Kard. Manning 150 jaar geleden geboren
w*.
t
Netto winst AKU 2e kwartaal
f 3.6 (v.j. f 3.4) miljoen
Het zal marmer sneeuwen in
Ruslands handel met de V.S.
De krijgsmacht
Sovjets
der
l
Amsterdam
Dpnamen voor filmversie
Anne Franks dagboek
van
In memoriam mgr. dr. F. Feron
Verstandige
maatregel?
Groot kerkvorst en nationale figuur
N
Eisenhower: langlopende kredieten
voor Sovjet-Unie „erg moeilijk"
Winstmarge 9.45 (v.j. 9.21) pet. tegen
12.32 pet. in eerste kwartaal van dit jaar
Lager resultaat
bedrijven
Voortrekkers gaan in
Friesland bouwen
Nederland zendt zijn
missionarissen uit
Prinsessen gaan over
Invasie in N.-Guinea
nog steeds
NIEUWS TREKT ALTIJD
IEDERE DAG
VB
DINSDAG 15 JULI 1958
PAGINA 3
Organisatie
Huwelijk en bekering
Manning en Newman
Plechtigheid in Haarlemse
kathedraal
Uit zijn werk weggerukt
Behoefte aan gebed
Grote figuur
t.
IN de pers is hier en daar melding
gemaakt van een „verstandige j
maatregel" welke door één der
ommandanten van de Koninklijke
Landmacht zou ziin eenomen door de
zou zijn genomen, door de
tenstplichtigen, die voor het „afwer-
van de herhalingsoefeningen
met meer benodigd waren (onderhoud
h inleveren materieel, administra
tie afwerking, enz.) voortijdig met
tein verlof te sturen in afwachting
an groot verlof enige dagen later,
y wil dus zeggen met behoud van
idij, jaarwedde, toelage, enz. Deze
maatregel werd genomen om onnodig
®zighouden en klungelen van een
®r°°t deel van de troep te voorkomen.
Nu komt het ons voor, dat de waar-
bering „verstandige maatregel" min of
t-6r gebrek aan „verstand van
zaken" berust, want wij kunnen deze
maatregel in de vorm waarin zij heeft
P'aats gehad allerminst toejuichen.
Het is zeker niet een verschijnsel
\an vandaag, dat bij de aanvang en het
emde van herhalingsoefeningen slechts
een gedeelte van de troep daadwerke-
hjk kan worden gebruikt. Het duurt
mj de aanvang soms één of meer dagen
v°°r de inleidende maatregelen zijn
genomen (op orde brengen kantonne-
'bent, ontvangen en distribueren van
materieel over de onderdelen, enz.),
terwijl ook bij het einde gedurende
fen of meer dagen altijd werkzaam
heden moeten worden verricht, waar-
mj het gros van de troep niet nodig is
'schoonmaken en onderhoud groot
materieel, inleveren wapens, naeht-
mgergoederen enz.). De sterkte welke
Voor deze werkzaamheden benodigd is,
kan vrij nauwkeurig worden bepaald.
]\T U vragen wij ons in gemoede af,
•i-M Waarom het nodig is de gehele
de
troep voor de volle periode onder
wapenen te roepen om een groot
gedeelte in het begin soms een beetje
,e laten klungelen en dit gedeelte de
matste dagen op kosten van de oor-
°gsbegroting met klein verlof te stu-
1,
ren.
Bij een goed beleid en vooruitzien
*>U het meer voor de hand liggen, dat
06 dienstplichtigen niet langer worden
°Pgeroepen dan voor de oefeningen
h°dig en efficiënt is. Niet alleen wor-
?en daardoor belangrijke sommen voor
Rijk, doch voor velé dienstplich
ten ook een aantal dagen herhalings
oefeningen bespaard. Als alle comman
danten de gesignaleerde „verstandige
JPaatregel" zouden nemen, dan zou dit
jmt Rijk onnodig belangrijke sommen
kosten.
Indien voor de daadwerkelijke
°efenperiode bij een totaal toege
dane duur der herhalingsoefeningen
van bv. 30 dagen 26 dagen zijn uit
getrokken, het gros van de troep ook
slechts voor 26 dagen wordt opgeroe
pen en het „kwartiermakers-" en „af-
Werkgedeelte" (30 a 40 pet) voor 30
dagen.
Wij geven toe, dat de voorbereiding
van de herhalingsoefeningen iets inge
wikkelder wordt, doch dat is de taak
van de vredes(kern)staven der onder
delen.
Wij voelen ons niet geroepen de uit
Pet voorgaande voortvloeiende bespa-
r'hg voor het Rijk hier te besommen,
Mi weten alleen dat het een respecta
bel bedrag zou worden met betrekking
de jaarlijks voor herhalingsoefe
ningen op te roepen dienst- en reser-
VePlichtigen.
De maatregel van de commandant
^as slechts in een bepaald opzicht ver-
handig, maar per saldo niet vroegtij
dig genoeg voorzien. En duur.
AAST de steeds toenemende
belangstelling voor Newman,
wiens genialiteit ver boven zijn
eigen tijd is uitgestegen, is de figuur
van Manning in onze dagen steeds
meer in de schaduw getreden. Ter
wijl Newman tijdens zijn leven in
Engeland en ook daarbuiten dikwijls
met een zekere achterdocht werd
bezien, zijn onze voorouders sterk
gefascineerd geweest door Manning,
de krachtige bestuurder van een
katholieke minderheid, die nog
maar pas uit de catacomben in het
volle licht was gekomen, en een
strijder voor sociale rechtvaardig
heid. Voor de Nederlander Schaep-
man was de strijder voor de onfeil
baarheidsverklaring van de Paus
en voor de verbetering van de maat
schappelijke positie van de arbeider
aantrekkelijker dan de subtiele en
voorzichtige geleerde Newman.
Het was typerend, dat de jonge stu- De latere kardinaal Manning, toen hij
nog Anglicaans aartsdiaken was te
Chichester.
De apostolische successie was voor
deze systematisch denkende geest een
van de belangrijkste kenmerken van de
Kerk van Christus. Zijn steeds sterker
geworden overtuiging, dat deze ontbrak
in de Kerk van Engeland, en zijn afkeer
van d€ staatsinmenging brachten hem
vooral tot zijn overgang naar Rome.
Dp Passiezondag, 6 april 1851, is hij
met zijn vriend Hope-Scott, die met
hem de moeilijke periode van geloofs
twijfel had doorgeworsteld, naar het
huis van father Brownbill S.J. gewan
deld, waar zij hun geloofsbelijdenis in de
Katholieke Kerk hebben afgelegd. Pries-
dent Henry Manning op het beroemde
college van Harrow ai de bijnaam kreeg
van „the general". Hij was blijkbaar in
zijn studententijd ai een geboren leider
en daarbij ook nog een uitstekend cri
cketer en bokser. De talentvolle jonge
man zou waarschijnlijk de voetstappen
van zijn vader zijn gevolgd in de poli
tiek en in de financiële wereld. Zijn va
der was dertig jaar lid van het parle
ment en tenslotte „governor" van de
„Bank of England".
God had echter andere plannen voor
de jonge Henry. Geldelijke tegMislagen
van zijn vader dwongen Henry ertoe on
middellijk een betrekking te zoeken als
ambtenaar bij het ministerie van kolo
niën. Het was in deze periode van zijn
leven, dat hij in zich de roeping voelde
tot het geestelijk ambt in de Kerk van
Engeland, die juist in die dagen wakker
geschud was door de klaroenstoot van
de Oxford Beweging. Rector geworden
van de kleine plattelandsparochie te La-
vington, in het diocees Oxford, trad hij
in 1833 in het huwelijk. Binnen vier jaar
echter was hij weduwnaar. „Nooit heeft
hij die liefde voor zijn vrouw vergeten,
wat andere biografen ook mogen zeg
gen", zo vertelde mij onlangs sir Shane
Leslie, een van de bekwaamste Manning-
kenners. „Inderdaad sprak hij nooit in
zijn later leven over zijn overleden
vrouw, met de typische geslotenheid die
hem eigen was. maar tot op zijn sterf
bed had hij altijd het gebedenboek bij
zich dat zij hem gegeven had".
Ofschoon Manning niet zeer actief
heeft deelgenomen aan de Oxford-Bewe-
ging en zelfs weinig belangstelling had
voor het ritualisme, was hij toch be
zield door hetzelfde enthousiasme voor
de Kerk die hem dierbaar was ais de
grote stuwers van de Tractarian Move-
ment. Toen hij op de jeugdige leeftijd
van 32 jaar aartsdiaken van Chichester
werd benoemd, gaf hij zich vol aposto
lische geladenheid aan de zielzorg bin
nen de Kerk van Engeland.
Ook toen hij na Newmans vaarwel
aan de Anglicaanse kerk in Oxford
preekte, beleed Manning nog krachtig
zijn Anglicaanse overtuiging. Op 5 no
vember, de herdenkingsdag van het bus
kruitverraad in Engeland, „heeft hij de
Paus verbrand" met een heftigheid die
deed vermoeden, dat hij zichzelf voelde
wankelen in zijn overtuiging en door de
ze felle reactie van eigen innerlijke ge
voelens wilde bestrijden.
ter gewijd, werd hij na twee-en-half jaar
kanunnik van Westminster en in 1857
werd hij tot proost benoemd van het
kapittel van de kathedraal van West
minster. Door Paus Pius IX werd hij in
1865 tot aartsbisschop van Westminster
verheven en in 1875 ontving hij de kar
dinaalshoed.
Zijn grote verdiensten liggen vooral
op organisatorisch terrein en onder zijn
'bisschoppelijke leiding is de katholieke
school in Engeland na de aanvaarding
van de onderwijswet van 1870, een van
de belangrijkste zorgen geworden van
priesters en leken. Zijn leus luidde:
„Schools before churches".
Hij was vertegenwoordigd bij het Va-
tikaans Concilie van 1870. waar hij een
van de grote voorstanders was van de
definitie van de pauselijke onfeilbaar
baarheid.
Zijn ideeën over het hoger onderwijs
zijn echter geen zegen geweest voor de
Katholieke Kerk in Engeland. Zijn ver
bod voor de katholieken om aan de uni
versiteiten van Oxford en Cambridge te
studeren en zijn verzet tegen Newman's
plannen hebben nog tot in onze dagen
toe een vertragende werking gehad op
de volledige katholieke emancipatie in
Engeland. Zijn eigen stichting, het ka
tholieke universiteitscollege in Kensing
ton is een fatale mislukking geworden.
<ïp het maatschappelijk terrein heeft
de realisf Manning beseft, dat de Kerk
niet achter mocht blijven in haar taak
de grote beginselen der sociale recht
vaardigheid vast te leggen in de nieuwe
situatie die door de grote industriële re
volutie was geschapen. Ziin optreden bh
de grote havenstaking in Londen in 1889
heeft hem tot een nationale figuur ge
maakt.
Het is te betreuren dat de twee grote
tijdgenoten Manning en Newman, gezien
hun uiteenlopende persoonlijkheid, dik
wijls met elkaar in conflict zijn geko
men. Toch kunnen wij misschien David
Mathew nazeggen in ziin boek over ..Ca
tholicism in Engeland": „Zij hebben
elkaar ook uitstekend aangevuld''.
Drs. Th. ZWARTKRUIS.
o
Post belastingen gehalveerd
De omzet van de AKU-bedrjjven is ir.
het tweede kwartaal van dit jaar gedaald
tot 48.7 miljoen, vergeleken met f 55.4
miljoen in hetzelfde kwartaal van 1957.
De kosten liepen eveneens terug en wel
van f 50.3 miljoen in het tweede kwartaal
1957 tot f 44.1 miljoen in het tweede kwar
taal van dit jaar. Als gevolg van een en
ander daalde het resultaat van de AKU-
bedrijven in het tweede kwartaal tot 4.6
miljoen, vergeleken met f 5.1 miljoen in
dezelfde maanden van vorig jaar.
Aan dividenden en interest van deelne
mingen werd in het tweede kwartaal min
der ontvangen dan vorig jaar, nl. 0.7
(1.3) miljoen; diverse baten en lasten ga
ven ook een kleiner voordelig saldo te
zien. t.w. 0.1 (0.6) miljoen. Doordat voor
belastingen in het tweede kwartaal slechts
1.8 miljoen in mindering werd gebracht,
hetgeen de helft is van het bedrag, dat in
het tweede kwartaal 1957 voor dit doel
einde werd bestemd, komt de netto winst
voor het tweede kwartaal van dit jaar op
f 3.6 miljoen nog iets hoger uit dan die
van de overeenkomstige maanden van
1957 (3.4 miljoen).
Scherpe daling t.o.v.
eerste kwartaal
T.o.v. het eerste kwartaal van dit jaar
is het resultaat van de bedrijven in het
tweede kwartaal scherp gedaald van f 7.0
miljoen tot het reeds gemelde c\jfer van
f 4.6 miljoen. De omzet daalde namelijk
van f 56.8 miljoen tot 48.7 miljoen, ter
wijl de kosten terugliepen van 49.8 mil
joen tot 44.1 miljoen.
Dividenden en interest van deelnemin
gen gaven van het eerste op het tweede
kwartaal echter een stijging te zien van
f 0.3 miljoen tot f 0.7 miljoen, terwijl di
verse baten en lasten in het tweede
kwartaal een voordelig, saldo te zien ga
ven van 0.1 miljoen (in le kwartaal
nihil).
Ook hier is het voornamelijk aan de
daling van de belastingpost van f 3.7 mil
joen in het eerste kwartaal tot f 1.8 mil
joen in het tweede kwartaal te danken,
dat de winst voor beide kwartalen uit
komt op 3.6 miljoen.
de
de
President Eisenhower heeft premier
Kroesjtsjef in een brief laten weten, dat
een uitbreiding van de handel tussen de
V.S. en de Sovjet-Unie „onder zekere
omstandigheden" de betrekkingen tussen
de twee landen zou kunnen verbeteren,
maar dat Amerikaanse kredieten met
lange looptijd ingewikkelde kwesties zou
den doen ontstaan.
Het schrijven, dat gisteren te Moskou
werd overhandigd, vormt een antwoord
op de brief van Kroesjtsjef van 2 juni,
waarin de Sovjet-premier om een uitbrei
ding van de AmerikaansRussische han
del verzocht en te kennen gaf. dat de
Sovjet-Unie van de V.S. langlopende
exportkredieten wil hebben.
Volgens Eisenhower zou de uitbreiding
van de handel gunstige gevolgen hebben
als zij gepaard ging met „ruime contacten
tussen de twee volkeren en een bredere
uitwisseling van gegevens, welke kunnen
leiden tot een beter wederzijds begrip
als basis voor een duurzame vrede".
Aangezien de Amerikaanse buitenlandse
handel door particuliere maatschappijen
wordt gedreven, kunnen de Russische
handelsondernemingen onmiddellijk en
zonder dat de Amerikaanse regering
speciaal behoeft op te treden, de handel
met de V.S. uitbreiden, aldus Eisenhower.
Hij was van oordeel, dat de Russen wel
licht niet alle beschikbare mogelijkheden
gebruiken, gezien het feit. dat de Ameri
kaanse maatschappijen veel meer van de
Sovjet-Unie hebben afgenomen dan om
gekeerd. Daarom was de situatie meer
geschikt voor een uitbreiding van de
Sovjet-aankopen in de V.S. Met het oog
op de juridische en politieke complicaties,
die langlopende kredieten met zich mee
zouden brengen, zou deze uitbreiding het
beste volgens de normale betalingsrege
ling kunnen geschieden.
Het voornaamste punt op het program
ma van de zomeractiviteiten 1958 der
Katholieke Verkenners van de Nationale
Jozefstam is de bouw van een kerk.
pastorie en een woning voor. een aantal
gezinsverzorgsters in de buurt van Sint-
Annaparochie in Friesland. De bouw ge-f
schiedt in samenwerking met de Bouw
orde.
De nationale voortrekkersstam heeft de
vorige jaren al de aandacht getrokken
door restauratie van de pastorie in het
Noord-Franse plaatsje Avernes, waar een
Nederlandse pastoor vier parochies be
stuurt, en de bouw van een leerwerk
plaats bij de technische landbouwschool te
Pouilly in het Franse bisdom Soissons. het
werkterrein van de Mission de France.
De K.R.O. radio en televisie zal van de
activiteiten van de voortrekkers enige
uitzendingen verzorgen.
Op zondag 27 juli a.s. organiseert
Pauselijke Priester Missiebond voor
tweede maal een nationale uitzendings
plechtigheid van missionarissen, in de
kathedrale basiliek van St.-Bavo te Haar
lem.
Aan deze plechtigheid, welke zal wor
den geleid door mgr. J. P. Huibers. zul
len honderden missionarissen deelnemen,
pr:esters en broeders, zusters zowel ais
leken-missionarissen.
De missionarissen komen in het Krelage-
huis bijeen, vanwaar zij om twee uur
naar de kathedraal vertrekken; vooraf
gegaan door de bisschop zullen zij de basi
liek betreden, waar inmiddels de ge
nodigden en familieleden hun plaatsen
zullen hebben ingenomen.
Tijdens deze plechtigheid, welke om half
drie begint, zal mgr. Huibers de predi
katie houden, waarna de uitzending van
missionarissen en de zegening en uit
reiking der missiekruisen za! plaats vin
den, gevolgd door een kort lof.
Dit kerkelijk afscheid zal ook deze keer
in het programma van de K.R.O. worden
uitgezonden. Na afloop komen missiona
rissen en genodigden nog enige tijd bij
een in het Krelagehuis.
Prinses Margriet is bevorderd tot
de vierde klasse gymnasium van het
Incrementum van het Baarns Lyceum.
Prinses Marijke is bevorderd tot de
zesde klasse van de Nieuwe Baarnse
school.
Indonesische linkse pers
betoogt noodzaak
Het linkse dagblad „Pemoeda" in Dja
karta heeft gisteren in een hoofdartikel be
toogd, dat „een Indonesische landing in
westelijk Nieuw-Guinea noodzakelijk is,
om te verhinderen, dat dit land als pion
zal worden gebruikt om tweedracht in In
donesië te zaaien en het kolonialisme in
dit deel van de wereld te handhaven."
De eveneens linkse, „Bintang Timoer"
welker uitgever lid is van de Nationale
Raad, schreef, dat een landing van het
Indonesische leger in Westelijk Nieuw-Gu
nea een „conditio sine qua non" is voor
de beveiliging van 't Indonesische grond
gebied en de voltooiing van de Indonesi
sche onafhankelijkheid.
Beide artikelen zijn gebaseerd op de be
kendmaking door de Nederlandse rege
ring, dat een beperkt aantal troepen van
de landmacht naar westelijk Nieuw-Gui
nea zal worden gezonden.
(Van onze militaire medewerker)
J N ONS ARTIKEL onder de ti
tel „Nuclaire bewapening of
niet?" was de grondslag van ons
betoog voornamelijk, dat de NATO
zich bij haar defensie-strategie op de
dreiging met de onbeperkte nuclaire
oorlogsvoering moet baseren en zich
op deze basis ook dient te bewape
nen, wil zij een redelijke kans heb
ben het communistische blok af te
houden van agressie. Deze redene
ring vloeit voort uit de omstandig
heid, dat de Sovjets een sterk over
heersende militaire positie zouden
T
c
i
hoofdstad verbljjft momenteel een
i* Unit'» ntnllrn 11W m AVlIrn 1 c A it 1'
unit", welke uit Amerika is over
'1<n'n«n om °Pnamen 'e maken voor de
Zal ."Het dagboek van Anne Frank". Zjj
daq,n de komende dagen enige Amster-
*tillee .straatbeelden vastleggen, welke
Men "I "t'enen als authentieke achtergrond,
id a. als uitgangspunt een hoekhuis
A„n S'aalstraat uitgekozen, omdat het
de a Lonkhuis aan de Prinsengracht aan
specia rz.Üde weinig mogelijkheid biedt
>hiij pUlaire opnamen te maken. De fa-
het a kl811'5 ba<] tjjdens haar verblijf in
k'eine -rhuis a»ecn het uitzicht op een
Sedok» Het vertrek, waar zij onder-
te jj-J1, Heeft gezeten en dat in de studio
J>ieer,i Iywood zeer zorgvuldig is geco-
"'iis Wordt nu gesitueerd in het hoek-
?eUr de Staalstraat, opdat de regis-
Öst h.orgc Stevens de gelegenheid
de oori beeïd, dat de hoofdstad tijdens
rekken°gs^arcn hood, i» de film te be-
-
MitseeIe Nederlanders zullen verkleed als
e°Me" militairen of als „atmosphere
zoals de assistent producer
George Stevens jr. het gisteren tijdens een
oersconferentie te Amsterdam formu
leerde, de Staalstraat vullen. Wind en
weder dienende, zal volgende week dins
dag of woensdag een 25 ton fijn gemalen
marmer uit de hemel in de Staalstraat
neerdalen om het effect te krijgen van
een winters straatbeeld.
Onder degenen, die deel uitmaken van
de „unit" bevindt zich ook de Ameri
kaanse Nederlander Tony van Ren-
terghem. Deze vertelde, dat de heer Ste
vens sr. minutieus te werk gaat. Van Hol
landse families in de States leende hij
vaatdoeken,^vergieten, koffiepotten e.d.,
opdat het interieur maar zo Nederlands
mogelijk zal lijken. Een Nederlandse fiet
senmaker in Amerika knutselde enkele
rijwielen in elkaar, zoals er in de oorlog
zijn gebruikt en, een Nederlandse bakker
maakt oorlogsbrood en andere „lekker
nijen", waarmee wij in de hongerwinter
onze maag moesten volstoppen. De film
ster Shirley Winters kreeg opdracht te
zorgen, dat zij dertig pond aankwam voor
haar rol als welvarende Hollandse huis-
Door de 20th Century Fox and
Netherlands Fox Coroporation N.V.
werd een persconferentie gehouden
in verband met plaatselijke opnamen
van „Het dagboek van Anne
Frankte Amsterdam. Op de foto
van links naar rechts: Alfred
Newman (musical director), George
Stevens (ass. producer), George
Agfa Agnar
en Apotar
de beroemde op
kleuren gecorrigeerde
Agfa-lenzen
Vario-, Pronto- of Prontor SV
sluiters falen nooit en hebben
natuurlijk een flitséontact.
Terecht zweren
in Nederland
duizenden foto
amateurs bij het
mooie, grote 6x9
formaat. Bij Agfa
kunt (J ook hiervoor
terecht.
Het Agfa camera-
assortiment biedt
zowel voordeliger als
hoger geprijsde camera's.
Vraag brochures
bij Uw fotohandelaar of bij de
Agfa Amateur Servicedienst,
Postbus 98, Arnhem.
(Van onze correspondent)
Opnieuw hebben de katholie
ken van Limburg hun hoogste
geestelijke leider verloren, voor
de tweede maal binnen het tijds
bestek van één maand.
.Weggerukt midden uit het rus
teloze leven werd mgr. Feron.
Met meer reden dan ooit kan dit
van hem worden gezegd. Zondag
nog was hij 's morgens de predi
kant tijdens de plechtige heilige
Mis aan het begin van een jon
gerendag in Aken, die daar in het
kader van de Heiligdomsvaart
werd gehouden. In drie talen
klonken daar zijn bezielende
woorden over de Katschhof voor
de Domkerk, waar enkele duizen
den jongelui uit België, Duitsland
en Nederland samen waren ge
stroomd. De eenheid van landen
en volkeren in de katholieke
Kerk was daar zijn thema. Niet
voor het eerst werd het door hem
behandeld. Groot stond zijn forse
gestalte tegen de achtergrond van
Davis (art director). Staande 1 ony de majestueuze kerk; krachtig en
van Renterghem (techn. adviseur)
Geheel rechts de echtgenote van
Alfred Newman.
vrouw en vervolgens om „ontstellend
mager" te worden, zoals trouwens alle
filmspelers hebben moeten doen. De heer
Van Renterghem liep tijdens de opnamen
in Hollywood rond verkleed als S.S.-
officier met de opdracht de medewerken
den werkelijk bang te maken. De heer
Stevens zorgde verder, dat geluidsbanden
telkens passende muziek voortbrachten.
Hij waarschuwde de acteurs en actrices
ook niet, toen er een ontploffing werd
teweeg gebracht op het moment dat Anne
Frank in haar dagboek iets vertelt over
een bomaanval of het neerstorten van een
vliegtuig. Onverwachts ook schudde toen
het nagebouwde huis. De „inwoners"
keken werkelijk benauwd en dat was
precies, wat de heer Stevens wilde.
December van dit jaar of januari 1959
zal „Het dagboek van Anne Frank" zijn
voltooid. Waar de première zal plaats
hebben is nog niet bepaald.
enthousiast klonk zijn vurige op
roep. En zoals zijn gewoonte was,
schroomde hij niet de dingen bij
de naam te noemen.
Het slot van zijn rede luidde:
„Wij werken veel te weinig samen;
Frankrijk, Duiteland. België en Neder
land. Neem maar eens de priesters bijv.
daar zijn er zóveel, daar weer zóveel,
daar diaspora, daar geen priesters, over
al verschillend! Waar is de uitwisseling?
Wij iren wel priesters naar de missie
en wi' zijn er trots en fier op, maar in
ons eigen Europa? Waar is de uitwisse
ling? tenslotte ik moet het nu kort
maker het ligt hem tenslotte aan de
liefde weet: Christus is gekomen om
de mensen de liefde te leren. Daar staat
in de H Schrift; „Wie in de liefde blijft,
blijft in God en God in hem". Ik eindig
met u te groeten en ik zeg u: Laat deze
dag n'e' alleen een symbool zijn van
eenheid maar een opbouwend element
van eenheid. Dan zal God met ons zijn
en dan zullen de overwinning en vrede
zijn aan Gods katholieke Kerk, de Kerk
van de eenheid!"
Na afloop van de H. Mis in Aken
spoedde hij zich naar Maastricht, waar
hij in de basiliek van Onze Lieve Vrouw
een bedevaart van het dekenaat Kerkra-
de naar Maria Sterre der Zee moest toe
spreken. Opnieuw en voor het laatst
hield hij hier een hartelijke toespraak,
zoals hij er in zijn leven tientallen heeft
gehouden, wanneer katholiek Nederland
blij was of treurde.
Omstreeks 7 uur zondagavond keerde
mgr. Feron terug in het Groot-Seminarie
te Roermond. Hij gebruikte het avond
maal en trok zich daarna terug in zijn
werkkamer. Maandagmorgen wij
schreven het gisteren reeds verscheen
hij om kwart over 7 niet in de sacristie
om zich te kleden voor de Heilige Mis.
Twee professoren spoedden zich naar
zijn kamer. Zij vonden hem levenloos in
de bureaustoel. De bureaulamp brand
de nog. Op de schrijftafel lag de aan
hef van een artikel, dat aanstaande
vrijdag zou verschijnen in het diocesaan
weekblad „Credo", waarvan de over
ledene redacteur was.
Bij zijn drukke werkzaamheden als
president van het Groot-Seminarie, als
vicaris-generaal en sinds kort vicaris
ca.pitularis. als veel gevraagd predikant,
als vertrouwelijk toeverlaat voor de
Limburgse clefljé vond hij altijd nog
wel tijd om elke week enkele pagi
na's te schrijven. A] was het midden in
de nacht, zoals ook thans. Het moet
omstreeks twee uur geweest zijn in de
nacht van zondag op maandag, toen zijn
hart het heeft begeven. Prof. P. Sanders
heeft hem 's morgens nog het H. Oliesel
toegediend.
Midden uit zijn werk is mgr. Feron
weggerukt. Wat werken was, dat wist
hij als geen ander. Nooit spaarde hij
zich. Het vorig jaar op een zonnige
feestdag zei hij als terloops aan tafel:
„Wat zou ik vanmiddag eens graag een
stukje gaan wandelen. Ik kan me de
tijd niet herinneren, dat ik dat heb ge
daan." Zo vertelde gistermiddag een van
zijn collega's, prof. P. van den Baar.
„Zijn ascese bestond uit zijn werk.
Het was zijn levensoffer, zijn kruis. Het
werk heeft deze vitale mens het groot
ste deel van zijn leven doen doorbrengen
binnen de omraming van enkele kamers.
Maar het werk was nog in andere zin
zijn kruis. Toen de seminaristen mgr.
Feron in 1946 kwamen huldigen bij ge
legenheid van zijn zilveren priesterfeest,
merkte hij openhartig op, dat hij het al
tijd een van de moeilijkste dingen vond
om het „bid en werk" met elkaar in de
juiste verhouding te brengen. Zijn ver
antwoordelijkheid. maar vooral zijn
doorleefd geloof en priesterschap gaven
hem de behoefte aan gebed. Maar ook
dit stond zijn werk niet toe in die mate
die hij wenste. De studenten hebben bij
die bekentenis van hun president even
vreemd opgekeken. Niet vanwege de
openhartigheid erin dat waren ze
van hem gewend maar omdat hij
iedere dag op hetzelfde tijdstip als zij
in de kapel was om de eerste uren van
zijn lange dag volledig aan God te wij
den.' Aldus een persoonlijke herinnering
van een priester uit de gemeenschap van
het Roermondse Groot-Seminarie, die
gistermorgen als verbijsterd was bij hel
bekend worden van de dood van mgr.
Feron.
Diep getroffen was ook de grijze
emeritus-bisschop van Roermond, mgr.
dr. G. Lemmens, die een bijzondere ge
negenheid koesterde voor hem, die hij
reeds korte tijd na het begin van zijn
pontificaat aan zijn zijde koos als vi
caris-generaal. Getroffen waren ook de
priesters van Limburg, die in groten
getale aan mgr. Feron hun vorming te
danken hebben en die steeds terugkeer
den naar de spreekkamer in Roermond,
waar zij een man wisten met begrip voor
al hun moeilijkheden. Maar niet alleen
de priesters, ook de gelovigen kenden
hem als een predikant die de zaken van
het geloof „zo gewoon en zo menselijk"
kon zeggen. Allen die van het sterven
vernamen, waren verrast allereest en
daarna geroerd.
Frans Feron was een grote figuur in
de katholieke Kerk van ons land. Groot
en machtig was zijn gestalte, groot en
veelomvattend zijn geest, groot en wijd
zijn hart. De herinnering aan hem zal
bij vele Nederlanders levend blijven.
Donderdagmorgen zullen zij in persoon
of in de geest aanwezig zijn in de Sint-
Christoffelkathedraal te Roermond, waar
mgr. dr. G. Lemmens dan om half 11 de
plechtige uitvaartdienst zal opdragen.
De bisschop, die zijn coadjutor en zijn
vicaris overleeft, zal daarna de kist met
het stoffelijk overschot volgen naar het
Oude Kerkhof van Roermond bij de Ka
pel in t Zand, waar de bijzetting in de
Bisschopskapel plaats vindt. Tot don
derdag blijft het stoffelijk overschot van
mgr. Feron opgebaard in de spreekka
mer in het Groot-Seminarie, waar hij
in de loop der Jaren zovelen heeft onb
vangen.
gaan innemen, als de wederzijdse
nucleaire potentie zou worden gean
nuleerd.
De juistheid van deze grondslag
^an Ti klinkende en verontrusten
de cijfers worden gestaafd. On
langs heeft het Amerikaanse depar
tement van defensie een rapport ge
publiceerd met gegevens over 4-
Sovjetrussisehe krijgsmacht- Dit
rapport werd uitvoerig besprokei :n
de landelijkeAmerikaanse pers.
Voorop zij gesteld, dat de gegevens
uitsluitend betrekking hebben op de
Sovjet-Unie zelf. Het behoeft geen
betoog, dat de hierna vermelde cij
fers nog belangrijk moeten worden
verhoogd, als men rekening houdt
met de strijdkrachten der satelliet-
landen.
In het rapport wordt verklaard dat
de enorme Sovjet-landmacht in staat
is een grote oorlog te land te voe
ren, zonder dat daarbij toevlucht
zou behoeven te worden genomen tot
nucleaire wapens of -vernietigings
middelen. Daarnaast is het Sovjet-
leger in staat een grote atoomoorlog
te voeren, terwijl de vrijwel onuit
puttelijke bronnen van mensen en
materiaal Rusland bovendien de
mogelijkheid bieden met „vrijwilli
gers" en materiële middelen steun te
verlenen aan de agressieve operaties
van bondgenoten in de aangrenzen
de .gebieden. De SovjetUmie kan dit
alles doen In het rustige besef, dat
zij de enige n^ogendheid is, die een
groot overwicht heeft aan potentiële
landstrijdkrachten en dat zij grote
en goed opgeleide reserves kan mo
biliseren.
Het is dan ook geen wonder, da(
zij krachtig opponeert tegen het on
beperkt gebruik van nucleaire verde.
digings- en vergeldingsmiddelen om
dat deze middelen een beletsel zi.jn
om het grote overwicht aan poten
tiële landstrijdkrachten tot gelding
te brengen.
De MILITAIRE KRACHT van d.
Sovjet-Unie wordt in het rap
port van het Amerikaanse de
partement van defensie toegelich'
met de volgende cijfers. De land
macht omvat 2.500.000 ma" -
der 175 parate divisies. Nu gold 't
voor enige jaren, dat de gevecht
en vuurkracht van een Russische di
visie ver achter stond bij bijv
Amerikaanse of Engelse divisie
(NATO-divisic). Dit is echter verte
den tijd en we kunnen gerust stellen
dat de Russische divisie de Ameri
kaanse tenminste evenaart.
Daarnaast zijn in deze 2Va miljoer
man. in hoger verband opgenomen
artillerie-divisies, luchtdoeldivisies
en vele gespecialiseerde eenhed-
(genie-, chemische verbin-dings- en
transporteenheden) begrepen,
mechanisatie en motorisatie zijn in
het Sovjet-leger ver doorge""-
De luchtmacht beschiks over één
miljoen man en rond 20.000 vlie:.. i
gen. De zeemacht telt 500 onderzee
boten, 25 moderne kruisers °r<
moderne „destroyers" (torpedoja
gers).
De Sovjet-Unie heeft in de laats'
jaren bij herhaling een verminderin
van de strijdkrachten aangekondis-
in totaal tot een sterkte van ruin-
2.000.000 man. Uit niets is gebleken
dat deze aangekondigde benprV--
gen zijn door gevoerd. Integendeel, de
Amerikaanse inlichtingendeskundi
gen. die het rapport samenstelde:
hebben duidelijke aanwijzingen da
de gevechtswaarde is verhoogd dor
de invoering van nieuwe en verbeten
de wapens. Voorgaande cijfers spre
ken nog meer wanneer we de Arm
rikaanse strijdkrachten, welke ir
eerste instantie het militaire ev
wicht met Rusland zouden moeter
dragen, daarnaast stellen Het Am<
rikaanse leger heeft een sterkte van
900.000 man omvattende 15 divisie-
De luchtmacht beschikt over 875.00'
man en rond 20.300 operationele
vliegtuigen. De Amerikaanse vlooi
telt 402 oorlogsschepen, waarvan bijv
15 vliegkampschepen en 3 atoomon
derzeeboten.
VOLGENS HET rapport houdt dr
moderne Sovjet-militaire theo
rie zowel rekening met conven
tionele oorlogvoering (hetgeen uiter
aard niet is te verwonderen) als me'
een strijd onder toepassing van de
technisch modernste vormen (tacti
sche atoomwapens). Het is voor hei
Westen onmogelijk zich met deze
Russiche krachten te meten znnde>
economische, morele en sociale zelf
moord te plegen en dezelfde midde
len en methoden toe te passen waar
toe alleen dictatoriale regimes in
staat zijn. Voorshands blijven wij
bouwen op de Atlantische notenf"
nucleaire mid-delen inbegrepen, om
als het nodig mocht blijken hiermee
hard terug te slaan.
