Nln'
Prins Bernhard naar
Liberia
ANGST VOOR BUDEL
in erg precaire situatie
Landskinderen
Vrouwen- en kinder
schip
Eervol ontslag voor
dr. Van Baal
Bisschop van Lourdes
krijgt coadjutor
Onnodig afnemen van recliten aan
katholieke ziekenhuizen
MAANDAG 20 JANUARI 1953
PAGINA 3
i«£5
>st'
2° kh hjkt en zo onvriendelijk.
&ater*ailci ls bereikt, zij moeten nu maar afwachten, wat er gebeuren
JWnnend wachten weken In
Aar
C%sr aan in de sneeuw een
Tegenbezoek aan president
Tubman
IN DEN HA AG GEEN
INTERNATIONALE
CONGRESSEN
Zalen van accommodatie
ontbreken
c,v^°°dsdienst gestaakt
V 6 Kal°g bliJft het stil in de hutten.
Ytals eerste op ,de ^achi-
Twee oudjes overleden
Geen adres
Als gouverneur van JS1.-Guinea
Onzekerheid
I vN tn?erl:
I
>nn'jin luistert vol medeleven naar het verhaal van mr. F. A. Hof, die met vrouw, drie kinderen en schoon
moeder Indonesië heeft verlaten, omdat hij daar „niet meer gewenst" was.
Rijken-Tot, die naar verwanten zou
gaan, zijn onderweg overleden. Zij von
den een graf in de golven. In het extra
hospitaal aan boord van de Sibajak
werden in totaal 72 lijders aan chroni
sche ziekten en invaliden verpleegd.
Twee scheepsartsen, die de leiding had
den van de medische verzorging, wer
den bijgestaan door een speciale groep
van tien verpleegsters, welke per
vliegtuig naar Fremantle was gereisd,
g Terwijl de ijzige wind nog steeds
t over de kaden jaagt, kijken de ach
terblijvers op de „Sibajak" naar
het vertrek van de laatste afhaal-
auto's. Besneeuwde auto's, die de
evacués vanavond nog naar andere
oorden zullen brengen. Morgen ko
men zij aan de beurt. Het hoofdstuk
Indonesië is met sombere woorden
afgesloten. Het hoofdstuk Neder
land gaat beginnen. Maar de in.
trige is nog niet bekend.
eerSt/
line „r
itadA
hg "j
ve%„ri
oin>
en ij t'
d t%
va'r Jf
JIJ Vt
AK
(Van onze speciale verslaggever)
ROTTERDAM, zondagavond
.^^OUDE wind jaagt nijdig over de kaden als zondagmiddag,
met een tussenPauze van enkele uren, de twee repatriërings-
11 "Corfu" en „Sibajak" in Rotterdam voor de wal verschijnen.
lc'htgekleurde schepen, die als enorme tropische vogels huive-
V^0Pd°emen uit de sneeuwstorm. Achter de verlichte patrijspoorten
111,511 de onwennige gezichten van bijna duizend landgenoten, die
W ^^sten uit Indonesië. Onwennigvreemd: dit welkom in het
an<^ had moeilijk „Nederlandser" kunnen zijn. Dit was nu het
"W e;Veer, waarover men altijd vertelde, maar dan werd erbij gezegd:
niet altijd...."
bij het eerste contact reeds, kunnen de nieuwkomers er met
°U *ranende ogen aan den lijve mee kennismaken.
°1h lrirhge sneeuwjacht, een donkere kade, mensen aan de wal, die
denbaar zijn door hun dikke jassen, hun hoge kragen, hun dikke
19iS?tl- Nan het hoge schip kijken de passagiers neer op het vaderland,
C IjD
onze landgenoten de laatste
weken in Indonesië hebben geleid. Een
tnLals de „Sibajak", die een groep makelaar, die er sedert 1946 heeft ge-
9uWd 2eyenhonderd en vijftig repa- woond, maar nu zijn firma, zijn huis,
aan boord heeft, eenmaal is zlJn auto en zijn bungelow in de bergen
r®Bla i is een van de eersten die de vaarwel heeft moeten zwaaien, de heer
bestijgen H.M. Koningin Ju- B- Sniekers, vertelt mij hoe hij op een
A <jP 1J gaat regelrecht naar de hut ochtend zijn huis in Soerabaja beklad
gezagvoerder kapitein J C vond met anti-Nederlandse opschrif-
Nlia? daar wordt'de boordomroep- ten- Hij laat mij een foto ervan zien.
Wii e ingeschakeld Hare Majes- Het leek niet verstandig, de kladderij
vu> dat iedereen Haar woorden rechtstreeks te fotograferen, daarom
^rstanr» -lt„a HppH hii ini.ct alsnf hii ppn kiplrip
V vpual iedereen Haar woorden lc luiugiaiucn, uciaium
\e»jStaan. Het wordt stil op het deed hij juist, alsof hij een kiekje
dL e schip, als zij zegt: maakte van zijn vrouw, maar richtte
Kir Uiii de camera iets hoger. Een trieste her-
V °bi h E'raag allemaal van harte jnnering.
ren bü uw aankomst in Ne-
allen heel blij zijn, dat Nieuw hoofdstuk
Vf in», gelopen en dat u behouden ituw liOOlUSlUlv
C Zee omen- Ik hoop, dat u iveet
.fr met u is meegeleefd de
Als de eerste drukte van de aan-
uVH dï moeilijkheden,'7iè"ach- komst voorbij is, maken de passagiers
a""n en het afscheid, van het- zich gereed voor de nacht. T" -
Was. En dat u weet, dat men ten einde, het vaderland is bereikt.
en het afscheid, van het- zich gereed voor de nacht. De reis is
'ef Was. En dat u weet, dat men ten e
\*0r9en^,e lange mat Twee evacués hebben het einddoel niet
i£°ok J1 voor de toekomst. Wij we-
at alle mogelijke maatregelen gehaald: de 64-jange alleen reizende
hjii zijn, om u hier behulpzaam weduwe J. H. S. Saris, Brunet de Ro-
Un komt hier in uw eigen land chebrune, die geen familie in ons land
V1 de ïtTn ™ensen' U kTLiïZ had en de 83-jarige weduwe J M. T C.
m te e storm, die u even zal hebben J b
u u9denken aan de stormen, die
A h,aste tijd hebt meegemaakt. U
WH0 Pe! dat velen uwer kinderen
V 8 )j hebben gezien maar ge-
Zondagmorgen tegen twaalf uur is Prins
Bernhard met een Rcgeringsdakota van
het vliegveld Soesterberg vertrokken naar
Monrovia voor een officieel tegenbezoek
aan de president van Liberia. Hem werd
uitgeleide gedaan door de Koningin en
de Prinsessen Beatrix, Margriet en Marij
ke en tevens door de zaakgelastigde van
Liberia, de heer Mends-Cole en door de
chef protocol van het ministerie van Bui
tenlandse Zaken, jhr. mr. W. E. van Pan-
huys.
Tot het gevolg van de Prins behoren
luitenant-kolonel C. C. Geertsema en lui
tenant-ter-zee eerste klasse W. van Ros-
sem, adjudanten van Z.K.H. en dr. F. A.
de Graaff, particulier secretaris. Tevens
reizen mede de heer L. Noë, chef directie
Afrika en Midden-Oosten van het minis
terie van Buitenlandse Zaken en de heer
C. Sesink, hoofd van de veiligheidsdienst
van het Koninklijk Huis. Bestuurder van
de Dakota is kapitein-vlieger W. J. Hols-
wilder, telegrafist de heer W. H. van Öort.
adjudant van de Kon. Marine en boord
werktuigkundige de heer C. Roes van de
Rijksluchtvaartdienst.
Woensdag omstreeks 12 uur zal het ge
zeischap te Monrovia aankomen. Gisteren
werd tot Lissabon gevlogen, waar de Prins
's avonds aankwam. Hij werd o.m. begroet
door de Nederlandse ambassadeur aldaar,
de heer T. Elink Schuurman.
Het officiële bezoek van de Prins aan
Liberia duurt tot 27 januari. Z.K.H. zal
dan echter nog tot het eind van februari
daar verblijven om tochten te maken o.m.
langs rubber, en cacaoplantages en ijzer
en kopermijnen. Hij hoopt omstreeks 1
maart in Nederland terug te zijn. Met prof.
dr. J. F. Nuboer uit Utrecht, een parti
culiere relatie van de Prins, die op eigen
gelegenheid naar Liberia komt, zal hij in
de binnenlanden gaan jagen.
In de afdelingen van de Tweede Kamer
is bij het onderzoek van de begroting van
Buitenlandse Zaken onder meer de kwes
tie besproken of ook Den Haag niet in aan
merking kan komen voor belangrijke in
ternationale bijeenkomsten. Dit blijkt he
laas niet het geval. Minster Luns ver
klaart namelijk in de memorie van ant
woord. dat de belangrijkste reden, daar
voor moet worden gezocht in het feit. dat
men er niet beschikt over de noodzakelij
ke vergaderzalen m,et bijbehorende secre
tariaatsruimten, commissiekamers en an
dere faciliteiten, welke de moderne ver
gadertechniek vereist voor grote con
gressen of omvangrijke vergaderingen
van internationale organisaties.
(Van onze Amsterdamse redactie)
Op één na precies duizend repatriërenden bracht de 13.786 ton metende door
de Nederlandse regering gecharterde „Captain Cook" vannacht uit Djakarta in
de Amsterdamse haven, waar het ligplaats koos langs de loods Holland van de
Stoomvaartmij. „Nederland" aan de Javakade. Groot was de verrassing van de
opvarenden toen ze bemerkten dat Koningin Juliana, vergezeld van minister
Kiompé, hen welkom heette. Deze hartelijke ontvangst deed hen even de angst
voor de toekomst en de bezorgdheid voor de huisvesting vergeten. Vooral over
dat onderdakprobleem zaten de meesten in. Achthonderd repatrianten gingen
namelijk naar het kamp Budel en het was die naam geweest, die de stemming
aan boord van Port Said af, toen voor het eerst de geruchten op het schip de
ronde deden dat men in Nederland in een „oud, vervallen legerkamp" zou
worden gehuisvest, een beetje liet dalen. Pas nadat in IJmuiden autoriteiten aan
boord waren gekomen, die het kamp kenden en de repatrianten vertelden hoe
piekfjjn daar alles in orde is, werd men wat geruster en vol goede moed vin"
men daarom vanochtend na de koninklijke begroeting de debarkatie aan.
Enkele uren later dan verwacht werd
meerde de 60-jarige kapitein Alexander
Bankier zijn witte „Captain Cook" gister
avond om half negen af aan -3 Noorder-
sluis in IJmuiden. De railing zag zwart
van juichende passagiers, vooral kinderen
en er werd druk naar de wal gezwaaid,
waar ondanks de duisternis „afhalers"
toch nog kans zagen familieleden te ont
dekken. Direct werd mevr. J. C Heil-Van
Moman op een brancard aan wal gebracht
en voor een spoedoperatie naar het
Marine-hospitaal te Overveen gevoerd. In
Amsterdam zouden later nog 7 oudjes tus
sen de 70 en 91 jaar regelrecht naar een
ziekenhuis worden gebracht, 2 naar een
bijzondere inrichting en 6 naar het pro
testants bejaardenhuis in Almkerk in
Brabant.
De ..Cook" was een „vrouwenschip",
onder de 572 volwassenen overheerste in
grote mate het vrouwelijk element. Men
zou het .ook een „kinderschip" kunnen
noemen, want er waren 328 kinderen van
3 tot 12 jaar, 71 van 1 en 2 en 28 babies
van 0 en 1 jaar Op telegrafisch verzoek
van dr, Broekhoff stonden in Amsterdam
bij de debarkatie dertig reiswiegen gereed
om de peuters in „op te vangen"; warm.
want voor heete kruiken had een colonne
van het hoofdstedelijk Rode Kruis ge
zorgd. Trouwens, ook de anderen hoefden
geen kou te lijden, nadat in IJmuiden
door het Rode Kruis 500 dekens waren
aangesleept en de hete koffie rijkelijk
stroomde.
dj °tze °°k nog de zon geschenen,
t darten, en ik hoop dat u van
Oen waarmee u hier wordt ont-
"■ttemaal iets zult voélen."
V^iet |et» en in de volgepakte con-
h "t a3ten, dan zwelt het gerucht
He bedrijvigheid gaat door,
V **0» n°S zoveel gebeuren, er moe-
it,>| *°veel formaliteiten worden
j' die zeker weten, dat zij
V hd een onderkomen hebben,
h cl Vertrekken. Zij worden opge-
hun famiileleden, van wie
kN» a\ bridgend of pandoerend de
Vttisck el terrein van de Kon. Rot-
vHt ?he Lloyd hebben doorge-
ng immers heeft men in
Sestaan over het tijdstip,
schepen zouden arriveren.
V»dëf-e Van het slechte weer, was
VMtt i6nst in Hoek van Holland
VV„\ ienslotte voer, omstreeks het
de Corfu" op eigen kracht
en werd tegen half vijf
'Öi «AO
een loods naar de Nieuwe
g gebracht. De Corfu had 116
NUlO nV1 boord, de Sibajak onge-
\i ^50 aar velen van de Sibajak
hebben geen onderdak in
Vj\® moeten aan boord blij—
11 zullen zij wellicht naar de
X ^sions worden gebracht.
I'lh Mil V
VKri 1 schiP Sonst van bedrij-
be eerste maatregelen wor-
X# h om be talrijke be-
JV i/tai boord te halen, begeeft
»s^eit zich onder de passa-
HV P^at met hen, zij informeert
NUl »ii mnotpn neb-
De „Sibajak" heeft een groot aantal be
jaarden naar Nederland gebracht, onder
wie er velen waren, die dit land nog nooit
hadden gezien. Met behulp van de man
nen van het Rode Kruis werden de oud
jes van boord gehaald, hetgeen in de
donkere sneeuwjacht wel een bijzonder
triest schouwspel opleverde. Men zal
trachten de bejaarden zoveel mogelijk bij
elkaar onder te brengen, opdat zij, na
hun gedwongen evacuatie, in Nederland
nog van een verzorgde en niet al te een
zame otide dag zullen kunnen genieten.
De plotselinge gladheid, vooral op de
grote buitenwegen heeft zondagavond veel
ongelukken veroorzaakt. Op de rijksweg
Den HaagAmsterdam kwamen bij het
viaduct bij de Vjjfhuizerweg acht auto's
met elkaar in botsing, waarbij twee per
sonen werden gewond. Toen de politie ter
plaatse kwam en met een rode lamp na
derende automobilisten wilde waarschu
wen voor het gevaar, reden opnieuw vier
wagens op elkaar in. Een ervan sloeg over
de kop en moest met behulp van een
takelwagen worden Weggesleept. De ma
teriële schade was over het algemeen
zeer groot.
Inmiddels had de Amsterdamse politie
bij het begin van de weg naar Den Haag
een wagen van de radio-autodienst ge
plaatst, van waaruit via een luidspreker
de automobilisten op de gladheid attent
werden gemaakt.
In de buurtschap De Waver slipte een
auto, waarin zich drie personen bevonden
en kwam tegen een boom terecht. Een 72-
jarige veehouder uit De Waver moest met
wonden aan het hoofd naar het O.L.
Vrouwegasthuis te Amsterdam worden
overgebracht. Zijn schoondochter liep een
gebroken pols op, terwijl haar man die
de wagen bestuurde, ongedeerd bleef. De
auto werd ernstig beschadigd.
Op de rijksweg AmsterdamUtrecht
slipte een personenauto, die bezig was een
andere wagen in te halen en kwam in
de middenberm tot stilstand. Een derde
auto, die eveneens uit de richting Am
sterdam naderde, botste op de gestrande
wagen. Een der bestuurders kreeg snij-
wonden aan het gelaat. Ook hier was de
materiële schade zeer groot.
Gisterochtend is ook al door de glad
heid van de weg een personenauto, be
stuurd door de heer J. J. K. uit Heveskes.
te Garrelsweer in het Damsterdiep ge
raakt.
Een tegenover de plaats des onheils wo
nende autohandelaar, de heer M. Keur,
zag van zijn woning uit de auto over de
rijksweg naderen. Kort daarop hoorde hij
een plons in het water. Hij begaf zich
dadelijk naar buiten en zag de wagen met
de wielen naar boven in het Damsterdiep
liggen. Hij wist op de auto te springen en
de bestuurder en diens echtgenote te red
den door een van de portieren te openen.
Daarna slaagde men er gezamenlijk in
de kinderen, een jongetje van negen en
twee meisjes van resp. vier en twaalf jaar
uit de auto te halen en op het droge te
brengen. Alle vijf inzittenden werden
naar het Academisch Ziekenhuis te Gro
ningen overgebracht. Twee van de kinde
ren moesten voor verdere behandeling
daar achterblijven.
Ontroerende nachtmis
„Een tikkeltje bevreesd voor wat ko
men gaat. maar geen bitterheid tegen
over Indonesië", zo vertolkte pater H.
Niessen C.M., die met een presbyteri
aanse dominee en de Nederlandse predi
kant A Richters de geestelijke verzor
ging voor zijn rekening had genomen, de
gedachten van de evacués. Bijna alle
maal waren ze blij toen ze op het schip
stapten de 21e december in Tandjong
Priok. Zestig procent van de passagiers
bestond uit planters en maatschappij
mensen, de anderen waren Indische Ne
derlanders, praktisch allen afkomstig uit
West-Java. Op enkele tientallen na spre
ken ze allemaal Nederlands.
Ongeveer de helft van het aantal op
varenden was katholiek. Voor hen ver
zorgde de pater, die 10 jaar in Indonesië
was geweest, laatstelijk als pastoor te
Modjokerto, iedere dag een avondsluiting.
Aan het Kerstfeest bewaren allen de pret
tigste herinneringen.
Pater Niessen heeft ook de Uitvaart ge
daan voor de 69-jarige weduwe, mevr.
Prms-Schatelin, die op 1 januari overleed
en net ais de 77-jarige weduwe mevr.
Van Dijk-struben (op 27 december gestor
ven) haar laatste rustplaats in de zee
vond. Beide dames waren afkomstig uit
het Bejaardenhuis van de Vereniging Roe-
mer Visscher te Djakarta, vanwaar veel
oudjes repatrieerden.
Voor de familie Charpenticr met maar
liefst negen kinderen is de situatie bij
zonder moeilijk. De man had, mede op
aandrang van Nederlandse autoriteiten,
in 1949 bij de souvereiniteitsoverdracht de
Indonesische nationaliteit aangevraagd,
„omdat hij dan eerder zijn baan bij de
Garuda zou kunnen behouden". Het heeft
hem niet veel geholpen om „warga ne
gara" (landskind) te worden.
Honderden trieste gevallen waren er op
de „Cook". Mevrouw C. van Coevorden—
van Gelder, die in Aden als maatschap-
pehjk werkster aan boord kwam, wist er
van mee te praten. Dertig Indische wedu
wen ontmoette zij die naar het vaderland
van hun echtgenoten gingen. Van een
andere vrouw was de man, een oud
koloniaal, al 15 jaar zoek. „Ik ga hem
verrassen", kreeg mevr. Van Coevorden
te horen en toen ze naar een adres infor
meerde, bleek die er helemaal niet te
zijn
B(j K.B. van 8 januari, is aan dr. J.
van Baal op zijn verzoek met ingang van
1 april 1958 eervol ontslag verleemPfcit het
ambt van gouverneur van Ned. Nieuw-
Guinea onder dankbetuiging voor de ge
wichtige diensten onder moeilijke om
standigheden in dat ambt verricht.
Dr. Van Baal aanvaardde zijn functie
op 1 april 1953 als opvolger van mr. S. L.
J. van Waardenburg. Hij is thans 47 jaar
oud.
(Van onze correspondent)
PARIJS, zondagavond.
Zoals reeds geruime tijd verwacht werd
heeft Z.H. de Paus een coadjutor benoemd
voor de bisschop van Tarbes en Lourdes,
mgr. Théas. De ontzaglijk vele zorgen
voor de voorbereidingen van het eeuw
feest der Verschijningen en voor de bouw
der basiliek hebben de gezondheidstoe
stand van mgr. Théas zeer ondermijnd.
Reeds enige malen heeft de bisschop na
een hartaanval een rustkuur moeten on
dergaan.
In de „Osservatore Romano" is nu het
bericht verschenen van de benoeming van
mgr. Jean Maury, president van de Pau
selijke Missiewerken te Lyon, tot coad
jutor met recht van opvolging. Mgr. Maury
is geen onbekende in Lourdes. Hij werkte
er enkele jaren als secretaris van kardi
naal Gerlier, toen deze nog bisschop van
Tarbes en Lourdes was. Kardinaal Ger
lier zal mgr. Maury nog vóór 11 februari,
de feestdag van O.L. Vrouw van Lourdes.
tot bisschop wijden.
Mgr. Maury, die thans 50 jaar oud is,
werd te Agen in Zuid-Frankrijk geboren.
®6n zij hebben moeten ach-
jS h"<ïlstëz.naar hun plannen voor de
diry maakt kennis met mr. F.
Indonesië al sedert 1935
.'•Hj „JW'13 de radio hoorde, dat hij
A be,ugewenst" was. Hij moest
kow gen onder de hoede van
RPh ÜIIUCI UC UDluc vu**
vC' Ziin achterlaten: met zijn
kt1! rt ^Qeri r'e kinderen en zijn
V'tq 6 zit hij thans, aan boord
CVNen tH' voor het felle licht der
hdJ zijn plannen zijn! In
VuUdJ:0nomie ëaan studeren. Hij
<=1, „hesië al met die studie be-
Mot 2ii
weten nog niet, wat
and zullen beginnen.
CV een baan vinden? Emi-
1 s ha$t "lijft een groot vraagte-
Rrt ^bQnaat alleen, dat zij ginds
Vb-k °eten achterlaten. Men
(Van onze verslaggever) Zij zorgde ervoor, dat zij op tijd aan
Tussen de heen en weer dravende taf^l gingen; zelf schenen zij het ge-
passagiers, autoriteiten, journalisten, tingeltangel van de djongos. die met
persfotografen en ambtenaren zoeken zbn draaShare xylofoon het etensuur
aan boord van do „Sibajak" twee kin- aankondigde, niet te horen. De zuster
deren stilletjes hun weg. Er is nie- slaagde er enigermate in hun vertrou-
mand om hen af te halen. Mistroostig wen *e winnen. De kinderen leefden
gaan zij in een hoekje zitten, de jongen w?1 op: Onno tekende in een schrift en
kranig een brok in de keel wegwer- zijn zusje knuffelde de lapjespop. Maar
kend het meisje zielig de betraande a's hun werd gevraagd, wie hen zou
ogen uitwrijven Onno (11) en Carla komen afhalen, betrokken de gezicht-
(8) kwamen helemaal alleen met het jes, en was een afwerend schouderop-
grote schip mee. Zij moeten in Djakar- halen het antwoord,
ta door iemand aan boord zijn ge- In Aden ging de zuster van boord,
bracht, waarschijnlijk door hun vader. Zij vloog terug naar Nederland en die
Maar niemand weet dit met zekerheid dag werd het onafscheidelijke tweetal
en de kinderen zelf vertellen het niet. niet meer gezien, 's Avonds werden zij
De jongen en zijn zusje hadden beiden aangekleed op bed gevonden,
een geldig passagebiljet en een kwitan- Ze hebben Onno op zijn verjaardag
tie van 125,-- boordgeld toen zij, op vorige week zondag, een zakmes ca
de avond van eerste kerstdag, hand in deau gedaan, voor het eerst gedurende
hand over de loopplank stapten. Be- de lange reis verscheen er een lach op
halve een linnen aktentas met wat zijn gezicht. Zelfs vertelde hij, dat
kleding, een paar schriften en een lap- „moeder" op de kade in Rotterdam
jespop van het meisje, was dat alles, zou staan om hem en zijn zusje af te
„Deze boot brengt ons naar Holland en halen. En opnieuw tekende de jongen
daar worden wij afgehaald", wisten zij en speelde het meisje met haar pop.
te vertellen. Maar vroeg men: „door Maar zondagmiddag bleek, dat nie-
wie?" dan haalden zij zwijgend de mand wist, of moeder inderdaad aan
schouders op. Door de gangendoolhof de kade stond. Autoriteiten deden na-
van „de boot" hebben ze de jongen en vraag, maar hun onderzoek bleef
het meisje naar hut 43 gebracht. Onder vruchteloos. En al die tijd zwierven de
de andere passagiers was niemand, twee kinderen, mistroostig over het
die zij kenden; en niemand kende hen. schip.
Dagenlang zaten zij stilletjes bij el- Tenslotte is alles toch nog in orde
kaar; de eerste week op een zonnig gekomen. Heel. héél laat, toen het op-
plekje aan dek. later, toen het steeds vangcentrum juist een voorlopig adres
kouder werd, in de hut. Onno haalde voor de kinderen had gevonden en
schuw zijn schouders op, wanneer hem iedereen er aan twijfelde of er inder-
wat werd gevraagd en reageerde fel, daad wel iemand in „Holland" was,
als hij meende, dat zijn zusje werd die van de'komst van de jeugdige emi-
iastig gevallen. granten op de hoogte was, arriveerde
Een zuster heeft de alleenstaande de moeder in de ontvangsthal. Een
kinderen zoveel mogelijk bemoederd, raadsel was opgelost.
(Van onze medische medewerker).
De katholieke ziekenhuizen hebben
katholieke specialisten nodig en als
deze niet opgeleid kunnen worden, is
dit een gevaar voor de eigen gezond
heidszorg van het katholieke volksdeel,
temeer daar er op dit gebied voor de
katholieken ook nog een achterstand
is in te halen, want slechts 20 pet. van
de specialisten is katholiek.
Op de algemene vergadering van de
r.-k. Artsenvereniging, die ook door juris
ten en moraal-theologen van het Thijm-
genootschap werd bijgewoond, moest de
voorzitter, prof. dr. A. Mertens, een voor
de katholieken dreigende alarmerende
ontwikkeling in de specialistenopleiding
signaleren.
Sinds 1932 regelt de Kon. Ned. Maat
schappij ter bevordering van de Genees
kunst de specialistenopleiding. Afgezien
van kleine onvolkomenheden, die aan
iedere regeling vastzitten en die men
bezig is te corrigeren, geeft de specia
listenregistratie geen reden tot klachten.
In 1952 is een ministeriële commissie in
gesteld door de ministers van sociale
zaken en volksgezondheid en van onder
wijs, kunsten en wetenschappen. Direct
daarna hebben wij erop gewezen (De
Maasbode-pers 15-9-52) dat de P.v.d A.
socialicatie van de volksgezondheid wil
bereiken eventueel via de ziekenfondsen
en dat bij het instellen van deze commissie
de gedachte niet vreemd is geweest, dat
de staat verantwoordelijk is voor specia
listen, omdat de ziekenfondsen specialis
tische hulp verstrekken. Van de 24 leden
van deze commissie waren er 3 katholiek
Van de medische faculteit van elke uni
versiteit was er een vertegenwoordiger,
doch niet van Nijmegen en de Viije
Universiteit. Enkele maanden vóór het
einde van de werkzaamheden zijn deze
alsnog in de commissie opgenomen. Een
minderheidsnota is zowel door de ver
tegenwoordiger van de katholieke zieken
huizen als van de medische faculteit uit
Nijmegen aan het rapport van de com
missie toegevoegd.
De Maatschappij ter Bevordering van de
Geneeskunst kon zich niet met het rap
port verenigen en op haar laatste jaar
vergadering stond dit op de agenda, doch
het is door in voed van bepaalde zijde van
de agenda afgevoerd.
De commissie had een stichting
voorgesteld, die aan niemand verant
woording schuldig zou zijn en het
zwaartepunt van de specialistenoplei
ding bij de universiteiten legde. Zon
der dat wij willen zeggen, dat de gods
dienst ook maar enige invloed heeft op
de benoeming van assystenten, wijzen
de cijfers uit, dat voor specialismen,
waarvoor ook een z.g. perifere oplei
ding mogelijk is (o.a. in katholieke
ziekenhuizen) het percentage katho
lieke specialisten belangrijk hoger ligt
dan voor specialismen die alleen op de
universiteitsklinieken zijn aangewezen,
ni. resp. 24 en 15 pet.
Het is een algemeen katholiek belang
dat de eigen ziekenhuizen opleidingsbe
voegdheid behouden, want door deze op
leiding komt de behandeling der patiën
ten op een hoger niveau, omdat door de
kritisch ingestelde jonge assistenten het
werk zo wetenschappelijk mogelijk wordt
verricht. Door de opleidende specialist
afhankelijk te maken van de universiteit
wordt het katholieke ziekenhuis niet vrij
gelaten in het benoemen van de medische
stafleden, die met de leiding belast zijn.
Tegen dit onnodig afnemen van rech
ten, die de katholieke ziekenhuizen
bezitten, protesteerde de voorzitter van
de r.-k. Artsenvereniging heftig. Dan
is beter een wettelijke regeling, waar
bij de volksvertegenwoordiging gekend
wordt. Beter een wet in openbaarheid
dan een mysterieus gekonkel.
Het argument, dat er voor gewaakt moet
worden, dat er niet te veel specialisten
gevormd worden, die dan geen werkkring
kunnen vinden, is wel bijzonder weinig
steekhoudend als men de universiteits
klinieken met de opleiding van specialis
ten belast, omdat deze alleen maar op
leiden en direct erna ontslaan. Wanneer
deze. gelijk in perifere ziekenhuizen veel
meer gewoonte is, pas een nieuwe assistent
in opleiding nemen als de opgeleide
specialist een plaats als zodanig in de
maatschappij heeft ingenomen, behoeft
men voor een teveel aan specialisten niet
bezorgd te zijn. Dit regelt zich dan
vanzelf.
Na deze cri de coeur van de katholieke
artsenwereld kwam het onderwerp van de
vergadering aan de orde:
Artificiële inseminatie
Dit werd door dr. A. M. C. Schellen van
medische en door prof. mr. Ch. Petit, lid
van de Hoge Raad der Nederlanden,'van
juridische kant ingeleid.
De kinderzegen van een gezin, enerzijds
door de ratio in een materialistische tijd
geest beperkt, wordt anderzijds door de
ratio kunstmatig' te voorschijn geroepen,
wanneer het huwelijk kinderloos blijft.
Hoewel zij al eeuwen bij de ons spora
disch toepassing vond en in 1897 het H.
Officie onder Paus Leo XIII de praktijk
van de kunstmatige inseminatie veroor
deeld heeft, is door de uitbreiding van
deze handelwijze na de tweede wereld
oorlog in 1949 door de Paus over deze
problematiek gesproken, hetgeen Z.H. in
mei 1956 herhaalde in een toespraak tot
de deelnemers van het Tweede Wereld
congres ter bestudering van de huwelijks
onvruchtbaarheid. Het is bekend, dat de
H. Vader alleen de oneigenlijke artificiële
inseminatie ofwel de geassisteerde na
tuurlijke inseminatie geoorloofd acht. Prof.
Petit kon ook juridische bezwaren aan
voeren tegen de artificiële inseminatie in
gevallen, waarbij het semen afkomstig is
van de echtgenoot.
Een geestelijk gezond huwelijk kan de
kinderloosheid verwerken en de nadelige
gevolgen van de kunstmatige inseminatie
voor het psychisch evenwicht moet men
niet onderschatten als men van de zelf
moorden hoort, die er het gevolg van zijn.
De Generale Synode der Ned. Herv. Kerk
veroordeelde onlangs de artificiële inse
minatie als in strijd met het wezen
van het huwelijk naar Gods wil en om
dat het de verhouding van de gehuwden
tot elkaar en van de ouders tot het kind
verstoort. Het kind heeft het recht
te weten wie het is. wie zijn vader en
moeder zijn. Is er verduistering van staat
bij deze praktijken en wie verduistert er?
Ook is het een vraag of er al of niet over
spel in het spel is Bij de adoptie liggen
de zaken geheel anders. De wetgever gaat
uit van het gewone. Als er nu andere
huwelijkspraktijken mogelijk worden, die
het fundament van het huwelijk aantas
ten en daardoor de maatschappij bedrei
gen. is het juister, dat het strafrecht hier
tijdig normen stelt, hetgeen in de volks
vertegenwoordiging ook reeds is gezegd,
dan dat de zaak in het familierecht van
het Burgerlijk Wetboek wordt geregeld.
De liefde is teer en eist echtheid. Laat
niets kunstmatigs de echtheid aan de lief
de ontnemen.
Hoewel hij ervan overtuigd was, dat de
kunstmatige inseminatie in ons land
weinig wordt toegepast, ofschoon zij in het
buitenland hand over hand toeneemt, was
dr. Schellen er nadrukkelijk voor, dat de
katholieke Artsenvereniging haar af
wijzende standpunt ten aanzien van deze
praktijken in een resolutie zal neer
leggen.
Prof. Petit gaf een aantal wetswijzigin
gen aan, die z.i. nodig zouden zijn, indien
de K I. zich hier te lande meer zou ont
wikkelen. De vereniging zal haar stand
punt ten deze nader bepalen.
