Ceremoniële uniformen kosten
100.000 per jaar onderhoud
mmm
m
mm m
m
p
tfüsld
BE170W
VtOUO
CIJFERPUZZEL No. 59
iÉÉ
Hf
w>
OP HET NIPPERTJE
^°Usterprijsvraag brengt juristen
aan het puzzelen
a
SCHAKEN
£■3
'S
11 BI
m
a;
Koningin Elizabeth en Prins Philip
in het „Kapitool van Europa"
HET GRABBELTONNETJE
van de Maasbode-pers
Hf
H
Bridgerubriek
(P JP 1 JP i
s
m
lus
a
geding over 77_
houden Woord"
Het
'wm
mmmm
H m
i
JBLjbI
Hf E9
i
Spreekwoorden
Spreekwoorden
7
3
+9
420
9
+9
W/.
ZATERDAG 15 MAART 1958
PAGINA 11
Opwindend debuut
CSr ri
Uit spaarpot van hinderen
Slapeloze nachten
i K ^°kleemoplossingen.
V l- Lv P£1 enz.
C'de
kV
Wk. iHL■Mi
SS
Sj
II't! B
p
Oplossing
20
+2^
933
3%
6
105
1120
210
11
320
280
+15
360
7
32768
213
1
2
9
b
O
3
7
1
8
9
1
8
9
9
3
5
3
3
9
9
7
1
7
1
7
1
1
1
2
O
9
3
8
2
1
1
2
O
1
1
0
O
1
z
-
ÏHiiseiHlwdri °nze w«lagg«w)
voor monster-
lijj ïo'n' kad er nooit behoefte aan
'*t een geval °P te lossen. Maar toen
«M-^boirp rnst'se dag over zijn krantje
n^vacht hiJ: »kom» laa* ik het
a*t !>-.? En de Amsterdamse
'k**Wet.v .r' P. Kokosky ontdekte bij
<H.e' öe d dat ófwel hij heel slim,
V L ?e' heel gemakkelijk moest
t«| Jhken j spireerde hem ertoe vier op-
'l öe 'ie sturen voor de vierde puz-
erie „Het Gouden Woord".
'et
Vi^ela 660 no§ai opwindend debuut
ij a'' want gisteren zat de Am-
'«k ««gso VOGaat in het gebouw van
Vr^gïstg, .^ohtbank, ontevreden, boos,
wM d. Hij had zich gedrongen ge-1
rt geding aanhangig te ma-
rf organ,isator van de adverten-
^aag heer A. van Vriesland uit
omdat hij van mening was, dat
1 niet volgens de regels had
VaQaS 4' Sebeurd? De vierde afleve-
Mi, ,1' 4 Gouden Woord" was in-
th, 'hón,rt mr- Kokosky al vermoedde,
jf gemakkelijke geweest: 61.092
V 8een de juiste oplossing in.
li... a5.,7™ slaagden er niet in het ver-
tal
Punten te behalen. Theore-
ottjjEK>t dus moeten worden ver-
'l|ig. r d'e inzenders van de juiste op-
Vari a£ rijn er veel te veel'
niösland. „Laten
0|Mit rt- t&t -
dento
zei de
wij de pot
de volgende puzzel, dan
's te spannender".
i.Hjw'®11 aan", zei de heer Ko-
neb deelgenomen, de goede op
lossing ingestuurd en heb dus recht op
een uitkering, hoe klein die ook mag zijn."
En de heer Kokosky voegde daar nog en
kele adjectieven aan toe, die bestemd wa
ren voor de heer A. van Vriesland, die
op zijn beurt weer een aanklacht indien
de tegen hem wegens aantasting van eer
en goede naam.
De president van de rechtbank kreeg het
gisteren allemaal te horen. Hoe er een
fout was geslopen in de opgave van de
puzzel, hoe de heer Van Vriesland aan
vankelijk had overwogen, nog een recti
ficatie te plaatsen, maar dit op advies van
het advertentiebureau tenslotte niet had
gedaan, hoe hij straks, bij de vijfde „moei
lijke" puzzel de vorige pot in zijn geheel
zou uitkeren, zonder aftrek van zijn eigen
honorarium. Dat was, volgens de heer
Van Vriesland, de beste manier om deze
zaak te regelen. Terugbetaling van het
gestorte geld was orn administratieve re
denen vrijwel onmogelijk.
De president vernam echter ook, dat mr.
Kokosky optrad namens een groep van 24
gedupeerden, die hun geld terug wensten
en dat de Amsterdamse advocaat boven
dien honderden brieven had gekregen van
mensen die 10, 20, 40, ja zelfs 150 goede
oplossingen hadden ingezonden verleid
door de eenvoud van de opgave en die
nu hun geld terugwensten. „Wij hebben
er voor moeten lenen; wfl hebben het geld
veel te hard nodig; wfl hebben er honderd
gulden voor moeten nemen uit de spaarpot
van de kinderen".
„Kijk", zei de Amsterdamse advocaat,
„het belang van deze zaak is,, dat, ondanks
hét ontbreken van een wettelijke regeling
op dit punt, de meestal anonieme organi
satoren van monsterpuzzels duidelijk
wordt gemaakt dat zij niet kunnen doen
wat zij willen en dat zij zich te houden
hebben aan de regels van het spel. Hij
vroeg de president dan ook gedaagde le
veroordelen. De binnengekomen 60.000
na aftrek van de onkosten onder de in
zenders van de goede oplossingen te ver
delen. De inzenders zouden per inzending
niet meer dan ongeveer 70 cent kunnen
krijgen, maar voor diegenen die verschei
dene oplossingen hadden ingezonden, kon
dit toch een belangrijk bedrag betekenen.
Verdeling van de pot zou, volgens mr.
Kokosky, best mogelijk zijn.
De pleiter van de heer Van Vriesland
vond echter, dat indien de heer Kokosky
het geld zelf zou willen gaan verdelen,
„hij zijn lol wel op zou kunnen"
Na de uiteenzettingen, diie vele uren
in beslag namen, besloot de president
vanmiddag om dinsdag a.s. uitspraak te
doen. De vierde aflevering van „Het Gou
den Woord" heeft intussen gan de heer
Kokosky al veel tijd en geld gekost, terwijl
de heer Van Vriesland er slapeloze nach
ten aan heeft beleefd. Want de juridische
puzzel blijkt heel wat moeilijker dan de
vierde opgave van „Het Gouden Woord".
Enfin, de president zal straks het be
slissende woord spreken en de juiste op
lossing decreteren, als enige inzender
En dan nog zonder een kans op een „pot".
Sedert 1945 hebben de drie onderdelen
van onze krijgsmacht reeds voor een
waarde van ongeveer een miljoen gulden
aan ceremoniële uniformen van de bur
gerij ontvangen, o.a. bestemd voor de
muziekkorpsen, fanfarekorpsen en tam
boerkorpsen. ffie deelnemen aan de zo
populair geworden taptoes.
Deze fraaie uniformen met hun vele gou
den tressen worden van een soort laken
vervaardigd dat bestand moet zijn te
gen enkele uren regen men kan tij
dens een taptoe nu eenmaal geen regen
jas dragen en kosten per stuk soms een
paar duizend gulden.
Tot nu toe waren de onderhoudskosten
van deze uniformen betrekkelijk gering.
Gebleken is namelijk, dat het postuur
van de jongemannen van nu forser is
dan toen in 1948, bij de inhuldiging van
de koningen, de Grenadiers en Jagers
als eersten weer een ceremonieel te
nue ontvingen.
Ook zijn bij de tamboerkorpsen vele
kleine vermakingen noodzakelijk, omdat
de samenstelling van deze korpsen zo
veelvuldig wisselt. Bovendien heeft het
vele optreden in de laatste jaren bij
slechte weersomstandigheden veel onder
houd noodzakelijk gemaakt en tot een
bijzondere slijtage geleid.
Genoemde factoren doen verwachten,
dat de kosten van het onderhoud en de
vervanging van de ceremoniële tenuen
in de toekomst omstreeks 100.000 per
jaar zullen bedragen. Aangezien in ver
band met de bestedingsbeperking de de
fensiebegroting deze last niet zal kunnen
dragen is thans in 's-Gravenhage de
„Stichting Taptoes" opgericht, die twee
fondsen .zal gaan vormen, namelijk een
voor de Koninklijke Landmacht en Lucht
macht tezamen en een voor de Konink
lijke Marine
De inkomsten van de stichting zullen
bestaan uit de ontvangsten, die voortvloei
en uit haar werkzaamheden, alsmede uit
schenkingen, erfstellingen, legaten en an
dere baten die door de stichting worden
verworven, aldus de statuten.
Voorzitter van de nieuwe stichting is
de heer P. Dregmans, raadadviseur bij
het ministerie van Oorlog. De stichting
heeft inmiddels, zoals reeds gemeld, beslo
ten ieder jaar in verschillende plaatsen
van ons land vier taptoes te houden. De
taptoe in Delft en de internationale tap
toe te Arnhem zijn in dit getal echter niet
begrepen.
■+-y&r N
m
WW III
*t°- 3104. 15 maart 1958
^acteur: G. J. A. VAN DAM
v Alie Ss'üsstraat 18, Amsterdam-Z.
^Rspondentie aan dit adres. Bij
am„ inlichtingen s.v.p. postzegel
hoorei insluiten.
STRIJD om HET LANDS-
str. Kampioenschap
rjt0°'0ie 's voorlopig geëindigd, d w.z.
beuSter R- c- Keiler, uit Arnster-
j,'4, uj,aa'de 20 punten en ir. G. E. van
Son ^'aSeningen, eveneens. Volgens
1^31 ®nborn-Bergersysteem zou dit-
Van Dijk de titel in de wacht
6ieeesleePt Maar het was Van Dijk
'Ver£eden jaar) voorstelde om het
k'6*1 tty66rn n'et meer toe te passen in-
''er deelnemers als hoogstaan-
Sn met een 'gelijk aantal Punten
t Sep Verleden iaar kwam ir. Van
N '''k aan met Wim Roozenburg en
Af de het lot, dat Roozenburg, de
S/&an de oud-wereldkampioen, door
2n,, Systeem de titel verwierf.
kjfl tn nd wordt nu een match ge-
v'feh »?n Keller en Van Dijk van drie
'ka S5U deze onbeslist dan voigen
8eeri drie partijen. Wanneer ook dan
tl5fhe a beslissing is gevallen krijgt
i?1*1 h» 9 de éérste winstpartij op zijn
doögt de titel.
O Rn overige deelnemers eindigden
1? s S/t.°2enburg en J. Edink resp. vol-
°P de 3e en 4e plaats met ieder
«ti n terwijl J. M. Bom, W. Huis-
van der Sluis, als 5e, 6e en
k u met elk 15 Punten. Al deze
v,Am hebben thans automatisch recht
VtfM^ing aan het kampioenschap
«tv1' di„ nd 1959, met uitzondering van
Ci ditmaal door het S/B-systeem
Volt. gerucht gaat echter, dat Huis-
gend jaar niet meer wil meespe-
len, om gezondheidsredenen, waarna Bom
toch nog weer geplaatst zou kunnen wor
den.
De twee hoogstaankomenden, Keiler en
Van Dijk hebben ruimschoots het, voor
een toernooi van dit niveau, vereiste ge
middelde gehaald, de op hen volgende
vijf deelnemers behaalden praktisch de
zelfde resultaten, d.w.z. een te laag ge
middelde, terwijl de rest te ver achter
blijft.
Over het geheel genomen was het ver
toonde spelpeil in dit op zichzelf belang
rijke toernooi niet van hoog gehalte. De
oorzaak daarvan moet wel worden ge
zocht in de wijze waarop de deelnemers
voor deze strijd worden aangewezen. Dit
geschiedt thans door een soort van even
redige vertegenwoordiging per provincie
De provinciale kampioenen hebben thans
automatisch recht om aan het K.V.N. deel
te nemen, alsmede de zes hoogstaanko
menden van de vorige titelstrijd.
Het is echter een feit, dat de meeste
sterke dammers wonen in de provincies
Noord- en Zuid-Holland. Toch kunnen
ook deze provincies slechts één vertegen
woordiger, hun provinciale kampioen af
vaardigen. Hierdoor komen verschillende
veelbelovende jongere krachten niet aan
bod. En zo misten we ook dit jaar bijvoor
beeld de deelneming van spelers als W.
de Jong, F. Gordijn, H. Laros enz.
De districtskampioenen weten dat ze op
het winnen van de titel praktisch geen
kans maken zo lang cracks als Keiler,
Van Dijk en andere „Hollanders" van de
partij zijn. De vertegenwoordigers van de
overige provincies vechten dan ook met
om de titel maar om een plaats bij de
eerste zes, om althans verzekert te zijn
het volgend jaar weer te kunnen deel
nemen. Maar op deze manier wordt de
strijd om de hoogste titel geen echte
(3
t}„aakredacteur P. A. KOETSHEID,
26 St.-Bernardus. Sassenheim).
Dj, Saterdag 15 maart 1958).
.$eia Il°RLEMEN VAN DE WEEK.
ezetten. die in deze rubriek
°men. achten we niet erg in,ge-
j' «y^arom wij verwachten, dat het
h\ u^'eve oplossingen niet groot zal
'«r^ dg' J7667 zal het bepalen met welk
dit'ë zet moet geschieden geen
«Ooo'uit '"ken eisen; alleen op weik veld
v»,?0®! belanden. Pf4 zorgt voor
C«t n0 nten-
«Aderi brengen we een tempomat-
ti<> «Va* eerste soort, een thema,
MuN'Rouden. Een goede construc-
Vs heei e opgaven kan de auteur dik-
N h ■■V;ai hoofdbrekens kosten en
Maf r. l3Ven dikwijls de sporen achter.
Sa hotuj^Plaatste partij sluiten we weer
3s eh n al. Dit moest dan iets moois
H)' zij e.1' is dat ook met deze partij.
A 0,,lo|espeeld werd in de tweede we-
««j.h'atgd. Waarin we van alles afgeslo-1
2ij-al zij aan onze lezers wel niet
Th. Moellwitz. Opl. 1- D12 Ke5,
Reders V Kc5 (15—f4). 2. Dd2 1.
k°dtsna 7 volgt Kd3, speelt nu het P
S' K over c2.
Vfc. 2 't,u- Stocchi. Opl. 1. Tf6e6 drei-
1 doo„ S~"c3i 1- Le5c7weerlegt
d3^'2 Pc4—d6! en 1. Tf6—f5 door 1-
G°EDE OPLOSSINGEN.
^Probie.
Gvt2.Dlernen werden goed opgelost
«ve*
r '659
s' Hilvarenbeek; G. C. Smit,
hut, ^0r L. M. v. D„ Maassluis;
V 1(>6oGouda; F. Pijls, Maasbracht.
«h- A,,_. d.oor Georse Aunina. Joppe;
l6tg c^Upine00? George Auping,
k chieriPg' Joppe; mr. dr. R.
ÜaHam'' p. M. Dekker. Rotterdam;
«»e' Rott„ Schipluiden; B. Kouwen-
drs. H. C. v. d. Plas,
li1 nn- u' Haschdorf, Hannover.
h?v 765a t te vermelden van no. 7657
o°is -Ri'.R- Tb. Aarts, Uden en F.
-Rotterdam.
Rartij no. 1300.
^^hevX13118'6 Partii
"SKy, Zwart: Vasconcellos
Joppe;
Brom-
1, (0v«r:
Boston 1944.
crHe„-"".vu i!«a.
en uit Schach Echo)
„2^4
e7.
e'~^6; 2. d2—d4 d7d5; 3.
zwart hier gevolgde tactiek wel goeó
5. Pgl—f3 Lf8xc5, 6. Lfl—d3, pf8~e7'
0. Pe7c6; 8. Lel—f4 Dd8—c7. Tegen
woordig speelt men wel 8. 0 u,
Lh7:f Kh7: 10. Pg5f Kg8; 11. Dh5. 9. Pbl
c3 a7a6. De pion op e5 is niet te ne
men, 9Pde5: 10. Pe5: Pc5: 11. Dh5
Ld6, 12. Pb5 en zwart zou een stuk ver
liezen. 10. Tfl—el Dc7b6. Een ongeiUK-
klge inval. Een vernuftige voortzetting
voor zwart is Plo6, Ld7 en 000.
tl Lf4—g3 Db6xb2; 12. Pc3xd5! e6xd5;
13. Tal—bl Db2—a3; 14. e5—e6! Pd7—f6.
Op 14fe6: zou Reshevsky 15- P?J
Pf8 16. Df3, Pd8. 17. Dd5: gespeeld heb
ben. 15. e6xf7f Ke8xf7; 16. Lg3—h4! Pc6
b4. Na 16. Le7 zou zwart meer tegen
stand hebben kunnen bieden. 17. Pf3—e5t
Kf7—f8; 18. Lh4xf6 Pb4xd3 of 18
gf6: 19. D'h5, fe5: 20. Te5: enz. 19. Lf6xg7t.
Kfgxg7; 20. Tblxb7f! Plotseling ook
nog vuur van links. Op 20Lb7:
volgt Dg4f en mat in enkele zetten. 20.
y c7
'21! Ddlh5! Th8—f8 (Op 21Pel:
22. Df7f Kh6 23. Tb6f Ld; 24. Df6t; 22.
Dh5g5f Kg7h8; 23. Pe5—g6t h7xg6; 24.
Dg5h6t Kh8g8; 25. Dh6xg6t Kg8—h8;
26. Tb7xe7. Zwart geeft op.
No. 7667.
Dr. B. KONTOROWICZ, Soest.
Eerste plaatsing
Mat in twee zetten.
No. 7668.
P. A. KOETSHEID
Eerste plaatsing
Mat in twee zetten.
i
krachtmeting tussen de sterkste spelers
die het land bezit.
Alleen de enkele top-spelers vechten
nu om de titel, de rest om een plaats bij
de eerste zes aankomenden. Daartoe kan
elke remise bijdragen. Men neemt dus
zo min mogelijk risico's en dit voert tot
grote vermindering van het spelpeil.
Vele partijen uit het afgelopen toernooi
leveren het bewijs, zowel van dit feit als
van de factor, dat niet uitsluitend de
sterkste spelers voor het bord zitten. Er
zijn fouten gemaakt waarvoor menig eer
ste klasser zich zou generen, laat staan in
een wedstrijd als deze.
Enige „snaphots" mogen dit illustreren.
Stand no. 4050
J. Edink, Veenendaal
J. J. de Vries, Rotterdam
Zw. 6, 0, 11, 13, 14, 17—20, 23, 24, 26.
Wit 27, 28, 32—38, 40, 42, 45. Zw. aan zet.
Edink speelde hier 17—22, 28x17, 11x31,
23—28, 32x12, 13—18, 12x23, 19x30 en ver
loor toen na enige zetten. Zwart had ech
ter kunnen winnen door 1722, 28x17,
11x31, 36x27 en nu 1822! (vermoedelijk
een nieuwigheid je in deze overigens klas
sieke slagwending), 27x29, 2631, 37x26,
24—30, 35x15, 14—20, 15x24 en 19x48!
Stand no- 4051.
J. J. de Vries, Rotterdam
O. Drenth, Emmen
Zw. 6, 8, 13, 16, 18—20, 24, 25.
Wit 17, 27, 28, 33—36, 39, 43. Zw. aan zet.
De Vries speelde de enige zet welke
niet onmiddellijk verliest, namelijk 8—12,
2. 17x8, 13x2 en nu vervolgde wit met'
3. 28—22??, hij wilde het „te mooi win
nen" en overzag, dat zwart nu remise
kon maken door het verrassende meer-
slagzetje 2429, 22x15 en 29x49!
In plaats van 3. 2822 had wit echter in
enige zetten kunnen winnen door 3. 27—22,
18x27, 4. 2823, 19x28, 5. 33x31, waarna
tegen dreiging 3430 weinig verweer is.
Ook 3. 36—21—26 enz. is zeer waarschijn
lijk afdoende.
Stand no. 4052
W. F. v. d. Sluis, Amsterdam
11
WW)® wm
D. J. Jureka, Ede
Zwart 4, 6, 7, 11, 12, 14, 15, 17—19, 24, 25.
Wit 26, 27, 30, 33—36, 38, 42, 43, 45, 49.
Wit aan zet.
Jureka speelde hier 1. 4944, waarna
volgde 15—20. 2. 44—40, en 17—22?? Deze
zet ligt geheel buiten de lijn en is zwak.
Beter was 11—16. 3. 33—29 (of?), 24x33. 4.
38x29, 18—23!. 5. 29x18, 12x23. 6. 34—29
(of?), 25x34. 7. 29x18, 4—9!!. 8. 40x29 en
dan 1923!! Een prachtig schijnoffer.
Zwart slaat nu 29 en wint ook nog 18,
hetzij door 17—22, hetzij 7—11 en 1721
enz. De door V.d. Sluis in de partij ge
speelde zet 1722 leidde tot een totaal
verloren stelling en alleen door een zwak
ke afwerking van wit, in tijdnood, kon
zwart nog ontsnappen en remise bereiken.
Stand no. 4053
Ir. G. E. van Dijk, Wageningen
W/,11 Wiü
L. Anderson, Goes
Zwart 4, 13, 15, 19, 22, 23, 27, 28.
Wit 25, 26, 30, 33, 35, 36, 38, 39, 43, 46,
48. Zwart aan zet.
Deze beslissende partij uit de laatste
ronde bezorgde ir. Van Dijk door agressief
spel de winst, en waar Keiler tegen Bom
niet verder kwam dan remise, leidde dit
tot de gelijke aankomst der twee grote
rivalen. Toch had Anderson reeds eerder
in deze partij sterker kunnen spelen en
waarschijnlijk kunnen winnen, waarover
later. Op dit moment speelde Van Dijk
49, waarna Anderson vervolgde met
3024 en Van Dijk positioneel won. Zoals
ir. Van Dijk zelf na afloop van de partij
aangaf, had Anderson echter hier de re
mise kunnen verkrijgen, waardoor Keiler
de titel zou hebben gekregen, namelijk
door in plaats van 30—24 een damzet uit
te voeren met 33—29, 23x34, 36—31, 27x36,
46—41, 36x47, 26—21, 47x50, 21x3 en winst
zou voor zwart zeer moeilijk te realiseren
zijn geweest.
Binnen enkele dagen zullen H.M. Koningin Elizabeth en haar ge
maal, Prins Philip, hun intrek nemen in wat wel eens h'et „Kapitool
van Enropa" werd genoemd, het voormalige stadhuis van Amsterdam
nu: koninklijk paleis.
Wij gaan hier iets vertellen uit
de geschiedenis van ,,'s werelts
achtste wonder, uyt den redelijcken
sinn van Campen geboren" gelijk
de staatsman-dichter Constantijn
Huygens eens heeft gezegd.
Een Amsterdams stadhuis, het
oudste dat we kennen, stond óók
aan de Dam. Het had stellig niet
„de innerlijke kracht de Dam te
maken tot het levende hoofdplein
der stad!" In april 1421 ging het
in vlammen op en in rook en smook
onder. Zijn „opvolger" was weinig
beter lot beschoren. Dertig jaar la
ter immers brandde driekwart van
Amsterdam (houten huizen!) tot de
grond toe af, een brand, die ook
het stadhuis niet spaarde. Onver
droten werd weer aan een stadhuis
begonnen, dat in 1492 werd vergroot,
„L'histoire se répète", de geschie
denis herhaalt zich, ditmaal zelfs
in dezelfde vorm: ook dit middel
eeuwse „stedehuis" brandde zondag
de zevende juli 1652 af, hetgeen de
grote Amsterdammer, Vondel, in
spireerde tot zijn gedicht: „Op het
verbranden van 't Stadhuys"; de
ondertitel luidde: ontleend aan Ver-
gilius: „Jacet ingens littore trun-
cus", „De grote romp ligt op 't
strand". Romp, ja, want het ge
bouw was reeds ten dele gesloopt
om plaats te maken voor het nieu
we:
„Aelout stadhuis, verminkt Stê-
huis,
Gewoon van ouderdom te bucken,
En onderstut met jonge krucken,
Hoe stort ghe in 't graf met dit
gedruis,
In 't midden van den brant en 't
roocken;
Nu 't onvoldragen Raethuis vast
Zijn leden krijght, en groeit, en
wast?"
Het heiwerk voor ,,'t nieuw Stadt-
huys" werd begonnen in januari
1648. Het was niet bepaald een klein
karweitje: 13.659 masten moesten
de drassige grond in en de totale
bouwkosten werden geraamd op de
voor die tijd geweldige som van ze
ven miljoen gulden; nu, daarvoor
was het dan ook een der grootste
gebouwen van het hele land!
Vondel zegt in zijn: „Inwijdinge
van het stadthuis t'Amsterdam",
dat „alle starretranssen (hoge ster
ren) in het ronde, handt aen hant,
rontom ons Raethuis dansen, de
bruit, die, fier en rijck, op haeren
schoonsten dagh en 't kussen, zit te
prijck".
De eerste steen van het achtste
wereldwonder, uit wit marmer ge
houwen, werd gelegd door vier
„soonen en neeven der heeren bur
gemeesters", de „doorluchte stichte-
ren van sooveel steens omhoog op
sooveel houts van onder, van soo
veel kostelijcks soo konstelijk ver
wrocht, van sooveel heerlijkheyts
tot sooveel nuts gebrocht".
We schreven reeds, dat Jacob van
Campen de architect van het groot
se bouwwerk was. Algemeen wordt
aangenomen, dat hij werd bijgestaan
door Pieter Post, die voor Amalia
van Solms het Huis ten Bosch bouw
de; voor Maastricht het „Stêhuis";
voor Gouda: de Waag; tevens door
Willem De Keyser, terwijl de stads
architect, Stalpaert, de leiding bij
de bouw had. Het schijnt, dat Stal
paert de architect weggewerkt heeft;
na 1654 heeft hij tenminste Amster
dam vaarwel gezegd; bij de inwij
ding was hij zelfs niet eens tegen
woordig. Voor zijn gedenkteken in
de Sint-Joriskerk te Amersfoort in
marmer gebeiteld door Rombout
Verhulst plaatste de familie
(van Campen was ongehuwd) het
onderstaande gedichtje van Vondel:
„d'Aertsbouheer, uyt de Stam
Van Kampen rust hier onder,
Die 't Raadthuys t'Amsterdam
Gebout heeft, 't achtste wonder".
De sage verhaalt, dat een waar
zegster voorspeld had: „Ik voorzeg
u, dat het oud stadhuis van Am
sterdam zal afbranden, maar gij
zult uit deszelfs asse een heerlijker
doen oprijzen, waardoor uw naam
tot aan het gestamte zal stijgen en
eeuwiglijc gelijk een ceder van het
Libanon, zal groenen bij de nane
ven".
Ingwersen tekent hierbij dan:
„Zo'n waarzegster toch".
Het stadhuis werd in juli 1655 be
trokken, bij welke gelegenheid een
gedenkpenning werd uitgegeven.
De reeds genoemde dichter Huy
gens inspireerde dit feit o.m. tot
deze regels:
„God, die u macht en pracht
met reden gaf te voegen,
God geev'u in 't gebouw met re
den en genoegen
Te tonen wie gij zijt, daar ik het
al in sluit,
Heil zij daar eeuwig in en onheil
eeuwig uit."
Vondel liet zich evenmin onbe
tuigd:
„Gelijck nu d'ackerman de zeis-
sen slaet in d'airen,
En heenstreeft, door een zee van
gout en goude baren,
Zoo weckt ons Amsterdam, door
overvloet van stof,
Te weiden met de penne en vro-
lijck in te wij en
De hoogtijdt van 't Stadthuis en
burgerheerschappij en."
In de protestantse kerken gingen
de predikanten voor in dankstonden;
ook zij mochten de inwijding bij
wonen en kregen van burgemees-
teren een vaatje wijn ten geschen
ke.
Tweemaal ontstond er brand in
het gebouw. Anno 1672 het
Rampjaar! sloeg de vlam tege
lijk uit zes ramen aan de zuidzijde,
maar belangrijke schade werd ge
lukkig niet veroorzaakt. In 1806 ont
dekte de schutterij brand op de ze-
gelkamer, waarbij belangrijke stuk
ken en papieren verloren gingen.
De negende april 1808 stelde het
stedelijk bestuur „het schoonste ge
bouw der stad" de Franse koning
Lodewijk ter beschikking. De vorst,
die eerst in Den Haag, later te
Utrecht had gewoond, betrok in dat
zelfde jaar wat voortaan „het ko
ninklijk paleis" zou heten, maar
hij stelde als voorwaarde: dat al
de te maken onkosten ten laste zou
den komen van de Kroon, terwijl, bij
eventuele aanbouw van een nieuw
paleis, Amsterdam zijn eigendom
weer terug zou krijgen.
In 1811 bezocht 's konings broer,
Napoleon, de stad. Bij die gelegen
heid verborg de Overheid Rem-
brandts „Nachtwacht" onder een
vloerkleed in het paleis. Enige ja
ren later kwam het weer te voor
schijn, maar toen bleek de lijst
zoek. Wel was er een kleinere lijst.
Het geheel zwart geworden mees
terwerk Odaarom: Nachtwacht!)
wer<j nu in die kleinere lijst ge
plaatst, al moest er hier en daar
een strook sneuvelen!
Iets dergelijks ziet men in het
voormalige paleis der Czaren te Zar-
koje Selo (thans: Detskoje Selo;
Kinderdorp), waar schilderijen pas
klaar gemaakt zijn om een kamer-
want geheel te bedekken.
Na de inlijving bij Frankrijk,
kwam Lebrun als gouverneur in het
gebouw te wonen, geen onwelwillen
de figuur, die evenwel na Leipzig
Amsterdam haastig verliet.
De Raad nodigde later de Prins
van Oranje uit het Stadhuis voors
hands in gebruik te willen nemen,
zo dikwijls hij Amsterdam zou be
zoeken.
Thans is het oude Raadhuis weer
Koninklijk Paleis; het Gemeentelijk
Bestuur resideert in het Prinsenhof.
1. Een schip op strand, een ba
ken in zee. 2. Men moet geen hei
roepen voor men over de brug is.
3. Men moet het ijzer smeden, ter
wijl het heet is. 4. Het zijn niet allen
koks, die lange messen (hoge mut
sen) dragen. 5. Veel koks bederven
de brij. 6. Op een grove kwast heeft
men een scherpe beitel nodig. 7.
Stille waters hebben diepe gronden.
8. Men vangt meer vliegen met een
lepel honing dan met een vat azijn.
9. De dader ligt op het kerkhof.
10. Waar O. L. Heer een kerk bouwt,
zet de duivel een kapelletje (kroeg
je). 11. Hij heeft een aardje naar
zijn vaartje. 12. Een gegeven paard
moet men niet in de bek zien. 13.
Al te goed is buurmans gek. 14.
Beter een goede buur dan een verre
vriend. 15. Hoge bomen vangen veel
wind.
Heel, heel lang geleden leefde er
in Engeland een vrouw, die drie
keer in de week van haar dorpje
naar de stad moest .Het dorpje heet
te Bremhill en het stadje Chippen-
ham. Maud (mód), zo heette de
vrouw, droeg een zware mand met
kippen, kuikens en eieren. Soms
wilden andere mensen die mand
voor haar dragen, maar dat vond
ze nooit goed; ze was zelf mans ge
noeg.
Nu was de weg van Bremhill naar
Chippenham erg slecht. Als Maud
een steile heuvel achter de rug had,
kwam ze in een soort moeras te
recht. Soms zonk ze tot over de en
kels in de modder. Ook gebeurde
het, dat ze met mand en al tegen
de vlakte ging en dan bleef er geen
ei meer heel. Toch gaf ze de moed
nooit op, al zat ze soms van onder
tot boven onder het slik.
Langzamerhand begon ze een
plannetje te maken. Wat zou het
leuk zijn, als het pad tussen de
twee plaatsen eens een weg werd,
een echte weg, van steen? Dan zou
den de mensen van Bremhill het
heel wat makkelijker hebben dan
zij.
Toen ze aardig wat centjes had
opgespaard, bleef zij voortaan thuis.
Het geld, .dat ze overhield, legde ze
apart, voor de weg naar Chippen-
ham. Nog tijdens haar leven kwam
die weg voor een belangrijk deel
klaar en, na haar dood, werd hij
voltooid. De inwoners van Brem
hill richtten toen een standbeeld
voor Maud op. Het stelt een vrouw
tje voor, dat een mand met eieren
aan haar arm draagt.
Welke spreekwoorden beantwoor
den aan deze gedachten:
1. Uit een enkele gunstige om
standigheid, kan men geen alge
meen besluit afleiden.
2. De naam van een schrijver heet
dikwijls een waarborg voor de kwa
liteit van een boek.
3. Die opschik komt niet met de
rest overeen.
4. Niet alles is even dienstig.
5. Door een kleine gunst of vrij
heid verstout hij zich.tot hetgeen
ongeoorloofd is.
6. De aard verloochent zich ook
onder de ongunstigste omstandig
heden niet.
7. Ooit wordt men meer beoor
deeld naar zijn faam dan naar wat
men werkelijk is.
8. Zijn toekomst is verzekerd.
9. Vóór zijn dood moet men zijn
bezittingen niet verdelen of wegge
ven.
10. Er blijkt veel drukte en bewe
ging gemaakt om niets.
11. Hü ziet tegen de geringste in
spanning op.
12. Het kwaad in zijn oorsprong
aantasten.
13 .Van hen, die dreigen, heeft men
ooit het minst te vrezen.
14. Hij is geheel van zienswijze
veranderd.
15. Rondborstig, openhartig spre
ken.
Oplossingen volgende keer.
In de volgende rubriek hoop ik nog
enige voorbeelden te geven van het voor
een wedstrijd om het landskampioenschap
niet zeer te bewonderen spelpeil.
De oorzaak daarvan ligt, zoals gezegd,
in het feit, dat gejaagd wordt op het
maken van zoveel mogelijk remises,
maar remisepartijen alleen kunnen nooit
tot een behoorlijk gemiddelde voeren en
nog minder tot een kans op de titel.
m
De oplossing moet geschieden door in
vulling van een der cijfers 0 9 zodanig
dat het produkt van de cijfers in, een
ononderbroken rij in horizontale richting
gelijk is aan het getal, dat links staat en
in verticale richting aan het getal dat
boven staat.
Staat er evenwel een plusteken voor
het aangegeven getal, dan is dit niet het
produkt, maar de som van de in tc vullen
cijfers.
Staan ér twee getallen in één hokje,
dan heeft het bovenste betrekking op de
horizontale rij en het onderste op de
verticale rij.
Oplossingen kunnen worden ingezonden
tot donderdagmiddag. Er zijn vier prijzen
van 2.50 beschikbaar. Geen correspon
dentie.
De oplossing van no. 58 is:
+17
42
2560
120
+is
3Ï1
12
3
+6
7'68
98115
343
61
-7
+12
2
+ii
CO
*5
Tijdens de wereldkampioenschappen te
Corno kon het publiek de verrichtingen
der spelers volgen op een groot demon
stratiebord. Achter elke gespeelde kaart
ging, zodra deze kaart aan de tafel werd
gespeeld, op het demonstratiebord een
lampje uit en de overige verlichte kaar
ten bleven dus duidelijk zichtbaar. Het
spelverloop was daardoor slag voor slag
duidelijk te zien en dit verhoogde de at
tractie voor de toeschouwers natuurliik
ten zeerste.
Een spel waarbij de nodige sensaties
plaats vonden zag er als volgt uit:
B 9 5
Q? B 10 5
O A 10 8
H 10 7 5
De prijzen gaan ditmaal naar: P, J. v.
Dijk, St. Hubertusstraat 32 Eygelshoven
(L.); F. de Krijger. Weststraat 6 Philip
pine; W. Friends. Bergselaan 93b Rotter
dam; G. Akkermans, Spoorstraat 12 En
schede,
V 2
9HS73
O H B 7 5 4
A B
A 10 7 64 3
9A1
O V 9 2
*92
H 8
C VM2
O 6 3
V 8 6 4 3
De OW-plaatsen werden bezet door de
Italianen Forquet—Siniscalco; NZ door de
Amerikanen RothStone.
NZ pasten voortdurend en het bieden
tussen OW ging: west 1 harten, oost 1
schoppen, west 2 ruiten, oost 3 schoppen
west 2 Sansatout, allen passen. Wests
laatste bod van 3 SA is onjuist hij bad
4 schoppen moeten bieden.
Na dit bied verloop leek een uitkomst
in voor de hand liggend, doch tot gro
te verrassing van de toeschouwers speel
de noord 5 voor; zuid maakte Heer
en speelde in slag 2 de 4 na, west
boer, noord heer en weer
West ging nu verder met vrouw,
bracht daarna de tafel aan slag met Z>
Aas en speelde alle vrije èt af. Zoals
men kan zien, hadden OW ondanks de
gunstige uitkomst nog steeds maar 8
slagen. Bij het spelen van de laatste
zag de situatie er als volgt uit:
O B 10
O A
10 7
-
H 8
O H B 7
-
N
W Ot
3
6
V 9 2
-
(?VJ
O -
*864
Oost speelde 3. zuid ruimde 4 op,
west O 7 en noord gooide zeer goed
de 10 weg. Het lijkt nu wel zeker,
dat NZ nog de 3 slagen hadden kunnen
maken die nodig zijn om het contract
down te spelen. Immers. Aas en 2 sla
gen in staan nog op hun verlanglijstje.
Uit oost werd nu O nagespeeld en toen
beging zuid de blunder, die bewijst dat
ook de sterkste spelers aan de bridge
tafel soms heel domme dingen kunnen
doen Zuid gooide nl. de 6 weg en
nu kon west het spel niet meer verlie
zen!
Op het nippertje werd het slechte Ita
liaanse contract dus toch nog gemaakt*
MIM1R
