MINISTER STRUYCKEN
Hij pakt de
zaak princi
pieel aan,
VieiLLe CirRg
houd) van de I Belgische Universileifsweek
daad en niet i Nijmegen geopend
van de praat
Schikkingen met politie voor
verkeersovertredingen
Verdwenen kleuters terecht
Limburgse kinderen
vrij op dag van
Bisschop s wij din g
Ongelukken door open
portieren
Ras-intellectueel zfxr BEZOEKT hii cer-s'het
Een droge wasdag in
Barneveld
Heiers telegrafeerden
minister van Justitie
Mei begint proef in deel van het land
Kippendieven aten hun
buit zelf op
Bestuurswijzigingen in
Belgisch-Kongo
DINSDAG 10 MAART 1959
PAGINA 3
LIQUEUR
De oorlog
Ministerschap
hart voor de publieke zaak
Op verzoek van mgr. P. J. A. Moors,
bisschop van Roermond, hebben de in
specties voor het v.h.m.o., het nijverheids-,
het lager- en het kleuteronderwijs goed
gevonden, dat de schoolbesturen in het
bisdom Roermond hun leerlingen vrij van
school geven op 17 maart, de dag der bis
schopswijding.
Het aantal verkeersongevallen, dat di
rect of indirect het gevolg is van het on
voorzichtig openen van het autoportier, is
niet alleen in Nederland groot. In Duits
land werden in het afgelopen jaar niet
minder dan 4118 ongevallen op deze wijze
veroorzaakt. De Bundesverkehrswacht. de
Duitse zusterorganisatie van het Verbond
voor Veilig Verkeer, zal binnenkort een
speciale actie gaan houden om automobi
listen op dit grote gevaar te wijzen en tot
grotere voorzichtigheid te manen.
(Advertentie)
IMPORTEURS: - JACOBUS BOELEN - AMSTERDAM
Levering alleen via de handel
VRAAGT men minister Struycken of hij nou zo erg veel
voelt voor de politieke politiek", dan zegt hij oprecht:
neen, eigenlijk niet zoveel. Hij heeft meer belangstelling voor
de publieke zaak en niet direct voor de politiek. Hij voelt meer
voor het bestuurlijke, hij voelt zich aangetrokken door de ge
meenschap. Dat is dan ook de reden, dat hij niet op de lijst
van Kamerkandidaten van de K.V.P. voorkomt.
Zijn hele leven bewijst, dat hij geïnteresseerd was in het
maatschappelijk leven. Dat was hij in Breda, dat was hij op
Curagao waar ook mevrouw Struycken aan sociaal werk
deed en dat is hij nu nog.
Men vraagt zich af, hoe zo'n man desondanks toch in de
politiek komt. Dat komt, omdat hij in Breda al een voor
vechter was in het maatschappelijk leven. Hij had er allerlei
bestuursfuncties in: de Maatschappij van Nijverheid en Han
del, St.-Adelbert, het Wit-Gele Kruis, de Kath. Werkgevers
vereniging. Hij had daar een advocatenpraktijk en was boven
dien nog gedurende elf jaar wethouder namelijk van 1935
tot 1941 en van 1945 tot 1950. Drie wethoudersfuncties heeft
hij bekleed: onderwijs, bedrijven en financiën.
HIJ IS EEN MAN, die beslist
niet houdt van stilzitten. Hij
wil altijd iets doen. En nu
als minister voor de tweede
maal moet hij wel stilzitten. Op
het departement van binnenlandse
zaken dat hij leidt, maar waar hij
tenminste met de bestuurlijke
kant te maken heeft en die ligt
hem goed én in de Kamer waar
hij alleen maar luisteren moet.
Dat zint hem niet altijd. Hij is
meer een man van de daad dan
van de praat. Zelf converseert hij
graag, maar er is toch iets terug
houdends in die conversatie. Hij is
bang te veel over zichzelf te spre
ken. Hij is prettig en charmant
en tegelijk nuchter en reëel. Hij is
in ieder geval een ras-intellec
tueel, een goed jurist en een man
van karakter.
Hij werd geboren op 27 december
1906 te Breda. Zijn vader was de
bekende oor-neus- en keelarts, ere
doctor van Leiden en lid van de
Koninklijke Academie voor We
tenschappen. Hij stichtte een eigen
kliniek in Breda, omdat het zie
kenhuis hem geen gelegenheid kon
bieden voor wetenschappelijk
werk, voor het nemen van proe
ven, en voor het maken van een
eigen instrumentarium. Va'der
was thuis altijd bezig, zegt de mi
nister. Dat „thuis" was: in zijn
kliniek. Hij had daar een werkka
mer met een draaibank. Maar dat
was een heilige hal, waar we zo
maar niet mochten binnenkomen.
Aan die draaibank, zegt minister
Struyken nu, vervaardigde hij de
bekende „tang van Struycken",
die nu nog zo heet en nog wordt
gebruikt. Zelfs bij hartoperaties.
Het gezin telde vier jongens, van
wie Anton, Arnold, Marie hij
werd en wordt nog Teun genoemd
de jongste was. Twee van zijn
broers volgden het voetspoor van
hun beroemde vader en werden
neus- keel- en oorarts. Een van
deze beide verdronk, de andere
praktizeert nu in Curacao, waar
hij een prachtige praktijk heeft.
Zijn oudste broer werd landbouw
kundig ingenieur maar, stierf aan
t.b. Zo bleven dus ook dit prach
tige gezin de tegenslagen niet be
spaard.
De moeder van minister Struy
cken leidde de kliniek, de admi
nistratie en de operatiekamer. Zij
leeft nog in Breda, is 83 jaar oud,
en, al vertelt minister Struycken
mij dat niet, het is bekend, dat
hij bijna iedere zondag zijn moe
der gaat opzoeken.
Zijn moeder heeft alle proefne
mingen van haar man meege
maakt, ook toen hij voor het eerst
het geluid fotografeerde. Hij
zocht naar de analyse van het ge
luid en hij vond de „monochord
van Struycken". waarvan men de
doofheidsgraad kon aflezen.
gymnasium te Breda en daarna
dat van de paters Augustijnen te
Eindhoven. Als hij zijn eind
examen heeft gehaald, gaat hij
studeren in Nijmegen. Als wij spre
ken over de waarde van een ka
tholieke universiteit, zegt hij, dat
deze zo belangrijk is omdat je
naast je profane studie ook kennis
kunt nemen van de wetenschappe
lijke bronnen, waaruit het geloof
wordt gevoed. Een katholieke
universiteit, zegt hij, is de natuur
lijke denkbron van de totale waar
de van het katholicisme. En hij
beklemtoont: er is daar geen spra
ke van een katholiek isolement.
Hij heeft goede herinneringen
aan de professoren Duynstee
de oude Duyn Pompe, van der
Grinten (Sr.) en herinnert aan be
kende namen als Röhling, Van der
Ven, Duynstee (F.D.) en mr. Van
Dal met wie hij studeerde.
Hij zat natuurlijk in allerlei dis
puten en was tweemaal lid van
de Senaat. Zijn aardigste herinne
ring is die van zijn bezoek aan
„De Maasbode". De nu overleden
directeur Henri Kuijpers had voor
het eerste lustrum de senaat
uitgenodigd als gast van „De
Maasbode". Wij reden in open
landauwers door Rotterdam, zegt
hij, naar „De Maasbode" op de
Grote Markt. Een prachtige ont
vangst, een diner, ontvangst op het
stadhuis en een rondtocht door de
havens. Het was prachtig georga
niseerd.
In januari 1932 studeerde hij af.
Hij wilde eigenlijk naar Indië,
maar in die crisisjaren ging dat
niet. Hij werd toen waarnemend
griffier bij de rechtbank in Breda
en associeerde zich met mr. W.
van Wijnen in Breda.
In 1940 kwani de oorlog en de
evacuatie van Breda. De Fran
sen wensten Breda mét de ves
ting Antwerpen als een vertra
gende linie te verdedigen, zoals
de Franse commandant zeide:
„avec toute la force frangaise".
Men wilde er een tweede of
liever eerste Duinkerken van
maken,
Struycken zei toen: „Ook als er
tienduizend mensen worden ge
dood, dan blijven wij". Hij dacht
als heel Breda gaat vluchten,
wordt de ramp nog groter. Breda
moest echter worden ontruimd.
Maar terwijl de Duitse troepen
zich door België vechten, gaat hij
er achter aan met een Rode-Kruis-
helpster in uniform om de Breda-
naars weer terug te halen.
Hij gaat met zijn auto vlak ach
ter het gevechtsterrein en heeft
een papier op zijn auto, waarop
straat: „Kommissar der Hollandi-
schen Flüchtlinge", met een stem
pel van de opgeheven Zeeuwse ge
meente Stoppelsteen. Dat had hij
toevallig gevonden. En een stem
pel zegt de Duitsers alles. Zo
trekt hij naar Antwerpen om zijn
Bredanaars terug te halen, naar
Gent en zo komt hij achter de
eerste colonne Duitsers ook Brug
ge binnen. Daar stapt hij het
stadhuis binnen op zoek naar de
commandant. En dan komt, ver
telt hij, koning Leopold eruit, die
juist de capitulatie* had getekend.
Brugge zat opgepropt met men
sen en het zou worden gebom
bardeerd. Duizenden en duizen
den mensen juichten en huilden,
want dit was van de koning de
enig juiste daad.
Veertien dagen bleef hij in
Brugge. Zijn vrouw was hij in
tussen reeds lang kwijt. Die vond
hij later in Kortrijk terug.
Als de meeste Bredanaars weer
terug zijn, komt hij ook terug. En
hij schrikt dan, als hij ziet, dat
men weer rustig aan het tennis
sen is. Ze komen met wat voor
aanstaande burgers bij elkaar. En
hij vraagt: wat gaan we nu doen?
Wat nu gebeurd is, is nog maar
kinderspel bij hetgeen er komen
zal. En één van hen antwoordt
met een citaat van Léon Bloy
„J'attend les Russes et le Saint
Esprit".
Maar „afwachten" is niets voor
een man als Struycken. Hij blijft
actief voor de publieke zaak en
neemt deel aan de Nederlandse
Unie. Hij is in die jaren chef-per
soneel bij de Hollandse Kunstzijde
Industrie en in die functie toont
hij zich een zeer vooruitstrevend
man. Hij richtte toen al een on-
dernemersraad op en nam het
initiatief tot de prestatie-beloning.
Voor zijn openbare activiteiten
wordt hij gegijzeld. Als hij enige
tijd later vrijkomt, begint zijn ver
zetswerk in de ondergrondse. Hij
is de leider van verschillende ver
zetsorganisaties, en komt de sta
king in 1944, dan worden de Duit
se geweren op hem gericht en
moet hij de dood in de ogen zien.
Het resultaat is, na de oorlog,
zijn arbeid in de tribunaal-recht
spraak. Hij stond op het juiste
standpunt, dat alleen dié mensen
moesten worden berecht, die de
collaboratie welbewust hadden ge
zocht, de andere verdedigt hij. Dat
wordt hem kwalijk genomen. Maar
zo is Struycken, een man van ka
rakter. Er wordt uit dien hoofde
tegen hem geageerd, maar hij
houdt vol te doen wat hij juist
acht. Want dit is het kenmerkende
van zijn karakter, dat soepel ge
noeg is, dat hij nooit heeft toege
staan, dat de normen van het be
staan worden ondergraven. Daar
heeft hij als gouverneur van Cura
cao ook tegen moeten vechten.
Zijn pleiten voor het tribunaal
was een pleiten voor de mens. Zo
pleitte hij voor een arts, die uit
zuivere mensenliefde in de kolonne
Seyffart had gediend. Hij bezocht
hem in het kamp, waar deze arts
de mystieken van Theresia van
Avila en Joannes van 't Kruis zat
te lezen. Struycken vroeg hem,
waarom hij dat had gedaan. Ik
kon die mensen toch niet alleen la
ten gaan, zei hij, zonder enige
hulp. Struycken krijgt hem vrij.
Waarop die arts zegt: „Maar dat
kan toch niet. Ik kan die ongeluk
kige mensen in het kamp toch niet
alleen laten". En vrijwillig ging
hij terug naar het kamp.
DAT ZIJN ZO VAN DIE HER
INNERINGEN. Toen werd hij
aangezocht voor het voorzitter
schap van de Mijnindustrieraad,
Maar hij hoorde er niets meer
van. Totdat hij op een goede dag
een telefoontje kreeg van de mi
nister president Dr. Drees. Wat
denkt u, waarvoor ik u gevraagd
heb hier te komen, zei dr. Drees
hem in Den Haag. Hij dacht, dat
Minister Struycken temidden
van zijn gezin. Onderaan van
links naar rechtsHuib (10), mi
nister Struycken, Pia (8), mevr.
Struycken, Tieleke' (17), Tomas
(12). Bovenste rij; Michiel (15),
Jan Pieter (20), Willebrord (18)
en Teun (22).
het voor de M.I.R. was. O nee,
zei Drees, ik wil u vragen minis
ter Weyers op te volgen als minis
ter van Justitie. ik vroeg na
tuurlijk het in beraad te mogen
houden. Goed, maar het mocht
niet te lang duren. Jk praatte met
Weyers zelf, met Van Schaik, met
mijn vrouw en met goede vrien
den, zegt hij en allen raadden zij
het mij aan.
En toen dacht ik: „Laat ik het
avontuur maar wagen." Het avon-
tuur duurde nog geen negen maan
den, toen het ministerie ten val
kwam door het uittreden van Stik
ker. Maar in die tijd had hij het
gratiebeleid omgebogen.
Drees vroeg hem toen eens:
„Kan dat zo allemaal maar?" Hij
antwoordde: „Als u mij dat nou
niet vraagt, hebt u er ook geen
last van, hoogstens ik."
De volgende periode ligt dan in
de Antillen. Ook daar pakt hij de
zaak weer principieel aan. Ik had
het me veel gemakkelijker kunnen
maken zegt hij nu, als ik alles
maar rustig had getekend.
Het eerste conflict ontstond over
de benoeming van een kandidaat
notaris in het notarisambt als
waarnemer, waarbij een contract
was gesloten onder concurrentie
beding. Dit is in strijd, zei hij,
met de waardigheid van het no
tarisambt.
Daarna wilde men hem dwingen
een ontslagen postambtenaar weer
officieel in hetzelfde ambt aan te
stellen. Hij zei: dat gaat niet. Zo
ondergraaft men alle normen, dit
is het begin van het einde. En dan
vocht hij. Toen kwam de kwestie
Van der Meer, die als minister van
Justitie zijn advocatenpraktijk
wilde aanhouden. Hiermee, zei hij,
komt deze hele gemeenschap op
losse schroeven te staan. Bij deze
conflicten ondervond hij niet al
tijd de juiste medewerking. Men
wilde hem toen ontslag laten ne
men. Als ik dat zou toestaan,
zei hij, zou ik handelen in strijd
met de belangen van deze ge
meenschap. De plaatsvervangen
de minister-president gaf hem
toen gelijk.
Hij kwam toen naar Den Haag,
om het beleid met de volgende re
gering, die toen in de maak was,
nu eens voorgoed vast te leggen.
De kabinetsformatie had toen al
bijna vier maanden geduurd. En
toen werd hem gevraagd te willen
optreden als minister van Binnen
landse Zaken en vice-minister
president. Hij wilde eerst niet.
Maar de crisis duurde al meer
dan drie maanden. Dat ging ook
niet en toen aanvaardde hij het
maar.
TOCH VINDT HIJ met alle
moeilijkheden die tijd op Curacao
de mooiste tijd. Zijn vrouw Mathea
Struycken-Veldbrugge, stond hem
daar trouw terzijde. Zij vond het
daar ook een prachtige tijd. Zij
-deed niet alleen veel sociaal werk
zoals voor het Beatrixfonds, de
nazorg t.b., het Kankerfonds, de
melaatsenzorg, de opleiding van
de na-schoolse jeugd, maar zij
hadden ook tijd om zich aan hun
geliefde sporten te wijden, zwem
men, zeilen en mevrouw Struy
cken deed ook nog aan diepzee-
duiken.
Maar daar kwam dus bij de for
matie in 1956 een einde aan. Het
werd een moeilijke tijd. Een huis
hadden zij nog niet. Zij woonden
in een hotel met alle kinderen.
Acht stuks. Op zijn departement
lagen vijf pensioenwetten op hem
te wachten en de salariskwestie
voor de lagere en middelbare
ambtenaren. Een moeilijke mate
rie.
Zakelijk is er in die paar jaar
heel wat gebeurd. Men'merkt dat
niet zo, omdat dit departement
niet spectaculair is." Eerlijk ge
zegd hij verkoopt het in de Kamer
ook niet spectaculair.
Maar de werkclassificatie en de
prestatiebeloning bij de Rijks
dienst worden nu ingevoerd. Hij
heeft het personeelsbeleid bij al
le departementen gestimuleerd.
Er is een bewust beleid voor
grenswijzigingen gekomen. De wet
op de financiële verhouding is
klaar en wordt nog ingediend.
De kampeerwet en de provincie
wet zijn zo goed als klaar. De
ziektekostenregeling wordt nu ein
delijk beslist. In het conglomeraat
Rotterdam en Den Haag is veel
oud zeer opgeruimd. Als waarne
mend minister van Justitie heeft
hij in enkele dagen een oplossing
gevonden voor de voetbaltoto. En
zijn benoemingsbeleid is goed ge
weest. Denk alleen maar aan de
benoeming van burgemeester Kolf
schoten in Den Haag. Hij durft -
beslissingen te nemen. Hij is meer
zakelijk ingesteld dan politiek.
Dat is eigenlijk nog zo gek niet
en over de waarde daarvan moet
men niet gering denken.
FRANS SCHNEIDERS
Gistermiddag heeft de rector-magnifi-
cus van de r.-k. universiteit te Nijmegen,
prof. dr. G. W. Groeneveld. in tegenwoor
digheid van vertegenwoordigers der uni
versiteiten van Nijmegen en Leuven en i
van gemeentelijke en militaire autoritei
ten de Belgische universiteitsweek ge
opend.
Prof. Groeneveld dankte in zijn ope
ningswoord de minister van onderwijs,
kunsten en wetenschappen, ervoor dat
Nijmegen de Belgische Universiteitsweek
krachtens de Belgisch-Nederlandse cul
turele overeenkomst mocht houden.
Voorts verwelkomde hij een aantal gasten
onder wie de Belgische ambassadeur. F.
X. J. M. G. baron van der Straeten Wail-
let en andere autoriteiten, onder wie mgr.
prof. dr. R. Post, voorzitter van de
raad van bestuur van de St.-Radboud-
stichiiig het vrijwel volledige curatorium
met als voorzitter dr. J- P. A. Hoefnagels,
vertegenwoordigers van het gemeentebe
stuur van Nijmegen, de deken van Nij
megen migr. C. van Dijk en de garnizoens
commandant te Nijmegen.
Deze universitaire week. welke duurt
van 9 tot en met 13 maart is gewijd aan
wetenschappelijke onderwerpen op het
gebied van wijsbegeerte rechtsweten
schap cultuurgeschiedenis en andere.
Deze onderwerpen zullen worden behan
deld door hoogleraren uit Leuven, Brus
sel en Gent
De eerste voordracht werd gehouden
door mgr. prof. dr. J. Coppens uit Leuven
die sprak over Nederlandse hoogleraren
aan de universiteit te Leuven. Tot de
Franse Revolutie was Leuven de katho
lieke universiteit voor de Nederlanden
en er werden drie Hollandse colleges ge
geven voor de opleiding van priesters. Na
de Franse Revolutie werd de universiteit
enige tijd gesloten en eerst na 1830 kon zij
haar deuren weer openen. Toen werd op
enkele, uit Limburg afkomstige Neder
landers een beroep gedaan. Dit waren
onder meer de geleerden Pieter Willemse.
Martens Anton Dupons en Ubachs. Uit
Brabant kwamen geleerden als Verhoeve
en mgr. Van Bommel. Met bijzonder veel
waardering herinnerde spreker aan prof.
Aiberdinck Thijm die in 1870 aan de Leu
vense universiteit werd verbonden. Deze
heeft, zeide hij. veel bijgedragen tot een
betere verstandhouding tussen Nederland
en België. In latere iaren groeide de be
langstelling van Nederland voor Leuven
en omgekeerd en gingen honderden stu
denten de universiteit in Leuven bezoe
ken.
Na een ontvangst door de rector en de
senaat in de kleine aula van de universi
teit, begaf het gezelschap zich naar de
Akademische boekhandel Berkhout op
Plein 1944. Hier wordt ter gelegenheid
van deze Belgische week een bijzondere
tentoonstelling gehouden van wetenschap
pelijke werken, belletrie en algemene wer
ken over het Belgische culturele leven.
Heel Barneveld heeft gisteren een groot
deel van de dag zonder water gezeten. De
Waterleiding Mij Gelderland n. v. ontdek
te namelijk omstreeks tien uur een lek in
de hoofdaanvoerbuis tussen Voorthuizen
en Barneveld.
Onmiddellijk begon men met de repara
tiewerkzaamheden, waarbij het waterlei
dingnet werd afgesloten. Dit kwam bij
zonder slecht uit, omdat honderden huis
moeders maandag als de wasdag beschou
wen. Ook tegen etenstijd ondervond men
veel hinder van deze waternood. Om
streeks half drie 's middags was het lek
dicht en gaven de kranen weer water.
De landelijke federatie van heiwerkers
heeft de minister van Justitie a. i. maan
dag telegrafisch verzocht om opheffing op
korte termijn van de aan een aantal Am
sterdamse Ifeiers opgelegde dwangsom
men. Deze werden opgelegd bij de von
nissen in twee korte gedingen in het na
jaar van 1958, resp- over een langzaam-
aan-actie en een staking. De bestaande
dreiging van verkoop van de inboedels
van deze heiers veroorzaakt een ongewen
ste toestand in de gezinnen, zo wordt in
het telegram gezegd.
Artikel 74 van het Wetboek van Straf
recht vermeldt de mogelijkheid, dat he
Openbaar Ministerie schikkingen tref
met overtreders van verkeersvoorschi if-
ten ten einde een strafvervolgirg te voor
komen. Verleden jaar is een artikel 74
bis tot stand gekomen, dat dezelfde mo
gelijkheid opent voor bij algemene maat
regel van bestuur aan te wijzen opspo
ringsambtenaren. Deze is nog niet in
werking getreden, maar dit zal eerlang
gebeuren, zodat bedoelde algemene
maatregel van bestuur dan kan worden
afgekondigd.
Een amtelijke commissie, die de mi
nister van Justitie verleden jaar instelde
om deze kwestie voor te bereiden, is
thans gereed gekomen en als gevolg van
het feit, dat de minister voornemens is
het hem gegeven advies te volgen, zal
met 1 mei bovenbedoelde bevoegdheid
worden verleend aan geüniformeerde op
sporingsambtenaren in onderdelen van de
Arrondissementen Breda, Rotterdam,
Zwolle en Leeuwarden, voorts aan de ver-
keersgroepen van de rijkspolitie in die
arrondissementen, aan de rijkspolitie in
ressoricn der arrondissementen Zevenber
gen, Zwolle, Steenwijk en Sneek, de ge-
mccnte-politie te Breda, Rotterdam. Zwol
le, Kampen en Sneek.
In de algemene maatregel van bestuur
zullen worden opgesomd de overtredin
gen, waarvoor hij zal gelden. Het zal
hier betreffen eenvoudige verkeersover
tredingen- Er zullen uniforme bedragen
worden vastgesteld, te betalen voor be
paalde overtredingen en naar de soort
van overtreders (voetgangers, wielrijders
enz.) De bedragen zullen 2.50, f 5, en
7,50 zijn. Zoals gezegd, betreft het hier
een te nemen proef.
(Van onze correspondent)
De Bornese politie deed na vele maan
den speuren een goede vangst met de ar
restatie van de 21-jarige H. B. en de even
oude J. B. uit Bornerbroek. Deze jongelui
maakten er een gewoonte van om gere
geld kippen te stelen bij boeren uit de om
geving. De dieren werden dah panklaar ge
maakt en in een café verorberd.
DE DRIE ZOEKGERAAKTE
KLEUTERS in Krimpen aan de
IJssel na een bange nacht weer
terug bij hun moeders, nadat ze
's ochtends door een jonge tim
merman in een in aanbouw zijnd
huis waren gevonden. Links
mevr. Bremer met de 3% -jarige
Marinus en de 5-jarige Jenny,
rechts mevr. Van der Hoek met
de 3V2-jarige Piet.
- - - -
Uit officiële bron wordt vernomen dat
de eerste-burgemeester van Leopoldstad,
Tordeur. naar Roeanda-Oeroendi is "bver-
geplaatst.
Voorts wordt vernomen dat de Belgi
sche minister van Kongo en Roeanda-
Oeroendi het ontslag van de inspecteur-
generaal van de territoriale politie van
Belgisch Kongo, kolonel Charlier, heeft
aanvaard. Hij zal ter beschikking van het
ministerie van landsverdediging worden
gesteld.
De directer-generaal van de voorlich
tingsdienst in Leopoldstad. Detry, is naar
Brussel teruggeroepen. Met het oog op de
reorganisatie van de voorlichtingsdienst
zal een adviseur worden aangewezen.
Tenslotte wordt in bevoegde kringen
vernomen dat de rechter, die belast is
met het onderzoek in de zaak tegen Diomi.
de burgemeester van Ngiri-Ngiri, die
daags na de onlusten in Leopoldstad werd
aangehouden, Diomi binnenkort in vrij
heid zal stellen.
