Blunder van captain-jubilaris
maakte van Metin Oktay een
Van der
nationale
Hart
held
1
EEN DUBBELE TURKSE EXPLOSIE
VERSTOORDE ORANJE'S DOMMEL
ps^gf
Ook in dit seizoen is Oranje-voetbal
niet ongeslagen gebleven
Debutant ontrouw
aan eerste plicht
R'
M'
H
4
Turkse keeper: „Uw ploeg is te °t1
>*&t4
ptiiili
|S
m«i
■Ai
MAANDAG 5 MEI 1958
PACjS
V
h^MêiÊËÊmÊM
Nederlandse voorhoede miste een jongen die vechten kon
OPERETTE-MONARCHEN
ER WAS GEEN SPITS
FATALE BRAVOURE
DOLLE GELUKSROES
GEEN CADEAUTJES
REVANCHE COMPLEET
KNVB kreeg telegram
van Turkse minister
INHAAL-VOETBAli D,
Sombere dag voor b
Kimbria en Zeebw
Technisch knap en zuiver voet
bal, maarzonder vuist, zonder
tempo, zonder overrompelende
diepte-passes en vooral ook zon
der schot. Zo etaleerde zich het
Turkse voetbal vanmiddag in het
Olympisch Stadion, dat ditmaal
slechts met moeite uitverkocht
was gekregen en dat in de weelde
van een zomerse zon lag te soezen.
Totin die 11e en 12e minuut
van de tweede helftToen sloe
gen plotseling de Turkse arties
ten tweemaal hard en genadeloos
toe
Sprankelend spreekkoor
Oranje in de dommel
Turkse solo-flilsen
Geen pijn meer
VOETBAL IN BELGIE
Zeeburgi" ^)Set
roel
Familiaar gegoochel met vóórnamen
Elek Schwartz: Semi-profs te zwaar belast
Wat zei Schwartz?
J
4F
af i°eve\rrY,
tfe& <~'r
#ss
HMM3
Turken straften
mentale fout
met twee bliksem-goals af
(Van onze sportredacteur GERARD PATTIJN)
OLYMPISCH STADION, zondagmiddag
DE ZILVEREN JUBILARIS in Oranje's voetbal-inter
land tegen de Turken: aanvoerder-stopperspil Cor
van der Hart, verscheidene malen een match-w i n-
n a ar, is vandaag de man geweest die de wedstrijd ver
loor. En al speelde Van der Hart in deze zijn 25ste
interland stellig reeds niet de béste partij voetbal die wij
ooit van hem zagen, de blunder die vanmiddag beslissend
bleek voor Nederlands 1—2 nederlaag, had hij zich toch
kunnen besparen. De blunder sproot echter voort uit die
karaktertrek die hem zo eigen is, dat wij ons onderdehand
met het bestaan ervan moeten verzoenen: zijn neiging tot
show, leidend tot nonchalante „spelerij". De geraffineerde
Lefter Kucukandonyadis, beladen met de internationale
routine van een Van der Hart zélf en voor het Turkse
nationale elftal de figuur van een „Abe", strafte de node
loze show-verkoop van onze captain genadeloos af. En
het was middenvoor-canonnier Metin Oktay, die de
strafmaatregel van Lefter bekroonde met het doelpunt,
dat in feite reeds beslissend was, al bracht het nog maar
pas de gelijkmaker op het bord. Want nauwelijks één
volle minuut later was het dezelfde Van der Hart, ge
schrokken en ontredderd, die als laatste schildknaap voor
De Muncks heiligdom machteloos stond tegen de oog
verblindende rush van de in een dolle geluksroes dwars
door onze linies razende Oktay en dat betekende meteen
Turkije's twééde doelpunt. En tevens het beslissende.
Beslissend voor een onverwachte Nederlandse neder
laag, de eerste van dit seizoen en bijna op de valreep
ervan, nu ons alleen nog de uitwedstrijd tegen de Noren
rest. Beslissend ook voor een sensationele Turkse over
winning, waarvoor men de zwarte 22-jarige middenvoor
Metin Oktay, schutter van de beide goals, overeen
komstig een oeroud en van Istanboel tot Ankara in ere
gehouden volksgebruik, bij de terugkomst van het elftal,
zal huldigen als Turkije's jongste maar zeker niet ge
ringste, nationale held.
Een nederlaag, voor de Oranje-ploeg, als een blamage.
Een nederlaag die des te harder aankomt na de daveren
de overwinningen, die er in dit ten einde spoedende
seizoen aan vooraf waren gegaan: de 52 op Luxemburg,
de 52 op België, de 72 op België en de 81 op
Curacao, tegenstanders die echter op de internationale
markt nauwelijks nog in tel zijn.
Maar waren de Turken eigenlijk w 1 In tel? Leefde in
ons land niet de gedachte aan een nieuwe, wellicht miu-
der grote, minder gemakkelijke, maar desniettemin op
nieuw onweerstaanbare overwinning? Leefde hier niet
het gevoel van onderschatting van deze Turken, wier
jongste interland-wedstrijd slechts een 11 draw tegen
de in vijf maanden tijd twéémaal door Oranje verpletter
de Belgen had opgeleverd? Jawel, die onderschatting
heerste in het Nederlandse kamp. Ook bij het elftal. En
daaraan is het elftal dan ook ten gronde gegaan.
Ons elftal was mentaal niet goed op deze wedstrijd
voorbereid. Het had zichzelf door
grote en gemakkelijke triomfen op
niet-geljjkwaardige tegenstanders
verwend. En toen het vandaag
allemaal een beetje anders liep dan
tegen Belgen en Curacaoers, toen
miste de Oranjeploeg de vechtlust,
de energie, de bezieling om de on
verwachte weerstand te overwin
nen. Do Oranje-ploeg van vandaag
legde zich tè gemakkelijk bij de
feiten neer.
En daarom verdient deze Oranje
ploeg de blaam.
Want het is géén kunst om een
zwakke en ongelijkwaardige tegen
stander met vertoon van technisch
meesterschap aan flarden te spelen
en naar een verpletterende neder
laag te drijven. Het is wél een
kunst om een tegenstander, die
gelijkwaardig is en die over eenzelfde arsenaal aan
technische wapens blijkt te beschikken, dan desondanks
toch, met andere wapens, op de knieën te dwingen.
Het Nederlands Elftal van vandaag miste die wapens.
Het ontmoette ditmaal een tegenstander, die niet met zich
liet sollen, die zich niet murw liet spelen, die onverstoor
baar zijn eigen plan trok en erin bleef geloven. Het
ontmoette in de Turken een tegenpartij, die in een gesloten
verdediging, waarvan de beide halfspelers permanent
deel uitmaakten en die veelal nog met rechtsbinnen
Kadri werd versterkt, een solide afweer vond tegen
Oranje's gevreesde veteranen. En die in de beslissende
faze van de strijd aan de militair Metin Oktay een mid
denvoor had, waarover van Bosporus tot Toerkestan
nieuwe nationale heldendichten zullen worden gezongen.
Zo wil het een eeuwenoud, nationaal Turks gebruik.
De helden van het slagveld zijn, van de dagen van
Haroen-al-Raschid af, de helden van het volk; ook de
helden van het sport-slagveld.
Een al bijna even oud nationaal Néderlands gebruik
wil, dat na een verloren veldslag de kritiek losbarst. En
ook vandaag is daar alle reden toe. Temeer omdat de
weelde van de jongste triomfen tè bedrieglijk is gebleken
en men nodig weer met beide benen op de grond moet.
VAN DER HART,
fatale show bedierf
zilveren jubileum
WILKES,
probeerde het
althans
EEN JONGEMAN, die voor de eerste
keer van zijn leven in het Nederlands
Elftal mag spelen, heeft als eerste
plicht dat hij zijn mouwen opstroopt, dat
hij voetbalt met heel zijn hart, met heel
zijn energie, met alle dankbaarheid voor
de uitverkiezing en met de bruisende wil
om zich die uitverkiezing waard te tonen.
Dat deed een Van Wissen toen hij debu
teerde, dat deden een Bosselaar en een
Moulijn, dat deed ook
een Kruiver toen hij in
de jongste herfstwed-
strijd tegen de Belgen
de energie-motor was
waarop het vernuft van
het duo Lenstra-Wilkes
kon draaien, dat deden
ook ouderen, de ex-profs
als zij hun eerste Oran
je-wedstrijd 'mochten
spelen. Maar de debu
tant van vandaag, de
ADO-middenvoor Carol
Schuurman, deed dat
niet, heeft vandaag, let
terlijke en figuurlijk,
nooit zijn mouwen opgestroopt. En daar
mee heeft hij zichzelf veroordeeld. In een
nationaal elftal mogen geen slappe, fut
loze figuren rondkuieren, als debutant
helemaal niet. En des te meer miste men
vandaag die kleine wilde „terrier" Fons
van Wissen, door zijn tegen Curasao op
gelopen blessure niet fit genoeg voor van
daag bevonden. Maar zelfs een slechts
half-fitte Van Wissen zou vandaag, waar
zijn plaatsvervanger Schuurman aan alle
kanten faalde, aan onze aanvalslinie de
ontbrekende stootkracht hebben kunnen
geven. Want al is de MVV-er dan lang
geen ideale middenvoor, al is hij eigenlijk
helemaal geen middenvoor, hij heeft ka
rakter. Hij kan vechten en dóórzetten. En
dat is precies wat wij vandaag in de
Oranje-aanval misten: karakter, spirit,
vechtlust, geestdrift.
DE DERBY-KONINGEN, grootmees
ters tegen zwakke opponenten: Abe
Lenstra en Faas Wilkes, verloren
vandaag, zonder de „knecht" die voor
hen het zware ronselwcrk opknapte, él
hun koninklijkheid, al hun superieure
allure. Hun derby-koningschap bleek
een operette-monarchie te zijn geweest.
Vandaag was géén van beiden een dood
gewone matchwinnaar, geen van beiden
een werkelijke aanvalsaanvoerder.
Geen van beiden zag in de eerste helft,
toen er kansen op méér dan een doelpunt-
uit-een-penalty-cadeautje in zaten, kans
om de score zo hoog op te voeren dat er
geen mogelijkheid voor een Turkse „coup"
meer overbleef. Geen van beiden ook kon
in de tweede helft, na die rauwe verras
sing van de twee Turkse voltreffers, de
energie opbrengen om dat éne felle stapje
door te zetten, om werkelijk de rol van
aanvalsaanvoerder te gaan spelen, om
het nu zo krachteloos en onsamenhangend
blijvende Nederlandse offensief op te
stuwen en te schragen en om dat offensief
met minstens een gelijkmaker te bekro
nen.
Vandaag moesten de derby-koningen
ervoor vechten. Vandaag konden zij zich
niet, zoals tegen Luxemburgers, Belgen
en Curacaoers, uitleven in een kunstig
technisch meesterschap. Vandaag moes
ten zjj, zoals wij voorspeld hadden,
knokken om tegen de stug dekkende
Turkse verdediging althans iets van dat
zelfde meesterschap tot uitdrukking te
brengen. En dat „knokken" was er niet
bi).
Wilkes heeft het, hoewel ook te weinig,
nog geprobeerd. Zijn snoekachtige rushes
zaaid en al eens verwarring in de Turkse
gelederen, zijn centers trokken al eens
openingen. Maar in de spits van de aanval
was hij vandaag nooit.
In die spits was niemand
Middenvoor Schuurman was er niet om
dat hij eenvoudig nergens was. En een als
altijd in de laatste weken van het seizoen
weer lusteloze Lenstra, eigenlijk alweer
„beu" van voetbal, trager en minder ge
ïnteresseerd dan ooit, was ook nergens!
Turkije's stopper Erden had nog nooit
zo'n gemakkelijke middag: men had hem,
tegen de derby-koningen, de zwaarste mid
dag van zijn leven voorspeld!
En waar de Turkse rechtsback Tasen-
gin meestal wel precies aanvoelde waar
Moulijn met zijn schijnbewegingen heen
wilde en dan ook veelal precies op tijd
de weg-buitenom secuur afsloot, waar
ook Van der Kuil op rechts maar zelden
los kon komen, daar bekroop ook de een
zame Wilkes op den duur het gevoel dat
hij tegen de bierkaai vocht en dat het van
daag niet kon. Toch was dit dezelfde
voorhoede, die de 72 op België en de
81 op Curagao bijeen had gescoord, op
één man na: Van Wissen, de terrier.
Maar het gaat niet alleen om Van
Wissen persoonlijk, doch om iedere an
dere gezonde Nederlandse voetbal-jon
gen, die een beetje hart in zjjn lijf heeft
en die vechten wil.
Dat warme hart, dat bruisende karak
ter, dat misten vandaag twee van de vijf
Oranje-aanvallers: Schuurman en Len
stra; en de drie anderen ondervonden er
KLAASSENS
harde werker
de weerslag van. En
daarom faalde deze aan
val. De ijver van Klaas-
sens en een Notermans,
die samen harder werk
ten dan héél het vijftal
voor hen, heeft aan deze
falende voorhoede ook
geen hart kunnen ge
ven. Maar hén treft de
blaam niet, evenmin
onze backs Wiersma en
Kuys, die een goede, als
altijd betrouwbare partij
hebben gespeeld, Wiers
ma het best, ook in de
tégenaanval. De blaam
treft ook niet keeper De Munck, die tóch
wel weer fit was bevonden (zodat er nu
twee reserve-doelwachters op het reserve-
bankje zaten: de jonge Pieters Graafland
en de reeds grijze maar nog altijd puike
Piet Kraak; er was bij de twee Turkse
doelpunten voor De Munck geen redden
aan en voor het overige heeft hij als al
tijd weer een paar uitstekende safes ver
richt.
ELAAS, de blaam treft wel Cor van
der Hart, de zilveren interland
jubilaris, de jongen met het warme
Amsterdamse hart maar ook.met zijn
zucht naar show en theater. Wij schre
ven het zaterdag nog in het „felicitatie
stukje": de nonchalance van Van der
Hart is hem al meer dan eens fataal ge
worden. Zij werd hem ook vandaag fa
taal, hém en heel de ploeg.
Het gebeurde in de le minuut van de
tweede helft, dat Van der Hart een van
die dwaasheden beging die al méér doel
punten hebben gekostZonder enige
noodzaak ging hij, op de rand van het
strafschopgebied, nadat hij opnieuw een
van die eindeloze tik-tak-combinaties van
de Turken had onderbroken, een persoon
lijk prestige-duel aan met de geraffineer
de Turkse linksbinnen Lefter Kucukan
donyadis, ook door zijn buurman doodge
woon Lefter genoemd. Lefter heeft even
als Van der Hart als prof in Frankrijk
gevoetbald en daar had onze stopper al
gelegenheid genoeg gehad om de degens
met hem te kruisen. Dat behoefde nu echt
niet meer.
De bravoure-jongen V. d. Hart deed
het tóch; opnieuw zocht hij een per
soonlijk prestige-succes op de man. die
in technisch opzicht minstens zo vir
tuoos als Abe en Faas samen ls. Van der
Hart hield uitdagend de bal aan de voet,
tartte Lefter tot een kwajongensachtig
„pingeltje".
Van der Hart verloor dat.
En in een flits stoof Lefter twee-drie
meter weg. Een fractie van een seconde
later schoof hij de bal voor de voeten
van de nu geheel vr(j staande midden
voor Oktay. die héél zijn ziel legde in
het woedende schot dat onzichtbaar voor
De Munck de touwen rammeide: 11.
Nog was er geen volle minuut verstre
ken, of de in een dolle geluksroes over
het veld razende Oktay zwenkte naar de
linkervleugel, pikte daar de bal op,
spurtte naar het midden langs één,
langs twee, langs drie Nederlandse ver
dedigers. En toen stond ook Van der
Hart, geschrokken, ontdaan, als laatste
man machteloos.
Al het nationale heldendom, dat Metin
Oktay op dat moment, in die 12e minuut
van de tweede helft te wachten stond,
jubelde reeds in dat ontzagwekkend
harde schot, dat hij recht op het hart
van het Nederlandse doel afvuurde. De
Munck kon ook dat schot niet zien. Hij
dook radeloos, op goed geluk, in het
wilde weg. En hij dook mis. Recht over
onze doelman heen sloeg het leer als
een granaat in: 12.
En daarmee was de Turkse zege, binnen
één minuut, een feit. Op de tribunes ju
belden 65.000 toeschouwers, die él hun
sympathie aan het Turkse elftal hadden
geschonken, alsof het de winnende Oran
je-goal was. Maar wellicht besefte men
op de tribunes toen nog niet, dat die
tweede Turkse voltreffer ook de laatste,
de beslissende zou zijn, dat de nederlaag
van het Nederlands Elftal er door was
bezegeld
Hoewel: men was op de tribunes van
het begin af volstrekt eerlijk geweest.
Men had in de 32e minuut van de éérste
helft geweigerd om te juichen, toen Ne
derland de score had geopend. Men had.,
gefloten gejoeld tegen de Engelse
scehidsrechter Leafe, die ons bitter te
leurstelde door een„home-referee" te
blijken. Wij waarderen het, dat mister
Leafe hoffelijk wilde zijn jegens zijn Ne
derlandse gastheren. Maar in de wedstrijd
wilden wij alleen maar, dat hij neutraal
was. Wij wilden géén cadeautjes.
Ons publiek lustte dat cadeautje óók
niet, toen mister Leafe, die al eerder te
welwillend jegens de gastheren was op
getreden, in de 32e minuut na een duel
tussen Moulijn en de Turkse rechtsback
Tasengin, waarbij Moulijn ten val was
gekomen doch van een overtreding geen
sprake was geweest, zonder de minste
aarzeling een penalty had uitgevaardigd.
Wilkes maakte geen fout, schoot laag in:
1—0. Maar het publiek juichte niet
Het publiek juichte wel bij de Turkse
gelijkmaker. En het barstte uit in een
ovatie toen meteen daar bovenop de
tweede Turkse goal viel. Het publiek
maakte de Turken tot zijn favorieten.
Omdat het in zijn eigen Nederlands Elf
tal, lauw en lusteloos, te bitter was te
leurgesteld. En de Turken op hun beurt
maakten het er óók naar. Hun roep van
„driftige Aziatische mannekes", in de mi
litaire interland van 6 maart te Rotterdam
gevestigd, was hen naar het Olympisch
Stadion vooruit gesneld. En dat betreur
den zij. Dat eiste een rehabilitatie. En die
verdienen zij dan ook.
Revanche voor de 21 nederlaag, die
de Turkse militairen in maart in Rotter
dam tegen onze soldaten leden. Revanche
ook voor de 2—1 nederlaag, die het jeugd-
elftal van de Turken verleden maand in
het Europese juniorentoernooi te Luxem
burg tegen onze jeugd had moeten on
dergaan.
EVANCHE echter vooral voor de
kwade faam, die het Turkse voetbal
in sportief opzicht omgaf. Het witte
Legioen van de Halve Maan, die als em
bleem geborduurd staat op de rode
borstband die zij op het witte shirt dra
gen, heeft zich vandaag niet alleen een
technisch zeer knap en zuiver spelend,
maar bovenal ook een zeer fair en spor
tief Legioen getoond.
En in dat opzicht is deze eerste inter
land tussen Oranje en de nazaten van de
Tijdens het banket, dat zondag
avond in een der Amsterdamse ho
tels werd gehouden, ontving het be
stuur van de K.N.V.B. een bijzon
der prettig telegram van de Turkse
minister voor onderwijs en sport, die
kennelijk voortdurend op de hoogte
was gehouden van het verloop en de
sfeer van de wedstrijd.
De minister zegt in dit telegram
dank aan het Nederlands Elftal voor
de faire wedstrijd en sprak eveneens
zijn waardering uit voor „de bui
tengewoon sportieve houding van
het publiek, dat aan Turkse spelers
evenveel adhesie heeft betuigd als
aan de Nederlanders".
En dit zijn dan de twee Turkse doelpunten, in één woedende,
lende explosie binnen de minuut gescoord, die de Oranje.pl°e•-
Beide malen dook De Munck vergeefs op het striemende sch°
donkere middenvoor Metin Oktay, de nieuwste nationale held vet1
roemruchte Ottomanen, deze eerste ken
nismaking met het sterkste voetballand
uit het oostelijke bekkengebied van de
Middellandse Zee, dit vriendschapscon
tact met ambassadeurs van de- volken uit
de Euro-Aziatische en Euro-Afrikaanse
grenslanden, een belangrijke mijlpaal in
ons internationale sportverkeer geweest.
Het was voor de Turken de verst van
Ankara gespeelde interland-wedstrijd,
waarvoor zij ooit, buiten wereldkam
pioenschappen en Olympische spelen om,
in 'n rechtstreeks contact waren uitgeno
digd. Een interland-wedstrijd aan de rand
van een Continent, dat niet het hunne is,
in het koele en blonde Holland; het was
voor de Turken een nationale gebeurte
nis.
Daarom is ook de jonge middenvoor
Metin Oktay hun nieuwste maar zeker
niet geringste nationale held.
AAR WIJ.wij hebben op ons,
Nederlandse, voetbal voornamelijk
slechts kritiek. Wij hebben alleen
nog twee derby-koningen, die meer op
operette-monarchen lijken, zodra er
„echt" gevoetbald moet worden, 'n aan
voerder-stopper die doelpunten weg
geeft en 'n coach die zich voortaan even
moet bedenken alvorens hij beweert dat
't Nederlands elftal door zijn (o zo be
drieglijke!) triomfen van de laatste zes
maanden tot de Europese top behoort.
Want daar zijn wij nog lang niet.
O
EERSTE DIVISIE A
AGOVVRoda Sport
EERSTE DIVISIE B y\
Hermes/DVSFortuna (VD V
LeeuwardenHelmondia
VO®'
1"
Hoe geconcentreerd de Turkse afweer was, bleek bij deze solo.attaque van Van der Kuil, die niet minder
dan zes verdedigers tegenover zich vond.
Dolle, uitgelaten supporters, juichende spelers en reserves namen na het
eindsignaal de Turkse keeper Turgay Seren op de schouders.
(Van onze sportredacteur).
OLYMPISCH STADION,
zondag.
Zoals altijd tegen trage tegenstanders
(wij hebben het tegen de Denen gezien
en ook dit seizoen nog tegen Luxem
burgers en Belgen) liet de Oranje-ploeg
zich meetrekken in een tempoloos spel
letje, bedachtzaam en zuiver opgebouwd,
maar volledig ontdaan van het opportu
nisme dat van oudsher ons meest ge-
vréésde voetbalwapen is. En zo werd
het een heel tamme en slaperige wed
strijd, waarbij de dommel op de zonne
badende tribunes navenant was aan de
dommel waarin de Oranje-pl'oeg over
het veld kuierde.
Slechts een heel klein maar bijzonder
levenslustig groepje Turkse supporters,
compleet met levensgrote vlaggen en
spandoeken pal onder een der hoge
lichtmasten geposteerd, bleef zic,h nijver
roeren en kwam om de minuut met een
sprankelend spreekkoor te Voorschijn,
in de trant van „tsja-tsja- tsja, bi-bi-
bi-bi, koe-koe-koe, rom-rom-rom".
Het had nauwelijks effect op de zui
vere, maar veel te kort gehouden com
binaties van de Turkse voorhoede, die
altijd wel een Nederlands been vonden
waarop zij strandden. De paar spaar
zame schoten van linksbinnen Lefter.
aanvankelijk wel, toen weer niet, ten
slotte toch weer wél opgesteld, mochten
nauwelijks naam hebben; de meeste gin
gen hoog over. De Turken namen er
alle tijd voor om hun combinaties rustig
en degelijk op te bouwen. Desondanks
scoorden zij in de 23e minuut het eerste
doelpunt
Mister Leafe, toen reeds tè welwillend,
had gemakshalve een handsbal van
Wiersma genegeerd, inplaats van een
penalty kwam er een corner, onze ver
dediging kreeg de bal niet goed weg,
rechtsbuiten Götzepen schoot in, maar
rechtsbinnen Kadri had buitenspel ge
staan en het feest g'"g niet door. Maar
vlak daarvóór had De Munck door
uitlopen slechts op het nippertje een
doorbraak van middenvoor Kotay kun
nen afgrendelen
Oranje zag echter het alarmteken niet
Oranje bleef in de dommel, omdat een
paar soepele rushes van Wilkes toch wel
weer lekker liepen, omdat Schuurman
na een combinatie met Moulijn de
prachtige keeper-atleet Torgay Seren tot
een corner verplichtte enomda!
mister Leafe ons in de 32e minuut da!
cadeautje van de penalty in de school
wierp.
Oranje volhardde in de dommel, wist
niet te profiteren van de gaten, die nu
even in de ontgoochelde Turkse verdedi
ging vielen. En tot aan de rust bleef
ie strijd tam, kleurloos, traag en slape-
-ig. De Turken bleven in bun na de
tchr k weer perfect sluitende verdedi
ging verschanst, blever. breien aar
eindeloze en steeds weer vastlopende
tik-tik-combinaties. In ónze voorhoede
beperkten Lenstra en Schuurman zich
tot vriendelijk toezicht op enkele solo
manoeuvres. d:e een Wilkes een Moulijn
en een Notermans waagden En ook in
de tweede helft (waarin de Turken een
nieuwe linksbuiten. Bartu, in het veld
brachten) beperkte de strijd zich tot een
schot van Schuurman, dat wéér een
corner en verder niets opleverde. Op de
tribunes zakte men nog wat luier
onderuit.
En toen de explosie
Toen, in de lie en 12e minuut, die
twee verrassende Turkse voltreffers.
Toen vonden de Turken opeens het
beste wapen voor deze strijd: snelle
solo-rushes. Zij hadden er de techniek
voor. En zij beschikten, man voor
man, over meer snelheid. Iedere Turk
se aanvaller liep nu in de sprint zijn
Nederlandse bewaker glad voorbij en
er ontstonden aan de lopende band
hachelijke situaties voor het doel van
De Munck, die een schot van Bartu van
depaal zag terugstuiten en die wel
driemaal achtereen door uitlopen en
riskante slidings een levensgroot ge
vaar moest bezweren.
Langzaam drukten Klaassens en Noter
mans dit Turkse offensief weg. En voor
al over links (M'oulijn) volgden een paar
tegenaanvallen, die een gelijkmaker had
den kunnen opleveren, alsLenstra
eens dat stapje harder gelopen had en
Schuurman iets van zijn stijl had opge
offerd voor wat meer vechtlust, als die
mooie omhaal van Van der Kuil niet zo
prachtig door Seren was gestopt en als
diezelfde Seren zich niet met doodsver
achting op Van der Kuils schietschoen
had geworpen toen lange vleugel-centers
van Moulijn en Wilkes eindelijk een
klein bresje hadden geslagen.
Wilkes brak nog één keer door en
'öèn had mister Leafe voor de over
treding van linksback Kurt heus wél een
oenalty mogen geven. Maar mister Leafe
was in de eerste helft tè zeer geschrok
ken van de ..ondankbaarheid", die het
Nederlandse publiek in zijn eerlijkheid
over hem had uitgestort. Lenstra schoot
nog een keer naast. Van der Kuil nog
oens dito. En toen maakte dan Schuur
man zijn falen compleet doorLen
stra een schietkans te ontnemen en zelf
een slap schot bezijden het doel af te
geven
Dc Turken gingen nu tijd rekken.
Het publiek vond dat niet aardig, be
gon te fluiten. Maar de Turken hadden
er geen pijn meer aan. Noch aan een
paar sprongen van 'n eindelijk „zicht
bare" Lenstra, die echter tegen dc ge
strekte Seren niet op kon, noch aan
het driftige opdringen van Van der
Hart. die nn volop naar voren ging en
één keer rakelings naast schoot, noch
aan het laatste mislukte schot van
Schuurman.
De Turken hadden nergens meer Pijn
aan. hun revanche was compleet
De uitslagen van de Eerste divisie van
de Belgische voetbalcompetitie luiden:
Daring C BBerchem Sport 1-5; Verviers
Beerschot 1-2; La GantoiseUnion St.-
Gilloise 1-1; AntwerpFC Luik 1-0; St.-
Truien—RC Mechelen 1-1; Standard-
Olympic Charleroi 2-0; LIerske SK—Wa
terschei 4-1.
Na de voorlaatste competitiedag heeft
de spanning het hoogtepunt bereikt. Stan
dard leidt met 43 punten op de voet ge
volgd door Antwerp FC met 42 punten.
De laatste zondag zal dus de beslissing
moeten brengen.
Een héél sombere dag je
da Sport, hekkeslulter -j
divisie A en nu al bijna j t>
been in de 2e divisie. H°e.erl"t,
tweetal beslissende ?n
wedstrijden tussen de vier Rod'
clubs: AGOVV—RBC e,n.Mr"Z
EDO, door de competitie!® ee
even werd opgeschort, D
andere inhaal-wedstrijd -gin":,
heel kleine Semi-profPf0® 0rëe
van dit weekend de Ui® ,eiei>r
een wellicht definitieve
stelling. tte'
Roda moest bij AGOVV,
gen het thuis nog 22 Rad „rlat®o
het enige doelpunt a£ _n CL,
bleef dus 1 punt op RBC 5
achter, maar heeft nog ®aa!,n
strijden tegoed tegen RBC jataa
ieder 6, en dat kan pre®» btlj!«
blijken. AGOVV is intussen
gWaar' «itta^
In de le divisie B werd
Rigtersbleek afgelast, v te»,.
Fortuna VI. in de semi-de^L^n11
Hermes Dvs een kostbaar ysa®
uit een halve revanche W®
dingers staan nu 5 Punt€IL<,eK
xes voor, 3 op Rigtere, en e'^
KFC en zijn nu wel veilig' ](0oi>{Li
Leeuwarden thuis tegen »e ^3p
méér op dan de halve btnt
éérste treffen.
Twee wedstrijden In de 1® f(j
Amateur-voetbal: In A gef'
degradntie van Zeeburg'9 pt
tief door de derby-neder®9 r V®
DWV, terwijl in C het ge9®* V»'t
Kimbria even ernstig Dle£* aS4f' ,jt
singen heide punten uit -j3iif
weghaalde (Kimbria 20—Lip
19—12, Valkenswaard 19 L,
AGOVV—RODA SPORf 1 -
een slechte wedstrijd, waB^Jgchclj,f
Venlaatsl en nncr ter
geplaatst en nog slechter
werd. De Apeldoorner w ciit®r „5
zag kans om tweemaal ToC",
"j
iP
een strafschop te missen. yalLje
Hanskamp de voorbereid® i
enige en dus winnende
door linkshalf Kluin gesco
LEEUWARDEN HEU>'
3—1. De Brabanders kond®
in de eerste helft
rust ging in met 1—1 na rAedV
ten van Alma (Leeuwa' r
Breeda (Helmondia). 1,3 eefl L'
kende de scheidsrechter
nalty aan de Brabanders 1 r
Stallen schoot te zacht. B ,eps'
voor Van Oosten werd het
3—1. (VU
HERMES DVS—FORTB^I® L'
11. Een wedstrijd v?n via®4^1.
wedstrijd .g,
miste kansen, waarin de f
gers het gevaarlijkst
het slechtst schoten. Heb V
door een penalty door K®9 jtf
de leiding en zwoeger S®' S»y
stand in evenwicht ^reIl ipsaj
scoorde nog een doelpunt, ur®'
werd wegens hands afg®9
AMSTERDAM, zondag
De Turken moeten een
vriendelijk volk zjjn. Zó
vriendelijk, dat wij alle
wjjien Ottomanen en Ta-
nitscharen, alle wjjien sol
daten van wijlen Haroen
al-Raschid ervoor willen
vergeten. Het kleine
groeoje Turken-anno-1958
dat hoog op de zuidelijke
tribune een voortdurend
feest van aanmoedigingen
gaande hieid, won dc
sympathie van alle 65009
toeschouwers. En het
Turkse elftal won die
Nederlandse sympathie
nog méér.
Het moet in Turkije
zelfs zó vriendelijk,
familiaar toegaan, dat ie-
dereen iedereen met de
voornaam aanspreekt.
Vandaar dat de reisleider
van het Turksë gezelschap
vrijdagmiddag aan de pe -s
een elftalopstelling open
baarde, waarin alle spe
lers uitsluitend met h-in
voornaam waren ge
noemd. En vandaar dat er
op het eerste gezicht iets
niet klopte met de pro
gramma's die in 't Olym
pisch Stadion waren uit-
g geven (afgezien nog van
de wijzigingen die vlak
voor de aftrap nog wél
werden aangebracht).
Keeper Turgay heet dns
voluit Turgay Serèn, de
rechtsback Saim Tasengin,
de linksback Ismail Kurt,
de rechtshalf Ozar Kos-
kun, de spil Naci Erdem,
de linkshalf Ahmet Bar
man, de rechtsbuiten Ka
dri Götzepen (na d» rust
vervangen door Kiremit-
ci), de rechtsbinnen Kadii
Aytac, de middenvoor
Metin Oktay, de linksbin
nen Lefter Kucukando
nyadis in plaats van al
leen maar Lefter en ten
slotte de linksbuiten Can
Bartu (oorspronkelijk op
gesteld doch pas in de
tweede helft ten tonele
gevo: rd toen Kiremttci
naar rechts ging).
Afgezien van de draad-
brmk, die het treinver
keer Haarlem-Amsterdam
lamlegde en waardoor ta'-
rijke toeschouwers (die
over Uitgeest moesten om
reizen) 'te laat arriveer
den, heeft de verkeersre
geling vlot gelopen. Heel
wat minder tevreden wa
ren de opkopers van kaar
ten, die na het bekend
worden van het nieuws
dat de wedstrijd op de
televisie zou worden uit
gezonden hun biljetten ze
gen halve prijs en soms
zelfs voor niets van de
hand moesten doen.
En het minst tevre-
den was ®a
na afloop
landse y
waar f»r,t
stilte f«l*?ï fV,
Schwartz pel® ,t
bleek:
had een 0 J Ktlï
seizoen is
wordt .pfi® ji'
beker, e» $,1 «H;
strijden'® fs f>eIy
ze sem'"P „of .j
ook vlak V®, ffy'
terland
kes die pe°a fKtg/
een te zwa^e"* /r
'V,
de 1
Lenstra
zei en 1 tv
over de 4 iieUff
dedigwü e T"f jdx
spel van °,eged
üd contra5 iy
wild -
kleedkan®9:
in het
Stad;®3
a'
ruchtige sVe>
porters al' fz0eJ®Kf
voor-één
ciais en
beurten f® se1'eÜkta•,
per Turgay_°.n 0\ H
den voor
neiaen v®- r y
Ploeg si)®'
-Ze is 4® "pet
Zou dat
