mmf:
Gertrud Firknees verschoot
haar kruit te vroeg
Hoek van Holland
Katholiek Rhoon vierde gemeenschapsfeest
goed|) smaak
Voorbeeld voor
het bisdom
DRIE WESTDUITSE „GROTEN"
VAN LASTER BESCHULDIGD
Mirza draagt alle
macht over
De Rotterdamse badplaats
GOUDEN KRUIS VOOR HENK
Twee luchtnette#
in de maak
Honderd jaar eigen kerk
Gedeputeerde Croes
komt naar Nederland
De „laster
Halls te hi, Blankenhorn en Van Maltzan:
Wraakoefening van Strack tegen zijn
vroegere vriend
Octave Deconinck
Driemaal Yan Hoof
Een (/vrouw van
zorgt ook^voor
een smakelijke maaltijd
V B
DINSDAG 28 OKTOBER 1958
PAGINA 6
DUR-O-PAC "rookworst in
vacuum dubbelpak met
Zwart-op-wit GARANTIE
voor:
plezier in.
Gemeenschapsfeest
Gezellig festijn
Gezwicht voor eis van zijn partij
ZWANENBERG'S
ROOKWORST
TERAARDEBESTELLING PROF.
GERRETSON
GRONINGSE CONFECTIE
OP TEXTIELJAARBEURS
DE NOODTOESTAND
IN PAKISTAN
DE 50.000ste TELEFOON lN
DISTRICT ZWOLLE
De redding
GRENSWIJZIGING IN DE
VECHTSTREEK
Nigtevecht en Vreeland
hij Loenen
„Opgelaten"
Engeland, België, Duitsland,
Scandinavië
0 (fcu>-c.T)£ Cc
Hygiënisch beschermde versheid.,
Absolute smaakbestendigheid.
Beveiligd aroma.
Langdurige houdbaarheid.
De voorzitter van het feestcomité, de heer V. Calon, biedt pastoor Schouten
het feestgeschenk van de parochianen aan. Mgr. Jansen had er kennelijk
De katholieke gemeenschap van Rhoon
heeft zondag stijlvol feest gevierd, om
dat zij honderd jaar geleden een eigen
kerkgebouw in bezit kreeg. En aan deze
feestviering werd een zoveel dieper relief
gegeven, doordat de bisschop van Rotter
dam ,mgr. M, A. Jansen, in het intieme
parochiekerkje een pontificale H. Mis op
droeg. een predikatie hield, waarin hij
de betekenis van een kerkgebouw voor
een parochiegemeenschap belichtte en de
gelovigen, die ter H. Tafel naderden per
soonlijk de H. Communie uitreikte.
Na deze indrukwekkende plechtigheid,
die ook werd bijgewoond door de burge
meester en wethouders van de gemeente
Rhoon, kwam men bijeen in het pas uitge
breide parochiehuis, waar de voorzitter
van het feestcomité de heer V. Calon. aan
pastoor H. J. A. Schouten het parochiege
schenk aanbood.
Als symbool van de reeks geschenken,
die de parochianen bijeen hadden ge
bracht: de vernieuwing van het altaar,
een gebrandschilderd raam, een expositie-
troon. een nieuw tabernakel, een wierook-
standaard enz. enz., overhandigde hij de
Dastoor een splinternieuwe altaarschel.
,,Door middel van dit geschenk, zo ver
klaarde de heer Calon, willen wij onze
aanhankelijkheid en liefde voor de kerk
tot uiting brengen". Pastoor Schouten
prees zich gelukkig, dat juist, hij de pas
toor was, die het geschenk aanvaarden
mocht. „Ik dank mijn voorgangers, zo zei
hij en ik dank de parochie uit naam van
die voorgangers".
Pastoor Schouten noemde dit eeuwfeest
een gemeenschapsfeest. „Wij hebben sa
mengewerkt, zo zei hij, om dit feest tot
een uniek feest te maken. Als overal de
gemeenschapszin zo sterk was als hier.
dan zou de bisschop waarschijnlijk heel
wat minder zorg hebben". En daarbij
doelde pastoor Schouten op de grote nood.
die er heerst vooral door het gebrek aan
voldoende kerken
Mgr. Jansen ging op deze gemeen
schapsgedachte voort. „U kunt niet bij
een kerk blijven stilstaan" zei hij en hij
verklaarde aangenaam verrast te zijn,
dat de parochianen van Rhoon door sa
menwerking erin geslaagd waren zo'n pa
rochiehuis te bouwen. U hebt door deze
bouw ook meegewerkt aan de geestelijke
structuur, die van ontzaglijk veel waarde
is. aldus mgr. Jansen.
In de grote steden ontbreekt de ge
meenschapszin veelal, daar is men door
gaans eenling en eenzaam U voelt u een
gemeenschap en daar ben ik blij om. U
hebt een voorbeeld gegeven aan het bis
dom en wellicht aan het hele land. Zolang
die gemeenschapszin blijft, zolang blijft
ook uw godsdienstzin, zo besloot, de bis
schop.
Het was in de grote zaal van het paro
chiehuis een gezellig festijn geworden
Bisschop, deken B. G. Henning. pastoor
Schouten, het kerkbestuur en enkele gas
ten onder wie het gemeentebestuur en de
beide dominees vormden daar een mid
delpunt van een schare parochianen.
Voorop stonden de kleintjes, die het ge
zelschap door diverse voordrachtjes een
allervermakelijkst half uurtje boden.
Na deze bijeenkomst bleef mgr. Jansen
nog enige tijd op het voorplein van de
kerk en maakte een praatje met deze en
De Arubaanse gedeputeerde Porfirio
Croes, heeft van het bestuurscollege van
Aruba een studie-opdracht gekregen en
zal binnenkort naar Nederland vertrek
ken. Op een desbetreffende vraag wil
de hij niet mededelen, wat zijn opdracht
inhoudt cn evenmin, hoe lang zijn ver
blijf in Nederland zou duren.
Met dit feit heeft de zaak-Croes een
nieuwe wending gekregen Zoals gemeld,
werd hij enige tijd geleden wegens mal
versaties, gepleegd in zijn functie van ge
deputeerde van het eilandgebied Aruba,
veroordeeld tot negen maanden gevange
nisstraf. Hii heeft deze straf echter, in
afwachting van een beslissing op zijn gra
tieverzoek, in huisarrest doorgebracht.
Na afloop van deze periode wilde hii
de functie van gedeputeerde weer op zich
nemen. Dit werd hem echter belet. Tussen
hem en het bestuur van zijn partij, de
Partido Patriotico Arubano (PPA) had
zich inmiddels een fel conflict ontwikkeld
en bij de verkiezingen voor de staten
kwam de heer Croes, die op Aruba ja
renlang de tweede man in de PPA was
geweest, niet meer voor oP de kandidaten
lijst. Het partijbestuur schijnt de eis te
hebben gesteld, dat hij zich zes maanden
van Aruba zou verwijderen. Hierdoor zou
zijn eventuele invloed op het verloop van
de verkiezingen voor de Eilandsraad, die
medio 1959 worden gehouden, zijn uitge
schakeld.
Aanvankelijk heeft .de heer Croes dit ge
weigerd, doch het aanvaarden van een
studieopdracht, of althans het maken van
een dienstreis, zonder dat hij het doel van
deze reis wil onthullen, doet ernstig ver
moeden, dat hij tenslotte is gezwicht
voor de eis van zijn partij.
wekenlang vers ett dubbel zo lekker!
Zwanenberg maakt wat smaakt
vleeswaren, vlees-, vis-, groente- en vruchtenconserven
tafelzuren, jams en DUR-O-TEST vleesconserven In glas
Mgr. Jansen preekte over de betekenis van een kerkgebouw voor de
parochiegemeenschap. Rond hem heen staan de assistenten o.a. deken
B. L,. Uenning, onder wiens dekenaat de parochie Rhoon valt.
BONN, oktober.
Voor een gerechtshof te Bonn staan drie vooraanstaande Westduitsers terecht,
nl. de vroegere staatssecretaris van buitenlandse zaken, professor Walter Hall-
stein, die nu president is van een internationaal bureau der Europese Zes, voorts
dr. Herbert Blankcnhorn, tot nu toe Westduits ambassadeur bij de NATO en
daarnaast ambassadeur bij de Franse regering in Parijs, cn tensiotte de wegens
ziekte van zijn post ontheven Paryse ambassadeur dr. Von Maltzan. Zy moeten
zich verantwoorden terzake van laster, belediging en kwaadsprekerij.
Aanklager is de adviseur voor het Verre Oosten bij het ministerie van handel,
dr. Hans Strack, een man van ongeveer 50 jaar oud, die het er op de eerste
plaats om te doen schynt te zijn zijn vroegere vriend, ambassadeur Blankenhorn,
ten val te brengen.
Maar weer deed het ministerie van
buitenlandse zaken 'n aanval op Straok.
In de winter van 1952—1953 eiste het
van het ministerie van handel het ont
slag van Strack als onderhandelaar
voor handelsovereenkomsten met Tur
kije en wel met de motivering, dat de
Turkse regering een andere delegatie
leider verlangde. Nu werd Strack vrij
spoedig overgeplaatst naar de afdeling
verre oosten, een maatregel, waar
van het straf-karakter duidelijk scheen
te zijn. Intussen echter werd er een ge
mengde commissie van onderzoek in
gesteld. Deze constateerde in juni 1953
dat de Turkse regering nooit de wens
te kennen had gegeven een andere de
legatie-leider te wensen.
De toenmalige directeur van het minis
terie, Blankenhorn, verklaarde tijdens het
onderzoek, dat het ministerie van bui
tenlandse zaken zich kennelijk had vergist.
En daarmee werd Strack voor de zo
veelste maal ten volle gerehabiliteerd.
Maar de laatste was intussen zo ver
toornd geraakt op Hallstein, Blanken
horn en Maltzan, dat hij op wraak zon,
zich tot het gerechtshof te Bonn wend
de en een strafvervolging instelde ter
zake van laster, belediging en kwaad
sprekerij.
De vervolging voor het gerechtshof is
inmiddels geopend. Maar het kan nog
Het begon In 1952. Strack was toen de
drukbezette gedelegeerde van het minis-
I tcrie van handel, die belast was met on
derhandelingen over handelsverdragen
met de staten van het nabije oosten. Toen
de bondsregering met de staat Israël
een verzocningsverdrag afsloot, richtte
Strack zich met klem tegen dit verdrag
en- verlangde, dat voor de definitieve af
sluiting van het verdrag „volgens het
A.B C. der diplomatie" de Arabische na
buurstaten in de gelegenheid moesten
zouden gesteld om hun bezwaren kenbaar
te maken.
Wanneer men dat niet deed, zou men
het risico lopen, dat de Duitse handel
zou worden geboycot door de Arabische
staten. Het ministerie van buitenlandse
zaken was over deze houding echter zo
verstoord, dat het van de minister van
handel Stracks terugroeping eiste uit de
handelsbesprekingen, die reeds met Saoe-
di-Arabië aan de gang waren.
Daarna greep Hallstein ten tweede ma
le in. Hij overhandigde bij het ministe
rie van handel een schrijven, afkomstig
van de Egyptische persattaché. Galal.
waarin werd gezegd, dat Strack door het
Egyptische consulaat in FFankfurt van
corruptie werd beschuldigd. Het onder
zoek in deze echter bracht de onhoud-maanden duren voordat de eerste open
baarheid van deze beschuldiging aan het bare zitting plaats vindt,
licht. I Volgens ingewijden hebben de drie
Prof. dr. F. C. Gerretson, die zoals ge
meld, gisterennacht te Utrecht ls over
leden, zal donderdag om 2 uur op de
algemene begraafplaats „Crooswijk" te
Rotterdam ter aarde worden besteld.
Het programma van de Duitse pianiste
Gertrud Firknees scheen vol beloften. In
tegenstelling tot de meeste harer collega's
bracht zij de moed op om een programma
met een hedendaags stuk in te zetten en
na de pauze uitsluitend aan de muziek
van onze tijd haar aandacht te wijden en
de onze te vragen en wel met een Sona
tine van Theo Brand, de „Visions fugiti
ves" van Prokofieff en een Toccata, „Joc
dobrogean" genaamd, van Paul Constan-
tinesco. Maar ook de inzet was eigentijds
en wel een Chaconne van Hermann Heiss,
waardoor men al direct kennis maakte, zo
wel met Gertrud's Firknees niet alledaagse
pianistiek, als met een veeleisend stuk
waarin naast een klassiek fundament van
een ritmische bas-figuur een reeks van
variaties zich opstapelden. Deze opeen
hoping van klank geschiedt hier d.m.v.
een Liszt-achtige vistuositeit en een ver
zadigde klankgeving waarbij een o.ver-
vloedig gebruik van dubbel-octaafspel ge
maakt wordt, zodat men door de bomen
moeilijk het bos meer kon onderscheiden
Pal daarop vervolgde de concertgeefster
haar recital met de zeer veeleisende en
zeer omvangrijke Toccata in D van Bach
waarin wel het uiterste van uithoudings
vermogen gevraagd wordt, om niet to
spreken van de sterke dynamische span
ningen der muziek zelf. Aan deze techni
sche eisen werd voor een groot deel be
antwoord. Maar om dan nog eens een cen-
tenaarslast als de Sonate opus 110 van
Beethoven te gaan torsen, daar schoot
Firknees' kracht te kort. Allereerst had zij
nimmer deze van diepe sentimenten gelo
den muziek moeten kiezen wijl haar algen
muzikaliteit hiertoe de gevoeligheid mist
en vervolgens was het een misgreep om
na twee totaal uitputtende klankstukken
De Groningse confectie-industrie heeft
besloten deel te nemen aan de textiel-
jaarbeurs, die van 9 tot 15 maart in
het kader van de Internationale voor-
.iaarsbeurs te Utrecht zal worden ge
houden. t
De herenconfectie-industrie. die voor
het grootste deel in Groningen is geves
tigd, heeft dit besluit genomen in het
kader van het streven der gehele Neder
landse textielnijverheid cm grotere aan
dacht aan de exportmarkt te besteden.
Daarnaast ie gebleken, dat Nederland
thans het enige Europese land is, waar
textielmanifestaties in het verband van
een internationale jaarbeurs worden ge
houden.
nog eens een hoogspanning op te wekken.
Na de pauze herstelde de pianiste zich
enigszins, ook al werd men door de Sona
tine van Brand niet overtuigd dat dit stuk
geschreven had moeten worden. Hetzelfde
geldt voor Prokofieff's compositie, hoe
wel hier het handwerk een speelser be
tekenis heeft. Dit alles werd met veel élan
en overtuiging doch minder met techni
sche zekerheid voorgedragen, zodat de
einduitslag twijfelachtig was. M. M.
President Iskander Mlrza van Pakistan
heeft gisteravond bekend gemaakt, dat hij
besloten heeft „zich terug te trekken en
alle bevoegdheden aan generaal Ajoeb
Chan over te dragen".
De aankondiging van Mirza kwam en
kele uren nadat hij generaal Ajoeb als
hoofd van een nieuwe centrale regering
van 12 man had beëdigd Ajoeb blijft de
hoofduitvoerder op grond van de staat
van beleg. Hij beheert tevens de porte
feuille van defensie en van Kasjmir.
Maandag is hij bovendien tot opperbevel
hebber van de Pakistaanse strijdkrachten
benoemd.
President Mirza heeft op 7 oktober de
staat van beleg in Pakistan afgekon
digd. Hij hief tevens de grondwet op en
ontbond de centrale en provinciale
regeringen en alle politieke partijen.
Volgens Mirza was dit gedaan in het
belang van het land, dat ernstig werd
bedreigd door „verraders en politieke
avonturiers"
In een verklaring zej Mirza, al zijn be
voegdheden aan Ajoeb overgedragen te
hebben, „omdat elke schijn van een twee
hoofdige leiding de doeltreffende uitvoe
ring van de huidige reusachtige taak kan
belemmeren, en omdat velen in binnen-
en buitenland helaas de indruk hebben,
dat generaal Ajoeb en ik niet altijd in
overeenstemming met elkaar zouden kun
nen bandelen".
Generaal Ajoeb zei later, dat president
Mirza's besluit was genomen „in het
grote belang van het land". De wijziging
zou in genen dele de door hem op 8
oktober en later omschreven politiek be-
invloeden. Ajoeb wekte zijn landgenoten
op zich in „eerlijke, harde arbeid" te
wijden aan de uitvoering van de gestelde
taken.
Toegegeven moet worden, dat de Rot
terdamse badplaats lang niet de verge
lijking kan doorstaan met de schitterende
en flonkerende badplaatsen in het buiten
land. Zelfs kan Hoek van Holland niet in
een adem genoemd worden met de Ko
ningin van ons Nederlandse strand, Sche-
veningen. Daarvoor ontbreekt er nog te
veel aan accommodatie en gelegenheden
van vermaak. Ook treft men hier geen
boulevard aan enz. Kortom, het is' duide
lijk, dat Hoek van Holland niet behoort
tot de coryfeeën van onze badplaatsen.
Toch is hier 't Mekka van vele Rotterdam
se vakantiegangers. Er is in de jaren veel
veranderd en verbeterd aan deze bad
plaats in opkomst. De treinverbinding is
vrij frequent en soepel. Enige grote auto
parkeerplaatsen zijn aangelegd en enige
zeer goede restaurants staan daar gereed
om de badgasten te laven en te spijzigen.
Aan het strand is het bij goed weer
een drukte van je welste, hetgeen niet te
verwonderen is, als men weet. dat de reis
van de Coolsingel naar het strand slechts
weinig tijd vergt. De rij bontgeschilderde
tenten langs het lange plankier wordt druk
bezocht door zonnebaders van alle leeftijd
om er even een hartversterking of een ver
snapering te verorberen. En nog steeds
neemt de drukte toe en eerlang zal ook
de weg naar verfraaiing en verbetering
worden ingeslagen en van „de Hoek"
een zeebadplaats maken, die er zijn mag.
de zgn. randstad Holland heeft behoefte
aan recreatieoorden en het is niet aan
twijfel onderhevig dat ook Hoek van Hol
land zijn deel zal krijgen van de stroom
stedelingen die vermaak en verpozing zoe
ken.
Wij hoeven maar even in de geschiede
nis terug te zien, om gewaar te worden
hoe hier alles veranderd is. De eigenlijke
Hoek lag vroeger zuidelijker, maar is
door de doorgraving, noodzakelijk voor
de aanleg van de Nieuwe Waterweg, feite
lijk bij Rozenburg gekomen. De oor
spronkelijke vaargeul is daarbij dichtge
slibd en maakte van'het eiland Rozenburg
een geheel, waar nu de Beer ligt.
Het is nauwelijks een eeuw geleden, dat
de Hoek slechts enkele boerenwoningen
testant moesten langs een vaak onbegaan
baar pad naar 's-Gravenzande om er ter
kerke te gaan. Ook voor een bezoek aan
de dokter, de winkels, en de school was
men op 's-Gravenzande aangewezen. Op
24 januari 1863 werd de „Wet tot verbe
tering van de waterweg van Rotterdam
naar zee" afgekondigd en tot Rijksop
zichter benoemd de heer J. Lokker Sr.
aan wie werd opgedragen de plannen te
doen uitvoeren. Er werd 'n huis voor hem
gebouwd en in 1864 door hem betrokken.
Pieter Caland was de bekwame en voor
uitziende ingenieur, die dit grote plan had
ontworpen. Allengs kwam er door de
werkzaamheden 'n groot tal vestigingen,
wat weer tot gevolg had, dat ook betere
wegen werden aangelegd. In 1872 voer
reeds het eerste stoomschip de Nieuwe
Waterweg uit. Het was de „Richard
Young" met bestemming Harwich, Met
het oog op de opkomende scheepvaart na
men ook de vestigingen toe. Men bouwde
toen huizen meer landwaarts en deze
plaats was de zgn, „Nieuwe Hoek". Deze
huisjes waren grotendeels opgetrokken
van hout. ijzer en blik en kregen in de
volksmond de bijnaam van de „Blikken-
buurt". Van lieverlede groeiden de Oude
en Nieuwe Hoek naar elkaar toe en werd
een geheel. De spoorlijn die van Rotter
dam al tot Maassluis liep, werd in 1890 tot
Hoek van Holland doorgetrokken. Aanvan-
keljk was Hoek van Holland geen zelf
standige gemeente maar ressorteerde on
der 's-Gravenzande. De belangen der be
woners van beide plaatsen liepen echter te
ver uiteen, zodat men een scheiding wen
selijk achtte. Er kwam echter een nieuwe
annexatie in het verschiet.
De Tweede Kamer behandelde op 4 no
vember 1913 „Het wetsontwerp tot an
nexatie van Hoek van Holland bij Rot
terdam". Dit wetsontwerp werd door de
Tweede Kamer op 13 nov. 1913 aangeno
men met 52 tegen 5 stemmen. Dit besluit
werd in de eerste kamer goedgekeurd en
verscheen als „Wet van 39 december
1913" in het staatsblad no. 469. Hierdoor
was Hoek van Holland bij Rotterdam
ingelijfd. Wie zal zeggen, wat de invloed
zal zijn van de grote Rotterdamse plannen
bezat. De bewoners, voor 't merendeel pro-1 met Rozenburg. Het laat zich vermoeden
dat deze invloed zich zal uitstrekken over
Hoek van Holland. Vele houten huisjes
zijn er nog gebouwd, omdat die binnen het
schootsveld lagen van de forten en dus
bij eventuele opruiming snel en met zo
min mogelijk schade konden worden op
geruimd. Een toestand zoals er b.v. ook
te Antwerpen was buiten de wallen- en
fortengordel. Als men vroeger van 't stati
on naar 't strand liep, ik bedoel dan in de
jaren van mijn jeugd, was er wat bebou
wing betreft niet veel meer dan een paar
langgerekte rij huisjes en dicht bij de
toenmalige semafoor een paar houten ca
feetjes. De „Blikken buurt" werd in 1923
grotendeels afgebroken en er kwamen
naar de eisen des tijds ingerichte hui
zen. Toen in het begin van deze eeuw de
forten werden verbeterd en gemoderni
seerd, ontmoette men veel kritiek van En
gelse zijde. Menigeen meesmuilde in die
dagen, dat men beter de oostgrens kon
versterken. We blven buiten de Eerste
Wereldoorlog, al hadden wij het dan ook
magertjes tengevolge van de eenzijdige
export van levensmiddelen naar het oos
ten.
De Tweede Wereldoorlog heeft inder
daad aangetoond dat de forten in de Hoek
verkeerd lagen. De „visite" kwam uit het
oosten. Op de tekening ziet gij enige huis
jes in de trant van de „Blikken buurt".
De huisjes zijn gezien van de Koning Wil
lem III-weg af.
In mijn jeugd ging ik met een treintje
met een achterstevoren gekeerde tender
locomotief ervoor naar de Hoek, waar ik
dan met een handjevol mensen de geneug
ten van het strand smaakte. Thans snelt
men in de moderne elektrische treinen
naar het strand om zich te laten opne
men in de grote massa. Nu heerst weer
de herfst over het land, hetgeen tot
dusverre een milde heerschappij was, en
als wij weer heelhuids de winter zijn
doorgekomen wacht ons weer de opwaart
se lijn naar het zenith van het jaar. En
vergeet dan niet onze eigen badplaats de
Hoek. Het lijkt nu wat voorbarig, maar
de tijd vliedt met meteoorvaart. Onthoudt
bet! Van de Coolsingel naar de Hoek
Het is maar een stapje.
De technische en historische gegevens
van dit artikeltje werden mij verstrekt
door de heer L. A. Abma van het ge
meente-archief te Schiedam.
aangeklaagden (Von Matzan, als toen
malig leider van de handelsafdeling van
het ministerie van buitenlandse zaken)
zich tegenover Strack allen schuldig ge
maakt aan een verzwarend trouweloos
optreden tegen Strack. Het proces zal
daarover opzienbarende bijzonderheden
onthullen.
In ieder geval gevoelt men het overal
als een sensatie, dat er drie grote figu
ren van het Westduitse ministerie van
buitenlandse zaken voor de strafrechter
moeten verschijnen om zich te verant
woorden terzake van (eigenlijk beroeps
halve) gepleegde laster.
Strack, die op het ogenblik ambassa
deur eerste klas had kunnen zijn, zal na
het strafproces een aanzienlijke civiele
vordering indienen.
(Van onze correspondent)
Het telefoondistrict Zwolle heeft f?»s'e'
ren zijn 50.000ste abonnee aangeslote»1.
Het is do heer J. B. ten Velde te Eefde'
De directeur van het district, ir. E. W- O
bood hem een taart aan en deelde n»ee'
dat de aansluiting op het net gratis word'
verzorgd.
Het personeel van het telefoondistric'
vierde het heuglijke feit hierna tijdeOs
een feestelijke bijeenkomst in Zutfen.
De leiders op deze foto zijn hop
man en vaandrig van de Jan van
Hoofgroep van de V.K.J.B. te
Rotterdam. De dame is mevrouw
R. E. van Hoof, moeder van Jan
van Hoof, die bij de bevrijding van-
Nederland de Waalbrug wist te be
houden. Zij decoreert een verkenner
met bet gouden Jan van Hoofkruis,
een door de Nationale Padvinders-
raad ingestelde onderscheiding,
waarmede bijzondere daden van
moed worden erkend.
Maar de hoofdpersoon van de
foto is de dertienjarige Henk van
Someren, patrouilleleider van de
Zwaluwen van genoemde groep.
Henk liep op 25 juli van dit jaar aan
de waterkant aan het Bolwerk te Rotter-
dam, toen de negenjarige Henk Giezen,
wonende Zwarte Paardenstraat 52. te wa
ter raakte. Kleine Henk is „jagertje" in
de jeugdclub van het Jeugd- en Gezins-
werk van de Van Vollenhovenstraat, waar
ook de verkennersgroep van grote Henk
gevestigd is.
De kleine Henk scheen aanvankelijk on-
(Van onze correspondent)
Ged. Staten van Utrecht hebben tot de
gemeenteraden van Vreeland, Nigtevecht
eü Boenen een schrijven gericht, waarin
zij vóór 20 december a.s. hun mening vra
gen inzake samenvoeging van deze ge
meenten. Gedeputeerden zijn voorstanders
van krachtige, bestuurbare gemeenten
van ongeveer 5000 zielen in dit deel van
de Vechtstreek, maar met een uitgespro
ken landelijk karakter. Industrievesti
ging moet dan ook worden geweerd.
Samenvoeging van Nigtevecht en Vree
land, die reeds één burgemeester en se
cretaris hebben, ligt voor de hand. zeg
gen Gedeputeerden, maar een dergelij'le
beperkte samenvoeging zou beslist niet tot
een verbetering van betekenis leiden.
Daarom stellen zij voor deze beide ge
meenten in hun geheel bij Loenen te voe
gen. waarbij dan ook nog een deei van
Abcoude ten oosten van het Amsterdam-
Rijnkanaal zou komen, waarvan de bewo
ners geheel op Vreeland z:jgeoriënteerd.
Ook Loenersloot met het gelijknamige
slot en aangrenzende landerijen willen
Ged. Staten bij Loenen voegen.
Daar de verbindingen van Nigtevecht
met Loenen thas nog slecht zijn, willen
Ged. Staten de vestiging van een hulpse
cretarie in eerstgenoemde plaats overwe
gen.
bereikbaar. Hij kon niet zwemmen en
andere jongens zagen radeloos van 0
kant, hoe hij vergeefs poogde, boven 1
komen. Telkens zonk hij weg. Grote
ontdekte een vlondertje, van hetwelk
misschien de kleine Henk kon bereik®aJ
Hij deed wat hij kon en greep de drenk®
ling bij de haren, juist toen hij voor
d«
vierde maal aan de wateroppervlakte vel
scheen. En zo dankt dan kleine Henk n®
leven aan grote Henk.
Het verhaal werd gisteren temidden v®9
ouders, verkenners en welpen door tpe
vrouw Van Hoof verteld. Henk van
meren stond er lichtelijk „opgelaten"
te kijken, want hij is helemaal geen
gen, die van veel drukte houdt. Maar
„Zwaluwen" glunderden, want ze deelde
min of meer in de eer, toen hun leid
het gouden kruis kreeg opgespeld.
man J. Marsé leidde de plechtigheid 1
geheimzinnig in, dat eindelijk en ten 1®"
genieste doordrong, wat er ging gebeur®*1'
want de staf van de Jan van Hoofg^ï
had de toekenning van de onderscheid1™
tot het moment van de plechtigheid
ais
de
de
ifl'
een „waterdicht" geheim weten te be'*'3
ren.
Henk van Someren, wonende Van Br®
kelslraat 43. zit nu weer rustig op
Technische School „St.-Joseph" aan
Baljuwstraat, waar hij zich bekwa®,
voor elektrotechnisch bankwerker.
jongen als alle andere. Maar als hij f°n
verkennersuniform draagt kan men z*e
dat er „iets" met hem is gebeurd.
De op het vliegveld Southend gevestik'
Britse luchtvaartmaatschappij „Tri
Ltd" heeft, naar wij vernemen, bil
de
Britse burgerluchtvaartautoritelten ee"I,
aanvraag ingediend over het uitvo®®',
van een vrachtdienst met „Viking"-*"6*
tuigen, op het traject Southend-Rotter'19 j
cn of Hamburg en of Kopenhagen e0
Malmoe en of Gothenburg en of St°c
holm.
Het ls de bedoeling van de maatschaP^
aanvankelijk met acht retourvluchten Pop
maand te beginnen en dit aantal letet
te voeren tot dertig retourvluchten
maand. De maatschappij vraagt de
gunning aan voor een periode van ze
jaar, te beginnen op 1 januari 1959.
Verder heeft, naar wij voorts heb
vernomen, de op het vliegveld BI» t„
bushe gevestigde Britse luchtvaartff*® 0
schappij Orion Airways Ltd bij de
luchtvaartautoriteiten een verzoek a,glJ
hanglg gemaakt voor het onderhouo
van een vrachtdienst. tussen Covent"
Rotterdam en of Antwerpen en of
dorf. De maatschappij wil deze dl
eerst uitvoeren met Viking-vliegtui-
later ook met Bristol-170 toestellen. A
vankelijk zal één retourvlucht per w 1
worden gemaakt. Later wil zij dit a3'et
uitbreiden tot zeven retourvluchten v j
week De vergunning wordt £eVTanci>
voor de duur van zeven jaar, te begin»
met 1 januari 1959.
gene. zegende kinderen „Ik heb net zo
lang gewurmd tot ze allemaal een beurt
kregen", zo zuchtte een vader van vier
voldaan kortom hij was één met de
feestvierende parochianen van een geluk
kig dorp, dat honderd jaar een eigen
Godshuis bezit.
De feestviering had overigens nog een
staartje. Zondagavond bood de toneel
club in de grote zaal van het parochiehuis
een feestavond aan, waarvan vanavond
een herhaling wordt gegeven om alle pa
rochianen in staat te stellen ook dit te be
leven.
