■lïTM?-' mmmmÊÈÈMÊsm
Reis van premier Fanf ani wekt
grote verwachtingen
Vooral grote belangstelling in
Vaticaanse kringen
Nog meer katholieke scholen
voor negers moeten sluiten
Italië en de crisis in het Nabije Oosten
Waar
ligt de
grens
voor
scherpe
kantjes?
INDE
Bantoe-ondenvijswet in Zuid-Afrika
WOENSDAG 6 AUGUSTUS 1958
PAGINA 5
ïlilöffi
SliPg
Waarom?
Bemiddelingsplan
Osservatore waarschuwt
Op stap
Thuiskomst
Drie soorten bromfietsen
Geen scherpe
„versieringen"
Geen voorrang voor
achteruitrijders
Geen sirenes meer
Rood knipperlicht bij
bruggen
Auto rij bewijs voor
scootmobiels
Rood licht bij panne
Verplichte ontstoring
V
Nieuwe regels voor de
weggebruiker
Mistkapjes, hoewel functioneel, kunnen een ernstige bedrei
ging vormen voor de voetganger, fietser of bromfietser, dia
door de auto wordt geschept. Of deze accesoires per 1 januari
a.s. verboden zullen zijn, zal echter straks welicht door de
rechter moeten worden uitgemaakt.
Dit broodmes is zo aangebracht, dat er wel geen gerechtelijk
vonnis voor nodig zal zijn om de automobilist te overtuigen
van de bedreiging, die dit sierlijke maar weinig nuttige
ornament" ongetwijfeld zal inhouden, wanneer een
weggebruiker er mee in aanraking komt.
(Van onze correspondent)
ROME, augustus.
Dat Italië's nieuwe premier met de handen over elkaar zit, kan niet
bepaald gezegd worden. Fanfani verkreeg het vertrouwen van de Kamer
(met een meerderheid van drie stemmen, maar zelfs dat is en blijft een
meerderheid) en vertrok meteen naar Washington, waar hij enkele dagen
intens contact had met Eisenhower, Dulles en alle andere leidende per
soonlijkheden. Vandaar ging het naar Londen voor het weekend, om ver
volgens Adenauer te bezoeken.
Fanfani en Adenauer zijn oude bekenden, ook al kan men hier dan
wellicht niet van de hechte vriendschap spreken, die bestond tussen de
oude kanselier en wijlen De Gasperi. Fanfani geniet echter bij de Duitsers
groot gezag en er gaan nog steeds verhalen, dat zijn partij, de Demo-
crazia Cristiana, van de Duitse katholieke partij de fondsen zou hebben
geleend voor de recente verkiezingscampagne.
En een groeien van het prestige van
Sovjet-Rusland in het Nabije Oostgn zou
tot bedenkelijke gevolgen kunnen lei
den Tenslotte is het al sedert eeuwen
een van de voornaamste politieke doel
einden van Rusland Tsaristische of
niet om een actieve rol te spelen, zo
al niet regelrecht de hegemonie te ver
krijgen. in het Nabije en Midden OosT»n.
Wellicht nooit tevoren waren de kansen
op althan» een begir. van succos in deze
richting zó gunstig.
En waar de H, Stoel nimmer heeft op
gehouden zich direct te interesseren
nee: bepaalde rechten voor zich op te
eisen! in het gebied, waarbij de heilige
plaatsen op enigerlei wijze betrokken zijn
(al was het indirect; en de toekomst be
looft ernstige moeilijkheden voor de inn-
ge staat Israël!), ligt het voor de hand,
dat de huidige internationale politieke cri
sis ook door het Vaticaan met meer. dan
gewone aandacht wordt gevolgd.
Tenslotte staat er ook nog een bezoek
van Fanfani aan generaal De Gaulle op
het programma. Dit bezoek zal deze
week nog plaats hebben. Al deze interna
tionale contacten zijn uiterst nuttig, juist
in de huidige crisis-toestand in het Nabije
Oosten, waarbij Italië om voor de hand
liggende redenen van geografische «n
economische aard sterk geïnteresseerd is.
Daarom zal het interessant zijn te ver
nemen en na de terugkeer van de mi
nister-president. die zoals bekend tevens
minister van buitenlandse zaken is, zal
hij dit aan de betrokken Kamer-commis
sie bekend maken of de geruchten waar
zijn, dat Italië een soort bemiddelings
plan aan Washington, Londen, Bonn en
Parijs zal hebben voorgelegd. Hiervoor
bestaat in brede kring grote belangstelling.
In dit kader is een artikel van de plaats
vervangend hoofdredacteur van de Osser-
vatore in het zondagsblad van zondag jl.
van betekenis. Hij wijst erop, hoe moei
zaam de voorbereidingen tot nu toe verlo
pen voor de veelbesproken conferentie óp
het hoogste niveau Amerika en Groot-
Brittannië willen deze conferentie doen
plaats hebben binnen het kader van de
Verenigde Naties, terwijl Moskou daaraan
de eis verbindt, dat ook de Arabische 'sta
ten zullen zijn vertegenwoordigd. Frank
rijk wil de conferentie buiten het kader
van de V. N.. om de wel begrijpelijke re
den. dat binnen dit kader ook de kwes
tie van Noord-Afrika ter sprake zou kun
nen worden gebracht, terwijl Parijs dit
als een zuiver interne Franse aangelegen
heid beschouwt.
Het Vaticaanse blad wijst er voorts
op, dat waar de zaken dus zo staan
de positie van landen als Weet-Duits-
land en Italië, die bovendien met de lan
den van het Nabije Oosten voortreffe
lijke politieke en economische relaties
onderhouden, aan belang heeft gewon
nen. En het zijn bovendien Duitsland er,
Italië, die hebben bewezen oog te heb
ben voor wat werkelijk gerechtvaar
digd is in de eisen van de Arabische vol
keren Tegelijkertijd echter houden de
ze landen streng vast aan het versterken
van de westelijke solidariteit.
In dit verband bezien verkrijgt de grote
reis van Fanfani inderdaad een bijzonde
re betekenis juist op dit ogenblik. Zijn
contacten met Washington, Londen en
Bonn kunnen dan ook van groot belang
zijn voor de verdere ontwikkeling.
Het spreekt overigens vanzelf, dat het
feit. dat Fanfani onmiddellijk na zijn of
ficiële investituur deze belangrijke reis
ondernam, bij zeer vele Italianen de in
druk heeft gevestigd, dat „Italië weer een
grote mogendheid is geworden". Ande
ren daarentegen praten hier ietwat iro
nisch over.
HET Vaticaanse orgaan waarschuwt
zow,el tegen overschatting van Italiës be
tekenis en rol, als tegen ónder-chatKng
hiervon. Intussen is Italië een belangrijke
Middellandse Zee-mogendheid, die sedert
onheuglijke tijden zeer nauwe relaties on
derhoudt met de landen van het Nabije
Oosten. Dit kan inderdaad niet worden
ontkend; en men zal er rekening mee
moeten houden.
Van andere Vaticaanse zijde hebben
we vernomen, dat de hoogste kerkelijke
instanties toch wel met bezorgdheid dé
toekomst tegemoet zien. Het grote ge
vaar bestaat, dat h;t terugtrekken van de
Amerikaanse en britse leger-onderdelen
wat toch ooit zal moeten gebeuren in
ieder geval zal worden uitgebuit als een
„morele overwinning", zo al niet uitslui
tend van Nasser, dan toch (op de achter
grond) van Moskou.
DE MILDHEID, waarmee de vakan-
tievierder het buitenleven wil accepte
ren, is vaak ontroerend. Neem eens
een kijkje in een camping, waar het
gezin onder zeildoek blij tezamen hokt
rond de etenspot, die onder de meest
primitieve omstandigheden door de
huisvrouw werd bereid. Ge wordt er
stil van. Ge realiseert u, dat het leven
hier heel andere waarden heeft dan
thuis.
Wanneer een werkgever zijn onder
geschikte zou verplichten per auto een
traject van zeshonderd en vijftig kilo
meter praktisch zonder rust) af te leg
gen, zou hij worden aangeklaagd,
maar de toerist knapt hetzelfde kar
weitje fluitend en zingend op en noemt
het naderhatid een makkie. Wanneer u
uw vrouw zoudt dwingen voor slechts
één week het van gasfornuis, de ijs
kast, het gootsteentjehet strijkijzer
en de wasmachine af te blijven en
haar Imishoudentje zonder deze hulp
middelen te voeren, dan zou zij moord
en brand schreeuwen, maar op het
kampeerterrein worden gezinnen van
zes kinderen gevoed met behulp van
één primus en doet mams de was in
een weckfles. Ze voelt zich er wél bij
en zingt opgewekt een liedje over te
rug naar de natuur". Nu is echter het
merkwaardigte, dat de meeste kam
peerders nooit helemaal consequent
zyn. Zij verlaten hun huis met de ge
makkelijke stoelen, maar nemen klap
stoeltjes mee. Zij verlaten het huis met
de gemakkelijke bedden, maar voor
zien zich van luchtmatrassen. Zij slui
ten, wanneer zij weg gaan, thuis de
gaskraan af, maar als bruintje het
even kan trekken, wordt er een fles
met butaan-gas in de auto geladen.
Mannen laten de kostuums thuis en
kleden zich in korte hempjes en kam-
peerbroekjes, maar in twee campings
vertrouwde mij een vakantievierder
toe, dat hij zijn smoking in zijn kof
fer had zitten, omdat je immers nooit
kon weten of het niet eens gezellig zou
kunnen worden.
Over de frisse camping, waar ieder
een het stoere buitenleven leidt, schijnt
toch de stille dreiging van heimwee
te hangen, de dreiging van verlangen
naar het comfort van thuis. Maar
praat er nooit over, want dan wordt
iedereen boos. Thuis kan je altijd nog
zitten, nu zijn we op reis.
Na de verschrikkelijke overstromingdie deze week het Oostenrijkse toeristen
gebied rond de Millstaettersee teisterde zijn opruimingsploegen druk in de weer
om de wegen vrij te maken van puin en modder.
Opnieuw zijn drie katholieke onderwijsinstellingen voor negers in
Zuid-Afrika gedwongen hun poorten te sluiten daar de regering er
kenning geweigerd heeft. Het zijn het St. Eugenecollege, de enige ka
tholieke middelbare school voor negers in het bisdom Johannesburg,
de St. Louis Bertrand middelbare meisjesschool in Potchefstroom en
de St. Mary missieschool in Kriigersdorp. Dit zijn binnen enkele weken
zes instellingen, die door de Bantoe-onderwijswet der Zuid-Afrikaanse
regering werden getroffen Volgens de Bantoe-onderwijswet moeten
alle scholen voor negers ingeschreven staan bij het ministerie voor
inheemse zaken. De regering weigert eenvoudig de bij de wet ver
plichte aangifte te aanvaarden waardoor de school verplicht wordt te
sluiten.
Tegenover de pers heeft de chef van
de voorlichtingsdienst vèn liet ministerie
voor inheemse zaken, C. W. Prinsloo, dit
besluit verklaard, door aan te voeren, dat
behalve de katholieke scholen ook vijftig
Afrikaanse onderwijsinstellingen, welke
tot de grote confessionele sekten beho
ren eveneens moeten storten. Prinsloo
wees erop, dat het ministerie reeds drie
jaar geleden tal van confessionele groe
peringen had gewaarschuwd dat eind
1958 onderwijsinstellingen, welke niet ge
legen zijn in de Afrikaanse reservaten
of in de stadswijken, welke voor de Afri
kanen zijn gereserveerd, de inschrijving
zou worden geweigerd.
Naar aanleiding van het regerings
bevel om de katholieke scholen in zijn
diocees te sluiten, heeft mgr. Hugh
Boyle, bisschop van Johannesburg, ver
klaard, dat dit bevel niet bij verrassing
is gekomen.
Evenwel blijft het feit een ernstig
gebeuren; het kind wordt uit zijn eigen
omgeving weggenomen en de ouders
moeten het naar een school zenden,
welke zij niet wensen. De bisschop oe
fent kritiek uit op de vreemde politiek
van de regering, die wegens gebrek
aan eigen leerkrachten Europese onder
wijzers naar Zuid-Afrika haalt, maar
hen in de vrije uitoefening van hun werk
in grote mate hindert.
Mgr. Boyle ziet hoe de gevolgen van
de goddeloze staatsopvoeding zich in de
gangsterterreur in de Zuid-Afrikaanse
steden openbaren. Het aantal misdaden is
enorm groot. Deze tekenen zijn niet mis
te verstaan.
Nu is het nog niet te laat, aldus de bis
schop, de scholen lierug te geven aan de
genen, die de Afrikanen hun plichten te-
enover God, henzelf en hun naaste leren.
Over tien jaar is dit niet meer het geval
en zou de regering het geld. dat thans
voor de scholen wordt gebruikt, voor ge
vangenissen moeten aanwenden.
Over het financiële verlies, per 1 januari
zijn alle subsidies aan katholieke missie-
sohoten ingetrokken, verklaarde de bis
schop. dat dit geenszins opweegt tegen het
verlies van de scholen zelf.
Tenslotte zeide de bisschop, dat nu meer
dan ooit behoefte is aan christelijke in
vloed in de scholen van Zuid-Afrika, al
dus bericht het K.N.P.
HET VERLANGEN om op reis te
gaan, hoe groot ook de ontberingen
zyn, die ginds te wachten staan, teis
tert velen. We moeten er eens uit..
Liefst ver weg. Waarom In een kli
nische les heeft prof. dr. H. C. Rumke
uit Utrecht deze vraag behandeld en
hy stelde vast, dat in de laatste decen
nia het reizen in vakantietyd buiten
sporig is toegenomen.
Er worden reisgezelschappen .ge
vormd: er komen steeds meer bus
ondernemingen. Men kan wel zeggen,
dat er tot dit doel een geheel aparte
industrie is ontstaan. Gaat het om be
vrediging van een primaire aandrift,
een drang naar leren kennen, de roep
der verte, een fundamentele, explora-
tieve aandriftGeheel uit te sluiten
is dit niet. Het reizen waarover het
hier gaat is echter zo duidelijk een
tijdsverschijnsel, dat het niet waar
schijnlijk is, dat hierin de voornaam
ste drijvende kracht schuilt. Een veel
belangrijker drijfveer schijnt de bevre
diging, die „het reizen voor het gevoel
voor eigenwaarde geeft, zo stelt de
auteur. Reizen is van belang voor het
sociale prestige. De status wordt er
door verhoogd. Het duidelijk, dat het
prestige stijgt, naarmate het reisdoel
verder is. Voor velen geeft het een
aanzienlijk grotere voldoening, non
chalant te kunnen zeggen: overmor
gen ben ik in Helsinki, dan in Helsinki
te zijn. Men lette op de conversatie
van vele mensen: dikwijls gaat het
meer om een wedijverend opnoemen
van plaatsnamen, dan om een uitwis-
seling van werkelijke ervaringen.
Slechts weinigen hebben de innerlijke
échtheid van Dostojewski's Mychkin
die, naar zn indrukken over een reis
naar Zwitserland gevraagd, dromerig
en verrukt zeide: ..Daar heb ik een
ezeltje gezien dat mij diep heeft ont
roerd".
Mychkin had gelijk, dit zijn onze beste
reisindrukken, die voor goed in ons
blijven en die wij nooit zullen verge
ten".
SPECIAAL AUTOMOBILISTEN
hebben de neiging als dwazen van de
ene plaats naar de andere te rijden. Zij
zien in veertien dagen grote delen van
Duitsland, Zwitserland, Italië en
Frankrijk, doch in hoofdzaak verkeers
borden, wegen en kruispunten. Zij gun
nen zich geen dag rust, maar jakkeren
onvermoeibaar door. Die vermoeidheid
komt eerst later, icanneer zij uitgeput
en zelfs licht depressief weer thuisko
men. De enige ezels, die zij zich herin
neren, waren de collega's automobilis
ten, die zy onderweg tegenkwamen en
die verkeerd inhaalden, geen voorrang
verleenden of 's avonds niet wilden
dimmen. Afgemat door de vermoeienis
sen beklimmen zij na afloop van de
vakantie weer hun bureaustoel. Geluk
kig zegt prof. Rumke: „door de ar-
bcidstherapie van het dagelijks leven
herstellen zij meestal weer in korte
tijd".
(Van onze verkeersredacteur)
ROTTERDAM, augustus 1958.
Nu ons wegenverkeersreglement, dat speciaal de laatste jaren in vele
kringen onomwonden tot „pensioengerechtigd" werd verklaard, door
de recente wijzigingen van 4 juli j.l. een verjongingskuur heeft onder
gaan, is het wellicht nuttig de weggebruiker te wijzen op de regels
waaraan hij zich nu of in de toekomst zal moeten houden. Het hui
dige reglement heeft het twijfelachtige voordeel, dat veel zaken on
veranderd zijn gebleven. Zo is, alhoewel daar van zeer vele kanten
met klem om is gevraagd, nog altijd geen bevredigende maatregel tot
bevordering van het rij-onderwijs getroffen en mag elke gemotori
seerde weggebruiker nog steeds door Nederland romdstuiven, zónder
zi-oh te hebben verzekerd tegen Wettelijke Aansprakelijkheid. Geluk
kig eisen alle ons omringende landen wel een W.A.-verzekehng (óók
van bromfietsers), zodat, dankzij de buitenlandse wetgevers, o'p dit
gebied ook in Nederland van een vooruitgang kan worden gesproken.
Op andere punten wordt, in ons verjongde verkeersreglement, wèl
enige vooruitgang geboekt: wij zuilen u een opsomming geven van
de nieuwe regelingen en de consequenties, die daaraan zijn verbon
den.
Na jaren ziet eindelijk een nieuwe
bromfietsregeling het licht. Met in
gang van 24 juli jl. onderscheidt men
drie soorten bromfietsen.
TEN EERSTE: de brommers, die
na 1 juli jl. per type als voertuig
zijn goedgekeurd, dus niet harder
kunnen rijden dan veertig kilometer
per uur en van rijkskeur zijn voor
zien.
TEN TWEEDE: de brommers,
Waarvan de motor na 1 juli jl. is
goedgekeurd en van een rijkskeur is
voorzien (dus niet harder kan rijden
dan veertig kilometer per uur) en
waarvan het voertuig voldoet aan
bepaalde „rijwieleigenschappen".
TEN DERDE: de bestaande brom
fietsen die een motor hebben, die in
de staatscourant is gepubliceerd, pe-
ze laatste categorie wordt tot 1 ja
nuari 1963 erkend. Voorts moeten alle
bromfieten met ingang van 1 oktober
1958 zijn voorzien van een gele,
rechthoekige plaat op of dicht boven
het voorspatbord. (Neem daarvoor
géén metaal, maar buigzaam plastic,
anders zijn we nog yerder van huis).
Aan de remvertraging wordt de
zelfde eis gesteld 'als bij automobie
len. De duo-passagier één per
voertuig moet kunnen beschikken
over een doelmatige zitplaats en over
voetsteunen.
Zoals gezegd: eindelijk een
bromfietsregeling. Evenwel géén
regeling, waarover alle betrokke
nen juichen. Het betekent, dat de
800.000 bromfietsen, die nu aan
het verkeer deelnemen, over vier
en een half jaar verdwenen moe
ten zijn. Het Tijdschrift voor Ver
keerstechniek trekt hiertegen in
het zojuist verschenen Augusttus-
nummer nogal ongezouten van
leer.
Op z'n zachtst gezegd, zo kan mep,
lezen, is dit merkwaardig. Immers,
van deze 800.000 bromfietsen zul
len er over vier en een half jaar
zeker 100.000 a 200.000 echte rij
wielen met hulpmotor de slijtagë-
slag hebben overleefd, omdat zij
niet zijn opgevoerd, door kalme
heden werden bereden, bijvoor
beeld alleen tijdens de week-ends
Worden gebruikt en door de eige
naars werden vertroeteld. Men kan
d-an ook beter spreken van: soci-
aal-economisch aanvaardbaar. Het
blad wijt deze onrechtvaardigheid
"in het feit, dat de overheid aan
de ontwikkeling van de bromfiets
in de richting van het motorrij
wiel in de achter ons liggende
li-en jaren niet éérder een halt
heeft toegeroepen. Och, beter laat
dan nóóit. Laat ons blij zijn dat
de ambtelijke molens niet nog
later zijn gaan malen.
Een van de grote winstpunten in
de nieuwe voorschriften is het ver
bod van scherpe uitstekende delen
aa" voertuigen, welke onnodig zijn
en ingeval van botsing en aanrijding
Verwondingen kunnen veroorzaken.
Zwitserland kende deze bepa-
ng al een jaar, maar daar is men
wper het algemeen veel vlotter.
Zo dient in dat land de automobi
list, die een bril draagt, in zijn
Wagen altijd een reservebril mee
ie voeren. Een zeer verstandige
Waatregel. Doch ter zake. Waar
hgt de grens tussen hetgeen op het
Gebied van de uitsteekselswel
niet geoorloofd is? Mogen de
ernpen voorzien zijn van de be-
jcende zonneklepjes, die als sier-
lVke messen hoor de wagen uit
steken? Deze klepjes zijn func-
'O'ieet, Mogen op de voorspat-
orden achteruitkijkspiegeltjes
,p°rden meegevoerd, die „geschep-
e voet gangers ernstig kunnen
erwonden? Achteruitkijkspiegel
tjes zijn functioneel. De speren
op de motorkappen moeten ver
dwijnendat staat vast. Doch wat
te denken van de sierlijke imitatie
spaakwielen, die van het wiel af
staan en als draaiende zeisen kun
nen werken'. Voorlopig zijn het
nog allemaal vragen. Duidelijke
richtlijnen zijn nog niet uitgege
ven. Na 1 januari 1959, wanneer
deze bepaling van kracht zal wor
den, zal het aan de politie zijn te
oordelen. De moeilijkheid is ech
ter, dat men geen opsomming kan
geven van alle mogelijkheden.
Scherpe kantjes, die bijvoorbeeld
door de Rotterdamse politie nog
juist als geoorloofd worden beoor
deeld, kunnen in Amsterdam wor
den verboden. Wellicht zal straks
dan ook in alle twijfelgevallen
en dat kunnen er heel wat zijn
moeten worden gewacht op een
uitspraak van de Hoge Raad. In
tussen zal de rijksdienst voor het
wegverkeer nadere richtlijnen
vaststellen voor een typekeuring
van nieuwe auto's, motorrijwielen
en scooters. Het is echter voor
iedereen aanbevelenswaardig zelf
na te gaan, of het voertuig dat
men bezit uitsteeksels bezit, die
gevaar zouden kunnen opleveren
en in twijfelgevallen de uitsteek
sels te verwijderen. Dat is voor
alle weggebruikers het veiligste.
Daar hebben we hem, de achteruitrijder, die zich, als van rechts komend,
tot dusver kon beroepen op het voorrangsrecht, maar aan wie thans dit
privilegie is ontnomen. De volkswagen rijdt achteruit, komt van rechts,
maar, let wel, de bu s heeft voorrang.
Deze Volkswagen wil links-af slaan om het parkeerterrein op te rijden.
De chauffeur sorteert vóór, steekt zyn pijl uit en zivenkt naar links.
De juiste manoeuvre
Néén. Volgens het jongste arrest iian de Hoge Raad dient de chauffeur
zijn wagen geheel rechts van de weg op te stellen, te wachten tot de
weg vrij is en daarna de inrit in te rijden. Voorsorteren is dus niet
toegestaan. De auto op de onderste foto handelt juist.
Vijf en een half jaar geleden be
sliste de Hoge Raad der Nederland
den dat de automobilist, die achter
uitrijdend een kruispunt naderde,
gelijk had wanneer hij, als van
rechts komend, het voorrangsrecht
opeiste. Thans is deze uitspraak on
gedaan gemaakt. De wetgever heeft
ons inziens terecht de achter
uitrijder de voorrang ontnomen. Bo
vendien is het nooit fatsoenlijk ach
teruit naar een kruising te rijden.
Per 1 januari 1961 zullen de sirenes
voor politie- en ziekenwagens wor
den vervangen door hoorns. De po
litie krijgt een tweetonige hoorn, de
ziekenwagen een drietonige. Voorts
mogen politie en .brandweer door de
rode stoplichten rijden. Was het tot
dusverre zo, dat militaire colonnes,
d;ie, in beweging gekomen bij groen
licht, tijdens het passeren van het
kruispunt het rode licht zagen ver
schijnen, mochten doorrijden, thans
is dit privilegie ook van kracht voor
B.B.-colonnes.
Het is bekend, dat militaire co
lonnes aan bepaalde voorschriften
moeten voldoen: zo moeten begin
en einde duidelijk zijn aangege
ven. Het is nu maar te hopen dat
voor B.B .-colonnes (hoe te her
kennen?) nu maar dezelfde voor
schriften worden uitgevaardigd.
Elke uitzondering op de stopregel
van het groene licht verzwakt het
vertrouwen in de veiligheid van
het groene licht. Maar schoolklas-
jes moeten gelukkig nog stoppen.
Bij beweegbare bruggen mag in de
toekomst een rood licht of knipper
licht worden gebruikt. Het betekent
definitief: stop, juist als dat al
jarenlang gebruikelijk is bij spoor-
wegovergangen. Waarom men eerst
zo laat met deze toestemming over
de brug komt, is niet bekend.
Aan de merkwaardige toestand, dat
een automobilist, wilde hij in een
scootmobiel gaan rijden, een rijbe
wijs voor een motorfiets diende te
bezitten, is een einde gemaakt. Zijn
rijbewijs geeft hem thans ook het
recht een scootmobiel te besturen.
Htjt scööterrijbewijs (A) geeft het
zelfde voorrecht, indien de scoot
mobiel drie wielen bezit of twee van
de vier wielen zo dicht bij elkaar
staan (een bandbreedte) dat zij als
een wiel gerekend kunnen worden.
Het bekende lijstje van plaatsen
waar het verboden is te „wachten"
is met één uitgebreid, namelijk de
invoeg- en uitrijstroken bij aanslui
ting van wegen. Terecht.
Wie bij nacht is gedwongen op de
rijweg stil te staan en niet beschikt
over een deugdelijke achterverlich
ting, dient het achteropkomende
verkeer te waarschuwen door dertig
meter achter het voertuig (of op
legger) een rode reflector te plaat
sen. Terecht.
En dit zijn dan wel zo ongeveer de
voornaamste punten uit het verjong
de verkeersreglement. Rest ons te
vermelden dat, volgens informaties
van de K.N.A.C., er voor het einde
van het jaar een wijziging van het
radiostoringsreglement te wachten
staat, waarin zal worden bepaald dat
twaalf maanden na afkondiging alle
motorrijtuigen en bromfietsen zullen
moeten zijn voorzien van ontstoor-
ders. (Een weinig kostbare voorzie
ning, bestaande uit weerstandsbou
gies en weerstandskabels, die het
leven van tienduizenden radioluiste
raars en (vooral) t.v.-kijkers onge
twijfeld zal veraangenamen). In
Frankrijk. Duitsland en Engeland is
motorontstoring al geruime tijd ver
plicht.
En dan mogen wij, na al deze
nieuwigheden in onze ,,verkeers-
huishouding"tenslotte nog even
wijzen op een recente uitspraak
va,n de Hoge Raad, waarin wordt
gezegd, dat voorsorteren, tenein
de een links gelegen inrit in te
rijden, niet geoorloofd is. De auto
mobilist, die een links van de weg
gelegen inrit wil bereiken, dient
zich dus uiterst rechts van de weg
op te stellen en te wachten tot de
kust veilig is, om daarna de weg
over te steken. Een belangrijke
uitspraak, daar velen, denkend
volgens een gewoonterecht te
handelen, jaar-in jaar-uit, het
middenpad verkozen.
