het Cyprus van de IJszee
Nevel boven noordpoolkap om
I
"öeze kriswill pijp
van de Blauwe Donau
DICHTVRIEZEN TE VOORKOMEN
itiif
Slapen met één oog open
Moeder-Geschenk
Minstens twaalf vrouwen moet hij om
wille van hun geld hebben omgebracht
v R
malt den haag
t mm
Blijft Kevlavik
Amerikaans?
Met hand en tand
Russische poppen
;;i
V rolijk Reykjavik
Observator
igjfl
Opzien barend
geschenk
m t'
ZATERDAG 29 MJVL&IBER 1958
FAG1NA 3
IJsland. Het is een wonderlijke twist-
appel tussen Oost en West. Er groeit bijna
'Mets: hier en daar wat goed gras, voorts wat
bruinachtig mos op een harde lavabodem,
tussen uitgebrande kraters en bete bronnen,
^hapen leiden er een armetierig bestaan.
Ue bevolking leeft hoofdzakelijk van de vis-
VaUgst. Daarom is het geen wonder, dat ze
zU-h zo fel verzet tegen de vreemde vissers,
'I'e in de nabijheid van het merkwaardige
eiland de vis uit de IJszee weghalen. Er zijn
kleine zeeslagen geleverd tussen Engelse vis
sersboten en IJslandse kustbewakingsvaar-
!uigen. Engelse vissers werden naar Reyk-
layik, de hoofdstad en grootste havenstad
°PgebrachtEn IJsland, zich belaagd
jïevoelend door het Westen, wendt zich naar
let Oosten. De aanhang der communisten
groeit er gestadig, eensdeels als een min of
'Ueer onlogisch protest tegen de aanwezig-
lenj van Amerikaanse troepen, die ten ge
tale van ongeveer 5000 man de vliegbasis
Reykjavik bewaken, welke een onderdeel
vormt van de grote NATO-verdedigingslinie
in bet hoge Noorden. Indien IJsland ooit
onder „bescherming" van Sovjet-Rusland
zou komen, zou dit hoogstwaarschijnlijk tot
gevolg hebben, dat de 175.0CI0 inwoners van
deze eilandenrepubliek en masse naar
Siberië zouden worden overgebracht, om
daar als pionier mee te helpen, de oneindige
vlakten te ontginnenMaar hierover
maken de IJslanders zich niet druk, want
zoiets lijkt in een verre toekomst te liggen.
Het ergert hun, dat de Verenigde Staten bij
hen praktisch de lakens uitdelen en ze
menen, dat èr van hun zo moeizaam op
Denemarken bevochten onafhankelijkheid
in wezen slechtte weinig is overgebleven,
sinds de geallieerden in de afgelopen oorlog
bun eiland om strategische redenen bezetten
en er een vloot- en luchtbasis van maakten.
M
'lp,i weet hel. op 1 september van dit jaar kondigde IJsland aan.
"l'J" 4 mijlen brede strook territoriale wateren, die in 1952 afgc-
j('kend werden, te zullen uitbreiden tot 12 mijlen. Er is direct een
!Pv'g meningsverschil over deze maatregel ontstaan, die uiteraard
"VprnutioTude consequenties met zich medebrengt. Engeland en
"'derp landen beriepen zich op oeroude visrechten in deze wateren
j'j' IJsland stond geruime lijd in liet brandpunt der belangstelling.
et ls dit weder gekomen, zopasals gevolg van enkele publikaties
1,1,1 wetenschappelijke vorsers, waardoor de mogelijkheid geopend
,0l~dt. dat IJsland eerlang op een uiterst belangrijke handelsroute
"or hp/ JSoordpoolgebied zal komen te liggen. Zijn strategische en
T°"oniischc belangrijkheid stijgt met de dag. De economische zal
J1 bijzondere male stijgen, wanneer een project van Amerikaanse
"!sprong werkelijkheid zou worden.
T
BY ANY TEST
WORLD'S BEST
MONOPOL
SflSVVILL is GENIETEN van een
Hft,°gr°ken
.V
v
-/ m
"Vg"-
-vMtiMÊÊê W^mmrn
- i .1
/t «iSs;
-'fe?
V
„V'an van Costa Rica
„vluchtvlag" meer
A',
mé
- i 1
TX.
Hij ontkende aanvankelijk
eike ten laste legging,
maar de bewijzen stapel
den zich op
Bewijzen stapelden zich op
iHKtql
mm
IJSLAND
C7 7
•A
e koUers van de IJslandse kust-
,,{"king voeren als embleem hel
akenkruis. Ze werden tijdens de
°rl°g soms voor Duitse schepen
aangezien en beschoten
CAdvertentte)
weegt slechts
22 GRAM
Prijs f 19.75
van super kwaliteit
kJj'SVVILL is VEDERLICHT
(w'SWlLL is heerlijk KOEL en
CISWILL maakt u tot pijplief-
Hfi\ber-
(ASWILL brengt 12 exclusieve
bellen.
W Imp.; BIMALT. DEN HAAG
'tl "iet verkrijgbaar bij uw winkelier,
SL imalt Den Haag - Tel. 15.34.14.
Dc Amerikanen willen niets meer en
minder, dan een open vaarweg langs de
Noordpool aanleggen en daarboven een
kunstmatige, warme nevel verwekken, die
de vaargeul het hele jaar door open zal
houden. Ze zijn bij hun gedurfde plan uit
gegaan van de ervaringen, door de atoom
onderzeeboten opgedaan, met name de
„Nautilus". De kapitein daarvan kwam
tot de conclusie, dat in de ijsmassa van
het Noordpoolgebied zich open plekken
bevinden, die 's winters slechts in gerin
ge mate dichtvriezen, welke min of meer
open plekken door open kanalen verbon
den zijn.
Dr. Wexler, directeur van het Meteoro
logisch Onderzoekings-Instituut te Was
hington, heeft in verband hiermede de
mogelijkheid geopperd, om het ijs van de
Noordpoolkap met waterstofbommen te
doen springen en aldus een lange vaar
geul te openen. Tien waterstofbommen,
elk van tien megalonnen, zouden voldoen
de zijn, om dit kunststuk te leveren en
dan gaat het er nog slechts om. de kunst
matige nevel te vormen, die boven de
vaargeul en de omgeving ervan blijft han
gen, zodat cr zich geen nieuw jjs in kan
vormen.
Er vallen natuurlijk bezwaren tegen een
dergelijk plan te opperen, De luchtvaart
maatschappijen, die een Noordpoolroute
geopend hebben onze K.L.M. is er één
van zullen piets voor een dergelijk ex
periment voelen, aangezien het gevaar
bestaat, dat een kunstmatige, warme ne
vel de atmosferische rust aan de Noord
pool zal verstoren, hevige winden en sterk
wisselende temperaturen zal veroorzaken
en nog het een en ander meer. Ze hebben
juist de Noordpoolroute gekozen, niet al
leen omdat deze van west naar oost en
omgekeerd veel korter is, maar tevens
en eigenlijk vooral, omdat ze zoveel rus
tiger is.
Warme bronnen op de hoogvlakten
van IJsland. Het water vloeit naar
meertjes, waarin het goed baden en
zwemmen i.s, ofschoon IJsland bij de
Poolcirkel ligt.
IJslandse meisjes bij liet. verzorgen
van de bloemen en heesters van
Reykjavik. Slechts dicht bij de zee
is er op IJsland wat plantengroei....
Over een en ander maakt men zich op
IJsland momenteel nog niet druk. De IJs
landers hebben al genoe#dingen om zich
over op te winden. Naast het visrecht in
hun wateren is daar dan de grote lucht
basis Kevlavik, alsmede de Amerikaanse
en N.A.T.O.-vlooteenheden, die IJsland als
steunpunt hebben. Kevlavik is op het
ogenblik de spil waar alles om draait. Zal
Kevlavik Amerikaans blijven en dus wes
ters of zal Sovjet-Rusland erin slagen, met
behulp van de IJslanders, zich er te ves
tigen? De Sovjet-Russen zijn reeds met
een koude oorlog begonnen. Het was voor
hen jammer, dat in oktober het visserij
conflict als vanzelf werd opgelost, door
dat er gedurende de wintermaanden niet
gevist kan worden. Maar in januari zul
len de vissersvloten weer uitvaren en zal
de strijd weer oplaaien, zeer ten gerieve
van Moskou.
IJsland moet zijn rechten op de vis wel
met hand en tand verdedigen, wil het niet
economisch te gronde gaan of zijn eco
nomische onafhankelijkheid totaal verlie
zen, hetgeen het verlies van zijn prestige
noodwendig tot gevolg zou hebben. Het
onvruchtbare IJsland met zijn kale bodem j
is omgeven door uiterst visrijke gronden
en vis is er om zo te zeggen het dage
lijks brood.' Zevenennegentig procent van
de import aan levensmiddelen, gebruiks
voorwerpen en karpitaalsgoederen. machi.
nes, apparaten, etc. etc. wordt 'uit de op.
brengst van de visexport gefinancierd. Al
-
le groenten en fruit moeten ingevoerd
worden. Het vlees is zo duur. dat dit zelfs
bij de gegoeden alleen 's zondags op tafel
verschijnt. De schapen leveren wat wol,
maar dat is ook alles, wat IJsland aan
grondstoffen voor zijn kledingindustrie
produceert. Wat de levensmiddelen be
treft, er groeien slechts niet al te beste
aardappelen. Al het leder moet van elders
komen.
Ook hierdoor bieden de winkels van
Reykjavik een bonte, internationale aan
blik. Maar Sovjet-Rusland zorgt ervoor,
dat tal van zijn produkten er te koop
zijn. De Amerkanen importeren evéneens
vele gebruiksartikelen en men kan in
Reykjavik letterlijk alles kopen. Uiteraard
zijn de soldaten vart 't Amerikaanse gar
nizoen de beste klanten. Ze kopen er IJs
landse souveniers en bonte, grove Russi
sche poppen.
De IJslanders vinden zelf, dat ze de
brandende kwesties, welke thans aan de
orde zijn, met een zekere koele gelaten
heid opvatten. Ze voelen zich evenwel
enigszins de Cyprioten van de IJszee.
„Wij hier op het Cyprus van de Atlan
tische Oceaan", zo verzekeren ze buiten
landse bezoekers om strijd. „We hebben
gelukkig niet het hete, bruisende bloed en
het opvliegende karakter van de mensen
op Cyprus, doch we zijn even vastbeslo
ten, voor onze onafhankelijkheid op te
komen. Te lang zijn we een verwaarloosde
bezitting van Denemarken geweest en.,
de strategische positie van ons eiland is
zo' belangrijk, dat wij er goede munt uit
willen slaan. Dat is ons recht.."
Ze zijn trots op de interessante geschie-
dens van hun eiland, hetwelk voor zover
na te gaan valt. pas in de achttiende
eeuw bevolkt werd. Ierse monniken sticht
ten er een kolonie, die later door de Noor
mannen overweldigd werd. De Noorman
nen stuurden er steeds meer mensen heen
en maakten het voor onbewoonbaar ge
houden eiland bewoonbaar. Ze bekeerden
zich omstreeks het jaar 1000 tot het chris
tendom. Volgens de legende zou hun aan
voerder de heidense godenbeelden van
de beroemde waterval, de Godhafoss, naar
beneden hebben laten werpen, ze aldus aan
de vernietiging prijsgevend.
De bevolking van IJsland veroverde el
ke vierkante meter bebouwbare grond
op de woeste bodem en hierdoor is het
mogelijk, dat er schapen kunnen worden
gehouden en men zelfs schapevlees ex
porteren kan. Haar harde strijd tegen de
barre natuur doet onwillekeurig denken
aan die van het Nederlandse volk tegen
de zee. De IJslanders zijn even vredelie
vend als wij. Het is heel wat langer voor
hen geleden dan voor ons, dat ze de wape-
neji hebben gedragen. IJslandse vrijwil
ligers namen tegen de tweede helft van de
vorige eeuw deel aan de vrijheidsstrijd
der Denen tegen Duitsland. Het eiland z.elf
heeft nooit wapengeweld aanschouwd, be
halve dan in de Noormannentijd en heden
ten dage houdt IJsland er geen gewapende
macht en ook geen oorlogsvloot op na,
afgezien dan van de vaartuigen van de
kustbewaking.
.;v I
...f:
t. 'Mb "TM*. c
V
'x:r
i'"
Art vort entte
Babyderm-wiegje gevuld met
artikelen vcor Baby's huidje f 3.95
Reykjavik is een vrolijk aandoende stad,
met keurige huizen, meestal van twee
verdiepingen, witgeschilderde fagades en
rode daken. Ook de dorpen een derde
van heel de bevolking woont in de hoofd
stad zien er vrolijk uit. Trouwens, de
IJslanders houden van kleuren en demon
streren dit in hun kleding. Nog steeds is
het. paard het voornaamste „middel van
verkeer", terwijl luchtlijnen de hoofdstad
met de verschillende dorpen verbinden.
In de zeventiende eeuw hebben de De
nen er het Lutheranisme ingevoerd. Thans
wonen er nog slechts een zevenhonderd
katholieken op IJsland, die evenwel over
een mooie kerk beschikken, die zich op
een heuvel bij Reykjavik verheft. Omdat
de katholieken indertijd in de strijd tegen
de Denen een voorname rol hebben ge
speeld, genieten ze een grote sympathie.
Het aantal bekeringen is niet groot, het
geen inmiddels hoofdzakelijk aan de vast
houdendheid der IJslanders aan het oude
te wijten valt. In de politiek hebben die
intussen 'n minder grote vasthoudendheid
tentoongespreid, als gevolg van de zich
snel en sterk wijzigende omstandigheden.
In 1956 verloren de conservatieven hun
meerderheid en de controle over het re
geringsapparaat. Heden ten dage bestaat
de regering uit een coalitie van de agra
riërs, de socialisten en de communisten.
Ook voor de IJslanders is de haring
vangst een der belangrijkste gebeurtenis
sen van het jaar. Hun honderden vissers
schepen vangen de haringscholen rtfeds
op, zodra deze de kusten van Groenland
en Newfoundland hebben verlaten. Tien-
tallen vliegtuigen zoeken naar de scholen
en waarschuwen de in de havens van
Akoereri, Hoesavik en Isanordoer op de
noordkust gereedliggende vissersvaartui
gen. Zowel op de vloot als op het' land
helpen studenten, jongens en meisjes, bij
Middernachtzon in de haven van
Reykjavik. Des zomers schijnt de
zon er dag en nacht, 's Winters
heerst er de Poolnacht.
het inzouten van de haring en ook vele
andere jongelui kantoor- en magazijn
bedienden verlenen in het haringsei
zoen de helpende hand.
De IJslanders beoefenen ook de walvis
vangst, van Hvalfiordoer uit. Hiertoe heb
ben ze. voor het opsporen der walvissen,
de radar ingeschakeld. We hebben het
reeds gezegd, IJslands bodem is kaal en
onvruchtbaar. Slechts één procent van de
totale oppervlakte kan bebouwd worden.
De rest is bedekt met uitgestrekte glet
sjers, zoals de Vatnakojoell, die 8000
vierkante kilometers groot is, voorts door
rokende vulkanen, heet water spuitende
geysers, warme bronnen en keiharde
lava. Denk evenwel niet, dat de IJslan
ders arm zijn of in primitieve omstan
digheden leven. Ze beschikken over het
zelfde comfort, waardoor de Scandina
vische landen zich zulk een vermaardheid
verworven hebben. De fabrieken zijn er
centraal verwarmd en modem geïnstal
leerd. Bijna iedereen heeft telefoon in
huis. Daartegenover kan als het ware elk
ogenblik een vulkanische uitbarsting
plaatsvinden. Nog in 1947 spuwde de He-
kla ondanks zijn besneeuwde top vuur en
vlam, een asregen tot achtduizend meter
hoog de lucht in slingerend. Hierom luidt
een oud. IJslands gezegd: dat men er
goed aan doet, steeds met één oog te
slapen. Bij de ontwikkeling der gebeurte
nissen lijkt deze waarschuwing een bij
zonder actuele betekenis te krijgen.
De Blauwbaard
arfi®.
Pario Echandi van Costa Rica
'li *en wetsontwerp ondertekend waar-
"V*1 v°eren van de vlag van zijn land
^ltv leemde schepen wordt verboden.
V'*g°erinB van de wel betekent, dat de
Va" Costa Rica m.l.v. 31 december
*eeën verdwenen zal zijn, daar
Rica zelf geen koopvaardijvloot
,pt Ogenblik voeren 233 schepen
V1*g met toestemming van de rcgc-
*at Costa Rica,
r Sii 'L'
In de gymnastiekzaal van tie gevangenis St. Pölten, waarheen de moor de- die een oud verhaal opnieuw vertelde. Hij
naar Max Gufler is overgebracht en waar hij uiterst streng bewaakt en
nog steeds dagelijks verhoord wordt, liggen ongeveer duizend voorwerpen zouden samen een zakenreisje maken en
uitgestald, welke in Guflers woning te Wenen in heslag genomen werden. de vert.e§®nw°ordiger nam zijn collectie
r,r, byouterieen mede, In de buurt van de Do-
-,Llk paar schoenen, elke bontmantel, elke noen aldus een der inspecteurs, nau moet Gufler, toen ze ergens koffie
die het onderzoek naar de meest geruchtmakende moordzaak leidt, welke gingen drinken, een sterk verdovingsmid-
i 1 i i r. del in zijn kopje hebben gedaan. Onder-
Oostenrijk sinds menscnlïeugenis gekend heelt, staat voor de moord op een Weg werd de vertegenwoordiger bijna door
eenzame alleenstaande vrouw". De Weense pers lieefl de massamoordenaar, slaaP overmand. Hij kreeg evenwel arg-
wiens geval levendig doet denken aan de beruchte Landru-moordzaak, deed" z^lksmfar°fod?a'denman"'biïiten
waarover inuerlijd in Frankrijk zoveel te doen geweest is, de „Blauw- stond, zette^ïij zijn motor op gang. keerde
baard van de Blauwe Donau" genoemd, met een bitter sarcasme, dat beJus^lo^Tchte^
wrllicht alleen geëvenaard wordt door het synische sarcasme, waarmede weer terug, zag dat de man zich bewoog
Max Golfer aanvankelijk de politie tartte, haar uitdagend, eerst al!
bewijzen hijeen te brengen, alvorens hem van moord te heschuldiggn..,
Het was in september j.l., dat in een on
diepe beek bij Pernegg in Stiermarken
het lijk werd gevonden van een onbekende
vrouw. De dode had een flesje met een
verdovingsmiddel bij zich en men meen
de, met een zelfmoord te doen te hebben.
Het lijk kon niet geïdentificeerd worden
en het hele voorval zou vergeten zijn, in
dien een zekere Josef Robas in Wenen
niet 'n brief uit München ontvangen had
waarin hem werd medegedeeld, dat zijn
gescheiden vrouw daar het slachtoffer
van een ongeval was geworden en er be
graven was. Hij vond deze mededeling
hoogst merkwaardig, omdat ze Vet (van
een officiële instantie kwam. Daarom
schreef hij naar de politie in München om
nadere inlichtingen, maar men wist daar
niets van een dergelijk voorval. Hij toog
toen naar de woning van zijn gescheiden
vrouw, ergens buiten Wenen en vond het
huis geheel uitgeplunderd. Een buurvrouw
vertelde hem, dat de bewoonster met, een
haar onbekende heer in een auto vertrok
ken was, met medeneming van een aan
tal koffers. Later was deze heer alleen te
ruggekomen, had lange tijd in het huis
vertoefd en was vervolgens weer vertrok
ken, opnieuw een aantal koffers en pakken
in ziin auto ladend.
Max Gulfer aanvankelijk de politie tartte, haar uitdagend, eerst alle en probeerde daarop hem naar de Donau
P te slepen en hem in de rivier te werpen.
De man verweerde zich echter tot het ui
terste en toen er mensen aankwamen.
m ÉMgjiiMllllli ging Gufler er snel vandoor. Hij had een
valse naam opgegeven. De vertegenwoor
diger vertelde zijn verhaal bij de politie,
maar deze kreeg de indruk met een dron-
kemansverhaal te doen te hebben en liet
het, voor wat het h.i. was. Maar de ver
tegenwoordiger was zijn koffer met byou
terieen kwijt en deze werd bij de buit van
de massamoordenaar gevonden, die blijk
baar nog geen gelegenheid had gehad, de
byouterieën, welke een aanzienlijke waar
de vertegenwoordigde, te verkopen.
De bewijzen begonnen zich op te stape
len. Ten slotte bekende Gufler vier moor
den op vrouwen, aan wie hij een huwelijk
aanzoek had gedaan en die hem daarna
heel haar bezit hadden toeverlrouwd. De
massamoordenaar bleek in het bezit te
zijn van een kleine tandartsinslallatie
Hiermede trok hij de gouden kiezen van
zijn slachtoffers uit. Hij bereikte er tevens
mede. dat ze moeilijk geïdentificeerd kon
den worden. Twee van de vrouwen, waar
van hij bekende ze vermoord te hebben,
zijn uit de Donau opgehaald.
Een der belangrijkste getuigen werd
Max Guflers voormalige verloofde. De po
litie hield haar aan, als verdacht zo niet
van medeplichtigheid, dan toch van he
ling van de gestolen goederen. Ze sloeg
ten slotte door en verstrekte tal van be
langrijke gegevens. Max Gufler beweert
thans, een medeplichtige te hebben gehad,
die de andere, hem toegedachte moorden
zou hebben bedreven. Maar deze mede
plichtige is een grote onbekende
De Weense politie heeft o.m. kunnen
fx/',-
i-
We zitten weer midden in de
periode van het denken en pein
zen over cadeaus. Een heerlijke
tijd, omdat achter dat geven van
geschenken, thuis, onder vrien
den en aan zieken, zoveel liefde,
zoveel hartelijke genegenheid en
weldadige dankbaarheid steken.
De wereld is nu vol belangstel
ling en levendigheid. En in ver
wachting van wat komen gaat.
Is het zo in de natuurlijke orde,
in de bovennatuurlijke is het niet
anders. Niet één week, maar al
tijd.
Elke dag komen gaven van ge
naden, van bijstand, van barm
hartigheid naar beneden met als
laatste opzienbarend geschenk:
een eeuwige zaligheid.
Eeuwig. Onder de sensaties van
de dag is een eeuw oud worden
nog altijd een bijzonder feit. Eeu
wig is echter niet één eeuw, niet
honderd eeuwen. Eeuwigheid be
gint, doch komt nooit verder. Na
een miljden eeuwen staat de eeu
wigheid nóg aan hét begin.
Het is overigens wel verbazing
wekkend, dat heel die eeuwigheid
ons vaak weinig tot meditatie
stemt.
Maar er zijn nieuwe kansen
daartoe.
Morgen begint een nieuw kerke
lijk jaar met als inzet de voorbe
reiding op Kerstmis.
En het is al weer aanstonds
St.-Paulus, die de bazuinstoot
moet geven.
Het uur om uit de slaap te
ontwaken heeft geslagen. De
dag voor arbeiden breekt aan.
Weg met de werken der duister
nis en aangorden de wapens
van het licht.
Het is allemaal klaar en
hard.
Men maakte ons onlangs de op
merking: het lijkt soms wel, of
St.-Paulus ons allemaal voor gro
te zondaars aanziet. In deze ge-
dachtengang schuilt een gevaar.
Want ze houdt de mening in: „We
doen het toch zo kwaad nog niet".
Er zijn zeer zeker nog vele vro
me zielen, maar tevredenheid
over zijn gedrag tegenover God
en de naaste is dikwijls een ge
vaarlijke situatie. Men peilt te on
diep, vindt het al gauw heel goed.
De lauwheid in vele vormen sloeg
menige diepe wonde. De zelfge
noegzaamheid bracht ook de fa
rizeeër in de tempel tot diepe val.
Hogerop moeten we. Steeds ho
gerop. En de „Introitus" ferm
meebidden:
Heer, wijs mij uw wegen,
maak mij met uw paden be
kend.
Om dan even flink met de „Col
lecte" te vervolgen: i
Kom, Heer, om door Uw be
scherming onttrokken te wor
den aan de dreigende gevaren
onzer zonden en door uw be
vrijding ervan verlost te worden,
deil.
We moeten met het nieuwe
jaar nu eens echt proberen iets
meer van ons leven te maken en
ons zo allereerst, gelijk de ,,Post-
communio" dat zegt, op de aan
staande plechtigheden voorberei
den.
Dan verdienen we ook Gods
barmhartigheid ten aanzien van
onze soms zovele gebreken en te
kortkomingen. Dan krijgen we
uiteindelijk ook het opzienbaren
de geschenk der gelukkige eeu
wigheid.
Hoewel, hoewel we eigenlijk
God en de naaste zouden moeten
kunnen dienen zónder de beloften
van het altijddurend geluk.
Doch zó is de Heer niet. Hij is
de fijnste en royaalste werkge
ver.
Laten wij proberen goede ar
beiders in Zijn wijngaard te zijn.
zijn laatste brief er te veel had op aange
drongen, dat ze geld zou meebrengen,
maar liefst de somma van dertigduizend
schilling. Ze vond het vreemd bij gen man,
die in zijn liefdesbrieven verklaarde, het
zo prettig te vinden, dat ze geen levens
gezel met veel geld zocht.
De massamoordenaar van Wenen stond
bij zijn buren als een beschaafd, aange
naam en vriendelijk mens bekend. Hij is
48 jaar. In een gesticht voor bejaarden
te Graz leeft zijn meer dan 80-jarige moe
der, die men van de wandaden van haar
zoon onkundig heeft gelaten.
K. H.
Een vrouw, die bijna zijn slacht-
.-) 7 -ïiccuae punue neen o.m. Kunne:
up onderzoen, offer geworden is. Ze heeft hem een vaststellen, dat Gufler een Weense public
1,- O STVCM 1 nr in Vlnnn nrnninM J
ke vrouw in haar woning gewurgd en van
al haar geld beroofd heeft. Bij een Weense
bank wist ze beslag te leggen \>p tiendui
zend shilling, door de massamoordenaar
daar gedeponeerd. De gouden kiezen en
enkele in goud gevatte gebitten werden in
Josef Robas ging in het dorp op nader tijdlang werk verschaft m haar
onderzoek uit. Het bleek hem, dat zijn ge- winkel.
scheiden vrouw, van wie hij maandelijks
een vrij hoge alimentatie uitkeerde, al ook. hem positief te herkennen. Toen volg-
haar geld op de bank had opgenomen en de de huiszoeking, waarbij op tal van ge-
tevens verschillende uitstaande vorderm- heime plaatsen in het grote huis van de het zadeltasje van Guflers fiets gevonden
gen had geïndDe buurvrouw was zo moordenaar een grote hoeveelheid kleding *n een do°s trof men talrijke brieven aan
verstandig geweest het nummer van de alsmede tal van kostbaarheden werden van vrouwen tussen de 30 en de 60 jaar,
auto op te nemen. De terugkomst van die gevonden. die op zijn huwelijksadvertenties geant-
onbekende zonder de vrouw, was haar woord hadden, via welke hij relaties met
verdacht voorgekomen, doch ze had er Eetl oud Verhaal. zü" slachtoffers aanknoopte,
toch verder geen werk van gemaakt. Een 46-jarige vrouw is nog bijna het
Dank zij het autonummer kon Max Guf- Op de berichten in de kranten meldden slachtoffer van de massamoordenaar ge
ler in Wenen worden opgespoord. Zijn ui- zich tal van personen, die gegevens kwa- worden. Ze had op 2 november een af-
terlijk beantwoordde in belangrijke mate men verstrekken over vrouwen, wier plot- spraak met hem in Wenen gemaakt waar
aan het vrij nauwkeurig signalement, door selinge verdwijnen hun was opgevallen, hij hoofdzakelijk opéreerde, maar was er
dc buurvrouw gegeven en deze meende Er kwam tevens een vertegenwoordiger, toch niet op ingegaan, omdat Gufler in
F v
:':'W«aa
De massamoordenaar Max Guflir.
