Ni
leuw-Guinea niet binden
aan Nederland
SPA REINE
Pleegde Belg moordaanslag op
wethouder van IJzendijke?
Toen Algiers Frans werd
SPA REINE
Nieuw-Guinea moet zich tegelijk
materieel en geestelijk ontplooien
m
I
H
P.vA.A.-fractie in Tweede Kamer
SCL
j, ierpe soc. uitval tegen de Eerste
ai*ier door prof. Romme gepareerd
S' C. F. Margry
jaar
illüil
Ss.5
Mgr. Tillemans keert teleurgesteld terug
Krijgt Middenstandsbond zetel in
Sociaal Economisch E.E.G.-comité?
«O'SC""'
>a'
Ook voor liet gerechtshof 10 jaar geëist
K' 5»"
Ontploffing in Palais
Bourbon
Persoonlijke offervaardigheid katli. Nederlanders gering
Minister Suurlioff
zeer tevreden
Prins Bernhardt ontving
enorme olifantstand
V;
A
DONDERDAG 6 FEBRUARI 1958
PAGINA 3
eLrn. „oorlogsmisdadiger" prof.
bevriend staatshoofddr. Kortenhorst)
Kwner in het geding
S
VAkadt"
Prof. Romme op de bres
Cve
Nieuw-Guinea
1 In de fles
2 Als pap
3 Droog
uit de hand!
Krachtige Kost voor het Kind
ZUIVERT HET ORGANISME.
Iiidder en Officier
KAiN& Sferden zijn ver-
V tot" leHPau
Op ons stuk staan
Protocol
door LOUIS BERTRAND
KINDEREN TEKENEN VOOR
„CIVITAS DEI"
ZUIVERT HET ORGANISME.
J! S. ge-
W
jXS
$vA;.ttn By
1
Alle hoop op K. V. P-
Geld het grote knelpunt
spm is een iggjff va» t 600 tofcJLKatb. Actie Nicuw-Gnina,
Liefdadigheids-probleem
Over economische toestand
in Zuid-Afrika
MIJNWERKER ONDER
VALLEND GESTEENTE
GEDOOD
Tijdens bezoek aan Liberia
ZUIVERT HET ORGANISME.
STICHTING VAN DEN ARBEID
HANDHAVEN
I
he r DEN HAAG, 5 februari.
ede u-
•ft ij. '^ndse 7 mer heeft vandaag de beraadslagingen over de begroting van
r»eede K voort&ezet. De heer De Graaf (KVP) had de P.v.d.A.-fractie
der i,1Jrarrier gisteren gevraagd duidelijk haar standpunt te bepalen ten
4f> -r?'^'-fra ,1nes'sciie kwestie. Dit in verband met het recente optreden van
"•ie V(. ee<le in de Eerste Kamer, mr. In 't Veld. De P.v.d.A.-fractie
'eft «■/'''sarde amer heeft dit vandaag geda
N'tl(/tlrck mét r tractie in de huidi
'n Peki donesië. Zolang de planne
'teft r?' dat en Moskou om te worden uitgewerkt in Djakarta is het enige
dat zijn fractie in de huidige omstandigheden niets voelt voor
Indonesische regering gemaakt
1 eHen, ook over N.-Guinea
4 llet- optreden van de
Sfttö? d ln v~—p- TP-J--
"eek
tv -"is de Eerste Kamer, die
l§ ft?6] de hnfri?lt i130 voor een ge"
a k t.de l"ige Indonesische r
rege-
Waarop dit optreden
v div,' '~senafp geïnterpreteerd -
hef r.i/ constateerde hierop,
Nfe een ooi van de heer In 't
ae' ftiei 'ng tüf, Prek de basis van sa-
W?,Was ondf? regeringspartijen
h-k,6l een dp i Jn maar dat hier-
- ,uk major was toege-
°e heer De Kadt een
scherpe uitval
tegen de Eerste
Kamer. Deze
Kamer is op
haar best. als
zij zich bezig
houdt met jas
sen. jurken en
steken voor de
ministers. (De
spr. doelde
hiermee op het
recente sappi
ge debat in de
Eerste Kamer
over het ambts
kostuum van de
ministers). Dan
is zij op haar
'e Vp eede k elacr in de Eerste Kamer, mr. in t vc
»/'l'aarile amer keeft dit vandaag gedaan bij monde van de heer De Kadt,
^°ï"deS®rek tti,',/, z'in fractie in de huidige omcf<in«ii.rV
\eslW'b Peki „dones'®. Zolang de plannen der
ft tv dat n? en Moskou om te worden uitge =-
°et eek}1 ("'t, een gesprek hier te lande over het lot der uitgedrevenen,
r'fl /Ve Ihdon' .rekenine houden met de mogelijkheid, dat er eens een con-
aftje °rdt, (ja es'sche regering kan komen. Als deze mogelijkheid werkelijk-
hrobie/noeten we we' l,cre'd zijn met Indonesië te praten over alle
eens een steek laat vallen, is dat niet zo
erg. Dat de beschouwingen van de heer
In 't Veld echter een deuk major zou
den betekenen in het vertrouwen t.a.v.
de regering, dat leek de heer De Kadt
een miskenning van de taak en de plaats
van de Eerste Kamer, M.a.w. de Eerste
Kamer mag zich druk maken over klei
nigheden, maar ten aanzien van de be
langrijke zaken is zij een te verwaarlo
zen grootheid.
De K.V.P.-fractieleider prof. Romme
kon deze scherpe uitval tegen de Eerste
Kamer niet onweersproken laten en aan
het eind van de beraadslagingen wierp
hij zich in het strijdperk om de heer De
Kadt een terechtwijzing te geven. In de
eerste plaats, aldus prof. Romme, heeft
deze de verklaring van prof. Beaufort,
waarop de heer De Kadt doelde, niet
goed begrepen. Prof. Beaufort heeft n.l.
niet gesproken over een toebrengen van
een deuk in het vertrouwen t.a.v. de re
gering, maar in de basis van vertrouwen
tussen de regeringspartijen.
In de,tweede plaats, aldus prof. Kom-
me, maakt de heer De Kadt zich zelf
schuldig aan een miskenning van de
taak en positie van de Eerste Kamer.
In zijn opmerkingen klinkt door, dat
de beschouwingen in de Eerste Kamer
zonder wezenlijke betekenis zijn. Dat
gaat te ver. Zelf, zo stelde de K.V.P.-
leider voorop, ben ik de mening toe
gedaan. dat het huidige tweekamer
stelsel ljeter zou kunnen plaats maken
voor een éénkamerstelsel, m.a.w.
de Eerste Kamer zou het best kunnen
verdwijnen, omdat de nadelen van deze
instelling de voordelen zijn gaan over
treffen. Deze nadelen zijn tweeërlei: In
€ln- Als zij daarbij dan
dp21! 'n ket zaken- of vereni-
V' .beseft!6' Jos- c- F- Margry
if*1 t/'u "P611 allerminst, een man
<jrpJ'lebben, die op het punt
ok civ Pe' van de leeftijd der
dr>e"sdhri.iden. Toch zal hij
C,vitaal^'i0nsetwi-ifeld even opge-
t/'kv ftrdamZ deze Seboren en geto-
«n m 6r zi-1n vele sociaal-cha-
(A u aa^schappeliike taken ver-
rt Wt T
lsH,)lft»Iltftthili'e1Vwrgry stamt uit een ar"
Het moge hem een vol-
dat
in 'n zijn nageslacht het
/ft? .Vau.J'""rlijk opbouwend werk
1%rt,v'ftdt A- A. J. Margry voort-
i.°f>
leeftijd, toen zijn
de de heer Jos Margry
(dine van het architecten-
01,;, Va3/0.te "erne
d;ikt h^baa- de theorie naar de prak-
nemen. Dat de over-
ti"!1 üHC'aar'h/e theorie naar de prak-
'a'.ft'i o de weinig moeite kostte.
/ftai1^]? jgr'ike bouw-opdrachten
Viv,VftrrK °fttVwo i n 'ande ontving. Naasl
St- a*om B in d- c""ie,e sec
Srote complexen, door
*n 'üe St.-Barbarakerk. het
acker/ /at en in Spangen, de
k-/ a/6g en fko°k de scholen aan de
A? fta/ de t,/e Bree, het meisjesly-
^4 lezn de pr'eitnerstraat en de pas-
Krt' zijn b°üvvw0e!?lerssingel-
getuw.6ftken en nog vele an-
^-ist in d "'^en van zijn schep-
Van de daar-
PROF. ROMME.
Niet derderangs.
de eerste plaats wordt de slagvaardig
heid der democratie door de Eerste
Kamer belemmerd en in de tweede
plaats had prof. Romme het oog op
haar gegroeide en nog altijd groeiende
doublure-karakter. Een standpunt, dat
wij volledig kunnen onderschrijven.
Maar. zo voegde prof. Romme er te
recht aa« toe. zolang de Eerste Kamer
bestaat, is het onjuist haar te denigre
ren en over h-aar te spreken als over een
vereniging ter bespreking van derde
rangszaken, zoals de heer De Kadt heeft
gedaan. Zolang deze Kamer bestaat,
moet onverkort staande worden gehou
den haar bevoegdheidom beschouwin
gen te geven overeenkomstig de (mede)
beslissingsbevoegdheid, die zij nog al
tijd heeft. Deze competentie strekt zich
ook uit tot de verhouding tussen Kamel
en regering, In de Eerste Kamer was
die verhouding diezelfde middag nog in
geding geweest i.v.m. het regerings
voorstel inzake de investeringsaftrek.
Prof. Romme kon begrijpen, dat dc
heer De Kadt geëmotioneerd was geweest
over wat de heer In 't Veld had uitge
haald. maar hij had zich niet mogen la
ten verleiden tot een uitval tegen de
Eerste Kamer.
Om weer op Indonesië terug te ko
men. de heer De Kadt had bezwaar te
gen de voorstelling, alsof Nederland in
N.-Guinea aanwezig zou moeten blijven
om dit gebied uit handen van het com
munisme te houden. Dit is niet onze
plicht, maar die van Australië en van de
Zuid*-Oost-Azjatische Verdragsorganisa-
tie. Onze plicht t.a.v. het weren van het
communisme ligt in Europa, en daar
hebben we onze handen vol aan. Het
enige perspectief voor de Papoea's ligt
in een integratie van N.-Guinea in een
of ander Melanesisch verband. De PvdA-
woordvoerder achtte het daarom onjuist
een beleid t.a.v. N.-Guinea te voeren,
dat dit gebied aan Nederland bindt. Wij
kunnen de Papoea's in Zuid-Oost-Azie
geen bevredigende toekomst waarbor
gen
Sprekend over onze opvoeding van de
Papoea's tot zelfbestuur in zo snel mo
gelijk tempo wordt wel gesteld, dat het
niet realistisch is deze opvoeding aan
t0rH6'm0'" d? ,Ma,ria Hemel-
aft 5e St /rr"ie bouwwerken noe
^MK^Sar!.' ^aUinalrowL-^w tyot
T^le^'^'uakerken in
Den
p"//rld:be kerk in Naaid-
e '6x m 1
'ft BraK nkein en verschei
IV 9li:^ h-CIA 111 iiaaiu-
/c0(t1^1«ft\vinJ,UlKtil?g van architec-
'tep in a. ?'ekende. het zie-
rabant.
hifftftit^ftftctie^'1 de beer Margry
üftft vbm r, r-"k- Paro"
th Vcjftrip r,t ian an Rotterdam, waar-
ftoJubi]6Umresiden't is- Bi-1 zi-in
tot' Us erk€nd door
te fc-.1v/-Us de rer ln de orde vaal
V.^Uië., ro°te. Toen vorig
^:;.aan de Wes'tkruis-
oré- Ev'bister
dr- Maatscha.ppelijk
fts?" t,1assa,rru-is
inD,de borsh
zi.in
eeuwfeest vierde.
Het gerechtshof te 's-Gravenhage heeft
zich gisteren de gehele dag bezig gehou
den met de behandeling van de zaak te
gen de 26-jarige Belg Aimee L. C.. wo
nende te IJzendijke, die ervan wordt be
schuldigd op 13 januari van het vorige
jaar een wethouder van zijn woonplaats
de 41-jarige landbouwer C. Doens, te heb
ben willen vermoorden. De rechtbank te
Middelburg had de Belg wegens poging
tot doodslag tot tien jaar gevangenis
straf met aftrek van voorarrest veroor
deeld. Voor het gerechtshof werd beves
tiging van dit vonnis gevraagd.
De wethouder was die avond laat naar
zijn schuur gegaan voor een controle. In
het achterste gedeelte van de schuur
werd hij plotseling beschenen door een
fel licht. „Nu ga ik met je afrekenen",
riep een stem en onmiddellijk hierop viel
een schot. Een kogel trof de wethouder
in de buik. Hij greep zijn aanvaller en
tijdens een worsteling herkende hij de
man. Hij greep hem in zijn nek en ver
wondde hem, maar verloor de strijd, om
dat hij een klap met het pistool op zijn
hoofd kreeg.
De ernstig gewonde wethouder kroop
naar buiten en riep om hulp. De politie
werd gealarmeerd ,en deze kon spoedig
op aanwijzing van de gewonde de Belg
arresteren.
Het motief voor de moordaanslag zou
liggen in een geschil over de pacht van
een stuk grond. De heer Doens zou eens
hebben verklaard, dat hij de grond niet
wilde verpachten aan Aimée C., omdat
deze een flink strafblad had.
De wethouder verklaarde gisteren er
absoluut zeker van te zijn dat het Aimée
C. was geweest, die op hem had gescho
ten en met wie hij had geworsteld. De
Belg bleef ontkennen.
„Deze zaak is wei ernstig, maar niet
ingewikkeld", zo begon de procureur-ge
neraal, mr. J. Zaaijer zijn requisitoir.
„De bewijsconstructie is eenvoudig. Hei
belangrijkste element is de verklaring
van de heer Doens. die met volstrekte
zekerheid zegt de dader te hebben her
kend Er is geen reden om aan te ne
men dat deze verklaring onbetrouwbaar
is. Een aanwijzing is ook de wond in de
nek van verdachte. De verschillende ver
halen die C. hierover doet zijn niet waar.
Ik ben ervan overtuigd, dat het misdrijf
met voorbedachte rade is gebeurd. Deze
poging tot moord is een zeer zwaar mis-
drijf en het motief was gering. Daardoor
is deze verdachte gevaarlijk".
De verdediger, mr. H. A. R. de Mul, uit
Oostburg. zei o.m. dat het bewijs slechts
rust op kleine toevalligheden en in het
beeld passende vermoedens. Pleiter
vroeg vrijspraak of als het hof dit nodig
achtte een heropening van het onderzoek
zodat eventueel nader bewijsmateriaal
kan worden verzameld.
Het hof bepaalde zijn arrest op 19 fe
bruari.
een termijn te binden. De heer De Kadt
vond dit wel nodig. Een dwaas idee,
naar het ons wi] voorkomen. Alsof je
t.a.v. een bevolking nauwelijks uit het
stenen tijdperk tredend kunt zeggen:
Jullie moeten je zo snel ontwikkelen,
dat jullie over 10 Èt 12 jaar jezelf in
westers-democratische trant kunt be
sturen.
Tenslotte deed de heer De Kadt een
beroep op de regering om meer inzicht
en daadkracht te tonen en niet alleen
maar vast te houden aan een eentonig
herhalen van ons recht op souvereiniteit
over N.-Guinea.
Prof. Gerbrandy (A.R.) daarentegen
vond dit laatste de enig-juiste houding.
De regering moet eens en voor altijd
verklaren, dat met Nederland niet meer
te praten valt over N.-Guinea. Als we
op ons stuk staan, dan kunnen we nog
een grote toekomst maken in N.Guinea
ten bate van de volkeren en ten bate
van de energie die in Nederland nog ligt
opgetast.
Tijdens de rede van prof. Gerbrandy
vond nog een klein incident plaats. Op
een gegeven moment betitelde prof.
Gerbrandy Soekarno als een oorlogs
misdadiger, die honderdduizenden van
zijn landgenoten aan de Jappen heeft
opgeofferd. En hij achtte hel onbegrij
pelijk. dat in de Verenigde Staten van
Amerika aan een dergelijke oorlogsmis
dadiger een eredoctoraat in de rechten
was verleend.
Voorzitter Kortenhorst vond dit tever-
gaan en ver
zocht het A.R -
buitenbeentje
de kwalificatie
oorlogsmisda
diger" t.a.v.
Soekarno in te
trekken, omdat
Soekarno nog
altijd een be
vriend staats
hoofd is, wat
formeel gezien
inderdaad juist v®
is, waarop prof.
Gerbrandy re- Dr. 'KORTENHORST,
pliceerde: Als u Bevriend staatshoofd,
hierop prijsstelt
zal ik deze kwalificatie over uw vriend
intrekken!
Minister Luns maakte aan het slot
van het debat een begin met zijn ant-
woordrede. De kritiek van mr. Blaisse
op de protocollaire maatregelen in de
Ridderzaal bij de ondertekening van het
Benelulux-verdrag had hem pijnlijk ge
troffen. Wij hebben juist zo goed ons
best gedaan om alles goed te laten ver
lopen, zo antwoordde de bewindsman.
Morgen zet hij zijn rede voort.
AD INT.
ROMAN UIT HET REVOLUTIEJAAR 1830
in een strikt historische omlijsting.
(van de Académie Francaise)
Nederlands van F. J. Wahlen
32).
Per slot van rekening berustte het succes van
zi.in onderneming weer op een beslissing zijner
zijds zoals het succes der troepen-ontscheping
van zijn wilskracht en energieke tussenkomst had
afgehangen. Kritisch overwoog hij de toestand in
al zijn aspecten. O zeker, hij had overwonnen,
maarhad hij dat niet te danken aan een serie
ongehoorde gelukjes, van werkelijk providentiële
toevalligheden? Overigens was zijn triomf nogal
broos! En niet eens compleet, omdat Algiers,
doelwit dezer campagne, nog niet in zijn bezit
was. Nu ja, misschien een kwestie van uren
tot nu toe was de fortuin ons wel goedgezind ge
weest! De stompzinnige Turken hadden zélf dat
Keizersfort opgeblazen, waardoor ze ons mis
schien een langdurig beleg hadden bespaard en
de altijd te vrezen risico's hunner stormaanvallen!
Na dat alles moest het nu juist de Dey zijn, die ge
heel van streek door deze gebeurtenis, het éérst
sprak over onderhandelingen.... Zou hij dan niet
zo snel mogelijk zoeken te profiteren van 's vij-
ands goede gesteltenis, van deze nieuwe geluk
kige omstandigheid?..
Onverwijld Algiers bezetten: dat alleen was van
belang! De publieke opinie in Europa die slag
toebrengen met als gevolg, de Algerijnen nog
verder te demoraliseren,' vóór ze tijd hadden om
tot bezinning te komen en hun verdediging te
reorganiseren!.. De Turken waren alléén maar
uit elkander gedreven: de contingenten van Con-
stantine eh Titteri zouden zich, na een ogenblik
van paniekstemming, kunnen hergroeperen en de
Fransen aanvallen onze troepen, zeer ver
moeid door drie weken onafgebroken strijd, onder
de beproeving van die Afrikaanse warmte en dy-
senterie-aanvallen, vèr uit de buurt van hun ba
sis, het kamp van Sidi-Ferruch en de vloot, hun
enig toevluchtsoord voor het geval we worden ver
slagen.... En daar was Engeland al bezig met
intriges: om de Dey te handhaven, de Fransen te
verhinderen van hun opmars en hun overwinning
voordeel te trekken!
Werkelijk de toestand van ons overwinnend le
ger zou in een ommezien wel eens hoogst kritiek
kunnen worden! Die zelfde morgen nog was de
Engelse consul, begeleid door commandant Mur-
rer, zijn gevoelens van vriendschap voor zowel
Frankrijk als voor de Dey komen betuigen en
als terloops zijn bemiddeling en goede diensten
komen aanbieden. Wist hij, de generaal, niet al
te goed. wat dat te betekenen had?.. Het was
dus zaak. zo snel mogelijk te handelen. Eenmaal
in Algiers, met de Franse vloot voor anker in, de
baai, zodat de verbindingslijn tussen het leger-
in-Afrika en het moederland verzekerd was, dan
eerst zou men met gezag kunnen optreden en,
eventueel protesten van Engeland en de Verhe
ven Porte in discussie brengen.
Om de Dey meer toegeeflijk te stemmen, had
de Bourmont direct na het opblazen van het Kei
zersfort zijn batterijen in stelling laten brengen
tegen de Kasbah.
Daar verhoopte hij de beste gevolgen van, hoe
wel niet zonder enige ongerustheid bij de gedachte,
mocht Hussein koppig blijken te zijn. aan een
lang, formeel beleg.... Op dat ogenblik werden
er twee parlementairs aangediend, door de nota
belen van de stad afgevaardigd naar de opperbevel
hebber, wie zij eerbiedig om de gunst kwamen
verzoeken van door hem te worden ontvangen:
Si Ibrahim Ben Hafiz en Si Mohammed Berkani.
Bijna tegelijkertijd was Messaoud van zijn paard
gesprongen en, de convocatie-brief van de generaal
tonend had hij eveneens verzocht bij deze te wor
den gebracht.
Een mooie samenloop van omstandigheden, vond
de generaal! Messaoud zou hem tot tolk kunnen
dienen tussen de twee Algerijnen en hemzelf. Hij
gaf orders hen tezamen binnen te leiden. De twee
voorname Algerijnen putten zich onmiddellijk uit
in de hoffelijkste begroetingen en het verbaasde
generaal de Bourmont zeer, dat een hunner zo goed
Frans sprak! Dat was Mohammed Berkani even
als de vader van Leila Khadidja, had ook hij
jarenlang in Marseille gewoond en er een Franpaise
gehuwd. Een tolk was hier dus overbodig! Niette
min stond de generaal erop. dat Messaoud bij het
onderhoud tegenwoordig zou zijn, om hem te be
wijzen. dat Algiers inderdaad aan zijn genade was
overgeleverd! Hij meende aan de twee notabelen
de aanwezigheid van de zoon van de Bey van
Titteri te moeten verklaren, volkomen nutteloos,
merkte hij te laat. Heel Algiers wist sedert lang,
hoe Messaoud met zijn Kabylen was gedeserteerd,
zijn naam verwekte alleen maar afschuw. De on
derhandelaars keerden hun ogen van hem af. hij
was een verrader! En Messaoud. van zijn kant.
keek met onverholen minachting neer op ..die ba
nale sjacheraars": alléén maar beducht voor hun
lieve koopwaar kwamen ze lafhartig kruipen voor
de overwinnaar, zi.in mêelij inroepeïi! De generaal
echter vond het helemaal niet erg. door zijn ge
vangene opvallend vriendeliik te behandelen, hem
in de ogen zijner landgenoten nu ook geheel en
al te compromitteren. Maar Bekani begon al met
van de algemene schrik der bevolking van Algiers
te SDreken en hoezeer zij tot onderhandelen bereid
waren
Ik vraag niets beters! zei de generaal, maar
kom dan met aanvaardbare voorstellenWe
zi.in hier niet gekomen, om de muren van Algiers
te bekijken!
Indien het van ons afhing, zei Bekani, dan
znuden onze poorten wijd openstaan voor het
Fransp legér .Maar de Dev. verschanst in zijn
Kasbah, houdt ons ervan terug....
En met gedempte stem bevestigde ook hij de
woorden van de secretaris van de Dey. bij zijn
moreenbezoek: er broeide een opstand tegen Hus-
sein-Paeha! En op allernederigste toon voegde hij
eraan toe:
Indien Uwe Excellentie het wenst, zal men
Haar nog deze avond het hoofd van Hussein-Pacha
brengen.
Messaoud kon. bij het horen van die woorden,
een honend gegrinnik niet nalaten, wat bij de
generaal een eigenaardige indruk wekte. Maar hij,
hoffelijk als altijd, antwoordde alléén maar, onder
een ironische glimlach:
1 (Wordt vervolgd)
Dertig tekeningen van Nederlandse kin
deren zijn voor een laatste selectie opge
zonden naar Freiburg in Duitsland. De
beste zullen met tekeningen van kinde
ren uit alle landen tot wandversiering
dienen van de tentoonstelling over de
katholieke Caritas in het paviljoen „Ci-
vitas Dei" op de Expo '58.
De tekeningen hebben alle de Barmhar
tige Samaritaan tot onderwerp. Zij zijn
afkomstig uit het verspreidingsgebied van
het diocesane weekblad „Sursum Corda"
in de bisdommen Haarlem, en Rotter
dam. van de eerste klas van het r.-k. ly
ceum te Den Bosch en van een lagere
school te Helmond.
a, Ellis' ^ar§a Klompé hem
ft an de orde van
,teyek®' Parochiaal armbe-
tal van bestuurs-
A*1* R' -inftennd"d nouden. als
p/ft heeft
Vi=!!0ri en Anna, Domi-
lanftey en de B.L.O.-
óe heer Margry
iviai-giy
aft f fti- H - e K'ftócrbesoher-
ï'ftiittJ,6 N.v 'V,1® President-c
W" d n Van' Maasbode".
'«tien-, zevende kroon-
e familiekring wor-
Een hevijce ontploffing heeft vannacht
het Palais Bourbon, waar fle Franse Na
tionale vergadering bijeen komt, op haar
grondvesten doen schudden. Er werd nie
mand gewond, maar wel werd een gelijk
vloers gelegen waskamer, die gewoon
lijk wordt gebruikt door de paleiswacht
en door de leden van de Nationale Ver
gadering, ernstig beschadigd.
In een kamer boven de waskamer, waar
de landbouwcommissie van de socialis
tische partij vergaderde, werden de tafels
omvergeworpen, de ruiten braken en de
deuren werden uit hun hengsels gerukt.
Een politiefunctionaris ging niet in op
de vraag, wie hij meende, dat in deze
(^ontploffing bad gehad.
(Van onze Amsterdamse redactie)
Een primitief volk, zoals de Papoea's,
ziet geen scheiding tussen zijn godsdien
stige en zijn sociale en maatschappelij
ke opvoeding. Het mag dan ook eisen,
dat we hem als eenheid accepteren en
tot ontwikkeling brengen. Missie en zen
ding dienen daarom bij het opzetten van
economische projecten in Nieuw-Guinea
genoeg kansen te krijgen om tegelijker
tijd met de materiëlp ontplooiing van
het land de maatschappelijke en geeste
lijke educatie van de Papoea aan te pak
ken. Alleen een combinatie van beide
elementen kan tot heil strekken van de
Papoea. Het verdriet Z.H.Exc. mgr. H.
Tillemans MSC, apostolisch vicaris vaii
Merauke, die momentcel in Nederland
vertoeft, dan ook, dat deze visie, door
hem tijdens een lunch bijeenkomst van
de St.-Adelbertvereniging te Amsterdam
gisteren in Krasnapolsky gegeven, blijk
baar niet gedeeld wordt door gouverne
mentele en internationale instanties. Het
is herhaaldelijk voorgekomen, dat men
in een streek het oog alleen gericht hield
op de materiële welvaart, terwijl elders
slechts aandacht werd geschonken aan
de geestelijke opvoeding. In heide ge
vallen was de opzet van het begin af
aan tot mislukking gedoemd. In een ge
bied waar de door hem aanbevolen com
binatie werd toegepast, mocht men het
werk met succes bekroond zien.
Aangenomen dat Nederland Nieuw-
Guinea voorlopig houdt, dan is hef voor
ons een plicht te zorgen dat het land tot
ontwikkeling komt, aldus mgr. Tille
mans. Het grootste deel van de Papoea's
verwacht dit ook van ons. De ontwikkel
de groep der bevolking heeft volgens
hem geen vertrouwen in de P.v.d.A. en
sinds de revolutie van de. Generale Sy
node, waarin met zoveel woorden is
aangedrongen op een afstand doen van
Nieuw-Guinea. ook niet meer in de pro
testanten. Alle hoop is nu gericht op de
K.V.P.. dat zij het regeringswoord ge
stand doet om Nieuw-Guinea zo spoedig
mogelijk politiek en economisch rijp te
maken. Tot dit peil is de Papoea nog
niet gebracht. Hoe lang het nog kon
duren voor het zover was. kon mgr. niet
zeggen.
Natuurlijk heeft de missie rekening
te houden met de politiek van de rege
ring. Maar voor een goede godsdienstige
en onderwijsontwikkeling zijp systema
tische streekplannen nodig, waarin de
plannen van missie en zending kunnen
worden ingepast. Aan dïe streekplannen
ontbreekt echter helaas nog wel het een
en ander. Doch daarnaast kampt ook de
missie mét een enorm probleem: nl. hoe
te komen aan de nodige middelen om
haar werk voort te zetten. Mgr. vond
het onbegrijpelijk hoe er beweerd kan
worden, dat de Kerk maar voor het
geestelijke moet zorgen en er miljoenen
guldens worden besteed aan materiële
ontplooiingsobjecten. De missie raakt
daarbij achterop.
"Was vijf jaar geleden het grote knel
punt de mankracht, thans zijn het de fi
nanciën welke de missie in moeilijkhe
den brengen. De bisschop was ervan
overtuigd genoeg mensen, zowel Neder
landse als inlandse krachten te kunnen
krijgen om te gaan pionieren, maar hij
zal ze moeten weigeren wegens gebrek
aan geld. Momenteel worden jonge ont
wikkelde papoea's als voorlopers ingezet
om dorpsscholen te stichten in nog on
betreden gebieden doch ook deze aanpak
zal moeten worden stop gezet als de
middelen er niet komen. Per voorloper-
1500 gulden per jaar, toch waarlijk
niet zo hoog, dat het niet bijeen te
brengen is.
De bisschop echter had een zeer te
leurstellende ervaring opgedaan tijdens
zijn bedeltocht van zeven maanden door
ons land. Hij gaat met praktisch lege
handen naar Nieuw-Guinea terug over
een paar dagen. Het ontbreekt de Ne
derlanders volgens hem aan inviduele
offervaardigheid. Een aansporing aan
1100 kloosters om hem te helpen bij de
bouw van een zusterklooster op Nieuw-
Guinea (kosten 40 mille) had slechts
drie mille opgebracht, terwijl andere ac
ties helemaal op niets uitliepen.
Mgr. Tillemans heeft overigens alle
hoop. dat er mensen en instanties zullen
zijn die een oplossing voor het liefda
digheidsprobleem" vinden en hij hoopt,
dat ook zijn missie en uiteindelijk na
tuurlijk de Papoea daarvan zal pro
fiteren. In dit verband noemde hij het
voorstel van een blad om alle katho
lieke noden centraal te bestrijden door
een heffing b.v. op de abonnementsprijs
van alle katholieke dag-, week- en
maandbladen. Door een lid van St.-
Adelbert werd de mogelijkheid van een
soort kerkelijke belasting geopperd,
doch met deze „socialisering van de lief
dadigheid" was lang niet iedereen het
eens.
De bisschop kon het niet zoveel sche
len hoe de charitas beoefend wordt als
katholiek Nederland zo lang het missie
werk ongesubsidieerd blijft ook de be
langrijke taak van de missie in Nieuw-
Guinea maar op haar juiste waarde zou
weten te schatten en te honoreren.
Zijn gironummer is: 60.66.00 van het
Missiehuis in Tilburg met vermelding
Minister Sunrhoff heeft bij zijn vertrek
naar Rhodesia in Johannesburg ver
klaard, dat hij zeer tevreden is over wat
hij van de economische toestand in Znid-
Afrika heeft gezien en dat hij meer Ne
derlanders zal aanraden daarheen te emi
greren.
De minister, die twee waken in Zuid-
Afrika heeft doorgebracht, vertelde aan
do ners dat hij ongeveer 300 Nederlandse
immigranten had ontmoet. Zij waren te
vreden en verkeerden in behoorlijke
economisohe omstandigheden. Hun ver
diensten waren hoger dan in Nederland
en de Zuidafrikaanse regering was be
reid haar best te doen het aantal Neder
landse immigraten te vergroten.
Minister Suurhoff verklaarde, dat hij
bij de Zuidafrikaanse arbeiders een ze
kere angst had geconstateerd voor con
currentie van Nederlandse immigranten,
bij pogingen om een beter betaalde baan
te krijgen.
„Volgen® mij is deze angst niet ge
rechtvaardigd", aldus de minister. Zuid-
afrikanen en immigranten zullen geza
menlijk profiteren van de economische
ontwikkeling van het land als gevolg
van de toevloed van geschoolde arbeiders.
Minister Suurhoff zei tenslotte, dat er
bij de Nederlanders een zekere onbe
haaglijkheid bestaat met betrekkin? tot
de toekomst van een land met gekleurde
bevolking, dit in het bijzonder na de er
varingen in Indonesië opgedaan.
(Van onze correspondent.)
Tijdens werkzaamheden in een pijler
op de 455 meter verdieping van de staats
mijn Maurits te Geleen, is de 33-iarige
houwer P. M. Bergers uit Grevenbicht
tijdens de werkzaamheden onder vallend
gesteente bedolven en op slag gedood. Hij
was gehuwd en vader van vijf kinderen.
Een enorme olifantstand, waarin een
gehele rij olifanten van telkens groter
formaat is uitgesneden, was een van de
geschenken die Z.K.H. Prins Bernhard
ontving tijdens zün reis in Liberia; een
wel zeer toepasselijk geschenk, als men
terugdenkt aan het einde van de zeven
tiende eeuw, toen de Nederlandse zee
vaarders op de kusten van Liberia land
den en er o.m. olifantstanden ruilden voor
allerlei uit ons land meegebrachte zaken.
Een ander geschenk werd de prins over
handigd door de postmaster-general, de
heer Maclinley Deshield. Hij heeft hem
twee albums aangeboden, die een aantal
series Liberiaanse postzegels bevatten.
Tijdens zijn verblijf in Liberia heeft
Prins Bernard nog een informeel bezoek
gebracht aan de heer en mevrouw Samuel
D. George. De heer George is lid van het
huis van afgevaardigden. Hij bood de prins
o.m. een kostbare gouden dasspeld aan.
Mevrouw George overhandigde de prins
als een persoonlijk geschenk aan Konin
gin Juliana, een gouden halsketting en
gouden oorringen.
Vertegenwoordigers van grote onderne
mingen waren tijdens 't bezoek van Prins
Bernhard in Monrovia aanwezig voor het
aanknopen of het versterken der handels
betrekkingen.
In een artikel ten afscheid in de „Li-
berian Age" het voornaamste tweemaal
per week verschijnende blad in Monro
via, werd bewondering tot uitdrukking ge
bracht voor de vitaliteit waarvan Prins
Bernhard blijk gaf en geconstateerd werd
dat hij „zijn prinselijke waardigheid hoog
houdend, toch niet hooghartig of snobis
tisch deed". „Holland is nu geen ver be
grip meer voor ons en de namen van de
leden van het koninklijk gezin geen klan
ken meer als uit een duistere legende",
aldus het artikel.
In het strafgeding tegen de gedeputeer
de van het eilandgebied Aruba, de beer
Porfirio Croes, is gisteren uitspraak ge
daan. Deze luidde: negen maanden ge
vangenisstraf met aftrek van voorar
rest. De eis was zes maanden.
(Van onze Haagse redactie).
Voor de Kon. Ned. Middenstandsbond
kan een zetel worden gereserveerd in het
Eur. Sociaal Economisch Comité van de
E.E.G., zo verwacht de bond zelf. Deze
mening is gebaseerd op het feit, dat er in
ons land 400.000 grote en kleine onderne
mingen bestaan die werk geven aan onge
veer 1 miljoen Nederlanders. Momenteel
wordt in de Sociaal Economische Raad
een advies over de bezetting van de 12
zetels daarin opgesteld.
Dc K.N.M.B. is tevens van mening dat
de Stichting van den Arbeid dient te wor
den gehandhaafd en dat niet tot een incor-
porering in de S.E.R. moet worden over
gegaan. De Bond hecht een zeer groot be
lang aan het vrije overleg tussen werkge
vers en werknemers, zoals dit thans in de
Stichting plaat6 vindt, waarbij de verte-
genwoordigers di« Ót <U {SticMiSS tilting
hebben overleg kunnen plegen met hun ei
gen organisaties hetgeen formeel in de
SER niet mogelijk is. Daarin zitten de
vertegenwoordigers immers zonder last
of ruggespraak.
Ook gezien de moeilijke economische
toestand in ons land wordt 'n handhaven
van het „gunstige gesprekspatroon" in
de Stichting van groot belang geacht.
Ten aanzien van het prijsb»1 !d neemt
de K.N.M.B. het standpunt in dat de op
heffing van de ongunstige invloed van de
bestedingsbeperking niet moet worden ge
zocht in margeverhoging, maar in wijzi
gingen van fiscale aard. Hoewel de Bond
in het algemeen pleit voor een grote pu
bliciteit in de P.B.O.-sector is deze, blij
kens een uitlating van de voorzitter, de
heer P. G. van der Weele, tijdens 'n gis
teren in Den Haag gehouden bijeenkomst,
er niet voor dat b.v. de resultaten van dc
studies die de raad van het Midden- en
Kleinbedrijf verricht naar buiten bekend
worden. Dit dient slechts via de organi
saties geschieden.
