Thema van Vastenbrief 1959: „Hoe zien wij de Kerk? Wie de wetten als dwangbuis ervaart mist nederigheid Roep t Louis Armstrong and his All-Stars Paus bezocht onverwacht Oroot-Seir»1*^arie van Rome Negatieve Eurovisie uitzending cb*aA<i- contact Winter geprolongeerd wii GENIET RUSTIG VAN EEN BORREL 160S vb om Christus steeds luider Bisschopswi i din g van mgr. Moors Brief voor pater Carré Onvoldoende rekening gehouden Nederlandse kijkers KA-studiecongres over inhoud Vastenbrief President Worosjilof gaat India bezoeken Hoofdkaas bleek ondeugdelijk Bij het helpen van kind onder trein geraakt Geen water, boerderij totaal afgebrand Moeder doodde haar kind MAANDAG 9 FEBRUARI 1959 PAGINA 5 Als een keurslijf? Samen dienen Géén dwangbuis Liefdevolle steun melk en puur mmWh WmSm' pp 'fm*: Luchtig Licht verteerbaar Lekker „Instituut en Gemeenschap" fijn als u iets in huis hebt! Preek voor studenten Dodelijk ongeluk op station te Gilze Ad Ladin en de wonderlamp In de Paasnacht zal de priester in de paaskaars eenvoudige symbolen giffen om daarmede uit te drukken dat de verrezen Christus dezelfde s> gisteren, heden en in eeuwigheid" (Hebr. 1, 13, 8), in Zijn Persoon en in Zijn leer. In Christus vindt de Kerk haar houvast te midden van de veranderlijkheid van deze wereld. Aldus begint de Vastenbrief van de aartsbisschop en bisschoppen van Nederland, die gisteren in alle kerken is voorgelezen. bit thema, zo gaat dit herderlijke schrijven verder, hebben Wij in °V>ze vastenbrief van het vorige jaar uitgebreid ontwikkeld. Wij heb- ben u toen laten zien hoe de Kerk deelt in het tijdeigene en tijdgebon- dene van de wereld, waarin Zij staat, en hoe Zij dus aan veranderingen °nderhevig is. Wij hebben u ook gewezen op haar goddelijk karakter, e« u getoond hoe alles wat van God komt onveranderlijk is in de Kerk. Zo mochten Wij u wijzen op de vele veranderingen en vernieuwingen de kerkelijke wetgeving (b.v. de vastenwet, de nuchterheidsbepa- Hngen), de liturgische vieringen (b.v. de Paasnacht, de ritus van de huwelijkssluiting), en in bijzondere dispensaties. Tegelijk mochten Wij u confronteren met de onveranderlijkheid van Gods Wet inzake b.v. geloofswaarden, een eenheid en onverbreekbaarheid van het huwelijk, tien geboden. Tenslotte hebben Wij ook gewezen op het brede gebied waar naar veler °Pvatting veranderingen gewenst zouden zijn en waar anderen geen veran deringen wensen, terwijl de Kerk, in afwachting van de resultaten van studie, ervaring en wetenschap, terzake nog geen beslissing neemt. Wij hebben toen Sesteld, dat het een juiste houding is van heel de Kerkgemeenschap bis schoppen, priesters en gelovigen wanneer wij ons houden aan de kerkelijke Oorschriften, zolang de Kerk, die nauwlettend het gelovig meedenken van haar kinderen volgt, niet laat weten dat zij aan het onderhouden er van geen baarde meer hecht. Er moge altijd eerbied zijn voor wat voorgeschreven is, en Oe in welk opzicht ook geroepen is om leiding te geven, zal moeten voorgaan in zelf-discipline, om aan anderen de weg te wijzen. ^Vij zouden dit jaar het thema van de vorige vastenbrief vanuit een ander ge- richtspunt willen bezien, nl.: Hoe zien wij de Kerk? Het is ontegenzeglijk waar, dat in ?nze dagen de Kerk in nood is, dat zij harde slagen incasseert van een uiereld-in-beweging en verdrukt wordt ^?or totalitaire systemen en godvijan- dige ideologieën; tevens lijkt een om vangrijke, sluipende geloofsafval de Herk bouwvallig te maken. Maar er is niet alléén een Kerk-in- Uood. In diezelfde Kerk klinkt voort durend luider de roep om Christus, de Weg, de Waarheid en het Leven, Uiordt nadrukkelijk het verlangen uit- Uezegd om los te komen van middel matigheid, en wordt de onderlinge hefde tussen de leden van de Kerk Uteer begrepen als het herkenningste ken van de Christen. De persoonlijke beleving van het Christenzijn binnen de grote Kerkgemeenschap, het be wustzijn van de eigen en van de ge zamenlijke taken van de priester en van de leek, de oecumenische gedachte, z\i krijgen voortdurend meer gestalte en blijken voortdurend méér het gelo vige volk te boeien. Het valt niet te ontkennen, dat nog veel christenen de Kerk louter zien als een instituut, als een organisatie. De een voelt zich daarin gelukkig en zón- her problemen, want de organisatori sche gebondenheid geeft een gevoel van veiligheid en geborgenheid. Hij rindt in de Kerk een soortgelijke ze- herheid als in de burgergemeenschap, daarin hij zich ook omgeven weet door een netwerk van verplichtingen, die ëarantie bieden voor een zekere mate van onbezorgd leven. Maar anderen eP het zijn waarlijk niet altijd degenen, hie het minst van persoonlijkheid ge tuigen ervaren het instituut anders: als een keurslijf van wetten, verboden eU voorschriften, met niet zelden de gehoorzaamheid als hoogste en ook hioeilijkste opgave. De Kerk is inderdaad een Insti tuut, een geheel met een hiërarchi sche ordening en organisatorische vormgeving. Na de reformatie is dit aspect van de Kerk sterker bena drukt. Dit is echter geen reden om het nü over het hoofd te zien. Wel moet nu duidelijker worden, dat de Kerk méér is dan een instituut, méér dan een zichtbaar geordend geheel. In deze tijd is het nodig de Kerk vooral te doen kennen en er varen als de Christus zelf. Die voort leeft in alle ledematen, die met Hem en in Hem verbonden zijn. De Kerk als instituut moet de uitdrukking zijn Van de Kerk als mystieke gemeen schap met de Liefde als wezenlijk kenmerk. In die gemeenschap is geen eenzijdigheid. Allen priesters en le ken zijn geroepen tot heiligheid, ieder draagt verantwoordelijkheid en ieder deelt in de genadewerking van de H. Geest. Wanneer dit alles ervaren wordt als realiteit, dan zal ook het begrip Sroeien, dat bisschop, priester en leek ®amen iets zijn, elkaar iets te bieden hebben en samen iets te doen hebben. Pan wordt duidelijk dat priester en eek beiden, door Doopsel en Vormsel, gelijkelijk delen in het Priesterschap Christus en daarom samen moeten b°uwen aan de Kerk. Maar tevens wordt duidelijk, dat er daarnaast nog een verschil is in Priesterschap. Want «oor het Sacrament van het Priester schap deelt de priester nog op een an dere, eminentewijze in het Priester- Schap van Christus. Door het Sacra ment van het Priesterschap oefent phristus leiding en lering uit in Zijn ^erk en deelt Hij genade toe. Hit verschil in Priesterschap en dit Semeenschappelijk delen in het Pries terschap van Christus tekenen tege lijkertijd de verhouding tussen insti- Uut en gemeenschap in de Kerk. We ^ogen hierin niet een verhouding zien Vau priester en leek als van alleen hiaar leider aan de ene kant en alleen jbaar geleide aan de andere zijde. Iedere priester en ieder, die deel uit maakt van de hiërarchie, heeft op zijn eurt weer zijn plaats in de gemeen schap die geleid wordt. Het is de hiërarchie, die onderricht en het geloofsgoed vaststelt, maar zij °uderricht alleen wat er in de gemeen- ^hap leeft. Het is de hiërarchie, die geeft, maar het ie tie gemeen schap van leek en priester, die in de eigen situatie de concrete toepassing realiseert. Er zijn ook vele terreinen, waar de leek de eerste verantwoorde lijkheid draagt, ook al spreekt de hiër archie een woord mee, zodat zij niet kan worden buitengesloten. En er zijn gebieden, waar priester en leek elkaar begeleiden, elkanders helpers zijn en samen de Kerk dienen. Daarom moet er onderling een groot vertrouwen zijn, een grote openheid, gedacht.enwisseling, spreken en getui gen, luisteren en volgen, dit alles ge steund door en gebaseerd op de Liefde, die verenend werkt en tot werkelijke gemeenschap voert, maar die ook en het is goed dit op te merken altijd de eigenheid van de ander erkent en daardoor de juiste verhouding tussen persoon en gemeenschap in stand houdt. De liefde erkent de eigenheid van de leek, maar van de kant van de leek ook de eigenheid van de priester en de bisschop, met hun bijzondere verantwoordelijkheid en bijzondere opdracht in Gods Kerk. In dit licht krijgt het organisato rische karakter van de Kerk toch wel een heel andere waardering. We kunnen dan het instituut van de Kerk waarderen als de zichtbare uit drukking van de Kerkgemeenschap, en tegelijk als voorwaarde om de ge meenschap te verwezenlijken. Iedere gemeenschap heeft behoefte aan re gels, aan een minimum aan spelre gels of aan een ingewikkeld juri disch geheel, al naar gelang de aard van een bepaalde gemeenschap. De eenvoudigste omgang van enkele mensen heeft nog behoefte aan normen van beleefdheid. Een huisgezin en een vereniging hebben behoefte aan ge schreven en ongeschreven gedrags regels om niet tot wanorde te verval len. Dat betekent ook, dat die regels, dus het instituut, alleen van waarde zijn juist en in zover ze uitdrukking zijn van een bepaalde gemeenschap. De Kerk als menselijke gemeenschap maakt daarop geen uitzondering. De nadenkende Christen, die zichzelf af hankelijk schepsel weet, die van zich zelf moet getuigen dagelijks de gevol gen van de erfzonde te ervaren in een menigte tekortkomingen, kan niet an ders dan Gods Wet en ook de kerkelij ke wetggving ervaren als een geschenk van Gods liefde, ook al weet de Chris ten, dat hij in de Kerkgemeenschap eigen verantwoordelijkheid draagt. Wie dan de wetgeving in de Kerk er vaart als een dwangbuis en die wetten de zondagswet, de vasten en onthou- dingswet, de Paasplicht enz. alleen maar kan waarderen als zij overeen-1 stemmen met zijn eigegn inzicht of met wat hij nuttig vindt, moet zich wel af vragen of hij zichzelf nieit ver over schat en of hij niet mét de liefde de grondhouding van iedere christen mist: de nederigheid. Als vanzelf denken wij hier aan de tollenaar, die achter in de tempel hét gebed van iedere Christen voorhad: ,,Heer, wees mij zondaar genadig". Aanvaarden wij de wet en de ver plichtingen als geschenken van Gods goedheid en van Zijn liefde, dan moet daaraan onzerzijds een liefdevol on derhouden beantwoorden. De liefde geeft, naar heit woord van Paulus, de wetsvervulling zijn waarde en zijn glans. Zo ervaren wij de wetgeving niet als tegenovergesteld aan de gave van Gods genade, de gave van het geloof en de gave van de verlossing, maar als daarmede verweven, als één geheel, als één totaliteit. Het liefdevol aanvaarden en beleven van dit Godsgeschenk is niet zelden voor de kleine mens een zware opgave, maar heeft Christus zelf niet gezegd, dat Hij ons een zwaard is komen bren gen? (Mt. 10, 34). Deze liefdehouding tegenover de wet is niet irreëel, niet wazig, maar con creet soms en moeilijk. Zij kan grote offers vragen. Heiligheid valt in Gods Kerk niet samen met prestatie, maar vraagt wel, d*t de liefde zich zal uiten in het liefdevol onderhouden van de wetten van God en van de Kerk. Dan verliest het ..gebod" zijn hardheid en wordt het een liefdevolle steun. Dan ook zijn wij toe aan gezonde gewetens vorming; dan krijgen vormen, formu les hun juiste waardering en krijgt ons geloofsbeleven de kracht van een ge tuigenis. Hot begrip „offer" is dan niet meer synoniem met onaangenaam, moeilijk, zwaar, maar geladen met lief de, in zeer duidelijke en zeer con crete gestalte. Toen Saulus naar Damascus trok om er de Christenheid te vervolgen, greep Christus in. Op de knieën stelde Saulus toen de vraag, die sindsdien de oer- vraag is van elke Christen: „wat wilt ge dat ik doen zal, Heer? Het ant woord was een gebod, een opdracht, en als zodanig een roeping, die voor Saulus, de verwoede kerkvervolger, ontzettend moeilijk geweest.zal zijn. God roept ook ieder van ons. Hij roept ons om Hem in liefde te volgen en te dienen; Hij roept ons om in de gemeen schap van de Kerk onze plaats in te nemen, hetzij als leek, hetzij als pries ter ;Hij roe,pt ons om in onderlinge liefde samen te leven in de Kerk en samen te bouwen aan de Kerk omdat kortkomingen liefhebben als onze Moe der, die ons door Christus wil brengen tot den Vader in de hemel. Moge dit herderlijk schrijven, dat op zondag 8 februari zal worden voorgelezen in deze vastentijd, door bestudering en overweging, het geestelijk bezit worden van geheel ons gelovig volk. 'n ■SfZZgujl product *«£2 ,zmw- Het middernachtelijk uur van zaterdag op zondag bracht de grote jazzmagnaat Louis Armstrong op het podium van het Concertgebouw te Amsterdam. Hij had met zijn „AH-Stars" reeds in Houtrust in Den Haag gespeeld, waar hij op het nip pertje aankwam, want het vliegtuig waar mede hij op Schiphol landde was het laat ste; alle nadien volgende machines moes ten vanwege de dikke mist boven de lan dingsplaats doorvliegen. In deze vertra ging waren de concert-kostuums in een ander vliegtuig terechtgekomen en zo stond Louis Armstrong c.s. in zijn dage lijkse plunje op het podium. Dit heeft de jazz-musici niet mogen ver hinderen om al hun stunts te exposeren en te exploiteren. Dit is wel jammer, want de werkelijke muzikaliteit die Armstrong en zijn musici ongetwijfeld bezitten, gaat grotendeels verloren in de „show". Louis Armstrong, de bijna 59-jarige, zet even grote ogen op bij het bespelen van zijn trompet, als hij een grote mond opendoet bij-het zingen van zijn songs. Dit laatste heeft hem wel de naam bezorgd van Satchmo, hetgeen een afkorting is van Satchelmouth nl. een mond als een school tas. Behalve deze uiterlijkheden, was voor velen der uitverkochte zaal, het „grappi ge", dat Armstrong ieder ogenblik hand drukken uitwisselde met zijn musici, dat hij en de trombonist Trummy Young, hun jasjes uittrokken en voorts op hun rug liggend de Rag Time speelden en tenslotte toonden al de musici een „permanent keep-smiling". Het gehele vertoon heeft weinig of niets meer met muziek uit te staan; het is rou tinewerk geworden en indien Armstrong en zijn medewerken minder goede Jazz musici waren, zou het nog eerder verve len, dan het ons deze nacht heeft gedaan. Voor het vrij speciale publiek de con sciëntieuze jazz-fans merkten we ditmaal niet op gaven al deze uiterlijkheden slechts aanleiding tot hilariteit. Jammer dat Armstrong zijn business in deze rich ting stuurt, ook te betreuren voor zijn knappe pianist Billy Kyle, zijn uitnemen de trombonist Trummy Young en zijn cla- rinetspeler Peanuts Hucko en de vrolijk- drummende Danny Barcelona. Het orkest speelde het ene nummer na het andere, van „When it's sleepy time" tot diverse blues gn ragtimes. C. M. In aansluiting op de Vastenbrief van het Hoogwaardig Episcopaat, waarin gevraagd wordt, de inhoud door bestu dering en overweging, het geestelijk be zit van het gelovig volk te laten worden organiseert het Landelijke Centrum voor Katholieke Actie in juni een tweedaags studie-congres over het thema „Instituut en Gemeenschap", Op dit congres wordt het algemeen the ma theologisch en wijsgerig toegelicht door dr. A. Hulsbosch O.E.S.A. en prof. dr. ir. F. Ph. A. Tellegen, terwijl dit thema in vier pre-adviezen een praktische toe passing vindt. De pre-advideurs zijn: dr. C. Bronkhorst. drs. J. A. Stalpers, dr. J. J. A. Vollebregh en mej. dr. Anna de Waal. Inleiding op het congres-thema en de pre-adviezen zullen van tevoren in boek vorm aan de deelnemers ter beschikking worden gesteld. Het secretariaat van het congres Is ge vestigd in „De Horstink" te Amersfoort. Z.H. Exc. mgr. p. j, a. Moors, de nieuwe bisschop van Roermond, zal op 17 maart a.s. tot bisschop worden gewijd. Donder dag a.s. verlaat hij Rolduc en zal hij zijn intrek nemen j„ het bisschoppelijk paleis aan de Paredisstraat te Roermond. In een brief die gisteren in alle pa rochiekerken va,n het bisdom Roermond is voorgelezen, schrijft de vicaris capi- tularis mgr. A. Terstappen voor, dat tot op de dag van de bisschopscomsecratie in alle H.H. Missen heit gebed tot de H. Geest zal worden toegevoegd, terwijl na de H. Mis zeven maal het „Wees Gegroet" zal worden gebeden en het gebed ..Kom. Heilige Geest". Mgr. Terstappen geeft in zijn brief nog uiting aan de grote dankbaarheid en diepe verering die het bisdom Roermond be waart aan mgr. Hanssen. „Hij is slechts korte tijd onze bisschop geweest, maar zijn nagedachtenis zal onder ons blijven voortleven als die van een goed en wijs, mild en toegewijd kerkvorst". Na de officiële mededeling van de be noeming van prof. Moors geeft de vica ris in zijn brief een omschrijving van de taak van een bisschop als leraar, uitdeler van het goddelijk leven der Genade en als herder. Aan het slot van zijn brief zegt hij: „Wil een bisschop vruchtbaar werken, dan moet hij kunnen rekenen op de medewer king van allen, die onder zijn gezag zijn gesteld en hij doet een beroep op pries ters, religieuzen en leken, om door een drachtige samenwerking en oprechte ge hoorzaamheid de taak van de nieuwe bis schop te verlichten. Naar wij vernemen za] de KRO de plechtigheden van de bisschopswijding via de radio uitzenden. President Worosjilof van de Sovjet- Unie zal aan het einde van deze maand een bezoek brengen aan India op uitno diging van de Indiase president dr. Ra- jendra Prasad, aldus meldt het Sovjet persbureau Tass. Zaterdagmiddag heeft de Paus ge heel privé een bezoek gebracht aan het groot seminarie van Rome, dat zijn pa troonsfeest. Maria, moeder van vertrou wen, vierde. De Paus was vergezeld van zijn particuliere secretaris en van zijn kamerheer. Hij verliet het Vaticaan even na vier uur en keerde er omstreeks 6 uur terug, zo meldt het K.N.P- Bij de ingang van het seminarie werd do Aan de rechtstreekse Eurovisie-repor tage uit Davos van de Europese kam pioenschappen kunstrjjden voor dames, die in een gemeenschappelijk program ma van AVRO, KRO, VARA en VPRO werd uitgezonden, ontbrak gistermiddag juist datgene, wat deze uitzending voor de Nederlandse kijkers het meest aan trekkelijk maakte. Toen de eerste heelden, uitstekend van kwaliteit, op het scherm kwamen, moest commentator Siebe v- d. Zee meedelen, dat de Nederlandse deelneem sters Joan Haanappel en Sjoukje Dijk stra, twee serieuze kandidaten voor de kampioenstitel, reeds hadden gereden. Dit bewijst, dat ofwel de organisato ren van deze uiteraard zeer kostbare Eurovisie-uitzending niet voldoende re kening hadden gehouden met het tijd schema van de kampioenschappen, waar de beste rijdsters het eerst aan bod ko men, ofwel dat de organisatoren der kampioenschappen zich, zonder rekening te houden met de miljoenen tv.-kijkers, niet aan dit tijdschema hebben gehou den. Intussen konden de kijkers toch nog ge nieten van bewonderenswaardige staal tjes schaatskunst, die door de lager ge plaatste deelneemsters op de prachtige baan in Davos werden verricht. Hoewel in de radiobladen 14.00 als het einde van de uitzending stond aan gegeven, werd deze echter, zonder op gave van redenen, reeds om ca- 13.15 gestaakt, zodat de kijkers niet alleen de door Siebe v. d. Zee aangekondigde demonstratie door bot Russische paar, dat bij het kampioenschap tweede werd moest missen, maar zelfs de uitslag van de gisteren verreden wedstrijden. Dat Joan Haanappel en Sjoukje Dijkstra, na de Oostenrijkse Hanna Walter, respec tievelijk een zeer eervolle tweede en Paus ontvangen door de rector van het seminarie, mgr. Pascoli en de geestelijke directeur mgr. Felici, waarna de Paus zich onmiddellijk naar de kapel begaf, waar kardinaal Micara hem opwachtte. Na een kort gebed maakte de Paus een rondgang door de zalen van het se minarie en sprak er met de talrijke se minaristen en oud-leerlingen. Tot deze laatste groep behoorden ook de kardinalen Agagianian, Roberti, Tardini en Di Jo- rio evenals vele bisschoppen- Vervolgens ging de Paus naar het aangrenzende huis van de kanunniken van St.-Jan van La- teranen en bezocht daar de oude mgr. Botte, die al vele jaren ziek ligt. De Paus heeft samen met mgr. Botte aan de Congregatie van de Propaganda Fide gewerkt. Zondagmorgen vroeg heeft de Paus in de Paulinische kapel de H. Mis gelezen voor de seminaristen van het Lombardij se seminarie, die in gezelschap van de di recteur, mgr. Bertoglio, waren- Tijdens de H. Mis heeft de Paus een preek ge houden, waarin hij de priesterlijke zen ding geprezen heeft. De Vastenprediker van de Notre Dame, pater Carré o.p. heeft een brief ontvan gen van de Paus, waarin deze hem met de keuze van zijn onderwerp „Het ware gezicht van de priester", geluk wenst. (Van onze correspondent) Bij een aantal arbeiders van een Ol- ster vleeswarenfabriek werden verleden week ziekteverschijnselen geconstateerd Twee artsen namen maatregelen, in over leg met de inspectie van de volksge zondheid en de burgemeester van Olst. De betrokken werknemers en hun gezin nen werden „onder verdenking van be smetting" verklaard. Een onderzoek had aan het licht gebracht, dat het eten van h.iofdlcaas enkele gevallen van paratyfus had veroorzaakt. De observatie voor de meeste betrokkenen is inmiddels reeds npgeheven verklaard. Op het station van Gilze-Rijen is de 65» jarige gepensioneerde spoorwegbeamb te M. K- uit Rijen, zaterdagmiddag het slachtoffer geworden van zijn behulp zaamheid. Twee nog onbekende dames trokken een deur open van de reeds op vertrekken staande trein van tien minuten over vijf naar Breda en sprongen eruit. De dames hadden blijkbaar te laat bemerkt, dat ze moesten uitstappen. Door het dichtslaan van de deur bleef echter een bij de dames behorend tienjarig kind in de trein achter. De trein zette reeds aan, toen een der reizigers in de trein op verzoek der da mes het kind door het portier naar bui ten hielp. De heer M. K. schoot toe en naast de trein lopend hielp hij het kind.' Ongelukkig echter verloor hij bij deze ma noeuvre zijn evenwicht en viel onder de rijdende trein. Het kind kwam op het per ron terecht. Een passagier, die het onge luk zag gebeuren, trok aan de noodrem, doch de heer M. K. bleek onmiddellijk ge dood te zijn. De beide dames en het kind waren later nergens meer te vinden te zijn Het tragische is, dat een conducteur van deze trein de zoon van de verongelukte was. (Van onze correspondent) De kapitale boerderij van de landbou wer B. H Petersen in de buurtschap T emselo in de gemeente Weerselo is dit weekeinde door brand vernield- Een ge deelte van de inboedel, alsmede vrijwel al het vee, kon in veiligheid worden ge bracht. Een varken, dat brandwonden had opgelopen, moest worden afgemaakt. De brandweer van Oldenzaal kon tegen het vuur niets beginnen, daar er geen water voorhanden was. De schade bedraagt tus sen de 1 60 000 1 70.000.-, welke door ver zekering gedekt wordt. De twaalf bewo ners van de boerderij, allen volwassenen, zijn bij buren ondergebracht- In een vlaag van verstandsverbijstering heeft een 48-jarige vrouw te Tegelen za terdagmorgen haar jongste kind. een jon gen van elf jaar, gedood. De vrouw is in verzekerde bewaring gesteld. derde plaats hadden bezet, kreeg men pas veel later via de radio te horen. Geen Nederlandse deelneemsters, geen uitslag en geen (aangekondigde) de monstratie. Een wel zeer negatieve en teleurstellende Eurovisie-uitzending voor de Nederlandse kijkers, met wier be langen en belangstelling onvoldoende re kening is gehouden. De drie deelnemers aan Johan Bode- gravens quiz „Plus of min", die hard aan vernieuwing toe is van verjon ging willen we in dit geval beslist niet spreken, omdat geheugen en slagvaar digheid van het trio niets te wensen overlieten telden zaterdagavond ge zamenlijk 226 jaar: waarvan de actrice Marie Faassen er 86 op haar naam. had staan, DE 86.JARIGE ACTRICE MARIE FAASSEN deed zaterdagavond mee aan de tv-quiz „Plus of minvan Johan Bodegraven. Ondanks haar hoge leeftijd sloeg zij er zich uitstekend door. Een zenderstoring was oorzaak, dat de uitreiking van de prijs, een (waterdicht) polshorloge aan een jonge kapper uit Amsterdam, die een dame uit het water had gered, later nog eens voor een deel van de kijkers moest worden overge daan- Cruys Voorbergh stapte van de kunst met een grote K naar die met een klei ne k in een drietal sterk uiteenlopende liedjes en Alfred Pleiter introduceerde bij de kijkers een jongeman uit Berkel (Z.-H.)j die het bouwen yan elektrische orgels als een zeldzame maar boeiende liefhebberij beoefende. Dick van Bommel toonde zich in dit programma, dat de gestelde tijd weer aanzienlijk overschreed, wederom een meester i-n de (televisie) kunst om een reeks variété-nummers op verrassende en aantrekkelijke wijze op het scherm te brengen. Het fiakerliedje met Her- bert Joeks op de bok was bijzonder knap Het verhaaltje van „Ad Ladin en de wonderlamp" was «chter minder goed geslaagd. (Van onze weerkundige medewerker) Mogelijk op veler verzoek, dit dan van de schaatsliefhebbers, wordt de winter nog wat geprolongeerd. Daar leek het zaterdagmorgen niet op, toen een depressie van de Oceaan kwam opdagen en een meer zuidelijke wind in het vooruitzicht werd gesteld. Zondag ging de luchtdruk boven geheel West-Europa plotseling even stijgen en werd de depressie met een kluitje in het riet gestuurd. In het gehele land is het weer rustig en mistig, met ook overdag-lichte vorst. Gistermorgen nog werd als mi nimum-temperatuur —9° C. in Twenthe gemeten, hedenmorgen —7° C op het vlieg veld Eelde. Nu de luchtdruk weer is gestegen, zal dit winterse weer zeker nog enkele dagen kunnen voortduren. De kans op opklaringen wordt iets groter en alleen waar 's mid dags de zon aanwezig is, kan het kwik tot boven het vriespunt stijgen. Voorjaarsweer komt in Frankrijk voor. waar ten zuiden van de Seine maxima van 15° C worden gemeten, maar helaas gaan deze lentetemperaturen onze neus nog voorbij en zullen de schaatsliefhebbers in ons land toch nog aan hun trekken komen.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1959 | | pagina 3