Goeree-Overflakkee
is een achter
gebleven gebied
„Af en toe vraag je je af of
je er nog wel bij hoor A
Het
belang van
West-Europa
ol ie voor
■i
Mensen beseffen, dat zij het
zelf zullen moeten opknappen
PRISMA
Aanvoer van olie in voldoende hoeveel
heden zal blijven doorgaan
Spoorwegongeluk
in de Eiffel
Gemeentesecretaris
geschorst
Neef (in geldgebrek)
doodde bejaarde tante
munt
Venlose vrouwen
hadden huis vol gestolen
goederen
ii-fm
DONDERDAG 25 SEPTEMBER 1958
PAGINA 7
GOEREE-OVERFLAKKEE. september.
(Van onze speciale verslaggever)
DE MANNETJES ZATEN, wat zielig-verloren te
dommelen op een hekje.
Zij spraken niet met elkaar, keken slechts naar
wat oude dozen, die traag voortdobberden op het
stille water van het grachtje.
Het flauwe schijnsel van de herfstzon tekende
bleke lijnen op de hobbelige keien. De mannetjes
keken en zwegen.
Zij keken en zwegen, stil, zoals zij altijd stil zijn.
Stil, omdat alles om hen heen, hun hele leven,
stil is geweest.
De mannetjes zaten op een hekje in Goedereede,
maar het had ook een hekje kunnen zijn in Nieuwe
Tonge, in Den Bommel, in Ooltgensplaat of in Stel
lendam. Want overal op het eiland Goeree-Over-
flakkee treft men die zelfde stilte aan. Een stilte,
dié een rustzoekende, moegewerkte vreemdeling
wellicht weldadig aandoet. Maar een stilte, die
voor de eilandbewoners zelf, een synoniem is van
eindeloze verveling.
Want men verveelt zich op het eiland; een dode
lijke verveling drukt zwaar, verpletterend op Stel
lendam, op Oude Tonge, op Achthuizen.... Het
zijn de ouderen, die het minst getroffen worden
door deze ledigheid, die nog altijd „des duivels
oorkussenis. De alleroudsten wel te verstaan: zij
zouden aan niets anders meer kunnen wennen.
Maar de jongeren houden het niet langer vol onder
de drukkende deken van de slaperige verveling.
Zij zijn het, die deze deken van zich af willen
gooien. Zij willen léven, zoals het jonge mensen
past
Maar daarvoor krijgen zij op het geïsoleerde
eiland geen kans.
Goeree-Overflakkee is werkelijk in de volste
betekenis van het woord een „achtergebleven ge
bied"
Afgesloten
Er ivordt wat gedaan
Uit het moeras
Drieduizend katholieken
Gezonde ontspanning
„De overkant
DE GRACHT
AUTOPED DREEF IN
Zesjarig jongetje verdronken
Om twee rijksdaalders
I
Er bestaat praktisch geen enkele ont
spanningsmogelijkheid op het eiland
Alleen de vele cafes bieden
een bepaalde mogelijkheid tot enige
verstrooiing....
heel goed horloge*
REDE VAN JHR. MR. J. H.
COUDON
Kernenergie geen panacee
Van knakworstjes tot
radiotoestellen toe
leïsoleerd eiland drukt de
verveling als dodelijke last
Wij hoorden het van drie jonge meis
jes uit Stellendam: twee zijn verkoop
ster, werken in Middelharnis, een is op
de mulo, ook in Middelharnis.
„Het is hier verschrikkelijk. Er is
niets te beleven. Het enige, dat je hier
kunt doen, is werken en 's avonds thuis
zitten. Er is praktisch geen ontspan
ningsmogelijkheid. Ja, als het goed
weer is, kun je een eindje gaan wan
delen, maar daar gaat ook vlug de aar
digheid van af. Och ja, we gaan natuur
lijk wel eens uit, maar dan moeten we
naar „de overkant". Eerst met de bus
naar Middelharnis, dan met de pont
overvaren naar Hellevoetsluis en dan
met het trammetje naar Rotterdam.
Een lange en dure reis. Maar af en toe
wil je er uit dan houd je het niet lan
ger vol hier. Maar als je terugbent,
valt de verveling je weer eens zo zwaar
op het lijf. Dan is er de eerste weken
weer helemaal niets.."
Wij hoorden het van een jonge land
arbeider (28) uit Goedereede:
,,'s Zomers heb ik geen tijd om er
gens anders aante denken dan aan
Werken. Van 's morgens 5 tot 's avonds
9 uur ben ik bezig op het land. Als je
dan thuiskomt «verlang je alleen maar
naar je bed. Maar in de winter is het
anders: dan valt er op het land niets
te doen. Dan lopen wij soms maanden
lang in de W.W. Weinig verdiensten
dus, maar dat is nog niet eens het erg
ste. Het ergste is, dat je dan met die
eindeloze zee vrije tijd geen raad weet.
Want er is hier niets te doen. De mees
te mensen zoeken dan hun heil in een
café of liggen hele dagen op bed. Ons
leven in de winter is een leven van
drinken, slapen en eten. Tot je dood
ziek en misselijk van jezelf wordt..
Maar wat moet je beginnen? Er is hier
niets te doen"
En toen kwam de klacht:
„Ze denken aan de overkant: „laat
die lui maar". Als ze dat tenminste nog
denkenMaar gedaan wordt er voor
ons niets. We zitten volkomen afgeslo
ten van de wereld, niemand trekt zich
lets van ons aan. Af en toe vraag je je
werkelijk af, of je er nog wel bij hoort".
Zo denken en spreken de jongeren.
De ouderen, gewend aan het leven
van de altijd durende stilte, denken er
niet zo over. Voor hen is de vrijetijds
besteding geen probleem. Met het con
servatisme, hun ras eigen, maken zij
zich niet druk over de leegheid van hun
leven. Maar zjj zien niet in, dat de- jon
gere generatie anders wil, anders moét.
„Mijn vader heeft water uit de pomp
gedronken; ik drink water uit de pomp,
waarom zou jij geen water uit de pomp
drinken?"
De jonge generatie redeneert niet te
gen deze opvatting. Zij wil dolgraag
anders, maar zij kan niet. Zij durft
ook niet goed. Want jarenlange isole
ring, conservatisme, het stug vasthou
den aan begrippen van een lang ver
vlogen periode, hebben niet nagelaten,
een stempel te drukken op de jongeren.
Er is moed voor nodig, om 'zelfstandig,
zonder hulp van anderen, je los te
scheuren van een dergelijke levensin
stelling. En velen ontbreekt die moed,
omdat zij beseffen, dat er toch geen
steun van „de overkant" komt. De
overkant, dat is dan volgens het begrip
van de eilanders, de rest van Neder
land.
Een Nederland, dat zich maar heel,
heel matig interesseert voor Goeree-
Overflakkee.
Het achtergebleven gebied.
Enkele eilandbewoners hebben be
seft, dat, wil er zich iets ten goede ke
ren zjj het zelf zullen moeten opknap
pen. Maar het is niet zo eenvoudig, om
dit aan de totale bevolking duidelijk te
maken. Want er is toch altijd die grote
groep, vasgeroest in eeuwenoude prin
cipes, die niets van „moderne fratsen"
wil weten, die het liefst op zichzelf
bljjft
Maar voor dat andere deel, voorna
melijk de jongere mensen, wil men wel
iets gaan doen. En die „men" is dan
de Federatie van Verenigingsraden
Goeree-Overflakkee, het „iets" omvat
een interessant programma, om het
verenigingsleven en daarmee het
publiek te activeren en te stimuleren.
Deze Federatie is een overkoepelen
de organisatie van de plaatselijke ver
enigingsraden. In bijna alle gemeen
ten van het eiland bestaat een derge
lijke raad, waarin vertegenwoordigers
van de diverse verenigingen zitting heb
ben. Verschillende soorten verenigingen
zijn in deze raden ondergebracht: de
voetbalvereniging zo goed als de gym
club, de fanfaré zo goed als het zang
koor. De taak van deze raden? Het be
hartigen van eigen en gemeenschappe
lijke belangen in de breedste zin van
het woord. Sinds enkele jaren werken
deze raden, met wisselend succes. Nu
heeft men grote plannen ontwikkeld:
de voorzitter van de Federatie, burge
meester Van Hofwegen van Nieuwe
Tonge, heeft hierover het een en ander
uit de doeken gedaan: op de scholen
moet meer en betere aandacht worden
m
Wi
besteed aan het muziek- en zangonder-
richt Om hierover goede voorlichting
te krijgen komt op 28 oktober a.s. het
Delfts Madrigaal Koor onder leiding
van Pierre van Hauwe haar het eiland
voor het geven van een concert met
toelichting. Men probeert de jeugd „te
grijpen" door buiten het verenigings
leven om spelmogelijkheden te cre-
eren: handenarbeidclubs, clubs voor
bespelers van de blokfluit. De leesbi
bliotheken vaak met verouderde lec-
tuut zullen kansen krijgen, zich van
nieuw en goed „materiaal" te voorzien.
Er zullen tentoonstellingen worden ge
houden van huisvlijtprodukten, waaraan
plaatselijke „wedstrijden" zullen voor
afgaan. De sport zal men in betere ba
nen proberen te leiden, o.a. doo-r het
invoeren van een medische sportkeu
ring voor alle sportbeoefenaren. Het
amateurtoneel zal voorlichting krijgen
van vakmensen, hoe er wel en hoe er
niet moet worden gespeeld, hoe er ge
regisseerd moet worden, wat men moet
verstaan onder een decor. In samen
werking met de A.N.W.B. zal er» voor
lichting worden gegeven over vakantie
besteding (kamperen).
Een greep uit een omvangrijk pro
gramma, waarmee men de mensen
hoopt te boeien.
„Maar het zal niet eenvoudig zjjn",
zucht burgemeester Van Hofwegen.
„Er is een groot gebrek aan kader. De
moeilijkheid hier op het eiland is dat
er volgens de een of andere merk
waardige fatsoensnorm bijna nie
mand boven de dertig zich actief met
het verenigingsleven wil bezighouden.
Als je eenmaal dertig bent, zo rede
neert men, past het niet, zich met dit
soort activiteiten bezig te houden".
Conservatisme.
Maar men wil het proberen, omdat
het moét.
„Een belangrijk deel van onze bevol
king wil vooruit. Wil weggetrokken
worden uit het moeras van de verve
ling. Men accepteert het eenvoudig niet
te behoren tot een achtergebleven ge
bied. Maar het zal langzaam, heel lang
zaam gaan, als wij geen medewerking
krijgen. Een bevolking, die veertig
jaar is achtergebleven, vijzel je niet zo
snel omhoog.."
Goeree-Overflakkee is een probleem
gebied.
Problemen óók in de kleine, katho
lieke gemeenschap, die „Achthuizen"
heet.
Vijftienhonderd mensen wonen er in
dit kleine plaatsje, dat geen zelfstandi-j
ge gemeente is, maar in twee delen isi
gesplitst tussen Den Bommel en Ooit-»
Stil en zwijgzaam zitten de mannen
van Goedereede op een hekjestil,
zoals hun hele leven al is geweest en
zoals het ook ahijd stil zal blijven...
gensplaat. Hier in Achthuizen, woont
de helft van het aantal katholieken van
Goeree-Overflakkee. Drieduizend ka
tholieken, op een totale bevolking van
35000 zielen, voor het merendeel her
vormd.
Een minderheid
Wat dat betekent is pater J. A. Ber
kers A.A. die nu sinds een jaar de
assistent van pastoor Mulder van Acht
huizen is, bepaald wel duidelijk gewor
den.
„Van medewerking, op welk gebied
dan ook, is praktisch geen sprake. Al
les moeten we zelf doen. Goed, we heb
ben, met ontzettend veel krachtsinspan
ning, hier een verenigingsleven op de
been weten te brengen. VVe hebben een
K.A.B., L.T.B., K.A.V., K.A.J., een
gidsenbeweging, een voetbalclub en een
toneelclub. Dat klinkt zo wel aardig,
maar vraag niet, hoe we de zaak
draaiend moeten houden. Een vrflwel
geïsoleerde groep op een geïsoleerd
eiland
Pater Berkers is er van overtuigd,
dat de mensen zelf dolgraag vooruit
willen, „maar hoe krijgen we dat ge
daan als we aan ons zelf worden over
gelaten?"
Er is nu voor de jongeren een winter-
programma in elkaar gezet: er komen'
twee dansavonden met echte jazz
bands er komt een toneelvoorstel-1
ling, een cabaret-avond en een film
vertoning. Dan is de koek alweer op.
Maar pater Berkers is al dolgelukkig,
dat hij dit voor elkaar heeft weten te
boksen.
Vijf avonden voor een bevolking, die
in het1 komende winterseizoen maan
denlang geen werk heeft. En buiten die
vijf avonden voor de jonge mensen
is er niets in Achthuizen.
Totaal niets
Maar door radio en televisie weet
men op Goeree-Overflakkee wat er „in
de rest van Nederland" te koop is.
Men wil onder het knellende juk van
de verveling uit. Mondaine ontspan-
ning, zoals de grote steden die
kennen, ooh, daaraan is weinig be- i
hoefte. Men beseft, dat Goeree-Over-i
flakkee tot het platteland behoort en
daarmee heeft men wel vrede. Maar
er moet een mogelijkheid bestaan, om
een gezonde ontspanning en ontwikke
ling op te bouwen.
Daarnaar wordt nu op het eiland ge
streefd.
Maar men heeft ingezien, dat men1
het zélf, zonder hulp van „de over-
kant" zal moeten doen. Want die over
kant interesseert het niet, wat op dit
ver afgelegen, ontzettend moeilijk te
bereiken eiland gebeurt.
Maar het zou „die overkant", die
de mond vol heeft van hulp aan onder-
ontwikkelde gebieden wél moeten i
interesseren. Hij zou het niet moeten j
dulden dat een deel van Zuid-Holland
in ontwikkeling veertig jaar is achter- I
gebleven. Maar „de overkant" gelooft
het wel
Goeree-Overflakkee zal zichzelf moe- I
ten redden.
Vooral voor de jonge mensen, die nu Gisteren bracht de Nederlandse ambas-
in het grauwe, ellendige slop van een sadeur in Engeland een vriendschappe
mateloze verveling verloren dreigen te
lopen
Goeree-Overflakkee is een probleem
gebied
lijk bezoek aan het Engelse ministerie
van Buitenlandse Zaken. Of de even
tuele wapenleveranties aan Indonesië
tijdens dit gesprek aan de orde zijn ge
weest vermeldde het communiqué niet.
Bij een onderzoek, dat door een raads
commissie is ingesteld, is vastgesteld
dat de gemeentesecretaris van Moer-
kapelle, de heer J. van de H„ door claim
stelling op particuliere grond zijn eigen
belangen heeft doen gelden bij ,de ont
wikkeling van uitbreidingsplannen in de
gemeente. Van deze plannen was dp sec
retaris uit hoofde van zijn functie op de
hoogte.
De gemeenteraad van Moerkapelle heeft
naar aanleiding van het rapport van deze
raadscommissie besloten een nieuwe com
missie in te stellen, waarin functionaris
sen van andere gemeenten zitting zullen
hebben; deze commissie zal rapport uit
moeten brengen over de vraag welke
maatregelen tegen de heer J. C. van de H.
dienen te worden genomen. De raad heeft
tevens het besluit genomen om in afwach
ting van het rapport de heer Van de H.
onmiddellijk als_ secretaris te schorsen.
Gistermiddag geraakte het 6-jarig zoon
tje Dirk, van de familie E. te Bolsward,
in het vrij diepe water van de stadsgracht.
Aanvankelijk werd dit door niemand op
gemerkt. Toen men echter zijn autoped
drijvende vond, begaven een. paar man
nen zich onmiddellijk te water. Een van
hen, de .dierenarts F. van der Veen,
slaagde er in het knaapje boven water
te halen. Het kind was toen echter reeds
dood.
(Van onze correspondent)
De 24-jarige Haagse expeditieknecht J.
M. is in de avond van 23 januari j.l. naar
Twijzelerheide bij Buitenpost gegaan, om
daar wegens de financiële moeilijkheden
Waarin Hij verkeerde, geld los te krijgen
bij zijn tante, de 69-jarige weduwe B. V.-
M. Hij zag er kans een portemonnee weg
te nemen met twee rijksdaalders en v-.«j
kleingeld, maar zijn tante merkte de dief
stal en toen zij om hulp begon te roepen,
heeft hij haar de keel dichtgeknepen, met
het gevolg dat de vrouw stierf. Om zelf
moord te suggereren heeft hij haar lijk
in het achterhuis aan een koord opge
hangen, maar de politie heeft toch de
juiste toedracht ontdekt.
Gisteren stond de dader voor de Leeu
warder rechtbank terecht. De officier
van justitie, mr. M. H. Gelinck, eiste een
gevangenisstraf van drie jaar met aftrek
van acht maanden voorarrest en terbe
schikkingstelling van de regering. Hij
hield bij deze eis rekening met de ongeluk
kige jeugd van Verdachte, die in het psy
chiatrische rapport van dr. J. van der
Burg uit Franeker sterk verminderd toe
rekeningsvatbaar werd verklaard.
Si»
- *y.
„Er is hier niets te beleven" veroor
delen de drie jonge meisjes hi ft dorp
Stellendam. „Maar wij zouden zo
dolgraag willen, dat het anders was.
Ons leven bestaat uit werken en
voor de rest.... thuiszitten".
Jhr, mr. J. H. Loudon, president-direc
teur van de Kon. Ned. Petroleum Mij,,
sprak op de jaarvergadering van het
Verbond van Nederlandsche Werkgevers
een rede uit over het thema „Het be
long van Olie voor West-Europa Nu
an in de toekomst". Er bestaat een be
grijpelijk verlangen te weten hoe groot
is onze onafhankelijkheid van olie in de
toekomst? en tevens in hoeverre kun
nen wij er in dit werelddeel zeker van
zijn dat de olieaanvoeren zullen blijven
doorgaan? Op beide vragen ging de heer
Loudon uitvoerig in.
De Energie-Commissie van de O.E.E.S.
verwacht blijkens haar in 1956 versche
nen rapport dat do vraag naar energie
in West-Europa gedurende de eerstvol
gende vijftien tot twintig jaar met onge
veer 2% pet per jaar zal toenemen. Naar
mijn mening zou deze schatting wel eens
wat voorzichtig kunnen blijken, aldus
spreker. Steenkool voorziet tegenwoordig
in ruim twee derde van de totale ener
giebehoefte van West-Europa, terwijl olie
en aardgas ongeveer een vijfde deel leve
ren en elektriciteit uit waterkracht de
rest vormt met ongeveer een tiende. De
toekomst zal dit beeld ingrijpend wijzi
gen.
Tegen 1975 zal de totale energiebehoef
te met de helft zijn toegenomen. De door
steenkool geleverde bijdrage zal echter
zijn gedaald van 70 tot 50 pet. Het aan
deel van elektriciteit uit waterkracht zal
ongeveer gelijk zijn gebleven en kern
energie is een nieuwe bron die ongeveer
7 pet zal bijdragen. Hieruit volgt dat in
het grootste gedeelte van de stijging der
behoefte zal moeten worden voorzien
door olie. De heer Loudon verklaarde
niet te geloven dat dit door de Energie-
Commissie van de O.E.E.S. in 1956 gege
ven beeld ingrijpend kan worden gewij
zigd.
De kolenprodukt.ie ziet zich geleidelijk
geplaatst tegenover praktische en econo
mische beperkingen in haar vermogen
om de produktie te vergróten. Bij elek
triciteit zijn er evenals bij de steenkool
natuurlijke, technische en economische
grenzen aan de opvoering van de pro
duktie.
Ofschoon er verschillende malen groot
se plannen z(jn ontworpen, l(jkt het ten
slotte toch niet waarschijnlijk, dat kern
energie tegen 1975 aanmerkelijk meer tot
de energievoorziening van West-Europa
zal bijdragen dan de door de Energie-
Commissie van de O.E.E.S. geschatte 7
pet. Zelfs wanneer dit cijfer mocht stij
gen tot 10 pet, dan zon het wel een
merkbaar doch nog geenszins opzienba
rend aandeel in de energiemarkt beteke
nen.
Deze energie zal betrekkelijk kostbaar
zijn, tenzij ze wordt geleverd door Instal
laties die vrijwel continu in bedrijf zijn.
De prijs voor kernenergie wordt meer
bepaald door da kaotataluMggtren dan
door bedMM, positie verkeert
ven voor de bouw van bestaande en ont
worpen atoomkrachtinstallaties zijn thans
per energie-eenheid ongeveer»twee- tot
driemaal zo hoog als die van conventio-
nele installaties die met kolen of olie
worden gestookt.
Men dient ook te bedenken, dat atoom
kracht, evenals waterkracht, althans voor
zover wij kunnen voorzien, voornamelijk
een methode is om elektriciteit op te
wekken. Ofschoon elektriciteit een grote
verscheidenheid van toepassingsmogelijk
heden biedt, blijven er vele doeleinden
over waarvoor andere vormen van be
weegkracht vereist zijn. Evenzo kan
atoomkracht weinig bijdragen om de
vraag te verlichten naar brandstoffen
voor transportdoeleinden.
Volgens de z,g. ..fifty-fifty" overeen
komsten delen de regeringen van de pro
ducerende landen en de maatschappijen
die aldaar werken, geleidelijk in de net
to-baten die voortvloeien uit de in deze
landen verrichte werkzaamheden. Zij zijn
volgens de beer Loudon uitermate fair
en redelijk.
Het belangrijke punt dat de olie-pro
ducerende landen niet uit het oog moe
ten verliezen, is dat de uiteindelijke to
tale kostprijs van de olie zodanig moet
z<jn, dat deze concurrerend blijft, zowel
t.a.v. het handhaven van een regelma
tige afzet op de werldmarkt als voor het
aantrekken van kapitaal voor de zeer
grote investeringen die voor dc olie-op
sporing en de verdere ontwikkeling no
dig zijn.
Het zou onjuist zfjn te veronderstellen
dat men met een afwijking van het een
maal vastgestelde schema zeer ver kan
gaan zonder dat dit een nadelige invloed
zal hebben op de kosten van de werk
zaamheden in het betrokken land en der
halve op het concurrentievermogen van
de daar gewonnen olie op de wereld
markt. Elke verhoging in de koster van
de olie zal het lastiger maken er een af
zetgebied voor te vinden. Evenzo zal het
voor een maatschappij die 'in een minder
current, moeilijker zijn haar installaties
en afzetgebieden tot ontwikkeling te
brengen.
In hoeverre kunnen w(j er zeker van
ztin dat de olie-aanvoer zal blijven door
gaan? Er is nu voldoende aardolie be
schikbaar en er is weinig twijfel aan dat
dit ook in de toekomst zo zal blijven. Het
is waarschijnlijk dat op grond van de
naar verhouding lage produktiekosten
een aanzienlijk deel van deze invoer uit
het Midden-Oosten zal worden betrok
ken, tenzjj de omstandigheden zouden
verslechteren in een r_:ate die mij on
waarschijnlijk voorkomt.
Maar er worden in een zeer groot aan
tal landen van de wereld opsporings
werkzaamheden verricht. Met de geolo
gische en technische kennis die ons te
genwoordig ten dienste staat, zou het
met reëel zijn te verwachten dat, gecon
centreerd in een beperkt gebied, reserves
zullen worden aangetroffen zo groot- als
die in het Midden-Oosten. Toch geloven
wij dat belangrijke ontdekkingen zullen
worden gedaan die het ons mogelijk zul
len maken aardolie in vele nieuwe pro-
duktiegebieden te winnen. Dit zal er toe
bijdragen, aan de groeiende energiebe
hoefte te voldoen. Met-betrekking tot de
olie uit het Midden-Oosten is het van
belang te bedenken, dat de verschillende
olie-producerende landen aldaar zeer af
hankelijk zijn van hun inkomsten uitraard-
olie. In kan daarom niet geloven dat wij
ooit tegenover het feit zullen komen te
staan dat de olie uit het Midden-Oosten
ons voor 100 zou zijn ontzegd, tenzij er
zich daar een internationale politieke
catastrofe zou voltrekken.
Mjjn antwoord op de tweede vraag is
dan ook, dat, voor zover er iets zeker
kan zyn in deze onzekere wereld, de aan
voer van olie in voldoende hoeveelheden
zal blyven doorgaan. Ik geloof dan ook,
dat aardolie, voorzover wjj in de toe
komst kunnen zien, in toenemende mate
Zes personen werden gedood, toen
woensdagochtend een personentrein
bij JJrft in de Eiffel, op een alleen-
rijdende locomotief liep. De locomo.
tief werd uit de rails geslingerd en
twee wagons van de personentrein
werden versplinterd.
Nadat een winkelier te Blerick aan
gifte had gedaan van de diefstal van
enige levensmiddelen en het signalement
van enkele koopster® had beschreven, is
de Venlose politie op het spoor gekomen
van een opzienbarende reeks winkeldief
stallen In verband daarmede zijn twee
vrouwen, de 26-jarige M. T G. en de 38-
jarige A. E.—P. aangehouden, die reeds
een jaar lang haar slag hebben geslagen
te Venlo. Blerick, Tegelen, Roermond en
Eindhoven Bij huizoeking werden goe
deren ter waarde van 2.30q in beslag
genomen. Het waren artikelen van de
meest uiteenlopende aard. zoals blikjes
v.ees.^ vis en knakworst, flessen wijn,
kristallen kandelaars, schemerlampjes,
elektrische strijkijzers, bij elk van de
vrouwen een gaskomfoor, elektrische
klokken, onderkleding. lappen stof. tafel
kleden vloermatten regenmantels, ny-
lonKousen, een elektrisch scheer apparaat
®n zeif« enkele schilderijtjes met de af-
zowel een concurrerende vorm van ener- heel ding van heiligen
gie voor de industriële expansie van West
Europa kan, moet en zal zyn als ook een
waardevol uitvoerartikel voor de vele
olie-producerende landen. Voor deze lan
den is olie van even vitaal belang ais
voor West-Europa en de vrije wereld, al-
dan een con- dus jhr. Loudon.
De twee vrouwen opereerden nu eens
samen, dan weer alleen. Toen een van
haar een elektrisch scheerapparaat had
weten te bemachtigen, rustte de andere
niet voordat ook zij hierin was geslaagd.
an al de in beslag genomen goede
ren was, slechts in twee gevallen aan
gifte gedaan. Het betrof hier twee draag
bare radiotoestellen.
