GA
FLITSEN
Dulles voelt wel voor plan
„vuile" kernproeven vrijwillig
voor drie iaar te staken
Franse pers bezorgd over
Gh ana-Guinea-verklarmg
Reactie „Pleingroep
Gigantisch karwei bij Burgerveen
Het fiasco van het Poolse
opvoedingsexperiment
Mis die
aansluiting
nist!
Vier en een half jaar
geëist tegen Schneider
Nixon woonde plechtig
heid bij in St.-Paul
Ook democratische zege
in Alaska
Monster-pröces in
Johannesburg
Als Geneefse conferentie mislukt
Minder roebels voor
Duclos en Togliatti
Opperste Sovjet
22 december bijeen
Zweden en de kern
bewapening
Atomen voor de vrede
prijs toegekend
PAGINA 9
DONDERDAG 27 NOVEMBER 1958
Amerikaanse verkiezingen
446 vrouwen veroordeeld
De openbare aanklager bij de rechtbank
van Bonn heeft gisteren vier en een half
jaar gevangenisstraf geëist voor het voor
malige hoofd van de psychologische dienst
van het Westduitse leger. Robert Schnei
der.
De aanklager zei deze zware straf te
eisen, omdat Schneider, die hij een ge
woontemisdadiger noemde, eindelijk eens
gewaarschuwd moet worden.
Voor het vervalsen van diploma's eiste
de aanklager in totaal tien jaar. voor de
verschillende gevallen van bedrog even
eens tien jaar en voor het ten onrechte
voeren van een academische titel een jaar
tuchthuisstraf. Deze afzonderlijke eisen
combineerde hij tot zijn eis van vier en een
half jaar gevangenisstraf.
Volgende week woensdag komt de verde
diging van Schneider aan het woord.
is van zijn voetstuk geploft, maar dat
wil niet zeggen, dat de „held" door de
„heilige" vervangen zal worden, al
thans niet door de zoete afbeelding van
de heilige. Men zoekt in de heilige niet
op de eerste plaats de wonderdoener,
maar de mens die, zoals wij, met
zwakheden geplaagd is en vechten
moet, Conrad en Saint-Exupery zijn dan
ook veel geliefde auteurs, maar ook
Sartre.
In het Stalinistische tijdperk keek de
ze jeugd vol verlangen naar het Westen.
Alles wat Westers was gold als het
hoogste goed. Thans, nu het ijzeren gor
dijn wat opengeschoven is, is het voor
een Westerse waarnemer wel diep te
leurstellend te zien dat veel wat men
uit het Westen heeft weten te importe
ren, schijnt te bestaan uit existentialis
tische clubs, progressieve jazzmuziek
en een cynische levensbeschouwing la
Frangoise Sagan.
Men vraagt zich af of Cs jeugdige
gangster in New-York erg veel verschilt
van de Zazou in Parijs of de hooligan
in Warschau. In beide gevallen is hij een
produkt van een materialistische le
venshouding. die geen idealen meer
weet te vinden.
Hierin ligt een uitdaging aan het
Christendom waar nOS te weinigen van
ons zich van bewust zijn.
De Ameikanse pee-president. Richard
Nixon. die thans voor een verblijf van vier
dagen in Engeland vertoeft, heeft gisteren,
vtrgezeld door zijn echtgenote, de inzege
ning bijgewoond van een Amerikaanse ka
pel in de kathedraal van St Paul, welke
is gewijd aan de nagedachtenis van 28.000
leden der Amerikaanse strijdkrachten, die
in de tweede wereldoorlog in Groot-Brit-
tannië waren gelegerd en in de strijd te
gen de Duitsers zijn gesneuveld.
De plechtigheid werd mede bijgewoond
door koningin Elizabeth, prinses Margaret
en de koningin-moeder. Koningin Eliza
beth sprak énkele woorden, hetgeen de
eerste maal was, dat een vorst of vorstin
in de kathedraal het woord voerde.
Vóór de plechtigheid had vice-president
Nixon zich in het Lagerhuis met de Britse
minister van buitenlandse zaken. Selwyn
Lloyd. en verscheidene andere vooraan
staande leden der Britse conservatieve re
geringspartij onderhouden.
IN DE BUURT VAN BURGER
VEEN wordt op het ogenblik hard
gewerkt om het nieuwe deel van
rijksweg j A, dat een korte ver
binding van Amsterdam naar Rot
terdam geeft, via een tunnel onder
de Ringvaart Haarlemmermeer
door te Leiden. Deze Ringvaart is
omgeleid, om de scheepvaart gaan
de te houden. Het werk móet in
1960 worden opgeleverd. De foto
geeft een beeld van het giganti
sche karwei.
De democraten hebben in de Ameri
kaanse staat Alaska de beide Senaatsze
tels, de enig overgebleven zetel in het
huis van afgevaardigden het gouverneur
schap en een overweldigende meerder
heid in de nieuwe wetgevende vergade
ring van de staat, behaald.
Een speciale rechtbank in Johannes
burg heeft 446 Afrikaanse vrouwen schul
dig bevonden aan het houden van een
verboden optocht op 2 oktober j.I.
Drie vrouwen werden veroordeeld tot
een boete van 50 pond of drie maanden
dwangarbeid. Dertien vrouwen, die
zwanger waren of in slechte gezondheid,
werden veroordeeld tot drie pond of zeven
dagen dwangarbeid. De overigen werden
veroordeeld tot een geldboete van 10 pond
of drie weken dwangarbeid.
Uit diplomatieke bron in Praag ver.
luidt, dat de geldelijke steun van de com
munistische landen aan de Italiaanse en
Franse communistische partijen onlangs
is verlaagd.
Men vermoedt, dat dit een gevolg is
van een overschakeling op hulp aan
nationalistische bewegingen in het Mid
den-Oosten. waardoor de communisten
hopen anti-Westelijke gevoelens aan te
wakkeren.
Q De Amerikaanse minister van buitenlandse zaken, Dulles, heeft op zijn wekelijkse
persconferentie gisteren gezegd, dat hij niet ontmoedigd is door de gang van zaken
op de Geneefse conferentie over een staken van de kernproeven. Mocht de confe
rentie evenwel mislukken, dan zou iets te zeggen zjjn voor het voorstel, dat de
V.S. vrijwillig voor drie jaar afzien van alle proeven, die radio-actieve neerslag geven.
De Opperste Sovjet van de Unie van
Socialistische Sovjet Republieken (USSR)
zal op 22 december te Moskou bijeen
komen, zo bericht het Sovjetrussieche
persbureau Tass.
Dit voorstel is gedaan door senator Al-
bert Gore. Het zou volgens de senator niet
moeten gelden voor kernproeven voor
vreedzame doeleinden zonder radio-actief
afval, dus proeven onder water, .onder de
grond of in de kosmische ruimte.
In een brief aan de Britse predikant R.
Waters, leider van een Londense groep,
die een campagne voert om tot afschaffing
van kernwapens te komen, heeft de Sov-
jetrussische premier en partijleider
Kroesjtsjef verklaard dat-hij het Brits-
Amerikaanse voorstel, om de proefnemin
gen met kernwapens voor een jaar te
schorsen, verwerpt.
De Zweedse regering heeft geweigerd
2.800.000 kronen beschikbaar te stellen
voor een onderzoek inzake een eventuele
uitrusting van de Zweedse strijdkrachten
met tactische atoomwapens. Dit heeft de
minister-van defensie, Andersson, gis
teren in antwoord op een vraag van socia
listische zijde in het parlement meege
deeld. Hij voegde hier echter aan toe. dat
de regering niet in beginsel tegen atoom
bewapening is gekant, maar dat zij er
de voorkeur aan geeft voorlopig de kwes
tie te laten rusten.
Het Zweedse leger had geld gevraagd
voor genoemd onderzoek op grond van de
opvatting, dat Zweden tot atoombewape
ning zou moeten overgaan om in mili
tair opzicht doeltreffend te blijven.
In aansluiting op de woorden van minis
ter Andersson verklaarde de minister van
buitenlandse zaken, Unden, nog, dat be
paalde correspondenten in het buitenland
een verkeerde indruk van het regerings
standpunt ten aanzien van de kernbewa
pening hebben gevestigd. Unden zei, dat
hij langs de gebruikelijke kanalen be
kend had gemaakt, dat Zweden zich zijn
vrijheid van handelen voorbehoudt en nog
geen beslissing heeft genomen.
„De voorbereiding van verdere proeven
vergt ongeveer een jaar. Groot-Brittannië
en de Verenigde Staten deden hun voor
stel, nadat zij juist op uitgebreide schaal
proeven met kernwapens hadden geno
men. Hun voorstel valt dus te vergelijken
met de verklaring van iemand die, na
juist een uitgebreid middagmaal te heb
ben genoten, verklaart, dat hij -tot het
avondeten in hongerstaking zal gaan", al
dus Kroesjtsjef.
Gebruik di8
flitsaanslulting
op uw fototoestel
Voor kiekjes
binnenshuis:
de leukste van
uw leven
De minister van buitenlandse zaken
van Ghana Botsio. heeft in een gesprek
met een speciale verslaggever van de
.Daily Telegraph" verklaard, dat het
zondag j.I. uitgegeven communiqué van
Kwame Nkruman en Sekoe Toere over
de betrekkingen tussen Ghana en Guinea
niets anders betekende, dan een bevesti
ging van het bekende streven van be.de
staatslieden naar nauwere bandon tusse.n
alle staten van West-Afrika. Hij zei. dat
er nog geen enkel precie« omliind plan
voor een federatie was opgesteld en dat
er nog geen enkel besluit was genomen
over verwezenlijking van de "edachteq
der genoemde staatslieden.
De jaarlijkse prijs „atomen voor de
vrede" is ditmaal toegekend aan de uit
Hongarije afkomstige scheidundige prof.
George de Hevesy. die sinds de tweede
wereldoorlog In Denemarken en Zweden
heeft gewoond. Mét algemene stemmen
werd hij uit 111 kandidaten uit negentien
landen gekozen.
Volgens de „Daily Telegraph" had de
door Frankrijk op Guinea uitgeoefende
druk geleid tot het „hals over kop be
kend maken" van de integratiepla/nen
der twee landen.
gaan, in hoeverre wij in Europa, via de Na-
to, bezig zijn ons militair potentieel te ba
seren op de pragmatische, „waardevrije"
Angelsaksische instelling ten aanzien van
het begrip „oorlog". Men krijgt soms de
indruk dat er mensen zijn theologen
o.a. die menen dat het onderscheid
in zwaarte van de atoomwapens ingevoerd
is en gehandhaafd wordt uit morele en
niet uit militair-strategische overwegin
gen. Enigszins toegespitst zou men kunnen
zeggen, dat. zodra de kernwapens voor de
moralist aanvaardbaar worden, ze zo wei
nig „effectief" meer zijn, dat de militair
ze oninteressant gaat vinden, en omge
keerd.
Verder zullen wij hier niet op deze
kwestie ingaan.
Wei moet nog iets gezegd worden over
de ook door G. H. ten tonele gevoerde
scheiding tussen „het daadwerkelijk ge
bruik van kernwapens en het simpele!
voorhanden' houden van zulke wapens (bij
wijze van „afschrikking" bijv.). Deze
scheiding komt ons als verdediging voor
het bezitten van kernwapens, volstrekt
irreëel voor. Dit is geen morele kwestie,
doch een zaak van eenvoudige logica.
Deze kernwapens kunnen hun afschrikken
de werking uitsluitend ontlenen aan de
mogelijkheid, dat zij gebruikt zullen wor
den- Welnu, wanneer wij van mening zou
den zijn dat het gebruik ervan ontoelaat
baar is en dus niet de intentie zouden heb
ben om de mogelijkheid van gebruik ooit
te realiseren, dan is natuurlijk ook het
vervaardigen en in bezit hebben van deze
wapens zinloos, tenzij wij veronderstel
len dat de Russen of welke tegenstan
ders ook volslagen idioot zijn-
Intussen is er dan nog een andere,
uiterst belangrijke kwestie, die G. H. in
zijn artikel naar voren brengt. In zekere
zin was dat zijn hoofdthema; de titel van
het stuk duidt daarop. Is „Plein 1958"
niet doende, zijn openheid te verliezen?
Stelt het de mening van een aantal ka
tholieken voor als het enig mogelijke
standpunt voor de christen? Is het daar
door niet gehorneerd cn intolerant? Geeft
het geen eenzijdige voorlichting? Dit zijn
de vragen, welke uit het artikel opklin
ken
Het zou te veel plaatsruimte vergen, de
ze vragen te beantwoorden voorzover zij
het optreden van de Pleingroep in het al
gemeen raken Dit hopen wij in een der
eerstkomende nummers van ons blad te
doen. Hier willen wij slechts op deze vra
gen ingaan met betrekking tot ons beleid
in het ABC-nummer.
Wij geloven niet dat men er bezwaar
tegen kan hebben, dat een groep katho
lieken na rijp beraad zijn mening ken
baar maakt over een der ernstigste pro
blemen van onze tijd. Door ons op deze
kwestie te bezinnen, hebben wij slechts
gevolg gegeven aan een uitdrukkelijke, uit'
nodiging die kardinaal Ottaviani, prose
cretaris van de Congregatie van het H
Officie, tot de katholieke pers heeft ge
richt, om zich opnieuw met het probleem
van oorlog en vrede te gaan bezig houden
Evenmin kan men er redelijkerwijze
bezwaar tegen hebben, dat deze mening
met argumenten gestaafd wordt en dat
zij door de stellers als een onontkoom
bare conclusie wordt voorgesteld. Wij zou
den niet gesproken hebben, indien wij niet
van mening waren geweest, dèt onze
conclusie Inderdaad onontkoombaar was.
Hebben wij ons hierdoor in een getto
opgesloten? Men kan ons dit niet verwij
ten, omdat wij een mening huldigen, die
vooralsnog niet 't standpunt van de mees
te katholieken is- (Er mag echter wel
even aan herinnerd worden, dat wij met
deze mening niet alleen staan binnen de
Kerk. Theologen van naam hebben vóór
ons reeds hetzelfde standpunt ingenomen
op nagenoeg dezelfde gronden. Wij noe
men slechts de namen van Pierre Lorson
S.J., Charles Journet O.P., Fr. Strat-
mann O.P., abbé dr. Paul Carrette, prof.
Lambert Koch S.V.D., Dom Bede Grif
fiths O-S-B., en P. Récamey O-P. Wat
vooraanstaande katholieke leken betreft,
zou men de namen kunnen noemen van
Reinheid Schneider, Friedrich Heer
Eugen Kogon, Helen Wessei, Ewald Matare
en Stefan Andrè6. Doch 't is waar, dat an
dere katholieken een afwijkende mening
aanhangen). Katholieken verschillen on
derling over vele zaken van mening, zon
der dat er over en weer van geborneerd
heid sprake behoeft te zijn.
Wij zouden ons daarentegen wèl in een
getto begeven hebben, wanneer wij bij
voorbeeld de katholieken, die met ons van
mening,verschillen over het vraagstuk van
de kernbewapening, onchristelijk hadden
genoemd, of wanneer wij geen ruimte
hadden gelaten voor andere meningen in
ons blad.
Hebben wij dit gedaan? Wij hebben over
degenen, die ons standpunt niet delen,
geschreven: „Met alle respect voor de
personen, die haar (de van de onze af
wijkende mening n.l.) vaak in bewogen
oprechtheid en ernst aanhangen, achten
wij een dergelijke gedachtengang levens
gevaarlijk" De gedachtengang wordt hier
gekwalificeerd, niet de mensen die haar
aanhangen en die wij respecteren. Is dit
intolerant? Wij hebben gezegd, dat de
meeste katholieken nog niet voldoende
of in het geheel niet over het probleem
hebben nagedacht. Is dit onwaar? Men
kan toch bezwaarlijk beweren dat de Ne
derlandse pers ook de katholieke pers
serieuze aandacht aa" dit probleem heeft
besteed Wij hebben in het ABC-nummer
uitdrukkelijk verzocht om reacties op het
door ons gestelde. In het septembernum
mer hebben wij deze reacties gepubli
ceerd, daarbij een ruime plaats gevend
ook aan afwijkende meningen. Is dit een
zijdige voorlichting? Men vergelijke hier
mede eens wat de meeste bladen aan
voorlichting over dit probleem hebben' ge
boden. I
Wij krijgen sterk de indruk, dat ons
hier een getto-mentaliteit wordt aange
wreven, omdat dit de gemakkelijkste wij
ze is om een standpunt dat G- H onwelge
vallig is. te diskwalificeren. In de/e
zin alleen kunnen ook zijn opmerkingen
begrepen wo-rden over de „fadialiseren- i
de tendenties, die zich in soortgelijke be
wegingen, juist door het idealisme dat
selijk leven binnen het gebied van de
strijd. En dit is onder geen enkele voor
waarde geoorloofd" (Zie de encycliek „Ad
Sinarum Gentem" en andere documenten
van juli-oktober 1954, in de uitgave „Ec
clesia Docens", blz. 100). G. H. zou
er goed aan doen dit citaat nog eens te
vergelijken met het door ons gestelde in
het ABC-nummer, in het bijzonder met
de Verklaring op bladz. 2, derde alinea:
„Welnu, als een oorlog volgens algemeen
aanvaarde zedelijke normen, alleen ter
verdediging mag worden gevoerd, dan
vervalt het recht op oorlogvoering met
het praktische verdwijnen van het ver
dedigingsmotief. En het verdedigingsmo
tief verdwijnt praktisch op het moment,
waarop „verdediging" ontaardt in coöpe
ratie met de aanvallers ter bedreiging
en vernietiging van heel de mensheid,
vijand en bondgenoten, eigen volk en an
dere volken weerbaren en weerlozen"
Wanneer men het hier geciteerde oor
deel van de Paus aanvaardt, dan kan men
alleen nog maar discussiëren over de
vraag of in een ABC-oorlog wapens die
„binnen het gebied van de strijd ieder
menselijk leven vernietigen" zullen wor
den gebruikt. Dat die wapens er zijn, zal
ook G. H. tegenover de duidelijke uitspra
ken van verantwoordelijke bestuurlijke,
militaire en wetenschappelijke leiders,
niet willen ontkennen. Nog afgezien van
de vraag of ook de categorie van de
door G. H- genoemde, zgn- beheersbare
kernwapens, niet tot effect heeft, dat bin
nen het gebied Van de strijd ieder men
selijk leven vernietigd wordt en dus door
de Pauselijke uitspraak veroordeeld is,
gaat het er nu om wat er in een even
tuele volgende oorlog met het gehele
kernwapen-arsenaal gaat gebeuren. Daar
over kunnen Pausen en moraal-theologen
q.q. geen uitspraken doen. Daarover kun
nen wel degenen iets zeggen, die over
de aanwending van deze wapens zullen
beslissen. Welnu: Veldmaarschalk Lord
Montgomery verklaarde in oktober 1954
o.m. het volgende: „Wij van Shape ba
seren al onze operationele plannen op het
gebruik van atomaire en thermonucleaire
wapens voor onze verdediging. De vraag
luidt niet langer: „Zullen zij eventueel ge
bruikt worden?". Het staat vast: zij zul
len worden gebruikt, wanneer men ons
aanvalt" Generaal Gruenther zei: „Ik
heb geen andere keuze, dan deze wapens
te gebruiken, onverschillig of de vijand
het doet of niet". Soortgelijke uitspraken
hebben ook de Amerikaanse minister van
defensie. McEiroy, en de Franse gene
raal Du Tiret in het Nato-tijdschrift „Re
vue militaire générale" gedaan. Trouwens,
ook de nota ter inleiding van de Memorie
van Toelichting van de begroting van
oorlog en marine voor 1959 bevat opmer
kingen die ten aanzien van dit punt be
paald instructief zijn.
Ook zou G- H- er goed aan doen de dis
tinctie van moraaltheologen niet te ver
warren c.q. te vereenzelvigen, met dc
diversificatie in het militaire potentieel
van het kernwapens-arsenaal. Het zou
trouwens interessant zijn om eens na te
eraan ten grondslag ligt, met een zekere
wetmatigheid plegen te openbaren". Dit
doort analogieën, waarbij iedere verdere
argumentatie ontbreekt, achten wij een
onwaardig element in een discussie. G. H.
heeft tot nu toe slechts suggestieve vraag
tekens geplaatst. Wij wachten nog op ar
gumenten. Wij zullen ze met belangstel
ling aanhoren; op ons Plein is ruimte ge
noeg, ook voor hem. Intussen hopen wij
dat de geïnteresseerde lezers, en mogen
dat er velen zijn, ons ABC-nummer eens
heter hand zullen nemen, teneinde zelf te
oordelen o-ver de gerechtvaardigdheid
van deze vraagtekens.
PLEINGROEP.
NOOT VAN DE REDACTIE
Het artikel d.d. 25 september gesig
neerd als zo vaak in recenserende beschou
wingen droeg een redactioneel karakter-
Afgezien van deze verduidelijking lijkt
'het ons overbodig om lang bij boven
staande reactie van Plein stil te staan.
Wij hebben niet zonder verbazing gecon
stateerd, dat deze reactie zich méér be
zig houdt met wat niét in ons artikel ge
zegd of zelfs gesuggereerd werd, dan met
wat er wél in gezegd werd.
De fundamentele inhoud van ons arti
kel d.d. 25 september is te reduceren tot
twee punten:
1. Wij hebben op bespiegelende wijze
de vraag gesteld of Plein niet bezig is
te worden tot een nieuw „gesloten getto"
2. Wij beweerden, dat het juli-nummer
van Plein op „oppervlakkige en onserieu
ze manier" de gecompliceerde vraagstuk
ken van oorlog en vrede in het atoomtijd
perk benadert en wij protesteerden ernstig
tegen zulk een „vulgaire demagogie" In
dit verband stelden wij voorts, dat dit
Plein-nummer zich schuldig maakte aan
„blote beweringen, onvolledigheden of
zelfs aperte onjuistheden".
Van de sub. 1 genoemde vraag, die
van begin tot einde hoofdthema was van
ons artikel, maakt Plein ziel? af door een
aantal voorbeelden, waaruit blijkt', dat zij
plaatsruimte heeft gegeven, in een volgend
nummer, aan afwijkende meningen Het
lijkt ons intussen juister ons te baseren
op de geest, die uit de artikelen van het
juli-nummer zelf spreekt. Het is eigen
aardig, dat bij alle uitweidingen, wel
ke de Pleingroep zich in haar reactie ver
oorlooft op dit punt wordt volstaan met
de mededeling, dat beantwoording te veel
ruimte zou vergen
Ta v. de sub 2 gestelde stelling tref
fen wij in bovenstaande reactie generlei
ontkenning aan- We] opnieuw beweringen
over de in dit blad slechts bij wijze van
voorbeeld gesignaleerde uitlatingen inza
ke de verdedigingsoorlog, ditmaal in ieder
geval nog ingeleid door relativerende bij
voegsels als: „Het zou interessant zijn
eens na te gaan" en „Men krijgt soms de
indruk", doch verrassenderwijze besloten
met de opmerking: „Verder zuilen we hier
op deze kwestie niet ingaan".
Wij vermogen in de reactie van de
Pleingroep dan ook geen steekhoudende
repliek zien.
G. H.
(Redacteur van De Maasbode-pers)
etiketten te willen gooien, doch noemt toch
I maar weer de „Derde Weg" en
het pacifisme. Afgezien van de vraag,
of het juist is deze etiketten zonder meer
als diskwalificaties te hanteren, lijkt de
ze procedure van de schrijver ons toch
wel zeer verwonderlijk om het dan maar
eens erg vriendelijk te zeggen.
Maar nu wat belangrijker zaken. Al
lereerst over de inhoud van het ABC-
nummer zelf en de kritiek daarop door
G. H. Wij willen dan graag beginnen met
te signaleren, dat de auteur van het Maas
bode-artikel geneigd blijkt het door ons
aan de orde gestelde probleem als een
politiek vraagstuk te typeren. Het deed
ons oprecht genoegen, dat deze auteur
in „De Maasbode" kon opmerken: „De
Kerk is nu eenmaal geen instelling, die
kant en klaar aan de gelovigen een uni
forme gedragslijn in politieke zaken voor
schrijft". Wij voelen ons hier dicht bij
hem staan. Echter, het probleem van de
ABC-oorlog is niet slechts een politiek
vraagstuk. Het is een vraagstuk met een
politiek aspect, zeker, maar het is even
zeer een vraagstuk met een morele kant-
Dat wordt trouwens bewezen door het
feit, dat de Kerk bij monde van Paus
Pius XII z.g- wél uitspraken doet over
dit probleem. Het is wellicht goed, zo'n
uitspraak van de Paus eens te citeren,
temeer daar G. H. ons min of meer tegen
de Paus wil uitspelen. Wij hebben, spre
kende over de christenen, die het „tra
ditionele" standpunt, volgens hetwelk een
verdedigingsoorlog geoorloofd kan zijn,
aanhangen, gesteld, dat „de meesten
van deze christenen nooit ernstig over
het probleem van oorlog en vrede hebben
nagedacht". G. H, beweert nu dat wij de
Paus, en met hem vele politici, geleer
den enz., bij deze „meesten" hebben in
gedeeld. Dat hebben wij natuurlijk ner
gens beweerd of zelfs maar gesuggereerd
Deze bewering is onjuist en unfair.
Maar nu dan de mening van de Paus
over de geoorloofdheid van de ABC-oor
log. Hij heeft deze vraag uitdrukkelijk
aan de orde gesteld in. een toespraak
tot de deelnemers aan het achtste con
gres van. de wereldvereniging van medi
ci, op 30 september 1954. Allereerst merkt
de H- Vader op, dat de kwestie van de
geoorloofdheid van Se ABC-oorlog in be
ginsel alleen maar gesteld kan worden
in het geval van een verdedigingsoorlog-
Letterlijk vervolgt de Paus dan: „Als
het aanwenden van dit middel dan toch
nog zo'n grote verbreiding van het kwaad
met zich sleept, dat de mens er volstrekt
geen controle meer over heeft, dan moet
het aanwenden ervan als immoreel ver
oordeeld worden. Hier zou dan geen spra
ke meer zijn van „verdediging" tegen on
recht en van noodzakelijke „bescherming"
van wettige bezittingen, maar louter ep
alleen van het vernietigen van ieder men-
N.a-v. ons artikel „Van Plein tot
gesloten getto?" ontvingen wij van
de Pleingroep onderstaande reactie:
Otis ed°eling van het juli-nummer van
„Plein 1958", getiteld „Het
het van oorlog en vrede", is geweest
agn raagstuk van de atoomoorlog opnieuw
'h beorde te stellen. Daarom zljh wij
Ze rp8ln.sel verheugd over iedere serieu-
Orq QaP^e op het door ons gestelde. Daar
in J?* gaan wij gaarne in op het artikel
Maasbode" van 5 september jl.
gett0,„ de hiel „Van Plein tot gesloten
Lit
etier artikel bevat tweeërlei. Er worden
deiinds een aantal kwalificerende mede-
pfe.n gedaan over de activiteiten van
et Ap ngroeP in tiet algemeen en over
*°hde nurnmer van ons blad in het bij-
"iog L Anderzijds wordt, een aantal me-
»te«, d. door ons geuit, bestreden of min-
On uah een vraagteken voorzien.
'tel u eerstgenoemde deel van het ar-
bigt ,tan men, voorzover het algemene,
gelichte en toegespitste be- en
'eag-^delingen geldt, eigenlijk moeilijk
niet geringe complimenten
d« F1 s adres worden in dank aanvaard,
eh v<£Veneens niet geringe verwijten
Oordelingen kunnen wij bezwaarlijk
?hs oestrijden. De lezer kan niet van
dat ar,wachten, dat wij gaan „bewijzen"
„'in „'1 niet oppervlakkig en onserieus
t>ruiu! wij geen „ronkende" stijl hebben
Iqti,, etc-
l*1 oo^" bevat dit gedeelte van het arti-
"gen een aantal meer concrete opmer-
h'ed. r?an ons adres. Allereerst wat klein-
2®ei e schrijver spreekt over „het ge-
be 'oev11 de (ongesigneerde) artikelen".
iv'ah» ging „ongesigneerd" is van geen
1 °hs nzii verwijtend bedoeld- Dit nu
pik j,.T bij deze auteur onbegrijpe-
4 jveet heeft ons ABC-nummer gelezen
(.ftikglp bus dat alle artikelen redactionele
e troi Waren; van dit besef getuigt
>tehei hWens op een andere plaats- De
|!«h 1 redactie van „Plein 1958" stelt
bik; voor de inhoud verantwoorde-
tLphefrt hamen van de redactieleden staan
s at ie h op de omslag van het nummer,
d- 'eq d dit over het hoofd ziet, is mis-
Q'e Zelf g begrijpelijk; roaar dat iemand
B dert Zlin artikel slechts met initialen
Vphd ent (daarbij tot uitdrukking bren-
t de „Maasbode"-redactie niet
jpden, ,rdelijk is, terwijl de lezer mag
U i' Ra f er achter de letierF ,G H
'op ®at) er ons een verwijt over maakt
rvoi'n 'h'hst genomen zeer vreemd.
Sens: de auteur zegt niet met
