m
NOORDPOOL
INTERNATIONALE STRIJD
OM EEN KIND
Wat is het beroep
van deze lezeres
A
de
Bijtsen?... Pr c b t b ij t s Ceta-Bever!
Tussen hemel
en aarde
Het gruwelijke ijs van de
Grote familieprijsvraag
in vier series
met prachtige prijzen
Iedereen kan meedoen!
Kath. Econ. Hogeschool
Regeringstoestemming voor
bouw van hoofdgebouw
Hondewonder in Moskou
De zaak M. E. Boll voor het Intem. Hof
van Justitie
Kikvorsmannen zoeken
vermiste broertjes
Leiden zet spoor en bus
in de knel
Mosselvoorraad op
Wadden valt tegen
iêèSêèsëêêësëéxè
VB
VRIJDAG 26 SEPTEMBER 1958
PAGINA 4
IN NEDERLAND OPGE
LEGDE SCHEEPSTONNAGE
Lichte stijging in augustus
BOERDERIJBRAND IN
ALPHEN AAN DEN RIJN
Door „assistentflats"
MAASTRICHTENAAR DOOR
ELEKTRISCHE STROOM
GEDOOD
METAALAFVAL GESTOLEN
MARINIERS-SERGEANT
PLEEGDE VERDUISTERING
AUDIëNTIES
GOUDEN KLOOSTERFEEST
PATER JUSTINUS KAP.
door OTTO LUDWIG
I
21. Zwijgend kijken Tyson £n de bemanningsleden op bet
ijs naar het schip. Als een schim lost het op in de nacht
en verdwijnt in de duisternis. De laatste schok heeft de Po
laris bevrijd.. Snel, stuurloos en onregelmatig zwalkend is
de boot verdwenen, richting Zuid-Oost. Maar een schip zon
der roer is als een invalide.. Zal de Polaris ver komen? Is ze
eigenlijk niet allang gestrand en vergaan?
22. Plotseling springt Tyson naar voren en schreeuwt het
schip na.. Een doodse stilte geeft antwoord. Tot overmaat
van ramp dwarrelen er sneeuwvlokken naar beneden. Al
gauw kunnen ze geen hand voor de ogen meer zien. In deze
nacht is het onbegonnen werk om nog langer naar hun schip
te zoeken. Enorme ijsgevaarten tuimelen uit duizelingwekken
de hoogten op de vlakte enenkele mannen worden verplet
terd. Dan pas beseft Tyson de omvang van de catastrofe: Het
schip is uitgerekend de laatste zomerdag afgedreven. Morgen
zal er geen licht meer zijn. De zon zal niet meer boven de kim
komen. Zij zijn de gevangenen van de poolnacht.
23. Verwilderd kijkt Tyson om zich heen, totdat zijn ogen
die van Hannah, een Eskimo-vrouw ontmoeten. Hij kruipt
over het ijs naar haar toe en ontdekt dan, dat ze heel wat
materiaal en bagage bij zich heeft. Lachend vertelt ze, in ge
broken zinnetjes, dat Joe en Hans, ,twee andere Eskimo's een
touw om hun middelhebben gebonden en zo een ketting ge
vormd. Zo hebben ze de overal verspreide voorserpen één voor
één opgevist en teruggebracht op gevaar af, meegesleurd te
worden in het gat, dat de Polaris gevormd had. De kalme
moed van de inboorlingen steekt ook Tyson aan. Hij roept
zijn vrienden om de „ketting" nog groter te maken. Maar
een donkere massa maakt zich los van de bergwand boven
hen, rolt en sleurt de aanhollende blanken in zee
24. Een ogenblik kolkt de wanhoop in Tyson. Dan ziet hij
zijn vrienden, die zich aan kleinere ijsschotsen vastgeklampt
hebben en met de stroom afdrijven. Als door een wonder
ligt een der sloepen vlak voor hem. Hij duwt de jol naar het
water, zet af en een golf stuwt hem vanzelf in de goede rich
ting. Maar het bootje is log en komt bijna niet vooruit, bo
vendien is het zo lek als een zeef en Tyson moet zich met
een kattesprong op het ijs in veiligheid stellen. Maar daar
ligt al een tweede, grotere sloep. Tyson springt er in. Deze
keer gaat het vlugger. De stuurman pikt een halfdode en
uitgeputte matroos op, een tweede, een vierde.. Hij redt ze
allemaal en peddelt triomfantelijk terug. Maar., was het mis
schien niet beter geweest om ze te laten omkomen..? Hoe
kon Tyson ook vermoeden, dat nieuwe, verschrikkelijke avon
turen hun te wachten stonden en dat het noodlot de strijd
nbg lang niet had opgegeven..?
(Van onze Haagse redactie)
Gisterochtend ig in het Vredespaleis
voor het Internationale Hof van Justitie
een aanvang gemaakt met de behandeling
van de zaak tussen Nederland en Zweden
betreffende het voogdijschap over Maria
E. Boll. In de geheel gevulde rechtszaal
waren onder meer aanwezig de vader van
het meisje en haar voogdes mevrouw Ide-
ma-Postema. Onder de aanwezigen be
vond zich tevens mr. Jonkman, de voor
zitter van de Eerste Kamer.
Nadat het uit zeventien leden bestaan
de Hof onder voorzitterschap van de
Noorse rechtsgeleerde dr. M. Klaestad,
was binnengetreden, werden de beide
rechters ad hoc van het Hof, de Zweed
F. J. C. Sterzei en prof. M. J. Offerhaus
uit Amsterdam geïnstalleerd.
Als pleiter voor Nederland trad vervol
gens op prof. I. Kisch uit Amsterdam.
Deze zette de opvattingen van de Neder-
lands^tegering omtrent deze zaak uiteen.
Hij gaf een overzicht van de feiten, zoals
wij die publiceerden: dat het voogdijschap
over het op 7 mei 1945 geboren meisje na
de dood van haar moeder op 5 december
1953 met toestemming van de vader werd
overgedragen aan mevrouw Idema-Pos-
tema. „Deze ontheffing werpt echter geen
enkele smet op het karakter van de aan
vrager", aldus prof. Kisch.
Een pijnlijke en delicate kwestie noem
de pleiter de verdachtmakingen, die daar
na in 1954, na de dood van de moeder,
tegen de vader werden geuit. De heer Bol]
werd namelijk beschuldigd van een ern
stig zedenmisdrijf, dat hij zijn dochter zou
hebben aangedaan. „Als dit waar was, had
er een vervolging moeten zijn, een proces
en gevangenisstraf. Dit is echter niet ge
beurd. De vader is niet door een Zweed
se rechter veroordeeld. Alleen wegens het
verdacht zijn werd de zg. protective edu-
cation aan de Zweedse familie overgedra
gen. Wij begrijpen, aldus pleiter, dat de
Zweedse autoriteiten het kind willen be
schermen gedurende de periode der ver
dachtmaking. Toen deze echter niet juist
bleek te zijn, had men het kind onder ver
ontschuldiging aan de vader of aan haar
voogdes moeten teruggeven. Wat toen ge
beurd is, is even paradoxaal als wanneer
een gevangenbewaarder, nadat het bewijs
van onschuld geleverd is, tegen een ge
vangene zou zeggen, dat het zonde zou
zijn hem frisse lucht te geven en dat
daarom in zijn belang de beslissing geno
men is hem in de gevangenis te laten".
Toen bleek, dat de vader onschuldig
was, had de voogd de macht te beslissen,
waar het kind zou blijven, een recht dat
door de Conventie van 1902 betreffende
het voogdijschap gegarandeerd wordt. De
beslissing van de Zweedse rechterlijke
macht, die het kind onder „projective
education" van de Zweedse familieleden
bracht, wordt niet door deze Conventie
gedekt. Om deze reden vroeg prof. Kisch
de maatregelen van de Zweedse autori
teiten te doen beëindigen op grond van
de verplichtingen, voortvloeiende uit de
genoemde Conventie.
In de middagzitting heeft prof. Kisch
o.a. nog gesteld, dat naar zijn mening de
drie hoofdpunten van de Zweedse ar
gumentatie verworpen moeten worden,
waarna hij er nog op wees, dat zowel
het voogdijsohapsrecht van de ouder
voogd als van de door de Dordtse recht
bank aangewezen voogd gedekt worden
door de conventie.
Uitvoerig ging hij nog in op het door
hem genoemde begrip „ordre publique".
dat meestal wordt toegepast in gevallen,
dat een wet van een ander land be
schouwd wordt als in «trijd zijnde met de
wet van het eigen land. ëaar zijn mening
heeft Zweden niet bewezen, dat in dit
geval een beroep kan worden gedaan op
de „ordre publique".
Vanochtend heeft prof. Kirsch zijn be
toog voortgezet.
Volgens de door het C.B.S. samenge
stelde gegevens betreffende de opgeleg
de schee-pstonnage in Nederland, waren
op 1 september jl. 59 schepen met een
gezamenlijke inhoud van 336.100 b.r.t.
opgelegd. Dit betekende een lichte stij
ging van de opgelegde tonnage t.o.v. de
stand op .1 augustus 1958, nl. 56 schepen
met 317.100 b.r.t.
Het cijfer van 1 september jl. omvat
54 schepen voor droge lading met 287.400
b.r.t. en 5 tankers met 48.700 b.r.t. De
opgelegde tonnage voor droge lading om
vatte 19 Nederlandse schepen met 54.800
b.r.t. en 35 schepen van buitenlandse na
tionaliteit met 232.600 b.r.t.
Voor de tankers waren deze cijfers
resp. 2 schepen met 21.600 b.r.t. en 3 sche
pen met 27^100 b.r.t.
(Van onze correspondent).
Vanmorgen zijn twee kikvorsmannen,
de Haarlemse gebroeders Vos, ingescha
keld bij het zoeken naar de sinds woens
dagmiddag vermiste broertjes Tom en
Theo Verzijlbergh. De jongens zijn
woensdagmiddag bij het spelen op een
kolenschuit in het Spaarne voor het
laatst gezien. Het dreggen heeft ook gis
teren geen resultaat opgeleverd. Daarom
heeft de politie de medewerking van de
twee kikvorsmannen ingeroepen. Dezen
zijn vanmorgen in het Spaarne gaan dui
ken.
Gisteren is voor het Internationale Gerechtshof in Den Haag het proces begonnen,
dat de Nederlandse regering aanhangig heeft gemaakt tegen de regering van Zwe
den, inzake de voogdij over de 13-jarige Maria Elizabeth Boll. Foto: v.l.n.r. mevr.
Dolly Boll, tweede vrouw van de heer Hans Boll (midden) en rechts notaris Idema.
(Van onze correspondent)
Doordat vonken uit de schoorsteen van
een stookhuis waren overgewaaid is
gisteren brand ontstaan in de schuur
van de, heer A. Kranenburg aan de Land-
lustweg te Alphen aan den Rijn. De storm
wakkerde het vuur hevig aan en weldra
stond niet alleen de schuur maar ook het
nabije woonhuis in lichterlaaie. Beide
werden geheel verwoest, terwijl van de
hooiberg ook niet veel over bleefVan het
huisraad kon een gedeelte worden gered
maar twaalf kippen kwamen in de vlam
men om.
(Van onze correspondent)
Gisteren bleek op de openbare zitting
van Gedeputeerde Staten van Noord-Hol
land, dat zowel de Nederlandse Spoorwe
gen als de Noord Zuid-Hollandse Vervoer
Maatschappij ernstig bezwaar hebben te
gen de plaats, die de gemeente Leiden
heeft aangewezen voor de bouw van de
zogenaamde „assistentflats" - 105 wonin
gen westelijk van het Leidse station en te
genover het academisch ziekenhuis, waar
gezinnen van de wetenschappelijke wer
kers in het ziekenhuis gehuisvest zullen
worden.
De spoorwegen verklaarden via hun ver
tegenwoordiger, dat zij bedoelde grond no
dig hebben voor noodzakelijke uitbreiding
van het Leidse stationsemplacement. Het
feit, dat deze grond, die reeds jaren als
uitbreidingsmogelijkheid voor de spoor
wegen wordt gezien, tot nu toe geen be
stemming heeft gekregen, achtte de woord
voerder geen argument om hem nu vol te
bouwen.
De vertegenwoordiger van de N.Z.H.
V.M. vertelde, dat de garages, die deze
vervoersmaatschappij momenteel precies
naast het bouwterrein heeft, in de toe
komst een grote uitbreiding behoeven,
wanneer de tram in Leiden verdwenen
zal zijn en het autopark van de maatschap
pij met ruim veertig wagens zal toenemen.
De vertegenwoordiger van de gemeente
Leiden betoogde, dat de spoorwegen
tussen bouwterrein en spoordijk nog ruim
te genoeg overhouden voor uitbreiding en
dat de N.Z.H.V.M. elders in Leiden grond
kan krijgen voor garagebouw.
De N.Z.H.V.M. was over dit aanbod niet
geestdriftig, want wanneer het eindpunt
van haar lijnen van het stationsplein
wordt verlegd naar een punt elders in de
stad, brengt dit benzineverlies met zich.
Gedeputeerde Staten zullen schriftelijk
uitspraak doen,
Omstreeks half vijf gistermiddag is de
38-jarige vertegenwoordiger J. B. te Maas
tricht in de kelder onder de winkel, wel
ke door zijn echtgenote wordt gedreven,
door elektrische stroom gedood- De politie
stelt een onderzoek naar de oorzaak in.
(Advertentie)
"WAT U DOEN MOET:
Vermeld op een briefkaart, wat naar Uw mening
het beroep is van de lezeres, die wij hier hebben af
gebeeld. Stuur deze briefkaart voor 3 oktober a.s.
naar: Familieprijsvraag Katholieke Illustratie/Bea
trijs, Nassaulaan 51 - Haarlem.
L Prijzen in. deze seriefiets tér waarde van f 200.-,
elektrische koffiemolens, elektrische scheerappa-
raten en tientallen andere prijzen.
S. Bij meerdere goede inzendingen beslist het lot.
3. Bewaar een afschrift van Uw oplossing, want
die kanU straks nog veel meer opleveren! (o.a.
televisietoestel, bromfiets, pick-up, radio enz.)
Ik heb in mijnwerk een
witte jas aan eh het doel
vanmijnberoep is iemand
terzijde te staan, die lang
heeft gestudeerd en dia
mensen helpt. Ik vind het
mooi en afwisselend
werk alhoewel het soms
wel eens hard kan zijn.
Dit is een van de vele lezers van de Katholieke Illustratie en
Beatrijs. Vrijdag is voor hen allen een belangrijke dag. Dan komt
de man van de weekbladen, die hen méér ogen, méér levens
en....een onverwachte kijk op de wereld geeft, want de Katho
lieke Illustratie en Beatrijs zijn levende bladen, die een prachtige
afspiegeling geven van het wekelijkse gebeuren.
Daarom zijn ze in ieder gezin onmisbaar. Moderne mensen, die bij
willen blijven kiezen dan ook allemaal de Katholieke Illustratie
en Beatrijs.
De politie te Langerak heeft de 33-
jarige magazijnmeester K. T. M.. werk
zaam od een fabriek van wasmachines
aldaar, aangehouden. Dé man was cr op
betrapt, dat hij metaalafval. waarin ko-
perdelen zaten, meenam en ten eigen
bate verkocht. Vermoedelijk heeft dit on
geveer een half jaar geduurd. Het afval
verkocht hij aan een opkoper te Schoon
hoven.
De mosselexport toont nu dé „R" weer
ih de rttaand is, een "levendig beeld. Zowel
naar Frankrijk als naar België gaan be
langrijke hoeveelheden. De berichten, die
van de percelen in de Waddenzee komen,
zijn echter, wat de voorraden betreft, niet
bemoedigend.
Vele kwekers blijken minder voor
raad te hebben, dan zij redelijkerwijze
op grond van hun uitzaai hadden ge
meend te mogen verwachten. Funest was
de enige maanden geleden geconstateerde
mosselzaadval. Mosselzaad „viel" en
ging groeien op de percelen consumptie-
mosselen, waardoor deze mosselen of stik
ken, of niet meer voor de consumptie ge
schikt zijn, wegens het daarmee vermeng
de zaad.
De regering heeft in beginsel toestem
ming gegeven voor de bouw van het
hoofdgebouw van de Kath. Economische
Hogeschool te Tilburg. Dit heeft gisteroch
tend mr. M. P L. Steenberghe, president
curator v. d. Hogeschool meegedeeld. Ver
wacht wordt, dat dit jaar de onderbouw
zal kunnen worden aanbesteed. Vermoe
delijk eind dit jaar of begin volgend jaar
de bovenbouw. De kosten voor de bouw
van het eigen tehuis van de Kath. Econ.
Hogeschool, die tot dusverre dertig jaar
heeft ingewoond bij de Katholieke Leer
gangen te Tilburg worden geschat op
6,1 miljoen aan zuivere bouwkosten en
op 1.6 miljoen voor grond en inrichting,
zodat het totaal 7,7 miljoen bedraagt.
Hiervoor zal 90 pet. subsidie worden ver
leend resp. door het Rijk, provincie en
gemeente Tilburg. Dat is een bedrag aan
subsidie van 6.900.000. De resterende
800.000 zal uit eigen middelen worden
gefinancierd, waarschijnlijk door lenin
gen. Het hoofdgebouw is geprojecteerd In
Tilburg-West en maakt deel uit van het
gemeentelijke Tilburgse uitbreidingsplan.
Ingenieurs van de bouw zijn Jos. Be-
daux uit Tilburg en ir. J. van der Laan
uit Oegstgeest. Men hoopt, dat het hoofd
gebouw gereed zal zijn in 1960-61. Het za
dan plaatsbieden aan 900 studenten. Er
rekening mee gehouden, dat het in 197(
plaats zal bieden aan de verwachte groe
tot 1400 studenten. Dit zal dan mogelijk
zijn, omdat voorlopig de wetenschappelijke
instituten ondergebracht zijn in het hoofd
gebouw en daarna eigen gebouwen zullen
krijgen. (KNP)
De Zeekrijgsraad heeft de 41-jarige ser
geant van de mariniers F. Z. veroordeeld
tot zes maanden gevangenisstraf, waar
van drie maanden voorwaardelijk met een
proeftijd van drie jaar. Sergeant Z. werd
ervan beschuldigd in de periode van 1956
tot 1958 van de opbrengst van bioscoop
voorstellingen, die voor het marineper
soneel werden gegeven, een bedrag van
609 te hebben achtergehouden. Bij de
'ehandeling voor de Zeekrijgsraad bleek
lat sergeant Z. tot zijn daad was gekomen
loordat hij als gevolg van moeilijkheden
huis schulden had moeten maken.
Raadsman van beklaagde, majoor A. v.
d. Bork, wees erop dat onvoldoende con
trole werd uitgeoefend en de gelegenheid
hier de dief heeft gemaakt.
Mgr.
M. A. Jansen. Bisschop van Rot
terdam, zal volgende week woensdag 1 ok
tober geen audiëntie verlenen.
Op 3 oktober a.s; viert in het Kapu-
cijnenkloóster te Breda de als volks
prediker bekende pater Justinus zijn
gouden kloosterfeest. Hij trad 3 oktober
1909 te Babberieh in het klooster en be
gint dus volgens gebruik van de Kapu
cijnen zijn „gouden jubeljaar 1958-1959".
Het wordt op 3 oktober feestelijk inge
luid.
Na zijn priesterwijding in 1917 begon pa
ter Justinus een zeer vruchtbaar aposto
lisch leven, want sindsdien heeft hij let
terlijk heel het land doorkruist, van Gro
ningen tot Maastricht en van Den Haag
tot Enschede. Begaafd met een zeer hel
der verstand en een verbazingwekkend
gemak van spreken vol humor, heeft hij
zijn talenten ten dienste gesteld van het
volk in talloze missies, paroehieretrg/es
en geestelijke oefeningen,
garde, die op het ogenblik in Roosendaal
wordt gerepareerd.
Ryzhyi, een Duitse herdershond van de politie, drinkt hier uit een kommetje
water op de tweede dag, nadat de Russische chirurg professor Demikhof er i11
net medisch instituut van Moskou in was geslaagd de kop en de twee voor'
poten van een straathondje in leven te houden en op de nek van de herder
over te plantenDe operatie werd bijgewoond door dr. David Gurewitsch, een
neuroloog van de Amerikaanse Columbia-universiteit, en een Noorse chirurg
Christian Kappelen. Dr. Gurewitsch verklaarde dat de nieuwe kop van
Ryzhyi speels reageerde, terwijl de oude kop een beetje slaperig scheen. De
hond is niettemin gezond en eet en blaft met beide koppen; hij leeft op een hart
en heeft zes poten. Volgens Gurewitsch is Demikhof er ook in geslaagd een
hond op twee harten te laten leven, alsmede een kat op een hond en een
geit op een kalf over te planten.
Uit het Duits vertaald door
JAN H. P. JACOBS
41).
Er kwam iemand de trap op; was dat de
politie al? Neen. Niemand wist immers,
wat hij gedaan had. Hij vertrok zijn ge
zicht in een trotse plooi en vroeg:
Wie wil er wat van mij?
Dan hoorde hij stemmen en de klank
van één daarvan viel als een hamerslag
op zijn gepijnigd hart. Dat was de eni
ge stem, die hij niet verwacht had. hier
te zullen horen. Zou die hem vragen:
Waar is je broeder Abel gebleven?
Neen, natuurlijk. Hij zou zijn zoon ka
men vertellen, dat de ander verongelukt
was. En vroeg hij het toch, dan was het
antwoord duidelijk, want het-was al zo
oud als de mensheid:
Ben ik de behoeder van mijn broe
der?. Hij onderging bijna als een op
luchting de gedachte, dat zijn vader blind
was. Want hij wist, dat hij zijn scherpe
ogen nu niet zou kunnen verdragen. Hij
hamerde en spijkerde hoe langer hoe
vlugger. Hij had zijn vader eigenlijk wel
willen ontlopen, als hij kon, maar de
dakstoel was smal en bovendien klonk
de stem van de oude heer al van bij het
gat, waardoor men het dak opkwam. Hij
wilde hem niet eerder gezien hebben dan
nodig was.
Zo is het goed, hoorde hij de oude
man zeggen. Doe je meester mijn groe
ten; en hier is wat voor jou. Drink
daarvoor maar op mijn gezondheid!. Fritz
Nettenmair hoorde, dat de oude heer zich
in de dakopening zette en wist, dat de
oude heer die hele opening met zijn ge
stalte vulde. Hij hoorde de knecht bedan
ken en dan zijn voetstappen die zich hoe
langer hoe verder verwijderden.
Mooi weertje, zegde meneer Netten
mair.
Zijn zoon raadde, dat de oude heer zou
weten, of er nog iemand in de buurt was.
Niemand gaf antwoord; Fritz Nettenmair
kreeg geen stom woord over zijn lippen;
hij hamerde hoe langer hoe sneller en
luidruchtiger. Hij wilde wel, dat dit uur,
deze dag, ja dat het leven ten einde was.
Fritz!, riep de oude man.
Hij riep andermaal en nog eens.
Fritz Nettenmair moest eindelijk toch
antwoordt geven. Hij dacht aan de roep:.
Kaïn waar zijt gij?
Hier vader, antwoordde hij en ha
merde door.
Dat is goede lei, zei de oude man
onverschillig; ik hoor het aan de klank,
schilfert niet.
Ja, antwoordde Fritz met klappe
rende tanden, ze neemt geen water op.
Ze is beter geworden dan vroeger,
ging de oude man verder; ze zijn die
per in de groeve doorgedrongen tegen
woordig. Het schijnt dat je alléén bent.
Een „ja" bestierf de zoon in de mond.
Hoe dieper ze ligt, des te steviger
is dat spui. Is er geen andere stellage
in de buurt?
Nee...
Goed. Kom hier. Hier voor me!.
Wat moet ik?
Hier komen. Wat ik te zeggen heb,
moet zacht gezegd, worden!
Fritz Nettenmair kwam met knikkende
knieën over alle leden bevend tot voor
zijn vader. Hij wist, dat zijn vader blind
was en toch probeerde hij zijn blik te
ontwijken.
De oude man vocht om zich te beheer
sen, maar er was geen spiertje in zijn
gezicht, dat dit verried.
Uit de voorbereidingen vermoedde Fritz
al, wat er komen ging. Ook hij begon te
vechten om beheersing, om trots te ver
zamelen.
Laat hij het in zijn argwaan raden,
wie wil mij iets bewijzen? En al kon
hij het bewijzen, aangeven doet hij me
toch niet; daar ben ik zeker van. Waar
om zou hij anders ook zachtjes willen
praten? Laat hem maar zeggen, wat hij
wil, ik weet van niets, ik ben het niet ge
weest ik heb niets gedaan. Hij wist het
trillen van al zijn spieren te beheer
sen en een uitdrukking van de grootste
trots aan zijn gezicht te geven.
De oude heer zweeg nog steeds. Ge
dempt klonk het gerucht van de mensen
in de straten naar boven. Beneden lagen
er al violette schaduwen en om de hang-
stoel van Paul tegen de toren speelde de
laatste straal van de zon. Iets verder ruis
te eeii vlucht duiven voorbij, die van het
veld naar huis keerden. Het was een
avond vol goddelijke vrede.
Benden in de diepte en tot in grote ver
te uitgestrekt de groene aarde. Hoog boven
de hemel, als een stolp van blauw kristal
daaromheen.
Kleine rose wolkjes waren hier en daar
in de ruimte verstrooid. Het lawaai bene
den deinde hoe langer hoe meer weg. Men
kon aparte geluiden beginnen te onder
scheiden. De klank van een klok in de
verte, teruggekaatst tegen het dak. Ginds
achter de eerste groene heuvel, waar da
klanken vandaan kwamen, ligt Brambach.
Het moest bepaald de klok van Bam-
bach geweest zijn, die luidde.
Hoog in de lucht en diep daaronder op
de aarde, overal die goddelijke vrede en
een zoet. vermoeid verlangen naar rust.
Alleen tussen hemel en aarde voelden de
twee mensen op het kerkdak van de Sint-
Georg er zich niet door aangeraakt. In de
een brandde de waanzin van een over
prikkeld eergevoel, in de ander brandden
alle vlammen, alle pijnigingen van de hel.
Waar is je broer?.
Het kwam onverwachts tussen de tan
den van de oude man doorgesist.
Dat weet ik niet. Hoe zou ik? begon
in de ander de trots zich steil op te rich
ten.
Je weet het niet?
De oude heer fluisterde, maar elk van
zijn woorden sloeg als een donderslag in de
ziel van zijn zoon.
Ik zal het je zeggen. Daarginds in
Brambach ligt hij dood. Het touw is bo
ven hem afgeknapt en jij hebt het met bijl
steken doorgesneden. De buurman heeft je
de loods zien binnensluipen, Je hebt je
vrouw ermee gedreigd dat te zullen doen
De hele stad weet het. Men zal er nu mee
bij de rechter zijn. De eerste, die nu de
trappen opkomt, is iemand van de politie,
om jou voor de rechter te brengen.
Frits Nettenmair stortte ineen. De stel
ling kraakte onder hem. De oude man luis
terde. Als de ellendeling aan de rand van
de stelling viel, dan suisde hij naar bene
den, de diepte in en dan was alles voor
bij. Alles, wat er gebeuren moest, was dan
gedaan.
Een leeuwerik was uit een naburige tuin
hoog de lucht ingeschoten en strooide zij*1
uitgelaten getril over bomen en huize11
heen. Mensen, die zich gelukkiger voelen
dan zij die hier op het dak zaten, hoorden
dat gezang uit de verte. Arbeiders lieten
de spade rusten, kinderen hun zweep en
tol en zochten de hemel af om het zwe
vende, trillende punt te kunnen einden, tef
wijl zij met ingehouden adem luisterden-
De oude heer Nettenmair hoorde de
leeuwerik niet. Toch hield ook hij zUn
adem in, maar hij luisterde naar beneden,
niet naar boven. En wat hij wilde horen,
had helemaal niets van het lied van de
leeuwerik. Het was een lawaai op het dak
beneden hem en een afgebroken angst'
schreeuw. Hij luisterde eerst vol hoop, toen
vol angst. Niets klonk er naar boven. Voor
hem. op de planken van de stellen, rochel
de een zware adem. Hij hoorde het »1:
het toeval, dat hem in erbarmen een hel
pend» hand had kunnen verlenen, had da-
niet gedaan Hij moest het zelf doen. want
gedaan worden moest het Anders wezen
d' mensen met hun vingers naar de kinde-
rer
(Wordt vervolgd).
