komen we terug
vraag
nog
open
w
Koning Feisal
„Arabische
hoofd van de
Federatie"
de
Prinses landde op „Statius
vroegere gouden rots
Heksensabbat in Frankrijk
Diepgaande
raadsel der
studie over het
meteoren
klinisch formaat der liefde
Waanzinnige vrouw doodde
haar vijftien-jarige broer
V
le
lmens in de n(>rcld'
Een beetje te vroeg...
Honderd miljoen dollar
Ondanks tegenslag
Raadsel der meteoren
Geen brokstukken
Baan van de Explorer
Iets hoger
^'j&,rltomtaKn "Jn-
SN
De staking te
Birmingham
ZATERDAG 15 FEBRUARI 1958
PAGINA 3
fJ»-.ler Voti B
het
grote man van
-i»e' ee^ het thans onomwonden, zon-
Crve verklaard: binnen tien jaar
j bemande raketten heen en weer
e*ii
d
Wqen
btaan
gestuurd. Toen hij onge-
^hnp ^a,ar geleden tochten naar de maan
)jCj i 8 mensen mogelijkheden liggend
e' Werd de man, die zulk een be-
l 2, j^n^eel had in de ontwikkeling van
i v«el y et geheime wapen, waarin Hitier
ü^rtr°uwen had, maar dat te laat
(l ak}r ^elachen. Ook in de Verenigde
0jl| ®ar men toch alle moeite had ge-
ezp Duitse rakettendeskundige tot
een vruchtbare samenwerking met de
Amerikaanse pioniers op dit gebied te
brengen. Von Braun ging toenmaals aan het
werk, kreeg de beschikking over voldoende
mensen en materiaal, maar. ontwikkelde
zich volgens velen tot een tamelijk gevaar
lijke fantast. Er waren er inmiddels, die ver
trouwen in hem bleven stellen. Het leger
dankt er thans zijn Jupiters en Amerika
dankt er zijn eerste kunstmaan aan, die met
succes met de Sovjet-Russische Spoetniks
kan concurreren. Uncle Sam boogt op een
hersteld prestige op technologisch terrein, de
Amerikanen halen weer verruimd adem.
Dus. binnen tien jaar naar de maan. Intussen, er zal zich nog
heel wat moeten afspelen, voordat de voorbereidingen tot de eerste
reis naar onze buurvrouw gemaakt kan worden. En. er speelt
zich eigenlijk al reeds het een en ander af. Daar op Kaap Canaveral
is iets gebeurd, waarover men in de Verenigde Staten het hoofd
schudt. Dat enkele raketten voortijdig ontploften of tot ontploffing
moesten worden gebracht, acht men nog niet het ergste meent men.
Men hoopt voorts, dat de samenwerking, welke op bevel van Eisen
hower zelf tussen leger, marine en luchtmacht wordt nagestreefd
bij de verdere ontwikkeling der raketten en alles, wat met de
ruimtevaart en de verovering van het heelal te maken heeft, spoedig
weldadige vruchten zal afwerpen. Maar.... die verklaring over
het échec met de raket „Vanguard'' heeft heel wat onzekerheid en
zelfs misnoegen opgewekt. Hier en daar wordt zelfs het stopzetten
van de proefnemingen geëist, tot een speciale commissie alle oor
zaken nauwkeurig heeft onderzocht.
itp°del
8£EDS een voorproefje
HSi^A°rO
*erSchnitze,
Observator
r>
Naar St.-Eustatius, een eiland met een totaal andere structuur en
geschiedenis dan Saba, ging de reis van Prinses Beatrix gisteren. Hr.
Ms. Van Speyk bracht haar van het ene naar het andere eiland, tevens
het laatste van het Caraïbisch deel van het Koninkrijk waaraan zij
een bezoek bracht. Van St.-Eustatius ging zij terug naar St.-Maarten,
waar zij vandaag van een dag rust geniet in het Little Bay Hotel om
zich op de komende drukke dagen in Suriname voor te bereiden. Mor
gen gaat zij terug naar Curasao en maandag vliegt het gezelschap
naar Suriname.
Haar man verdreef met een jachtgeweer de
buren, die tussenbeiden wilden komen
De eigenlijke oorzaak van de heksensabbat op de boerderij van
Binetière te Saint Maxent in het Frans departement Sarthe was
de 75-jarige „genezer" en heksenbezweerder Frangois Peniguel, een
Normandiër, die lezen noch schrijven kan, maar zich, nadat hij
tegen het einde van de eerste wereldoorlog zich in de huurt Vün
Les Mans gevestigd had, een zekere vermaardheid heeft weten te
verwerven als genezer en heksenbezweerder. Op het Franse platte
land zijn de hoeren nog steeds geneigd, ongelukken met het vee of
huishoudelijke moeilijkheden te wijten aan boze geesten of aan de
hekserijen van kwaadwillige vrouwen- Wanneer een koe geen melk
meer geeft, dan is dit de schuld van een boze geest of van een heks.
De boeren komen er, als gevolg van oude vooroordelen niet toe,
een veearts te raadplegen of voor 'n zieke een dokter te laten komen.
Ze stellen tneer vertrouwen in slimme exploitanten van hun angst
voor het onbekende als Frangois Peniguel, die er heel wel bij varen
en soms fortuinen bijeen weten te schrapen.
In de dood gedreven
Rood zout
ien jaar NAAR DE HAAN
Gn de Explorer hebben
%\t '!fjer ëehad op de film en
fr. 'dt Disney's „Man in
°or deze film trad
Wri V"n braun als technisch
"l'Pelijk adviseur op. Hij
'l6t Taket, waarvan men
him, die in 1953 werd
ziet, zoals het voor-
1954
JP>r'tcht werd.
roulatie
OP UW VACANT IE
Vr Unt U bij Ruteck'i
$1,- Smeten van:
f 3.00
Promenade-Restaurant
Stadhuisplein
hoek Lijnbaan - Rotterdam
Men is van oordeel, dat de marine, on
der wier leiding de „Vanguard"-projecten
staan, veel te snel is geweest met haar
communiqué over de mislukking. Hoe kan
men zo vlug op de hoogte zijn van alle
details van de oorzaken, welke ertoe ge
leid hebben? Natuurlijk, men weet, dat bij
het lanceren van „Jupiter" met de „Ex
plorer" een ingenieur op het laatste ogen
blik zag, dat er iets haperde en in een
oogwenk de enig goede beslissing nam,
zodat het projectiel niet van zijn koers
afweek. Het kan aan een kleinigheid ge
legen hebben, ook met de „Vanguard".
Echter, men vindt het zowaar enigszins
verdacht, dat men bij de marine reeds
veertien uur na de mislukking precies
wist. wat er aan de hand was geweest:
enkele onregelmatigheden in het controle
systeem van de motor van de eerste
„trap" van het raket.. Reeds drie secon
den later veroorzaakte deze onregelma
tigheid een storing in de totale appara
tuur. Zestig seconden was de „Vanguard'
in de lucht. Het ingewikkelde instrumen
tarium, dat bij de start allés registreer
de, tekende heel wat op. Desondanks...,
Men vestigde er de aandacht op, dat de
tijd ontbroken heeft, om voldoende brok
stukken van het ontplofte projectiel bij
een te verzamelen, aan de hand waar
van men wellicht belangrijke conclusies
had kunnen trekken. Toen het officiële
communiqué aan de journalisten werd uit
gedeeld, waren soldaten nog bezig, langs
het strand en in de zee naar fragmen
ten te zoeken
Een en ander is voor de marine des
te pijnlijker, omdat aan haar project tot
dusver honderd miljoen dollar ten koste
werden gelegd, terwijl het leger, dat
slechts stiefmoederlijk behandeld werd,
met veel minder geld een éclatant succes
behaalde, inmiddels o.a. dank zij de des
kundigheid van dr. Werner von Braun en
zijn medewerkers. Elke proefneming kost
drie of vier miljoen dollar. Mag men de
marine nu maar rustig door laten gaan?
zo vraagt men zich vooral onder de
parlementsleden af. Zelfs Moskou's ver
klaring dat de échecs niettegenstaande de
„Explorer" de technologische meerder
heid van de Sovjet-Unie bewijzen, kan de
politici er niet van weerhouden, hun kri
tiek te spuien.
Er zijn nog een paar andere dingen,
waarover men niet erg tevreden is. Zo
deelde de marine aanvankelijk mede', dat'
de raket tot ontploffing was gebracht, ter
wijl deze reeds in werkelijkheid uit zich
zelf ontploft was en de bevelvoerende of
ficier slechts de restanten „in de lucht
had doen vliegen", teneinde de brokstuk
ken te versplinteren..
Ondanks alle tegenslag zullen de Ame
rikanen blijven voortgaan. Er zal nog
meer coördinatie moeten komen, een
nieuw succes zal ongetwijfeld een stimu
lerende uitwerking hebben en., steeds
meer deskundigen durven het aan, openlijk
het nog steeds gedurfde standpunt van
dr. Werner von Braun te delen.
De plaatsvervangende chef van het
Bureau voor Onderzoek en Ontwikkeling
van de Amerikaanse luchtmacht, generaal
Boudhey, verklaarde enkele weken ge
leden, dat de oprichting van een militair
steunpunt op de maan „een onafwijsbaar
en onvermijdelijk militair doel is."
Hij liet in het midden, wanneer de Ame
rikaanse luchtmacht hiertoe over zou kun
nen gaan, en hield overigens waarschijn
lijk rekening met Von Brauns pertinente
uitspraak: binnen 10 jaar. Hij weet natuur
lijk heel goed. evenals alle ruimtevaart
deskundigen, zowel in het Westen als ach
ter het IJzeren Gordijn, dat nog steeds
het vraagstuk niet is opgelost, hoe een
raket geconstrueerd zal moeten zijn. wil
deze bij zijn even tule terugkeer naar de
aarde niet in onze dampkring als gevolg
van de door de enorme wrijving veroor
zaakte hitte onherroepelijk verbranden.
Hebben te dien aanzien de Sovjet-Rus
sen reeds een oplossing gevonden en mag
men hun stellige verzekeringen geloven,
dat zij de eersten zullen zijn, die een raket
naar de maan zullen sturen, er omheen
doen cirkelen en dan weer naar de aar
de laten terugkeren? In verband hier
mede is een sterk verhaal interessant, dat
in wetenschappelijke kringen de ronde
doet. Het is genoegzaam bekend, dat in
tal van musea dikwijls bijna vergeten,
kleine meteoren liggen, eens door een en
thousiast mineraloog erheen gebracht.
Vaak werden ze in de loop van de tijd
onder het stof bedekt en zo goed als ver
geten. Deze meteoren, feitelijk kleine
ijzerformaties, zijn indertijd door onze
dampkring heengestoven, zonder te ver
branden, bestaan voor 90 procent uit
ijzer, vergingen niet tot as. De negentig
procent ijzer worden aangevuld met onge
veer 8 procent nikkel en door enkele an
dere toevoegingen. Kenmerkend voor de
ze kleine meteoren is, dat ze sterk mag
netisch zijn enzich gemakkelijk laten
smelten.
Ongeveer zes jaar geleden gaf een der
Amerikaanse onderzoekers, die zich mo
menteel met het raadsel der meteoren of
liever, meteorieten bezighouden zich £.r
rekensch'ao van.. Neen, hij gaf er zich
eigenlijk geen rekenschap van. Dat deed
hij pas achteraf. Hij merkte op, dat in
de Verenigde Staten op bezoek zijnde
voor die half vergeten meteoren interes-
Sovjet-Russische geleerden zich bijzonder
seerden. Met elke deskundige, die in hun
bereik kwam, zetten ze er levendige dis
cussies over op en aldus kwamen ze heel
wat te weten van hetgeen de Amerikaan
se vaklieden er van wisten
Sindsdien weet men in de Verenigde
Staten veel meer over meteoren en meteo
rieten. In Canada heeft men nauwkeurig
de krater bestudeerd, veroorzaakt door
een der grootste meteoren, welke voor zo
ver bekend ooit op onze aarde zijn neer
gestort. Men is er tevens van op de hoog
te, dat de Sovjet-Unie in Siberië even
eens een meteoor van flinke omvang ont
dekt heeft. Wellicht was deze en hetgeen
men er van leerde de aanleiding, dat
zes jaar geleden
Generaal Medaris, een andere Ameri
kaanse rakettenexpert, wees indertijd op
de waarde van de meteorieten en als ge
volg hiervan stelde het Pentagon een spe
ciale commissie in, welke met het onder
zoek naar het raadsel der meteorieten
belast werd. Inmiddels hebben de eerste
resultaten, verkregen met het observeren
van de Spoetniks en dank zij de waar
nemingen van de „Explorer" reeds uitge
wezen. dat tot dusver gehuldigde opvat
tingen aangaande de dichtheid van de at
mosfeer op bepaalde hoogten en het ge
vaar der meteorieten voor ruimteschepen
grondig gewijzigd zullen moeten worden.
De leider van de Meteorietencommissie,
dr. Henderson van het Nationale Museum
te Washington, kon onlangs als resultaat
van het onderzoek publiceren, dat de me
teorieten geen brokstukken zijn van gro
tere meteoren, die 'in de dampkring van
de aarde uiteenbarstten. Merkwaardig
genoeg komen bij de meteorieten nauwe
lijks sporen van een verbrandingsproces
voor. Het lijkt, alsof ze geheel onbescha
digd uit het heelal onze aarde bereikt
hebben. Meteorieten, zo werd voorts vast
gesteld, zijn slechte warmtegeleiders.
Wordt een meteoriet tot het smeltpunt
verhit, dan dringt de hitte toch nog slechts
ongeveer zes milimeter in de kern door.
Er is nog iets, hetwelk aan het licht werd
gebracht. Over het algemeen is magne
tisch metaal sterk aan brepk onderhevig.
Maar de magnetische eigenschappen be
zittende meteorieten zijn hard en hebben
een groot weerstandsvermogen.
Met de „Explorer", die officieel „1958
Alpha" heet, proberen de Amerikanen uit
te vinden, wat de veiligste hoogten voor
aardsatellieten zijn. Laten we nog even
vertellen, dat de geleerde, die verant
woordelijk was voor het afschieten van
de „Jupiter"-raket, waarmede de „Explo
rer" omhoog werd geschoten, om ten slot
te bij een snelheid van 25.000 kilometer
per uur zijn loopbaan te beginnen, een
zekere dr. Ernst Stuhlinger is, eveneens
een uit Duitsland afkomstige raketten-
expert. Nadat hij gezorgd had, door zijn
controle van een ingewikkeld instrumen
tarium, dat de „Explorer" de vereiste
hoogte had bereikt, ving deze automatisch
zijn reis rond de aarde aan. Terwijl de
Spoetniks dicht langs de Noord- en Zuid
pool cirkelen, volgt de „Explorer" onge
veer het midden van de aarde en zijn
hoogste punt in het noorden ligt, wat be
treft de Verenigde Staten ongeveer bij de
stad Atlanta aan de Atlantische kust.
In zijn hoogste positie is hij zowat twin
tig duizend kilometer boven de aarde (heel
ruw geschat), in zijn laagste bijna vijf
honderd kilometer lager. De reis rond de
aarde maakt hij in 114 minutep, op een
hoogte waar hij vrij veilig buiten de kwa
de invloeden van onze atmosfeer is. Hij
suist ver boven de Spoetniks.
naamste doeleinden van de „Explorer",
gegevens te verzamelen over de wer
king der kosmische stralen op verschil
lende afstanden van onze aarde. Dit wordt
vergemakkelijkt door het feit, dat de
„Explorer" geen cirkel ronde de aarde
beschrijft, maar een ellips. De Ameri
kaanse maan ligt heel stabiel dank zij
speciale voorzieningen. De neus bliift
steeds naar een bepaalde ster gericht. We
tekenen nog aan, dat het totale gewicht
van het instrumentarium, hetwelk zich in
de eigenlijke kunstmaan bevindt, slechts
ongeveer 5 kilo weegt. In vergelijking met
.de Sovjet-Russische kunstmanen is de
Amerikaanse klein. Het instrumentarium
is echter zo fijn en dermate licht, dat
het minstens evenveel registreren kan als
die van de Spoetniks. Behalve het doen
van waarnemingen ten aanzien van de
kosmische stralen heeft het de taak, mi
crometeorieten te registreren en te meten
en de temperatuur van de kunstmaan
zelf te controleren. Het waarnemen der
micrometeorieten, - met enorme snel
heid voortsuizende stofdeeltjes wordt
door een uiterst gevoelige microfoon ver
richt, die de trillingen vaststelt van het
omhulsel van de kunstmaan, telkens wan
neer deze door een micrometeoriet go-
raakt wordt. Een ander instrument, ge
deeltelijk uit uiterst fijne draadjes bestaan
de reageert direct bij de botsing met een
micrometeoriet, ook al is deze een stof
deeltje van 5 micros of wel een vijfdui
zendste van een inch in diameter. Dit in
strument bevindt zich aan de buitenkant
van de kunstmaan. Telkens, wanneer de
Volgens dr. Pickering, de directeur van
het laboratorium voor straalaandrijving
van het leger te Pasadena, volgt de „Ex
plorer" vrijwel precies de route, welke
voor hem uitgestippeld werd. Hij vliegt
echter een ietsje hoger, dan verwacht
werd. Maar dat is geen bezwaar. Zulks
is zonder enig voorbehoud verzekerd door
dr. James van Allen, van de universiteit
van Iowa, die het instrumentarium voor
de kunstmaan vervaardigde en afstemde.
Naar hij mededeelde, is een der voor-
Dit is de raket, waarmede de „Ex
plorer" de wereldruimte ingeschoten
werd, waardoor deze zijn baan rond
de aarde kon 'aanvangen. Het is de
Jupiter C.
„Explorer" uit de koude schaduw van de
aarde te voorschijn en in het zonnelicht
komt registreren uiterst fijne thermome
ters de temperatuur. Door de instrumen
ten vezamelde gegevens worden door 2
lilliputradiozenders naar de aarde geseind.
Amateurs zullen nogal moeite hebben, om
ze op te vangen wegens hun grote fre
quentie. Het krachtigste zendertje zou vol
gens de plannen 2 of 3 weken actief
moeten blijven, het kleinste en zwakste
twee drie maanden. Om de signalen
op te vangen, zijn ontvangststations opge
zet hij Kaap Canaveral, dus in Florida,
bij San Diego in Californië, te Ibadan
in Nigerië (Afrika) en te Singapore. Hier
toe werken de Engelsen mede. Tot de
interessantste gegevens, welke men van
de „Explorer" verwacht behoren die om
trent het meten van de oceanen en de
afstanden tussen de werelddelen, welke
nog steeds niet precies bekend zijn. Men
zal dan misschien kunnen vaststellen, of
Europa en Amerika van elkander afdrij
ven...
In verband met de overeenkomst, die gisteren te Amman tussen Irak en
Jordanië is gesloten waarbij beide landen zich aaneensluiten tot een
„Arabische Federatie", heeft een Jordaanse woordvoerder medegedeeld,
dat koning Feisal van Irak aan het hoofd zal staan van de federatie
terwijl koning Hoessein van Jordanië plaatsvervangend staatshoofd wordt.
De federatie zal twee hoofdsteden hebben, Bagdad en Amman. Beide
steden zullen telkens voor zes maanden hoodstad zijn. Er zal binnenkort
een einde komen aan alle grensformaliteiten. Na de onderhandelingen,
die naar wordt verwacht, drie maanden zullen duren, zal er een gemeen
schappelijke Jordaans-Iraakse economie ingevoerd worden. Voorts zal er
een gemeenschappelijke defensie en buitenlandse politiek zijn.
De federatie krijgt één weermacht, één
parlement en één vlag.
De proclamatie van de nieuwe Arabi
sche federatie, zoals die gisteren te Am
man werd aangeplakt, bevat voorts on
der meer de volgende bepalingen.
'NDAG-lHP.Mi'p;
en commun^ceer^ dus
leven leidt, maar
t'i Pa*t Van geloof en liefde,
V>bwt00r van Ars wel een
tjJ cht 'Deti ,eiïl' 3och nog geen boom,
■b5 t moet rijk zijn aan
a0t Cr0d ^den geïnspireerd op
0: eei grootste der drie
vV 6 W001- hooP en liefde, dus
We morgen van St.-
„„Zvvaar
've,
haar
onderwijs!
li
0 va„ Seestelijlce en materiële
t dat u^es bezitten tot zelfs
'X N d erSen
iVSti 6 üefd,
GDige over liefde gespro-
-Hu nkt het in die deugd
verzet,
biet, dan
maar
is men
Jv ®%ra3ans behoorlijk ver, te
it_ D Prnhri: i_
Praktijk en ervaring
ui.
''k 's rtJtl6ride er schromelijke
al dan niet? Ook
APostel antwoord. En
njv Is g
3e Dus §een opstui-
ns*e tekortkoming. Zij
S,.1^ ebgden !?oebheid, die roem
ik '1 a bt, all' e karaktertrek, die
Vle bij2o^everedelt, alles ver
re sfeer der harte-
De liefde heeft ook niet dat gevaar
lijke, tot vele botsingen aanleiding ge
vende karakter der jaloersheid. Inte
gendeel, zij zoekt zich zelf niet, maar
geeft alles weg, zij kent geen drift en
denkt geen kwaad.
Hebt ge aan de hand Van bovenge.
noemde eisen de hoogte en breedte van
uw eigen liefde al gemeten? Tevreden
of tot de conclusie gekomen: Wat sta
ik nog aan het begin.
Slappe tevredenheid is van verderfe
lijke aard. Erkenning van tekorten kan
de weg openen tot verbetering, tot een
komen op hoger vlak.
Hoewel de „stijging" niet zo gemak
kelijk is. Daarom is het officie van mor
gen wederom een „snoer" van verzuch
tingen om bescherming, behoud, leiding
en verzorging. Ten behoeve van sterkte,
en tegen alle onheil.
Wanneer onze harten zo naar boven
zijn gericht, ontvankelijk voor de „ver
ordeningen van de Heer" en bezeten om
goed te zijn en goed te doen, dan mogen
we ook rekenen op de vervulling van de
woorden van de psalmist in de Commu.
nio, dat de Heer onze verlangens zal
bevredigen.
Onze verlangens kunnen talrijk zijn,
breed en diep, doch zij kunnen slechts
goed en vruchtbaar zijn, wanneer zij
worden geïnspireerd door een intense-
liefde, door een liefde van formaat.
„Statius", zoals het eiland meestal
wordt genoemd heeft inderdaad een ge
heel andere structuur. Het werd eens de
„gouden rots" genoemd en langs de baai,
waar de Prinses gisteren landde, was een
kade vol pakhuizen. Van die gouden tijd
is niet veel meer over, want nadat Statius
jarenlang het centrum is geweest van
smokkelhandel, werd het door een Engel
se vloot veroverd.
Nu is het niet veel meer dan een her
innering. De jonge mannen vluchtten
er weg, om elders een levensbestaan
te vinden en de paar honderd bewoners
leven in feite van de bedeling. Maar het
is een mooi eiland met een onweerstaan
bare charme.
St.-Eustatius is het eiland van de Steel-
bands. De band die speelde tijdens het
bezoek van Prinses Beatrix behoort tot
de besten die men zich kan indenken.
De jonge telg van het geslacht Oranje
las met grote aandacht de plaquette, die
in het fort op last van president Roose
velt is aangebracht, ter herdenking van
het feit, dat de kanonnen van dit fort voor
het eerst de vlag van de jonge Amerikaan
se republiek hadden begroet.
Het programma bestond uit het ge
bruikelijke défilé en de zanghulde, een
welkomstwoord en een heildronk, maar
wat zeker -gememoreerd moet worden, is
de hartelijkheid en de spontaneïteit van
de eilandbewoners, die in hun eenzaam
heid ook St-Eustatius is moeilijk te be
reiken, al heeft het een airstrip zo ver
van de rest van de drukke wereld af
schijnen.
De Amerikaanse senator Johnson met het model van de „Explorer". Het
succes met de kunstmaan bracht hem er toe, do veronderstelling uit te
spreken, dat toekomstige ontwapeningsconferenties op de maan zullen
plaats vinden
De federatie zal open staa- voor alle
andere Arabische staten, die zich er bij
aan willen sluiten.
Beide staten zullen hun onafhanke
lijk bestaan en de soevereiniteit over
hun eigen gebieden handhaven.
Internationale verdragen, bondge
nootschappen of conventies, die elk der
beide landen vóór de vereniging had
gesloten, zullen niet van betrekking
zijn op de andere deelstaat, maar né
de vereniging tot stand gekomen ver
bintenissen zijn bindend voor beide
landen.
Er zullen stappen worden gedaan om
een gemeenschappelijke buitenlandse
politiek te voeren en de diplomatieke
vertegenwoordiging in het buitenland te
verenigen.
Beide landen zullen zo spoedig moge
lijk overeenkomsten sluiten inzake maat
regelen ter invoering van één munteen
heid en voor coördinatie van hun eco
nomische en financiële politiek.
Ongeveer 3500 stakende arbeiders van
een Britse assenfabriek te Birmingham
hebben gisteren besloten maandag
weer aan het werk te gaan. Door de sta
king konden 45.000 andere arbeiders in de
automobielindustrie niet werken.
De staking ging uit protest tegen tewerk
stelling van. drie arbeiders, die zijn aan
gesloten bij een onofficiële, afgescheiden
vakbond. De rest van de 3.500 sloot zich
bij deze eerste stakers aan.
Ida Guiloineau, die met rood zout
de duivel uit haar broer wilde
verdrijveK hem doodde.
Het geloof aan boze geesten en aan hek
sen is niet alleen op het Franse platteland
nog sterk verbreid. Ook in andere landen
is dit het geval en volgens een officieel
onderzoek staat Duitsland hier aan de
spits. Op de Luneburgerheide alleen moe
ten honderden heksenbezweerders en be-
zweersters wonen en worden talrijke
vrouwen en zelfs meisjes als heksen door
de dorpelingen en buren geschuwd en vaak
onmenselijk getreiterd. In november van
het vorige jaar werd in dit blad het een
en ander over het, naar het schijnt hog
steeds toenemende bijgeloof in een gedo
cumenteerd artikel medegedeeld. Wat
thans in Frankrijk gebeurd is, toont wel
duidelijk aan, dat zelfs excessen nog steeds
.voorkomen, alhoewel de justitie slechts
zelden kan ingrijpen. De handige exploi
tanten zijn over het algemeen veel te
slim, om zich bloot te geven. Daarbij komt
dat gevallen als dat van Binetière, waarin
een vrouw tenslotte krankzinnig werd,
zich gelukkig zelden voordoen.
Intussen is gedurende, het vooronder
zoek, door de justitie ingesteld, duidelijk
aan het licht gekomen, welke een belang
rijke rol de „genezer" Pineguel gespeeld
heeft. Hij wist de boerenvrouw Ida Gui
loineau geheel in zijn macht te krijgen,
gebruikmakend van haar wroeging in ver
band met de dood van haar vader. Ze
meende, hem in de dood gedreven te heb
ben. j
Ida kreeg de leiding op de boerenhof
stede Binetère in handen, nadat haar va
der gestorven was. Reeds toen leefde Ida
in de waan, door boze geesten vervolgd
te worden. Acht jaar geleden werden zij
en haar moeder door een onverklaarbare
ziekte aangetast. Ze moesten beiden naar
een ziekenhuis in de stad gebracht en daar
lange tijd verpleegd worden. Kort na haar
terugkomst vond ze haar vader stervend
in een sloot. Hij had een trap van een
paard gekregen. Stervend verweet hij
haar, in het geheim relaties onderhouden
te hebben met een knecht, die hij deswege
van het erf gejaagd had. Inderdaad had
Ida zich zonder zijn toestemming met Ga
briel Guiloineau verloofd. En nog voordat
de rouwperiode om was, trouwde ze met
hem, zeer tot ongenoegen van haar we
duwe geworden moeder en haar vijftien
jarige broer Marcel.
Het werd op de boerderij een zeer ge
spannen verhouding. En de ene tegenslag
volgde op de andere. Er stierven koeien,
door onverklaarbare oorzaak, jonge kal
veren werden ziek. Ida, gelovend onder de
vervloeking van haar vader te zwichten,
wendde zich ten slotte tot Peniguel, de
man, die volgens vele boeren wonderen
kon verrichten. Ze werd een dankbare
prooi voor hem, hem tienduizenden fran
ken betalend voor waardeloze raad en
even waardeloze geneesmiddelen. Haar
man, Gabriël, koos haar partij tegen haar
moeder en broer en kwam eveneens in de
ban van Peniguels geestelijke overwicht,
begon evenals Ida te geloven, dat de dui
vel op hen loerde.
Toen wederom een aantal koebeesten
Ziek in de stal lag, verstrekte Peniguel
aan Ida rood zout, bewerend, dat dit niet
alleen de dieren, maar ook de mensen
kon genezen. Hoe alles precies gekomen
is, heeft men nog niet kunnen vaststellen
en zal wellicht pas tijdens het rechtsge
ding bekend worden, maar in een nacht
besloot Ida, niet alleen de koeien het zout
toe te dienen, maar ook aan Marcel, die
alles voor nonsens en bijgeloof had uitge
maakt en er zich tevens tegen verzet had,
dat aan alle deurknoppen rode strikken
bevestigd werden. Marcel weigerde het
zout te eten, waarna Ida en Gabriël hem
ondanks het verzet van de oude weduwe
vastgrepen en het rode zout in de keel j
Franqois Peniguel, de man, die Ida
Guiloineau tot haar wandaad aan
zette.
duwden. Het gevolg was, dat de arme
jongen stikte
De buren, door het lawaai op de Bine
tière opgeschrikt, hadden tussenbeiden
willen komen, maar waren door Gabriël
met een jachtgeweer weggejaagd. Ze
waarschuwden de gendarmen. Die werden
door 't volkomen uit zijn evenwicht zijn
de tweetal besprongen, want ook zij moes
ten het rode zout eten..
Ida en Gabriël werden overweldigd en
opgesloten, de jeugdige Marcel onder
grote belangstelling uit heel de omgeving,
begraven. Peniguel kwam in de gevange
nis terecht en thans moet worden vastge
steld, in hoeverre hij schuld heeft aan de
dood van Marcel.
Ida is op haar geestvermogens onder
zocht. Men neemt aan, dat ze krankzinnig
verklaard zal worden. Maar de justitie is
voornemens, Gabriël en de geestenbe
zweerder flinkte doen straffen.
K. H.
