Z. Eminentie Angelo Kardinaal Roncalli
Rome28 oktober. (Van onze correspondent). Hedenmiddag
om 17 uur 08 kondigde een licht getinte rookpluim aan
dat het Conclaaf op deze derde stemmingsdag een nieuwe
Paus van de Heilige Roomse Kerk heeft gekozen. Te
18 uur 03 kondigde Nicola Kardinaal Canali de naam
van de gekozene aan. Hij is Angelo Kardinaal Roncalli9
die de imam van Johannes heeft aangenomen.
WOENSDAG 29 OKTOBER 1958
UPNIEUW is ons van de loggia van de Sint-Pieter een grote
vreugde verkondigd: wij hebben een Paus. De stoel van Petrus,
die verlaten stond sinds het vroege morgenuur van de negende
oktober, toen Pius XII van deze wereld heenging, is thans
opnieuw bezet. Rome heeft een nieuwe bisschop, en daarmee de Kerk een
nieuwe drager van de hoogste jurisdictie opperste wetgever, bestuurder,
rechter en onfeilbare leraar het Vaticaan een nieuwe souvereine vorst.
De gehele katholieke wereld deelt in het enthousiasme van de Romeinen,
die het traditionele voorrecht hebben „extra muros" het volk van de uni
versele Kerk te vertegenwoordigen bij de voortgang der verkiezingen
binnen het Conclaaf en de eerste getuigen te zijn van de witte rookpluim
uit de schoorsteen van de „Sistina". Maar hoe terecht de algemene vreugde
ook is over het feit, dat de christenheid een nieuwe gemeenschappelijke
Vader heeft, zichtbaar drager en symbool van onze eenheid in Christus,
wij kunnen er niet aan ontkomen thans op de eerste plaats te denken aan
Hem voor wie dit vreugdevolle uur het aanvaarden van een bovenmense
lijke zorg en verantwoordelijkheid betekent. Reeds temidden van deze
eerste toejuichingen heeft Hij de eenzaamheid kunnen peilen, die nu Zijn
deel is geworden, als gevolg van zijn onvergelijkbaar verheven ambt. En
de glorie van Zijn basiliek noch het ceremonieel van Zijn schitterende
hofstoet kunnen de last, die als een kruis op Zijn schouders rust, verlichten.
AAR het is een erfenis, geplaatst in de stroom van de tijd. Het
1 JL levenswerk van Pius XII, hoe kostbaar ook, is niet iets voltooids.
De grote problemen van geestelijke en morele aard blijven zowel
theoretische bezinning als voortdurende praktische toewijding in liefde
vragen. Het is niet te overzien, hoe de katholieke Kerk haar zending zal
vertolken onder de zich zo grondig wijzigende verhoudingen, maar het is
duidelijk dat deze nieuwe, dynamische verhoudingen, welke ten zeerste
invloed uitoefenen op het denken en handelen, ook voortdurend nieuwe
eisen zullen stellen zowel aan de vormen, waarin het Mystieke Lichaam van
Christus hier zichtbaar tegenwoordig wil zijn, als aan de bezinning inzake
de-geloofsmysteries, welke de Kerk verkondigt. Haar grote missie als „brug
van verzoening" tussen de volkeren, als verkondigster van de ware vrede
aan alle mensen, die van goede wil zijn, is - eens te meer in de geschiedenis -
opnieuw begonnen. Haar ontwikkeling tot wereldomvattende liefdesge
meenschap van allen, die naar de stem van de Opperherder luisteren, heeft
nimmer stilgestaan, maar de grote uitbouw onder de jonge volkeren, zo
krachtig ontwikkeld onder de laatste Pausen, blijft om stoutmoedige initia
tieven en voortdurende bezieling vragen. De dialoog met de Oosterse
christenheid en met de zonen en dochters der reformatie verlangt meer dan
ooit de brandende gedrevenheid, welke aan Christus' smeekbede om een
heid beantwoordt
UP al deze terreinen, die reeds thans zo diepgaand de pastorale prak
tijk en de gewijde wetenschappen beroeren, heeft thans een nieuwe
Opperherder leiding te geven. Een gigantische taak, inderdaad, die
slechts kan worden aanvaard door de zekerheid dat de kracht en de wijs
heid van Gods geest altijd de Stoel van Petrus zal overschaduwen. Het
Heilig College van Kardinalen heeft, zo mogen wij uit het verloop van
dit Conclaaf concluderen, voor een zeer moeilijke beslissing gestaan. Dat
de keuze tenslotte gevallen is op de hoogbejaarde patriarch van Venetië
wijst, is men geneigd aan te nemen, in de richting van een compromis.
Naar de mens gesproken lijkt voor Johannes XXIII geen lang Pontificaat
weggelegd. Dit is eerder een leeftijd om te gaan rusten van de veelom
vattende en zeer uiteenlopende taken, die Hij vervuld heeft. Maar God
had een ander plan met Hem voor. En het zou niet de eerste keer in de
geschiedenis der Kerk zijn, dat Gods Geest, waaiend zo Hij wil, tot andere
uitkomsten leidt, dan menselijke verwachtingen veronderstelden. Dié
Geest zal de zware last verlichten welke Angelo Giuseppe Roncalli op
zich nam. Een nieuwe periode in het bestuur der Kerk is aangebroken De
begaafde persoonlijkheid van Johannes XXIII zal er zijn stempel op drukken!
Vol vertrouwen blijven wij ons wenden naar het Vaderhuis, waar Petrus
woont, gisteren, heden en morgen. En wij bidden voor een Pontificaat, dat
gezegend mag zijn met overvloedige genade voor alle mensen, dat als een
steenrots blijft staan temidden van angst en kwaadaardigheid en dat de
uitdrukking mag zijn van wat Gods liefde is en vermag.
-
nieuwe schiedamsche courant
