commentaar
De geschiedenis van het geheimzinnige
ANTARCTICA,
het werelddeel,
dat eeuwenlang
verstoppertje
speelde
NAPOLEON III,
Praktisch parkeren in de garage
TUSSEN DE WIELEN
w,
Zaterdag 19 april 1958
Dr. Mansholt en de opbouw
van het Europ. Departement
van Economische Zaken
Gebrek aan
besluitvaardigheid
Geen communistische
moties meer
keizer bij de gratie van reclame
Bedrijf in Hengelo beproeft nieuw systeem
m
EEUWENLANG heeft de mens slechts vermoed, dat zich ginds
aan de zuidpool een werelddeel bevond. Eerst in de laatste jaren
is men er in geslaagd dit vreemde land, dat verscholen ligt
onder een zware ijskap, in kaart te brengen. Tientallen expedi
ties tastten voorzichtig de kusten af, nieuwsgierig, want men
kon slechts gissen naar hetgeen ginds, in de koude van de pool
nacht, verborgen lag. Nu weet men het.
Gevaar
Eerst in onze dagen slaagde de mens erin
het vreemde, stille, maar weergaloos boei
ende land van ijs en sneeuw te leren hennen.
W
Reclame
Overzicht
1
i
150 JAAR GELEP (|i
WERD NAPOLEON'
GEBOREN
Tijd voot
■e»',
De benoeming van oud-minister dr. S. L. Mans-
holt tot lid der Europese Commissie van de Euro
pese Economische Gemeenschap is voor ons land
niet erg gelukkig geweest. In ons parlement is hier
op dan ook terecht kritiek geoefend.
Het is bekend, dat de vertegenwoordiger van Ne
derland in dit zeer belangrijke bestuursorgaan van
de nieuwe Europese Gemeenschap een zeer goede
kans zou hebben gehad om tot voorzitter ervan
aangewezen te worden, mits hij niet uit socialisti
sche en agrarische kring was voortgekomen. Maar
gedane zaken nemen geen keer.
Het was evenzeer bekend, dat dr. Mansholt al ge
ruime tijd naar een andere functie uitzag. Meer en
meer ging zijn belangstelling de laatste jaren uit
naar het internationaal-politieke vlak.
Met de oprichting van de Europese Economische
Gemeenschap kwam er voor hem een aantrekke
lijke functie in het verschiet, welke hem gelegen
heid bood zijn internationale ambities uit te leven.
Na enige vergeefse pogingen in andere richting is
het hem deze keer gelukt zijn lang gekoesterde
wens in vervulling te doen gaan. Wij gunnen hem
dit persoonlijk succes van harte en hopen, dat hij
zijn internationale ambities in zijn nieuwe positie
volledig zal kunnen bevredigen.
Behalve internationale ambities heeft dr. Mans
holt echter ook een sterke socialistische gezindheid,
die hij in zijn nieuwe functie niet verloochent. Dit
is zijn goed recht, maar op een bepaald punt zouden
wij hem toch wel tot de orde willen roepen.
De heer Mansholt is momenteel druk doende met
het selecteren van de Nederlandse kandidaten die
voor benoeming in het ambtenarenapparaat van de
Europese Commissie het Europese Departement
van Economische Zaken in aanmerking komen.
En naar ons ter ore is gekomen, is hij geneigd
hierbij zijn socialistische gezindheid te zeer mee
te laten spreken.
Wij nemen aan, dat de Europese Commissie er
wel op zal toezien, dat bij het benoemingsbeleid
t.a.v. het op te richten ambtenarenapparaat een re
delijke representatie van de drie grote stromingen
in het Europese parlement: het socialisme, het libe
ralisme en de christelijke democratie, in acht zal
worden genomen. Maar wij vinden het niet juist,
dat uit een land als Nederland, waar de K.V.P. weer
de grootste partij is geworden, voor de sleutelpo
sitie (directeuren-generaal en directeuren) van het
nieuwe Europese ambtenarenapparaat naar ver
houding teveel socialisten als kandidaat naar voren
worden geschoven, zoals thans in de bedoeling
schijnt te liggen. Nogmaals, wü hopen van harte,
dat dr. Mansholt in zijn nieuwe functie zijn inter
nationale ambities ten volle zal kunnen uitleven,
maar ten aanzien van zijn niet minder sterke
socialistische sentimenten zouden wij hem met
aandrang tot enige matiging willen manen.
Minister Cals heeft het de laatste jaren bij de
behandeling van zijn begroting in het parlement
nogal zwaar te verduren gehad. In toenemende
mate werd er geklaagd over te weinig voortva
rendheid, een manco aan bestuurskracht op zijn
departement. Het duurt allemaal veel te lang,
voordat er iets uit de ministeriële bus komt, zo
werd hem telkens voorgehouden. Was de Tweede
Kamer bij de behandeling van 's ministers be
groting voor 1958 te dezer zake vrij kritisch, de
Eerste Kamer was minister Cals heel wat vrien
delijker gezind-
Anders was dit bij de begroting van Sociale Za
ken en Volksgezondheid, welke de Eerste Kamer
deze week in behandeling heeft genomen. Nu was
het minister Suurhoff, die het moest ontgelden
wegens een gebrek aan daadkracht en besluit
vaardigheid. Op een dergelijke kritiek kon de be
windsman langzamerhand wel rekenen, want zijn
beleid getuigt de laatste tijd niet bepaald van grote
besluitvaardigheid.
Het duurt allemaal veel te lang, voordat er be
slissingen worden genomen ten aanzien van aller
lei voorstellen inzake nieuwe loonregelingen men
denke aan het bouwbedrijf, de spoorwegen, de
landbouw, het schildersbedrijf met als gevolg
dat, zoals de N.V.V.-voorzitter, de heer Van Win
gerden, het uitdrukte, de stemming onder de be
trokken werknemers grondig wordt verpest, waar
door, als er dan eindelijk een resultaat uit de bus
komt, voor het bereikte lang niet die waardering
wordt getoond, die men had kunnen verwachten,
als er sneller was gehandeld.
Ook met de in uitzicht gestelde herziening van
de institutionele kant van de loonpolitiek en van
het ziekenfondswezen schiet het maar niet op. En
ook bjj de bestrijding van de in de laatste maanden
van 1957 snel toenemende werkloosheid is de mi
nister veel te laks geweest, zoals de C.N.V.-voor-
zitter, de heer Ruppert, terecht opmerkte.
Het is zeer toe te juichen, dat de Eerste Kamer
bij monde van verschillende bestuurders uit de
vakbeweging het toenemende gebrek aan bestuurs
kracht, dat minister Suurhoff de laatste tijd de
monstreert, aan de kaak heeft gesteld. Wij hopen,
dat het voldoende indruk heeft gemaakt.
De communistische fractie in de Tweede Kamer
is deze week nadat zij reeds enige tijd had bloot
gestaan aan toenemende spanningen onder haar
leden, in twee delen uiteengevallen: de groep De
Groot, bestaande uit drie personen en de groep
Gortzak, die vier leden telt. Deze situatie is overi
gens niet geheel nieuw. In 1929 hebben we ook
reeds zoiets beleefd, toen de bekende communist
David Wijnkoop, die^tort voor de Kamerverkiezin
gen van 1925 onder pressie van Moskou van de
communistische kandidatenlijst was geschrapt, als
vertegenwoordiger van een aparte communistische
groepering in de Tweede Kamer terugkeerde. Maar
reeds in 1930 schaarde Wijnkoop zich weer gedwee
in de rjjen van zjjn vroegere partijgenoten.
Of ook de huidige dissidenten spoedig rouwmoe
dig zullen terugkeren in de vroegere gelederen,
zoals prof. Romme het meest waarschijnlijk acht
blijkens zijn commentaar in de Volkskrant van za
terdag j.l., is nog de vraag. In ieder geval heeft deze
splitsing in de communistische fractie voor de gang
van zaken in de Tweede Kamer, zolang zij duurt,
een prettige consequentie. De Kamer zal nl. zolang
geen last meer hebben van communistische moties,
met het indienen waarvan de communisten in de
Kamer steeds erg vlot zijn geweest, hoewel zij van
tevoren wisten, dat hun moties geen schijn van
kans hadden. Desondanks vroegen zij niet zelden
uit lust tot sabotage hoofdelijke stemming. Aan dit
spelletje is nu voorlopig een einde gekomen. Krach
tens art. 68 van het Reglement van Orde der Tweede
Kamer moet elke motie om onderwerp van beraad
slaging te kunnen uitmaken nl. door tenminste vijf
leden worden voorgesteld of ondertekend. En geen
van beide communistische groepen in de Kamer be
schikt over dit vereiste aantal, terwijl het zeer
onwaarschijnlijk is. dat zü elkaar op dit punt te
hulp zullen snellen.
Hiermede is voor de communisten een belangrijk
middel weggevallen om onder ,,het werkende volk"
propaganda te maken voor hun smerige zaakjes.
Want dit was natuurlijk steeds het voornaamste
doelwit, wanneer zij hun kansloze moties indienden.
Sneeuiv, sneeuw en nog eens sneeuw. Grote zonnebrillen moeten de
ogen beschermen tegen het zonlicht, dat op de witte vlakte fel
weerkaatst.
Antarctica beslaat een opper
vlakte van 14 miljoen vierkante
kilometer en is de grootste hoog
vlakte van de wereld. Bedraagt de
hoogte van het grootste wereld
deel, Azië, gemiddeld duizend me
ter, het Zuidpoolvasteland ligt op
tenminste 2000 meter hoogte. In
nog meer opzichten is Antarctica
merkwaardig. Het is het enige
poolvasteland, het kent geen water
met uitzondering van enkele
ijsstromen, die in het zomerseizoen
hier en daar kunnen ontdooien
en dieren kunnen er, op een twee-
of drietal insekten na, niet ge
durende het hele jaar verblijven.
Tot voor kort hebben nauwelijks
duizend mannen tijdelijk op het
vasteland gewoond, terwijl het
slechts door twee vrouwen werd
betreden. Eerst van de laatste
jaren dagtekent een enkele blij
vend bezette basis.
Reusachtig sanatorium
Waarschijnlijk is het klimaat
van het gehele continent gezond
voor de mens. Dat is een gevolg
van de afwezigheid van planten
groei, maar vooral van de lage
temperatuur, die. met uitzondering
van enkele kustgedeelten ip de
meest naar het noorden geschoven
punten, nooit boven het vriespunt
komt.
En zelfs op die plaatsen stijgt
het kwik nimmer boven de twee
of drie graden Celsius uit. Er
komen derhalve geen of praktisch
geen ziektekiemen voor, hetgeen
nergens elders op de aarde het ge
val is. Men kan dan ook onder
zulke a-septische omstandigheden
met recht van een reusachtig sana
torium spreken. Bij zonnig wind
stil weer is de lucht bijzonder
prikkelend en levenwekkend.
Men voelt zich dan echt gezond,
krachtig en vol energie, terwijl
ook de eetlust wordt gestimuleerd.
Ook is het voorgekomen, dat men
sen die in de winterhut kou had
den gevat, buiten in de vrieslucht
binnen een paar uur weer volledig
waren hersteld.
De dokters die de expedities ver
gezelden verklaren eenstemmig,
dat het klimaat heilzaam is. Tem
peraturen van 40 graden Celsius
onder nul hebben op een gezond
mens geen enkele nadelige invloed.
Niettemin is de weersgesteld
heid in Antarctica de mens uiterst
vijandig gezind. Wanneer een or
kaan bij 25 graden Celsius onder
nul of bij nog lager temperatuur
met ongekende kracht woedt, drei
gen ernstige gevaren. De storm
blaast dan alle losse sneeuw voor
zich uit en deze valt, al of niet
tezamen met vallende sneeuw, als
Zuidpoolland
:.::r
samengesteld: het is dr. ir. W. H.
C. Knapp, die in een lijvig boek
werk van ongeveer 600 pagina's
alle gegevens heeft verzameld, die
in de loop der tijden zijn achter
haald.
In dit artikel citeerden wij en
kele details uit dit bijzonder uit
voerige werk, waarin men niet al
leen een beschrijving vindt van
het geheimzinnige Zuidland, maar
ook een goed-gedocumenteerd
overzicht van de verschillende
expedities, die vaak onder d'e
moeilijkste omstandigheden het
land verkenden.
Het is een belangrijk bock ge
worden. Antarctica staat thans in
het brandpunt van de belangstel
ling, niet alleen door de stout
moedige tocht van Fuchs en Hil
lary, maar ook, omdat de geogra
fische ligging van dit continent de
laatste tijd zo veelzeggend is ge
worden. De kortste verbinding
door de lucht tussen de drie
werelddelen Afrika, Zuid-Amerika
en Australië is die, over Antarc
tica. Bovendien is gebleken, dat het
Zuidpoolland vele uiterst waarde
volle mineralen rijk is, zoals am-
fibool, antimoon, chroom, goud,
grafiet ijzer, koper, lood, steen
kool, olie en wellicht ook uranium.
Ook de strategische positie van
het land is zeer belangrijk en ten
slotte zijn de zeeën rondom An
tarctica buitengewoon rijk aan vis
en zoogdieren. Logisch dat de
mens, voor wie de andere wereld
delen weinig grote geheimen meer
verbergen, zijn aandacht richt op
het Zuidpoolland. Wie prijs stelt
op het boeiende feitenmateriaal
dat de mens tot dusverre aan An
tarctica heeft weten te ontfutse
len, leze dit goed'-geschreven boek,
dat met kennis van zaken en bij
zonder serieus is samengesteld.
.Antarctica", de geschiedenis
van, .het geheimzinnige Zuidpool
land, kvèrd zojuist uitgegeven door
de erven F. Bohm n.v. te Haarlem.
V. S.
De mens op verkenning in een koud, onherbergzaam werelddeel
,,NAPOLéON LE GRAND", zette Louis David, hofschilder van de eerste i
Franse keizer onder het staatsieportret, dat hij van hem maakte.
„Napoléon le petit", schreef Victor Hugo boven een smaaddichtdat hij
richtte aan het adres va,n de stichter van het tweede Franse keizerrijk.
„De kleine neef van de grote oom", zo zou men deze kwalificaties kunnen
combineren, maar dan doet men beide keizers onrecht, want, de één was
niet zo groot, als Louis David dacht, en de ander niet zo klein als Victor
Hugo kennelijk in een boze bui want, hij slingerde hem al het fraais,
dat een hevig vertoornde dichter uit zijn pen kan laten vloeien, naar het
hoofd wel beweerde.
De kleine neef was geen stum
pertje, zoals zo velen denken. Hij
was sluw, uiterst doelbewust, en ver
stond de kunst van propaganda ma
ken even goed als een reclamechef
of dictator van onze moderne twin
tigste eeuw.
Napoleon III werd op 20 april
1808 geboren, als zoon van de ko
ning van Holland, Louis Napoleon en
Hortense de Beauharnais, pleeg
dochter en schoonzuster van de eerste
keizer der Fransen.
Napoleon I stelde er prijs op peet
oom van het koninklijke wicht te
worden, hetgeen niet verbazingwek
kend is, want zelf had hij nog geen
troonopvolger en het huwelijk van
zijn oudste broer Joseph, was alleen
gezegend, met dochters. De zoontjes
van Louis stonden dus heel dicht
bij de troon van het Franse keizer
rijk.
Dit heeft de kleine neef nooit ver
geten. Mot-der Hortense had hem
met de paplepel ingegeven, wie hij
was, wat zijn bestemming zou moe
ten zijn en hoe zijn grote oomrfde
weg naar de troon gevonden had.
Zonder zich te storen aan de werke
lijke troonopvolgers, zoals het ade
laarsjong of oom Joseph begon hij te
werken aan zijn eigen toekomst,
met al de energie en slimheid, waar
over hij beschikte.
Zijn eerste, poging .mislukte. Zijn
tweede i^as propagandistisch goed
voorbereid en kwam op het juiste
ogenblik.
Hij was. men weet het, gevangen
gezet. In de cel schreef hij noe
merkwaardig moderneen brochu
re. „Het geschriftje was getiteld
„Sur l'extinction du pauperisme"
en kwam op de markt in een tijd,
dat de socialisten in Frankrijk heel
wat te vertellen kregen, verschil
lende socialistische systemen wer
den ontwikkeld en Karl Marx zijn
communistische manifest publiceer
de.
Was het een wonder, dat iedereen
direct wist, wie deze Napoleon
was, die beschouwd werd als een
voorvechter van de arbeiders, dat
hij bij de algemene verkiezingen in
verschillende departementen tege
lijk tot lid van de Constituante ge
kozen werd en zonder zich in de ka
mer ook maar op de voorgrond te
stellen de eveneens bijzonder pupo-
laire generaal Cabaignac in de strijd
om het presidentschap verslóeg?
President Bonaparte was voor vier
jaar gekozen. In die termijn moest
hij alle macht in handen zien te
krijgen. Het lukte hem.
Hij begon met het organiseren van
grote wapenschouwingen op het veld
van Satory. Dit mes sneed aan twee
kanten: het maakte indruk op de
bevolking dat. doet militair vlag
vertoon altijd en in dit geval spe
ciaal, omdat het een Bonaparte was,
die het organiseerde en het
bracht hem de trouw van het leger,
want hij was wel zo wijs de solda
ten goed te onthalen. Voorts maakte
hü een grote fourne-e door het land
een methode, die kandidaten
een zware vracht op de onbeschut
staande mens. Deze wordt daar
door geheel verblind en loopt
grote kans omver geworpen te
worden, waarbij hij gemakkelijk
alle oriëntering verliest en meestal
verloren is. Bij een dergelijke
weersgesteldheid is ook elk
lichaamsdeel, dat niet is be
schermd. binnen een paar secon
den bevroren.
Luitenant C. W. Royds van
Scotts eerste Zuidpool-expeditie
beschrijft een dergelijke sneeuw
storm als volgt:
De lucht is vol driftsneeuw.
aanvoelend als een zandstorm.
Je kunt hem niet tegemoet tre
den maar je bent genoodzaakt
voorwaarts te strompelen met je
hoofd naar beneden en je armen
voor je gezicht. Maar zelfs al
zou je er tegen in kunnen gaan,
dan ben je toch niet in staat een
meter vooruit te zien.
Van zulk een sneeuwstorm bij
nacht in het zuidelijk ijslan-d' zegt
schout-bij-nacht R. E. Byrd, dat
deze „iets waanzinnigs aan zich
heeft".
Geen weerbericht is bij machte
zijn verschrikking te schetsen. Het
is geen wind, maar een wal, een
muur, een lawine.
Tengevolge van zijn verstikken
de eigenschappen wurgt 'n matige
wind hier eerder dan een volle
wervelstorm thuis. Als een woe
dend ondier grijpt hij aan. Men
wordt neergedrukt, zodat mer.
nauwelijks kan zien, horen of
vluchten. De longen happen ver
twijfeld naar lucht, de geest raakt
in de waj;.
Maar ook kan er een stilte heer
sen, zo volkomen, dat men haar
kan horen. Verschillende poolreizi
gers hebben van hun indrukken
op zulke tijden prachtige beschrij
vingen gegeven. Onder dergelijke
omstandigheden kan de nietige
mens slechts in aanbidding voor de
grote Schepper aller dingen neer
knielen.
De mens verkent een nieuw
werelddeel, het is een fascinerend
avontuur. Hij doorkruist het land
en staat overal verwonderd en met
open mond te kijken, hetgeen bij
het hier heersende klimaat bijzon
der gevaarlijk is, want door de
snelle afkoeling krijgen tand en
vulling een andere temperatuur
waardoor de plombeersels loslaten.
De mens beschrijft zijn ervarin
gen en langzaamaan groeit de sta
pel gegevens over Antarctica. Het
rangschikken kan begintien. Men
heeft voldoende, om er een goed-
gedocumenteerd boek over samen
te stellen. Welnu, dat boek is
Tractoren met enorme rupsbanden, de enige vervoermiddelen die het „doen in het barre Antarctica.
Op ccn der meest drukke verkeerspunten in Twen
te aan de ThiemsbrUg in Hengelo is dezer da
gen het garagebedrijf „WILLYCO" geopend. Dit be
drijf heeft de beschikking gekregen over een opper
vlakte van 3000 m2, doordat de oude fabricksruim-
ten van de n.v. Hollandse Signaalapparaten vrij
kwamen.
Deze garage heeft als eerste op de gehele wereld
de beschikking over een auto-COMPACTUS-instal-
latic, welke door de n.v. Heemaf te Hengelo is
vervaardigd. Daardoor is het mogelijk geworden, dat
er in een ruimte voor 25 auto's, thans 51 auto's
kunnen worden gestald.
Heemaf, die in 1951 begon met het vervaardigen
van het „Compactus systeem Ingold" en dit gepa
tenteerde opbergsysteem nadien in grote aantallen
heeft afgeleverd san bedrijven die met opbergruim
te zaten te kampen, heeft thans dit systeem ook
dienstbaar gemaakt.voor autogarages.
In verband met het steeds nijpender wordende
parkeer- en stallingsvraagstuk, heeft Heemaf in sa
menwerking met de uitvinder, de heer ing. H. In-
gold uit Zwitserland, besloten, een aut.o-CÓMPAC-
TUS-installatie te maken. De eerste installatie is
aangebracht in de voornoemde nieuwe garage, die
vlak naast het hoofdkantoor van Heemaf is gelegen.
De installatie bestaat uit een aantal rijdende plat
formen, die de gehele garagevloer beslaan, behalve
een pad aan één zijkant. De platformen zijn voor
zien van wieltjes op rails, zodat zij in zijdelingse
richting kunnen worden verrold. De aandrijving ge
schiedt elektrisch; door op een bepaalde knop van
het bedieningstableau te drukken opent de installa
tie zich in een kwart minuut zodanig, dat het bij de
drukknop behorende platform door een binnen
rijdende auto kan worden bereikt. Een zelfde han
deling maakt het mogelijk elke gestalde auto dade
lijk weer ter beschikking te krijgen. Op het bedie
ningspaneel kan men met één oogopslag zien, welke
Deze garage is uitgevoerd met het, COMPACTUS-systeem.
Daardoor hunnen de auto's compact, aan elkaar worden
geplaatst. De wagens staan op platforms, op wieltjes die
op rails lopen, Door het drukken op pen knop van liet
bedieningstableau komt dp. auto die men wenst uit te
rijden vrij.
platformen bezet, zijn- Mocht er een storing in de
elektriciteit optreden, dan is het mogelijk de in
stallatie met. de hand te bedienen. Ook zal het moge.
lijk zijn auto's boven elkaar ie stallen. Dparbij zal
dan gebruik moeten worden gemaakt van opritten
of liften.
Als blijkt dat de eerste auto-compactus aan alle
praktische eisen voldoet, hoopt Heemaf met deze in
stallatie een bijdrage te leveren tot het oplossen van
het parkoervraagstuk.
De garagehouder, de heer W. Göritslener, komt
met de nieuwe garage aan vele eisen tegemoet. Aan
de hoofdingang van het gebouw is een koffiebar in
gericht, terwijl de eigenaar er nog dit jaar een
motel van hoopt te maken met 20 bedden.
Victor Hugo's smaadschrift "jü'
poléon le petit" bevat wel df.^ts:
kernen van waarheid. De 01
noemde de kleine neef onder
een dief en oplichter. ,jff.
„Napoléon le petit" diende a
na zijn benoeming tot preside
de Nationale Vergadering cen, I'!
zoek in voor salarisverhoging' [t
had nog enkele oude sehulde
kreeg een tijdelijke verhoging
•de tijd van een jaar.
Na zijn staatsgreep ken-0 y
zichzelf een salaris toe van jtl
miljoen frank per jaar, toe y
keizer geworden was werd°.f.
larispost verhoogd tot 25 mi'!
Bovendien had hij als Pr*'Tjtti?
sident nog alle bijzondere 'ff
gen van de familie Orleans
gend en al de in Frankrijk
goederen en kastelen van d«
lie doen verkopen. De fa-mi'1 jl
er niet eerlijk aangekomen, 1
hij.
voor het presidentschap in
enigde Staten rjog toepassen t'
was bijzonder minzaam teg® e(',
volk, wist de gunst te velLp
van de stadsbestuurders en K
gelijk uitzoeken wie hem WeHV
was en wie niet. De laatste" jl
den dan zoveel mogelijk op e
spoor gerangeerd. ijl
Toen was de tijd rijp om
tie over te gaan. Napoleon P jt.
de eerste verlening van zijn -(S,
termijn te verkrijgen. Het
behaalde dn de Nationale Verg3^
niet de vereiste meerderhel p',
oplossing was een staatsgreep-^
ais zijn grote oom eens op F.
Brumaire had gedaan, deed p'
ne neef dit op de gedenk'*'3 n
datum van 2 dec., de dag
slag bij Austeriitz en de da» Y.
keizerskroning. De National tj',
gadering werd naar huis ifKj
invloedrijke personen zoals jjl-,
die de eerste lessen in de j e\\
had gekregen van Talleyran^fd
beii
de val van Napoleon III ho
worden van een voorlopig ,[a.
Cavaignac, Napoleon,? tegetvqjA
in de strijd om ihet preside3 y:
Victor Hugo, die daarna het 0-s
smaaddicht schreef, en mas»
deren werden gevangen gen"
later verbannen. p'y'
De kleine neef maakte ric
president van Frankrijk c ij;''1,
„in naam van het Franse P
als hij beweerde, alle macht J
den- ade i
Eén volksstemming schelf,, K
nog van de keizerskroon;
had hij nodig om deze J
voor te bereiden. cC
Hij maakte weer een touri1 y-
het land Nu onder een tpl,
„L'emperirec'est la paix"
alle steden en provincies, 0fdf.
werd toegejuicht en sprak
zegeningen van het keizerrijk
cies een jaar na de staats»1 5i
2 december 1852 nam
een besluit aan om na een s K
van het volk Napoleon t° jé,,
te verheffen. De plebesciet.
eEn
ei
wist 't van tevoren, z-ou
hoorde meerderheid oplev- -j»
kleine neef was, evenals e ,,»f,
peetoom „empcreur des ^o';i
par la grace de Dieu en Ja cjjt
du peuple". Het was de vr
een krachtige propaganda ;j
op de juiste ogenblikken- „$1
Hoe goed Napoleon ?i0Ac t:
maken kon blijkt wel uit d' L-
waarop hij van zijn liuweW^p
de ogen van zijn onderd;1
gruwelijke messaliiance B10 j
een stunt wist te maken. dj
Napoleon had een blauwtJ«,eii.
aan het hof van Baden-B^dPy
bijzonder pijnlijk iets, "pay
groothertogin-weduwe een
l'i
ter was van zijn moeder- pp.,;-
dat hij bij geen enkel andej
ceptabel zou zijn koos hil
Spaanse Eugénie de v
echtgenote.
Om dit morganatische jgjtFf
ogen van zijn onder0-)] t
de ogen
rechtvaarigen
zijn onoy-|,ii
verklaarde
veel pathos, dat e-en s°ey®^^. Pt,<;
verheven f p'
uit de kracht van een
sel ten troon vcmc.»—- t - y.
dat beginsel trouw mpeS yj
en tegenover het overi»e ppy
openlijk de plaats van
moest innemen, hetwelk_ ®f.0r y
le titel was, wanneer hij ds
ming van een vrij volk i"3 f
gen". 15
En het vrije volk juichtjgiy
huwelijksfeest in januari y
juichte nog harder toen je r
daarna een troonopvolger f,
ce impérial", werd geboren- efi r;
Napoleon III was arriveajlri
zich de weelde veroorloven
lingen en vluchtelingen "Liepe j
tor Hugo amnestie te ver
Napoleon III heeft alW» y
en stunts nodig gehad- jgeKf
men weet het, niet altijd jpP i
de eerste helft van zijn yij
liet prachtig en ten
beroemde congres van 0{e J
hij evenals eens zijn ffl'J
de machtigste man van
Daarna is het bergafwaar e7iiC
de stunts zoals het e
avontuur, de Luxemburg" jt?'(
tie, de bemoeienissen met pa
mislukten, met, het gevoi»' -
zijn kroon verliet. .ft
Napoléon le petit s'tierf y
Frans-Duitse oorlog tengc 'j
een operatic. 1 j
.prince impérial" Ve joOyj
vermoord -J".
De
jaren
tachtig
- - yJVy.e£ ,j
Zoelockaffers tijdens een t-y,
die hij als gast van het
ger meemaakte; keizerin ef>
stierf hoogbejaard cn volk' p'
geton in Engel and in de
ren van de twintigste eed*'
