IN MEMORIAM Mgr. Dr. J. HANSSEN
M
ensen aan
het vakantiefronl
m
MENS
en geldende normen
Uit alle
Scherp Westduits protest tegen
betoging te Moskou
BIJZONDERE SOCIALE ZORG
IN LIMBURG
Ondernemingsraad bij de N. V. Ravero
eerste in het taxi-bedrijf
VELSEN VERWERPT
IJ-MONDRAAD
De route-zoekster
Naam E.V.C.-1958 geeft
geen verwarring
Telefoonkabel van
Europa naar Amerika
Eerst diagnose, dan therapie der
probleemgezinnen
Pools oud-militair als
medewerker
Optreden van demonstranten door
Sovjet-overheid goedgekeurd
Vijf „Suez-rebellen
willen terug in
parlement
V B
WOENSDAG 25 JUNI 1958
PAGINA 3
(Van onze correspondent).
Het ovèrlijden van mgr. dr. J. Hanssen, nog pas enkele maanden
bisschop van Roermond en nog geen 52 jaar oud, zal niet nalaten diepe
indruk te maken. In de tien jaren, dat hij mgr. Lemmens als coadjutor
bijstond, heeft hij zich bekend en bemind weten te maken. Zijn
persoonlijke geaardheid en zijn wijze van optreden waren anders dan
die van zijn voorganger, minder spontaan. Hij zou waarschijnlijk ook
nooit de volks titel ,Vader Bisschop" hebben gekregen. Zijn verdien
sten zijn er echter niet minder om geweest. Nu al was de waardering
voor zijn persoon bijzonder groot. In zijn karakter waren alle trekken
van de Noordlimburger aanwezig: hartelijkheid zonder uitbundig
heid, eenvoud, vastberadenheid en doorzettingsvermogen. Een zekere
ernst ook en geslotenheid. Het zijn de eigenschappen van de boeren
uit de streek, waar hij werd geboren: de schrale zandvlakte aan de
rand van de Peel.
Man van de nieuwe tijd
Voor velen onbekende
V .N .-beheerschap sraad
Sovjet-resolutie tegen
Amerik. kernproeven
in Stille Oceaan
SOVJET-CENSUUR IS
VERSCHERPT
PATER E. TEPPEMA O.P.
BOORD AALMOEZENIER
T urijn
Modliano Veneto (Italië)
It enen
^alei ■mo
Pist
Sydney (Australië)
Belgrado Joegoslavië
Ruim werkterrein
AMNESTIE IN BOLIVIA
Sovjet.protest
Twee troeven?
f*rntP flPtlVlioit andertngen in 't algemeen ten goede wor-
civ tJ.vj.iAlL den gebruikt? De mensen willen zich te-
Reèds kort na zijn hoge uitverkiezing«enwoordig van alles meer rekenschap
ontplooide mgr. Hanssen een grote activi- AevÈn: ZÜ aanvaarden
teit. Toen hij, in de zomer van 1947, zijn
leerstoel in het kerkelijk recht aan hot
groot-seminarie te Roermond verliet om
als coadjutor mede aan het hoofd te staan
van het Roermondse diocees, was ook de
tijd aangebroken van de grote uittocht
van Nederlandse boeren naar Canada,
Australië en Nieuw-Zeeland. De jonge bis
schop begreep, dat hier iets moest worden
gedaan. Intensieg bemoeide hij zich met
het opbouwen van een apparaat, dat de
grote overtocht moest voorbereiden. Laier
bezocht hij persoonlijk de landen overzee
om te onderzoeken, hoe de schapen van
zijn kudde in hun nieuwe stal waren ge
aard. Zijn bevindingen gaven aanleiding
tot verbetering van de werkwijze der ka
tholieke emigratie-instellingen.
Ook later liet hij blijken, dat hij voluit
een man van de nieuwe tijd was. In zijn
toespraken tot de maatschappelijke groe
pen van Limburg, wanneer die in verga
dering bijeen waren, beperkte hij zich met
tot enkele opwekkende woorden. Vaak
ging hij diep in op een onderdeel van de
sociale leer der Kerk. Hij wist, dat ook in
het „schone, katholieke Limburg" de tijd
niet stil was blijven staan. Daarom drong
hij er veelvuldig op aan, dat nieuwe ini
tiatieven zouden worden gpnomen.
De dag voor zijn opneming in het Nij
meegse ziekenhuis was hij nog in Heer
bij Maastricht om er de plechtige inzege
ning te verrichten van een nieuw bejaar
dentehuis. Hij maakte van de gelegenheid
gebruik om een wel gefundeerde toe
spraak te houden over de noodzaak van
meer en betere bejaardenzorg in Limburg,
die zich zou moeten uitstrekken over alle
maatschappeplijke klassen en niet beperkt
zou mogen blijven tot hen die over
het traditionele
niet meer omdat het altijd zo geweest is;
zij willen denken en doen zoals zij het nu
juist vinden. Ook aan godsdienst en ge
loof gaat dit niet voorbij." Aldus luidde
een der kernpassages uit de brief, die op
zondag 5 januari in alle kerken van Lim
burg van de preekstoel werd voorgelezen.
Een brief waarin ook geconstateerd
werd: „Er is onmiskenbaar vooruit
gang, maar duidelijker is voorlopig de
achteruitgang. Verontrustend is dit
wel, maar geheel onbegrijpelijk toch
weer niet; reden om te vertwijfelen is
er niet."
Bijna aan het slot van het schrijven
stond de oproep: „De veranderende wereld
plaatst de christenen van deze tijd voor
een zware taak. een eigen opdracht, een
eigen verantwoordelijkheid. Zouden wij
moeten betreuren, dat wij deze hebben?
Christus leeft toch voort in de Kerk en
in ieder van ons. opdat wij niet passief
zouden zijn, maar opdat wij aan Hem
gelijkvormig zouden worden, hetgeen
ook inhoudt, dat wij bidden, werkpn,
zwoegen, lijden en teleurstellingen aan
vaarden en nooit versagen. Onzekerheid
heeft Jezus nooit willen wegnemen op
dat wij waakzaam zouden zijn en 'ver
trouwen op Hem, Zou Christus ook in
onze tijd niet zeggen tot de wankelmoe
digen; „Wat. zijt gij bevreesd kleingeio-
Vigen!" Met. Sint-Paulus roep ik U toe:
..Weest waakzaam, staat vast in het ge
loof, Blijft sterk en laat al uw werken
zijn in liefde. Laat u niet overwinnen
door het kwade, maar overwin het kwa
de door het goede."
Zo riep hij zijn dfocesanen op tot ac
tief meeleven en meestrijden. Tien jaar
eerder had hij juist deze tekst van Fau
en vorming der landelijke katholieke
tie". Hij was ook lid van de redactie
van „Nederlandse Katholieke Stemmen"
en medewerker aan verscheidene andere
tijdschriften. Van zijn hand verscheen
gebundeld uit de analecta van het bis
dom Roermond een werkje: „De pries
ter, van Limburg in oorlogstijd".
Op de nog betrekkelijk jeugdige leef
tijd van veertig jaar werd hij benoemd
tot coadjutor van het bisdom Roermond,
de bisschopswijding geschiedde op 7 ok
tober 1947 in de kathedrale noodkerk.
Voor 'velen was hij toen nog een on
bekende. Hij was nooit in de directe
zielzorg werkzaam geweest, behalve
tijdens de oorlog bij een kort verblijf
in Friesland, waar hij voor de eerste
keer het H. Doopsel toediende. Zijn
benoeming kwam dan ook voor zeer
velen ah Gen verrassing.
Eind 1957 deed mgr. Lemmens medede
ling dat hij de H. Vader had gevraagd
om ontheffing van hét bestuur van zijn
cl i C\ r» e\"7 TT _1 - - J_ -i
I>e Sovjet-Unie heeft gisteren in de
Beheerscliapsraad van de V.N. een reso
lutie ingediend waarin aangedrongen
wordt op beëindiging van de Amerikaanse
proeven met kernwapens in het Eilanden-
gebied in de Stille Oceaan, dat onder
mandaat van de Verenigde Staten staat.
Dit gebied, waarin ongeveer 2.000 eilanden
liggen, wordt door de Verenigde Staten
beheerd krachtens een overeenkomst met
de Verenigde Naties.
Na een langdurige zitting heeft de ge
meenteraad van Velsen vrijwel unaniem
de in de memorie van antwoord op hei
wetsvoorstel over de'IJ-mond voorgestel
de wettelijke IJ-mondraad afgewezen.
Hiermee werd voldaan aan het verzoek
van Ged. Staten van Noord-Holland en
de minister van Binnenlandse Zaken om
een mening uit de gemeenteraad te krij
gen aangaande het plan om een supra-
reglonar/ tiehaam in te stellen, dat op
wettelijke basis zou zijn gegrondvest en
dat over een groot aantal problemen in
zake een evenwichtige IJ-mondontwikke-
ling zou krijgen te beslissen.
vaar als gevolg van de proeven." In de
resolutie wordt ook gepleit voot schade
vergoeding aan de bevolking van de ei
landen voor geleden materiële schade.
De V.S. worden ervan beschuldigd de be
ginselen van het internationale beheer-
schapsstelsel te schenden door de eilanden
te blijven gebruiken voor kernproeven,
ainp»e« 7 w "a. I India heeft een afzonderlijke resolutie
en mgr Hanssen was van 1 ianuan 1958 inSedicnd waarin de bestuurSautoriteiten
- 8r' HansSGn was van l januari 19.58 van beheerSgGbieden wordt verzocht geen
proeven met kernwapens in of in de nabij-
Volgens de resolutie is de bevolking van ,.Pe,Vel?enf raad distantieerde zich van
de eilanden en ook die van vele andere
landen blootgesteld aan „een ernstig ge- u 8. niet nodl?..!s en dat het bo~
"OU UlV'gCU UIIjVPU ion O w VI hot;* ---- -
geld beschikken om een passende verzor-.s Z1.ln wapenspreuk gemaakt: Over
ging te kopen. I Wm .hct kwadc door het goede! In deze
Hij moet toen al ziek geweest zijn.i 5Te zal de nagedachtenis aan mgr. J.
Ziin gezicht was bleek en de aanweti-1 °"ssf" "]uiy.<;n levCn bU de Limburgers,
gen vroegen zich fluisterend af, watvooral wpl b« de opgroeiende generatie,
daarvan de oorzaak kon zijn. Maar de
kracht van zijn woorden en de helder
heid van zijn gedachten leden er niet
onder. En ook kon men hem naderhand
goedmoedig een extra-recreatie horen
beloven aan de zustertjes die in Heer op
moderne manier hun werken van barm
hartigheid beoefenen. Dat was helemaal
Mgr. Hanssen werd op 18 augustus 1906
te Venray-Oostrum geboren. Hij bezocht
er de lagere school, maar verhuisde reeds
in 1914 naar Broekhuizen Vorst, waar h(j
dc lagere school verder afliep. Van 1918
tot 1924 volgde hij de lessen aan het
bisschoppelijke college te Roermond,
waarna hij tot 1926 aan 't klein-seminarie
in de geest van Roermonds bisschop: de. te Rolduc en tot 1930 aan het groot-seini-
oude werken handhaven, maar hun ver- narie te Roermond studeerde Hier werd
schijningsvormen aanpassen aan de ver- hij op 5 april 1930 door mgr. Schrijnen
anderde en veranderende omstandighe- -
den. Wel duizendmaal heeft hij dat ge
zegd, telkens aan andere mensen, telkens
over andere onderwerpen.
Deze zelfde gedachte werd ontwikkeld
In de eerste herderlijke brief, die hij tot
de gelovigen van zijn bisdom richtte hij
gelegenheid van het aanvaarden van zijn
taak in januari van dit jaar. Niemand zal
vermoed hebben, dat dit tevens het gees
telijke testament van de nieuwe, ener
gieke bisschop was.
„Wij hoeven u niet te verbergen, dier
bare gelovigen, dat onze tijd ook zorg
lijk is voor het bisdom Roermond. Inte
gendeel, Wij wensen u in dit eerste her
derlijk schrijven deelgenoot van Onze
zorgen te maken, opdat allen zullen hel
pen door gebed en medewerking. Gij allen
ervaart grote veranderingen in uw leven.
Er is meer welstand, meer vrijheid, meer
mogelijkheid tot ontspanning en hoger
leven dan in het traditionele leven van
weleer; zijn wij ook zover, dat deze ver-
priester gewijd. In oktober van dat jaar
kreeg hij van zijn bisschop opdracht om
zijn studies in Rome voort te zetten aan
de pauselijke rechtshogeschool, de Apol-
linaris.
Op 1 oktober 1934 ontving hij zijn be
noeming tot professor aan het groot
seminarie en in juli 1936 promoveerde hij
summa cum laude op het proefschrift „De
sanctionc nullitatatis in processo cano-
nico". tot doctor in het Romeins en kerke
lijk recht, dat hij tot aan zijn benoeming
lot coadjutor met grote kennis en toe
wijding aan de theologanten van het bis
dom Roermond heeft onderwezen. In de
tijd van zijn professoraat was mgr' Hans
sen geen kamergeleerde geworden. In
tegendeel had hij een brede belangstelling
voor de vele hedendaagse problemen.
Tot aan zijn coadjutoraat was hij be
stuurslid van de door de r.-k. standsor
ganisaties opgerichte volkshogeschool,
moderator van de r.-k. journalistenkring
in Limburg en voorzitter van „Studie
af bisschop van Roermond. In zijn af
scheidsbrief getuigde de aftredende bis
schop ervan, dat mgr. Hanssen hem tien
jaar lanig met talent en liefde had ge
holpen.
Mgr. Hanssen, die helaas slechts zo kort
op de Roermondse bisschopstroon heeft
mogen zetelen, had grote waardering voor
liet bloeiende geloofsleven in Limburg
met zijn vele kloosters, parochies, scholen
en sociale organistaties. Ook al was deze
twintigste bisschop van Roermond qua
persoonlijkheid ccn heel andere figuur
dan mgr Lemmens, zijn werk sloot har
monisch aan bjj diens positieve leiding.
Geleid door de patrones van het Bisdom,
dc Sterrc der Zee trok hij op eigen wijze,
maar in de geest van zijn voorganger,
diens beleidslijnen door; in de geest ook
van dc Kerk, die hem op de zetel van
Roermond plaatste.
heid van enig mandaat gebied uit te voe
ren. De V.S. worden niet met name ge
noemd.
De Sovjet-russische eensuur op de be
richten die buitenlandse correspondenten
zenden, is de laatste tijd steeds strenger
geworden, zo heeft de Amerikaanse onder
staatssecretaris voor openbare aangele
genheden, Andrew Berding, in een rede te
New Orleans verklaard. Volgens hem
worden vele berichten vertraagd, ver
minkt of geheel geschrapt.
vendien de gemeentelijke autonomie te
zeer aan zal tasten. Men zag meer heil in
een gesprek op langere duur tussen de
drie IJ-mondpartners (Velsen, Beverwijk
en Heemskerk), om aldus op vrijwillige
basis tot overeenstemming te komen. Bij
deze ontwikkeling speelt mee. dat de
Hoogovens onlangs te kennen hebben ge
geven, dat de ontwikkeling van de
IJ-mond waarschijnlijk in het noorden,
waar het zwaartepunt komt te liggen, cel
worden afgeremd door een minder vér
gaande industriële expansie.
Mgr. dr. J. Hanssen heeft eon grote sympathie gehad voor de Hongaren.
Vooral de kinderen hadden zijn warme belangstelling. Hier zien tve de
thans overleden bisschop temidden van de zwervertjes, die via de
Roermondse afdeling van de Stichting Hulpactie voor Hongarije in Limburg
een gastvrij onthaal vonden.
Uitspraak in kort geding
De president van de Haarlemse recht- i
bank heeft gisteren dn kort geding de eis I
afgewezen van de groep Brandsen én I
Reuter van de E.V.C. De president was I
gevraagd de naam ..E.V.C. 1958" te ver
bieden. omdat dit slechts verwarring zou
stichten.
De gedaagde was de heer W. Hartog
uit Koog aan de Zaan. lid van het dage
lijks bestuur van de E.V.C. 1958 (de aan
Paul de Groot getrouwe gr-oep),
In zijn vonnis overwoog de president
onder meer. dat hem van een verwarring
niet gebleken is. dat er twee verschillen
de organisaties bestaan en dat gedaagde,
noch door geschrift, noch door propagan
da getracht heeft verwarring te stichten.
Het Franse kabelschip Ampère heeft
uit de Bretonse kust de eerste tweehon
derd kilometer kabel gelegd van een vier
duizend km lange telefoonverbinding wel
ke via Canada tussen Europa en de Ver
enigde Staten wordt aangelegd. De kabel
zal 36 circuits bevatten waarvan dertien
voor Frankrijk dertien voor Duitsland en
tien voor andere Europese landen. Frank
rijk heeft thans nog slechts een telefoon
kabelverbinding met de Verenigde Staten,
via Londen, en negen radia-telefoon-ver-
bindingen.
De Katholieke Emigratiestichting
deelt ons mede, dat als boordaalmoez.e-
nier op de .Waterman', die op 28 juni
a.s. naar Australië vertrekt, is aange
wezen pater E. Teppema O.P. Hij keert
met dezelfde boot terug naar Nederland.
Het lijkt een wonderlijke manier om
een fiets te parkeren, maar bewoners
van een dorp in de Gran Paradiso-
bergketen in Noord-West-Italië zagen
boven op de punt van de Becco della
Tribolazione (3380 meter) een rijwiel
aan een rotspunt vastgeklonken. Teren-
zio Efor, de 45-jarige eigenaar van het
Plaatselijke café, dronk eerst eens diep
hit een fles chianti en ging daarna een
■weddenschap aan, dat hij de fiets
Persoonlijk van de top zou afhalen. Te-
renzio won dat en kwam uren later
biet de fiets op zijn formidabele nek
terug.
Er gebeurt toch maar van alles in
dat schone Italië. Leest U maar eens,
Wat een boerin in dit plaatsje, dicht
bij Venetië, overkwam. Ze zou aard
appelen bakken en daartoe sneed ze
de aardappelen in kleine partjes. Tot
dat haar mesje ergens op stuitte en
vond in de pieper een zeer oud
Erans geldstuk van twintig franken.
De aardappel was wonderlijk genoeg
Seheel om het geldstuk heengegroeid.
Wanneer u nu eens een dief was na
tuurlijk: u bent dat niet en wordt
bet ook nooit wat zou U dan gaan
aielen? Nooit aan gedacht? Wat zou U
denken van een paar leeuwen? Te gek?
Niets hoor, want de eigenaar van een
Jbrcus alhier meldde hoogst verbolgen
Ni de politie, dat uit een kooi twee
Ieeuwen waren gestolen. Ja, het waren
bog maar kleintjes, slechts acht weken
°ud. Maar wat moet een normale dief
bu met een jaar leeuwenbaby's doen?
De „vliegende grootvader" heeft het
rféer eens gelapt. De 55-jarige Max
rpnrad uit Californië, heeft een soort
pwijking, die hem maar steeds de At-
bntische Oceaan doet overvliegen. De-
dagen arriveerde hij op Sicilië en
°en hij daar landde in een ver
schrikkelijke onweersbui, was het de
"e maal, dat hij het brok water tus-
Amerika en Europa (nu met een
tuk Middellandse Zee erbij) was over-
"®stoken. Hij maakte de tocht in een
er>motorige Piper van 240 pk, die
tem in een totale vliegtijd van 32 uur
3? 59 minuten (het mocht echt geen
Uur zijn) van New York naar Pa-
®rmo bracht.
u Daten we het eens even over de
®rsen hebben. In de Betuwe kunt U
aan de bekende stalletjes terecht,
h aar het zijn er nog slechts een
^aar. Over een week zult U ruimer
DSTREKEN
en goedkoper terecht kunnen. Ze zul
len echter niet meer met de Neder
landse driekleur getooid zijn; dat is
misbruik van de Nederlandse vlag en de
rijkspolitie heeft opdracht er goed op
te letten. De prijs zal de volgende week
aan de stalletjes rond de 1.- of 1.50
per kg. liggen. Veel goedkoper zullen
ze echt niet worden, want de conser-
venindustrie is, wat kersenjam be
treft, aan de nieuwe oogst toe en hele
boomgaarden zijn door de fabrieken
opgekocht. Toch hoeft U niet bang
te zijn, dat U een te hoge prijs be
taalt, de prijs aan de stalletjes iigt
maar iets hoger dan de veilingprijs.
En nog een goede raad voor gezel
schappen; wilt U meer weten, het
secretariaat van de VVV-Elst (tel. 8909
527 of 341) staat U gaarne ten dienste.
Hele consternatie op het vliegveld:
er waren met een vliegtuig vijl Duit
se mannequins gearriveerd. Ze zagen
er echt niet onverdienstelijk uit, de
dames, maar even later waren vier van
hen toch heel na aan een tranenvloed
toe. Het bleek, dat vier mannequins
niet de vereiste vaccinatie-bewijzen
hadden. Ze konden echter wel brief
jes te voorschijn halen, getekend door
hun Duitse huisartsen, dat ze de com
plete serie injecties genoten haddfen,
maar de Australische autoriteiten von
den het niet voldoende- Er had ook nog
een officieel stempel op moeten staan.
En of de vier dames zich maar even
opnieuw wilden laten behandelen? Dat
wilden ze beslist niet en een uur lang
waren ze eenvoudig de wachtkamer
van het vliegveld niet uit te, krijgen.
Tenslotte wilden ze wel toegeven, als
ze van tevoren een bewijs kregen,
dat ze geen nadelige gevolgen van
de nieuwe serie prikken zouden on
dervinden. Maar dat wensten de Aus
traliërs weer niet te doen. Na nóg
een uur van huilbuien waren de
Frauleins zo ver, dat ze maar toegaven.
Sterk verhaal van de boorden van
de Adriatische Zee. Neen, niet daveren
de woorden van Tito, maar zo maar
een soort wonderbare visvangst. Toen
hij, lekker luierend, tegen een paal aan
het strand stond aan te leunen, zag
een visser in de verte een grote vis
rondkruisen. Hij aarzelde geen ogenblik
sleepte zijn roeiboot in het water en
ging het dier achterna. Hij enterde de
vis, greep het hij de staart, trok
het half aan boord, gaf het toen een
stevige klap op de kop en ontdekte
eerst daarna huiverend, dat bij op
deze manier een van de grootste
haaien had gevangen (136 kg.), die
hier ooit aan de kust te bezichtigen
zijn geweest.
(Van onze correspondent)
Dc stichting „Bijzondere Sociale Zorg
Limburg", die in onze zuidelijkste provin
cie werkt aan de her-opneming van zo
genaamde probleemgezinnen in de nor
male samenleving, slaat nieuwe wegen in.
De laatste jaren is er het besef gegroeid,
dat verbeteren of voorkomen van het
euvel der maatschappelijke desinte
gratie alleen dan met kans op
succes ter hand kan worden genomen,
wanneer eerst een wetenschappelijk ver
antwoorde diagnose is gesteld. Dc ver
schijnselen die kunnen wijzen op het be
staan van een conflictsituatie tussen het
gedrag van een mens en de binnen de
samenleving geldende normen, zjjn im
mers vele en velerlei. Even (alrijk en ge
differentieerd zijn de mogelijkheden tot
correctieve of preventieve maatregelen.
Daarom heeft het bestuur van de stichting
besloten om met ingang van I juli een
wetenschappelijk medewerker in dienst te
nemen. Dat wordt drs. Andrzej Woja-
kowski, een Pool die in 1939 zjjn vader
land ontvluchtte, vervolgens diende in het
bevrijdingsleger van generaal Andersen
en na de ontbinding daarvan in ons land
terecht kwam.
In 1947 liet hij zich inschrijven als stu
dent aan de Keizer-Kareluniversiteit te
Nijmegen, waar hij in 1953 slaagde voor
het doctoraal examen in de sociale weten
schappen. als eerste met toekenning van
het predikaat „cum laude". Daarna werk
te drs. Wojakowski bij het Provinciaal
Opbouworgaan Limburg en bij de perso
neelsdienst van de Staatsmijnen. Medio
1959 hoopt hij aan de Nijmeegse universi
teit zijn proefschrift te verdedigen, dat
een analyse zal bevatten van de onmaat
schappelijkheid.
De Limburgse stichting voor bijzondere
sociale zorg bestaat sinds 1946. Zij over
koepelt nu 24 instellingen, meest buurt
en wijkhuizen, in twaalf gemeenten. Uiter
aard zijn dat vooral de steden en de ge-
urbaniseerde dorpen. De 70 beroeps- en
500 vrijwillige medewerkers hebben con
tact met meer dan zesduizend gezinnen.
Goede relaties worden onderhouden met
andere instellingen en verenigingen, die
zijdelings bij het werk onder de probleem
gezinnen zijn betrokken. Incidenteel wor
den hier deskundige adviezen verstrekt.
Waar dat nodig is, krijgen ook gemeen
telijke overheden dergelijke adviezen, bij
voorbeeld met betrekicing tot woningbouw
en stadssanering. Zo kan het werkterrein
van de stichting nog belangrijk worden
uitgebreid. Men is er nog verre van alle
mensen te bereiken, die deze moderne
vorm van naastenliefde nodig hebben. In
de stedelijke- gemeenschappen van Lim
burg kan hun aantal geschat worden op
3 tot 7 procent van de totale bevolking.
De bestuurders van de stichting zijn
er zich van bewust,dat een uitbreiding
van het „brain-work" in de werkme
thode ook gevaren meebrengt. Nu zij
zich uitspreken voor een ook door
de rijksoverheid sterk gestimuleerde
wetenschappelijk verantwoorde bena
dering van het probleem der maat
schappelijk onaangepasten, betekent
dat met, dat zij de menselijke factor
gaan verwaarlozen. Met name blijven
zij hoge prijs stellen op de diensten van
hun vrijwilligers. Wel worden dezen
behoorlijk geschoold, want „vrijwillig
heid is geen vrijbrief voor dilettantis
me". Zo wil men een synthese bereiken
tussen hart en verstand, sociale bewo
genheid en sociaal verantwoordelijk
heidsbesef, tussen bezieling en doelma
tigheid.
ZE WILLEN op reis naar Portofino, want daar zijn de buren het vorig
jaar ook geweest en het moet er ontzaglijk mooi zijnPortofino in
Italië, ergens aan de kust. Maar hoe kom je er, wat is de mooiste route,
welke steden moet je doorkruisen, hoeveel kilometers moet er worden
gereden, is het ook mogelijk via Frankrijk naar huis te gaan? Belang
rijke vragen, die, zelfs al beschikt men over goede kaarten, niet een
twee drie zijn opgelost. Ze besluiten een briefje te schrijven aan de
ANWB. De enveloppe gaat op de post. Over enkele dagen zullen ze er
wel meer van horen.
In de route-kamer van de A.N.W.B.
waar de brief arriveert, is de drukte
op het ogenblik al in volle gang.
Driehonderd aanvragen per dag, acht
honderd aanvragen per dag....; het
vorig jaar gingen er in totaal hon
derdduizend nauwkeurig uitgestip
pelde reizen de deur uit. In de kas
ten liggen zo ongeveer alle gegevens,
die over binnen- en buitenland te
verzamelen zijn. Wanneer is de auto
weg over de St-Gotthard berijdbaar?
Hoe rijdt men het gemakkelijkst door
het centrum van Lugano? Hoeveel
hotels heeft Heidelberg? Hoe is het
klimaat in Appenweier? Men behoeft
naar de antwoorden slechts te grij
pen, tenminste, wanneer men weet
waar ze te vinden zijn. De dames en
de heren in de routekamer weten dat.
Een autoreis naar Portofino
mej. Corry Drees grijpt een formu
lier Na enkele seconden peinzen vult
zij zes codenummers in. zo, de familie
zit al in Milaan. Want de zes code
nummers corresponderen met de
routebeschrijvingen van 't gemakke
lijkste traject tussen Nederland en
Milaan; keurige kaartjes met alle ge
gevens over de streken die men
passee#. Nu nog even uitzoeken hoe
men he~t best van Milaan naar Porto
fino kan gaan. Er komen nog een
paar kaartjes bij te pas, ziezo, de
reis is compleet. Netjes in een klap
per zullen de reizigers de gehele
routebeschrijving kunnen vinden.
Maar de familie wil onderweg kam
peren. Wel, er wordt een kaart van
Italië bijgevoegd, waarop alle kam
peerplaatsen met, nadere gegevens
staan vermeld. Geen vragen meer?
Best. De papieren gaan in een enve
loppe en verhuizen naar een van de
drukste postkamers van Nederland.
Over de route behoeft de vakantie
vierende familie geen zorgen meer te
hebben.
BOEIEND WERK, vertelt mij mej.
Drees, die al zes jaar lang voor tien
duizenden reizigers een vakantie
route heeft uitgezocht. Soms is het
erg gemakkelijk: veelal vraagt men
naar bekende routes en dan is het
voor ons alleen maar een kwestie
van routine. Soms ook komen er
moeilijke vragen. Ingewikkelde vra
gen van mensen, die langs de meest
gecompliceerde routes door Europa
willen trekken. Een enthousiast, die
per bromfiets naar Fatima wil en
daarbij aantekent, dat hij in een
week uit en thuis wil zijn.
Zou ik niet aan beginnen, schrijft
de afdeling reisinlichtingen terug,
daar bent u, noch de bromfiets op
gemaakt.
De uitvoering van de reis moet
u aan mij overlaten, bromt de man
en hij krijgt zijn route. Men heeft,
althans bij de A.N.W.B., niet6 meer
over hem gehoord. Een speciaie
reis-duur wordt nooit opgegeven,
wel wordt in sommige gevallen ge
adviseerd niet teveel hooi op de
vork te nemen. Speciaal automobi
listen hebben er een handje van, véél
te optimistisch te oordelen over de af
te leggen afstanden. Zeshonderd kilo
meter per dag, och, daar draai ik
mijn hand niet voor om. In de prak
tijk valt het echter soms erg tegen.
Verkeersopstoppingen in de steden,
een klein mankement aan de auto,
een passagier, die wagenziek wordt...
en men is reeds een flink stuk op zijn
tijdschema achter. Vandaar, dat tijd.—
Mej. Drees: zo trekt u goed!
schema's niet ;n het uitgestippelde
reisplan zijn opgenomen.
OF HET NU wel nut heeft, zijn reis
je door een ander te laten uitzoeken?
Och. uitzoeken is eigenlijk niet het
juiste w.oord. Men bepaalt zelf de
route, het informatiebureau maakt
daarbij slechts (voor u zeer belangrij
ke) aantekeningen, geeft de beziens
waardigheden op die u zult tegenko
men. wijst u op de overnaehtingsmo-
gelijkheden in de landen die u door
kruist en geeft u tips over het we
gennet. U zegt waar naar toe wilt,
d© route-zoekster speurt dan verder
naar gegevens.
Natuurlijk is dit uitzoek-centrum
een seizoensbedrijf". In de winter
maanden gaat het er tamelijk kalm
toe, maar zo tegen het voorjaar stro
men de aanvragen binnen. Tiendui
zenden toeristen leggen hun vragen
voormaar er is op gerekend. De
routebeschrijvingen liggen allemaal
al keurig gecodeerd in de kasten, de
belangrijkste reisschema's zijn al dui
delijk in kaart gebracht. Veranderin
gen in het binnen- en buitenlandse
wegennet worden dag-in. dag-uit bij
gehouden. Men is klaar om de storm
op te vangen,
MEJUFFROUW DREES. sectie-chef
reisinlichtingen buitenland begint
weer aan haar volgende reis. Per
auto naar BenJdorm in Spanje, het
kost haar nog geen vijf minuten. Ze
heeft, althans op papier, al méér rei
zen gemaakt dan wie ook in Neder
land. Voor de luch was ze al achttien
keer in Italië, nu staat ze startklaar
voor Denemarken, per bromfiets.
Maar wanneer gaat ze nu echt met
vakantie?
Ze fronst de wenkbrauwen.
Ja, dat zal wel na het seizoen wor
den.
Straks, als de anderen weer thuis
zullen zijn.
Voorlopig kan ze haar post niet
verlaten.
Maar u trekt er maar gerust op uit.
Juffrouw Drees zal wel zorgen dat
u goed trekt.
Drs. A. Wojakowski
ln „Transport", het orgaan van de
Kath. Bond van Werknemer*, in het trans
portbedrijf „St. Bomfacius" vonden we
een uitvoerige mededeling van de instal
latie van een ondernemingsraad bij de
N.V. Ravero te Rotterdam. Dit bedrijf was
met de instelling van zo'n raad de eerste.
Bovengenoemd orgaan schrijft over en
rondom de installatie van de onderne
mingsraad o.a.:
„Na de ontvangst in de directiekamer,
waar wij buiten de directie en de leden
van de ondernemingsraad,, gemeentelijke
autoriteiten, vertegenwoordigers van de
werkgevers- en werknemersorganisaties
en de pers ontmoetten, zette de directeur
zich achter zijn bureau om als'voorzitter
van de ondernemingsraad deze raad te in
stalleren met. een kort woord.
De heer Blom wees, met een gerecht
vaardigde trots, op het feit dat zijn bedrijf
het eerste taxibedrijf in Nederland is dat
in het gelukkige bezit geraakt is van een
ondernemingsraad. Na gewezen te hebben
op de prettige samenwerking die hij in
het verleden ondervonden has met een
aantal leden van zijn personeel als kern
en na daarvoor een tweetal chauffeurs
zijn dank te hebben overgebracht, sprak
hij de wens uit dat deze samenwerking en
de goede geest waarin deze had plaats
gevonden. zie'b zou doorzetten in het werk
met de thans gevormde raad.
Woorden van waardering volgden hierop
en wensen voor het goede verloop van het
werk van deze raad in dit bedrijf.
Uit wat hierboven geschreven is, blijkt
wel dat de directie ruime aandacht ge
schonken heeft aan de intrede van deze
personeelsleden. Wij zijn het daarmede
volkomen eens.
Immers een ondernemingsraad is een
koerswijziging in personeelsbeleid, die van
ingrijpende betekenis kan zijn en zoveel
goeds in een bedrijf tot 6tand kan bren
ger.
Wij geloven bovendien dat juist in een
taxibedrijf een grote behoefte bestaat aan
een goed functionerende ondernemings
raad.
De problemen van een chauffeur op een
luxeverhuurauto, of een taxi zijn van een
zeer eigen aard.
Een goede samenspraak me» de directie
over deze problemen kan zeer heilzaam
en verhelderend werken.
Ook in verband met het contact, dat de
chauffeurs hebben met de klanten. Het
contact, dat van zo'n groot belang-is voor
het bedrijf en daarmede ook voor het
personeel. Het beroep van de taxichauf
feur is niet eenvoudig als het goed wordt
uitgeoefend en begrepen.
Een goed samenspel tussen directie en
personeel en een goede teamgeest onder
de chauffeurs zijn daarvoor onontbeer
lijk.
Tot slot willen wij nog opmerken dat
wij ons gelukkig prijzen dat een tweetal
led-en van onze organisatie, te weten E.
Adamse en A. L. Lakwijk, zitting heb
ben in de ondernemingsraad. Dat kan ze
ker een succes genoemd worden.
Besluiten wij met nogmaals de directie
en de leden van de ondernemingsraad van
harte te feliciteren met de installatie en
de wens uit ir, spreken dat goed en nuttig
Het Westduitse ministerie van buiten
landse zaken heeft gisteren in krach
tige bewoordingen geprotesteerd tegen
de aanval op de Westduitse ambassade
te Moskou door Russische betogers. De
minister van buitenlandse zaken, Von
Brentano, ontbood gisteren de Sovjetrus-
sische zaakgelastigde te Bonn, en over
handigde hem de protestnota.
In de nota wordt gezegd, dat de
Bondsregering de gebeurtenissen van
maandag in het bijzonder als ernstig be
schouwt, omdat de ambassade herhaalde
lijk heeft verzocht om de bescherming
van het gebouw.
Het enige resultaat van het verzoek van
de Westduitse ambassadeur om meer
steun was, dat er vier mannen van de mi
litie bij het gebouw op wacht werden ge
zet. Geruime tijd na 't begin van de beto
ging werd de militie versterkt tot vijftig
man, aldus de nota.
Volgens te Bonn ontvangen berichten
hebben de Sovjetrussische autoriteiten
niets gedaan om de betoging tc verhin
deren. „Het ministerie van buitenland
se zaken moet daarnit de conclusie trek
ken. dat het optreden werd toegelaten en
goedgekeurd door de Sovjet-overheidsor
ganen".
Verder wordt ln de nota uitdrukking ge
geven aan de verbazing van het ministe
rie van buitenlandse zaken over het
feit, dat het Sovjetministerie van buiten
landse zaken niet zijn spijt over de aan
val op de ambassade heeft betuigd.
De Sovjet regering wordt tenslotte ver
zocht de personen die verantwoordelijk
zijn voor de aanval op te sporen, de
schade aan de ambassade te vergoeden
en alle noodzakelijke maatregelen te ne
men ter voorkoming van dergelijke inci
denten.
75
Vijf „Suez-rebellen", Britse parlements
leden die bet niet eens waren met de des
tijds door de Britse regering gevoerde
politiek ten aanzien van de Suezkwestie
en derhalve uit de conservatieve parle-
mentsfractie traden, hebben gisteravond
te Londen bekendgemaakt opnieuw voor
opneming in het Lagerhuis ln aanmerking
te willen komen.
Het zijn burggraaf Hinchingbrooke, Paul
Williams, Biggs-Davison, Lawrence Tur
ner en Anthony Feil. Zij wijzen erop, dat
hun ontslagneming niet alleen op de Suez-
politiek was gebaseerd maar ook op het
beleid ten aanzien van Cyprus. De jongste
Britse plannen voor dit eiland hebben
hu vertrouwen in de regering geheel her-
steid.
werk verricht zal kunnen worden tot hel!
vorm van overleg tussen haar en haar van het bedrijf en het personeel".
Bo??via is een algemene amnestie
afgekondigd waardoor alle politieke bal-
hngen naar hun land kunnen terugkeren
De maatregel hangt samen met de ophef-
mg van da staat van beleg met het oog
op de aanvullende parlementsverkiezin
gen op twintig juli.
Inmiddels heeft de Sovjetrussische ver
tegenwoordiging bij de Vereni-de Naties
gisteren op haar beurt bij de Verenigde
Staten geprotesteerd tegen de betogin
gen, die vorige week door Hongaarse
vluc,hteiingen voor het gebouw van de
Sovjetrussische vertegenwoordiging te
New York zijn gehouden.
De Sovjets eisen van de Amerikanen
doeltreffende maatregelen om te voorko-
men, dat voortaan vijandige betogingen
m de omgeving van het gebouw worden
gehouden. Het protest werd ingediend bii
de Amerikaanse vertegenwoordiging bii
£\.KVerej,iS2e Naties' v°lgens de nota
hebben de betogers zich vijandig en be
ledigend over de Sovjet-Unie uitgelaten
Bovendien werd het gebouw met stenen
bekogeld, waardoor het personeel in ge
vaar kwam. s
°e Pol,itie uheefJ niet voldoende maat
regelen tei bescherming van de Sovjet
vertegenwoordiging genomen, zo wordt in
autoriteben gezegd' Amerikaanse
schSld^d HeWOrt .ervintegendeel van be"
aangenmed1gd'.'S te hebben
njïf- is ondertussen nog steeds
nrntUf ,Ceercl omtr€nt bp' scherpe
protest van Joegoslavië tegen de execu-
Fen wnnr!rrE en zijn lotgenoten.
nW er van de Hongaarse re
gering verklaarde gisteren niet
hoogte te zijn van de inhoud
Joegoslavische nota.
Sommige waarnemers achten het wei
nig waarschijnlijk, dat Hongarije scherp
ïa' reagereb °P het protest. Naar ver
luidt beschikken de Joegoslaven over
twee grote troeven om hun standpunt te
ondersteunen. De eerste zou bestaan uit
,o" bandopname van een gesprek, dat in
JH56 tussen Nagy en Mikojan, dc Sovjet
vice-premicr, werd gevoerd, en waarin
laatstgenoemde zich akkoord verklaarde
met de evacuatie dc- Russische troepen
uit Hongarije. De tweede troef zou
zijn. Nagy s dagboek uit de dagen van
de opstand.
op
van
de
de
